Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2013

Συνάντηση για το θέμα των αποθέσεων μεταξύ δημάρχων Εορδαίας και Αμυνταίου και διευθύντριας του Λ.Κ.Δ.Μ....

Ενημέρωση για το θέμα των αποθέσεων στις γειτνιάζουσες με το ορυχεία κοινότητες της Ανατολικής Εορδαίας, αλλά και για την πορεία των αποκαταστάσεων και των δεντροφυτεύσεων είχαν η δήμαρχος Εορδαίας και πρόεδρος της ΠΕΔ Δυτικής Μακεδονίας Παρασκευή Βρυζίδου και ο πρόεδρος του Δικτύου Ενεργειακών Δήμων Ιωακείμ Ιωσηφίδης από τη διευθύντρια του Λιγνιτικού Κέντρου Δυτικής Μακεδονίας Όλγα Κουρίδου, παρουσία του αντιδημάρχου Εορδαίας Γιώργου Βασιλειάδη και προέδρων των πληττομένων κοινοτήτων.
Να σημειωθεί ότι το τελευταίο διάστημα πληθαίνουν οι διαμαρτυρίες και εντείνεται η ανησυχία των κατοίκων για το εύρος των αποθέσεων και την τήρηση των περιβαλλοντικών όρων.
Όπως τόνισε η κ. Βρυζίδου «πάγια θέση μας είναι ότι οι πληττόμενες περιοχές δεν μπορούν να δεχθούν περαιτέρω επιβάρυνση και στόχος μας είναι η περιβαλλοντική τους προστασία. Δεν επιθυμούμε περαιτέρω τροποποιήσεις των ορίων των αποθέσεων» και ζήτησε από την κ. Κουρίδου τη διερεύνηση των εναλλακτικών, αλλά και την τήρηση των περιβαλλοντικών όρων. Επίσης, η κ. Βρυζίδου αναφέρθηκε στην ανάγκη ολοκλήρωσης των αποκαταστάσεων και των δενδροφυτεύσεων στις περιοχές που έχουν ολοκληρωθεί οι εργασίες.
Από την πλευρά του ο δήμαρχος Αμυνταίου και πρόεδρος του δικτύου Ενεργειακών Δήμων Ιωακείμ Ιωσηφίδης δήλωσε ότι «με συνεννόηση μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα ζητήματα. Θέλουμε να στηρίξουμε τη ΔΕΗ, αλλά και η ΔΕΗ θα πρέπει να αρχίσει να εξοφλεί τις παλιές οφειλές. Είναι απαραίτητο να βρούμε τη «χρυσή τομή», αλλά είμαστε αποφασισμένοι να ασκήσουμε όλες τις πιέσεις για να γίνει αντιληπτό ότι δεν πάει άλλο».
Η κ. Κουρίδου δήλωσε ότι οι αποθέσεις αναπτύσσονται εντός των ορίων, με βάση τις περιβαλλοντικές μελέτες, ενώ τόνισε ότι δεν είναι στις επιλογές της επιχείρησης οι τροποποιήσεις. «Ζητάμε τροποποίηση για το ορυχείο του κυρίου πεδίου για πολύ συγκεκριμένους λόγους» είπε η διευθύντρια του ΛΚΔΜ, ενώ σε ότι αφορά στο θέμα των δεντροφυτεύσεων παραδέχθηκε ότι υπάρχει σχετική υστέρηση.
Κατά τη διάρκεια της συνάντησης τέθηκε και το θέμα των προσλήψεων κατοίκων των πληττομένων περιοχών στην επιχείρηση, ενώ πριν τη συνάντηση με την κ. Κουρίδου υπήρξε ενημέρωση για τα θέματα και από το διευθυντή του κυρίου πεδίου Αντώνη Τσαλίδη.

Πηγή: http://www.kozan.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Τοπικές κοινότητες στα μονοπάτια του μέλλοντος...


Χρησιμοποιώντας το παράδειγμα του χωριού της, το Ψάρι Κορινθίας, η ομιλήτρια απαντάει τα εξής ερωτήματα:
- Μπορούμε να γυρίσουμε τα αρνητικά της χώρας μας σε θετικά;
- Χειραγωγούμε και χρησιμοποιούμε την Ελλάδα για προσωπικό όφελος;
- Επαφιόμαστε στο κράτος;
Προτείνει τη συλλογική αυτενέργεια για το κοινό καλό.

Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2013

Schwarzfahrer...


Το Schwarzfahrer (λαθρεπιβάτης)του σκηνοθέτη Pepe Danquart είναι μια ταινία μικρού μήκους και έχει κερδίσει το όσκαρ ταινίας μικρού μήκους το 1994.Θέμα της, η καταδίκη του καθημερινού ρατσισμού μέσα από μια ιστορία σε ένα τραμ: Ένας νεαρός νέγρος μπαίνει σε τραμ, μια ηλικιωμένη του φαίρεται άσχημα και μονολογώντας τον προσβάλλει συνεχώς και αυτόν, αλλά και τους άλλους μετανάστες. Στο τέλος ο νεαρός νέγρος, παίρνει την εκδίκησή του. Οι υπόλοιποι επιβάτες παρακολουθούν σιωπηλοί τα γεγονότα.

Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2013

Νέο επιχειρησιακό σχέδιο της ΔΕΗ με στήριξη του λιγνίτη...

Το νέο πενταετές επιχειρησιακό σχέδιο της ΔΕΗ, οι στρατηγικές επιλογές ανάπτυξης του ενεργειακού κέντρου Δυτικής Μακεδονίας, η ανάγκη επίλυσης των πιεστικών προβλημάτων για τη διασφάλιση της εύρυθμης λειτουργίας της επιχείρησης, καθώς και η αντιμετώπιση των ζητημάτων που απασχολούν την περιοχή, τέθηκαν στο επίκεντρο των δύο πρώτων συναντήσεων που είχε το κλιμάκιο της ηγεσίας της ΔΕΗ, με επικεφαλής τον αντιπρόεδρο και αναπληρωτή διευθύνοντα σύμβουλο, Κωνσταντίνο Δόλογλου.
Η τετραήμερη περιοδεία άρχισε με σύσκεψη υπηρεσιακών στελεχών της επιχείρησης στο εκθεσιακό κέντρο, προχτές το μεσημέρι, ενώ το απόγευμα της ίδιας ημέρας πραγματοποιήθηκε συνάντηση με το Δίκτυο Ενεργειακών Δήμων. Στην πρώτη σύσκεψη κυριάρχησε το νέο επιχειρησιακό σχέδιο της ΔΕΗ στην επόμενη πενταετία. Ο αντιπρόεδρος και αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος της επιχείρησης διαβεβαίωσε ότι «βασική κατεύθυνση είναι η συνέχιση της αξιοποίησης του λιγνίτη και η στήριξη της ηλεκτροπαραγωγής στο εγχώριο καύσιμο». Χαρακτήρισε πολύ σημαντικό το γεγονός και ευτυχή συγκυρία, τη σύναψη ομολογιακού δανείου 739 εκ. ευρώ για την ανέγερση της μονάδας «Πτολεμαΐδα 5» μεταξύ ΔΕΗ και κοινοπραξίας ξένων τραπεζών, με την εγγύηση ουσιαστικού του γερμανικού κράτους. Επισκεπτόμενος το οικόπεδο που θα εγκατασταθεί η σύγχρονη περιβαλλοντικής τεχνολογίας μονάδα, ο Κ. Δόλογλου διαβεβαίωσε ότι σε 15 ημέρες θα έχουμε και την τυπική έγκριση, ουσιαστικά ανοίγει ο δρόμος για την υλοποίηση της μεγαλύτερης επένδυσης της ΔΕΗ, ύψους 1,4 δις. ευρώ. Υπογράμμισε ότι ξεκίνησαν και εκπονούνται με ταχείς ρυθμούς οι μελέτες, η ολοκλήρωσή τους προβλέπεται σε ενάμιση έτος, ώστε το σημαντικό αυτό έργο να περάσει σε φάση κατασκευής, η οποία θα διαρκέσει τρισήμιση χρόνια.
Τονίστηκε πάντως ότι η «Πτολεμαΐδα 5» συναρτάται άμεσα από τη διάνοιξη του ορυχείου Ποντοκώμης, θέμα για το οποίο στελέχη της ΔΕΗ εξέφρασαν τον προβληματισμό τους για την καθυστέρηση που παρατηρείται σε δικαστικό επίπεδο με τις απαλλοτριώσεις, αν και η ανάγκη να μπει η ΔΕΗ στο ορυχείο είναι κάτι παραπάνω από επιτακτική. Η παρατηρούμενη κωλυσιεργία χαρακτηρίστηκε αδικαιολόγητη από κύκλους της ΔΕΗ, αφού για τη μετεγκατάσταση της Ποντοκώμης ορίστηκε δικάσιμος τον Απρίλιο του 2014. Εκρηκτικές είναι οι διαστάσεις της έλλειψης προσωπικού, θέμα το οποίο τέθηκε με έμφαση από υπηρεσιακά στελέχη του ενεργειακού κέντρου και από τους δημάρχους του Δικτύου Ενεργειακών Δήμων, καθώς επίσης και από τους συνδικαλιστές στη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε χτες στο ξενοδοχείο «Παντελίδης», ενώ θα τεθεί πολύ πιο πιεστικά στη διημερίδα που αρχίζει σήμερα στη Φλώρινα και ολοκληρώνεται αύριο στο Αμύνταιο. Ενδεικτικά να σημειωθεί ότι τα τοπικά στελέχη της ΔΕΗ, είπαν στον αντιπρόεδρο ότι στο λεκανοπέδιο μόνο το 2010 αποχώρησαν 2.500 άτομα και σε σχέση με πριν από μία δεκαετία το ΛΚΔΜ έχει το μισό προσωπικό, αριθμώντας μόλις 2.800 άτομα μόνιμο προσωπικό και 800 έκτακτους. Πρόσθεσαν ότι σύμφωνα με μελέτη του ΛΚΔΜ για την κάλυψη των άκρως επειγουσών αναγκών της επιχείρησης απαιτούνται τουλάχιστον 550 προσλήψεις.
Από την πλευρά του ο κ. Δόλογλου απάντησε ότι κατανοεί το πρόβλημα, υπάρχει όμως η δέσμευση προς την Τρόικα του 1:10 στις προσλήψεις – αποχωρήσεις, ωστόσο σημείωσε ότι «η ΔΕΗ ζητά στοχευμένες προσλήψεις στα μέτωπα παραγωγής», θέμα το οποίο τέθηκε στο υπουργείο Οικονομικών, το οποίο «το αντιμετωπίζει θετικά».
Στο δημαρχείο Αμυνταίου πραγματοποιήθηκε προχτές το απόγευμα συνάντηση του κ. Δόλογλου και του επιτελείου της ΔΕΗ με το Δίκτυο Ενεργειακών Δήμων, στην οποία συμμετείχαν ο πρόεδρος του δικτύου και δήμαρχος Αμυνταίου Μάκης Ιωσηφίδης, η δήμαρχος Εορδαίας Παρασκευή Βρυζίδου, ο δήμαρχος Φλώρινας Ιωάννης Βοσκόπουλος και οι αντιδήμαρχοι Κοζάνης Κώστας Κυριακίδης και Γιώργος Τσανακτσίδης. Σύμφωνα με τους ίδιους τους δημάρχους, όλα τα θέματα της συζήτησης, τέθηκαν υπό το εξής πρίσμα: Δίκτυο και ΔΕΗ πρέπει να είναι δύο αξιόπιστοι συνομιλητές. Αυτό θα βοηθήσει και την τοπική κοινωνία στην επίλυση των προβλημάτων και την ίδια τη ΔΕΗ στη λειτουργία της και στην επίτευξη των στόχων της. Επίσης, οι διαβουλεύσεις να γίνονται χωρίς τυμπανοκρουσίες κάθε θέμα που τίθεται να βρίσκει λύσεις, η συνεργασία των δύο πλευρών να έχει αποτελέσματα.
Τα κυριότερα θέματα που έθεσαν οι δήμαρχοι είναι μεταξύ άλλων το περιβάλλον, η αποκατάσταση εδαφών, η μείωση της τιμής του ρεύματος στις ΔΕΥΑ, καθώς λόγω καταστροφής των υδροφόρων, το κόστος άντλησης του νερού είναι μεγάλο, μείωση του τιμολογίου για τις τηλεθερμάνσεις των πόλεων, η άμεση ενεργοποίηση του Τοπικού Πόρου, για την κατανομή του οποίου οι ενεργειακοί δήμοι εμμένουν στις θέσεις τους.
Το κλιμάκιο της ΔΕΗ επισκέφτηκε τους ΑΗΣ Αγίου Δημητρίου και Μελίτης, το ορυχείο και τον σταθμό του Αμυνταίου, ενώ χτες το απόγευμα επρόκειτο να συναντηθεί με τον περιφερειάρχη Δυτικής Μακεδονίας.

Πηγή: Εφημερίδα Πτολεμαίος-ΧΡΗΣΤΟΣ ΒΗΤΤΑΣ

Ψέμα, υποκρισία και κοροϊδία...Από επιχειρησιακά σχέδια άλλο τίποτα η (Δ)ΕΗ Α.Ε...Αλήθεια τι πρόσφερε στην περιοχή μας το προηγούμενο επιχειρησιακό σχέδιο;;;Τιποτα. Τι θα προσφέρει το επόμενο; Πάλι τίποτα. Για την περιοχή μας έχει εδώ και καιρό ξεκινήσει η "κατρακύλα" με σύμμετοχους όλους αυτούς τους πρόθυμους συνομιλητές...Επιτέλους θα αντιδράσει κανείς σοβαρά;;;

Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου 2013

Στις πιο μολυσμένες περιοχές του κόσμου συμπεριλαμβάνεται η Ελλάδα...

