Πηγή: Pygmi.gr
Δευτέρα 30 Απριλίου 2012
Απαγορεύουν τώρα και την υδροληψία...
Πηγή: Pygmi.gr
Όταν το γιαούρτι γίνεται πολιτική...
Τελικά όλα στη ζωή μας είναι θέμα προτεραιοτήτων...
Κυριακή 29 Απριλίου 2012
Ενημερώσου για την "Acta"...
Λίγες μέρες αφότου κόπασε ο θόρυβος από τις αντιδράσεις στα αμερικανικά νομοσχέδια SOPA και PIPA, 22 Ευρωπαϊκές χώρες, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγεται και η Ελλάδα, υπέγραψαν στο Τόκυο τη συνθήκη κατά της πειρατείας ACTA. Η ACTA (Anti-Counterfeiting Trademark Agreement) συστάθηκε και υπογράφηκε σχεδόν με μυστικότητα, χωρίς δημόσιες διαβουλεύσεις, και οι πολέμιοί της θεωρούν πως το περιεχόμενό της μπορεί να επιφέρει σοβαρότατες συνέπειες στην online ζωή μας. Πιο συγκεκριμένα, η ACTA αποτελεί μια γενικότερη συμφωνία μεταξύ εθνών που καλύπτει ένα ευρύ φάσμα αγαθών, υλικών και ψηφιακών. Σε ό,τι αφορά το διαδίκτυο, η συμφωνία θα μπορούσε να καταστήσει τους παρόχους (ISP) υπόλογους για παραβιάσεις πνευματικών δικαιωμάτων που πραγματοποιούνται στο δίκτυό τους και να τους οδηγήσει στην χρήση τεχνολογιών παρακολούθησης προκειμένου να ελέγχουν την δραστηριότητα των χρηστών τους. Επίσης, θα μπορούσε να επιβληθεί μια πολιτική τύπου «τριών χτυπημάτων» με την οποία ο ISP θα αποβάλλει από το δίκτυό του όσους διακινούν παράνομο υλικό και δεν συμμορφώνονται μετά από μια σειρά προειδοποιήσεων. Εντονότατη κριτική, πάντως, έχει ασκηθεί στην ACTA και εξαιτίας του ότι προσπαθεί να εισάγει σημαντικούς νόμους «από την πίσω πόρτα» μέσω μιας εμπορικής συμφωνίας που όταν επικυρωθεί θα αποκτήσει δεσμευτική ισχύ, αντί να αφήσει τις μεμονωμένες χώρες να θέσουν τους δικούς τους νόμους σε δημόσια συζήτηση. Μέχρι στιγμής, οι χώρες που συμφώνησαν να υιοθετήσουν την ACTA είναι οι Ελλάδα, Αυστρία, Βέλγιο, Βουλγαρία, Τσεχία, Δανία, Φινλανδία, Γαλλία, Ουγγαρία, Ιρλανδία, Ιταλία, Λετονία, Λιθουανία, Λουξεμβούργο, Μάλτα, Πολωνία, Πορτογαλία, Ρουμανία, Σλοβενία, Ισπανία και Σουηδία. Σύντομα αναμένεται να υπογράψουν και οι υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ αξίζει να σημειωθεί πως ήδη έχουν υπογράψει οι ΗΠΑ, Αυστραλία, Καναδάς, Ιαπωνία, Ν. Κορέα, Μαρόκο, Νέα Ζηλανδία και Σιγκαπούρη. Πρέπει να σημειωθεί, πάντως, πως η ACTA δεν αποτελεί τετελεσμένο γεγονός αφού πρέπει να επικυρωθεί από τις χώρες που το έχουν αποδεχτεί, κάτι που, τουλάχιστον στην Ευρώπη, αναμένεται να γίνει σε αρκετούς μήνες από τώρα. Ήδη έχει ξεκινήσει να διαμορφώνεται κίνημα διαμαρτυρίας και ειδικά στην Πολωνία χιλιάδες διαδηλωτές έχουν ήδη βγει στους δρόμους τις τελευταίες μέρες. Aν θέλετε να μάθετε περισσότερα για την ACTA διαβάστε ένα πιο αναλυτικό άρθρο, ενώ στη σελίδα stopacta.info μπορείτε να βρείτε περαιτέρω υλικό και παραπομπές. Πηγή: TheNextWeb
Διαβάστε περισσότερα...Βιοκαύσιμο από εφημερίδες...
ΠΗΓΗ: scienceillustrated.gr
Δεκάλογος του καλού ψεύτη...
2. Κι όταν λες αλήθεια να προσέχεις, σε βλέπουν εκείνοι που ξέρουν μόνο τα ψέματά σου.
3. Πρόσεχε τα ψέματά σου, ποτέ δεν ξέρεις τι αλήθειες ξέρουν οι άλλοι για σένα.
4. Μην λες αλήθεια ποτέ, υπάρχει κίνδυνος να σε πιστέψουν. 5. Ακόμη μεγαλύτερος κίνδυνος υπάρχει όμως αν πιστέψουν τα ψέματά σου.
6. Να αντιμετωπίζεις τους άλλους ως έξυπνους και ικανούς να σε αποκαλύψουν, έτσι μόνο θα μάθεις να κρύβεσαι.
7. Μην εφησυχάζεις όταν λες ψέματα, ποτέ δεν ξέρεις τι σκέφτονται εκείνοι τους οποίους κορόιδεψες.
8. Μην λες ψέματα στον εαυτό σου είναι ο μόνος πιστός φίλος που σου απέμεινε.
9. Μην λες ψέματα σε γυναίκες, σε εκδικούνται με αλήθεια.
10. Η μεγαλύτερη σου ξεφτίλα δεν είναι ότι αποκαλύπτονται τα ψέματά σου αλλά σε ποιους αποκαλύπτονται.
Πηγή:http://alatipsilo.blogspot.com
Σάββατο 28 Απριλίου 2012
Μη σκοπεύετε στην επιτυχία...
Βίκτορ Ε. Φρανκλ
Παρασκευή 27 Απριλίου 2012
Αναβλήθηκε η εκδίκαση των αποζημιώσεων για την απαλλοτρίωση της Μαυροπηγής...
Πηγή: Εφημερίδα Πτολεμαίος - Ρόη ΒΑΣΒΑΤΕΚΗ
Ψεύδους Εγκώμιον, Σύνδρομο του Πινόκιο, Ζωτικό Ψεύδος και Σύγχρονο Παραμύθι...
Κωνσταντίνος Καβάφης, Σημείωμα Γ΄ (16.9.1902). Ανέκδοτα σημειώματα ποιητικής και ηθικής. Ερμής, 1983. 24. Ψεύδους Εγκώμιον.
