Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου 2017

Θέσεις ΤΕΕ/ΤΔΜ αναφορικά με τις μετεγκαταστάσεις Ακρινής και Αναργύρων...

Το ΤΕΕ/τμήμα Δυτικής Μακεδονίας επισημαίνει τα ακόλουθα αναφορικά με τη μετεγκατάσταση των Αναργύρων και της Ακρινής:
Έως σήμερα υπάρχουν σε ισχύ δύο νόμοι που αφορούν τις παραπάνω μετεγκαταστάσεις:
1. Ο Ν. 3937/2011, άρθρο 28, όπου συνοπτικά:
Για πρώτη φορά γίνεται αναφορά για μετεγκατάσταση των οικισμών Αναργύρων και Ακρινής και τεκμηριώνεται η δημόσια ωφέλεια με την υφιστάμενη νομοθεσία περί αναγκαστικών απαλλοτριώσεων με όχι πάνω από 10 έτη η ολοκλήρωση τους.
Προβλέφθηκε η αναγκαιότητα υποβολής από τη ΔΕΗ, σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος στα αρμόδια Υπουργεία. Πράγματι η ΔΕΗ συνέστησε Επιτροπή στην οποία, μετά από κλήση της ΔΕΗ, συμμετείχαν 3 μέλη από το Δήμο Κοζάνης και 1 από τους Ανάργυρους καθώς και η ΑΝΚΟ ΑΕ, η οποία ζητήθηκε εκ μέρους του Δήμου Κοζάνης. Η ΔΕΗ υπέβαλε το σχέδιο Π.Δ., όπως το επεξεργάστηκε η Επιτροπή, στο αρμόδιο υπουργείο το 2014 μετά από πολύμηνη εργασία.
Ορίζεται το «Ποιος πληρώνει». 50% η Δ.Ε.Η. Α.Ε. και 50% το ελληνικό δημόσιο. Δίνεται η δυνατότητα στον Τοπικό Πόρο Ανάπτυξης να μπορεί να χρηματοδοτεί κυρίως τις αναγκαίες μελέτες ωρίμανσης των υπό μετεγκατάσταση οικισμών.
2. Ο Ν. 4273/2014, άρθρο 13, όπου συνοπτικά:
Για πρώτη φορά αποτυπώνονται οι διαδικασίες της μετεγκατάστασης ενός οικισμού και όχι μόνο αναγκαστικής απαλλοτρίωσης.
Γίνεται αναφορά για τις απαλλοτριώσεις των δημοσίων εκτάσεων υπέρ του εκάστοτε Δήμου, καθώς και μια σειρά άλλων λεπτομερειών. Ο Ν. 4273/2014 αφορά συνολικά το θέμα των διαδικασιών μετεγκατάστασης ενός οικισμού.
Σχετικά με το προτεινόμενο άρθρο 147 του κατατιθεμένου στη Βουλή Νόμου για τον έλεγχο και την προστασία του δομημένου περιβάλλοντος, το οποίο συνοπτικά τροποποιεί τον Νόμο 3937/2011, γίνεται σχετική αναφορά ως εξής:
Προβλέπει για τους Αναργύρους με ξεκάθαρη διαδικασία, ότι η απαλλοτρίωση του οικισμού βαρύνει το Ελληνικό Δημόσιο και μάλιστα θέτει αυστηρό χρονοδιάγραμμα υλοποίησης τη,ς λόγω του επείγοντος χαρακτήρα της, κατά παρέκκλιση των σχετικών διατάξεων του Μεταλλευτικού Κώδικα, το οποίο και προσδιορίζει.
Προσθέτει την έννοια της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης της Ακρινής και αφήνει τα άλλα ως έχει.
Το ΤΕΕ/ΤΔΜ επισημαίνει αναφορικά με τα παραπάνω, δεδομένου ότι το θέμα των μετεγκαταστάσεων το παρακολουθεί διαχρονικά και έχει παρέμβει επανειλημμένα 1:
Η προτεινόμενη νέα νομοθετική προσθήκη είναι ικανοποιητική για τους Ανάργυρους υπό την έννοια της επίλυσης του θέματος με επείγουσες διαδικασίες, ως οφείλεται, δεδομένης της επείγουσας σοβαρής κατολίσθησης που επηρέασε τον οικισμό.
Η αναφορά για την Ακρινή κρίνεται θετική υπό την έννοια της επικαιροποίησης της απόφασης μετεγκατάστασης του οικισμού που ελήφθη με το Ν. 3937/2011. Ωστόσο θα πρέπει να δοθούν προθεσμίες, σε χρόνο που δεν θα επηρεάσει τις επείγουσες διαδικασίες μετεγκατάστασης των Αναργύρων, αλλά να είναι ανάλογες αυτών. Πιο συγκεκριμένα θα πρέπει να δοθεί άμεσα ημερομηνία για την έγκριση του ήδη υποβληθέντος σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος στο αρμόδιο Υπουργείο και να ακολουθηθούν οι αντίστοιχες συνοπτικές και προβλεπόμενες διαδικασίες των Αναργύρων και για την Ακρινή, μετά την πρωθύστερη ολοκλήρωση των διαδικασιών για τους Ανάργυρους.

Για τη Δ.Ε. του Τ.Ε.Ε./Τ.Δ.Μ.
Ο Πρόεδρος

Δημήτρης Μαυροματίδης

Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 27 Σεπτεμβρίου 2017

Εργασίες διάνοιξης δρόμων στο νέο οικισμό της Ποντοκώμης στην ΖΕΠ...