Σύμφωνα με νέα έρευνα η ατμοσφαιρική ρύπανση ευθύνεται για 2,1 εκατ. πρόωρους θανάτους παγκοσμίως και τα ποσοστά θνησιμότητας μπορει να διαφέρουν πολύ μεταξύ συγκεκριμένων χωρών.
Για να υπογραμμίσει τον κίνδυνο, η ΝASA χρησιμοποιώντας αυτά τα στοιχεία δημιούργησε έναν χάρτη στον οποίο απεικονίζονται οι χώρες με τα υψηλότερα ποσοστά πρόωρης θνησιμότητας λόγω της ατμοσφαιρικής ρύπανσης.
Ο χάρτης συγκρίνει τα δεδομένα που συγκεντρώθηκαν την 1η Ιανουαρίου 1850 και τα επίπεδα που καταγράφηκαν την 1η Ιανουαρίου 2000 και απεικονίζει το μέσο αριθμό των θανάτων ανά 1.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα ανά έτος λόγω σωματιδιακής ατμοσφαιρικής ρύπανσης.
Τα δεδομένα συγκεντρώθηκαν από τον ερευνητή Τζέισον Ουέστ, έναν βοηθό καθηγητή του τμήματος Περβάλλοντος στο Πανεπιστήμιο του North Carolina.
Σε μια μελέτη ο Ουέστ υπολογίζει ότι περίπου 2,1 εκατομμύρια θάνατοι ετησίως συνδέονται με αυτόν τον συγκεκριμένο τύπο ατμοσφαιρικής ρύπανσης.
Αιτία είναι μόρια που προέρχονται από σκόνη και αιθάλη -κάπνα- τα οποία είναι τόσο μικρά που εισέρχονται στους πνεύμονες του ανθρώπου. Τα συγκεκριμένα μόρια μεγέθους λιγότερου από 2,5 μικρόμετρα απελευθερώνονται στην ατμόσφαιρα από τις εξατμίσεις των αυτοκινήτων, αλλά και από άλλες βιομηχανικές και φυσικές πηγές.
Οπως αναφέρει το Παρατηρητήριο της Γης της NASA: «Οι σκούρες καφέ περιοχές έχουν τους περισσότερους πρόωρους θανάτους σε σχέση με τις ανοιχτόχρωμες καφέ περιοχές. Οι μπλε περιοχές έχουν σημειώσει βελτίωση στην ποιότητα του αέρα από το 1850 και μείωση των πρόωρων θανάτων».
Σε τραγική κατάσταση παρουσιάζεται και η Ελλάδα, καθώς ανήκει στις περιοχές με έντονο καφέ χρώμα, όπως άλλωστε και το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης. Εκτός από την Ευρώπη, τον μεγαλύτερο κίνδυνο διατρέχουν σύμφωνα με τον χάρτη περιοχές όπως η ανατολική Κίνα και η βόρεια Ινδία. Από την άλλη πλευρά, αισθητή βελτίωση παρουσιάζουν οι νοτιοανατολικές πολιτείες των ΗΠΑ.

Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2013

Ποια είναι τα μεγαλύτερα θύματα της κλιματικής αλλαγής...

Τα παιδιά είναι αυτά που θα υποστούν τη σφοδρότητα των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, όπως προβλήματα υγείας, υποσιτισμός και μετανάστευση, σύμφωνα με μια νέα μελέτη που έγινε για λογαριασμό της UNICEF. Επίσης, οι τιμές των τροφίμων αναμένεται να εκτοξευτούν εξαιτίας της υπερθέρμανσης του πλανήτη, ακυρώνοντας οποιαδήποτε προσπάθεια έχει γίνει για την καταπολέμηση της πείνας.
Τα στοιχεία αυτά δημοσιεύτηκαν κατά την έναρξη μιας πενθήμερης επιστημονικής συνάντησης που ξεκίνησε τη Δευτέρα στη Στοκχόλμη με σκοπό την ενδελεχή αποτίμηση όλων των πληροφοριών σχετικά με την κλιματική αλλαγή. Η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή, στην οποία συμμετέχουν κορυφαίοι επιστήμονες απ' όλο τον κόσμο, θα παρουσιάσει τα συμπεράσματά της με τη μορφή μηνύματος προς όλες τις κυβερνήσεις.
Η κλιματική αλλαγή οδηγεί σε αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη, με αποτέλεσμα τη συρρίκνωση των πάγων στην Ανταρκτική, την άνοδο της θαλάσσιας στάθμης κατά περίπου ένα μέτρο μέχρι το τέλος του αιώνα και ακραίες βροχοπτώσεις σε πολλά μέρη της υφηλίου. Η UNICEF τονίζει ότι, ενώ τα παιδιά είναι τα μεγαλύτερα θύματα της κλιματολογικής αλλαγής, βρίσκονται εκτός συζήτησης. «Η μελλοντική υγεία, ευημερία και επιβίωση των παιδιών βρίσκονται σε κίνδυνο, χωρίς όμως αυτά να φέρουν ευθύνη για τις αιτίες» δήλωσε ο Ντέιβιντ Μπουλ, ανώτερο στέλεχος της UNICEF στη Βρετανία.
Όσα παιδιά γεννήθηκαν πέρυσι θα ενηλικιωθούν το 2030, μία χρονιά που οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής (ξηρασίες, πλημμύρες και καταιγίδες) θα είναι πιο εμφανείς. Στις δέκα πιο ευάλωτες χώρες του κόσμου - μεταξύ αυτών το Μπανγκλαντές, η Ινδία και οι Φιλιππίνες - υπολογίζεται ότι ζουν αυτήν τη στιγμή περίπου 620 εκατομμύρια παιδιά. Η UNICEF εκτιμά ότι 25 εκατ. παιδιά θα υποφέρουν από υποσιτισμό εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής, ενώ εκατομμύρια οικογένειες θα αντιμετωπίσουν δυσκολία στην εξασφάλιση τροφής σε καθημερινή βάση.
Από 150 έως 200 εκατομμύρια άνθρωποι αναμένεται να εγκαταλείψουν τις πατρίδες τους εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής. Ανάμεσά τους και πολλά παιδιά ή βρέφη, τα οποία είναι ευάλωτα σε ασθένειες και πιο πιθανό να υποστούν θερμοπληξία ή ακόμα και να πεθάνουν.
Σύμφωνα με έκθεση της Oxfam, η υπερθέρμανση του πλανήτη θα προκαλέσει ραγδαία αύξηση στις τιμές των τροφίμων με πολύ σοβαρές επιπτώσεις για τις φτωχές χώρες. Η Oxfam απαρίθμησε πρόσφατες περιπτώσεις ακραίων καιρικών συνθηκών που προκάλεσαν έλλειψη τροφίμων και άνοδο τιμών, παραθέτοντας παράλληλα επιστημονικές εκτιμήσεις σύμφωνα με τις οποίες οι περιπτώσεις αυτές θα αυξηθούν, καθώς συνεχίζεται η υπερθέρμανση. Μελέτες υποδεικνύουν ότι τα άτομα που ζουν στα όρια της πείνας θα αυξηθούν κατά 10-20% έως το τέλος του 2050.
Οι συντάκτες της αναφοράς σημειώνουν ότι η ξηρασία του 2012 στη Ρωσία είχε ως αποτέλεσμα να μειωθεί κατά ένα τέταρτο η παραγωγή σιτηρών. Η τιμή του ψωμιού αυξήθηκε δραματικά, ενώ πολλοί αγρότες βρέθηκαν καταχρεωμένοι. Την ίδια χρονιά, η ξηρασία στη Δυτική Αμερική, η χειρότερη των τελευταίων 50 χρόνων, προκάλεσε μείωση ύψους 25% στη σοδειά καλαμποκιού, με αποτέλεσμα να αυξηθεί η τιμή του κατά 40%. Πριν από δύο χρόνια οι πλημμύρες στο Πακιστάν κατέστρεψαν αχανείς εκτάσεις με καλλιέργειες, καθώς και το 80% των αποθεμάτων σε τρόφιμα.
Η Oxfam αναφέρει ακόμη ότι η ξηρασία το 2011 στην Ανατολική Αφρική και ο λιμός στη Σομαλία μάλλον οφείλονταν στην κλιματολογική αλλαγή. Ένα από τα προβλήματα κατά την προσπάθεια πρόβλεψης των συνεπειών της υπερθέρμανσης του πλανήτη είναι το γεγονός ότι φυσικά φαινόμενα όπως τυφώνες, πλημμύρες και ξηρασίες συμβαίνουν ούτως ή άλλως και, επομένως, είναι δύσκολο να συσχετιστούν με την άνοδο της θερμοκρασίας.
«Θέλουμε έναν κόσμο όπου όλοι θα έχουν πρόσβαση σε προσιτό και θρεπτικό φαγητό και δεν μπορούμε να αφήσουμε την κλιματική αλλαγή να μας βγάλει εκτός σχεδίου» δήλωσε ο Τιμ Γκορ της Oxfam. «Οι πολιτικοί ηγέτες πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι η άνοδος της θερμοκρασίας θα επιφέρει πείνα. Πρέπει να δράσουν άμεσα, για να μειώσουν τις εκπομπές αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου και να επενδύσουν στη δημιουργία ενός βιώσιμου συστήματος παραγωγής επαρκών τροφίμων» τόνισε.

Πηγή: www.zougla.gr - Επιμέλεια: Μάριος Μπουμπής

Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2013

Νομοσχέδιο του ΥΠΕΚΑ επιτρέπει υπό προϋποθέσεις κάθε πιθανή χρήση δασικών εκτάσεων

Από διυλιστήρια και χώρους επεξεργασίας στερεών και υγρών αποβλήτων μέχρι φυλακές, και από τουριστικά χωριά σε προστατευόμενες περιοχές μέχρι εγκατάσταση πομπών αναμετάδοσης σε πυρήνες εθνικών δρυμών.
Στη δημοσιότητα έδωσε την Τετάρτη ο αναπληρωτής υπουργός ΠΕΚΑ σχέδιο νόμου, με τίτλο: «Δασικά οικοσυστήματα: Ορισμοί, μέτρα προστασίας, ανάπτυξης και διαχείρισης», θέτοντάς το σε δημόσια διαβούλευση μέχρι και τις 27 Σεπτεμβρίου.
Στο νομοσχέδιο περιλαμβάνονται άρθρα που διευρύνουν τις δυνατότητες εκμετάλλευσης δασικών εκτάσεων, επιτρέποντας, υπό προϋποθέσεις, από την οικοδόμηση τουριστικών χωριών, ακόμη και σε προστατευόμενες περιοχές, μέχρι και την εγκατάσταση διυλιστηρίων, δεξαμενών αποθήκευσης πετρελαιοειδών, ΧΥΤΑ, μεταλείων, λατομείων…αλλά και μοναστηριών, νοσοκομείων, και σωφρονιστικών καταστημάτων.
Στο νομοσχέδιο προβλέπονται συνολικά 18 αλλαγές επί των άρθρων, ενώ 15 σχετικές διατάξεις, που βρίσκονταν διάσπαρτες σε διάφορους νόμους, συγκεντρώνονται πλέον σε ένα ενιαίο κείμενο.
Υιοθετείται ακόμη ο συνταγματικός ορισμός του δάσους, όπου συμπεριλαμβάνονται άλση και πάρκα εντός πόλεων, ενώ καθορίζεται και νέος τρόπος υπολογισμού της αξίας των δασών με βάση τη θέση, τις παραγωγικές, προστατευτικές, αισθητικές, και λοιπές λειτουργίες τους. Μεταξύ των διατάξεων, προβλέπεται υπό όρους η δυνατότητα:
-οικοδόμησης τουριστικών χωριών, ακόμη και μέσα σε προστατευόμενες περιοχές, εκτός αν απαγορεύεται από τα σχέδια διαχείρισής τους. Σε περίπτωση που δεν υπάρχουν τέτοια σχέδια, επιτρέπεται με την εκπόνηση μελέτης.
-ανέγερσης «σύνθετων τουριστικών καταλυμάτων», σε δημόσια και ιδιωτικά δάση, με γήπεδα γκολφ, εγκαταστάσεις ιαματικής θεραπείας κλπ., αλλά και η δυνατοτήτα εγκατάστασης τελεφερίκ και παρεμφερών δομών.
-διεύρυνσης του ποσοστού οικοδόμησης, που άγγιζε το 10% μιας δασικής έκτασης το 2011. Πλέον “εφόσον η έκταση εξυπηρετεί και αθλητικές χρήσεις εγκαταστάσεων ειδικής τουριστικής υποδομής, το συνολικώς επιτρεπόμενο ποσοστό των διατιθέμενων χώρων δεν μπορεί να υπερβεί το 20% αυτής…”
-εγκατάστασης ναυπηγείων, διυλιστηρίωνκαι δεξαμενώναποθήκευσης πετρελαιοειδών “εφόσον επιβάλλεται η εγκατάστασή τους στις εκτάσεις αυτές, λόγω της φύσης τους” σε δημόσιες γαίες και δασικές εκτάσεις. -εκμετάλλευσης μεταλλείων και λατομείων, παραγωγής κονιαμάτων, σκυροδεμάτων και ασφαλτομιγμάτων σε δασικές εκτάσεις. Αναφορικά με τα ορυχεία, η εταιρεία που εκμεταλλευόταν μια δασική περιοχή για εξόρυξη έπρεπε να καταβάλλει, μέχρι τώρα, αντάλλαγμα χρήσης ίσο με την επιφάνεια που εκμεταλλευόταν. Πλέον, το υπουργείο προτείνει το αντάλλαγμα να αφορά αποκλειστικά την υπεργεια δραστηριότητα, διευκολύνοντας οικονομικά τις υπόγειες εκμεταλλεύσεις. Επιτρέπεται ακόμη η διάνοιξη οδών προσπέλασης και η ανέγερση εγκαταστάσεων που εξυπηρετούν τις ανάγκες της εκμετάλλευσης αυτής, αλλά και “η εναπόθεση στείρων ή καταλοίπων ή των υπολοίπων τηςβιομηχανικής επεξεργασίας των μεταλλευμάτων σε ειδικούς προς τούτο χώρους”.
-εγκατάστασης εγκεκριμένων συστημάτωνεναλλακτικής διαχείρισης απορριμμάτων, τα οποία μπορούν να προβαίνουν σε εναπόθεση,επεξεργασία και αξιοποίηση αποβλήτων που προέρχονται από εκσκαφές, κατασκευές και κατεδαφίσεις.
-εκτέλεσης μεγάλων έργων υποδομής, όπως αεροδρομίων, τεχνητών λιμνών, φραγμάτων, χερσαίων εγκαταστάσεων λιμένων και εγκαταστάσεων άντλησης υδρογονανθράκων σε δάση, δασικές και αναδασωτέες εκτάσεις, “εφ΄ όσον περί της εκτέλεσης τούτων στη συγκεκριμένη περιοχή υφίσταται ειδικός νόμος και κατά τους όρους τούτου”.
-επέμβασης για την κατασκευή: α) αθλητικών εγκαταστάσεων, β) εκπαιδευτικών κτηρίων με τις συνοδές τους εγκαταστάσεις, γ) νοσοκομείων, θεραπευτηρίων, δ) ιερών ναών και παντός είδους μονών, ε) σωφρονοστικών καταστημάτων, στ) εγκαταστάσεων των Σωμάτων Ασφαλείας, ζ) χώρου αποθήκευσης και επεξεργασίας στερεών και υγρών αποβλήτων, σε δημόσιες γαίες και ελλείψει αυτών σε δασικές εκτάσεις.
-εγκατάστασης δομικών ή μηχανικών κατασκευών, πάνω στις οποίες τοποθετούνται κεραίες, πομποί, αναμεταδότες και άλλες συναφείς εγκαταστάσεις, καθώς και η κατασκευή των απαραίτητων συνοδών έργων αυτών (όπως οδοποιίας, οικίσκων), ακόμη και σε πυρήνες εθνικών δρυμών, ύστερα από την έκδοση αντίστοιχων αποφάσεων.
-ανταλλαγής δασικών εκτάσεων, που κατέχουν οικοδομικοί συνεταιρισμοί με δομήσιμες εκτάσεις μέσω της Τράπεζας Γης. Επιπλέον, το νομοσχέδιο καταργεί τη δευτεροβάθμια επιτροπή επίλυσης δασικών αμφισβητήσεων, επισπεύδοντας, σύμφωνα με εκτιμήσεις, κατά 5 ή και 10 χρόνια τον χαρακτηρισμό μιας έκτασης ως δασικής ή μη δασικής, ενώπροβλέπει καιαπλούστευση των διαδικασιών κατεδάφισης αυθαίρετων κατοικιών σε δασικές εκτάσεις.
Με ειδική ρύθμιση διπλασιάζεται σχεδόν και το ύψος των ποινών, που αφορούν παραβάσεις των διατάξεων της δασικής νομοθεσίας.
Ολόκληρο το σχέδιο νόμου εδώ.
Η αιτιολογική έκθεση εδώ.