Πήρα το παρακάτω «κυνικό» γράμμα και το δημοσιεύω για μεταπασχαλινή «ξεφάντωση των φίλων». Αγαπητέ κύριε,
Δεν ξέρω αν οι συνέλληνες, παραδομένοι στη λαμπριάτικη βακχεία, πρόσεξαν μιαν «αποκάλυψη» του Βηματοδότη σας την Κυριακή του Πάσχα: Στην Ταχυδρομική Σχολή των ΕΛΤΑ, λέει, υπάρχει και μάθημα δημοσίων σχέσεων... για το μάθημα αυτό, υπάρχει εγχειρίδιο... και στο εγχειρίδιο υπάρχει ένα κεφάλαιο με τον τίτλο «Πώς να λέμε ψέματα με επιτυχία». Τόσο ο βουλευτής που το ανακάλυψε (κ. Στρατάκης) όσο και ο υφυπουργός Μεταφορών (κ. Λουκάκης) στον οποίον απευθύνθηκε, αλλά και ο Βηματοδότης, κατάπληκτοι επειδή διδάσκεται το ψέμα στους δημόσιους υπαλλήλους, εξανέστησαν και ζητούν εξηγήσεις και τιμωρία των δραστών.
Ας επιτραπεί, ωστόσο, στον άσημον εμένα να διαφωνήσω και με τους τρεις και, να πλέξω το εγκώμιο του ψεύδους. Ελπίζω να με συχωρέσουν τόσο αυτοί, όσο και οι μεγάλοι και τρανοί του παρελθόντος, που έχουν συνθέσει κάθε λογής εγκώμια για κάθε είδους έμψυχα και άψυχα, σπουδαία ή ασήμαντα - από τον Θουκυδίδη και τον Ισοκράτη που ύμνησαν την Αθήνα ως τον Λουκιανό που έγραψε εγκώμιο της μύγας και τον Πλούταρχο που εγκωμίασε τη λογική των ζώων... από τον Μιχαήλ Ψελλό που εγκωμίασε ψύλλους, ψείρες και κοριούς, ως τον Έρασμο με το περίφημό του Μωρίας εγκώμιον, τον Βολταίρο που εγκωμίασε την υποκρισία και τον Πωλ Λαφάργκ που εγκωμίασε την τεμπελιά. Γιατί όχι, λοιπόν, κι ένα μικρό εγκώμιο στο αρχαιότατο και δημοφιλέστατο ψεύδος;
Πρώτα πρώτα, η ιστορία του ανθρώπινου γένους αρχίζει μ' ένα ψέμα ή μάλλον με δύο, αφού ο Όφις «ηπάτησε» την Εύα όχι μια αλλά δυο φορές: την ξεμυάλισε να φάει το μήλο από το δέντρο της Γνώσεως και της έταξε πως αυτή και ο σύζυγός της «έσονται ως Θεοί» - πράγμα, βέβαια, που κάθε άλλο παρά έγινε. Ωστόσο, στο ψέμα αυτό χρωστάμε τη γνώση για το «καλόν και το πονηρόν» - άλλο το ζήτημα ποιο απ' τα δυο προτιμάμε κάθε φορά...
Έτσι ή αλλιώς, το ψέμα έγινε από τότε ο κυρίαρχος στη ζωή και την πορεία ανθρώπων, κοινωνιών, κρατών. «Μόλις ο άνθρωπος απόκτησε το χάρισμά του λόγου - λέει ο Ράντγιαρντ Κίπλινγκ - το μεταχειρίστηκε για να πει ένα ψέμα. Και το ψέμα τον ύψωσε αμέσως πάνω απ' όλα τ' άλλα ζώα. Ο πρώτος ψεύτης του κόσμου συνάντησε τον ψεύτη του αντίθετου φύλου, έκαναν ένα συνεταιρισμό και ίδρυσαν τη φυλή των ψευδολόγων, που ονομάζεται και ανθρωπότητα»... Οι σοφοί ορίζουν τον άνθρωπο ως «ένα ζώο που φτιάχνει εργαλεία» ή ως «ένα ζώο που γελά». Κατά την ταπεινή μου γνώμη, θα ήταν εξίσου σωστό αν λέγαμε πως είναι «ένα ζώο που ψεύδεται»...
Επόμενο ήταν, ολόκληρη η Ιστορία να μην είναι - όπως ισχυρίζονται μερικοί - παρά «ένα πακέτο ψέματα», που χαλκεύουν οι ισχυροί για να διαφεντεύουν τους ανίσχυρους.
Αλλά κι εκείνοι κι ετούτοι ζουν, αναπνέουν, συντηρούνται και συμβιώνουν με - και χάρη στο ψέμα. Φτάνει να σκεφτούμε πόσο αγριότερη θα ήταν η «ανθρώπινη ζούγκλα», αν λέγαμε απερίφραστα την αλήθεια ο ένας στον άλλον, αν του πετούσαμε καταπρόσωπο την πραγματική γνώμη μας για το μυαλό του, την εμφάνισή του, την πολιτεία του. Είμαστε που είμαστε «λύκοι» ο ένας για τον άλλον - θα γινόμαστε πιράνχας και αλλιγάτορες, και θ' αλληλοσφαζόμαστε κάθε ώρα και στιγμή... Ο πολύς Νίτσε, στη Θέληση της Δύναμης, υποστηρίζει πως «το ψέμα είναι απαραίτητο στη ζωή, κι αυτό αποτελεί μέρος του τρομερού και προβληματικού χαρακτήρα της ύπαρξης».
Κι όχι μόνο απαραίτητο αλλά και ψυχαγωγικό. «Αγαπώ την αλήθεια - έγραφε ο Ανατόλ Φρανς, στην Ανθισμένη ζωή του. Πιστεύω πως η ανθρωπότητα τη χρειάζεται. Αλλά χρειάζεται ακόμα περισσότερο το ψέμα, που την κολακεύει, την παρηγορεί, της δίνει απέραντες ελπίδες. Χωρίς το ψέμα, θα χανόταν μέσα στην απελπισία και την πλήξη».
Για τούτο, οι άνθρωποι έχουν ανάγκη από το λεγόμενο «ζωτικό ψέμα» - το ζωτικό ψέμα, που σκεπάζει τις ασκήμιες, τις ταπεινότητες, τις αθλιότητες, που εξωραΐζει και τρέφει τη ζωή, ακόμα και την πιο άχαρη, και της δίνει κάποιο νόημα και σκοπό, ενώ η αλήθεια μπορεί ν' αποβεί ολέθρια, όπως το έδειξε ο Ιψεν στην Αγριόπαπιά του. Αλλά και ο Μαξίμ Γκόρκι, που ονόμαζε το ψέμα «θρησκεία των σκλάβων και των αφεντάδων, παραδέχεται ωστόσο πως υπάρχει «ψέμα παρηγορητικό που γαληνεύει» (Στο βυθό).
