Παρασκευή 27 Ιουλίου 2012

Στην οικονομία της φύσης το νόμισμα είναι η ζωή...

Τα τελευταία είκοσι χρόνια ο αγώνας της ενάντια στις πολυεθνικές, στην πολιτική της Οργάνωσης Παγκόσμιου Εμπορίου (WTO), στις εταιρείες βιοτεχνολογίας–βιοτρομοκρατίας όπως η Monsanto, την ανέδειξαν ως ηγετική μορφή στο παγκόσμιο κίνημα της αντιπαγκοσμιοποίησης. Η Βαντάνα Σίβα, από διδάκτωρ Πυρηνικής Φυσικής στον Καναδά, επέστρεψε στη γενέτειρά της, την Ινδία, και περιδιαβαίνει την υφήλιο ως περιβαλλοντική ακτιβίστρια, φεμινίστρια, ερευνήτρια και συγγραφέας. Η αγωνία της για το πλανητικό μέλλον, ιδιαίτερα για τα συστήματα παραγωγής τροφής και διατροφικής χειραγώγησης, την οδηγούν να δραστηριοποιείται με αποτελεσματικότητα στην υπεράσπιση των αγροτών της πατρίδας της αλλά και άλλων φτωχών χωρών. Οι προσπάθειές της για την διατήρηση των δικαιωμάτων κτήσης των καρπών της Γης και των παραδοσιακών αγαθών επιβίωσης, φέρνουν απρόσμενα αποτελέσματα σε πολλές γωνιές του πλανήτη μας. Ενώ τα βιβλία της καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, απ’ το φεμινισμό μέχρι την περιβαλλοντική δικαιοσύνη, τη βιο-πειρατεία, τις αδικίες της παγκοσμιοποίησης, τα σατανικά σχέδια των πολυεθνικών, καθώς επίσης και θέματα δημιουργίας ειρηνικού και βιώσιμου μέλλοντος για τον πλανήτη. Η Βαντάνα Σίβα χαρακτήρισε ως «παγκοσμιοποίηση της δικτατορίας» τη «νεοφιλελεύθερη οικονομία της αγοράς που επιβάλλει η Αμερική και η Ευρωπαϊκή Ένωση» και, αναφερόμενη στον ιστορικό ηγέτη της χώρας της Μαχάτμα Γκάντι, πρότεινε «να κάνουμε αυτό που πρότεινε και ο Γκάντι: Να αντισταθούμε, να διατηρήσουμε τη βιοποικιλότητα, διασώζοντας την ποικιλία της διατροφής και τις τοπικές διατροφικές κουλτούρες. Να παγκοσμιοποιήσουμε τη μοναδικότητά μας, κι έτσι να διαφυλάξουμε την ελευθερία μας. Να αρνηθούμε τη συνεργασία με τις εταιρείες».


Σας χαρακτηρίζουν «βασίλισσα της αντιπαγκοσμιοποίησης». Σας αντιπροσωπεύει αυτός ο τίτλος; Πως τον υιοθετείτε από πλευράς σας;
Δεν υιοθετώ τέτοιους τίτλους, για μένα ο αγώνας κατά της παγκοσμιοποίησης είναι αγώνας για τη δημοκρατία. Ένας τέτοιος αγώνας δεν έχει βασίλισσες. Απλά μερικοί από μας πρέπει να δουλεύουν λίγο πιο σκληρά. Από το 1987, όταν πρωτοξεκίνησε τη λειτουργία του ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου, και κατ’ επέκταση η παγκοσμιοποίηση, που δεν πρέπει να το αποκαλούμε «ελεύθερο εμπόριο», έδωσα είκοσι χρόνια από τη ζωή μου σ’ αυτόν τον αγώνα. Οι βασίλισσες-μέλισσες ξέρετε, δεν κάνουν καμιά εργασία, απλά κάθονται, και οι εργάτες τους κουβαλούν τα