Πηγή: thepressproject.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου 2013

Ο καθαρισμός του αέρα σώζει εκατομμύρια ζωές...

Η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής μπορεί να καθαρίσει σε μεγάλο βαθμό τον αέρα, ιδίως στις πόλεις και έτσι να σώσει εκατομμύρια ζωές κάθε χρόνο, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, που δημοσιεύεται λίγες μέρες πριν τη δημοσιοποίηση την Παρασκευή στη Στοκχόλμη της νέας έκθεσης-ορόσημο της Διακυβερνητικής Επιτροπής του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC). Οι επιστήμονες τονίζουν ότι και μόνο για λόγους υγείας δικαιολογείται η μάχη κατά της υπερθέρμανσης του πλανήτη, σλύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο.
Η νέα μελέτη δείχνει ότι αν η ανθρωπότητα καταφέρει να μειώσει σε ασφαλέστερα επίπεδα την υπερκατανάλωση καυσίμων, την έκλυση των «αερίων του θερμοκηπίου» και τη συνακόλουθη ρύπανση της ατμόσφαιρας με άνθρακα και άλλα μικροσκοπικά σωματίδια, τότε το όφελος θα είναι σημαντικό και από άποψη δημόσιας υγείας, πέρα από τις θετικές επιπτώσεις για το περιβάλλον από τη συγκράτηση της ανόδου της θερμοκρασίας (λιγότερα ακραία καιρικά φαινόμενα, συγκράτηση στάθμης θαλασσών, αποφυγή εκτεταμένης ξηρασίας κ.ά.).
Οι ερευνητές, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για θέματα κλιματικής αλλαγής "Nature Climate Change", σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, τη βρετανική «Γκάρντιαν» και το «New Scientist», υπολόγισαν ότι αν, σύμφωνα με ένα μέσο σενάριο, η μέση επιφανειακή θερμοκρασία της Γης αυξηθεί το πολύ κατά 4,7 βαθμούς Κελσίου έως το 2100 σε σχέση με τα προ-βιομηχανικά επίπεδα, τότε θα αποφεύγονταν κατά μέσο όρο περίπου 500.000 θάνατοι ετησίως το 2030, 1,3 εκατ. 2050 και 2,2 εκατ. το 2100 (όταν ο παγκόσμιος πληθυσμός θα αριθμεί εννέα έως δέκα δισεκατομμύρια ανθρώπους).
Αυτή η αποφυγή των πρόωρων θανάτων θα επιτρέψει στους ανθρώπους να ζουν πιο υγιείς και να παραμένουν πιο παραγωγικοί στην εργασία τους, κάτι που αναμένεται να έχει θετικές οικονομικές συνέπειες και μάλιστα σε σημείο να υπεραντισταθμίσουν τα κόστη για τον έλεγχο της κλιματικής αλλαγής.
Τα πολύ μικρά σωματίδια της ρύπανσης εισχωρούν στον οργανισμό και ευθύνονται για μια πληθώρα ασθενειών (καρδιά, εγκεφαλικό, καρκίνο κ.α.). Η μετάβαση των χωρών του πλανήτη σε ένα καθεστώς πιο «καθαρής» ή «πράσινης» ενέργειας, σύμφωνα με την έκθεση, αν και αρχικά φαίνεται μια ακριβή επιλογή σε σχέση με τον φθηνότερο άνθρακα, θα φέρει πίσω τελικά τα χρήματα που θα δαπανηθούν, αφού θα σώσει πολλές ζωές και έτσι θα γλυτώσει τις κοινωνίες από περιττά ιατροφαρμακευτικά κόστη.

Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2013

Μετακομίζει χωριό της Μεγαλόπολης λόγω κατολίσθησης σε ορυχείο της ΔΕΗ...

Τη διαβεβαίωση ότι η Περιφέρεια Πελοποννήσου, σε απόλυτη συνεργασία με το Δήμο Μεγαλόπολης, θα στηρίξει πλήρως τους κατοίκους του χωριού Τριπόταμος, το οποίο έχει υποστεί σοβαρές ζημιές και διατρέχει κίνδυνο από το φαινόμενο ερπισμού στο ορυχείο της ΔΕΗ στο πεδίο Ψαθιού στη Μεγαλόπολη, παρέσχε ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου Πέτρος Τατούλης κατά τη διάρκεια συνάντησης με εκπροσώπους των κατοίκων του χωριού, τον Αντιπεριφερειάρχη Αρκαδίας κ. Βαγγέλη Γιαννακούρα και το Δήμαρχο Μεγαλόπολης κ. Παναγιώτη Μπούρα.
«Η θέση μου είναι ξεκάθαρη. Οι κάτοικοι του χωριού θα πρέπει να καταρτίσουν ολοκληρωμένο σχέδιο δημιουργίας νέου χωριού, προκειμένου να αποφύγουμε λάθη που έγιναν σε αντίστοιχες περιπτώσεις στο παρελθόν σε άλλες περιοχές της χώρας» δήλωσε ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου και τόνισε ότι «δεν θα ανεχθούμε τη φυγοπονία και τις εύκολες λύσεις».
Ο Περιφερειάρχης δήλωσε επίσης ότι η Περιφέρεια Πελοποννήσου εξαρχής βρέθηκε στο πλευρό των κατοίκων και ότι θα στηρίξει την απόφαση των κατοίκων με κάθε δυνατότητα που της παρέχεται, σημειώνοντας ότι «οι ίδιοι θα πρέπει να πιστέψουν στο σχέδιο δράσης που θα αποφασίσουν».
Οι κάτοικοι από την πλευρά τους τόνισαν ότι απευθύνθηκαν στην Περιφέρεια Πελοποννήσου και το Δήμο Μεγαλόπολης γιατί τους εμπιστεύονται, σε αντίθεση με τη ΔΕΗ, την οποία κατηγόρησαν για ανευθυνότητα εφόσον δεν είχε ενημερώσει το χωριό για τον κίνδυνο που διέτρεχε. Ως προτεραιότητα ζήτησαν να διασφαλιστεί το χωριό και μετά να υπάρξει συζήτηση για το μέλλον του.
Ο Δήμαρχος Μεγαλόπολης κ. Μπούρας δήλωσε από την πλευρά του ότι η ΔΕΗ έχει σημαντικές ευθύνες για το φαινόμενο, εκτιμώντας ότι η αιτία δεν είναι η αδιαφορία, αλλά πιθανώς ο λανθασμένος σχεδιασμός. Ευχαρίστησε τέλος τον Περιφερειάρχη Πελοποννήσου για τη συνεργασία και το ενδιαφέρον που εξαρχής έχει δείξει.

Πηγή: http://www.patrastimes.gr/ Το είδαμε στο http://antigoldgreece.wordpress.com/

Σχέδιο δημιουργίας νέου χωριού κλήθηκαν από την περιφέρεια Πελοποννήσου να καταρτίσουν οι κάτοικοι του Τριπόταμου Μεγαλόπολης μετά την πρόσφατη (14/9/2013) κατολίσθηση σε ορυχείο της ΔΕΗ. Τότε τους καθησύχαζαν ότι “δεν υπάρχει θέμα ασφάλειας του οικισμού, λόγω της μεγάλης απόστασης”! Είναι δουλειά των κατοίκων να καταρτίσουν σχέδιο;;; Ανάλογο πρόβλημα αντιμετωπίζει και η Μαυροπηγή. Αντίστοιχος είναι και ο εμπαιγμός, η κοροϊδία και η υποκρισία των υπευθύνων...

Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2013

"Μικρόψυχοι" Vs "Μεγαλόψυχοι"...

Οι μορφές που επηρέασαν όσο τίποτε άλλο την ανθρωπότητα, ήταν αυτοί που βρήκαν το σθένος να μείνουν ατάραχοι μπροστά στην καταστροφή που τους βρήκε. Η δική τους συμφορά δεν επηρέασε άλλους εκτός από αυτούς.
Η δύναμη τους ήταν αρκετή για να ρουφήξουν και αυτοστιγμεί να αποβάλουν όλο τον αρνητισμό που έλαβαν.
Το κακό που τους βρήκε το μετουσίωσαν, χωρίς να παρασυρθούν από το αίσθημα της εκδίκησης. Χάριν σ' αυτούς τους ανθρώπους και την προσωπική τους εξέλιξη ο κόσμος αλλάζει και κάνει βήματα μπροστά.
Σε αντίθεση με αυτούς·οι Μικρόψυχοι δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι το "κακό" φέρνει "κακό" και η εκδίκηση, εκδίκηση.
Ότι κακό πάθουν, θέλουν να το μεταφέρουν και στους άλλους. Αυτό που τους κάνουν,το επαναλαμβάνουν και οι ίδιοι στους γύρω τους. Εκδικούνται και προσπαθούν να τιμωρήσουν αυτούς που τους έφταιξαν.
Γιατί χαρακτηριστικό των μικρόψυχων είναι να μεταλαμπαδεύουν με σπουδή το κακό που τους βρήκε.
Υ.Γ. Δυστυχώς η δεύτερη κατηγορία είναι και πολυπληθέστερη.

Οφθαλμός αντί οφθαλμού, και όλος ο κόσμος θα ήταν τυφλός. Μαχάτμα Γκάντι

Πηγή: http://ideata.blogspot.gr/

Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου 2013

Δύστυχα πρόβατα...


Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια οικογένεια βοσκών. Είχαν όλα τα πρόβατά τους μαζί σ’ ένα μαντρί. Τα τάιζαν, τα φρόντιζαν και τα βοσκούσαν. Κάπου κάπου, τα πρόβατα προσπαθούσαν να το σκάσουν. Ερχόταν τότε ο πιο γέρος βοσκός και τους έλεγε: «Α, πρόβατα ασυνείδητα και αλαζονικά, δεν ξέρετε ότι εκεί έξω ο κάμπος είναι γεμάτος κινδύνους; Μονάχα εδώ βρίσκετε άφθονο νερό, φαγητό και προπαντός, προστασία από τους λύκους». Γενικά, αυτό αρκούσε για να φρενάρει τις τάσεις «ελευθερίας» των προβάτων.
Μια μέρα γεννήθηκε ένα διαφορετικό πρόβατο. Ας πούμε πως ήταν ένα μαύρο πρόβατο. Είχε επαναστατικές διαθέσεις και ξεσήκωνε τους συντρόφους του να το σκάσουν προς την ελευθερία των λιβαδιών. Πύκνωσαν οι επισκέψεις του γέρου βοσκού που πάσχιζε να πείσει τα πρόβατα για τους εξωτερικούς κινδύνους. Ωστόσο, τα πρόβατα ήταν ανήσυχα, και κάθε φορά που τα έβγαζαν από το μαντρί όλο και πιο δύσκολα τα μάζευαν. Ώσπου μια νύχτα, το μαύρο πρόβατο τα έπεισε και το έσκασαν. Οι βοσκοί δεν αντιλήφθηκαν τίποτα ως το ξημέρωμα, όταν είδαν το μαντρί σπασμένο και άδειο.
Όλοι πήγαν να κλάψουν μαζί με το γέροντα, τον αρχηγό της οικογένειας.
«Έφυγαν, έφυγαν!»
«Τα κακόμοιρα…»
«Και η πείνα;» «Και η δίψα;»
«Και ο λύκος;» «Τι θ' απογίνουν χωρίς εμάς;»
Ο γέροντας έβηξε, ρούφηξε την πίπα του και είπε: «Αλήθεια, τι θ' απογίνουν χωρίς εμάς; Και το χειρότερο είναι… τι θ' απογίνουμε εμείς χωρίς αυτά;»…

Χόρχε Μπουκάι - Από το βιβλίο «Να σου πω μια ιστορία»

Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου 2013

Αναθεώρηση Προσωπικού Συντάγματος...