Και να 'ταν μόνο οι άνθρωποι; Ακόμα και οι θεοί το ανέχονται. «Τέχνασμα απατηλό, χάρη του δίκιου, ούτε ο ίδιος ο θεός το αποδοκιμάζει» («Απάτης δικαίας ουκ αποστατεί θεός»), λέει σ' ένα απόσπασμά του ο θεοσεβέστατος Αισχύλος. Κι επαυξάνει: «Υπάρχουν περιπτώσεις όπου ακόμα κι ο θεός τιμά τα ψέματα» («Ψευδών δε καιρόν έσθ' όπου τιμά θεός»).
Είναι αυτό που ονομάζεται «dolus bonus», «αγαθός δόλος» - έστω κι αν, συχνότατα, ο «δίκαιος σκοπός» δεν είναι παρά πρόφαση για δόλους διόλου αγαθούς...
Αλλά και η επιστήμη και η φιλοσοφία, που αποστολή τους είναι η ανεύρεση της αλήθειας, έχουν αφετηρία τους το ψέμα - αν, τουλάχιστο, πιστέψουμε τον άγγλο ποιητή και πεζογράφο του περασμένου αιώνα Ουώλτερ Σάβατζ Λάντορ: «Αν δεν υπήρχε ψέμα και απάτη στον κόσμο, δεν θα υπήρχε αμφιβολία - αν δεν υπήρχε αμφιβολία, δεν θα υπήρχε έρευνα - αν δεν υπήρχε έρευνα, δεν θα υπήρχε γνώση, σοφία, ιδιοφυία. Και η ίδια η φαντασία θα 'μενε κουκουλωμένη στο μανδύα της, άπραγη, ωχρή και κορδωμένη».
Κι αφού ο λόγος για φαντασία, μήπως ολόκληρη η τέχνη δεν είναι - κατά τον Πλάτωνα - ένα ψέμα, αφού παρασταίνει ψεύτικα και φανταστικά πράγματα σαν αληθινά; Θυμηθείτε πόσο χαριτωμένα τ' ομολογεί ο Λουκιανός στην Αληθινή ιστορία του: «Γράφω για πράγματα που ούτε είδα, ούτε έκανα, ούτε μου τα 'παν άλλοι και που όχι μόνο δεν υπήρξαν ποτέ, αλλά που ούτε καν θα μπορούσαν να υπάρξουν». Προσθέτει, όμως, πως είναι πολύ πιο ειλικρινής απ' τους ομολόγους του, αφού «δηλώνω ότι η μοναδική αλήθεια που θα πω, είναι πως λέω ψέματα». Κι εδώ, διαφωνώ με το Εγχειρίδιο των ΕΛΤΑ, που κατατάζει τους καλλιτέχνες, ηθοποιούς κλπ. στους ψεύτες, πλάι στους πολιτικούς. Επειδή οι ηθοποιοί μπορεί να «ψεύδονται» έντεχνα παρασταίνοντας πρόσωπα που δεν είναι οι ίδιοι, όμως το κοινό το ξέρει και δεν ξεγελιέται αλλά ψυχαγωγείται. Ενώ οι άλλοι ψεύδονται (χωρίς εισαγωγικά) αλλά το κοινό (υποτίθεται πως) δεν ξέρει ότι ψεύδονται και ξεγελιέται συχνά - και διόλου ψυχαγωγικά...
Αλλά και οι ψευδολόγοι πολιτικοί έχουν το άλλοθί τους και μάλιστα εγκυρότατο: τον Πλάτωνα πάλι που, στην Πολιτεία του, τους δίνει μάλιστα και την αποκλειστικότητα της ψευτιάς: «Μόνο στους άρχοντες της πολιτείας ανήκει το δικαίωμα να μεταχειρίζονται το ψέμα, για να γελάσουν ή εχθρούς ή πολίτες για το καλό της πολιτείας» («Τοις άρχουσιν δη της πόλεως, είπερ και τισίν άλλοις, προσήκει ψεύδεσθαι ή πολεμίων ή πολιτικών ένεκα επ' ωφελεία της πόλεως"). Μόνο που οι «άρχοντες» συνηθέστατα ψεύδονται όχι για της πολιτείας το καλό αλλά για το δικό τους. Κι αυτό το «καλό και συμφέρον» το κήρυξαν ωμά πάμπολλοι, από τον Μακιαβέλλι και τον Μαζαρίνο ως τον Χίτλερ («Οι μεγάλες λαϊκές μάζες πέφτουν πιο εύκολα θύματα ενός μεγάλου ψέματος παρά ενός μικρού») κι ως τους αμέτρητους άλλους μιμητές τους - ψευδολόγους και ψευδουργούς, ψευδεγκέφαλους και ψευδόσοφους, ψευδοπροφήτες και ψευτοπατριώτες, ψευδαπόστολους και ψευδοσωτήρες και, τελικά, ψευδανθρώπους, που ψευτίζουν κι όλους τους άλλους.
Και δεν χρειάζεται να προσθέσω πως, στην ακραία έκφανση της πολιτικής, στον πόλεμο (τον κάθε είδους πόλεμο), το Α και το Ω είναι το ψέμα και η εξαπάτηση του αντιπάλου - από τον Δούρειο Ιππο ως την παραπληροφόρηση και τα σύγχρονα «καμουφλάζ».
Άλλωστε - τα του Καίσαρος... - πρέπει να παραδεχθούμε πως το ψέμα απαιτεί και ιδιαίτερο ταλέντο: ο πρώτος τυχών δεν γίνεται επιτυχημένος ψεύτης. «Κάθε ανόητος μπορεί να πει την αλήθεια, αλλά χρειάζεται να έχεις κάποιο μυαλό για να πεις ένα καλό ψέμα», σημείωνε ο Σάμιουελ Μπάτλερ. Και η παροιμία μας «Από μωρό κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια», δείχνει πως η κυρία αυτή είναι προνόμιο των πτωχών τω πνεύματι...
Κι όχι μόνο εξυπνάδα χρειάζεται το ψέμα, αλλά και γερή μνήμη για να μην πιάνεται ο ψεύτης στα πράσα. Το οποίον, ούτε οι ξεμωραμένοι είναι άξιοι να ψεύδονται.
Και μπορεί ο Σοφοκλής να έλεγε πως «το ψέμα δεν προφταίνει να γεράσει» («ουδέν ψεύδος έρπει εις γήρας χρόνου»), ωστόσο άλλοι, όπως ο Μαρκ Τουαίν, τον διαψεύδουν, λέγοντας πως «η διαφορά ανάμεσα στη γάτα και το ψέμα είναι πως η γάτα έχει μόνο εφτά ζωές». Και υπερθεματίζει: «Την αλήθεια εύκολα τη σκοτώνεις, το καλοστημένο ψέμα είναι αθάνατο»...