απαραίτητα. Στον ακτιβισμό και στα υπόλοιπα κινήματα όσο περισσότερο εργάζεσαι τόσο περισσότερο επωφελείσαι. Ποια γεγονότα και αιτίες σας οδήγησαν από τις σπουδές Κβαντικής Φυσικής στον Καναδά, στην επιστροφή σας στην πατρίδα; Όταν έκανα το διδακτορικό μου δεχόμουν προτάσεις για θέσεις σε αμερικάνικα πανεπιστήμια. Αυτό δεν είναι δύσκολο να συμβεί σε έναν έξυπνο Ινδό, το να γίνει δηλαδή Αμερικανός πολίτης. Η Αμερική είναι γεμάτη απ’ αυτούς. Τότε είχα εμπλακεί στο πρώτο οικολογικό κίνημα, και κατά τη διάρκεια αυτής μου της εμπλοκής συνειδητοποίησα ότι υπάρχουν πολλά πράγματα της πατρίδας μου που μου ήταν άγνωστα. Κατάλαβα πως, παρ’ όλο που ήξερα Πυρηνική Φυσική και πώς να λύνω κβαντικές εξισώσεις, κομμάτια της Ινδίας μου ήταν άγνωστα. Αποφάσισα να γυρίσω στην Ινδία για να μάθω καλύτερα ποια ήταν η χώρα μου και η κοινωνία της… Αδιαμφισβήτητα υπηρετώντας τη Φύση υπηρετούμε και την ανθρωπότητα. Πείτε μας λίγα λόγια για την οργάνωση που ιδρύσατε στην Ινδία, και που ονομάσατε «Navdanya». Μεγάλωσα σ’ ένα σπίτι όπου ο εγωισμός δεν αποτελούσε αρετή και γι’ αυτόν τον λόγο δεν ήθελα να ζήσω μόνο για τον εαυτό μου αλλά θα μου άρεσε να προσφέρω. Το «Ίδρυμα για την Τεχνολογία και την Οικολογία στην Ινδία», το οποίο ίδρυσα. ονομάζεται «Navdanya», που σημαίνει «εννέα σπόροι», αλλά αν τον προφέρεις λίγο διαφορετικά στα ινδικά σημαίνει και «νέο δώρο», είναι ένα κίνημα που πρωτοξεκίνησα το 1987. Στη διάρκεια της συνάντησης της Γενεύης, στις εργασίες για τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, όλες οι μεγάλες εταιρείες άρχισαν να συζητούν για τους σπόρους και την εμπορευματοποίησή τους κάτι που θεώρησαν πως θα ήταν δυνατόν μέσα από το λεγόμενο ελεύθερο εμπόριο. Αυτή η βιολογική πειρατεία, είναι η διαδικασία «πατενταρίσματος» (αναγνώρισης δικαιωμάτων ιδιοκτησίας-πατέντας) ζωντανών φυσικών πόρων ή παραδοσιακών γνώσεων και πρακτικών που προέρχονται από φτωχές χώρες. Μεγάλες εταιρείες, κυρίως από την πλούσια Δύση, εκμεταλλεύονται τους φυσικούς πόρους αλλά και τις παραδοσιακές γνώσεις των φτωχών χωρών, τα κατοχυρώνουν ως «πατέντες» στο όνομα της εταιρείας κι εφαρμόζουν στη συνέχεια όλους τους κανόνες και περιορισμούς περί «πνευματικής ιδιοκτησίας». Αυτό ακούστηκε στα αυτιά μου ως στυγνή δικτατορία, πήγα στο σπίτι μου κι άρχισα να σώζω σπόρους… Εμπνευσμένη από τον Γκάντι ο οποίος πάλεψε ενάντια στη Βρετανική Αυτοκρατορία γνέθοντας κλωστές σ’ ένα αδράχτι, οι σπόροι για μένα έγιναν κάτι ισότιμο με τον αργαλειό. Εκείνος ο ιμπεριαλισμός ήταν για την υφαντουργία, ότι τώρα