Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου 2014

Αποδοτικά τα ορυχεία της ΔΕΗ σύμφωνα με το σωματείο Σπαρτακός...

«Η ΔΕΗ συγκρινόμενη με αντίστοιχες εταιρείες του Εξωτερικού έχει πετύχει το χαμηλότερο πλήρες κόστος λιγνίτη», τονίζει το σωματείο ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ, επικαλούμενο μελέτη που εκπόνησε ο Διευθυντής Σχεδιασμού και Απόδοσης Ορυχείων της επιχείρησης, κ. Μάριος Λεονάρδος.
Το σωματείο υποστηρίζει εξάλλου ότι βάσει των συμπερασμάτων της μελέτης προκύπτει ότι η ΔΕΗ, παρόλο που εκμεταλλεύεται τα διεθνώς δυσμενέστερα κοιτάσματα, επιτυγχάνει το χαμηλότερο κόστος εξόρυξης λιγνίτη και συνεπώς εξασφαλίζει την φθηνότερη παραγωγή KWh για τους καταναλωτές (τόσο τους μικρούς όσο και τους μεγάλους).
Αναλυτικότερα, σε σχετική επιστολή του ΣΠΑΡΤΑΚΟΥ προς τον Πρόεδρο και Διευθύνοντα Σύμβουλο της ΔΕΗ, Αρθούρο Ζερβό, με θέμα το κόστος λιγνίτη της ΔΕΗ, αναφέρεται:

«Κύριε Πρόεδρε
Αφορμή για την αποστολή της παρούσας αποτελεί η εξαιρετικού ενδιαφέροντος και σημασίας μελέτη την οποία εκπόνησε ο Διευθυντής Σχεδιασμού και Απόδοσης Ορυχείων της ΔΕΗ Α.Ε κ. Μάριος Λεονάρδος, μελέτη η οποία αναλύει και συγκρίνει το κόστος του λιγνίτη της ΔΕΗ με το αντίστοιχο κόστος λιγνιτωρυχείων του εξωτερικού.
Την ώρα που Σύμβουλοι επιχειρήσεων (όπως η Booz) έχουν την άποψη ότι δεν είναι δυνατή η σύγκριση αλλά και την ώρα που δημοσιεύματα στον τύπο παρουσιάζουν το κόστος του λιγνίτη με διαστρεβλωμένη εικόνα, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι ελλοχεύει ο κίνδυνος παρουσίασης ανακριβών/επισφαλών αποτελεσμάτων.
Παράλληλα, μέσα σε αυτό το σκηνικό η ΔΕΗ Α.Ε, παρά το γεγονός ότι προκλήθηκε να απαντήσει επί του θέματος, δεν έχει τοποθετηθεί επισήμως και σαφώς.
Ο ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ (και όχι μόνο) εκτιμά ότι η μελέτη που είναι απολύτως τεκμηριωμένη, έχει όλα τα χαρακτηριστικά και όλα τα εφόδια προκειμένου η ΔΕΗ χωρίς ενδοιασμούς να καταθέσει ξεκάθαρα τη θέση της (Ευρωπαϊκό και Διεθνές επίπεδο) σχετικά με το ότι η ΔΕΗ συγκρινόμενη με αντίστοιχες εταιρείες του Εξωτερικού έχει πετύχει το χαμηλότερο πλήρες κόστος λιγνίτη παρά το γεγονός ότι κάποιοι θέλουν να διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για το αντίθετο.
Πιο συγκεκριμένα, με βάση τα στοιχεία της μελέτης και τα συμπεράσματα αυτής, που έχουμε στα χέρια μας:
- Ο πλέον ενδιαφέρον δείκτης είναι το κόστος των εκσκαφών εκπεφρασμένο σε €/m³. Το κόστος αυτό περιλαμβάνει όλα τα επιμέρους κόστη των διαφόρων φάσεων της εργασίας (εκσκαφή, φόρτωση, μεταφορά & απόθεση) καθώς και των υποστηρικτικών δραστηριοτήτων (γραμματείες, λογιστήρια, τοπογράφοι κτλ). Βέβαια και αυτό το κόστος εξαρτάται από τα γεωλογικά (άρα και μη τροποποιούμενα) χαρακτηριστικά ενός κοιτάσματος, αλλά και από το πόσο σωστά δουλεύει ένα Ορυχείο.
- Τα λιγνιτωρυχεία της ΔΕΗ επιτυγχάνουν ανάλογο έως πολύ χαμηλότερο κόστος εκσκαφών εκπεφρασμένο σε €/m³ σε σχέση με λιγνιτωρυχεία άλλων χωρών. Συνεπώς μπορούμε βάσιμα να ισχυριστούμε ότι τα ΛΙΓΝΙΤΩΡΥΧΕΙΑ ΤΗΣ ΔΕΗ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΑΠΟΔΟΤΙΚΑ.
- Το κόστος του λιγνίτη είναι αυξημένο λόγω της υψηλής σχέσης εκμετάλλευσης, μία από τις μεγαλύτερες παγκοσμίως.
- Το κόστος του λιγνίτη ως καυσίμου, εκπεφρασμένο σε €/Gcal, είναι από τα υψηλότερα διεθνώς για λιγνίτη λόγω της εξαιρετικά χαμηλής θερμογόνου δυνάμεως (Gcal/t) του κοιτάσματος.

Κύριε Πρόεδρε
Με βάση τα ανωτέρω συμπεράσματα, ξεκάθαρα πλέον μπορεί να καταλήξει κάποιος στο ότι η ΔΕΗ παρότι εκμεταλλεύεται τα διεθνώς δυσμενέστερα κοιτάσματα, επιτυγχάνει το χαμηλότερο κόστος εξόρυξης λιγνίτη και συνεπώς εξασφαλίζει την φθηνότερη παραγωγή KWh για τους καταναλωτές (τόσο τους μικρούς όσο και τους μεγάλους). Βεβαίως ούτε η μελέτη ούτε και ο ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ ισχυρίζονται ότι δεν μπορούν να βελτιωθούν οι δείκτες παραγωγικότητας και άρα να μειωθεί περαιτέρω το κόστος λιγνίτη. Αντιλαμβάνεται όμως κάποιος ότι κάτι τέτοιο, προϋποθέτει επενδύσεις στον πάγιο και βοηθητικό εξοπλισμό των Ορυχείων καθώς και προσλήψεις προκειμένου να λειτουργήσουν οι εγκαταστάσεις και ο εξοπλισμός που αυτή τη στιγμή βρίσκονται σε αργία.
Συνεπώς, η ΔΕΗ Α.Ε έχοντας στα χέρια της την μελέτη του κ. Λεονάρδου, δύναται πλέον να πείσει ότι είναι εκτός τόπου και χρόνου όσοι πιέζουν για μειώσεις στην τιμή της KWh με την απαίτηση ότι μπορεί να συμπιεστεί το κόστος λιγνίτη υπό τις παρούσες συνθήκες. Ο ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ επιθυμεί, τέλος, να ευχαριστήσει και να συγχαρεί τον Διευθυντή Σχεδιασμού κ. Λεονάρδο για την εξόχως χρήσιμη και εμπεριστατωμένη μελέτη του.»

Πηγή:http://www.energypress.gr/

Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 26 Φεβρουαρίου 2014

10 εκατομ. ευρώ για τα έργα υποδομής του Κομάνου...