Συνεχίζονται οι εργασίες διάνοιξης δρόμων στο νέο οικισμό της Ποντοκώμης στην ΖΕΠ.
Το βίντεο και φωτογραφίες του kozan.gr είναι σημερινής (27/9) λήψης:






Πηγή: kozan.gr/

Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 25 Σεπτεμβρίου 2017

Οδοιπορικό του LIFO.gr στην πόλη όπου ένας στους τρεις θανάτους προκαλείται από καρκίνο και οι άνθρωποι δεν περιμένουν τίποτα από το επίσημο κράτος...

Λιγνίτης, εργοστάσια, καπνοδόχοι, τέφρα, σκόνη, αλλεργίες, αναπνευστικά προβλήματα, ρύπανση κι ένα αόριστο μέλλον. Όλα όσα συμπυκνώνουν την καθημερινότητα στην πόλη της Δυτικής Μακεδονίας, την Πτολεμαΐδα. Πρωινό Σαββάτου και ο ήλιος λάμπει πάνω από την πόλη. Έχω έρθει στην περιοχή που δίνει φως και θέρμανση σε ολόκληρη την Ελλάδα, κερδίζοντας θέσεις εργασίας αλλά πληρώνοντας βαρύ κόστος στον τομέα της υγείας. Πριν από μικρό χρονικό διάστημα έκανε τον γύρο του Διαδικτύου μια είδηση σκληρή: «Θερίζει ο καρκίνος στην Πτολεμαΐδα. Επτά στους δέκα θανάτους στην ευρύτερη περιοχή οφείλονται σε καρκίνο ή σε θρομβοεμβολική νόσο (έμφραγμα, εγκεφαλικό, πνευμονική εμβολή)». Για να φτάσεις στην Πτολεμαΐδα περνάς από τον παλιό σταθμό ΑΗΣ Πτολεμαΐδας, ο οποίος έκλεισε λόγω πυρκαγιάς. Ο συγκεκριμένος σταθμός αντικαταστήθηκε από τη νέα λιγνιτική ομάδα, τον «ΑΗΣ V», ο οποίος, σύμφωνα με τη ΔΕΗ, διαθέτει φίλτρα και περιορίζει κατά 90% τους ρύπους σε σχέση με ό,τι ίσχυε έως πρόσφατα. Όμως οι βαρύτατες συνέπειες είναι πασιφανείς. Η κίνηση στους δρόμους είναι αυξημένη και στα πλατιά πεζοδρόμια οι κάτοικοι κάνουν τα σαββατιάτικα ψώνια τους. Όλα δείχνουν να κυλούν κανονικά, αφού οι περισσότεροι είναι συνειδητοποιημένοι όσον αφορά το μέρος όπου διαμένουν. «Η ζωή εδώ είναι δύσκολη», μου είπαν αρκετοί. «Είμαστε άνθρωποι που για πολλά χρόνια μεγαλώναμε πίσω από τον ήλιο». Σε τούτη την πόλη οι κάτοικοι διακρίνονται για την ειλικρίνειά τους. Δεν διστάζουν να μιλήσουν, να εκφραστούν, να αποκαλύψουν και να συζητήσουν για την ασθένεια στης οποίας το όνομα οι περισσότεροι δεν τολμούν καν να αναφερθούν, τον καρκίνο. Σε ένα μικρό στενό στο κέντρο της Πτολεμαΐδας συνάντησα καρκινοπαθείς, οι οποίοι μου αφηγήθηκαν τις ιστορίες τους. Άνθρωποι που θυμήθηκαν το παρελθόν, ζουν το παρόν και σκέφτονται το μέλλον. Άραγε, πώς είναι να ζεις κουβαλώντας ένα τεράστιο βάρος; Αγαπούν τον τόπο τους ή θα έφευγαν, αν είχαν την δυνατότητα; Από πού αντλούν δύναμη; Τι άλλαξε στη ζωή τους; Αυτά αναρωτιόμουν καθώς πήγαινα να μιλήσω μαζί τους.
Την ίδια στιγμή, η επιστολή του αντιπεριφερειάρχη Υγείας - Πρόνοιας & Κοινωνικής Συνοχής Σταύρου Γιαννακίδη ήταν ξεκάθαρη: «Ένας στους τρεις θανάτους που σημειώνονται στην Πτολεμαΐδα προκαλείται από καρκίνο. Αυτή η εκπληκτική και συνάμα δραματική διαπίστωση έρχεται να επιβεβαιώσει με τον χειρότερο τρόπο το τίμημα που πληρώνουμε όλοι όσοι ανήκουμε στην ευρύτερη περιοχή της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας με την πρόσθετη επιβάρυνση των Λιγνιτωρυχείων της ΔΕΗ. Τα κρούσματα καρκίνου είναι κατά 16% περισσότερα σε σχέση με το 1950 και ο αριθμός αυξάνεται κάθε δεκαετία με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου. Σήμερα τα κρούσματα καρκίνου φτάνουν στο 30,5%. Επιπλέον, μειώνεται ο μέσος όρος ηλικίας θανάτου στην περιοχή. Η μεγαλύτερη αύξηση των κρουσμάτων καρκίνου παρατηρήθηκε στην ηλικιακή ομάδα 45-65 ετών, ενώ μικρότερη αύξηση παρατηρείται στην ομάδα άνω των 65. Ταυτόχρονα, αξίζει να επισημάνουμε ότι υπάρχει τεράστιο πρόβλημα στη στελέχωση της Ογκολογικής Κλινικής του Μποδοσάκειου Νοσοκομείου Πτολεμαΐδας, αφού πολλά από τα περιστατικά δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν. Οι κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής πιέζουν για την άμεση τοποθέτηση δύο ογκολόγων-παθολόγων καθώς και αιματολόγων, ώστε να μη χρειάζεται οι ασθενείς να καταφεύγουν στα πλησιέστερα νοσοκομεία, όπως αυτά της Θεσσαλονίκης και των Ιωαννίνων, και να ταλαιπωρούνται.