είναι για τους σπόρους. Για μένα λοιπόν ο αργαλειός είναι οι σπόροι και η «Navdanya» ο δρόμος για την ελευθερία. Δημιουργήσαμε κοινότητες με τράπεζες σπόρων έτσι ώστε οι αγρότες να μπορούν να τους προμηθεύονται ελεύθερα και όχι να τους αγοράζουν από τις εταιρείες. Σήμερα σε 16 επαρχίες της Ινδίας λειτουργούν 24 τέτοιες τράπεζες. Όπου υπάρχουν αυτές οι τράπεζες οι αγρότες έχουν και έσοδα και τροφή. Αντίθετα, όπου δεν υπάρχουν, οι αγρότες είναι αναγκασμένοι να αγοράζουν σπόρους από τις εταιρείες. Δυστυχώς δεν έχουν τα απαραίτητα έσοδα, και χρωστούν πάρα πολλά στις εταιρείες. Στην Ινδία 40.000 αγρότες έχουν αυτοκτονήσει τα τελευταία χρόνια και πολλές χιλιάδες έχουν χάσει τη γη τους. Ο οργανισμός μας προσανατολίζει τους αγρότες σε εναλλακτικές αγορές γιατί πιστεύουμε πως η αγορά σήμερα είναι μια αγορά που εξαπατά. Δεν δίνει τη σωστή τιμή, θέλει τις τιμές τόσο χαμηλά ώστε οι αγρότες να μην αποκομίζουν κανένα κέρδος. Δημιουργούμε λοιπόν την αληθινή αγορά και αυτή είναι στα χέρια των αγροτών, φέρνει υγιεινά προϊόντα στον καταναλωτή και στη σωστή τιμή, τόσο για τους παραγωγούς όσο και για τους καταναλωτές.


Σας έχουν πολεμήσει οι εταιρείες για όλη αυτή την προσπάθειά σας;
Οι εταιρείες αγωνίζονται εναντίον μου με όποιον τρόπο μπορούν.Είτε έρχονται στις κοινότητες και απειλούν, ή βάζουν κυβερνητικούς μηχανισμούς να δημιουργούν προβλήματα. Πρόσφατα, ήρθε σε μένα κάποιος κυβερνητικός οικονομικός σύμβουλος και με ρωτούσε τι ακριβώς κάνω με τη συλλογή σπόρων. Του απήντησα πως το αντικείμενο του ενδιαφέροντός του ήταν τα λογιστικά μου βιβλία και όχι οι σπόροι, και τα φορολογικά μου έγγραφα δεν έχουν καμιά σχέση με τους σπόρους. Στη συνέχεια της συζήτησής μας με αρκετούς αγρότες παρόντες, κατάλαβαν και οι ίδιοι τη σχέση και το πώς εμπλέκονται οι εταιρείες με το εισόδημα των αγροτών. Οι εταιρείες επίσης προσπαθούν να δημιουργήσουν νόμους που σε κάνουν να φαίνεσαι παράνομος, να φαίνεται παράνομος κάποιος που συλλέγει σπόρους, αλλά εμείς έχουμε ταχθεί σ’ αυτό που κάνουμε και είμαστε απόλυτα δεσμευμένοι σ’ αυτό. Για μια ακόμη φορά θυμήθηκα τον Γκάντι ο οποίος, όταν οι Βρετανοί προσπάθησαν να δημιουργήσουν μονοπώλιο στο αλάτι, αυτός πήγε στην παραλία έπιασε το αλάτι και είπε ότι η Φύση το δίνει δωρεάν, το χρειαζόμαστε για την επιβίωσή μας, θα συνεχίσουμε να φτιάχνουμε το δικό μας αλάτι και δεν θα υποκύψουμε στους νόμους τους. Το ίδιο ισχύει και για τους σπόρους: η Φύση τους παρέχει ελεύθερα, εμείς τους χρειαζόμαστε για την επιβίωσή μας και δεν θα υποκύψουμε σε κανένα νόμο.