Ο πόλεμος δεν ξεκίνησε ποτέ διότι ζούμε την εποχή των μαχών. Των προσωπικών μαχών. Η απότομη αλλαγή της ζωής μας και των συνήθειών μας μάς έκανε καταρχάς να ψάχνουμε να βρούμε τον φταίχτη. Τον βρήκαμε στα πρόσωπα των πολιτικών καρικατούρων που αιώνες κυβερνούσαν ζωές σαν τις δικές μας. Οργιστήκαμε μαζί τους. Η αλήθεια είναι ότι θέλαμε να τους κόψουμε τα λαρύγγια και να κρεμάσουμε τα κουφάρια τους ανάποδα στην πλατεία Συντάγματος.
Μετά όμως ξαφνικά είδαμε ότι η καθολική οργή άρχισε να διασπάται εντέχνως από το ίδιο το σύστημα σε κόμματα αναχώματα τραβεστί αριστεράς, σε κόμματα παρακρατικά, σε κόμματα νοικοκυραίων δεξιών και σε ανένταχτους που τα δίνουν όλα να γίνουν ένα ποσοστό καλό σε κάθε εκλογική αναμέτρηση με την ελπίδα συμμετοχής σε έναν πολιτικό συνασπισμό. Και εκεί άρχισε να ξεφουσκώνει η οργή για το πολιτικό σύστημα και άρχισε η οργή για τον παλαμακιστή του κάθε κακομοίρη που θέλει να σε κυβερνήσει χωρίς να ξέρει πώς, αλλά δεν τον ενδιαφέρει και πολύ διότι όπως πάντα τον τρόπο διακυβέρνησης θα τον πάρει έτοιμο σε χαρτί από το ανάλογο διεθνές σύστημα που θα τον χρηματοδοτήσει.
Η οργή πέρασε στο βλέμμα που ρίχνει ο καθένας μας σε εκείνον που δεν έχασε τίποτε το ουσιαστικό και πάνω από όλα έχει κόμμα να υπερασπιστεί. Η οργή έγινε ένα μεγάλο ερωτηματικό για αυτούς που αδίκως έχασαν και χάνουν τα πάντα αν και πάλεψαν σκληρά να τα αποκτήσουν. Δεν είναι και μικρό πράγμα να σε σέρνουν με χειροπέδες για ένα χρέος που σου επέβαλλαν και την ίδια στιγμή ο άεργος τεμπέλης της ζωής να πίνει τον καφέ του παρακολουθώντας την δική σου κατάντια κάνοντας παράπονα για το επίδομα που το θεωρούσε όχι επίδομα αλλά δικαίωμα. Και η οργή βρήκε τον στόχο. Υπεύθυνος για την κατάντια, την ανεργία, την αυτοκτονία είναι ο διπλανός.
Ποιος όμως δημιούργησε τον διπλανό; Ποιος ήταν αυτός που έδωσε το δικαίωμα να θεωρεί ο κάθε υπάνθρωπος ότι η ζωή του είναι πολυτιμότερη του αποδεδειγμένα ανθρώπου; Ποιος ήταν αυτός που παραχώρησε έδαφος από τα δικά του δικαιώματα ζωής σε συντεχνίες; Το δικαίωμα για όλα αυτά το έδωσες εσύ που κοιτάς από τον 5ο όροφο και αναρωτιέσαι πώς είναι να πέφτεις. Εσύ, που κάθε φορά που βλέπεις σχοινί αναρωτιέσαι πώς είναι να αιωρείσαι. Εσύ, που όταν όλοι φεύγουν από το σπίτι κοιτάς το δίκαννο του παππού και αναρωτιέσαι αν φθάνει το δάκτυλό σου την σκανδάλη όταν θα έχεις την κάνη μέσα στο στόμα σου.Είδε κανείς τις μέρες που ζήσαμε να αυτοκτονούν μαζικά συντεχνίες; Η μοναξιά και η αξιοπρέπεια δεν χωράνε σε συντεχνίες. Και τις συντεχνίες δεν τις νικάς διότι είναι παιδιά του πολιτικού συστήματος που εσύ υπερασπιζόσουν νομίζοντας ότι υπερασπιζόσουν την δημοκρατία.
Φθάνεις, λοιπόν, στο δια ταύτα. Γιατί να φθάσεις εσύ ως εδώ; Γιατί εσύ φταις. Διότι τώρα που τα έχεις χάσει όλα και μένει μόνο ο εαυτός σου για να οργιστείς πρέπει να τα βάλεις κάτω τα πράγματα και να δεις ότι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι φτιαγμένοι για συνάνθρωποι αλλά η πλειοψηφία τους είναι μόνο συναλλασσόμενοι. Το Σύνταγμα Δικαιωμάτων που εσύ όρισες ως ευαγγέλιο στο μυαλό σου πρέπει να το αναθεωρήσεις διότι επέβαλλες νόμους απαράβατους αλλά ξέχασες να θέσεις ως πρώτο άρθρο το εξής: Δικαίωμα δικαιωμάτων έχουν μόνο οι αποδεδειγμένα συνάνθρωποι.Φταις γιατί ποτέ η ευθύνη δεν ήταν ομαδική. Ήταν πάντα ατομική και για τον λόγο αυτό στο εδώλιο του κατηγορουμένου δεν σύρεσαι ως ομάδα αλλά ως άτομο.
Τώρα που δεν έχεις τίποτε να συναλλάξεις, τίποτε που η μάζα να θεωρεί άξιο εκμετάλλευσης δες την αλλιώς την κατάσταση και σώσε ό,τι αξίζει να σωθεί. Η αναζήτηση δεν θα σε κουράσει καθόλου, διότι αυτός ο κατάλογος δεν είναι μακρύς. Στην λίστα θα βρεις αυτούς που σε τέτοιους καιρούς δεν δίνουν μάχες αλληλεγγύης και φιλανθρωπίας μέσω ομάδων που έχουν συστατικά συντεχνίας. Για αυτούς η κρίση γεννήθηκε την ώρα που γεννήθηκαν κι αυτοί. Θα τους βρεις εκεί που ήταν πάντα και σε καιρούς παχιών αγελάδων να δακρύζουν για ένα δέντρο που αδίκως κόπηκε, για ένα πουλί που ένα χορτάτο παιδί το έκανε στόχο με την σφεντόνα του, για ένα Γιατί που μένει πάντα αναπάντητο. Εκεί στέκουν με το στόμα σφιγμένο αυτοί που δεν χώρεσαν ποτέ σε κόμμα, σε συντεχνία, σε ομάδα συμφερόντων. Σαν παιδιά μια ολόκληρη ζωή έχουν τα μάτια χαμηλά για την τιμωρία που τους ορίστηκε και που δεν τους άξιζε. Θα τους δεις να κόβουν το καρβέλι της αξιοπρέπειας σε λειψές φέτες γνωρίζοντας ότι σε έναν πόλεμο με τον εχθρό πρέπει να έχεις νικήσει τον εαυτό σου με χορτασμένη ψυχή.

Πηγή: http://simplemangreek.blogspot.gr/

Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου 2013

Απεργία

Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 17 Σεπτεμβρίου 2013

Εκδικάζονται, στις 24/09, τρεις προσφυγές της ΔΕΗ για την ακύρωση διοικητικών προστίμων, συνολικού ύψους 145.000 ευρώ, που της είχαν επιβληθεί με αποφάσεις του τότε Νομάρχη Κοζάνης Γιώργου Δακή...

Εκδικάζονται στις 24 Σεπτεμβρίου, στο Τριμελές Διοικητικό Εφετείο Θεσσαλονίκης, τρεις (3) προσφυγές της ΔΕΗ για ακύρωση αντίστοιχων αποφάσεωντου τότε Νομάρχη Κοζάνης Γιώργου Δακή, με τις οποίες είχαν επιβληθεί στην επιχείρηση διοικητικά πρόστιμα – για περιβαλλοντικές παραβάσεις – συνολικού ύψους 145.000 ευρώ. Αναλυτικά πρόκειται:
1) Για απόφαση του Νομάρχη Κοζάνης με ημερομηνία 09/08/2010 και διοικητικό πρόστιμο 60.000 ευρώ
2) Για απόφαση του Νομάρχη Κοζάνης με ημερομηνία 03/09/2010 και διοικητικό πρόστιμο 25.000 ευρώ
3) Για απόφαση του Νομάρχη Κοζάνης με ημερομηνία 03/09/2010 και διοικητικό πρόστιμο 60.000 ευρώ
H Περιφέρεια Δ. Μακεδονίας θα εκπροσωπηθεί με δικηγόρο από την Κοζάνη.

Πηγή: www.kozan.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Μοιράσου, Νοιάξου, Απόλαυσε…

Ένα μικρό αγόρι βρίσκει τυχαία κάποια χρήματα και καθώς ονειρεύεται τι να τα κάνει, έρχεται μπροστά σε ένα δίλημμα…

Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2013

Μην κολλάτε στους σπασίκλες...

Οι 11 κανόνες της εργασιακής ζωής, κατά τον Bill Gates, τους οποίους δεν πρόκειται ποτέ οι μαθητές να μάθουν στα σχολεία:
1. Η ζωή είναι άδικη. Συνηθίστε το.
2. Ο κόσμος δεν ενδιαφέρεται για την αυτοεκτίμησή σας. Περιμένει από εσάς να ολοκληρώσετε τη δουλειά σας προτού αισθανθείτε καλά με τον εαυτό σας.
3. Δεν πρόκειται να κερδίσετε 40.000 δολλάρια τον επόμενο χρόνο που θα αποφοιτήσετε από το κολλέγιο. Δεν πρόκειται να γίνετε αντιπρόεδρος εταιρείας με αυτοκίνητο με κινητό τηλέφωνο, αν δεν τα κερδίσετε με τον κόπο σας.
4. Αν νομίζετε ότι ο δάσκαλός σας είναι ζόρικος, περιμένετε να δείτε το αφεντικό σας. Ο οποίος δεν εκτελεί τη θητεία του.
5. Το να ψήνεις μπιφτέκια σε φαστφουντάδικο δεν είναι πλήγμα για την αξιοπρέπειά σας. Οι παππούδες κι οι γιαγιάδες σας είχαν μια διαφορετική λέξη για το ψήσιμο των μπιφτεκιών. Το ονόμαζαν «ευκαιρία».
6. Αν τα θαλασσώσετε, δε φταίνε οι γονείς σας γιαυτό. Σταματήστε να κλαψουρίζετε για τα λάθη σας και μάθετε από αυτά.
7. Πριν να γεννηθείτε εσείς, οι γονείς σας δεν ήταν τόσο βαρετοί όσο τους βρίσκετε τώρα. Έγιναν έτσι από την υποχρέωση του να πληρώνουν τους λογαριασμούς σας, να μαζεύουν τα ρούχα σας και να σας ακούνε να λέτε συνεχώς πόσο κουλ είστε. Έτσι, πριν να τρέξετε να σώσετε τα τροπικά δάση από τα παράσιτα των γονιών σας, προσπαθήστε να μαζέψετε τα ρούχα από το δωμάτιό σας.
8. Στο σχολείο σας μπορεί να μην υπάρχουν νικητές και νικημένοι αλλά τη ζωή υπάρχουν. Σε μερικά σχολεία μάλιστα έχουν καταργήσει και το σύστημα αξιολόγησης και θα σας ρωτήσουν όσες φορές χρειάζεται μέχρι να πάρουν τη σωστή απάντηση. Αυτό δεν έχει την παραμικρή ομοιότητα με την πραγματική ζωή.
9. Η ζωή δεν είναι χωρισμένη σε εξάμηνα. Δεν κάνει διακοπές το καλοκαίρι και πολύ λίγοι εργοδότες ενδιαφέρονται να σας βοηθήσουν να βρείτε τον εαυτό σας. Κάντε το αυτό στον ελεύθερο χρόνο σας.
10. Η τηλεόραση ΔΕΝ είναι η αληθινή ζωή. Στην αληθινή ζωή οι άνθρωποι πρέπει να αφήσουν την καφετέρια και να πάνε στις δουλειές τους.
11. Τέλος, να είστε καλοί με τους σπασίκλες γιατί το πιθανότερο είναι να καταλήξετε να δουλεύετε γιαυτούς…

Πηγή:http://www.e-fungus.gr/

Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου 2013

Είμαι το τηλέφωνο μου;;;

Δεν ξέρω αν χρειάζεται να ειπωθούν λόγια ή απλά να κοιτάξουμε αυτό το βίντεο και να αναλογιστούμε αν από τότε που μπήκε στη ζωή μας η τεχνολογία, την έχει κάνει καλύτερη…Πόσο αφήνουμε τα νέα μέσα να επηρεάσουν την καθημερινότητα μας και πόσο «σωστή» χρήση γίνεται ούτως ώστε να έχουμε την ελευθερία να ζούμε την κάθε στιγμή; Μια απλή αναπαράσταση είναι αρκετή για όσους μπορούν να κρίνουν την αναγκαιότητα και την ουσία των στιγμών που περνούν ανεπιστρεπτί. Η ελευθερία αγγίζει νέα σημασία στη σύγχρονη εποχή…
Πηγή: http://socialpolicy.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου 2013

Ας φάμε τις σάρκες μας...

Το τελευταίο διάστημα διαπιστώνω, ολοένα και περισσότερο, με φρίκη και απέχθεια, ότι πολλοί άνθρωποι έχουν αρχίσει και αναπτύσσουν ένστικτα μίσους απέναντι στους άλλους, τα οποία εκδηλώνονται με ποικίλους τρόπους και δι’ ασήμαντον αφορμή, στις περισσότερες των περιπτώσεων. Και διερωτώμαι, είναι αυτό σημείο των καιρών ή μήπως ανέκαθεν υπήρξε κομμάτι της κουλτούρας μας, το οποίο καλύψαμε πρόχειρα με ευμάρεια στους καιρούς της αφθονίας και τώρα που ξέφτισε το περιτύλιγμα κανιβαλίζουμε αδιακρίτως στους καιρούς τους χαλεπούς;
Έχω την αίσθηση, για να μην πω τη βάσιμη υποψία, ότι από άκρου εις άκρον στη χώρα έχουν διαμορφωθεί στρατόπεδα αποτελούμενα από ένα συνονθύλευμα ετοιμοπόλεμων κομάντος, διαφορετικών κοινωνικών στρωμάτων και εκπαίδευσης. Όλοι μπορούν να μπουν στο τάγμα, όποιο διαλέξει ο καθένας. Ιδιωτικοί υπάλληλοι εναντίον δημοσίων και δη απολυμένων ΕΡΤ και όσων πλέον κινδυνεύουν με απόλυση, υποστηρικτές της κυβερνητικής φόρμουλας για την εξυγίανση του κράτους εναντίον συριζέων ριζοσπαστών και όχι μόνο, χρυσαυγίτες εναντίον του σύμπαντος και πάει λέγοντας. Σε μεγάλο βαθμό η προπαγάνδα, τόσο στο εσωτερικό της χώρας, όσο και στο εξωτερικό, έχει κάνει καλά τη δουλειά της και αυτό γιατί είμαστε όλοι ευάλωτοι απέναντι σε αυτό που μας συμβαίνει και το ένστικτο επιβίωσης μας επιβάλει να λειτουργούμε επιθετικά σε πρόσωπα και καταστάσεις του χεριού μας για να βγάλουμε το άχτι μας.
Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν απολέσει κάθε ίχνος ευαισθησίας και είναι έτοιμοι να κατακεραυνώσουν τους πάντες στο διάβα τους. Θεωρώ πως αυτό που δεν έχουμε αντιληφθεί είναι ότι παίζουμε με την ίδια ομάδα σε αυτό το παιχνίδι του παραλόγου και έχουμε ένα κοινό χαρακτηριστικό. Δεν είμαστε ελεύθεροι. Οι σκέψεις και τα σχέδια μας, ακόμα και για τα πιο απλά και καθημερινά πράγματα είναι αγκυλωμένα σε εμπόδια που δεν ελέγχουμε εμείς οι ίδιοι. Δεν έχουμε ούτε καν την ευχέρεια να αποφασίσουμε πώς θα διαθέσουμε το εισόδημά μας, αφού είναι μεν τόσο πενιχρό και επιπλέον πληρώνουμε φόρους και εισφορές χωρίς αντίκρισμα.
Τίποτα δεν μας ανήκει πλέον και το ζήτημα δεν έχει μόνο οικονομικές προεκτάσεις. Είναι ζήτημα αξιών. Ανατρέπεται, άραγε, αυτή η κατρακύλα; Μπορεί κάποιος να εφεύρει τρόπους μέσα στην καθημερινότητά του έτσι ώστε να νιώθει απόλυτα κύριος του εαυτού του μέσα σε αυτή την οικονομική και ηθική αιχμαλωσία για να προστατεύσουμε τουλάχιστον τη σωματική και ψυχική μας υγεία; Ελευθερία σημαίνει να επιλέγεις ποιο δρόμο θέλεις να διαλέξεις. Μπορούμε να διαλέξουμε;

Πηγή: http://www.protagon.gr/-της Σταματέλλας Πουλή

Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου 2013

Ε τσα πρρρουυ...