Ο Γιώργος Αράπης είναι ο πρόεδρος του Συλλόγου Καρκινοπαθών Εορδαίας και καθημερινά δίνει προσωπική και συλλογική μάχη. Ο ίδιος έχει καρκίνο στο παχύ έντερο. Ήταν πολιτικός μηχανικός και το 2004, ύστερα από κάποια συμπτώματα, αντιλήφθηκε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με την υγεία του. Εξαιτίας των επαγγελματικών του υποχρεώσεων ανέβαλλε συνεχώς την επίσκεψη στο γιατρό. Μόλις όμως κατάλαβε ότι η κατάσταση επιδεινωνόταν, αποφάσισε να προχωρήσει στις απαραίτητες εγχειρήσεις με σκοπό να προλάβει τα χειρότερα. «Τότε έζησα την ταλαιπωρία του τι σημαίνει να αναγκάζεσαι να νοσηλευτείς στο Θεαγένειο της Θεσσαλονίκης. Πηγαινοερχόμουν καθημερινά, τα έξοδα ήταν δυσβάστακτα και όλο αυτό ήταν πολύ επιβαρυντικό για την υγεία μου», τονίζει. «Όλη σου η ζωή αλλάζει στη διάρκεια ελάχιστων δευτερολέπτων. Όταν ακούς ότι έχεις καρκίνο, ο κόσμος χάνεται κάτω απ' τα πόδια σου. Χτες πέθανε ένας φίλος μου στο Μποδοσάκειο. Είχε αιμορραγία και δεν μπορούσαν να τη σταματήσουν, αφού δεν είχαν αιμοστατικές γάζες. Το σημαντικό είναι ότι αυτός ο άνθρωπος χρειαζόταν ένα φάρμακο που δεν διέθετε το νοσοκομείο. Πήραμε στη ΔΕΗ μήπως το είχαν, ψάξαμε σε άλλους συλλόγους και τελικά το βρήκαμε στο Κοινωνικό μας Παντοπωλείο. Ξέρετε πόσο κοστίζει το συγκεκριμένο φάρμακο; Έξι ευρώ. Ο φίλος μου όμως απεβίωσε γιατί δεν πρόλαβε. Πιθανόν, επειδή ήταν 77 ετών να θεώρησαν στο νοσοκομείο ότι ήταν βάρος στην κοινωνία», υποστηρίζει. «Επίσημες επιδημιολογικές μελέτες δεν υπάρχουν. Κατά τη δική μας άποψη, το ποσοστό είναι αρκετά μεγαλύτερο από το 30% που ανέφερε ο αντιπεριφερειάρχης. Πριν από κάποια χρόνια ξεκίνησαν να γίνονται έρευνες στο συγκεκριμένο αντικείμενο, ξοδεύτηκαν πολλά χρήματα, αλλά ξαφνικά σταμάτησαν και τα αποτελέσματα δεν παρουσιάστηκαν ποτέ. Ίσως είδαν τα πραγματικά νούμερα και τρόμαξαν ή μπορεί και να φαγώθηκαν τα χρήματα που προορίζονταν για τις συγκεκριμένες στατιστικές μελέτες. Τα κρούσματα καρκίνου είναι πολυάριθμα στην πόλη μας. Κάποτε εδώ λειτουργούσε το εργοστάσιο του αζώτου, τώρα μας έχουν μείνει οι λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ. Υπάρχει μεγάλη ρύπανση στο περιβάλλον της Πτολεμαΐδας. Γνωρίζετε τι σημαίνει να ξυπνάς σε μια πόλη που μυρίζει ολόκληρη σαν χαλασμένο αυγό; Αν τυχαίνατε κάποια άλλη περίοδο εδώ και βλέπατε την Πτολεμαΐδα από ψηλά, θα διακρίνατε ένα κίτρινο σύννεφο να καλύπτει όλη την πόλη, προερχόμενο από την τέφρα. Για πάρα πολλά χρόνια στα εργοστάσια δεν υπήρχαν φίλτρα αντιρρύπανσης, μόνο τώρα, στην τελευταία μονάδα, τον ΑΗΣ V, έχουν προβλέψει την κατασκευή τους. Κάμποσα χρόνια πριν, όταν έμπαινες στην πόλη συναντούσες τον ΑΗΣ Πτολεμαΐδας, μια αρχαία μονάδα κατασκευασμένη τη δεκαετία του '50, η οποία σκορπούσε την τέφρα του και όταν χιόνιζε έβλεπες ένα μαύρο χιόνι. Ευτυχώς, κάποια στιγμή έπιασε φωτιά και γλιτώσαμε. Μπορεί να καθάρισε κατά ένα μεγάλο ποσοστό η ατμόσφαιρα, αλλά οι επιπτώσεις θα είναι διαρκώς παρούσες στο μέλλον. Κάθε σπίτι αντιμετωπίζει κι ένα περιστατικό με καρκίνο. Είναι επιτακτική η ανάγκη στελέχωσης της ογκολογικής μονάδας του Μποδοσάκειου Νοσοκομείου. Δεν μπορεί ο ασθενής να σηκώνεται στις 5 το πρωί για να πηγαίνει να νοσηλευτεί στο Θεαγένειο της Θεσσαλονίκης μέσα στην παγωνιά και τους -15 βαθμούς Κελσίου. Απ' όσο γνωρίζουμε, γιατροί δεν έρχονται ούτε προσλαμβάνονται, και όσοι υπάρχουν, φεύγουν. Ίσως τους κοστίζει η συγκεκριμένη μονάδα, διότι τα ογκολογικά φάρμακα είναι πανάκριβα. Αλλά ποια η διαφορά όταν ένας καρκινοπαθής κάνει τη θεραπεία του δίπλα στο σπίτι του απ' ό,τι όταν πηγαίνει στη Θεσσαλονίκη; Πολλοί λένε ότι η ΔΕΗ δίνει θέσεις εργασίας στην περιοχή. Και τι να κάνουμε δηλαδή, να υπολογίζουμε τις ζωές μας με τα χρήματα που λαμβάνουν κάποιοι άλλοι; Το ξέρετε ότι ακόμη και νέοι άνθρωποι έχουν καρκίνο στην ευρύτερη περιοχή; Αν επισκεφθείτε ένα σχολείο, οι δάσκαλοι θα σας πουν ότι τα παιδιά μας, όταν ζωγραφίζουν, το μόνο χρώμα που χρησιμοποιούν είναι το μαύρο. Δυστυχώς, το μέλλον για εμάς προμηνύεται αβέβαιο. Πώς να εξακολουθείς να ζεις στο σημείο της χώρας όπου το νερό είναι μολυσμένο, η γη έχει καταστραφεί και οι μελλοντικές συνέπειες θα είναι ακόμα χειρότερες;», καταλήγει ο κ. Αράπης.