Τι σημαίνει «ανδροποίηση της γεωργίας» όπως χαρακτηριστικά τονίζετε σε λόγους αλλά και στα βιβλία σας; 
Η ανδροποίηση της γεωργίας έχει παρά πολλές διαστάσεις. Ας αναλογιστούμε την κατάσταση της γεωργίας στον καιρό της Βιομηχανικής Επανάστασης, όταν ο Μπέικον και άλλοι διανοούμενοι είπαν πως τώρα θα δημιουργήσουμε μια «επιστήμη με ανδρική φύση». Ήταν μια επιστήμη που έκλεβε, κομμάτιαζε τη Φύση και δεν συνεργαζόταν μαζί της. Ήταν βασισμένη πάνω στον ανδρικό κώδικα ότι ο άνθρωπος πρέπει να επιβληθεί στη Φύση και να την κατακτήσει. Θυμηθείτε τα χημικά που σήμερα χρησιμοποιούνται στη Φύση. Τα περισσότερα τα ονόμασαν με πολεμικά ονόματα –«επίθεση», «κατάκτηση», «σπαθί»– και άλλα παρόμοια. Δεν ήταν λοιπόν κάτι που δήλωνε συνεργασία με τη Φύση αλλά αντίθετα. Όταν οι γυναίκες ασχολούνται με τη Γη, δεν αντιμετωπίζουν τα φυτά ως εχθρούς, τα βλέπουν σαν φάρμακο για ασθένειες, τροφή για τους ανθρώπους και τα ζώα. Οι γυναίκες συλλέγουν επίσης με φροντίδα κάθε σπόρο. Αντίθετα οι άνδρες βλέπουν τα αγριόχορτα, τα έντομα, τα βακτήρια ως εχθρούς. Η Φύση όμως είναι αρκετά έξυπνη καθώς μπορεί από μόνη της να καταπολεμήσει όλα αυτά καθώς γίνεται πιο ανθεκτική δημιουργώντας αντιστάσεις. Η δεύτερη διάσταση της ανδροποίησης της γεωργίας είναι πως βγάζει πλέον την γυναίκα έξω από το χωράφι, τη μετατοπίζει από τη Γη. Κάθε κουλτούρα που βασίζεται στην οικολογία βασίζεται στη δραστηριότητα και τη συμμετοχή των γυναικών. Κάθε γεωργία που βασίζεται στη μοντέρνα τεχνολογία και χημικά μετατοπίζει τη γυναίκα από τη Φύση. Αυτή η κατάσταση σε μας στην Ινδία, αφαιρεί από τη γυναίκα την αξία της σαν φύλο, την κάνει άχρηστη και την εκτοπίζει τελείως. Κάθε γεωργική κουλτούρα έχει γίνει περισσότερο χημική, περισσότερο εταιρική, πιο βιομηχανική ακριβώς λόγω αυτών των διαστάσεων ανδροποίησής της.

Σήμερα οι ευρύτερες μάζες μπορούν να καταλάβουν το τι γίνεται και πως, για να συμμετέχουν σ’ ένα τέτοιο κίνημα; 
Δεν μου αρέσει να σκέφτομαι τους ανθρώπους σαν μάζες. Αυτή είναι μια ακόμα λέξη η οποία προέρχεται από την καρτεσιανή κληρονομιά. Εγώ πιστεύω πως κάθε άνθρωπος έχει μια ξεχωριστή τεράστια ικανότητα, καθένας μας είναι ξεχωριστός και ιδιαίτερα δημιουργικός με τον τρόπο του. Είμαι σίγουρη πως οι συνηθισμένοι Έλληνες πολίτες έχουν αρκετές ικανότητες για να αποτελέσουν μέρος του κινήματος που ονομάζεται αντιπαγκοσμιοποίηση, το κίνημα για τη ελευθερία των καιρών μας. Η Ευρώπη διαθέτει μικρό αριθμό αγροτών πλέον, η Ελλάδα έχει αυξημένο αριθμό αυτόνομων αγροτών. Οι περισσότερες χώρες που οι αγρότες δουλεύουν μέσω εταιριών έχουν αυτόματα και μειωμένη ποικιλία τροφίμων, η Ελλάδα αντίθετα έχει μια πολύ μεγάλη ποικιλία. Σ’ ολόκληρη την Ευρώπη η Ελλάδα φημίζεται για το καλύτερο διατροφικό επίπεδο, για την μεγάλη ποικιλία στη φυτική παραγωγή, για την παράδοση στην κουζίνα. Όλα αυτά αποτελούν μια πολύ καλή βάση αντίστασης. Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης η γεωργία και η τροφή είναι τα μεγαλύτερα πεδία επένδυσης. Οι εταιρείες που πατεντάρουν σπόρους όπως η Monsanto, φτάνουν σε τζίρους τρισεκατομμυρίων δολαρίων τον χρόνο φιλοδοξώντας να αγοράσουν κάθε σπόρο από κάθε αγρότη στον κόσμο. Η Ελλάδα έχει μια παράδοση χιλιάδων χρόνων στο χώρο της γεωργίας. Διαθέτει πλούσια ποικιλία χλωρίδας και πανίδας, αλλά και μόνο το γεγονός της πλούσιας κουζίνας στην Ελλάδα, είναι αντίσταση απέναντι στο junk food των MacDonald και άλλων αλυσίδων πρόχειρης διατροφής. Αυτές οι εταιρείες καταδικάζουν σήμερα ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους στην πείνα και άλλα δύο στην κακή διατροφή. Νομίζω πως όλα αυτά είναι τόσο απλά και κατανοήσιμα, αλλά όταν οι μεγάλες εταιρείες τα συζητούν, χρησιμοποιούν μια τέτοια γλώσσα ώστε να αποπροσανατολίζουν τον μέσο καταναλωτή. Γίνονται συμφωνίες στο International Trade Agreement και στη νέα ευρωπαϊκή νομοθεσία που ορίζει ότι δεν μπορεί να καλλιεργηθεί κάτι που υπόκειται στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου. Παίζονται τέτοια παιχνίδια μ’ αυτούς τους οργανισμούς ώστε τελικά ο άνθρωπος να μην μπορεί να ελέγχει άμεσα την τροφή του, άρα να μην μπορεί να ελέγξει την ίδια τη ζωή του. Όλα αυτά είναι θέματα που οποιοσδήποτε ενδιαφέρεται έχει εύκολη πρόσβαση στην πληροφορία. Άλλωστε οι ΄Έλληνες έχουν γενναίο παρελθόν στην αντίσταση στον φασισμό κι εγώ αυτό το ονομάζω «διατροφικό φασισμό». Πρέπει λοιπόν, ρησιμοποιώντας τις προηγούμενες αντιστάσεις τους απέναντι στον φασισμό, να αντισταθούν και στο σημερινό διατροφικό φασισμό.

Θα επικρατήσουν τελικά οι Monsanto και Wall Mart ως παγκόσμιο φαινόμενο αγοράς; Ποια θα είναι τα μέτρα αντίστασης απέναντί τους; 
Η Monsanto και η Wall Mart θα ήθελαν παρά πολύ να ελέγχουν οτιδήποτε μπορεί να πωληθεί και να αγορασθεί. Αν ολόκληρος ο κόσμος διαθέτει μια εταιρεία που εμπορεύεται σπόρους αυτό δεν σημαίνει δικτατορία; Προσωπικά δεν μπορώ να εγγυηθώ πως αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί, μπορώ όμως να εγγυηθώ πως εγώ δεν θα το δεχθώ. Θα χρησιμοποιήσω κάθε κύτταρο του μυαλού μου και θα συνεργαστώ με κάθε άνθρωπο που αγωνίζεται για την ελευθερία του ώστε να αποτρέψουμε αυτή τη σύγχρονη δικτατορία. Πιστεύω επίσης στη φιλοσοφία του «Γκίτα» (Μπάγκαβαντ-Γκίτα, το απόσταγμα της Βεδικής γνώσης) που λέει πως δεν εξαρτάται από σένα να αποφασίσεις για το αποτέλεσμα, αλλά αυτό που εξαρτάται από σένα είναι η σωστή δράση. Έτσι αυτό που είναι στα χέρια μου είναι η δράση μου απέναντι στη Monsanto και την Wall Mart.