Αποφάσισα στην επόμενη ζωή να γίνω πρόβατο. Θα είμαι μαζί με πολλά άλλα πρόβατα και θα τρώμε χορτάρι... όπου πηγαίνουν τα άλλα θα πηγαίνω και γω και θα κάνω μπεεεεεε.. Θα με εξουσιάζει ένα τσομπάνης , θα μου λέει "τσα πρου" και γω θα τον ακολουθώ... και όχι μόνο εγώ και όλα τα άλλα .Αυτός ο λόγος του ηγέτη βοσκού θα μου ακούγεται μαγικός , βέβαια εγώ θα έχω τον καλύτερο τσομπάνη γιατί θα λέει και "τσα πρου" και "πρρρρου" ξέρετε τι είναι ένας αρχηγός να ξέρει να μιλάει; Αχ τι ωραία που θα είναι να είμαι πρόβατο και να μασουλάω όλη μέρα και να έχω φυσικά το σωτήρα βοσκό , και όταν δεν τρώω θα κοιτάω στο υπερπέραν με μάτια έξυπνα προβατίσια... Βέβαια κάθε Πάσχα θα έχω το φόβο της σφαγής , δεν θα έχω ποτέ ασφάλεια , ούτε όμως και τα άλλα πρόβατα θα έχουν, ένα "τσα πρού" θα λέει ο ηγέτης μου και τσοουυπ να η σφαγή , αλλά ως πρόβατο που θα είμαι δε θα με ενδιαφέρει για τα άλλα αν εγώ την έχω γλιτώσει ... θα τρώω ήρεμα το χορταράκι μου και που και που θα κάνω και λίγο "μπεεεεεε"... Και ας τα άλλα να σφάζονται... τι με νοιάζει... Ο τσομπάνης ξέρει!! "Τσα πρρρου" Να σας πω την αλήθεια μετά τα παραπάνω γραφόμενα αναρωτιέμαι μήπως δεν χρειάζεται να πάω στην επόμενη ζωή για να γίνω πρόβατο! Μήπως τελικά δεν χρειάζεται κανείς μια άλλη ζωή για να προβατοποιηθεί... Σαν να μην έχουμε και μεγάλες διαφορές με τα προβατάκια... Με ένα "τσα πρου" Θεοποιούμε ηγέτες , με ένα "τσα πππρρρρρουυυ" μας σφάζουν ... και μεις τρώμε κουτοχορταρακι... 

Πηγή: http://brakatsoulas.blogspot.gr/2013/07/blog-post_11.html#sthash.ShWpqR1S.dpuf

Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου 2013

Η ζωή μας χωρίς κινητά...

Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 2013

Μόνο οι νέοι αρχίζουν να αντιλαμβάνονται...

ΖΟΥΜΕ ΣΕ ΜΙΑ ΣΥΓΧΙΣΗ ΠΟΥ ΣΧΕΔΟΝ ΑΓΓΙΖΕΙ ΤΟ ΧΑΟΣ, στα μέσα μιας διαδικασίας αλλαγής που μετά βίας καταλαβαίνουμε. Μόνο οι νέοι (κι όσοι ζουν στο πλευρό τους) αρχίζουν να αντιλαμβάνονται. Είναι τα παιδιά ενός κόσμου, που το μέλλον του δε μπορεί να προβλεφτεί, που οι κυβερνήσεις του προσφέρουν έλεγχο και τρόμο αντί για την «κατάκτηση της ευτυχίας».
ΕΝΑΣ ΚΟΣΜΟΣ ΟΠΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ΠΟΛΕΜΟΥ ΔΙΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΗΓΕΤΕΣ. Ψέματα, μέρα με τη μέρα. Μάζες ολόκληρες καταπίνουν τα ψέματα των ηγετών από απληστία και φόβο, και περιφρονούν τον εαυτό τους γι’ αυτό, και στρέφονται ο ένας ενάντια στον άλλο ψάχνοντας τον «εχθρό», για να μπορέσουν να εκτονώσουν πάνω του την οργή τους.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΙΣΘΗΣΗ ΚΟΙΝΟΥ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΣ, ΚΟΙΝΗΣ ΠΙΣΤΗΣ. Δεν υπάρχει κέντρο. Η χώρα σμπαραλιάζεται. Αυτοί που ετοιμάζονται να διαπράξουν τα εγκλήματα του ατομικού και βακτηριακού πολέμου, προσπαθούν να επιβάλλουν «το νόμο και την τάξη». Αλλά οι προσπάθειές τους αποτυχαίνουν. Ο νόμος είναι ύποπτος και η ταραχή συμπλήρωμα του συστήματος. Τα δικαστήρια αποδεικνύονται πράκτορες ελέγχου, όχι δικαιοσύνης.
Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΜΠΛΕΓΜΕΝΟΣ ΣΕ ΑΤΕΡΜΟΝΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ-ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ. Το κέρδος είναι μια μορφή κλοπής. Το κέρδος απ’ τον πόλεμο είναι μια μορφή δολοφονίας. Γη, αέρας, νερό και μυαλά μολύνονται στην προοπτική του κέρδους.
Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΚΑΝΕΙ ΚΤΗΜΑ ΤΗΣ ΤΟ ΝΟΜΟ και χρησιμοποιεί τον τρόμο για να συντρίψει το πνεύμα που δίνει τη μηχανική ζωή της. Δε θα τα καταφέρει εδώ, όπως στο Βιετνάμ…
ΔΕ ΜΠΗΚΑΜΕ ΑΚΟΜΑ ΣΕ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ -βαδίζουμε προς τα κει, πασχίζοντας να ετοιμαστούμε.

Μίτσελ Γκούντμαν (1923-1977). Αμερικανός συγγραφέας, δάσκαλος και ακτιβιστής, έγινε περισσότερο γνωστός ως ηγετική φυσιογνωμία στο αντιδραστικό κίνημα κατά του πολέμου του Βιετνάμ.

(Ένα σημείωμα του συγγραφέα γράφτηκε τη δεκαετία του '70, αλλά μοιάζει σαν να γράφτηκε σήμερα)
Πηγή: http://www.doctv.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου 2013

Ε όχι πια, δεν τα φάγαμε μαζί...

Μέσα στην κρίση η βαριά μας βιομηχανία υποφέρει (όπως όλοι μας) και ζητά ελαφρύνσεις (όπως όλοι μας). Η διαφορά είναι ότι αυτή φαίνεται να τις κερδίζει (πάντα για το κοινό καλό και στο όνομα της ανταγωνιστικότητας που έχει ανακηρυχθεί σε αυταξία). Κι εμείς πληρώνουμε τη διαφορά!!!
Καλό; Παρακολουθήστε με.
Σε πρόσφατη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στο ΥΠΕΚΑ (που χαρακτηρίστηκε ‘ιδιαίτερα παραγωγική’) συζητήθηκε η μείωση του κόστους ενέργειας για τους μεγάλους βιομηχανικούς καταναλωτές ενέργειας. Δεν συζητήθηκε το γεγονός ότι τη διαφορά θα την πληρώσουμε… εμείς. Ναι, οι καταναλωτές θα πληρώσουμε τη διαφορά. Τι δεν καταλάβατε;
Καταρχάς, ήδη πληρώνουμε τη διαφορά. Αν δεν το είχατε προσέξει, στην πρόσφατη δραματική αύξηση του ΕΤΜΕΑΡ για τους καταναλωτές (περίπου +120%) το ίδιο τέλος μειώθηκε θεαματικά για τη βιομηχανία (περίπου -50%).
Αν οι καταναλωτές καλούμασταν να πληρώσουμε ανάπτυξη, εκσυγχρονισμό και νέες θέσεις εργασίας, ίσως μπορούσαμε να δούμε τη ‘λογική’. Δυστυχώς όμως πληρώνουμε κάτι άλλο: πληρώνουμε τις επενδύσεις εκσυγχρονισμού και εξοικονόμησης ενέργειας που ποτέ δεν έγιναν από το μεγαλύτερο μέρος της βιομηχανίας τις παλιές καλές εποχές. Πληρώνουμε τη συστηματική υπονόμευση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, που μετέτρεψε την αρχή ‘ο ρυπαίνων πληρώνει’, στην αρχή ‘ο ρυπαίνων πλουτίζει’. Αλλά περισσότερο από όλα, πληρώνουμε τη νεοελληνική ‘συνταγή της αποτυχίας’: μετάθεση του προβλήματος στον επόμενο, μέχρι η κατάσταση να φτάσει στο απόλυτο αδιέξοδο. Τελευταίο “επίτευγμα” της φιλοσοφίας αυτής είναι η πρόταση του ΥΠΕΚΑ να πληρώνουν ειδικό τέλος οι παραγωγοί ενέργειας για να απολαμβάνει η βιομηχανία χαμηλότερα τιμολόγια.
Είναι σίγουρο ότι η βαριά βιομηχανία δεν θα σταματήσει σε αυτές τις διεκδικήσεις της. Αναμενόμενο, αν σκεφτεί κανείς την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει, σε μεγάλο βαθμό εξαιτίας δικών της λαθών. Το πρόβλημα είναι ότι η ατζέντα της (αύξηση λιγνιτικής παραγωγής και πάγωμα σε επενδύσεις ΑΠΕ, κατάργηση κλιματικών στόχων μετά το 2020, αποδυνάμωση συστήματος εμπορίας ρύπων κ.ά.) είναι επικίνδυνη: όχι μόνο για τον πλανήτη και για το εισόδημα εκατομμυρίων πολιτών, αλλά και για την ίδια.
Ανταγωνιστική βιομηχανία σε έναν πλανήτη χωρίς μέλλον δεν νοείται.
Καλό μας φθινόπωρο.

Πηγή: http://www.greenpeace.org/-Νίκος Χαραλαμπίδης

Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου 2013

Επεξεργασία αστικών λυμάτων μέσω τεχνητών υγροτόπων...

Στην υλοποίηση μιας καινοτόμας περιβαλλοντικής δράσης που αφορά την επεξεργασία αστικών λυμάτων, μικρού και μεσαίου μεγέθους οικιστικών περιοχών, μέσω τεχνητών υγροτόπων, συμμετέχει η Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης Αποχέτευσης Καβάλας (ΔΕΥΑΚ) ως επικεφαλής εταίρος του ευρωπαϊκού έργου WASTEnet (δίκτυο για την προώθηση φυσικών συστημάτων ολοκληρωμένης διαχείρισης νερού και υγρών αποβλήτων σε κλίμακα λεκάνης απορροής στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας). «Μέσω αυτού του έργου, η δημοτική επιχείρηση φιλοδοξεί να πρωταγωνιστήσει στη δημιουργία ενός διεθνούς δικτύου διάδοσης των πλεονεκτημάτων και διάχυσης των τεχνολογιών επεξεργασίας των αστικών λυμάτων, μικρού και μεσαίου μεγέθους οικιστικών περιοχών, όπως αυτές της ορεινής ζώνης του Δήμου Καβάλας, μέσω τεχνητών υγροτόπων» αναφέρει στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο πρόεδρος της ΔΕΥΑΚ Χρήστος Τσοχαταρίδης. «Οι τεχνητοί υγρότοποι», επισημαίνει ο κ. Τσοχαταρίδης, «είναι μία σχετικά νέα, χαμηλού κόστους, εναλλακτική τεχνολογία επεξεργασίας αστικών ή βιομηχανικών λυμάτων καθώς και γεωργικών ή κτηνοτροφικών απορροών, η οποία έχει γίνει ελάχιστα γνωστή στις περιοχές της λεκάνης της Μαύρης Θάλασσας, με αποτέλεσμα η ΔΕΥΑΚ, σε συνεργασία με το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, να αποτελούν φορείς μεταφοράς της συγκεκριμένης τεχνολογίας. Η ΔΕΥΑΚ απέκτησε σημαντικές γνώσεις από την μέχρι σήμερα κατασκευή και λειτουργία δυο μεγάλων σύγχρονων συστημάτων βιολογικών καθαρισμών που λειτουργούν στο Δήμο Καβάλας». Οι κύριες δραστηριότητες του έργου περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων: α) την εκτίμηση της σημερινής κατάστασης διαχείρισης λυμάτων μέσω τεχνητών υγροτόπων στις χώρες της Μαύρης Θάλασσας, β) την αποτίμηση της αποτελεσματικότητας και τη βελτιστοποίηση της λειτουργίας υπαρχόντων συστημάτων, γ) την εκπόνηση δύο ολοκληρωμένων μελετών εφαρμογής για την εγκατάσταση συστημάτων τεχνητών υγροτόπων, δ) την παραγωγή εκπαιδευτικού υλικού σχετικού με την τεχνική σχεδίαση τέτοιων συστημάτων. Μέσω των παραπάνω δράσεων, το δίκτυο WASTEnet αποσκοπεί να ενημερώσει και να επιμορφώσει πάνω από 500 στελέχη τοπικής αυτοδιοίκησης, τεχνικούς και μηχανικούς δημοσίων οργανισμών σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, πανεπιστήμια και ερευνητικούς φορείς, μη κυβερνητικές οργανώσεις, ιδιώτες μηχανικούς και τεχνικούς κατασκευαστές των χωρών της Μαύρης Θάλασσας. Αναφερόμενος στο πρόγραμμα, ο δήμαρχος Καβάλας Κωστής Σιμιτσής ανέφερε στο ΑΠΕ -ΜΠΕ ότι «το έργο WASTEnet θα επιτρέψει στην Καβάλα να πρωτοστατήσει στην ανάπτυξη περισσότερων πρωτοβουλιών συνεργασίας στην καινοτομία σε τεχνολογίες και διαχείριση συστημάτων στερεών και υγρών αποβλήτων, αξιοποιώντας τον ηγετικό της ρόλο στη Διεθνή Λέσχη της Μαύρης Θάλασσας, ενώ παράλληλα θα μας παραδώσει πολύτιμες μελέτες για την εφαρμογή λύσεων φιλικών προς το περιβάλλον στις ορεινές κοινότητες του Δήμου». Το πρόγραμμα WASTEnet έχει διετή διάρκεια και ο εγκεκριμένος συνολικός προϋπολογισμός του ανέρχεται στις 633.302,33 ευρώ. Επικεφαλής εταίρος του έργου είναι η ΔΕΥΑΚ, ενώ συμμετέχουν το Τμήμα Μηχανικών Περιβάλλοντος του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, το Αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Αρμενίας, το Κρατικό Πανεπιστήμιο Ilia της Γεωργίας, το Εθνικό Ινστιτούτο Διαχείρισης του Δέλτα του Δούναβη της Ρουμανίας, η Περιφέρεια της Οδησσού (Ουκρανία), η μη κυβερνητική οργάνωση ECO-TIRAS της Μολδαβίας και από τη Τουρκία το Πανεπιστήμιο της Γιάλοβα και ο Δήμος Kocaeli. 

Πηγή: http://www.newsbeast.gr/

Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου 2013

Η λιτότητα υποβαθμίζει και το περιβάλλον...