Έπειτα από όσα τόλμησα να ισχυρισθώ και να παραθέσω, νομίζω πως ο καλύτερος επίλογος είναι το τετράστιχο απ' τον Δον Ζουάν του Μπάυρον: «Στο κάτω κάτω, τι είναι δα το ψέμα; Τι άλλο παρά η αλήθεια μασκαρεμένη, και προκαλώ ιστορικούς, ήρωες, νομικούς, παπάδες να ιστορήσουν ένα γεγονός χωρίς λίγη μαγιά ψευτιάς».
Γιατί, λοιπόν, να ψέγουμε το ψέμα, που είναι νόμισμα αιώνιο, με τεράστια, διεθνή κι ακλόνητη κυκλοφορία, και να μην εγκωμιάζουμε τις περγαμηνές του, τις χάρες του και τις χαρές που μας δίνει;
Υ.Γ. Επιτρέψτε μου να προσθέσω κάτι ακόμα: υπάρχει ένα γραφικό χωριό που ονομάζεται Ψευτολίμανο, επειδή οι κάτοικοί του φημίζονται για την επίδοσή τους στο ψέμα - όπως οι αρχαίοι Κρήτες και οι σύγχρονοι Μαρσεγέζοι. Ενας παλιός δάσκαλος - ξενοχωρίτης, βέβαια - που υπηρέτησε εκεί, έλεγε πως οι Ψευτολιμανιώτες τού θυμίζουν ένα στίχο από τον Αμφιτρύωνα του Πλαύτου: «Ο,τι κι αν πεις δεν είναι αλήθεια, δεν ήταν ποτέ αλήθεια και δεν θα είναι ποτέ αλήθεια». Απ' αυτό το χωριό κατάγομαι κι εγώ. Ωστε...
Με ειλικρινείς πραγματικά χαιρετισμούς Γ. ΣΕΡΕΤΗΣ Και για την αντιγραφή Μάριος Πλωρίτης
ΤΟ ΒΗΜΑ, Νέες Εποχές, Μάριος Πλωρίτης, Κυριακή 4 Μαΐου 1997
Όταν μας βομβαρδίζουν οι αλήθειες και η πραγματικότητα γίνεται στυγνή κι αμείλικτη, τότε ανατρέχουμε στο παραμύθι, που, αναλόγως της δημιουργικής μας ικανότητας και της φαντασίας που διαθέτουμε, ακόμη δε περισσότερο της δύναμης αυθυποβολής μας, μπορεί να γίνει το ζωτικό μας ψεύδος.
Υπάρχει μια λεπτή διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στα ψέματα που λέμε στον εαυτό μας και γνωρίζουμε ότι είναι ψέματα και στα ψέματα που αρχίζουμε να πιστεύουμε, μια λεπτή ακροβασία ανάμεσα στη δημιουργική ανάγκη και στη σχιζοφρένεια.
Ο Πινόκιο λέει ψέματα για να αποφύγει δύσκολες καταστάσεις κι η μύτη του μεγαλώνει, σημάδι πως ο δημιουργός του, ο Κάρλο Κολόντι καταφεύγει σ' ένα ηθικοπλαστικό τέχνασμα -υποκατάστατου συνείδησης- για να του εμφυσήσει ζωή.
Το παραμύθι στα παιδιά είναι αναγκαιότητα, γιατί μέσα απ' το μαγικό στοιχείο, το φαντασιακό και την υπερβολή υποβάλλεται έμμεσα ένα μήνυμα με τρόπο πολύ θελκτικότερο και αποτελεσματικότερο απ' ό,τι θα πετύχαιναν ώρες ατέλειωτες κηρύγματος με κώδικες δεοντολογίας. Αλλά, πέραν του όποιου διδακτικού του σκοπού είναι και αυταξία.
Ρώτησαν κάποτε τον Αϊνστάιν πώς μπορεί να αναπτυχθεί ευφυΐα στα παιδιά. -Δώστε τους να διαβάσουν παραμύθια, είπε. -Και μετά; -Δώστε τους να διαβάσουν περισσότερα παραμύθια.
Την τέχνη του παραμυθιού και την πίστη του στη φαντασία την είχε εμπεδώσει ο ίδιος καλά, αφού αφετηρία του στη θεωρία της σχετικότητας ήταν η εμμονή του στο όραμα μιας μάγισσας που πετά στον ουρανό, καβαλώντας αντί για σκούπα μια αχτίδα φωτός.
Η εποχή μας χαρακτηρίζεται από την απομυθοποίηση και την εκβαράθρωση όλων των συμβόλων, όλων αυτών των ζωτικών ψευδών που λειτουργούν εις παραμυθίαν ψυχής. Το οξύμωρο στον ορθολογισμό, ότι ειδικά σε περιόδους κρίσεων, προσωπικών ή γενικευμένων, οι χαρτορίχτρες κάνουν χρυσές δουλειές, τα έργα φαντασίας σπάνε ταμεία στους σινεμάδες, οι έφηβοι ξημεροβραδιάζονται σε video games ή παιχνίδια ρόλων μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή, και αυτή η τάση θεωρείται, δικαίως, πολύ πιο υγιής από άλλου είδους φυγές όπως το αλκοόλ ή οι ψυχοτρόπες ουσίες.
Αλλά η μεγάλη αντίφαση στην παραδοχή της ανάγκης για το παραμύθιασμα είναι όλα τα παραφερνάλια που λειτουργούν ως υποβοηθήματα της φαντασίας, γι' αυτό και τελικά η σημερινή γενιά των παιδιών διαθέτει λιγότερη φαντασία ή η φαντασία των παιδιών έχει υποστεί μια ριζική ποιοτική μεταβολή με το βομβαρδισμό των παιχνιδιών και των ποικίλων επεξηγήσεων που δίνονται στο σύγχρονο παραμύθι. Όμως οι πολλές επεξηγήσεις είναι περιττές˙ το όποιο μήνυμα δε θα επεξεργαστεί ποτέ απ' τον ίδιο τον αποδέκτη του, όταν μασιέται από τον ερμηνευτή του ή το συγγραφέα του (και τις περισσότερες φορές κατά το δοκούν του εκάστοτε ερμηνευτή – ενήλικα, αναλόγως της δικής του παιδείας και των δικών του προσλαμβανουσών). Παλιά, μια πάνινη κούκλα φτιαγμένη από τη μητέρα ή τη νονά ήταν αρκετή για το κορίτσι, μια αυτοσχέδια μπάλα από κουρέλια η ευτυχία για το αγόρι. Οι γιαγιάδες ή οι γριές της γειτονιάς μάζευαν τους πιτσιρικάδες τα βράδια και τους έλεγαν παραμύθια -ιερή τελετουργία που η μαρίδα περίμενε με ανυπομονησία-.