Στη συνέχεια συνάντησα την κυρία Θεοδώρα Παπαδοπούλου. Με τον σύζυγό της διατηρούσαν καφενείο. «Πριν από ακριβώς δεκαεπτά χρόνια έχασα τον σύζυγό μου από καρκίνο. Έναν χρόνο αργότερα, και ενώ είχα περάσει ήδη την ταλαιπωρία με τον άνδρα μου, μου παρουσιάστηκε καρκίνος στο στήθος που έκανε μετάσταση στα οστά και στο συκώτι. Η καθημερινότητά μου, φυσικά, άλλαξε προς το χειρότερο. Είναι δύσκολο να περιγράψεις το συναίσθημα του να ζεις με ένα διαρκές άγχος για την επόμενη μέρα. Φοβάσαι και σκέφτεσαι μήπως έγινε μια νέα μετάσταση. Βέβαια, δεν ντρέπομαι να πω ότι έχω καρκίνο και πολλές φορές το λέω και στις φίλες μου, οι οποίες με τον παραμικρό πόνο συνοφρυώνονται και αναρωτιούνται: "Λες να έχω από 'κείνο"; Δεν έχουν τη δύναμη να αναφέρουν τη συγκεκριμένη ασθένεια. Κοιμάμαι, ξυπνάω και οι σκέψεις μου είναι στο καρκίνο. Αν δεν έχεις τη δύναμη και το πείσμα να λες ότι θέλεις να συνεχίσεις να ζεις, δεν μπορείς να παλέψεις. Ως χαρακτήρας έχω επιλέξει να κάνω διάφορες δραστηριότητες: συμμετέχω σε χορωδία ή στον Σύλλογο Μικρασιατών για να δίνω χρώμα στη ζωή μου. Με κάνουν να ξεχνιέμαι. Το κυριότερο, δεν απομονώνομαι. Διώχνω τη μοναξιά. Το λέω σε όλους, είναι λάθος να μην κάνουμε προληπτικές εξετάσεις. Προφανώς, δεν είναι εύκολο να μαθαίνεις ότι έχεις καρκίνο, αλλά πώς θα το αντιμετωπίσεις, αν δεν γνωρίζεις την ύπαρξή του; Την ημέρα που έμαθα ότι πάσχω από καρκίνο δεν θα την ξεχάσω ποτέ. Ο άντρας μου είχε λίγους μήνες που είχε φύγει από τη ζωή και η κόρη μου ήταν έγκυος. Δεν είπα σε κανέναν τίποτα, ετοίμασα πρόχειρα μια πλαστική τσάντα και πήγα στο νοσοκομείο. Όταν με εξέτασαν, μου ανακοίνωσαν ότι έπρεπε άμεσα να μου κόψουν το στήθος. Έτυχε εκείνη τη στιγμή να μου τηλεφωνήσει ο γιος μου, που είναι παντρεμένος και ζει στην Κύπρο. Με ρώτησε πού ήμουν και του απάντησα "στο νοσοκομείο". Του είπα την αλήθεια και μου ζήτησε να πάω στην Κύπρο. Είπα στους γιατρούς ότι δεν ήμουν έτοιμη ψυχολογικά, υπέγραψα για να φύγω από το νοσοκομείο με δική μου ευθύνη και ταξίδεψα για Κύπρο. Οφείλω να πω ότι τα νοσοκομεία στην Κύπρο είναι πολύ καλά και ότι η περίθαλψη εκεί είναι εξαιρετική. Σκεφθείτε ότι μέσα στο νοσοκομείο με επισκέφθηκε μια κοινωνική λειτουργός η οποία με ρώτησε για την οικονομική μου δυνατότητα. Την επόμενη μέρα μού έστειλαν χρήματα γιατί θεώρησαν ότι δεν ήταν αρκετά αυτά που είχα προκειμένου να καλύψω τα έξοδα που απαιτούνταν. Στην Ελλάδα σε κοιτούν κατευθείαν στην τσέπη και μόνο ζητούν. Στην Κύπρο, αντί να σου παίρνουν, σου δίνουν κιόλας. Από δω και πέρα, σκέφτομαι ότι έχω παιδιά, εγγόνια και κάθε μέρα παλεύω και λέω στον εαυτό μου: όσο μπορείς, ζήσε λίγο ακόμη. Το πιο σημαντικό στη ζωή μας είναι η υγεία. Ούτε τα σπίτια, ούτε τα χρήματα. Όλα αυτά είναι άχρηστα. Και κάθε φορά που εύχομαι να έχω την υγεία μου, το εννοώ. Δεν έκανα ποτέ μεγάλη ζωή. Δούλευα από μικρή ηλικία και, ξέρετε, όταν πήγα για τις εξετάσεις μου είπαν να κόψω το τσιγάρο, όμως εγώ δεν κάπνιζα. Λόγω της δουλειάς μου στο καφενείο καθημερινά εισέπνεα τον καπνό από τα τσιγάρα. Έτσι, η υγεία μου επιβαρυνόταν τόσο μέσα στο μαγαζί όσο και έξω στην πόλη, εξαιτίας του λιγνίτη και της ατμόσφαιρας. Το καφενείο το έκλεισα και οι μόνες μου απολαβές είναι από μια σύνταξη χηρείας. Δεν μπορώ να πω ότι δεν αγαπώ τον τόπο μου, αλλά, αν μπορούσα να φύγω, θα το έκανα χωρίς δεύτερη σκέψη. Κι αυτό που θέλω να πω είναι ότι καλό θα ήταν εμάς εδώ πέρα να μας βλέπετε με συμπάθεια. Και να θυμάστε ότι μόνο το σήμερα αξίζει. Γι' αύριο βλέπουμε».