Το μικρό χωριό Μάνχαϊμ, έξω από την Κολωνία, βρίσκεται στην καρδιά μιας από τις ελάχιστες γερμανικές περιοχές που είναι πλούσιες σε κοιτάσματα λιγνίτη. Ο μεγάλος γερμανικός ενεργειακός πάροχος RWE προωθεί την εξόρυξη λιγνίτη από την περιοχή, στο πλαίσιο μιας γενικότερης πολιτικής αναζήτησης τρόπων για φθηνή παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας πέρα από την πυρηνική. Στo Μάνχαϊμ αλλά σε πολλά γειτονικά χωριά της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας οι πιέσεις που ασκεί η RWE, με τη στήριξη μάλιστα του κράτους, είναι μεγάλες, όπως καταγγέλλουν κάτοικοι και περιβαλλοντικές οργανώσεις. Οι απαλλοτριώσεις κατοικιών έναντι χαμηλών αποζημιώσεων με στόχο την μετατροπή τους σε χώρους εξόρυξης λιγνίτη αποτελούν τον κανόνα. Εκπρόσωποι γερμανικών περιβαλλοντικών οργανώσεων, ακτιβιστές από την Ευρώπη -κυρίως το Βέλγιο, την Ολλανδία και τη Γαλλία- αλλά και νέοι, που συμμετείχαν στην κατάληψη του πάρκου Γκεζί στην Κων/πολη, βρίσκονται στο Μάνχαϊμ από τα τέλη Αυγούστου και μέχρι τις 10 Σεπτεμβρίου καταγγέλλοντας τα σχέδια της RWE στο πλαίσιο του Klimacamp, μιας «πράσινης» κατασκήνωσης. Το Klimacamp ξεκίνησε να διοργανώνεται πριν από 4 χρόνια σε περιοχές, όπου το φυσικό περιβάλλον απειλείται από την ανθρώπινη παρέμβαση. Στόχος τoυ είναι η ευαισθητοποίηση των πολιτών, η ανάληψη δράσεων αλλά και ο παραγωγικός διάλογος πάνω σε ευρύτερες θεματικές οικολογικού και πολιτικού χαρακτήρα. «Η ιδέα πίσω από το Klimacamp είναι ότι ο δυτικός κόσμος και η Ευρώπη ειδικότερα βρίσκονται σε ένα παραγωγικό και καταναλωτικό αδιέξοδο. Χρειάζονται έτσι ένα εναλλακτικό οικονομικό μοντέλο, το οποίο θα συνδυάζει την υλική ευημερία με την προστασία του περιβάλλοντος και των κοινωνικών δικαιωμάτων», επισημαίνει ο Αλέξης Πασαδάκης, πολιτικός επιστήμονας και μέλος του Συμβουλίου της Οργάνωσης κατά της Παγκοσμιοποίησης ΑΤΤΑC, ο οποίος συμμετείχε στο Klimacamp.

Περιβαλλοντική κρίση στην Ελλάδα της λιτότητας
O Aλέξης Πασαδάκης είναι πολιτικός επιστήμονας και μέλος του Συμβουλίου τoυ γερμανικού τμήματος της ATTAC O Aλέξης Πασαδάκης είναι πολιτικός επιστήμονας και μέλος του Συμβουλίου τoυ γερμανικού τμήματος της ATTAC Στο επίκεντρο της φετινής διοργάνωσης βρέθηκε μεταξύ άλλων και η ευρωκρίση, στο φόντο της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης των τελευταίων χρόνων αλλά και των μεγάλων προβλημάτων των μεταπολεμικών καπιταλιστικών κοινωνιών του άκρατου καταναλωτισμού και της περιβαλλοντικής υποβάθμισης. «Η κλιματική αλλαγή και γενικότερα η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος ανά τον κόσμο βρίσκεται σε άμεση συνάρτηση με τον τρόπο που παράγουμε και καταναλώνουμε. Εάν θέλουμε να προστατεύσουμε το περιβάλλον από μια περαιτέρω υποβάθμιση, θα πρέπει να αλλάξουμε άρδην τα σύγχρονα παραγωγικά μοντέλα αλλά και τις καταναλωτικές μας συνήθειες», λέει χαρακτηριστικά ο Αλέξης Πασαδάκης. Οι γενικές αυτές αρχές ισχύουν και στην περίπτωση της ευρωκρίσης. Σύμφωνα με τον πολιτικό επιστήμονα και ακτιβιστή, η μαζική επικράτηση των πολιτικών λιτότητας στον ευρωπαϊκό Νότο έθεσε τα περιβαλλοντικά θέματα εκτός της τρέχουσας πολιτικής ατζέντας. Χαρακτηριστικό είναι για τον Αλέξη Πασαδάκη το παράδειγμα της Ελλάδας, για την οποία λέει ότι «εξ αιτίας των μαζικών περικοπών, δεν υπάρχουν πια περιθώρια για επιπλέον χρηματοδότηση περιβαλλοντικών πολιτικών. Μια συνεπής και αποτελεσματική πολιτική με γνώμονα την προστασία του περιβάλλοντας απαιτεί επενδύσεις σε δημόσιες υποδομές και φυσικά κρατική υποστήριξη, κάτι ομως που δεν συνάδει με τη γραμμή που επιβάλλει η τρόικα».

Η «αποανάπτυξη» ως εναλλακτικό μοντέλο ευημερίας
Υπάρχουν και εναλλακτικά μοντέλα ευημερίας Υπάρχουν και εναλλακτικά μοντέλα ευημερίας Το περιβάλλον αναδεικνύεται, έτσι, σε ένα ακόμη «θύμα» των μακροοικονομικών πολιτικών που εφαρμόζονται στην Ελλάδα, αλλά και σε πολλές άλλες περιοχές του πλανήτη με αντίστοιχα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα. Ο Αλέξης Πασαδάκης, όπως υπογράμμισε σε παρουσιάσεις του στο φόρουμ του Klimacamp, εκτιμά πως η εμμονή της Ευρώπης στο μοντέλο αυστηρής λιτότητας «όχι μόνο δεν επιλύει την κρίση, αλλά τη βαθαίνει ολοένα περισσότερο». Βασική προτεραιότητα κρατών και ιδιωτών είναι η αύξηση της ανταγωνιστικότητας με όσο το δυνατό μικρότερες κοινωνικές παροχές, μείωση των μισθών και καταπάτηση των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο είναι φυσικό η προστασία του περιβάλλοντος να τίθεται σε δεύτερη μοίρα. Υπάρχει όμως έξοδος από το κυρίαρχο αυτό οικονομικό μοντέλο με παράλληλη επίτευξη των μέγιστων δυνατών κοινωνικών και περιβαλλοντικών στόχων; Κατά τον κ. Πασαδάκη η λύση έγκειται στην εφαρμογή ενός εναλλακτικού μοντέλου, αυτού της «αποανάπτυξης», όπως έχει επικρατήσει να λέγεται. Στη βάση της τελευταίας βρίσκεται η ιδέα πως μπορεί να υπάρξει γενική ευημερία εφαρμόζοντας ένα κοινωνικό και οικολογικό μοντέλο παραγωγής και κατανάλωσης, με άλλα λόγια μιας οικονομίας του κοινού οφέλους και του γενικού καλού, όπως επισημαίνει και ο γάλλος φιλόσοφος Σερζ Λατούς, ένας από τους βασικούς μελετητές της ιδέας της αποανάπτυξης τα τελευταία χρόνια (décroissance).Η καπιταλιστική ανάπτυξη, σύμφωνα με τη θεωρία αυτή, έχει φθάσει στα όριά της και δρα κατά του ατόμου και της φύσης, ενώ από την άλλη πλευρά ένα νέο μοντέλο βιώσιμης και πραγματικά «πράσινης» ανάπτυξης είναι εφικτό. «Γι αυτό βέβαια απαιτείται άμεση κινητοποίηση όλων των πολιτών και ριζοσπαστικές δράσεις», λέει ο Αλέξης Πασαδάκης.

Πηγή: DW / Δήμητρα Κυρανούδη Υπεύθ. Σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου

Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου 2013

Πόση γη χρειάζεται ένας άνθρωπος;;;

Μια από τις ιστορίες του Λέων Τολστόι, είναι μικρή ιστορία αυτή έχει τον τίτλο «Πόση γη χρειάζεται ένας άνθρωπος;» Η ιστορία μιλάει για έναν αγρότη, τον Παχόμ που ο ίδιος απόκτησε περιουσία και τα υπάρχοντα του τα πολλά, άναψαν μέσα του μια επιθυμία να αποκτήσει όλο και πιο πολλά."Η τύχη το έφερε και συνάντησε ο Παχόμ έναν άλλο αγρότη που ήρθε από πάνω από τον Βόλγα και επίσης έναν πλανόδιο έμπορο που ταξίδευε από μέρος σε μέρος. Από αυτούς, λοιπόν, ο Παχόμ έμαθε για απέραντες εκτάσεις γης που μπορούσε να τις αποκτήσει καθένας για «ένα κομμάτι ψωμί» όπως λέμε, από κάποιους που έμεναν πολύ μακριά, και ήταν νομάδες, είχαν ζώα και μετακινούνταν από μέρος σε μέρος. Αυτούς τους έλεγαν «Μπασκίρς.» Μια και δυο λοιπόν ο Παχόμ ξεκίνησε, ταξίδεψε και έφτασε σε εκείνη την μακρινή γη. Το έδαφος ήταν παρθένο και απαλό σαν την παλάμη του ανθρώπου και μαύρη όπως ο σπόρος της παπαρούνας, και το χορτάρι έφτανε ψηλά ως το στήθος. «Και ποια είναι η τιμή;» ρώτησε ο Παχόμ. «Η τιμή μας είναι πάντοτε η ίδια: χίλια ρούβλια την ημέρα» του απάντησαν Ο Πaχόμ δεν καταλάβαινε. «Την ημέρα; Τι είδους τιμή είναι αυτή; Πόση έκταση είναι αυτό;» «Δεν ξέρουμε να το υπολογίσουμε» είπε ο αρχηγός τους. «Το πουλάμε με την ημέρα. Όσο μπορείς να περπατήσεις σε μια μέρα, όσο σε πηγαίνουν τα πόδια σου και αντέχεις για μια μέρα να πηγαίνεις, είναι δικό σου, και η τιμή είναι πάντα χίλια ρούβλια.» Ο Παχόμ έχασε τη μιλιά του από την έκπληξη. «Ναι,» είπε, «αλλά σε μια μέρα μπορώ να προλάβω να περπατήσω και να καλύψω ένα τεράστιο μέρος από γη.» Ο αρχηγός τους γέλασε. «Θα είναι όλο δικό σου!» του είπε. «Αλλά υπάρχει ένας όρος. Θα πρέπει την ίδια μέρα να επιστρέψεις στο μέρος από το οποίο ξεκίνησες. Αν δεν επιστρέψεις στο μέρος από όπου ξεκίνησες, τα λεφτά σου είναι χαμένα». Εκείνο το βράδυ ο Παχόμ δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Όμως πριν χαράξει αποκοιμήθηκε και άρχισε να ονειρεύεται. Ονειρευόταν πως ήταν σε μια δικιά του σκηνή και πως άκουσε να γελούν απ’ έξω. Τόλμησε και βγήκε έξω και είδε τον αρχηγό των Μπασκίρς να κάθεται έξω από την σκηνή και να κρατά την κοιλιά του από τα γέλια και να κυλίεται γύρω-γύρω γελώντας. Καθώς πλησίασε πιο κοντά κατάλαβε πως δεν ήταν ο αρχηγός των Μπασκίρ αλλά εκείνος ο πλανόδιος έμπορος που είχε συναντήσει στην δική του γη, και σαν είδε ακόμη πιο καλά κατάλαβε πως ήταν ο αγρότης που είχε βρει, που είχε έρθει πάνω από τον Βόλγα. Αλλά τελικά δεν ήταν ούτε αυτός, ήταν ο διάβολος ο ίδιος με κέρατα και πόδια ζώου, με οπλές που τα κτυπούσε κάτω ελαφρά. Μπροστά από τον διάβολο ήταν ξαπλωμένος ένας ξυπόλυτος άνδρας που φορούσε μόνο παντελόνι και πουκάμισο. Και καθώς ονειρευόταν ο Παχόμ, πήγε πιο κοντά να δει τι άνθρωπος ήταν αυτός, και διαπίστωσε πως ήταν νεκρός και πως ήταν… ο εαυτός του! Τρομοκρατημένος ο Παχόμ πετάχτηκε επάνω. «Τι μπορεί να ονειρεύεται ο άνθρωπος!» σκέφτηκε. Ο Παχόμ έφτασε στην πεδιάδα εκείνη που είχαν συμφωνήσει καθώς ο ουρανός άρχιζε να κοκκινίζει. Έβαλε τα χίλια ρούβλια στο γούνινο καπέλο του αρχηγού που το είχε βάλει στο χώμα, και ξεκίνησε. Το βήμα του δεν ήταν ούτε αργό, ούτε γρήγορο. Όσο όμως περπατούσε στην γη έκανε πιο μεγάλα βήματα γιατί η γη σε κάθε βήμα που έκανε φαίνονταν και πιο ωραία. Μάλιστα σε μια προσπάθεια να συμπεριλάβει μέσα ένα πολύ ωραίο λιβάδι, πήγε πολύ μακριά πριν να βάλει το σημάδι που είχε μαζί του, και να αρχίσει να γυρίζει πίσω. Έτσι κύλησε η μέρα και τώρα βιαζόταν και περπατούσε πραγματικά γρήγορα κάτω από τον καυτό ήλιο που όμως είχε αρχίσει να δύει. Κατακουρασμένος αφού έκανε κύκλο τέτοια μεγάλη έκταση ο Παχόμ γύριζε πίσω στο λοφάκι από όπου είχε ξεκινήσει περπατώντας με δυσκολία, σέρνοντας τα πόδια του. Το στήθος του ανεβοκατέβαινε σαν των παλιών σιδεράδων το φυσερό, η καρδιά του χτυπούσε σαν σφυρί, τα πόδια του άρχιζαν σιγά-σιγά να τον εγκαταλείπουν. Σε λίγο έβλεπε ο Παχόμ τον λόφο και τους Μπασκίρς να του φωνάζουν. Και ο Τολστόι κλείνει την ιστορία: «Ο Παχόμ κοίταξε τον ήλιο που είχε αγγίξει την γη. Η μια πλευρά του είχε ήδη χαθεί. Με όση δύναμη του απέμενε βιάστηκε τόσο πολύ που έγερνε το κορμί του μπρος τα εμπρός ίσα-ίσα που τα πόδια του ακολουθούσαν ώστε να μην πέσει. Με το που άγγιξε τον λοφίσκο ξαφνικά σκοτείνιασε. Κοίταξε ψηλά, ο ήλιος είχε ήδη δύσει! Φώναξε με αγωνία: «όλος μου ο κόπος πήγε χαμένος,» και ενώ σκεφτόταν να σταματήσει άκουσε τους Μπασκίρς να του φωνάζουν και θυμήθηκε πως αν και για αυτόν που ήταν χαμηλά ο ήλιος είχε δύσει, για αυτούς όμως που ήταν στην κορυφή ο ήλιος ακόμη φαινόταν. Παίρνοντας μια βαθιά ανάσα, ανέβηκε πάνω στον λόφο. Εκεί ήταν ακόμη φως. Και καθώς έφτασε στην κορυφή είδε τον σκούφο. Δίπλα από αυτόν καθόταν ο αρχηγός γελώντας και έχοντας τα χέρια στη μέση του. Πάλι ο Παχόμ θυμήθηκε το όνειρό του και έβγαλε μια κραυγή. Τα πόδια του τον εγκατέλειψαν, έπεσε μπροστά και άρπαξε το καπέλο (με τα ρούβλια) στα χέρια του…-πέθανε από την υπερβολική προσπάθεια. Ο υπηρέτης του σήκωσε μια αξίνα και έσκαψε ένα λάκκο μακρύ αρκετά για να χωράει τον Παχόμ και τον έθαψε εκεί. Έξι πόδια, όσο από το κεφάλι στις πατούσες του, τόσο του έλειπε για να φτάσει στον στόχο του.» "Πόση γη χρειάζεται ένας άνθρωπος;" Mια ιστορία με μεγάλη δύναμη και παγκόσμια απήχηση γιατί η πλεονεξία, η απληστία είναι αρρώστια που μολύνει την ψυχή όλης της ανθρωπότητας. Όλοι βέβαια απορρίπτουν την πλεονεξία και την απληστία. Αλλά η πραγματικότητα είναι πως κάθε μέρα κάποιος κήρυκας, ή ιερέας κάπου θα κάνει την κηδεία κάποιου που ξόδεψε την ζωή του, θυσίασε τα πάντα, ακόμη και την οικογένειά του για να φτάσει στην κορυφή του λόφου του Παχόμ, για να αποκτήσει όλο και πιο πολλά.
Λέων Τολστόι

Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 5 Σεπτεμβρίου 2013

Ο χρόνος ζωής που μας έμεινε (σε καραμέλες)...