Το ελληνικό λαϊκό παραμύθι είχε όλα τα αναγκαία στοιχεία βίας: τον Αράπη, τη Λάμια, τους βρυκόλακες, τις νεράιδες που σου παίρνουν τη μιλιά, σκηνές άγριες ανθρωποφαγίας όπως στην ελληνική λαϊκή έκδοση της Σταχτοπούτας, όπου η μητέρα φαγώνεται από τις δυο μεγαλύτερες θυγατέρες της. Η τρίτη θα θάψει τα κόκαλα της μάνας της στην αυλή κι από την αχλαδιά που θα φυτρώσει θα έρθουν και τα φορέματα που θα βάλει στο χορό του άρχοντα.
Τα στοιχεία αυτά απορρίφθηκαν ως μη πολιτικώς ορθά. Το νέο παραμύθι έχει οικολογικά μηνύματα και τα στοιχεία βίας αποβάλλονται ως ακατάλληλα παιδαγωγικά. Την ίδια στιγμή όμως σκηνές βιαιότητας πέφτουν σα χείμαρρος από τις τηλεοράσεις και τα ΜΜΕ και το μοντέλο λειτουργεί νομοτελειακά δυϊστικά, υποθάλποντας μια μανιχαϊστική αντίληψη, που είναι βλακώδες να θεωρήσουμε ότι δε γίνεται αντιληπτή απ' το παιδί: ένας κόσμος ιδεατός απ' τη μια (αλλά σαφέστατα μη υπαρκτός) με ήρωες παραμυθιών θερμοκηπίου και ο πραγματικός απ' την άλλη με βία, έγκλημα, αδιαφάνεια, διαφθορά, εξαπάτηση.
Ακραίο παράδειγμα της ηλιθιότητας των ενηλίκων, που συνέλαβαν εγκαίρως και Ιαπωνικές εταιρίες παιχνιδιών και καρτούν, ο γνωστός ήρωας Τομ απ' τη σειρά κινουμένων σχεδίων «Τομ και Τζέρρυ»: Ο γάτος Τομ που κυνηγά το ποντίκι που τον ταλαιπωρεί εμφανίζεται χωρίς στόμα σε ένα μοντέλο κούκλας. Η ιδέα πίσω απ' αυτό; Το στόμα συμβολίζει τη βία του γάτου προς τον ποντικό, άρα κρίνεται ακατάλληλο για παιδιά, ισχυρισμός που απορρίπτει ακόμη και την τροφική αλυσίδα και βασικές αρχές γνώσης του φυσικού κόσμου.
Καμία όμως μελέτη δεν έχει αποδείξει ότι το παραμύθι των παλαιότερων γενεών προκάλεσε στη γενιά τη δική μας ψυχολογικά τραύματα, ώστε το «παραμύθι θερμοκηπίου» να κρίνεται απαραίτητο στο σημερινό παιδί για να του αναπτύξει υγιή προσωπικότητα.
Πιθανόν δομικά στοιχεία του παραμυθιού του χτες, όπως η μάγισσα, η Λάμια ή ο βρυκόλακας λίγα έχουν να πουν στη σύγχρονη γενιά των παιδιών, όταν τα ίδια τα στοιχεία (και τα στοιχειά) της φύσης είναι τόσο λίγο οικεία στις τσιμεντουπόλεις. Αυτό όμως κατ' ουδένα τρόπο δε σημαίνει ότι στοιχειά δεν υπάρχουν, είναι γελοίο για να ξορκίσουμε τους φόβους μας να προβούμε σε γενικεύσεις του τύπου «δεν υπάρχει φόβος».
Πίσω από κάθε μεγάλο θυμό ή οργή υπάρχει κι ένας αξεπέραστος φόβος και πίσω από κάθε φόβο υπάρχει ένα μεγάλο ψυχικό τραύμα.
Η γενικευμένη και εκπεφρασμένη οργή που ζήσαμε τους τελευταίους μήνες στην Ελλάδα είναι και χαρακτηριστικό παράδειγμα των φόβων και των τραυμάτων μας που αδυνατούμε να διαχειριστούμε. Προκειμένου να ερμηνεύσουμε τα ψεύδη της δημόσιας ζωής καταφύγαμε στις εύκολες ερμηνείες που βασίζονται στα δικά μας ζωτικά ψεύδη. Για να είναι όμως το ψεύδος όντως ζωτικό πρέπει και να υπάρχει αυτό το αναγκαίο «και ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα» που δίνει ακόμη και στη μαυρίλα άνοιγμα σε ορίζοντες φωτός και πίστη στη δύναμη των υπερβάσεων. Έτσι η μύτη του Πινόκιο θα μικρύνει και ο ήρωας θα μεταμορφωθεί από ξύλινη άψυχη κούκλα σε αληθινό αγόρι. Πίσω όμως απ' τη μύτη του Πινόκιο, υπήρχε η εμπιστοσύνη του στη μεταμορφωτική δύναμη της Γαλάζιας Νεράιδας.
Χωρίς μαγιά δεν υπάρχει υπέρβαση.
Ανέβα...
Πέμπτη 26 Απριλίου 2012
Η τραγωδία του Τσέρνομπιλ...
Το χρονικό της τραγωδίας
Το ρολόι δείχνει 01:26 ώρα Μόσχας, ξημερώματα του Σαββάτου 26 Απριλίου 1986. Εκείνη την ώρα στο εργοστάσιο βρίσκονταν περίπου 200 εργαζόμενοι των οποίων οι ενασχολήσεις σχετίζονταν με την ομαλή λειτουργία των πυρηνικών αντιδραστήρων 1, 2 και 3, καθώς και με το πρόγραμμα ελέγχου που λάμβανε χώρα στον αντιδραστήρα 4 όπου και σημειώθηκε η έκρηξη. Σε απόσταση ενός χιλιομέτρου υπήρχαν άλλοι εργάτες οι οποίοι δούλευαν σε νυχτερινή βάρδια για την κατασκευή των αντιδραστήρων 5 και 6 που επρόκειτο να λειτουργήσουν το Φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς. Στο κτίριο του αντιδραστήρα Νο4 σημειώθηκαν δύο εκρήξεις, το αποτέλεσμα των οποίων ήταν η διάνοιξη μιας τρύπας στην οροφή του κτιρίου και η εκτόξευση γραφίτη, σκυροδέματος και συντριμμιών. Ως αποτέλεσμα αυτών, ο πυρήνας του αντιδραστήρα βρέθηκε σε επαφή με το εξωτερικό περιβάλλον. Ένας υπάλληλος του εργοστασίου που βρισκόταν ακριβώς πάνω από τον αντιδραστήρα της στιγμή της έκρηξης σκοτώθηκε ακαριαία και το πτώμα του δεν ήταν δυνατό να ανασυρθεί και ένας δεύτερος υπάλληλος τραυματίστηκε από συντρίμμια που έπεσαν πάνω του και εμφάνισε σοβαρά εγκαύματα. Απεγκλωβίστηκε άμεσα αλλά υπέκυψε λίγες ώρες αργότερα.
