Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012

Υπάρχουν δυο πλευρές...

Τα σημάδια της κρίσης παντού, οι συνέπειες τους χαραγμένες στη μνήμη μας με το χειρότερο τρόπο. Αναρωτιέμαι πως κατάφεραν μέσα σε λίγα χρόνια να διαλύσουν τον μικρόκοσμο που ο καθένας από εμάς έστηνε με κόπο και ιδρώτα. Ένα βαθύ κατηγορώ χαράζεται στη σκέψη μου, όχι για κείνους που μας έφεραν σ' αυτό το σημείο, αλλά για εμάς. Για εμάς που δεν σφαλίσαμε το μικρόκοσμο μας, για εμάς που δεν διαφυλάξαμε την ψυχή μας και την αφήσαμε στο έλεος των μέσων ενημέρωσης δίνοντας τροφή στο σκηνικό τρόμου που έστησαν πριν από εμάς για εμάς. Γίναμε πρωταγωνιστές σ’ ένα έργο με θεατές τη σκιά του εαυτού μας, να δεχόμαστε μια πραγματικότητα που μας βυθίζει κάθε μέρα σε μεγαλύτερη απελπισία. Η τηλεόραση, το παράθυρο στον κόσμο που λέγανε οι παππούδες μας, το πάλαι ποτέ μέσο ψυχαγωγίας, μετατράπηκε ξαφνικά σε μέσο εκτέλεσης της ελπίδας και των ονείρων μας. Οι εφημερίδες το ίδιο, με τους μεγαλεπήβολους τίτλους τους σκορπούν απελπισία και ανταγωνίζονται για το ποια από αυτές θα συνοδεύσει τον αναγνώστη στην πρωινή καλημέρα. Πιάνω τον εαυτό μου να περνά από τα περίπτερα με τις φυλλάδες κρεμασμένες και νιώθω πως μέσα σ’ αυτές πνίγεται το αύριο. Όλα τα μέσα διατείνονται ότι δίνουν καθημερινό αγώνα για την έγκυρη ενημέρωση του πολίτη, και τότε είναι που αναρωτιέμαι πόσο έγκυρη είναι αυτή η ενημέρωση που επικεντρώνεται στην αρνητική θεματολογία. Αναλογιστήκατε πόσο καιρό έχουμε να ακούσουμε μια είδηση με θετικά μηνύματα. Αδυνατώ να πιστέψω ότι η χώρα μας, ακόμα και μέσα σ’ αυτή τη λαίλαπα της κρίσης έπαψε να εξελίσσεται και το μόνο που έχει να προβάλλει είναι βία, εγκληματικότητα, ανεργία, φτώχεια. Σαφώς οι λέξεις αυτές και τα περιστατικά που τις συνοδεύουν υπάρχουν όμως υπάρχει και η άλλη πλευρά της κρίσης που μένει στην αφάνεια και το περιθώριο. Μια πλευρά γεμάτη αλτρουισμό, δημιουργία, φιλευσπλαχνία, καινοτομία, πρόοδο, εξέλιξη με πρωταγωνιστές αυτούς που δεν πρόδωσαν τα όνειρα τους, αυτούς που με όχημα την αισιοδοξία, την προσφορά, τη φαντασία άρπαξαν το τιμόνι της ζωής και χάραξαν μια άλλη πορεία στον καθημερινό αγώνα της επιβίωσης.

Πηγή: http://www.protagon.gr-της Χριστίνας Αγγελή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

 
back to top