Γιατί νομίζεται ότι η παγκοσμιοποίηση,ως σύνολο συμφωνιών, θα αποτύχει;
Μέσω της παγκοσμιοποίησης μετατοπίζονται τα κέντρα λήψης αποφάσεων και από δημοκρατικά όργανα μεταβάλλονται σε αντιδημοκρατικούς θεσμούς, όπως η WTO, η Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Όταν η διοίκηση του λιμανιού του Ντουμπάι έκανε συμβόλαιο για να χαρακτηρισθεί ως ζώνη ελεύθερου εμπορίου, η Γερουσία των ΗΠΑ ήταν αρνητική. Στην Ευρώπη ο εκβιασμός του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για την ιδιωτικοποίηση βασικών κοινωνικών υπηρεσιών, όπως η ύδρευση, τα δίκτυα κοινής ωφέλειας ή η φιλελευθεροποίηση των αγορών δημιουργεί κοινωνικούς κραδασμούς. Όταν η ιταλική εταιρεία ANIELI προσπάθησε να εξαγοράσει μια γαλλική εταιρεία, οι Γάλλοι οργανώθηκαν ώστε να μπλοκάρουν την εξαγορά. Στην Κίνα, όταν προσπάθησαν να εισάγουν ένα νόμο για τα δικαιώματα της προσωπικής ιδιοκτησίας, κινήματα και Κινέζοι διανοούμενοι τον μπλόκαραν ώστε αυτός ο νόμος να μην καταφέρεί να υπονομεύσει την ισότητα. Πρόσφατα οι G6, που είναι και η καρδιά των αποφάσεων του WTO, και που υποτίθεται οι αποφάσεις τους θα «σιδέρωναν» τις διαφορές που προέκυψαν από τη διάσκεψη του Χονγκ Κονγκ δεν έφτασαν σε καμιά συμφωνία και η προθεσμία τους εκκρεμεί μέχρι τον Απρίλιο. Δεν μπορώ να φανταστώ πως θα καταλήξουν σε μια σύμπνοια απόψεων, μάλλον θα προσποιηθούν κάτι τέτοιο. Κατά κάποιο τρόπο το ίδιο το WTO αναιρεί αυτή τη δικτατορία που προσπαθούν να δημιουργήσουν.

Νομίζετε πως οι πολιτικές που ακολουθούν οι αρχηγοί κρατών της Νότιας Αμερικής όπως οι Λούλε, Τσάβες και Μοράλες θα αντέξουν απέναντι στην πίεση των ΗΠΑ; 
Το γεγονός και μόνο ότι υπάρχουν αυτοί οι πολιτικοί, είναι αποτέλεσμα της ύπαρξης των λαών που τους εκλέγει. Τα δικαιώματα που ενισχύουν αυτές οι κυβερνήσεις αντανακλούν ένα νέο δημοκρατικό κίνημα. Δεν πιστεύω πως θα πρέπει να αφήσουμε τρεις χώρες να δίνουν τη μάχη για όλους μας, κάθε χώρα πρέπει να παλέψει για την ισχυροποίηση της δημοκρατίας της, κάθε χώρα πρέπει να δημιουργήσει έναν δικό της «Morales». Δεν πρέπει ο λαός οποιαδήποτε χώρας να στηρίζει έναν πολιτικό ο οποίος δεν μάχεται για τα συμφέροντά του.