Τα αίτια του ατυχήματος
Μια σειρά γεγονότων η οποία περιλάμβανε μεταξύ άλλων μη προβλεπόμενους χειρισμούς και λάθη προκάλεσαν το τραγικό ατύχημα του Τσέρνομπιλ. Συγκεκριμένα, τα αίτια του θλιβερού γεγονότος σύμφωνα με την επανεκτίμηση του ατυχήματος από τη Διεθνή Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας που έγινε το 1992 είναι τα εξής: Κάποια βλάβη στην αντλία ή κράτηση της αντλίας που πραγματοποιούσε την κυκλοφορία του ψυκτικού μέσου. Στο εργοστάσιο του Τσερνόμπιλ το ψυκτικό μέσον ήταν ζέον ύδωρ. Ενδεχόμενη διαταραχή λειτουργίας της αντλίας ψύξης ή κένωσή της από ψυκτικό. Τα δύο παραπάνω, σε συνδυασμό με τον πολύ μεγάλο και θετικό συντελεστή κενού που χαρακτηρίζει τον αντιδραστήρα RBMK-1000, είναι δυνατόν να οδήγησαν σε απότομη αύξηση της επίδρασης του συντελεστή κενού.
Λανθασμένη διαχείριση της κρίσης
Σοβαρότατα λάθη εκτίμησης της πραγματικής κατάστασης σημειώθηκαν από το προσωπικό του εργοστασίου τα οποία οδήγησαν στην κλιμάκωση της καταστροφής Πιο αναλυτικά, τα επίπεδα ραδιενέργειας στις πλέον μολυσμένες περιοχές του εργοστασίου έχει υπολογιστεί ότι έφτασαν τα 5,6 Ρέντγκεν ανά δευτερόλεπτο (Ρ/δ), τα οποία ισοδυναμούν με 20.000 Ρέντγκεν ανά ώρα (Ρ/ω). Καθώς η θανάσιμη δόση είναι 500 Ρέντγκεν σε 5 ώρες, μη προστατευμένοι εργαζόμενοι έλαβαν μοιραίες δόσεις μέσα σε λίγα μόλις λεπτά. Ο επικεφαλής του προσωπικού του αντιδραστήρα, Αλεξάντερ Ακίμοβ, εξαιτίας των λανθασμένων μετρήσεων, υπέθεσε ότι ο αντιδραστήρας ήταν ανέπαφος. Τα κομμάτια γραφίτη και πυρηνικής καύσιμης ύλης γύρω από το κτίριο αγνοήθηκαν και οι μετρήσεις ενός νέου δοσίμετρου το οποίο έφτασε στις 4:30πμ απορρίφθηκαν με το σκεπτικό ότι και αυτό ήταν ελαττωματικό. Ο Ακίμοβ έμεινε με τους άντρες του στο κτίριο του αντιδραστήρα μέχρι το πρωί, προσπαθώντας να αντλήσει νερό στον αντιδραστήρα. Κανείς τους δεν φορούσε προστατευτικές στολές και οι περισσότεροι, ανάμεσά τους και ο Ακίμοβ, πέθαναν από έκθεση σε ακτινοβολία μέσα σε τρεις εβδομάδες.
Εκκένωση του Πριπυάτ
Με επικεφαλής τον Βαλέρι Λεγκασόβ, η κυβερνητική επιτροπή που ερευνούσε το ατύχημα, έφτασε στο Τσέρνομπιλ το απόγευμα της 26ης Απριλίου. Μέχρι τότε δύο άνθρωποι είχαν χάσει τη ζωή τους και 52 βρίσκονταν στο νοσοκομείο. Τη νύχτα από 26 προς 27 Απριλίου, περισσότερες από 24 ώρες μετά την έκρηξη, η επιτροπή, αντιμέτωπη με πλήθος αποδείξεων για ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα ραδιενέργειας και αριθμό περιπτώσεων έκθεσης σε ακτινοβολία, αναγκάστηκε να παραδεχτεί την καταστροφή του αντιδραστήρα και να δώσει την εντολή για εκκένωση της κοντινής πόλης του Πριπυάτ. Ανυπολόγιστες επιπτώσεις Τοπικές επιπτώσεις Σημαντικές επιπτώσεις στην τότε Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Ουκρανίας και στην ευρύτερη περιοχή της ΕΣΣΔ είχε το πυρηνικό ατύχημα στο Τσέρνομπιλ. Συγκεκριμένα, Σοβιετικοί και άλλοι επιστήμονες κατέγραφαν τα δεδομένα για τη μόλυνση του αέρα, των καλλιεργήσιμων εκτάσεων, των προϊόντων της καλλιέργειας, των τροφίμων και των κατοικημένων περιοχών της ΣΣΔΟ, της Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Λευκορωσίας (ΣΣΔΛ) και της Ρωσικής Σοβιετικής Ομοσπονδιακής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας. Ο συστηματικός έλεγχος για τη μόλυνση από ραδιενέργεια συνεχίστηκε και μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης και συνεχίζεται και σήμερα. Τα αποτελέσματα συγκεντρώνει και δημοσιοποιεί μεταξύ άλλων και η Διεθνής Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας, ανά πέντε ή δέκα έτη. Η χλωρίδα και η πανίδα στην περιοχή επηρεάστηκαν σημαντικά μετά το ατύχημα. Πευκοδάση στην περιοχή καταστράφηκαν από τη ραδιενέργεια, ενώ υπήρξαν αναφορές και για μεταλλάξεις σε ζώα, με μόνη επιστημονική καταγραφή τον μερικό αλμπινισμό στα χελιδόνια. Τα τελευταία χρόνια υπάρχουν αναφορές ότι η άγρια ζωή στην περιοχή γνωρίζει ιδιαίτερη ανάπτυξη λόγω της έλλειψης του ανθρώπινου παράγοντα. Εντούτοις επιστημονικές έρευνες αντικρούουν αυτές τις αναφορές, ισχυριζόμενες ότι τα επίπεδα ραδιενέργειας έχουν σημαντική επίπτωση σε άγρια ζώα και φυτά. Η περιοχή είναι επίσης γεμάτη με νεκροταφεία οχημάτων γεμάτα από μολυσμένα στρατιωτικά οχήματα και ελικόπτερα. Δεκάδες ποταμόπλοια και φορτηγίδες σκουριάζουν σε εγκαταλελειμμένα λιμάνια.