Εξελίξεις αναφορικά με την ολοκλήρωση των έργων υποδομής στον υπό μετεγκατάσταση οικισμό του Κομάνου στην περιοχή Κουρί της Πτολεμαΐδας, ανακοίνωσε χθες ο Περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας, Γιώργος Δακής, από την Πτολεμαΐδα, κατά τη διάρκεια υπογραφής προέγκρισης χρηματοδότησης σημαντικών έργων για το Δήμο Εορδαίας.
Ανακοίνωσε συγκεκριμένα ότι έχουν προχωρήσει όλες οι διαδικασίες και εντός του προσεχούς διημέρου (αύριο Πέμπτη) θα υπογράψει την πρόσκληση για την υποβολή προτάσεων για τη χρηματοδότηση των έργων υποδομής του νέου οικισμού Κομάνου, με προϋπολογισμό 10 εκατομμυρίων ευρώ, για την ολοκλήρωση των αναγκαίων υποδομών στο νέο οικισμό Κομάνου.
Πρόκειται, είπε ο κ. Δακής, για ένα έργο που ταλαιπωρεί τους κατοίκους του Κομάνου εδώ και πολλά χρόνια και πως οι αυτοδιοικητικοί θεσμοί πρώτου και δεύτερου βαθμού έρχονται να καλύψουν τις παραλείψεις και κυρίως το έλλειμμα χρηματοδότησης από αυτούς που προκαλούν την αναγκαιότητα της μετεγκατάστασης οικισμών. Επισήμανε ότι πρόκειται για «ένα θέμα για το οποίο έχουμε εργαστεί πάρα πολύ. Θεωρώ πολύ σημαντικό το κομμάτι των μετεγκαταστάσεων στη Δυτική Μακεδονία και αυτών που έρχονται, γιατί είμαστε η μόνη περιοχή που βιώνει σε καιρό ειρήνης τη βαρβαρότητα του ξεριζωμού από τα σπίτια του και τον κοινωνικό ιστό» και δήλωσε ότι: «Εμείς ως Περιφέρεια Δυτ. Μακεδονίας κάναμε ένα πολύ μεγάλο αγώνα για να μπορέσουμε να διασφαλίσουμε τους όρους των χρηματοδοτήσεων για τη μετεγκατάσταση από ευρωπαϊκά κονδύλια», για να ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία που έχει ξεκινήσει ο Δήμος Εορδαίας για να ολοκληρωθούν τα έργα υποδομής που είναι ήδη σε εξέλιξη, προϋπολογισμού 2 εκατ. ευρώ περίπου, με πόρους που είχαν δοθεί από τη ΔΕΗ για αποζημιώσεις όταν είχε γίνει η διαδικασία της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης του Κομάνου.
Δικαιούχος στην πρόσκληση που υπογράφεται αύριο είναι ο Δήμος Εορδαίας και η ΔΕΥΑ Εορδαίας. Σύμφωνα με τον Περιφερειάρχη, πρόκειται για έργα που έχουν να κάνουν με ύδρευση, αποχέτευση και οδοποιία στο νέο οικισμό για να σταματήσει η πολύχρονη ταλαιπωρία των κατοίκων ταλαιπωρούνται τόσα χρόνια και να μπορέσουν να οικοδομήσουν τα σπίτια τους. «Πολύ σύντομα με τα χρήματα που διατίθενται οι νέος οικισμός Κομάνου θα είναι υπαρκτός για να τον χαίρεται όλη η τοπική κοινωνία», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Μιλώντας γενικότερα για το κομμάτι των μετεγκαταστάσεων, πέρα από αυτή του Κομάνου, είπε ότι θεωρεί εξίσου σημαντικές και τις μετεγκαταστάσεις που πρόκειται να γίνουν το επόμενο διάστημα, της Ποντοκώμης, της Μαυροπηγής, των Αναργύρων και της Ακρινής, τονίζοντας: «Αποτελεί για εμάς ένα θέμα εξαιρετικά σοβαρό και αποτελεί μια από τις στοχεύσεις μας της νέας προγραμματικής περιόδου, όπως τίς συγκεκριμενοποιήσαμε και στο αναπτυξιακό συνέδριο που κάναμε πέρσι στην Πτολεμαΐδα.»
Ο κ. Δακής επισήμανε επίσης ότι υπάρχει ευρύτερος σχεδιασμός από την Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας ώστε η υλοποίηση των μετεγκαταστάσεων να συνδεθεί ως εγχείρημα με την κατασκευή πρότυπων “πράσινων οικισμών”. Το συγκριτικό πλεονέκτημα, είπε, είναι ότι οι μετεγκαταστάσεις γίνονται εκ του μηδενός, πρόκειται για νέους οικισμούς και η ΠΔΜ έχει τη βούληση να προχωρήσει στους νέους οικισμούς σε παρεμβάσεις που θα έχουν πολλαπλασιαστικά θετικά οφέλη ως ένα μοντέλο πράσινης ανάπτυξης, με σχεδιασμό σύγχρονων εγκαταστάσεων διαχείρισης στερεών αποβλήτων και τη βελτίωση του μικροκλίματος των νέων οικισμών. Γι’ αυτές τις παρεμβάσεις, πρόσθεσε, υπάρχει πολιτική απόφαση επιλεξιμότητας και χρηματοδότησης στο νέο Επιχειρησιακό πρόγραμμα Δυτικής Μακεδονίας 2004-2020. Και υπάρχει σχεδιασμός και η στόχευση εξεύρεσης των χρηματοδοτήσεων των υποδομών ύδρευσης- αποχέτευσης- οδοποιίας από τα χρήματα που θα διαχειριστεί η Περιφέρεια στη νέα προγραμματική περίοδο.
Εκπρόσωποι του Τοπικού Συμβουλίου και κάτοικοι του Κομάνου που παραβρέθηκαν στην εκδήλωση θέλοντας να ενημερωθούν για το κατά πόσον υπάρχει πρόβλεψη για την μετεγκατάσταση του Κομάνου, δεν ικανοποιήθηκαν από το χρονοδιάγραμμα της ανακοίνωσης του Περιφερειάρχη και αποχώρησαν εν μέσω διαμαρτυριών μιλώντας για κοροϊδία της τοπικής κοινωνίας.
Παίρνοντας το λόγο ο αντιπεριφερειάρχης Π.Ε. Κοζάνης, Γιάννης Σόκουτης, παραδέχθηκε ότι το θέμα μετεγκατάστασης του Κομάνου είναι πράγματι «μια πολύ πονεμένη ιστορία», σημείωσε ωστόσο ότι «έφθασε η μέρα να έχουμε την έναρξη κάποιων υποδομών του Κομάνου, που επειδή δεν επαρκούσαν τα χρήματα από τις αποζημιώσεις της απαλλοτρίωσης υπάρχει η βούληση από τον περιφερειάρχη να καλυφθούν σε σημαντικό βαθμό από το πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων». Σημείωσε επίσης ότι η Διαχειριστική Αρχή Περιφέρειας Δυτ. Μακεδονίας έχει εντολή από τον περιφερειάρχη να προχωρήσει άμεσα στην αξιολόγηση του φακέλου που έχει έτοιμο ο Δήμος Εορδαίας για να υπογραφεί η προέγκριση δημοπράτησης του έργου υποδομών στον Κόμανο κι εξέφρασε την εκτίμηση ότι «στις αρχές ή στα μέσα του καλοκαιριού θα έχει αναδειχθεί ο ανάδοχος του έργου».
Ο κ. Σόκουτης αναφέρθηκε τέλος στη μεγάλη προσπάθεια που καταβλήθηκε για ένταξη όλων των μετεγκαταστάσεων στο Ταμείο Συνοχής και το πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων «για την οποία παλεύει ο περιφερειάρχης», όπως είπε και υπογράμμισε ότι υπήρξε κατ’ εξαίρεση έγκριση ειδικά για τον Κόμανο και γι’ αυτό βγαίνει στον αέρα αυτή η πρόσκληση. Το έργο, συμπλήρωσε, «ξεκινά άμεσα, τρέχουν οι διαδικασίες ένταξης και δημοπράτησης και στη συνέχεια εγκατάστασης του αναδόχου και μέσα στο 2015 θα έχουν ολοκληρωθεί οι εργασίες.»

Πηγή: Εφημερίδα Πτολεμαίος

Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 25 Φεβρουαρίου 2014

Απαλλοτριώσεις 18 μηνών...

Ένα ιδιαίτερα σημαντικό βήμα για την αποκατάσταση χρόνιων αδικιών πραγματοποίησε πριν από λίγες ημέρες η ελληνική Πολιτεία, καθώς με σχετικό έγγραφο του υπ. Οικονομικών διευκρινίζεται ότι το κράτος οφείλει εντός 18 μηνών να αξιοποιεί ένα ακίνητο που απαλλοτρίωσε, καταβάλλοντας τις σχετικές αποζημιώσεις στους ιδιοκτήτες. Σε διαφορετική περίπτωση, θα πρέπει να γίνεται άρση της απαλλοτρίωσης.
Το ζήτημα είναι ιδιαίτερα σημαντικό, καθώς είναι χιλιάδες οι περιπτώσεις εκτάσεων που παραμένουν ανενεργές και ανεκμετάλλευτες ακόμα και για δεκαετίες, λόγω της απροθυμίας ή της αδυναμίας των φορέων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης να καταβάλουν τις σχετικές αποζημιώσεις στους οικοπεδούχους, χωρίς όμως να γίνεται άρση της απαλλοτρίωσης. Οι δικαστικές αίθουσες βρίθουν σχετικών αντιδικιών, με τους ιδιοκτήτες να ζητούν είτε την απελευθέρωση του ακινήτου τους είτε την καταβολή της σχετικής αποζημίωσης.

Πηγή: www.realestatenews.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου 2014

Πόσο κοστίζει ο λιγνίτης;;;

Lignite Cost Benchmarking v1_NoRestriction DR MARIOS LEONARDOS

Πηγή: http://tokoutsavaki.blogspot.gr/

Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2014

Πως συγκροτείται το κόστος ορυχείων της ΔΕΗ;

Εν αναμονή των αποφάσεων της έκτακτης γενικής συνέλευσης της ΔΕΗ στην οποία και θα λάβει το Δημόσιο τις τελικές αποφάσεις του ως μέτοχος της εταιρείας για το θέμα της τιμολόγησης της βιομηχανίας, πηγές της αγοράς επισημαίνουν μια σειρά από ερωτηματικά που δημιουργούνται σε σχέση με τα κοστολόγια της ΔΕΗ. Μάλιστα από την ανάγνωση των δημοσιευμένων στοιχείων της ΔΕΗ, προκύπτουν μια σειρά από ερωτηματικά, που δείχνουν ότι τα κόστη που παρουσιάστηκαν περιλαμβάνουν παραδοχές και στοιχεία που χρήζουν διευκρινίσεων.
Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο αφορά στο θέμα των ορυχείων:
Τα συνολικά έξοδα των ορυχείων της ΔΕΗ υπολογίζονται σε 770 εκατ. ευρώ και αντιπροσωπεύουν κόστος στην τελική τιμή της λιγνιτικής ενέργειας 28,2 ευρώ η μεγαβατώρα (πάνω από 50%).
Πως όμως συγκροτείται αυτό το κόστος; Τα ορυχεία είναι ένας από τους μεγαλύτερους καταναλωτές ηλεκτρικής ενέργειας στην υψηλή τάση, πίσω από την Αλουμίνιον και τη Λάρκο με ετήσια κατανάλωση 924.000 MWh. Τα ορυχεία της ΔΕΗ προμηθεύονται μέσω εσωτερικών πωλήσεων για αυτοκατανάλωση ενέργεια, η οποία υπολογίζεται με βάση τις καταμετρημένες καταναλώσεις ηλεκτρικής ενέργειας της κάθε δραστηριότητας και με τη μέση ετήσια Οριακή Τιμή Συστήματος πλέον χρεώσεις χρήσης δικτύου, λογαριασμού προσαυξήσεων και ΥΚΩ. Η τιμή με την οποία τιμολογήθηκαν το πέρυσι τα ορυχεία ήταν 84,6 ευρώ MWh, όταν αντίστοιχα άλλοι μεγάλοι καταναλωτές τιμολογούνταν με σημαντικά χαμηλότερο κόστος. Επίσης ερωτηματικό παραμένει εάν κόβονται κανονικά τιμολόγια για χρεώσεις προς τρίτους όπως οι ΥΚΩ, ή αυτά διπλοχρεώνονται.
Εκτός όμως από το θέμα του κόστους της ηλεκτρικής ενέργειας και πως αυτή υπολογίζεται και τιμολογείται συγκροτώντας ένα σημαντικό μέρος του κόστους των ορυχείων, υπάρχει και η διάσταση των αποσβέσεων.
Σύμφωνα με τις καταστάσεις της ΔΕΗ οι αποσβέσεις των ορυχείων διαμορφώνονται ως εξής: το 2008 83 εκατ. ευρώ, το 2009 91 εκατ. ευρώ, το 2010 122 εκατ. ευρώ, το 2011 131,2 εκατ. ευρώ και το 2012 131,8 εκατ. ευρώ. Δηλαδή υπάρχει ένα άλμα 30% επιπλέον στις αποσβέσεις από το 2009 προς το 2010, το οποίο πιθανότατα οφείλεται στην εφαρμογή λογιστικών διαφορετικών λογιστικών προτύπων και όχι στην πραγματική αύξηση του κόστους παραγωγής των ορυχείων.
Τα δύο αυτά ενδεικτικά παραδείγματα, μπορούν με διαφορετική προσέγγιση να μειώσουν το κόστος ορυχείων κατά τουλάχιστον 30%, οδηγώντας το κοντά στα 20 ευρώ η μεγαβατώρα. Και όπως παρατηρούν πηγές της αγοράς, καθίσταται σαφές ότι στην προσέγγιση των ορκωτών, που έχει υιοθετηθεί από τη ΔΕΗ, υπάρχει πολύ … λίπος, το οποίο και δικαιολογεί τη μεγάλη απόκλιση που υπάρχει μεταξύ του κόστους των ελληνικών ορυχείων με τα κόστη που εμφανίζουν ομοειδή ορυχεία σε άλλες χώρες.