Η τελευταία μου επίσκεψη ήταν στην κυρία Ελισάβετ Χαντζερλή. Είναι 35 ετών και εργάζεται στο ορυχείο Αμυνταίου. Μένει με τον σύζυγο και τα δύο παιδιά της στο γειτονικό χωριό της Πτολεμαΐδας, τον Φιλώτα, και στη συνέντευξή μας ήρθε μαζί με τη μικρή της κόρη. «Νόσησα με καρκίνο όταν ήμουν 27 χρονών. Ο μεγάλος μου γιος ήταν 2,5 ετών και η μικρή μου κόρη 6 μηνών. Ουσιαστικά, την κόρη μου, λόγω των θεραπειών, δεν την είδα να μπουσουλάει κι έχασα πολλές από τις δικές της στιγμές. Ως νέος άνθρωπος, το τελευταίο πράγμα που σκέφτεσαι είναι ο καρκίνος. Αλλά επειδή είχαμε χάσει τη γιαγιά μου από καρκίνο του μαστού, πάντοτε πίστευα ότι κάτι παρόμοιο θα συνέβαινε και σ' εμένα. Για πολλά χρόνια έκανα μπάνιο χωρίς σφουγγάρι, με αποτέλεσμα ακόμη και την πιο μικρή αλλαγή να τη νιώθω στο σώμα μου. Τη μια μέρα, λοιπόν, πέρασε το χέρι μου από τη μασχάλη και δεν υπήρχε τίποτα και την επόμενη ξαφνικά κάτι υπήρχε. Αμέσως κατάλαβα ότι είχα καρκίνο. Στην αρχή πέρασαν κάποιες μέρες και οι γιατροί δεν μου έλεγαν τι να κάνω, αν έπρεπε να υποβληθώ σε μαστογραφία, τι ειδικότητες έπρεπε να επισκεφτώ και ανάμεσα σε όλα αυτά είχα και μια λάθος διάγνωση από έναν ακτινολόγο, ο οποίος μου είπε ότι δεν είχα τίποτα το ανησυχητικό. Θεωρούσαν ότι ήταν κάτι που προήλθε από τον θηλασμό και τίποτα περισσότερο. Τελικά, έγινε επέμβαση σε κρεβάτι λεχώνας και φοβόμασταν κιόλας μήπως είχε προχωρήσει σε άλλα όργανα. Χρειάστηκαν χημειοθεραπείες που τις έκανα στο Διαβαλκανικό Θεσσαλονίκης και στο Θεαγένειο, όπου έπαθα το μεγαλύτερο σοκ της ζωής μου. Μια μέρα ξεκίνησα στις τέσσερις το πρωί από το σπίτι μου προκειμένου να είμαι πολύ νωρίς εκεί, στις επτά το πρωί, για να πάρω χαρτάκι προτεραιότητας και να κάνω τη χημειοθεραπεία στη μία το μεσημέρι. Όταν ανέβηκα στο ένατο όροφο, συνάντησα γύρω στα 100 άτομα, όλοι ηλικιωμένοι... (κλαίει). Αναρωτιόμουν τι δουλειά είχα εγώ, μια γυναίκα 30 ετών, με όλα αυτά τα πρόσωπα που έβλεπα γύρω μου. Ήταν μια άθλια εικόνα. Άνθρωποι παραμελημένοι, ταλαιπωρημένοι και με κακοφορεμένες περούκες. Αυτός ήταν και ο λόγος που αποφάσισα να μη φορέσω ποτέ περούκα, παρά μόνο κάποια φουλάρια. Σκεφτείτε ότι στην πρώτη τούφα που μου έμεινε στα χέρια είπα στην κομμώτριά μου να τα πάρει όλα για να φύγει αυτό το βάρος από πάνω μου. Το τελευταίο που ήθελα ήταν να φέρνω σε δύσκολη θέση τα παιδιά μου. Θυμάμαι, η μοναδική φορά που φόρεσα περούκα ήταν όταν πήγαμε σε μια βάφτιση και η κόρη μου, όταν με είδε, μου είπε: «Μαμά, είσαι πολύ όμορφη σήμερα». Δεν θα ξεχάσω ένα άλλο βράδυ, ήταν χειμώνας, που φορούσα ένα σκουφάκι και ήρθε ο γιος μου και με σκούντηξε στην πλάτη λέγοντάς μου: "Mήπως είσαι η μαμά μου"; Περιποιόμουν τον εαυτό μου για να μη θυμίζω σε τίποτα όλα αυτά τα πρόσωπα που είχα δει στον ένατο όροφο του Θεαγένειου και για να κρατήσω την ψυχολογία μου όσον γινόταν σε καλύτερα επίπεδα. Ύστερα από δύο μήνες σωματικής κούρασης, άρχισα να ξεφεύγω από όλο αυτό. Αλλά τότε ήταν που η ψυχή μου έδειξε τις πληγές της. Τότε άρχισα να συνειδητοποιώ τι συνέβη το προηγούμενο διάστημα. Όχι τόσο για τον ίδιο τον καρκίνο, όσο για το πόσο άσχημα έζησα τις χημειοθεραπείες και τις ακτινοθεραπείες. Νύχτες ολόκληρες στο νοσοκομείο που δύσκολα σβήνονται από τη μνήμη σου. Σίγουρα, κάτι κερδίζεις και κάτι χάνεις με τον καρκίνο. Αντιλήφθηκα, πρώτα απ' όλα, πόση δύναμη έκρυβα μέσα μου. Όμως έχασα ώρες και ημέρες από τα παιδιά μου. Βέβαια, ύστερα από όλα όσα πέρασα, εξακολουθώ να αγχώνομαι για πράγματα που τελικά δεν έχουν αξία. Ξέρετε γιατί; Διότι η συνήθεια είναι μεγάλη εξάρτηση της ζωής μας. Προσπαθώ πολλές φορές να βάζω τον εαυτό μου σε έναν άλλο τρόπο σκέψης. Επιλογή μου ήταν να μπω στη ΔΕΗ, από κει ζω. Η μόνη μου διαφυγή είναι τα ταξίδια με τον σύζυγο μου και τα παιδιά μου. Αν μπορούσαμε να φύγουμε, θα θέλαμε να ζούμε στον Βόλο. Είναι μια πόλη που αγαπάμε και οι δυο μας. Σήμερα, το μόνο που μου δίνει δύναμη είναι μια αγκαλιά από τα παιδιά μου. Είναι αυτό που μου δίνει ζωή». Η Ελισάβετ, παρόλο που είναι καρκινοπαθής, εξακολουθεί να εργάζεται για να κερδίζει τα προς το ζην. Λίγο πριν την αποχαιρετήσω, αφού μου ευχήθηκε καλό ταξίδι, μ' έναν βαθύ αναστεναγμό, δεν ξέχασε να μου υπενθυμίσει εμφατικά ότι: «Δυστυχώς, είναι πολύ μακριά η Πτολεμαΐδα από την Αθήνα». Πηγή: www.lifo.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 22 Σεπτεμβρίου 2017