Επιπτώσεις στην υπόλοιπη Ευρώπη
Το ατύχημα στο Τσέρνομπιλ είχε επιπτώσεις στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης, με τη δυτική, ανατολική και βόρεια Ευρώπη να δέχεται το μεγαλύτερο ποσοστό ραδιενεργών ισοτόπων. Πρώην Γιουγκοσλαβία, Φινλανδία, Σουηδία, Γερμανία, Βουλγαρία, Νορβηγία, Ρουμανία, Αυστρία και Πολωνία δέχθηκαν η κάθε μια περισσότερα από ένα πεταμπεκερέλ (1015 Bq) καισίου 137. Ακόμα και σήμερα υπάρχουν περιορισμοί στη διακίνηση τροφίμων σε χώρες της Ευρώπης:ΣτοΗνωμένο Βασίλειο υπάρχουν περιορισμοί σε 374 φάρμες με 200.000 πρόβατα. Σε Σουηδία και Νορβηγία υπάρχουν περιορισμοί για ζώα που βρίσκονται σε ελεύθερο περιβάλλον (ανάμεσά τους και οι τάρανδοι). Στη Γερμανία αλλά και σε άλλες βορειοευρωπαϊκές χώρες ανιχνεύονται υψηλά ποσοστά καισίου 137 σε άγρια ζώα, όπως αγριόχοιρους (μέσα επίπεδα 6.800 Bq/kg, δέκα φορές υψηλότερα από το όριο ασφαλείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα 600 Bq/kg). Το ραδιενεργό ιώδιο προκαλεί αύξηση των περιπτώσεων καρκίνου του θυρεοειδούς και σύμφωνα με εκτιμήσεις, παρουσιάστηκε αύξηση αυτής της μορφής καρκίνου σε Ηνωμένο Βασίλειο και Τσεχία, χρειάζονται όμως περισσότερες έρευνες για να υπάρξει συνολική εικόνα για την Ευρώπη. Κάποιες άλλες μελέτες αναφέρουν επίσης αύξηση της παιδικής λευχαιμίας σε Δυτική Γερμανία, Ελλάδα και Λευκορωσία.
Επιπτώσεις στην Ελλάδα
Δυστυχώς, μέρος του ραδιενεργού νέφους από το Τσέρνομπιλ έφτασε και στη χώρα μας μετά από μερικές μέρες. Συγκεκριμένα σχετικά με την ασφάλεια των τροφίμων προκλήθηκε πανικός στον ελληνικό πληθυσμό,με τον κρατικό μηχανισμό να κάνει συστάσεις για αποφυγή του φρέσκου γάλακτος και το καλό πλύσιμο φρούτων και λαχανικών από τις 5 Μαΐου και μετά. Το ραδιενεργό νέφος επηρέασε κυρίως την Βόρεια Ελλάδα και τη Θεσσαλία, όπου χρόνια αργότερα ανιχνεύονταν ποσά ραδιενέργειας υψηλότερα του κανονικού. Μετρήσεις που έγιναν το 1996 έδειξαν εκπομπές καισίου στα 65 κιλομπεκερέλ ανά τετραγωνικό μέτρο με το όριο επικινδυνότητας να βρίσκεται στα 5 κιλομπεκερέλ. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία δεν παρατηρήθηκε αύξηση στη συχνότητα της λευχαιμίας, εκτός από τη σπάνια βρεφική λευχαιμία, αλλά ούτε και στον καρκίνο του θυρεοειδούς. Επιπλέον, υπολογίζεται από έρευνα της Ελληνικής Ψυχιατρικής Εταιρείας ότι έγιναν περίπου 2.500 τεχνητές εκτρώσεις το 1986 από γονείς οι οποίοι φοβήθηκαν τις πιθανές επιπτώσεις της ραδιενέργειας στο έμβρυο. Επίσης ιατρικοί κύκλοι αποδίδουν 1500 περιπτώσεις καρκίνου (τη δεκαετία 1986-1996) που δεν δικαιολογούνταν από το ιστορικό του ασθενούς, σε πιθανές επιπτώσεις του Τσέρνομπιλ.
Το Τσέρνομπιλ σήμερα
Η Ουκρανία, τον Σεπτέμβριο του 2007, ενέκρινε την κατασκευή ενός ατσάλινου κελύφους πάνω από τον αντιδραστήρα, σε αντικατάσταση της υπάρχουσας σαρκοφάγου, η οποία κινδυνεύει από κατάρρευση. Το κέλυφος το οποίο θα κατασκευαστεί από τον όμιλο γαλλικών εταιρειών Novarka, θα κοστίσει 432 εκ. ευρώ με το κόστος να καλύπτεται από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανοικοδόμησης και Ανάπτυξης και διεθνείς χορηγούς. Η τοξωτή κατασκευή θα έχει πλάτος 257 μέτρων, ύψος 105 μέτρων και μήκος 150 μέτρων και θα χρειαστούν 58 μήνες για την ολοκλήρωσή της. Η νέα σαρκοφάγος θα κατασκευαστεί σε σχετική απόσταση από τον αντιδραστήρα και μόλις ολοκληρωθεί θα μετακινηθεί πάνω σε ράγες προς την τελική της θέση, πάνω από την προϋπάρχουσα σαρκοφάγο. Μετά το πέρας της κατασκευής θα ξεκινήσει η αποδόμηση του πυρήνα 4.
Πηγή: newsbomb.gr
Εκδικάζονται σήμερα οι αποζημιώσεις για την απαλλοτρίωση της Μαυροπηγής...
Πηγή: Εφημερίδα Πτολεμαίος - Ρόη ΒΑΣΒΑΤΕΚΗ
Βλέπουμε Catastroika...
Δέκα Υγιείς Στάσεις Ζωής...
Τετάρτη 25 Απριλίου 2012
Διεθνής Ημέρα κατά του Θορύβου...
Τρίτη 24 Απριλίου 2012
«Χρυσάφι» η διαχείριση σκουπιδιών...
Xάσμα μεταξύ των κρατών-μελών
Σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας (Eurostaat) η Γερμανία είναι πρωτοπόρος στην ανακύκλωση σκουπιδιών, με παραπάνω από το μισό του συνόλου των δημοτικών απορριμμάτων να είχε ανακυκλωθεί το 2010. Ο ευρωπαϊκός μέσος όρος ανέρχεται στο 25%. Επίσης, σύμφωνα με την ίδια έρευνα, ο μέσος όρος σκουπιδιών που αντιστοιχούν ανά άτομο στα ευρωπαϊκά κράτη μέλη είναι 583 κιλά. Η Γερμανία βρίσκεται κάτω από τον μέσο όρο με 502 κιλά ενώ η Κύπρος σημειώνει ρεκόρ παραγωγής σκουπιδιών με 760 κιλά ανά άτομο. Στη Γερμανία η διαχείριση των αποβλήτων εναπόκειται αποκλειστικά στις δημοτικές αρχές. Το 45% των σκουπιδιών ανακυκλώνονται, το 17% καταλήγει στην κομποστοποίηση και το 37% αποτεφρώνονται. Από την άλλη πλευρά, στη Βουλγαρία το 100% των αστικών αποβλήτων καταλήγει σε υγειονομική ταφή.