Πηγή: http://www.energypress.gr/

Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 20 Φεβρουαρίου 2014

Η εκπομπή του Τάσου Τέλλογλου και το Star Channel στα λιγνιτωρυχεία και τους σταθμούς της ΔΕΗ σε Κοζάνη και Εορδαία...

Πόσο στοιχίζει η εξόρυξη και η καύση του λιγνίτη; Αυτό ήταν το ερώτημα που οδήγησε το γνωστό δημοσιογράφο Τάσο Τέλλογλου και το τηλεοπτικό συνεργείο του STAR στην περιοχή μας και συγκεκριμένα στα λιγνιτωρυχεία και τους σταθμούς της ΔΕΗ σε Κοζάνη και Εορδαία, ώστε να λάβει τις απαντήσεις που αναζητούσε στο πλαίσιο της έρευνάς του με τίτλο: «Ρεύμα που καίει». Αξιοσημείωτες οι δηλώσεις του πρώην Διευθυντή ΑΗΣ, Νίκου Γιωτόπουλου, για τους παχυλούς μισθούς του προσωπικού και την ΓΕΝΟΠ. Το kozan.gr σας μεταφέρει το απόσπασμα εκείνο της χθεσινής εκπομπής που αφορά την περιοχή και περιλαμβάνονται συνεντεύξεις με συνδικαλιστές και πρώην διευθυντικά στελέχη της ΔΕΗ. Δείτε το βίντεο.


Πηγή: http://www.kozan.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 18 Φεβρουαρίου 2014

Το ρίσκο...

Ας μιλήσουμε λίγο για το ρίσκο, είναι τόσο ωραίο! Μόλις μάθεις να ρισκάρεις, ολόκληρη η ζωή σου αλλάζει. Όμως η αλλαγή και η ανάπτυξη θα συμβούν μόνο αν είσαι πρόθυμος να ρισκάρεις και να πειραματιστείς με τη δική σου ζωή. Ποτέ δεν είναι κανείς σίγουρος για τίποτε. Όλα είναι ρίσκο. Θυμάμαι πως πριν από πολλά χρόνια πήρα την απόφαση και πούλησα όλα μου τα υπάρχοντα – κόντρα στη γνώμη όλων. Ήθελα να γυρίσω τον κόσμο. Ήθελα ν” ακούσω τον κρυστάλλινο ήχο της καμπάνας ενός ναού στο Νεπάλ. Ήθελα να καθήσω σ” ένα ρυζοχώραφο της Ταϊλάνδης και να μιλήσω με τους ανθρώπους, ή τουλάχιστον να τους αγκαλιάσω. Έτσι και έκανα. Πούλησα το σπίτι μου, το αυτοκίνητό μου, την ασφάλειά μου, ό,τι είχα και δεν είχα. Και ξεκίνησα. Ο κόσμος έλεγε: «Τι πράγματα είναι αυτά! Παράτησες μια στρωμένη δουλειά. Πού θα βρεις άλλη; Θα πεινάσεις όταν γυρίσεις». Γύρισα με δέκα σεντς στην τσέπη. Δεν πείνασα, διδάχτηκα. Τα πράγματα που έμαθα ήταν απείρως σημαντικότερα. Έμαθα για τις συμπεριφορές. Στην Μπανγκόγκ λένε μαχ-πεν-λάι. Άκουγα τον κόσμο να λέει μαχ-πεν-λάι κι αναρωτιόμουνα: «Τι σημαίνει αυτό το μαχ-πεν-λάι;». Τελικά, όταν γνώρισα μερικούς Ταϊλανδούς, τους ρώτησα: «Υπάρχει μια φράση που την ακούω παντού, στην αγορά, στο αεροδρόμιο, στα μουσεία, στα κανάλια, στους ποταμούς: μαχ-πεν-λάι, τι σημαίνει αυτό;». Χαμογέλασαν ελαφρά και μου είπαν: «Σημαίνει: εντάξει, δεν πειράζει». Και ξαφνικά κατάλαβα τα πάντα. Ε, βέβαια, δεν είναι περίεργο που την ονομάζουν χώρα του χαμόγελου όταν ο κόσμος γυρίζει και λέει,«Εντάξει, δεν πειράζει». Και μετά σκέφτηκα το δικό μας πολιτισμό όπου όλα πειράζουν. «Τι σημαίνει δεν πειράζει; Νομίζεις ότι δεν πειράζει γιατί είσαι επιπόλαιος!» Κι όμως πραγματικά δεν πειράζει. Ο κόσμος θα συνεχίσει να γυρίζει και χωρίς εμάς. Το ενενήντα τοις εκατό των πραγμάτων που φοβόμαστε ότι θα συμβούν, ποτέ δε συμβαίνουν. Κι εμείς συνεχίζουμε να φοβόμαστε και να ανησυχούμε. Και μετά ανησυχούμε που ανησυχούμε!

Leo Buscaglia
Πηγή: http://ithaque.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2014

Παραμύθι με διδακτικό τέλος και θαυμαστικό...

Αναρωτιέμαι, όταν τόσοι άνεµοι σφυρίζουν εφιαλτικά γύρω µας, πώς εµείς µπορούµε να αισθανθούµε ασφαλείς; Είναι νόµιµο, πιθανόν θεµιτό και ηθικό, αλλά είναι εφικτό; Μπορεί να ασφαλίζεις την περιουσία σου, τα πολύτιµα υπάρχοντά σου και τη ζωή σου µαζί µε τις σκέψεις σε σίγουρες -ή έτσι δείχνουν- κατασκευές.
Μπορεί να χτίζεις πέτρινους ανθεκτικούς τοίχους, σαν εκείνο το παραµύθι µε τα τρία γουρουνάκια, όπου το τρίτο και πιο φρόνιµο κοπιάζει πολύ αντί να παίζει και χτίζει ένα πέτρινο σπίτι που δεν µπορεί να το προσβάλει ο κακός λύκος και οι άλλες απειλές, ιδέες µιαρές και σκέψεις, και ανασφάλειες και αβεβαιότητες και αµφιβολίες και απορίες και ενοχές και άλλα τέτοια. Έτσι θωρακισµένος, λες, καλά είµαι εδώ. Και συνεχίζεις. Κι όσο βυσσοδοµούν απ’ έξω τα στοιχεία τόσο µαζεύεις µπρος στις απειλές σωρούς µε άµµο, προσθήκες λαµαρίνας, και ισχυρές ιδέες, αντιδιαβρωτικές και ανοξείδωτες. Κι αράζεις, όχι ακόµα εφησυχασµένος αλλά εν πάση περιπτώσει πιο ασφαλής, Κι όσο σε πολιορκεί το έξω τόσο γυρίζεις µέσα, στα δωµάτια που δεν επικοινωνούν µε το περιβάλλον, και σχεδόν δεν ακούς πια τι συµβαίνει εκεί. Επιτέλους µπορείς πια να ησυχάσεις. Να δεις ειδήσεις µε µακρινές καταστροφές ή και δίπλα σου, το απέναντι σπίτι που το σάρωσε ο ανεµοστρόβιλος, κάποιους παλιούς συµµαθητές σου που τους κατάπιε η κρίση… ΚΙ όσο τα βλέπεις τόσο ηρεµείς εσύ γιατί στο κάτω κάτω, όσο κι αν λυπάσαι και εκδηλώνεις τη συµπαράστασή σου στους παθόντες σε ανακουφίζει που δεν είσαι εσύ στη θέση τους. Μπορείς να δεις και τα τελευταία επεισόδια των τηλεοπτικών σειρών χωρίς αγωνία. Κι ύστερα να αποσυρθείς, ήσυχος πως όλα είναι απρόσβλητα από τον κακό µας τον καιρό.
Τώρα από ποια χαραµάδα άρχισαν οι διαβρώσεις, πώς εισχώρησε η υγρασία και σάπισε ο τοίχος, πώς µπήκαν σαν διαρρήκτες οι νιφάδες της αµφιβολίας κι άρχισαν να κλονίζονται οι βεβαιότητες, κανείς δεν ξέρει ακριβώς. Κι έτσι κατέρρευσε το τρίτο γουρουνάκι κι η οικοδοµή από την πέτρα. Γιατί το παραµύθι µίλαγε µόνο για το λύκο, κι όποιος δεν κατάλαβε τα όσα διά της σιωπής υπονοούσε -πως ο µεν λύκος µπορεί να αποτραπεί, αλλά το κακό δεν είναι µόνον οι λύκοι και δεν φτάνει να χτίζεις οχυρά για να το αποτρέψεις- έµεινε να απορεί πώς τον βρήκε η συµφορά και να ψάχνει ευθύνες σε άλλους. Κι εσύ τώρα καλά νοµίζεις πως η παραβολή έχει πολιτικούς υπαινιγµούς. Υπάρχουν ορατές δυνάµεις οι οποίες αναγνωρίζονται στην περιγραφή. Όσο για µας, κάνουµε µια σεβαστή και αξιοπρόσεκτη προσπάθεια να υπερβούµε αυτό τον κίνδυνο. Και ελπίζουµε πως θα το καταφέρουµε! Αλλά προσοχή στη στίξη: προτιµότερο είναι το θαυµαστικό, όχι η τελεία, από το ερωτηµατικό στο τέλος. Αν και το ερωτηµατικό προκαλεί πάντα µεγαλύτερη διέγερση και ανάγκη ετοιµότητας. Της σκέψης κατ’ αρχήν.

Πηγή: http://prin.gr -του Θανάση Σκαμνάκη

Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2014

Τοπικός Πόρος : Μία από τα ίδια, με «ολίγη» μεταλιγνιτική περίοδο...