Ποιες θα είναι οι κινήσεις σας τα επόμενα χρόνια, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις σύγχρονες πρακτικές της παγκοσμιοποίησης; 
Προγραμματίζω την εξάπλωση των τραπεζών σπόρων του ιδρύματος «Navdanya». Αξίζει να σημειώσω πως πέρυσι, μετά το τσουνάμι, καταφέραμε να δώσουμε σπόρους ανθεκτικούς στο αλάτι στις χώρες που επλήγησαν, κάτι που δεν προέβλεψε κανείς. Άλλωστε στην αγορά αυτοί οι σπόροι δεν έχουν καμία αξία. Εμείς, μελετώντας τις αλλαγές των κλιματολογικών συνθηκών, την άνοδο του επιπέδου της θάλασσας, τη δημιουργία κυκλώνων, καταλάβαμε πως έπρεπε να σώζουμε μεγαλύτερη ποικιλία σπόρων. Χρειαζόμαστε και καταφέραμε να συλλέξουμε περισσότερες ποικιλίες, ανθεκτικές επίσης στην ξηρασία και στις πλημμύρες. Έτσι είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τις όποιες τυχόν μετεωρολογικές αλλαγές. Το όνειρό μου σε ότι αφορά τη γεωργία είναι να καταφέρουμε να δίνουμε σπόρους σε ένα εκατομμύριο αγρότες, να τους πείσουμε για τη μη χρήση χημικών και τελικώς να τους απομακρύνουμε από το WTO, σε ελεύθερες ζώνες αγοράς. Ήδη έχομε αρκετές περιοχές στην Ινδία οι οποίες έχουν δεσμευθεί να αποτελούν ελεύθερες ζώνες, που σημαίνει ότι δεν χρησιμοποιούν χημικά και δεν υπόκεινται στους νόμους του WTO. Θέλω επίσης να συνεργαστώ με το ευρωπαϊκό δίκτυο των ζωνών ελεύθερης αγοράς, ώστε μέσα από αυτές να μπορούμε να μιλάμε για πραγματική ελευθερία. Για μας ό, τι υπόκειται στο WTO, σημαίνει ότι λειτουργεί κάτω από νέο-αποικιοκρατικό καθεστώς. Θέλω να συνεργαστώ με κινήματα απ’ όλο τον κόσμο ενάντια στην απάτη της παγκόσμιας βιομηχανοποιημένης γεωργίας που φέρνει πείνα και καταστροφή του περιβάλλοντος. Θα συνεχίσουμε την έρευνα πάνω σ’ αυτό, θα συνεχίζουμε να δημιουργούμε δίκτυα, θα συνεργαστούμε με άλλες οικονομίες ανά τον κόσμο, και μέσα από αυτές τις πρακτικές τελικά φιλοδοξούμε να γράψουμε τους νέους νόμους της αγοράς. Το όνειρό μου επίσης για τα προσεχή πέντε χρόνια είναι, να καταφέρουμε να αφυπνίσουμε όσο το δυνατόν περισσότερους, ώστε να μη βλέπουν τους νόμους του WTO για τη γεωργία σαν τις κυρίαρχες συμφωνίες, αλλά να στρέφεται σε κινήματα της οικολογίας και των ίδιων των αγροτών και να καταλάβουν πως το δικαίωμα για αγροτικό εμπόριο, ένα δικαίωμα που το δίδει η Φύση, είναι δίκαιο τόσο για τους παραγωγούς όσο και για τους καταναλωτές. Αυτό σημαίνει πως δεν θα εξαρτόμαστε από τις εισαγωγές και δε θα παραμελούμε την ντόπια γεωργική κουλτούρα, τη βιοποικιλία και τον πλουραλισμό, για κάτι ξένο. Για μένα ο αγώνας κατά της παγκοσμιοποίησης είναι αγώνας για τη δημοκρατία. Οι γυναίκες συλλέγουν με φροντίδα κάθε σπόρο, αντίθετα οι άνδρες βλέπουν τα αγριόχορτα, τα έντομα, τα βακτήρια ως εχθρούς.
Παίζονται τέτοια παιχνίδια μ’ αυτούς τους οργανισμούς ώστε τελικά ο άνθρωπος να μην μπορεί να ελέγχει άμεσα την τροφή του, άρα να μην μπορεί να ελέγξει την ίδια τη ζωή του. Η Ελλάδα έχει μια παράδοση χιλιάδων χρόνων στο χώρο της γεωργίας, διαθέτει πλούσια χλωρίδα και πανίδα, αλλά και μόνο το γεγονός της πλούσιας κουζίνας στην Ελλάδα, είναι αντίσταση απέναντι στο junk food των Mac Donald.
Πηγή: http://www.anotherworldishere.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

 
back to top