Ανάργυροι Φλώρινας - Τοπίο Τρόμου

Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 21 Σεπτεμβρίου 2017

Κατατέθηκε το ν/σ για μετεγκατάσταση Ακρινής και Αναργύρων...

Κατατέθηκε σήμερα Πέμπτη 21 Σεπτεμβρίου στην Βουλή το ν/σ του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας για το Δομημένο Περιβάλλον, όπως είχε από τον Ιούλιο δρομολογηθεί. Σε αυτό περιλαμβάνεται το άρθρο 147, που αφορά τις απαλλοτριώσεις και μετεγκαταστάσεις των οικισμών Ακρινής και Αναργύρων.
Συγκεκριμένα:
1.Αναλαμβάνει η ΔΕΗ Α.Ε. υποχρέωση να υποβάλει το συντομότερο δυνατόν από την δημοσίευση του παρόντος νόμου ,σχέδιο για την απαλλοτρίωση του οικισμού της Ακρινής και μετεγκατάστασης των δύο οικισμών, Ακρινής και Αναργύρων.
2.Κηρύσσεται , με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, η αναγκαστική απαλλοτρίωση του οικισμού Αναργύρων του Δήμου Αμυνταίου για λόγους διακινδύνευσης της ζωής ,της υγείας και των ιδιοκτησιών των κατοίκων του οικισμού που προκλήθηκαν από τα κατολισθητικά φαινόμενα της 10 Ιουνίου 2017 στο ορυχείο Αμυνταίου του ΛΚΔΜ.
Η απαλλοτρίωση συντελείται υπέρ και δαπάνη του Ελληνικού Δημοσίου.
Επίσης, δίνεται η δυνατότητα να ρυθμίζονται όλα τα ειδικά θέματα που αφορούν στην κοινωνική αποκατάσταση και οικονομική στήριξη των κατοίκων του οικισμού των Αναργύρων , με κοινή απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας και του καθ΄ ύλην αρμοδίου Υπουργού.

Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 19 Σεπτεμβρίου 2017

Καταβολή αποζημιώσεων για τη στέρηση χρήσης περιόδου 17 – 18 επιτασσόμενων εκτάσεων στις Τ.Κ. Μαυροπηγής του Κομάνου και Ποντοκώμης......

Καλούμε τους κατόχους των αγρών όπως φαίνονται στο συνημμένο πίνακα Κτηματικής Περιοχής ΤΚ Ποντοκώμης Δήμου Κοζάνης, όπως προσέλθουν στο κτήριο του Διοικητηρίου του ΛΚΔΜ, προκειμένου να τους καταβληθούν οι αποζημιώσεις που καθόρισε η Επιτροπή Προεκτίμησης για τη στέρηση χρήσης περιόδου 2017 – 2018 επιτασσόμενων εκτάσεων 1.141.519,22τ.μ. στις Τ.Κ. Μαυροπηγής και Κομάνου του Δήμου Εορδαίας και Ποντοκώμης του Δήμου Κοζάνης βάσει της ΚΥΑ με αρ. ΔΜΕΒΟ/Γ/Φ25ΟΔΠΚ1/173090/513/27.08.2015, στα πλαίσια της απαλλοτρίωσης ΟΔΠΚ-1, που έχει κηρυχθεί με την υπ’ αριθ. Δ9/Δ/Φ53/9455/2442/2-9-14 απόφαση Υφυπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΦΕΚ/ΑΑΠ/294/8-9-14).
Σε περίπτωση μη προσέλευσης των δικαιούχων, τα αντίστοιχα ποσά αποζημιώσεων θα παρακατατεθούν στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων.
Η προσέλευση στο Διοικητήριο του ΛΚΔΜ θα γίνει ως εξής σύμφωνα και με το συνημμένο πίνακα:
Για την ΤΚ Ποντοκώμης:
από α/α 1 – 21 (αγροτεμ3 – 641) την 16 ,17 και 18/10/2017
από α/α 22 – 44 (αγροτεμ.642 – 687) την 19,20 και 23/10/2017
από α/α 45 – 66 (αγροτεμ.688 – 933) την 24 ,25 και 26/10/2017

Παρακαλούνται οι δικαιούχοι της αποζημίωσης σύμφωνα με το συνημμένο πίνακα να προσκομίσουν:
-Δελτίο Αστυνομικής Ταυτότητας
-Αποδεικτικό έγγραφο με το ΑΦΜ

Τηλ. Επικοινωνίας: 2463052535

Συνημμένα:
Πίνακας Δικαιούχων

Από τη ΔΛΥ-ΛΚΔΜ
Πηγή: www.kozan.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 18 Σεπτεμβρίου 2017

Ψήφισμα συλλαλητηρίου στην Ιερισσό (17/9)...

Σήμερα, 17 Σεπτέμβρη, στην Ιερισσό αναγνώστηκε και εγκρίθηκε το παρακάτω ψήφισμα:
ΨΗΦΙΣΜΑ
Η Eldorado Gold εκβίασε την κυβέρνηση, τις τελευταίες μέρες, κατά πάγια τακτική της, κερδίζοντας άδειες, που της επιτρέπουν να συνεχίσει το έργο της. Άδειες που αποτελούν ντροπή για όσους τις υπέγραψαν, αφού η Eldorado έχει διαπράξει σωρεία παρανομιών, όπως αυτές έχουν βεβαιωθεί από τη Διοίκηση και αντί για την εταιρεία σέρνεται στα δικαστήρια η τοπική κοινωνία.
Όπως έχει επιστημονικά τεκμηριωθεί από παλιά, αυτό το έργο δεν έπρεπε να είχε ξεκινήσει ποτέ. Είναι καταστρεπτικό για την Χαλκιδική, θα στερήσει πολλές θέσεις εργασίας, σημαντικούς πόρους για τη ζωή και θα έχει ανεπίστρεπτες συνέπειες.
-Απαιτούμε λοιπόν, να σταματήσει τώρα η καταστροφή της Χαλκιδικής, η λεηλάτηση των φυσικών πόρων, η ρύπανση των νερών και του αέρα, η αδειοδότηση της δημιουργίας φραγμάτων με μεταλλευτικά απόβλητα σε σεισμογόνο περιοχή, η διάρρηξη του κοινωνικού ιστού, η ποινικοποίηση του κοινωνικού αγώνα.
-Απαιτούμε από τη κυβέρνηση να προστατέψει τα δικαιώματα των πολιτών και το δημόσιο συμφέρον. Αν οι νόμοι δεν επιτρέπουν κάτι τέτοιο, τότε οι νόμοι πρέπει αλλάξουν.
-Απαιτούμε τον αποχαρακτηρισμό της περιοχής από μεταλλευτική, ώστε να φύγει η εταιρεία και να μην έρθει άλλη.
-Απαιτούμε να σταματήσει η ποινικοποίηση του κοινωνικού μας αγώνα. Να σταματήσουν οι διώξεις. Δεν είμαστε τρομοκράτες, είμαστε πατριώτες που αγωνιζόμαστε για τον τόπο μας.