Παρατηρήσεις στο Σχέδιο 2012-2016 (158 εκ. €) στα πλαίσια της δημόσιας διαβούλευσης.
1) Κεντρικός στόχος. Με βάση το Σχέδιο της περιόδου 2012-2016 που αναρτήθηκε για διαβούλευση ο κεντρικός στόχος του Πόρου είναι «η ενίσχυση της επιχειρηματικής δραστηριότητας, της απασχόλησης βασισμένης στη γνώση και του ενεργειακού χαρακτήρα της οικονομίας στην περιοχή εφαρμογής, με ευνοϊκές συνθήκες διαβίωσης».
Θεωρούμε τον κεντρικό στόχο πλαδαρό και χωρίς σαφή εστίαση. Ακολουθεί την πεπατημένη και επιχειρεί με γενικόλογο τρόπο να αγκαλιάσει πολλά αντικείμενα μαζί, ώστε να μην αφήσει παραπονεμένο κανέναν από τους παραδοσιακούς «πελάτες» του Πόρου. Ας μην ξεχνάμε ότι από την πρώτη μέρα της θεσμοθέτησής του ο Πόρος ανάπτυξης εκτροχιάστηκε και διασπαθίστηκε, αφού βάφτιζε ως «αναπτυξιακό» ο,τιδήποτε βόλευε τους νομάρχες / δημάρχους κλπ.
Κατά τη γνώμη μας κεντρικός στόχος πρέπει να είναι η μεταλιγνιτική περίοδος, όπου να κατευθύνονται τα 2/3 του Πόρου δηλ. 105 εκ € περίπου.
Το προς διαβούλευση Σχέδιο όμως υποβαθμίζει τη μεταλιγνιτική περίοδο, αρκούμενο απλά στην προετοιμασία της. Θεωρεί εκ των ων ουκ άνευ ότι η Δυτ. Μακεδονία «θα παραμείνει ενεργειακό κέντρο», δηλ. και πάλι προκρίνει – εμμέσως πλην σαφώς - τη στήριξη στο βρώμικο λιγνίτη, παρά τη διεθνή στροφή στις ΑΠΕ.
Είναι προφανές ότι η ΑΝΚΟ περιτριγυρίζει το πρόβλημα, χωρίς να πιάνει τον ταύρο από τα κέρατα. Εξίσου προφανές είναι ότι αυτό δεν είναι δική της ευθύνη, καθόσον είναι «καταδικασμένη» να εφαρμόζει το ξεπερασμένο θεσμικό πλαίσιο του Πόρου (ΦΕΚ 200, 22-2-2013 κλπ) και να υλοποιεί τις πολιτικές επιλογές των τοπικών αρχόντων. Οι τελευταίοι, αντί μιας γενναίας πολιτικής απεξάρτησης από το κάρβουνο με παράλληλα αντισταθμιστικά οφέλη, κίνητρα και χρηματοδοτικά εργαλεία για τις λιγνιτοπαραγωγές περιοχές, επιμένουν στον λαθεμένο προσανατολισμό του παρελθόντος.
Προτείνουμε νέα και ΣΑΦΗ κατανομή του Πόρου:
70% για ΕΡΓΑ μεταλιγνιτικής περιόδου και 30 % για ΕΡΓΑ περιβάλλοντος /ποιότητας ζωής. (λεπτομέρειες στις προτάσεις μας, στο τέλος)

2) Παραδείγματα «έργων» 2012 -16, που κατά τη γνώμη μας ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να ενταχτούν στον Τοπικό Πόρο.
• «Έρευνα για τις σχέσεις των τοπικών κοινωνιών άλλων κρατών με τις αντίστοιχες «ΔΕΗ». ΟΧΙ. Πόσες φορές θα την κάνουμε αυτή την έρευνα ; Έγιναν ένα σωρό ταξίδια παραγόντων σε ορυχεία Τσεχίας – Γερμανίας για το σκοπό αυτό, αλλά ποτέ δεν παρουσιάστηκαν τα συμπεράσματα.
• Δομές στήριξης της επιχειρηματικότητας. ΟΧΙ. Έχουν στηθεί πολλές και επικαλυπτόμενες τέτοιες «δομές» τα ΚΥΕ, το Διαβαλκανικό κέντρο, τα «Παρατηρητήρια», οι «Αντένες» επιχειρηματικότητας, κλπ, όπου συχνά σπαταλούνται λεφτά σε συμβουλάτορες ή σε αχρείαστα σεμινάρια, χωρίς να στήνονται νέες επιχειρήσεις. ΜΙΑ Δομή αρκεί. Και να παίξουν το ρόλο τους τα Επιμελητήρια, ώστε να πάνε τα λεφτά στην πραγματική οικονομία. (Με την ευκαιρία δυο απορίες: 1) Από πότε ο «μηχανοκίνητος αθλητισμός» θεωρείται υποδομή επιχειρηματικότητας; 2) Ποιος θα μας πει πόσο κόστισε το γελοίο σενάριο «πίστα Φόρμουλα-1» και ποιος θα απολογηθεί για τα λεφτά που πετάχτηκαν σε μια ακόμη αχρείαστη -και αστεία- μελέτη ;)
• Υποστήριξη και προβολή επιχειρήσεων & προϊόντων. ΟΧΙ. Αρκετά φαγώθηκαν σε αμφίβολες Εκθέσεις από τον Πόρο. Ας βρουν άλλες πηγές χρηματοδότησης.
• «Επιδότηση του μισθολογικού κόστους για νέες θέσεις εργασίας». Ο Πόρος είναι για ΕΡΓΑ. Τι δουλειά έχει με τέτοιου είδους επιδοτήσεις ; Ας παίξει επιτέλους το ρόλο του ο ΟΑΕΔ ως σχεδιαστής πολιτικής για την απασχόληση κι όχι ως απλός διεκπεραιωτής.
• Χρηματοδότηση αθλητισμού & πολιτισμού. ΟΧΙ. Υπάρχουν μεν ανάγκες στους τομείς, αυτούς, αλλά η κάλυψη τους δεν πρέπει να γίνεται από τον Πόρο. Τι κάνουν οι υπόλοιπες Περιφέρεις που δεν έχουν την «προίκα» του Πόρου ;
• «Ενίσχυση και αξιοποίηση του επιστημονικού δυναμικού». Προσοχή στις συνεχιζόμενες επικαλύψεις και τα «lifting» παλιών ερευνών που πλασάρονται ως νέες, καθώς και στα γενικόλογα σεμινάρια όπου βολεύεται ο κάθε πικραμένος.
• «Κίνητρα για προσέλκυση επιστημονικού δυναμικού». Εδώ τους ντόπιους επιστήμονες δεν μπορούμε να ταΐσουμε και ξενιτεύονται, θέλουμε κι άλλους ;
• «Λήψη μέτρων για βελτίωση του πόσιμου νερού». Καμιά αντίρρηση, αλλά οι ΔΕΥΑ στην υπόλοιπη χώρα πώς βρίσκουν λεφτά για τις βελτιώσεις ; Αξιοποιούν προφανώς το ΕΣΠΑ και άλλα προγράμματα. Κι εδώ βέβαια υπάρχει αυτή η πρακτική, αλλά συχνά καταφεύγουμε στα εύκολα λεφτά του Πόρου πριν εξαντλήσουμε τις άλλες δυνατότητες.
• Μετεγκαταστάσεις οικισμών. Είναι ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ υποχρέωση και ευθύνη της ΔΕΗ. Αν τα λεφτά που έδωσε η ΔΕΗ διασπαθίστηκαν (π.χ Ν. Κλείτος) δεν θα πληρώσουν το μάρμαρο οι φορολογούμενοι.
• Τεχνική υποστήριξη - δημοσιοποίηση – μελέτες ωρίμανσης (Άξονας 7). Το ποσοστό 11,4 % από πρώτη ματιά φαίνεται υπερβολικό. Δεν ξεκαθαρίζεται όμως ποιο είναι το μερίδιο των μελετών, ώστε να κρίνουμε τι απομένει για τα υπόλοιπα. Ο νόμος πάντως ορίζει ότι η δημοσιοποίηση – υποστήριξη (7.2) πρέπει να κυμαίνεται στο 2% έως 5%, νούμερα στα οποία είχαν υπάρξει υπερβάσεις κατά το παρελθόν.
Εν κατακλείδι το νέο ΕΑΠ 2012 - 2016 είναι μία από τα ίδια, με «ολίγη» μεταλιγνιτική περίοδο. Θετικό είναι ότι μειώνονται τα παράθυρα για παραγοντισμό, «πανηγύρια» και δίνονται διαβεβαιώσεις ότι αυτή τη φορά δεν θα υπάρξουν «μικρά τεχνικά έργα» (μπαίνει ελάχιστο κόστος έργων 150.000 €), όπου γινόταν κυρίως η διασπάθιση. Όμως αυτό προς το παρόν είναι φραστικό, (χωρίς να συνοδεύεται από συγκεκριμένα μέτρα) και συνεπώς μένει να αποδειχτεί στην πράξη.
Και με την ευκαιρία ένα μόνιμο αίτημα: Τόσα λεφτά έπεσαν στην περιοχή την τελευταία 25ετία από τον Πόρο και άλλα προγράμματα. Πότε θα δούμε μια αξιολόγηση της προκοπής ; Ποια ήταν η σχέση κόστους / οφέλους των μεγάλων έργων ή «έργων», πόσες θέσεις εργασίας άφησαν μετά τη λήξη τους, ποια ήταν τα πολλαπλασιαστικά τους αποτελέσματα; [Προφανώς την αξιολόγηση αυτή δεν πρέπει να την κάνουν οι φορείς που μοιράζουν τα λεφτά κι επιλέγουν τα έργα. Ας φύγουμε επιτέλους από τη λογική «Γιάννης κερνά, Γιάννης πίνει» ]
3) Για μια πιο σαφή κεντρική στόχευση του Πόρου και σφιχτή διαχείρισή του
1. ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΣΤΑΤΟΣ καθορισμός έργων. Αυτό προϋποθέτει ΑΜΕΣΗ σχεδίαση της μεταλιγνιτικής περιόδου. Προτείνουμε τριμερή ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ 20ετούς πράσινου μεταλιγνιτικού σχεδίου, μετά από διεθνή διαγωνισμό. Χρηματοδότες: Πόρος, ΔΕΗ, Κράτος.
Με βάση το μεταλιγνιτικό σχέδιο θα προκύψει αναλυτική λίστα των χρηματοδοτούμενων έργων και έτσι θα κοπεί (ή θα περιοριστεί δραστικά) η εκτροπή του Πόρου σε άσχετες «δράσεις», παραγοντίστικες ενισχύσεις συλλόγων και φορέων, λειτουργικά έξοδα δήμων, υπηρεσιών κλπ.
Ως γνωστό για τη μεταλιγνιτική περίοδο έχουν προταθεί από την Οικολογική Κίνηση (και τη Δημοτική Κίνηση) κι άλλα πλην του Πόρου χρηματοδοτικά εργαλεία (π.χ ο Φόρος στερεών καυσίμων (ΦΣΚ) ύψους 85 εκ.€/έτος για το ΛΚΔΜ. Δυστυχώς Δήμοι και Περιφέρεια δεν τα διεκδίκησαν εξαρχής για να μη φέρουν σε δύσκολη θέση τη ΔΕΗ και τους συνδικαλιστές. [Ο ΦΣΚ αφορά και το Δήμο Σερβίων, ο οποίος θα μπορούσε να τον διεκδικήσει, καθόσον ο ΦΣΚ αφορά ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΙΔΙΩΤΕΣ, άρα και τη ΛΑΡΚΟ / ΜΕΤΕΚ που δραστηριοποιούνται στα ορυχεία της περιοχής Σερβίων.]

2. Αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου του Πόρου. Επαναπροσδιορισμός του ρόλου των Διαχειριστών (Επιτροπή παρακολούθησης) και των Συμβούλων (ΑΝΚΟ–ΑΝΦΛΩ) και μείωση των αντίστοιχων δαπανών. (Όταν είναι καθορισμένο πλήρως το περιεχόμενο ενός χρηματοδοτικού εργαλείου σταματούν και οι «παράπλευρες» απώλειες).
Το «Ταμείο του Πόρου» θα κρατά τα χρήματα μέχρι την ωρίμανση των έργων, διασφαλίζοντας τη χρηματοδότηση κι εκείνων που σκαλώνουν σε γραφειοκρατικές αιτίες. Δεν πρέπει δηλαδή να ισχύει το σημερινό καθεστώς «να φάμε οπωσδήποτε τα λεφτά του Πόρου, γιατί αλλιώς θα τα πάρουν οι διπλανοί».
Ένα άλλο όφελος από την πιο ώριμη διαδικασία διαχείρισης του πόρου θα είναι η εγκατάλειψη πλάγιων μεθόδων που χρησιμοποιούν οι Δήμοι για να καλύψουν παράτυπα άλλες ανάγκες. Ειδικά σήμερα που οι ΟΤΑ ασφυκτιούν, (κυρίως οι υπερχρεωμένοι), θα ενταθούν οι πιέσεις των δημάρχων για να χρησιμοποιηθούν και να φαγωθούν άμεσα τα λεφτά του Πόρου δια «πάσαν νόσον» .

3. Με το πέρας κάθε διαχειριστικής περιόδου να γίνεται αξιολόγηση με βάση προκαθορισμένους δείκτες και κριτήρια. Να ελέγχεται η σχέση κόστους / οφέλους, οι θέσεις εργασίας που δημιουργήθηκαν, κλπ. Η αποτελεσματική αξιολόγηση και ο διαρκής έλεγχος είναι βασική απαίτηση σε κάθε διαδικασία που διαχειρίζεται δημόσιο χρήμα.

ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΚΟΖΑΝΗΣ
14-2-2014
Πριν τη δημοσίευση αυτή του κειμένου μεσολάβησε επίσκεψή μας στην ΑΝΚΟ και συζήτηση.
Αναλυτικά οι απόψεις μας για τη χρηματοδότηση και τη σχεδίαση της μεταλιγνιτικής περιόδου και τις πράσινες θέσεις έχουν κατατεθεί και στο Συνέδριο «100 χρόνια ελεύθερη Κοζάνη».

Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου 2014

To πείραμα της Monopoly...

Κάπου όλοι μας τους έχουμε εντοπίσει: ο κακομαθημένος και αγενής πλούσιος πελάτης, ο αλαζονικός νεαρός με τα έτοιμα λεφτά και το σπορ αμάξι, ακόμα και η έλλειψη τακτ όταν οι ίδιοι μας οι φίλοι μας κερδίζουν στα χαρτιά. Είναι τελικά χειρότερη η συμπεριφορά των πλουσίων; Μια πρόσφατη έρευνα από το Πανεπιστήμιο Berkeley της Καλιφόρνια, εντόπισε μια σαφή σύνδεση ανάμεσα στο ύψος του πλούτου που κατέχουμε από τη μια και την αδιαφορία για τα συναισθήματα του συνανθρώπου μας από την άλλη. Η έρευνα διεξάγεται υπό την καθοδήγηση του Paul Piff, κοινωνικού ψυχολόγου με έντονο ενδιαφέρον στο πώς το χρήμα επηρεάζει την ανθρώπινη συμπεριφορά.
Η ερευνητική ομάδα διεξήγαγε μια σειρά πειραμάτων για να προσδιορίσει το πώς ο πλούτος επηρεάζει τη συμπεριφορά των πλουσίων προς τους λιγότερο πλούσιους συνανθρώπους τους. Σε ένα από αυτά τα τεστ, η ομάδα του Piff έβαλε 100 ζευγάρια αγνώστων ανθρώπων μεταξύ τους, να παίξουν Monopoly. Με το σύστημα "κορόνα ή γράμματα", αποφασίστηκε ποιος από τους δύο θα βαφτιζόταν "πλούσιος". Η εξέλιξη των παιχνιδιών ήταν έτσι σχεδιασμένη ώστε να ευνοεί φανερά και σε όλες τις περιπτώσεις τον βαφτισμένο ως "πλούσιο".
Για παράδειγμα, ο "πλούσιος" έπαιρνε διπλάσια χρήματα κάθε φορά που περνούσε από την αφετηρία και έριχνε δύο φορές τα ζάρια αντί για μια, κινούμενος έτσι ταχύτερα. Κρυφές κάμερες κατέγραφαν το παιχνίδι και τις αντιδράσεις των παικτών. Σταδιακά, η γλώσσα και τα σχόλια των "πλούσιων" παικτών άλλαζε…φαινόταν να αποκτούν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, να κάνουν θόρυβο με το πιόνι τους, ακόμα και να το χτυπούν κάτω με δύναμη και θόρυβο κάθε φορά που έπαιζαν. Σημάδια που υποδηλώνουν τάσεις κυριαρχίας άρχιζαν να εμφανίζονται, μαζί με ανάλογες μη-λεκτικές συμπεριφορές-στοιχεία ενδεικτικά της αίσθησης δύναμης και κυριαρχίας που διακατείχε τους "πλούσιους" παίκτες. Ακόμα και η κατανάλωση των επιτραπέζιων σνακ που επίτηδες είχαν τοποθετηθεί δίπλα στη Monopoly, ήταν αυξημένη σε σχέση με τους "φτωχούς" συμπαίκτες τους. Όσο το παιχνίδι εξελισσόταν, οι "πλούσιοι" παίκτες γίνονταν πιο αγενείς, λιγότερο ευαίσθητοι στις "οικονομικές δυσκολίες" των συμπαικτών τους, επιδείκνυαν τα χρήματά τους και υπερθεμάτιζαν σχετικά με το πόσο καλά τα είχαν καταφέρει. Ενώ εμψύχωναν τον εαυτό τους να τα πάει ακόμα καλύτερα, καταρράκωναν το ηθικό των "φτωχών" συμπαικτών, αποπαίρνοντάς τους, νιώθοντας οι ίδιο άτρωτοι.
Το πιο ενδιαφέρον σημείο όμως του πειράματος, εντοπίστηκε όταν το παιχνίδι με τη Monopoly ολοκληρώθηκε. Κι αυτό διότι οι επιδράσεις δεν έπαψαν αυτοστιγμεί-αντιθέτως συνεχίστηκαν…Μόλις έληξαν τα 15 λεπτά παιχνιδιού που είχαν τεθεί ως όριο, ζητήθηκε από τους παίκτες να μιλήσουν για την εμπειρία τους από το παιχνίδι. Οι "πλούσιοι" παίκτες εξηγούσαν το γιατί κέρδισαν "δικαίως" στο (πειραγμένο κατά τα άλλα) παιχνίδι της Monopoly αναφερόμενοι στις "επιτυχημένες" τους κινήσεις, ξεχνώντας εντυπωσιακά γρήγορα το πόσο ευνοημένοι υπήρξαν εξαρχής, μόνο και μόνο επειδή η ρίψη του νομίσματος τους ώθησε προνομιακά στο παιχνίδι. Το εύρημα είναι εντυπωσιακό και δείχνει το πώς αντιλαμβάνεται το μυαλό μας την ύπαρξη προνομίων, πόσο δεδομένα τα θεωρεί-και συνεπώς πόσο εύκολα ξεχνά την ύπαρξή τους, αποδίδοντας τις όποιες επιτυχίες μας αποκλειστικά στη δική μας προσπάθεια.
Σύμφωνα με τον Piff, η περίπτωση της Monopoly λειτουργεί άριστα ως παραλληλισμός και εργαλείο κατανόησης της ιεραρχικής δομής της κοινωνίας, όπου κάποιοι εφοδιάζονται με κύρος και πλούτο, ενώ κάποιοι άλλοι όχι. Ωστόσο, η συγκεκριμένη έρευνα δεν είναι η μόνη που μελετά την ιεραρχική δομή των σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων. Πληθώρα μελετών και ερευνών έχει δείξει πως οι περισσότερο εύποροι έχουν την τάση να θεωρούν ηθικά αποδεκτή την απληστία ως κάτι θετικό, καθώς και να αποδέχονται πλήρως και χωρίς επιφυλάξεις μια στάση απόλυτης ιδιοτέλειας.
Η ομάδα του Berkeley μελέτησε ένα τυχαίο δείγμα ανθρώπων με συμπεριφορά φιλική προς την κοινωνία και τους άλλους. Στόχος ήταν να διερευνηθεί κατά πόσο ήταν πιθανότερο να πρόκειται για πλούσιους ή για φτωχούς ανθρώπους. Σε κάθε άτομο δόθηκαν 10 δολάρια και είχε τις εξής επιλογές: μπορούσε να κρατήσει το ποσό για τον εαυτό του ή να το μοιραστεί με κάποιον ξένο που δε θα τον συναντούσε ποτέ. Η πορεία των χρημάτων καταγράφηκε με ακρίβεια και μετά την ανάλυση των αποτελεσμάτων βρέθηκαν τα εξής: άτομα με ετήσιο εισόδημα μεταξύ 15.000 και 25.000 δολαρίων το χρόνο, έδωσαν κατά μέσο όρο το 44% περισσότερα χρήματα από όσους έβγαζαν από 150.000 έως 200.000 δολάρια το χρόνο.
Σε ένα άλλο πείραμα, παρατήρησαν την οδική συμπεριφορά ενός αριθμού οδηγών και κατέληξαν στο συμπέρασμα πως οι οδηγοί ακριβών αυτοκινήτων παρουσίαζαν μεγαλύτερες τάσεις παραβίασης του ΚΟΚ: για παράδειγμα, σταματούσαν λιγότερες φορές στις διαβάσεις πεζών, ενώ οι οδηγοί λιγότερο ακριβών αυτοκινήτων σταματούσαν περισσότερες φορές. Διαπιστώθηκε λοιπόν ένας σαφής συσχετισμός ανάμεσα στο ύψος της τιμής του αυτοκινήτου και την τάση του οδηγού να παραβιάσει τους νόμους που αφορούν την οδική κυκλοφορία.
Μια ανάλογη μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα πως οι πλουσιότεροι έχουν αυξημένη πιθανότητα να ψεύδονται σε διαπραγματεύσεις, να επιδοκιμάζουν και να εγκρίνουν ανήθικες συμπεριφορές στο χώρο εργασίας, να χρηματίζονται και να λένε ψέματα στους πελάτες. Ο Piff σπεύδει ωστόσο να διευκρινίσει πως αυτού του τύπου οι συμπεριφορές δεν αφορούν φυσικά αποκλειστικά και μόνο τους πλούσιους ανθρώπους. "Όλοι οι άνθρωποι βιώνουν μια εσωτερική πάλη ανάμεσα στο προσωπικό τους συμφέρον και στο συμφέρον των άλλων", αναφέρει σχετικά. Το κοινό συμπέρασμα των μελετών αυτών είναι πως, όσο πιο πλούσιος είναι, τόσο πιθανότερο είναι να διαμορφώσει μια αντίληψη προσωπικής επιτυχίας και επιτευγμάτων που θα πραγματοποιούνται εις βάρος των ανθρώπων του περίγυρού του.