Η βιομηχανία επεξεργασίας απορριμμάτων
Η βιομηχανία επεξεργασίας αστικών αποβλήτων μέσω ανακύκλωσης ή αποτέφρωσης στις χώρες της ΕΕ φαίνεται να αποφέρει μεγάλες προσόδους ενώ απασχολεί σημαντικό αριθμό εργαζομένων. Σύμφωνα με τη Eurostat, ο τομέας της επεξεργασίας απασχολεί περίπου δύο εκατομμύρια εργαζομένους ενώ το 2008 απέφερε κέρδη ύψους 145 δις €. Αν θεωρήσουμε πως οι κοινοτικές οδηγίες εφαρμόζονται κατά γράμμα, τότε υπολογίζεται πως στον τομέα αυτό θα μπορούσαν να προστεθούν άλλες 400.000 θέσεις εργασίας μαζί με μια άνοδο των κερδών κατά 42 δις €.
Αντιδράσεις και επικρίσεις
Η Κλαούντια Μπάιτινγκερ από τη γερμανική Ομοσπονδιακή Υπηρεσία για την Προστασία του Περιβάλλοντος και της Φύσης (BUND) αντιμετωπίζει τα ευρωπαϊκά στοιχεία με σκεπτικισμό. Το γεγονός ότι στη Γερμανία ένα μεγάλο κομμάτι των δημοτικών σκουπιδιών αποτεφρώνεται δε συνεπάγεται αυτόματα πως και η παραγόμενη από την καύση θερμική ενέργεια αξιοποιείται εποικοδομητικά. Σύμφωνα με την Μπάιτινγκερ, η σπατάλη ενέργειας είναι μεγάλη αφού από τους δύο τόνους σκουπιδιών οι οποίοι θα μπορούσαν να αποδώσουν θερμική ενέργεια από την καύση τους, τελικά καταλήγει να χρησιμοποιείται προς το σκοπό αυτό μόνο ο ένας. Τέλος, και οι έπαινοι εκ Βρυξελλών θεωρούνται αμφιλεγόμενοι, αφού τα κριτήρια ελέγχου και κατάταξης των χωρών δεν είναι ομοιόμορφα λόγω των διαφορετικών διαθέσιμων κονδυλίων για επενδύσεις στην επεξεργασία των αστικών αποβλήτων από χώρα σε χώρα.
Πηγή: http://www.skai.gr
Ενεργειακός Χάρτης για το 2050: οι θέσεις της Δυτικής Μακεδονίας...
Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας
Δευτέρα 23 Απριλίου 2012
Ο μολυσμένος αέρας παράγοντας παιδικής παχυσαρκίας...
Ο κίνδυνος από τα αερομεταφερόμενα σωματίδια
Εξάλλου, μια νέα έρευνα από επιστήμονες της Σχολής Δημόσιας Υγείας του πανεπιστημίου Χάρβαρντ, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "PLoS ONE", διαπίστωσε ότι η μακρόχρονη έκθεση σε μολυσμένο αέρα αυξάνει τον κίνδυνο για εισαγωγή των ενηλίκων στο νοσοκομείο λόγω πνευμονικών και καρδιολογικών προβλημάτων, εγκεφαλικού ή διαβήτη. Τα προβλήματα υγείας προκαλούνται από τη χρόνια απορρόφηση των ρυπογόνων σωματιδίων του αέρα, τα οποία είναι μικρότερα σε πλάτος από μία ανθρώπινη τρίχα. Τέτοια σωματίδια εκλύονται στην ατμόσφαιρα, ιδίως των μεγάλων πόλεων, από τις εξατμίσεις των αυτοκινήτων, τα εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος, τις ξυλόσομπες και γενικά την καύση ξύλων, καθώς και από ορισμένες βιομηχανίες. Τα σωματίδια εισχωρούν στους πνεύμονες προκαλώντας φλεγμονή εκεί, αλλά και σε άλλα σημεία του σώματος. Σ' αυτήν τη δεύτερη έρευνα συμμετείχε και ο ελληνικής καταγωγής καθηγητής περιβαλλοντικών επιστημών του πανεπιστημίου Χάρβαρντ Πέτρος Κουτράκης, ο οποίος αποφοίτησε το 1980 από το πανεπιστήμιο Πατρών, πήρε το διδακτορικό του από το πανεπιστήμιο του Παρισιού και σήμερα θεωρείται από τους σημαντικότερους επιστήμονες στις ΗΠΑ για θέματα ατμοσφαιρικής ρύπανσης.
Πηγή: http://www.real.gr
Οι νέοι δεν καταθέτουν ποτέ τα όπλα...
(απόσπασμα από κείμενο του Ε.Π. Παπανούτσου)
Κυριακή 22 Απριλίου 2012
Πλούσιες Χώρες - Φτωχοί Λαοί (με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της "Μητέρας Γης" 22/4)
Ενώ ο δυτικός κόσμος συνεχίζει να προοδεύει, ο τρίτος κόσμος αντιμετωπίζει φτώχεια, επιδημίες, πολέμους, μόλυνση του περιβάλλοντος, παιδική θνησιμότητα. Πόσο φτωχές είναι όμως στην πραγματικότητα οι χώρες του τρίτου κόσμου και πόσο πλούσιες οι "ανεπτυγμένες"; Το βίντεο προβλήθηκε στην ΚΡΗΤΗ ΤΒ, στο πλαίσιο της εκπομπής "Δεύτερη Ματιά". Πηγή: http://naturefriends-gr.blogspot.com
Διαβάστε περισσότερα...Υπάρχει μόνο μια επανάσταση: η εσωτερική...
Πηγή: http://sobaresapopseis.blogspot.com/
Σάββατο 21 Απριλίου 2012
Παρασκευή 20 Απριλίου 2012
Πέντε δισεκατομμύρια ευρώ από το ποδήλατο...
Νέα Υόρκη
Το «Μεγάλο Μήλο» αντεπιτίθεται για να πλασαριστεί στις πρώτες θέσεις των πιο φιλικών πόλεων για το ποδήλατο, υιοθετώντας ένα µεγάλο πρόγραµµα ενοικίασης κοινόχρηστων ποδηλάτων που θα τεθεί σε λειτουργία το καλοκαίρι. Σύµφωνα µε τον σχεδιασµό που έχει γίνει, θα διατεθούν 10.000 ποδήλατα και θα δηµιουργηθούν 600 σταθµοί γύρω από το Μανχάταν και το Μπρούκλιν. Για την επιλογή των σηµείων που θα δηµιουργηθούν ο Οργανισµός Μεταφορών της Νέας Υόρκης ζήτησε τη βοήθεια των πολιτών και θα αποφασίσει αφού πρώτα εξετάσει τις προτάσεις τους. Η ετήσια εγγραφή στο σύστηµα κοινόχρηστων ποδηλάτων θα κοστίζει κάτι λιγότερο από 104 δολάρια που έχει η µηνιαία κάρτα του µετρό, ενώ οι συνδροµητές του συστήµατος θα µπορούν να χρησιµοποιούν τα ποδήλατα για 45 λεπτά την ηµέρα.
Πηγή: Εφημερίδα Το Ποντίκι