Ο δημιουργός του παρακάτω βίντεο χρησιμοποιεί τις καραμέλες για να μας δείξει πόσο πολύτιμος είναι ο χρόνος που έχουμε στη ζωή μας. Οι 28835 καραμέλες αντιπροσωπεύουν τη διάρκεια ζωής του μέσου Αμερικανού - μία καραμέλα για κάθε ημέρα. "Μπορεί να έχετε περισσότερες ή λιγότερες καραμέλες στη ζωή σας, αλλά κατά μέσο όρο αυτό είναι ο χρόνος που έχουμε." εξηγεί ο ZeFrank. Χρησιμοποιώντας στοιχεία από το Γραφείο Στατιστικών Εργασίας, το βίντεο αναλύει πώς ξοδεύουμε οι περισσότεροι τις καραμέλες:
  •  8.477 καραμέλες για ύπνο, 
  • 1.635 καραμέλες για δραστηριότητες σχετικές με φαγητό ή ποτό, 
  • 3.202 καραμέλες στην εργασία μας, 
  • 1.099 καραμέλες στο αυτοκίνητο, 
  • 2.676 παρακολουθώντας τηλεόραση και 
  • 1.576 για δουλειές σχετικά με το σπίτι 
Ο κατάλογος συνεχίζεται, μέχρι να μείνουν λιγότερες από 3.000 καραμέλες. Αυτές είναι οι καραμέλες που απομένουν. Και σίγουρα πια τις θεωρείτε περισσότερο νόστιμες και πολύτιμες από ποτέ.


Πηγή: http://antikleidi.com/

Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου 2013

Ανινόασα: Η πρώτη πόλη της Ρουμανίας που κήρυξε πτώχευση...

Μέχρι πριν έξι χρόνια, η οικονομία της Ανινόασα στη δυτική Ρουμανία στηριζόταν στο ανθρακωρυχείο της. Μετά το λουκέτο της κυβέρνησης στις εξορυκτικές δραστηριότητες, η μικρή πόλη βυθίστηκε στην ανεργία. Οι νέοι έφυγαν κι άφησαν πίσω τους συνταξιούχους. Πρόσφατα έγινε η πρώτη πόλη της Ρουμανίας που κήρυξε πτώχευση. «Το αστείο που λέμε με το δήμαρχό μας, είναι πως δύο είναι οι πιο σημαντικές χρεοκοπημένες πόλεις στον κόσμο, το Ντιτρόιτ στην Αμερική και η Ανινόασα στην Ευρώπη», σχολιάζει χαμογελαστός ο αναπληρωτής δήμαρχος της πόλης, Αντριάν Αλμπέσκου. Όλοι ψωνίζουν με πίστωση, κι εξοφλούν μόλις πάρουν τη σύνταξή τους. «Δεν μπορείς να δουλέψεις πουθενά. Ίσως ως πωλητής ή σε μπαρ, αλλά πουθενά αλλού», εξηγεί ένας ηλικιωμένος. Πολλοί φοβούνται πως αρκετές ακόμα πόλεις και χωριά της Ρουμανίας βρίσκονται κοντά στην οικονομική εξαθλίωση. Ήδη η Ανινόασα θυμίζει πόλη – φάντασμα.
Η "μονοκαλιέργεια" της (Δ)ΕΗ Α.Ε θα φέρει τα ίδια αποτελέσματα και στην περιοχή μας...

Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου 2013

Συνεταιριστική διαχείριση απορριμμάτων από τους πολίτες: Το παράδειγμα της Μυκόνου...

Τον Μάρτιο του 2013 ξεκίνησε η δραστηριότητα του Κοινωνικού Συνεταιρισμού ΜΟΙΚΟΝΟΣ, που δραστηριοποιείται στο νησί της Μυκόνου και στοχεύει στην κοινωνική διαχείριση των απορριμμάτων (με έμφαση στην ανακύκλωση) από τους ίδιους τους πολίτες, "από τα κάτω", στον αντίποδα της ιδιωτικοποίησης, των χωματερών και των εργοστασίων καύσης. Ο συνεταιρισμός λειτουργεί με βάση τις αρχές της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας και της άμεσης δημοκρατίας. Η διακήρυξη και η σημερινή δραστηριότητα του συνεταιρισμού ΜΟΙΚΟΝΟΣ παρουσιάζονται παρακάτω:

Η Διακήρυξη του Κοινωνικού Συνεταιρισμού ΜοικοΝΟΣ
Ως κάτοικοι αυτού του τόπου και απέναντι σε ό,τι μας κατακλύζει καθημερινά αισθανόμαστε την ανάγκη να απευθυνθούμε σε εσάς, καταθέτοντας μία πρόταση που σκοπούς έχει να βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο της Μυκόνου, να υποστηρίξει με κάθε τρόπο την κοινωνία της και εν τέλει να αποτελέσει ένα νέο παράδειγμα οικολογικής και δημιουργικής αφύπνισης. Ως πολίτες της Μυκόνου ανησυχούμε για την συνεχή υποβάθμιση της ποιότητας της ζωής στο νησί μας, με την καθημερινή απαξίωση του περιβάλλοντος και την σταδιακή εξάλειψη των κοινωνικών δομών του νησιού. Ως πολίτες αυτής της χώρας ανησυχούμε για την απουσία και την ανικανότητα του κράτους, με την λεηλασία του πλούτου και την ολομέτωπη επίθεση κατά της κοινωνίας. Ως πολίτες του κόσμου ανησυχούμε για τη ραγδαία εξάπλωση της φτώχειας παγκοσμίως, με την κατασπατάληση πόρων και ενέργειας και με την βιβλικών διαστάσεων οικολογική καταστροφή. Τι μπορούμε να κάνουμε; Απέναντι σε όλα αυτά εμείς πιστεύουμε πως ο κάθε πολίτης μπορεί και οφείλει να πράξει τα μέγιστα ώστε ο τόπος που διαβιεί να είναι σε αρμονική συνύπαρξη με το περιβάλλον, εξασφαλίζοντας έτσι μια ισορροπημένη ανάπτυξη με σεβασμό στην φύση, πιστεύουμε πως ο κάθε πολίτης μπορεί και οφείλει να πράξει τα μέγιστα ώστε η πολιτεία στην οποία κοινωνεί να χαρακτηρίζεται από την αλληλεγγύη, την συνεργασία και την δημοκρατία. Εμείς, οι πολίτες της Μυκόνου, αναλαμβάνουμε την πρωτοβουλία προτείνοντας και δημιουργώντας την Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση ΜΟΙΚΟΝΟΣ.
Σκοπός της επιχείρησης είναι η προστασία του περιβάλλοντος, η αξιοποίηση κάθε μορφής καθαρής ενέργειας, διαθέσιμη στο νησί, προς όφελος αποκλειστικώς της κοινωνίας της Μυκόνου καθώς και η εμπέδωση του εθελοντισμού και της ισότιμης συμμετοχής. Η επιχείρηση αποτελείται από όλους τους κατοίκους της Μυκόνου που συναποτελούν την Γενική Συνέλευση, το ανώτατο όργανο του συνεταιρισμού που αποφασίζει για την δράση της επιχείρησης και για τους κοινωνικούς φορείς στους οποίους θα διανέμονται αποκλειστικώς τα κέρδη της επιχείρησης. Ξεκινάμε το εγχείρημα με την ανακύκλωση στο νησί. Είναι γνωστό ότι στην Ελλάδα σήμερα, τα αστικά στερεά απορρίμματα καταλήγουν είτε σε ανεξέλεγκτες χωματερές είτε σε χώρους υγειονομικής ταφής απορριμμάτων. Στη θέση αυτών, προωθείται πανελλαδικά η εγκατάσταση εργοστασίων καύσης των απορριμμάτων στα πλαίσια ιδιωτικοποίησης της διαχείρισης τους. Υπάρχει όμως μια επιστημονικά και θεσμικά διεθνώς αποδεκτή ιεράρχηση των μεθόδων διαχείρισης των απορριμμάτων, που αναδεικνύει τις λύσεις που ωφελούν την κοινωνία. Σύμφωνα με αυτήν, η σημερινή κατάσταση με τις χωματερές και τους ΧΥΤΑ αποτελεί την τελευταία και χειρότερη λύση διαχείρισης, ενώ η σχεδιαζόμενη με τα εργοστάσια καύσης αποτελεί την προτελευταία χειρότερη λύση από κοινωνική, οικονομική και περιβαλλοντική άποψη. Σύμφωνα με την ίδια ιεράρχηση, οι καλύτερες λύσεις κοινωνικά-οικονομικά-περιβαλλοντικά είναι με σειρά προτεραιότητας:
1) η πρόληψη-μείωση,
2) η επαναχρησιμοποίηση και
3) η ανακύκλωση των απορριμμάτων.
Οι τρεις αυτές λύσεις (σε συνδυασμό) είναι οι φθηνότερες, προστατεύουν το περιβάλλον, μπορούν να υλοποιηθούν από τις τοπικές κοινωνίες και τα οφέλη να τα καρπωθεί η κοινωνία. Αυτό μπορεί να πραγματοποιηθεί με το μοντέλο δημόσιας-κοινωνικής διαχείρισης των απορριμμάτων, κατά το οποίο η συνολική διαχείριση (συμπεριλαμβανομένων των υποδομών) στηρίζεται στη συνεργασία μεταξύ δημόσιων φορέων (κράτος ή τοπική αυτοδιοίκηση), συνεταιρισμών (κοινωνικής αλληλέγγυας οικονομίας και άμεσης δημοκρατίας) και άλλων συλλογικοτήτων μιας κοινότητας, μια διαχείριση με το χαμηλότερο κόστος, με τις περισσότερες νέες θέσεις εργασίας, με την αποτελεσματικότερη προστασία του περιβάλλοντος και με κοινωνικά δίκαιη κατανομή του παραγόμενου πλούτου.
Επομένως,
Καλούμε τον κάθε πολίτη, το κάθε νοικοκυριό, τους επιχειρηματίες του νησιού να διαχωρίζουν τα ανακυκλώσιμα προϊόντα στο σπίτι και στον χώρο εργασίας τους. Η Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση ΜΟΙΚΟΝΟΣ δεσμεύεται να περισυλλέγει τα ανακυκλώσιμα προϊόντα στην πηγή συμβάλλοντας στην καθαριότητα του νησιού
Καλούμε τον κάθε πολίτη να συμμετέχει ως μέλος στην Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση ΜΟΙΚΟΝΟΣ. Προσφέροντας για μία και μοναδική φορά ένα μικρό ποσό αποκτάς το δικαίωμα να αποφασίζεις εσύ ο ίδιος για τον πλούτο του τόπου σου. Καλούμε τον κάθε πολίτη να συνδράμει την προσπάθεια σπάζοντας τον φαύλο κύκλο της αδιαφορίας, κρατώντας την Μύκονο καθαρή, ενισχύοντας το τουριστικό κύρος του νησιού και υπερασπίζοντας την ανθρωπιά και την αξιοπρέπεια αυτού του πανέμορφου τόπου. Είναι στο χέρι μας!

Πηγή: http://moikonos.wordpress.com/
Η σημερινή δραστηριότητα του Κοινωνικού Συνεταιρισμού ΜοικοΝΟΣ (από την ενημερωτική επιστολή του συνεταιρισμού προς την ΠΡΩΣΥΝΑΤ)
Απλοί πολίτες και κάτοικοι της Μυκόνου κυοφορήσαμε την ιδέα τηςδημιουργίας μιας επιχείρησης για την ανακύκλωση στο νησί, της οποίας τα όποια κέρδη θα επέστρεφαν αποκλειστικά στην κοινωνία. Η ιδέα αυτή πλέον παίρνει σάρκα και οστά. Και θα θέλαμε να την μοιραστούμε καταρχήν με τα μέλη της ΠΡΩΣΥΝΑΤ επειδή πιστεύουμε πως το δίκτυο και οι άνθρωποί του έβαλαν ένα λιθαράκι ώστε αυτή να είναι τώρα πραγματικότητα. Ο χρόνιος προβληματισμός μας για την σχεδόν ανύπαρκτη ανακύκλωση στο νησί μας, την άθλια κατάσταση του ΧΥΤΑ Μυκόνου και την πιο άθλια αδιαφορία των ανεύθυνων τοπικών αρχόντων, μάς οδήγησε στο να προσπαθήσουμε ώστε να πραγματοποιήσουμε την ιδέα μας. Το όλο εγχείρημα έχει ως εξής: Έχουμε δημιουργήσει έναν αστικό μη-κερδοσκοπικό συνεταιρισμό περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία ΜΟΙΚΟΝΟΣ. Ο συνεταιρισμός έχει ως αντικείμενο την ανακύκλωση, με διαλογή στην πηγή, σε χαρτί/χαρτόνι, πλαστικό, αλουμίνιο, λευκοσίδηρο και γυαλί. Ο συνεταιρισμός είναι μεν μη - κερδοσκοπικός, παράγει όμως κέρδος από την πώληση των ανακυκλώσιμων υλικών – το οποίο κέρδος με εισηγήσεις του διοικητικού συμβουλίου του συνεταιρισμού και αποφάσεις της γενικής συνέλευσης επανεπενδύεται στον συνεταιρισμό ή/και επιστρέφει στην κοινωνία καλύπτοντας κοινές ανάγκες κυρίως στους τομείς της υγείας και της παιδείας του νησιού. Μέχρι τώρα έχουμε καταφέρει τα εξής: Μετά από αλλεπάλληλες συναντήσεις με διάφορους κατοίκους του νησιού έχουμε εγγράψει στον συνεταιρισμό περίπου 150 μέλη, με δικαίωμα μίας ψήφου, τα οποία έχουν αγοράσει από μία συνεταιριστική μερίδα αξίας 100 ευρώ Κατ' αυτόν τον τρόπο βρέθηκε ένα αρχικό κεφάλαιο για την αγορά μέρους του εξοπλισμού (σταθήκαμε βεβαίως τυχεροί αφού η πρέσα που βλέπετε στις συνημμένες φωτογραφίες είναι δωρεά ενός κατοίκου του νησιού, να'ναι καλά ο άνθρωπος) και την κάλυψη των πρώτων απαραίτητων εξόδων. Έχουμε πραγματοποιήσει την 1η γενική συνέλευση του συνεταιρισμού με όλες τις αρχαιρεσίες όπου μοιράστηκε φυλλάδιο για τα είδη και τους σωστούς τρόπους ανακύκλωσης και έχουν συσταθεί σε σώμα το διοικητικό και το εποπτικό συμβούλιο. 