Πηγή: http://www.news.gr/

Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 11 Φεβρουαρίου 2014

2,2 δισ το κόστος των ρύπων στην Ελλάδα...

Bαρύ είνα το τίμημα για την ελληνική οικονομία από τα δικαιώματα εκπομπής ρύπων, με το κόστος να κυμαίνεται από τα 380 εκατ. ευρώ ως τα 2,2 δισ. μέχρι το 2020, που ισοδυναμεί από το 0,2% ως το 1,1% του ΑΕΠ, ανάλογα με τις τιμές του CO2 στα διεθνή χρηματιστήρια ρύπων.
Στις εκτιμήσεις αυτές καταλήγει μελέτη του ΙΟΒΕ, που παρουσιάστηκε σε ημερίδα του ΣΕΒ για τις επιπτώσεις της πολιτικής της Ε.Ε. για την Κλιματική Αλλαγή και ιδιαίτερα της διαρροής άνθρακα (carbon leakage). Πρόκειται για το φαινόμενο, όπου βιομηχανίες, όπως διυλιστήρια, τσιμεντοποιία, χαλυβουργία κ.λπ., που υποχρεώνονται να αγοράζουν δικαιώματα ρύπων, προτιμούν, για να μειώσουν το κόστος, να μετακομίσουν σε χώρες, όπου δεν ισχύουν ανάλογα μέτρα.
Οι βιομηχανίες πλήττονται και από το αυξημένο κόστος ρεύματος λόγω ρύπων, καθώς όλες οι ηλεκτροπαραγωγικές μονάδες στην Ε.Ε. (εκτός ΑΠΕ και πυρηνικών) πρέπει να αγοράζουν δικαιώματα για το σύνολο του CO2 που εκπέμπουν.

Βιομηχανία
Η ελληνική οικονομία μπορεί να χάσει επιπλέον 90 εκατ., ως 550 εκατ. ευρώ τον χρόνο από το 2015 ως το 2020, αν η Ε.Ε. μειώσει τον αριθμό των βιομηχανικών κλάδων που είναι εκτεθειμένοι στη διαρροή άνθρακα. Σήμερα η σχετική λίστα περιλαμβάνει 15 κλάδους (τσιμέντα, χαρτοβιομηχανία, υαλουργία, διυλιστήρια κ.λπ.). Σε όρους απασχόλησης η κατάργηση της λίστας μεταφράζεται σε πρόσθετες απώλειες 1.200-1.700 θέσεων εργασίας, πέραν των 5.500 ως 32.700 θέσεων εργασίας (ανάλογα με τις τιμές των ρύπων) που θα χαθούν, λόγω των υφιστάμενων μέτρων.
Για τους κλάδους της λίστας «carbon leakage» προβλέπονται αντισταθμιστικά μέτρα, το κόστος των οποίων όμως δεν έχει επιτρέψει στην κυβέρνηση να τα εφαρμόσει.
Ο υπουργός Περιβάλλοντος – Ενέργειας Γιάννης Μανιάτης χαρακτήρισε αβάσταχτο το ενεργειακό κόστος και επανέφερε στην ημερίδα την πρόταση που έχει υποβάλει στην Ευρωπαϊκή Ενωση για ειδική μεταχείριση για τις χώρες που βιώνουν βαθιά ύφεση όπως η Ελλάδα και είναι ιδιαίτερα εκτεθειμένες στη διαρροή άνθρακα, καθώς γειτνιάζουν με τρίτες χώρες. Τέλος, ο πρόεδρος του συμβουλίου του ΣΕΒ για τη βιώσιμη ανάπτυξη Ευθύμιος Βιδάλης, εξέφρασε τις ανησυχίες του ΣΕΒ για τις επιπτώσεις στην ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας από τις πολιτικές για την κλιματική αλλαγή.

Πηγή:imerisia.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Η ζωή είναι ένας λαβύρινθος, όχι μαραθώνιος...

Φανταστείτε τη ζωή σαν ένα μαραθώνιο. Υπάρχει η αφετηρία, το τέρμα, και όσο πιο γρήγορα τρέχουμε, τόσο μεγαλύτερη απόσταση διανύουμε. Συγκεντρωνόμαστε στον στόχο μας, βάζουμε όλες μας τις δυνάμεις μας, και τρέχουμε διαρκώς μπροστά.
Οι περισσότεροι ζούμε κάπως έτσι, αλλά η πραγματικότητα δεν είναι τόσο απλή. Η πραγματική ζωή δεν αποτελείται μόνο από ευθείες γραμμές, ούτε έχει σήματα που μας κατευθύνουν στο σωστό δρόμο. Αντίθετα, βρισκόμαστε μέσα σ' ένα λαβύρινθο που αποτελείται από πολλές επιλογές :
Κάποια μονοπάτια, όπως και κάποιες επαγγελματικές μας επιλογές, απαιτούν πολλαπλάσιο χρόνο για να μας οδηγήσουν εκεί που επιθυμούμε. Κάποια άλλα μονοπάτια, όπως και κάποιες σχέσεις στην ζωή μας, οδηγούν σε αδιέξοδα .
Αν προγραμματίζαμε ένα ρομπότ να βρει την έξοδο σε ένα λαβύρινθο , δεν θα δίναμε εντολές να κινείται πάντα προς τα εμπρός. Θα το προγραμματίζαμε να καταγράφει την πορεία που έχει ακολουθήσει, και όταν 'κολλήσει' σε κάποιο σημείο, να πηγαίνει πίσω και να δοκιμάζει μια διαφορετική πορεία .
Οι άνθρωποι, είμαστε πολύ καλοί στο να κινούμαστε προς τα εμπρός. Αλλά απεχθανόμαστε- και φοβόμαστε - να υποχωρούμε. Την κίνηση προς τα πίσω την εκλαμβάνουμε ως αποτυχία, ότι η απόφαση μας ήταν λανθασμένη, ότι ο χρόνος που δαπανήσαμε πήγε χαμένος.
Και πράγματι, όλα αυτά είναι συνήθως αλήθεια. Αλλά δεν είναι κακό αυτό. Έτσι συμβαίνει μέσα σ' ένα λαβύρινθο. Έχουμε δύο επιλογές, είτε να επιστρέψουμε πίσω και να δοκιμάσουμε κάποιο άλλο δρόμο, είτε να μείνουμε 'κολλημένοι' στο λάθος μέρος .
Κανείς δεν γνωρίζει αν η επόμενη στροφή που θα επιλέξει, θα αποδειχτεί η σωστή. Είναι αναμενόμενο ότι θα χαθούμε κάποιες φορές και ότι θα χρειαστεί να επιστρέψουμε πίσω. Όμως, πολλές φορές αρνούμαστε να αποδεχτούμε ότι κάναμε λάθος επιλογή, ενώ άλλες φορές μας προκαλούν σύγχυση οι επιλογές που κάνουν οι γύρω μας.

Πηγή:http://antikleidi.com/

Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου 2014

Πώς να κρυφτείς απ' τα παιδιά; Έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα...