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ !!!

Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 17 Σεπτεμβρίου 2017

Διαπιστώσεις...

Πριν 5 χρόνια στην περιοχή της Δ.Μακεδονίας ήταν σε λειτουργία 19 θερμοηλεκτρικές μονάδες...
Υπήρχε πλήρης αυτάρκεια και αυτονομία του συστήματος της χώρας...
Η χώρα στηριζοταν στην εγχώρια πρώτη ύλη, το λιγνίτη ...
Εχει αναλογιστει κάνεις μας πόσες μονάδες θα "καπνίζουν" το 2020 -2021;;
Στο αισιόδοξο σενάριο θα "καπνίζουν" 5 μονάδες...
Άραγε τι συνεπάγεται αυτός ο αριθμός για την περιοχή μας;;
Οργανωμένο σχέδιο για την μεταλιγνιτική περίοδο υπάρχει;

Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο 16 Σεπτεμβρίου 2017

Συλλαλητήρια σε Ιερισσό και Θεσσαλονίκη ενάντια στην εξόρυξη χρυσού...


Δύο συλλαλητήρια ενάντια στην εξόρυξη χρυσού θα πραγματοποιηθούν τις επόμενες μέρες:
την Κυριακή 17 Σεπτεμβρίου στις 11:00 π.μ. στην Ιερισσό και
την Τρίτη 19 Σεπτεμβρίου στις 18:00 στη Θεσσαλονίκη.
Όπως τονίζει στην ανακοίνωσή της η Επιτροπή Αγώνα Θεσσαλονίκης:
«Απέναντι στους εκβιασμούς της πολυεθνικής και τις παλινωδίες της κυβέρνησης, εμείς απαντάμε: Να φύγουν!
Να σταματήσουν τώρα και οριστικά οι εξορύξεις σε όλη τη Χαλκιδική, να ακυρωθούν τα σχέδια για νέες εξορύξεις σε Μακεδονία και Θράκη. Δεν περιμένουμε κανένα σωτήρα, δεν αναθέτουμε τους αγώνες μας σε καμία κυβέρνηση.
Συνεχίζουμε τον αγώνα μας δυναμικά, μέχρι να φύγει η εταιρεία και να μην έρθει άλλη!
Συγκέντρωση την Τρίτη 19/09 στις 18:00 στην Καμάρα».

Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 1 Σεπτεμβρίου 2017

Εκδόθηκε το Πόρισμα της ΔΕΗ για την κατολίσθηση στο Ορυχείο Αμυνταίου μετά από 3 ολόκληρους μήνες...

Ολοκληρώθηκε και κατατέθηκε από την επιτροπή καθηγητών του ΕΜΠ και ΑΠΘ, νυν και πρώην στελεχών της ΔΕΗ, που είχε συγκροτήσει ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της ΔΕΗ, το πόρισμα για την κατολίσθηση στο Ορυχείο Αμυνταίου στις 10 Ιουνίου 2017.
Το πόρισμα, από 108 σελίδες, ήδη μελετάται από τις υπηρεσίες της ΔΕΗ.
Τα βασικά συμπεράσματα, επιγραμματικά είναι:
1)Η κατολίσθηση προκλήθηκε από συρροή πολλών παραγόντων και συγκεκριμένα:
-συνδυασμός της στροφικής λειτουργίας του δυτικού τμήματος του Ν/Δ πρανούς και της μέσης κλίσης βύθισης της βάσης των λιγνιτικών στρώσεων προς τα Β/Δ.
-ενεργοποίηση των δύο κρασπεδικών ρηγμάτων, της Βεγορίτιδας και (κυρίως) των Αναργύρων.
-πλήρωση με νερό της σημαντικής ρωγμής που εμφανίστηκε στις 15-05-2017 στη στέψη του δυτικού τμήματος του Ν/Δ πρανούς, και επεκτάθηκε στο σύνολο της στέψης του πρανούς.
2) Πρόκειται περί μη τυπικού φαινομένου, με την έννοια ότι δεν οφείλεται σε συνήθεις παράγοντες κατολισθήσεων στα Ορυχεία όπως:
-Κλίση πρανούς, υδατικές πιέσεις εντός του πρανούς, έλλειψη στήριξης του πρανούς μέσω εσωτερικής απόθεσης αγόνων και τέφρας.
3)Ο οικισμός των Αναργύρων επηρεάζεται από τις διαδοχικές ενεργοποιήσεις του τεκτονικού ρήγματος που διέρχεται διαμέσου αυτού.
Η Διοίκηση της ΔΕΗ ευχαριστεί τα μέλη της επιτροπής για το άρτιο επιστημονικά και εξαιρετικά επίπονο, όπως αποδείχθηκε, έργο τους.
Η αναγκαία αναλυτική ενημέρωση και επεξηγήσεις για τα συμπεράσματα του πορίσματος θα παρασχεθούν στους αρμόδιους φορείς και παράγοντες, ιδιαίτερα της περιοχής, το προσεχές διάστημα.

Διαβάστε περισσότερα...
 
back to top