Έχουμε νοικιάσει μία αποθήκη, σχετικά μικρή, αλλά σε πολύ καλή τοποθεσία, καλούμε τον κόσμο για αρχή να φέρνει τα ανακυκλώσιμα προϊόντα διαλεγμένα σωστά και καθαρά στην αποθήκη, όπου θα γίνεται μία δεύτερη διαλογή στους εσωτερικούς κάδους. Στην αποθήκη υπάρχουν ήδη εργαζόμενοι/μέλη του συνεταιρισμού, που πρεσάρουν και αποθηκεύουν συνεπικουρούμενοι από εθελοντές κατοίκους του νησιού. Είμαστε ήδη σε επαφές με μεταπράτες στην Αττική και προσπαθούμε να κάνουμε διαλογή σε όσους περισσότερους κωδικούς μπορούμε για να λειτουργήσει σωστά ως ανακύκλωση και να αυξήσουμε την κερδοφορία του συνεταιρισμού.
Έχουμε πλέον καλύψει τον βασικό εξοπλισμό (πρέσα, περονοφόρο/κλάρκ, παλετοφόρο, ζυγαριά) και έχουμε βρεί φορτηγάκι σε μία πολύ οικονομική προσφορά από έναν άλλο κάτοικο του νησιού για να αρχίσουμε να συλλέγουμε τα ανακυκλώσιμα προϊόντα από διάφορες επιχειρήσεις και νοικοκυριά της Μυκόνου. Πολλοί εθελοντές/μέλη έχουν αφιερώσει τις δυνάμεις τους στη λειτουργική διαμόρφωση του χώρου και στις πρώτες ημέρες λειτουργίας της αποθήκης, έχουμε ξεπεράσει τον αρχικό σκόπελο της Εφορίας έχοντας κάνει έναρξη λειτουργίας επιτηδεύματος και καθημερινά το ενδιαφέρον των πολιτών αυξάνεται.
Οι σχέσεις μας με το Δήμο Μυκόνου είναι καταρχήν ανύπαρκτες καθ' ότι θέλαμε πρώτα να διαπιστώσουμε ότι μπορούμε εμείς οι πολίτες, μόνοι μας, να σταθούμε στα πόδια μας, αυτοδύναμοι και ανεξάρτητοι, χωρίς βαρίδια και εξαρτήσεις. Από την πλευρά του ο Δήμος ποιεί την νύσσαν σχετικά με την ύπαρξή μας, γαντζωμένος στις παρελθούσες αμαρτωλές σχέσεις του με την ΕΕΑΑ. Δεν θα αργήσει βεβαίως η ώρα που, με την πίεση του κόσμου, θα μας αντιληφθεί καθ' όσον είμαστε οι μοναδικοί που κάνουμε πράξη την ανακύκλωση στο νησί.
Μερικοί συμπολίτες μας γκρίνιαξαν που δεν προσφέρουμε ανταποδοτική (σε χρήμα) ανακύκλωση – η απάντηση είναι ότι σε έναν τόπο όπου το κυνήγι του άμεσου κέρδους έχει γίνει ρουτίνα, εμείς αντιτάσσουμε την κοινωνική ανταποδοτικότητα ως μέσο προάσπισης των αναγκών μιας κοινωνίας, της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και του πολιτισμού μας. 
Με άλλα λόγια: ένας κερδοφόρος, μη-κερδοσκοπικός συνεταιρισμός χρησιμοποιεί την ανακύκλωση - ενέργεια για:
· να κρατήσει καθαρό τον τόπο, εξοικονομώντας ενέργεια
· να αξιοποιήσει την ενέργεια, καλύπτοντας ανάγκες της κοινωνίας
· να ευαισθητοποιήσει τους πολίτες,ως προς το περιβάλλον
· να εμφυσήσει τη συνεργασία και συμμετοχή των πολιτών
· να προωθήσει συλλογικές και αμεσοδημοκρατκές διαδικασίες
· να δημιουργήσει θέσεις εργασίας
· τέλος, να αποτελέσει ένα υπόδειγμα και για άλλες περιοχές της Ελλάδας
Μπορεί να φαντάζει οξύμωρο ότι η «εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα» Μύκονος φιλοδοξεί να εμπνεύσει και άλλους τόπους, όμως ισχύει εδώ ό,τι και για την υπόλοιπη Ελλάδα: η διάλυση της τοπικής Αυτοδιοίκησης και η συνεπακόλουθη λεηλασία του πλούτου των κοινοτήτων ισοδυναμεί με διάλυση της κοινωνίας - και όπως σε κάθε γωνιά της Ελλάδας υπάρχουν πολίτες που αντιστέκονται και μάχονται για ένα καλύτερο αύριο, έτσι και εδώ στην Μύκονο να είστε σίγουροι πως υπάρχουν ευαισθητοποιημένοι πολίτες που δεν θα επιτρέψουμε την λεηλασία του τόπου μας. Γιατί, αν δεν μπορούν αυτοί, μπορούμε εμείς!

Πηγή: http://prosynat.blogspot.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου 2013

Κατάρρευση του σώματος Επιθεωρητών Περιβάλλοντος...

Το παζλ της διάλυσης των υπηρεσιών προστασίας του φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος συμπληρώνει η κατάρρευση του σώματος των επιθεωρητών περιβάλλοντος. Το κλίμα κινητικότητας και διαθεσιμότητας που επικρατεί στη δημόσια διοίκηση οδήγησε σε περαιτέρω συρρίκνωση της νευραλγικής αυτής υπηρεσίας. Από 30 επιθεωρητές έμειναν 17 για να κάνουν κάθε είδους περιβαλλοντικούς ελέγχους στη νότια Ελλάδα, που καλύπτει την ηπειρωτική και νησιωτική χώρα, νοτίως της Στερεάς Ελλάδας. Αντίστοιχα για τη Βόρεια Ελλάδα έμειναν μόλις 7 επιθεωρητές. Σημειώνεται ότι, σύμφωνα με τα επίσημα οργανογράμματα, στο σώμα των επιθεωρητών έπρεπε να απασχολούνται τουλάχιστον 75 άτομα στο νότιο τομέα και 70 άτομα στο βόρειο. Η ειδική υπηρεσία των επιθεωρητών περιβάλλοντος έχει συσταθεί με βάση τη νομοθεσία και τις επιταγές της Ε.Ε. και κάθε χρόνο αντιμετωπίζει εκατοντάδες υποθέσεις περιβαλλοντικών παραβιάσεων. Από την ίδρυσή της, η σταθερή μεθόδευση πολιτικού ελέγχου και περιορισμού της δράσης της συγκεκριμένης υπηρεσίας ήταν η υποστελέχωσή της. Η δραματική μείωση του προσωπικού της υπηρεσίας των επιθεωρητών περιβάλλοντος οφείλεται σε συνταξιοδοτήσεις και μετακινήσεις προσωπικού. Αξιοσημείωτο είναι, πάντως, ότι παράλληλα με τη συρρίκνωση της υπηρεσίας το ΥΠΕΚΑ διεύρυνε τις αρμοδιότητες των επιθεωρητών μετατρέποντάς τους και σε προανακριτικούς υπαλλήλους.

Πηγή: enet.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου 2013

Εμένα οι φίλοι μου…

…είναι διαφορετικοί μετά την κρίση. Τα γέλια, οι χειρονομίες, τα βλέμματα, οι αγκαλιές, όλα αλλάξανε, λιγοστέψανε, κρυφτήκανε σε ένα θλιβερό καβούκι ανασφάλειας. Εκείνο το χαρακτηριστικό χτύπημα στην πλάτη που έδειχνε μια εξ αρχής ανάγκη να αισθανθείς τον άλλο, χάθηκε κι αυτό. Στη θέση του μπήκε η ελεγχόμενη απόσταση, σαν την ελεγχόμενη χρεοκοπία. Λες και κουβαλάμε όλοι ένα νέο είδος αρρώστιας που μας αποτρέπει από το να πλησιάζουμε τους υπόλοιπους ανθρώπους, μήπως και κολλήσουμε κανένα μικρόβιο. Είναι σα να φοράμε εκείνες τις μάσκες με τις οποίες κυκλοφορούνε οι κάτοικοι περιοχής που έχει υποστεί πυρηνική καταστροφή. Μάσκες. Πολλές μάσκες. Η μάσκα του φόβου, η μάσκα της υποκρισίας, η μάσκα του πόνου, όλοι φορέσαμε κι από μια διαφορετική και βγήκαμε να ξεφαντώσουμε σε τούτο το καρναβάλι της τρέλας, ενώ κανείς δεν μπορεί να δει τα χαρακτηριστικά του άλλου καθαρά. Εμένα οι φίλοι μου… 
…φύγανε για τα ξένα. Αφήσανε τη χώρα τούτη καθώς βουλιάζει σαν καράβι πολυτελείας που στην πορεία αποδείχθηκε σάπιο και σαθρό. Φύγανε, όχι γιατί το θελήσανε, αλλά γιατί σπρωχτήκανε με το στανιό στα βαγόνια της ξενιτιάς, αφήνοντας πίσω μανάδες να στέλνουν πάλι γράμματα. Αφήσανε όμως και τους φίλους τους πίσω. Και η ξενιτιά είναι διπλή όταν ξεριζώνεσαι από τη γη των φίλων. Τι να σου κάνουν τα ρομποτικά ταχυδρομεία, τα άψυχα προσωπάκια σε οθόνες από σκονισμένους υπολογιστές, σε σχέσεις “εξ αποστάσεως”, που ποτέ δεν καλύπτουν τις άμεσες στιγμές σου, εκείνες που θέλεις να ξεσπάσεις, εκείνες που επειγόντως έχεις ανάγκη να βρεις κάποιον και να μιλήσεις. Και χτυπιέσαι και καταριέσαι τη χώρα σου γιατί σου πήρε το μισθό, τη δουλειά, την αξιοπρέπεια, αλλά περισσότερο σε πονά που σου πήρε και τα πρόσωπα εκείνα που μπορούσες να εμπιστευτείς και να ανοιχτείς και να φανερώσεις τα εσώψυχά σου. Εμένα οι φίλοι μου… 
…δεν ανοίγονται πια. Καθώς μιλάς μαζί τους, βλέπεις ότι ο νους τους ταξιδεύει μακρυά, και κουνάνε συγκαταβατικά το κεφάλι, αλλά στην πραγματικότητα δεν λένε τίποτα και δεν ακούνε τίποτα από όσα τους λες. Προσποιούνται ότι συζητάνε, ενώ στην ουσία δε συνομιλούνε με κανέναν άλλο παρά μόνο με τον εαυτό τους. Και τους ρωτάς τις επόμενες ημέρες για εκείνο το γεγονός που σε είχε σακατέψει, που σε προβλημάτιζε, και εκείνοι δεν θυμούνται σχεδόν τίποτα. Και προσπαθείς να προσεγγίσεις την αγωνία τους, να βρεις τα κουμπιά εκείνα που θα ξεκλειδώσουν τις ταμπουρωμένες γωνιές τους, αλλά τότε κλείνονται ακόμα περισσότερο στις μύχιες σκέψεις τους. Είναι λες και δειλιάζουν να δείξουν τις πληγές τους, να τις βγάλουν στο φως, μήπως και θεωρηθούν κι εκείνοι ευάλωτοι, εύθραυστοι και πληγωμένοι. Όχι, δεν γουστάρουν καμία θεραπεία, γιατί, στην τελική, ποιος νομίζεις ότι είσαι εσύ που θα τους θεραπεύσεις; Εμένα οι φίλοι μου…
…δεν έχουν χρόνο για φιλίες. Στο λαχανητό της επιβίωσης, η φιλία κατήντησε περιττό περίσσευμα. Θυμίζει πια εκείνα τα παραπανίσια ψώνια που έριχνες στο καλάθι του σούπερ μάρκετ, εκείνες τις εποχές που τα συναισθήματα και τα πορτοφόλια ήταν παχυλά. Ναι εκείνα τα χαζά και άχρηστα που εσύ τα ψώνιζες σχεδόν ψυχαναγκαστικά για να έχεις την αίσθηση ότι ψωνίζεσαι πλήρως. Οι επαφές των ανθρώπων πλέον μικρύνανε, από καρότσι γίνανε καλάθι, χωράνε πολύ λιγότερους και για σύντομα χρονικά διαστήματα. Μετά τον ελεύθερο χρόνο, το χρόνο για πολιτισμό, για έρωτα, λιγόστεψε και ο χρόνος για τους φίλους. Εδώ δεν έχουμε πια χρόνο για να ασχοληθούμε με τον εαυτό μας, θα σπαταλήσουμε λεπτά και ώρες και δευτερόλεπτα σε ανούσιες φιλικές ενασχολήσεις; Εμένα οι φίλοι μου…
…συμπιέζονται ανάμεσα σε όνειρα και εφιάλτες. Από το πρώτο πρωινό τους ξύπνημα, κουβαλάνε ένας βάρος στην καρδιά, στα βλέφαρα, στην ψυχή τους. Βαραίνουν τα πόδια τους τα ίδια, πάνω στο στίβο του “υγιούς” ανταγωνισμού, των συγκρίσεων και των συγκρούσεων. Τι κατάφερες εσύ, τι δεν πρόλαβα εγώ, σε πόσα τετραγωνικά θέλεις να μετρηθούμε, εντάξει, πως κάνεις έτσι, ήταν ένα απλό πισωγύρισμα αυτό, άλλοι πεθαίνουνε για ένα κομμάτι ψωμί, δεν είναι δα και σπουδαίο που γύρισα πίσω στους γονείς μου, τι στο διάολο θέλεις πια και δήθεν ενδιαφέρεσαι για ΄μένα και με ψάχνεις συνεχώς για να πιούμε έναν γαμημένο αγχωτικό καφέ και να τα πούμε και να μου πεις ότι χάθηκα, ότι χάνεσαι, ότι έχουμε χαθεί. Εμένα οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά. Και πετάνε. Και χάνονται.

Πηγή:http://kakoskeimena.net/

Διαβάστε περισσότερα...
 
back to top