Μεγαλώνοντας τα παιδιά μας πρέπει να τους πούμε μερικές απλές αλήθειες πριν εκτεθούμε ανεπανόρθωτα απέναντί τους. Ζούμε από κάθε άποψη ιστορικές στιγμές τόσο σε εθνικό, όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο. Όσο κι αν κοροϊδεύουμε καταρχήν τους εαυτούς μας, με όσα τους λέμε ή όσα υποκριτικά-αλλά και ψεύτικα- προσπαθούμε να τους διδάξουμε μεμονωμένα ή στο πλαίσιο της εκπαίδευσής τους μπορούμε σε μια κρίση ειλικρίνειας να τα κοιτάξουμε κατάματα και να τους πούμε μερικές αλήθειες.
Το παραμύθι της «εξέλιξης», της «προόδου», της «ανάπτυξης» του ανθρώπου είναι το πρώτο μεγάλο ψέμα. Πρόοδος που σκοτώνει εκ προθέσεως 6.500.000 εκατομμύρια παιδιά το χρόνο και που 1,1 δισεκατομμύριο άνθρωποι στον πλανήτη γη υποσιτίζονται, δεν νοείται.
«Εξέλιξη» στον κόσμο όπου οι μισοί πεθαίνουν απ' την πείνα κι οι άλλοι μισοί απ' το φαΐ είναι μια μεγάλη απάτη.
Μεγαλώνουμε τα παιδιά μας τονίζοντάς τους τη σημασία της υπακοής στους νόμους και την ανάγκη να συμμορφωνόμαστε στους κανόνες του κράτους, όταν οι νόμοι και το κράτος αποδεικνύεται ο μεγαλύτερος απατεώνας, όταν οι θεσπισμένοι νόμοι, αντί να υπηρετούν τυραννούν και σκοτώνουν άμεσα ή έμμεσα τους πολίτες τους.
Τα προτρέπουμε στην εντιμότητα και την ηθική, ενώ τα ίδια βλέπουν την ατιμία και την ανηθικότητα να επιβραβεύονται και την ηθική να θεωρείται γραφικότητα ή αφέλεια.
Τους λέμε να πιστεύουν στο Θεό και να σέβονται το ιερατείο, μόνο που πολλάκις αυτό το ιερατείο δε σέβεται, όχι το Θεό αλλά τον ίδιο τον εαυτό του.
Πόσο ξεδιάντροπα μιλάμε στα παιδιά μας για την ανάγκη να μορφωθούν και να ασκήσουν έντιμα ένα επάγγελμα που θα τους εξασφαλίσει τον αξιοπρεπή βιοπορισμό τους, ενώ αντιλαμβάνονται πως άλλα είναι τα «εφόδια» που θα τους βοηθούσαν για την επίτευξη αυτού του στόχου τους.
Τους μιλάμε για τη σημασία της οικονομίας, αλλά νωρίς καταλαβαίνουν πως οι σύγχρονες οικονομίες δεν έχουν σχέση με παραγωγή ή κατανάλωση, αλλά με αόριστες έννοιες όπως «οίκοι», «αγορές», «λέσχες» κλπ.
Από μικρά τους λέμε πόσο καλή είναι η ειρήνη, αλλά τους αγοράζουμε για παιγνίδια όπλα από μικρά, ενώ αν δεν βλέπουν πόλεμο στο ηλεκτρονικό παιγνίδι, θα τον βλέπουν στον κινηματογράφο ή τις ειδήσεις.
Πόσο υποκριτές είμαστε όταν μιλάμε για τους κινδύνους του «εθισμού» την ίδια ώρα που τα «ναρκώνουμε» εμείς οι ίδιοι με την άθλια τηλεόραση, το ρατσισμό, το φανατισμό.
Τα προτρέπουμε ν' ασχοληθούν με την πολιτική, ενώ εννοούμε με κόμματα, για να κάνουν τη δουλειά τους «μόλις έρθουμε στα πράγματα».
Τους μιλάμε για την αξία και τη σημασία της παράδοσης και τα ταΐζουμε ποπ-κορν, χάρμπουργκερ, ενώ οργανώνουν τα σχολεία τους χοροεσπερίδες σε μπαράκια και κλαμπ.
Τους μιλάμε για την αξία της κριτικής σκέψης και της προσωπικής αντίληψης, αλλά τα μπουχτίζουμε στον ψιττακισμό (παπαγαλία) και τα ωθούμε να πιστεύουν ότι πιστεύουμε κι εμείς.
Καταδικάζουμε το Μεσαίωνα, το φασισμό, το ναζισμό και τα παιδιά μας ζουν «μεσαίωνες» και «φασισμούς» στην οικογένεια και στην κοινωνία την ίδια.
Θέλουμε να είναι ελευθερόφρονες, αλλά αν δε συμμορφώνονται στα κοινωνικά κελεύσματα έρχεται η ρετσινιά του «αναρχικού» σε πρώτη φάση και του περιθωριακού σε δεύτερη.
Τους βάζουμε πρότυπα διαφορετικά απ' τα δικά τους, μόνο που είναι πολύ χειρότερα τα δικά μας. Τα επιπλήττομε γιατί δε διαβάζουν εξωσχολικά, αλλά τα βιβλία αποτελούν ντεκόρ στο σύνθετο του σαλονιού μας.
Τους βάζουμε να γράψουν έκθεση για το μεγαλείο του αθλητισμού, αλλά τ' αναβολικά τους τα δίνουν οι προπονητές για να κερδίσουν τον αγώνα.
Ζαλίζουμε τα παιδιά μας σε θεωρίες για την αξία του φυσικού περιβάλλοντος, κάνοντας πικ-νικ σε παραλίες και δάση, ενώ αφήνουμε εκεί όλη την «πραμάτεια» μας.
Τους λέμε νωρίς για το μεγαλείο του πολιτισμού και στην καθημερινότητα μας αποθεώνουμε το καρατσικαριό, την ασχήμια, τη χυδαιότητα.
Το κείμενο μπορεί να συνεχιστεί επί μακρόν ή και να συνεχιστεί διαφορετικά από κάθε αναγνώστη.
Αλλά όπως λέει κι ο Σαββόπουλος: « πώς να κρυφτείς απ' τα παιδιά; Έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα...»

Πηγή: Το ΧΩΝΙ

Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2014

Ανοιχτό Διοικητικό Συμβούλιο...


Ο Σύλλογος Περιβάλλοντος και Ποιότητας Ζωής ανακοινώνει
ανοικτό Διοικητικό Συμβούλιο
την Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου
και ώρα 19.00 μμ
στο κοινοτικό κατάστημα Ποντοκώμης.

Με εκτίμηση το Δ.Σ

Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 4 Φεβρουαρίου 2014

Κάλπη...κοι

Αν υπήρχε η δυνατότητα αύριο το πρωί με το χτύπημα ενός μαγικού ραβδιού να σε εξαφανίσουν, Έλληνα, θα το έκαναν. Έχει φθάσει πλέον η ώρα που δεν σε χρειάζονται άλλο. Το καθήκον σου, συνειδητά και ασυνείδητα, προς την ναζιστική Ενωμένη Ευρώπη το έκανες και με το παραπάνω. Ο στρατιώτης του Νότου έδωσε ό,τι είχε να δώσει και ήρθε η ώρα να αποσυρθεί από το πεδίο κατασκευασμένης μάχης που έστησαν στρατηγοί και ηγέτες.
Η αλήθεια είναι ότι περίμεναν κάποια ανταρσία από το στράτευμα των νοτίων Βαλκανίων, όπως είχαν βρει από αυτό των βορείων Βαλκανίων δύο δεκαετίες πριν. Αλλά εδώ δε μάτωσε μύτη για το ναρκοπέδιο που σου έστηναν σιγά-σιγά κυκλώνοντας εσένα και τα πολύτιμά σου. Αν και βλέπαμε όλοι ότι ενώ εμείς είχαμε μπροστά το μέτωπο, οι κοινοβουλευτικοί στρατηγοί αντί να κυκλώνουν τους εχθρούς κύκλωναν εμάς, δεν κάναμε βήμα εναντίον τους. Αντίθετα στο τελευταίο σύνθημά τους “ψηφίστε μας” πατώντας πάνω στις νάρκες θα τρέξουν οι Έλληνες για την τελευταία έξοδο.
Γίναμε βάρος περιττό διότι, όπως καταλαβαίνεις από τα όσα διαδραματίστηκαν τα τελευταία 4 χρόνια, αυτό που ήθελαν ήταν η χώρα που θεωρείς μέχρι σήμερα ότι σου ανήκει. Κατά τα ευρωπαϊκά πρότυπα σού ανήκει μόνο ότι σου επιτρέπουν να σού ανήκει. Έφθασες στο σημείο να διαπραγματεύεσαι την γη σου και την ζωή σου με αντίτιμο που θα ορίσει ο ναζιστής γραμματέας του υπουργείου Οικονομικών. Χθες ήταν 50,000 ευρώ, σήμερα είναι 5,000 ευρώ και αύριο θα είναι 1 ευρώ. Η τιμή της ελευθερίας και της ζωής σου, απ' ό,τι βλέπεις, πέφτει κατακόρυφα. Στοιχίζεις περισσότερα πλέον απ' ό,τι μπορείς να δώσεις κι αυτό είναι αντίθετο με το σύστημα των Αρίων της Ευρώπης. Κοινώς μπορούσαν να ανεχτούν τον γύφτο όταν αυτός τους τάιζε, αλλά ήσουν, είσαι και θα είσαι πάντα για την Αρία φυλή των Ευρωπαίων, ο Γύφτος του Νοτιότερου άκρου των Βαλκανίων. Αυτός που κατά τύχη γεννήθηκε στον τόπο των θεών και των ηρώων.
Επί 200 χρόνια δεν είχαν τι να σε κάνουν. Σου όριζαν βασιλιάδες Βαυαρούς, πρωθυπουργούς που έσκυβαν σε κάθε προσταγή των Μεγάλων Δυνάμεων, δικτάτορες που το όνομά τους ήταν μεγαλύτερο από το ύψος τους και πρωθυπουργούς που υπέγραφαν την νέα υποδούλωσή σου στην ΕΟΚ με το πρόσχημα του εξευρωπαϊσμού. Μέχρι και σοσιαλιστή σού έφεραν γνωρίζοντας ότι θα τσιμπήσεις στο “πάρτα όλα” σπρώχνοντάς σε στο λάκκο με τα φίδια. Είχες την ευθύνη των επιλογών σου και τώρα περνάς από τον πάγκο για τις τρύπιες δεκάρες που σου έδωσαν με τις χούφτες και εσύ νόμιζες ότι έπαιρνες χρυσό. Σε έβαλαν στην ευρωπαϊκή σκέψη ότι όλα κοστίζουν και να τώρα που έφθασες εσύ να κοστολογείσαι από τις εταιρείες τους ως ασθενής, ως άνεργος, ως αναξιοπαθούντας. Φαντάσου ότι ακόμα και για την ναζιστική φρίκη που έζησαν οι πρόγονοί σου, σε έβαλαν στο σκεπτικό να θέλεις να την εξαργυρώσεις, και το χειρότερο, με τον θάνατο και τον βασανισμό των προγόνων σου να ξεχρεώσεις τα δικά σου γούστα. Εις τον θάνατο του μαλάκα! Εκεί καταντήσαμε.
Τους έδωσες το δικαίωμα να σε αντιμετωπίζουν, όχι ως λαό που του ανήκει δικαιωματικά αυτός ο τόπος και η ιστορία, αλλά σαν τον τουρίστα που τυχαία έπεσε εδώ και τώρα δεν έχει να πληρώσει το ξενοδοχείο για να βγάλει την παγερή νύχτα. Βλέπεις κι εσύ την ιστορία σου δεν έκανες τον κόπο να την μάθεις, αλλά τώρα ευκαιριακά την παπαγαλίζεις άτσαλα για να υπερασπιστείς το δικαίωμα της ύπαρξής σου.
Μην ξεχνάς ότι το πολύτιμο επιστημονικό προσωπικό σου το έχουν ήδη πάρει με το πρώτο κύμα νεομετανάστευσης. Τώρα θα πάρουν και το δεύτερο βάζοντας λουκέτο σε ό,τι ακόμα δεν έχουν βάλει και θα μείνουμε πίσω κουτσοί, στραβοί και μίζεροι να ψάχνουμε τρύπα να κρυφτούμε. Αλλά επειδή και οι τρύπες έχουν αξία για τους Ευρωπαίους θα σου ετοιμάσουν τα ανάλογα γκέτο να στριμώξεις την οικογένεια, τα όνειρα και την ξεπεσμένη σου καταγωγή. Δεν είσαι άλλωστε και η γενιά της Προσφυγιάς, ούτε καν η γενιά της Κατοχής. Δεν αντιμετώπισες ποτέ εχθρό κατά μέτωπο για να ξέρεις πώς θα επιβιώσεις, αντίθετα τον εχθρό τον έβαζες στο σπίτι σου ως υποψήφιο σωτήρα του χωριού σου, της πόλης σου, της περιφέρειάς σου, της χώρα σου. Αυτής της χώρας που τώρα εσύ δεν χωράς.
Το πιο άνανδρο πάντως που έχει η ράτσα σου, νεοέλληνα, είναι το πείσμα σου να θέλεις να σώσεις τον διπλανό χωρίς αυτός να έχει ανάγκη την δικιά σου ύποπτη σωτηρία. Γουστάρεις να κάνεις κολιγιές ακόμη και με προδότες ή κουκουλοφόρους για μία θέση στο ψηφοδέλτιο. Για να μου αποδείξεις ότι εσύ είσαι “τρομοκράτης” και “αντιστασιακός”, ενώ εγώ ηττοπαθής. Ότι το δικό σου IQ είναι πιο υψηλό από το δικό μου, που έχω αποφασίσει να μην δίνω κώλο κι ας πεθάνω από ασιτία. Πολεμάς να μην μείνει ούτε μία στάλα ανυπότακτων σε τούτο το χώμα. Γκεμπελίζεις κλείνοντας όλες τις πιθανές διόδους μιας πραγματικής τελευταίας εξόδου.
4 χρόνια Κατοχής και αυτό που μένει τελικά από τους ήσυχους αυτόχειρες, από τους ήσυχους θανάτους, από τα ήσυχα λουκέτα, από τους ήσυχους λυγμούς, από τις ήσυχες καταθλίψεις, από την ήσυχη εθνική παράδοση άνευ όρων είναι ο ανυπόφορος θόρυβος που κάνει η κάλπικη φωνή σου πέφτοντας στους τενεκέδες του ξεπουλήματος.

Πηγή: http://simplemangreek.blogspot.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου 2014

Κάποια εύλογα ερωτήματα με αφορμή την πρόσφατη κατολίσθηση στο Ορυχείο Μαυροπηγής...

Μεγάλη κατολίσθηση σημειώθηκε 15.1.2014 το πρωί στα νοτιοδυτικά όρια (πρανή) του ορυχείου Μαυροπηγής της ΔΕΗ(Πτολεμαΐδα) η οποία «ταΐζει» με πρώτη ύλη (λιγνίτη) τα εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρενέργειας στην Πτολεμαΐδα, είναι ένα εξαιρετικά σοβαρό συμβάν. Συγκεκριμένα στους εκσκαφείς 2Β και 4, ενώ από τύχη δεν κινδύνευσαν εργαζόμενοι που βρισκόταν κοντά στο σημείο της κατολίσθησης.
Σύμφωνα με τον ορυχειάρχη Αντώνη Τσαλίδη «παρά το γεγονός ότι η μάζα της κατολίσθησης ήταν πολύ μεγάλη, εκτιμάται ότι αγγίζει ίσως τις 400.000 τόνους χώματος, προκλήθηκαν ζημίες μονάχα στον ταινιοδρομικό εξοπλισμό (ταινιόδρομο) του συγκεκριμένου κλάδου εκσκαφής». Σύμφωνα με του ειδικούς «το φαινόμενο οφείλεται καθαρά σε γεωλογικούς λόγους και όχι στον καιρό» και το Σωματείο Ενέργειας/ΔΕΗ «Σπάρτακος» σε ανακοίνωση που εξέδωσε για την κατολίσθηση στο ορυχείο Μαυροπηγής, αναφέρει: «Την ανοχή του φαίνεται πως επέδειξε για μία ακόμα φορά ο παράγοντας τύχη και –ευτυχώς- δεν θρηνήσαμε θύματα κατά τη διάρκεια της σημαντικής, κατολίσθησης που σημειώθηκε νωρίτερα στο Ορυχείο Μαυροπηγής.”
Όπως τονίζουν ειδικοί σε τέτοια θέματα, ότι «καμιά κατολίσθηση δεν εκδηλώνεται στιγμιαία. Χρειάζεται χρόνο. Έτσι και στην συγκεκριμένη περίπτωση, τα σημάδια στην επιφάνεια του συγκεκριμένου τμήματος του ορυχείου, έδειχναν εδώ και καιρό (δορυφορικές μετρήσεις, κλεισιόμετρα, κ.λ.π.) το πρόβλημα»
Τι σημαίνει πρακτικά αυτό, σύμφωνα με τα διεθνή επιστημονικά δεδομένα; Ότι είναι λίαν αμφίβολο –για να μην πει κανείς αδύνατον- να επαναλειτουργήσει αυτό το κομμάτι του ορυχείου. Κατά συνέπεια, η παραγωγή ηλεκτρενέργειας στη χώρα μας, και συγκεκριμένα η τροφοδοσία του ΑΗΣ Πτολεμαΐδας και Καρδιάς, θα στερηθεί πολύτιμων πρώτων υλών. Η ζημιά που προκλήθηκε δηλαδή, εκτός των δύο κατεστραμμένων ταινιοδρόμων (πάνω σε αυτούς μεταφέρεται η εξορυγμένη πρώτη ύλη), είναι ανυπολόγιστη, λοιπόν, για αμέλεια ή για κατάσταση διάλυσης της ΔΕΗ; Αν ναι, σε αυτή την περίπτωση, κάποιος πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του, τόσο σε πολιτικό όσο και σε υπηρεσιακό επίπεδο. Να σημειωθεί πάντως, ότι τα προβλήματα στην «ενεργειακή καρδιά» της Ελλάδας και ειδικότερα στην Μαυροπηγή δεν είναι σημερινά. Έχουν ξεκινήσει ήδη από τη δεκαετία του 1990, εντάθηκαν ιδιαίτερα από το 2000 και μετά και τώρα κορυφώνονται.
θεωρώ ότι είναι χρήσιμο και επίκαιρο να θέσω μια σειρά από ερωτήματα τα οποία χρήζουν αξιόπιστων και πειστικών απαντήσεων από τους αρμόδιους φορείς της Πολιτείας και τις Υπηρεσίες.
-Γιατί δεν υλοποιήθηκε στο σύνολό του το Στρατηγικό Σχέδιο ανάπτυξης των Ορυχείων (Mine Master Plan)1995;
-Ποιο είναι σήμερα το αντίστοιχο Επικαιροποιημένο Σχέδιο;
-Πώς το σχέδιο αυτό εντάσσεται στη γενικότερη Ενεργειακή Πολιτική της χώρας και ποια είναι η πολιτική αυτή;
-Ποια είναι τελικά η μορφή που θα πάρει το φυσικό ανάγλυφο της περιοχής, μετά το πέρας της εξορυκτικής δραστηριότητας και ποια θα είναι η μορφή αυτού στα ενδιάμεσα στάδια;
-Πότε θα συνταχθεί και θα δοθεί σε Δημόσια Διαβούλευση ένα Ειδικό Επιχειρησιακό Σχέδιο Ανάπτυξης της Δ. Μακεδονίας στο οποίο να εντάσσονται οι πληττόμενες περιοχές με τα προβλήματά τους και τις προοπτικές τους;
-Να κατατεθεί το πόρισμα των Επιθεωρητών Μεταλλίων @περιβάλλοντος Β. Ελλάδος για την κατολίσθηση
-Τέλος τι λέει η ΔΕΗ για την κατολίσθηση. Ποίο ορυχείο θα επωμισθεί τις απώλειες παραγωγής από το ορυχείο Μαυροπηγής;…. Υπάρχει πρόβλεψη για τέτοιες περιπτώσεις;
Νικος Δ.Στεφανης διπλ.μηχανικος συνταξιουχος ΔΕΗ

Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο 1 Φεβρουαρίου 2014

Yποβολή αίτησης για την επίταξη έκτασης 391.900 τ.μ. της ΟΠΚ2 απαλλοτρίωσης (Ποντοκώμη, Μαυροπηγή και Κομάνου) αποφάσισε το Δ.Σ. της ΔΕΗ...

Την επίταξη έκτασης 391.900 τ.μ. της ΟΠΚ2 αναγκαστικής απαλλοτρίωσης στις κτηματικές περιοχές των Τοπικών Κοινοτήτων, Ποντοκώμης της Δημοτικής Ενότητας Δημητρίου Υψηλάντη του Δήμου Κοζάνης και Κομάνου και Μαυροπηγής της Δημοτικής Ενότητας Πτολεμαΐδας του Δήμου Εορδαίας, αποφάσισε, ΟΜΟΦΩΝΑ, στη συνεδρίαση στις 28/01, το Δ.Σ. της ΔΕΗ :
Συγκεκριμένα αποφασίστηκε να προχωρήσει κατεπειγόντως η διαδικασία για την υποβολή της αίτησης για την επίταξη έκτασης 391.900 τ.μ. της ΟΠΚ2 απαλλοτρίωσης, της οποίας η κήρυξη δημοσιεύθηκε στο υπ’ αριθ. ΦΕΚ 133/18.4.2013. Η έκταση αφορά στο σύνολο των αγροτεμαχίων του κτηματολογικού διαγράμματος της ΟΠΚ2 απαλλοτρίωσης και βρίσκεται στις κτηματικές περιοχές των Τοπικών Κοινοτήτων, Ποντοκώμης της Δημοτικής Ενότητας Δημητρίου Υψηλάντη του Δήμου Κοζάνης και Κομάνου και Μαυροπηγής της Δημοτικής Ενότητας Πτολεμαΐδας του Δήμου Εορδαίας.

Πηγή: http://www.kozan.gr

Διαβάστε περισσότερα...
 
back to top