Δευτέρα 30 Απριλίου 2012

Απαγορεύουν τώρα και την υδροληψία...

Η παγκόσμια καταλήστευση με τη δικαιολογία της προστασίας του περιβάλλοντος συνεχίζεται, αγνοώντας τους ανθρώπους με πραγματικό οικολογικό αίσθημα. Στα πλαίσια της περίφημης Ατζέντα 21 θα απαγορεύεται σε κάποιον να συλλέγει το νερό της βροχής. Το βροχόνερο θεωρείται επίσημα ως μεταβατικό ύδωρ και καταλήγει στον υδροφόρο ορίζοντα και εκεί υποτίθεται «καθαρίζεται» με χημικά πρόσθετα για το καλό μας. Έτσι κάποιος θα είναι υποχρεωμένος να πληρώνει στο κράτος για να το χρησιμοποιήσει. Με αυτόν τον τρόπο είχαν προσπαθήσει να απαγορεύσουν στους φτωχούς αγρότες στη Βολιβία να μαζεύουν το νερό της βροχής σε κουβάδες ή να το συλλέγουν από λακκούβες για να ξεδιψάσουν και να ποτίσουν, αφού πολυεθνικές είχαν εξαγοράσει το σύστημα ύδρευσης. Στη χώρα μας σύμφωνα με την ΚΥΑ 150559, ΦΕΚ 1440 της 16-6-2011, όλοι οι αγρότες που κάνουν χρήση νερού για οποιοδήποτε λόγο, θα πρέπει να καταθέσουν δικαιολογητικά για να τους χορηγηθούν άδειες για υφιστάμενα δικαιώματα χρήσης νερού. H καταληκτική ημερομηνία υποβολής δικαιολογητικών για την έκδοση άδειας χρήσης νερού είναι η 16η Ιουνίου 2012, αλλιώς γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι δεν θα έχουν το δικαίωμα υδροληψίας. Αυτά τα «ωραία» έφερε το Μνημόνιο. Οι πράσινοι φόροι μπαίνουν για τα καλά στις ζωές μας. Δείτε το βίντεο και βγάλτε μόνοι σας συμπεράσματα.
Πηγή: Pygmi.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Όταν το γιαούρτι γίνεται πολιτική...

Μια διαλεκτική άποψη για την πολιτική, λέει πως τα πάντα είναι πολιτική. Ακόμη και η μη πολιτική άποψη είναι πολιτική, καθώς παραχωρεί τη μοίρα σου στην πολιτική απόφαση των άλλων. Είναι αυτό το «τα πάντα» κυριολεκτικό; Μπορεί να είναι το γιαούρτι πολιτική; Μερικές από τις σελίδες της πολιτικής ιστορίας των τελευταίων μηνών, μυρίζουν μαγιά γιαουρτιού. Ακόμη και τα θύματα του γιαουρτώματος κατανοούν γιατί συμβαίνει αυτό σε μια Ελλάδα που το πολιτικό σύστημα δείχνει αδύναμο να επιλύσει πολλά από τα προβλήματα της χώρας. Αυτή η κατανόηση μπορεί να γίνει δικαιολογία; Πολλοί ισχυρίζονται πως από τη στιγμή που αυτός που τιμωρείται για όλα είναι ο πολίτης, ενώ ο θύτης πολιτικός είναι προστατευμένος και ατιμώρητος, το γιαούρτωμα είναι η μικρότερη ζημιά. Μέχρι πού φτάνει το δικαίωμα και ποιός ορίζει τον ένοχο ή τον αθώο; Απειλεί το γιαούρτι τη Δημοκρατία ή απλώς δροσίζει τη μνήμη; Το «Κουτί της Πανδώρας» ανοίγει για την κουλτούρα της διαμαρτυρίας που δείχνει, σύμφωνα με κάποιους, να ισορροπεί ανάμεσα στην οπισθοδρόμηση της Δημοκρατίας και τη σηματοδότηση ενός ακόμη αδιεξόδου.

Διαβάστε περισσότερα...

Τελικά όλα στη ζωή μας είναι θέμα προτεραιοτήτων...

Προτεραιοτήτων και επιλογών! Όλοι μας βρεθήκαμε κάποια στιγμή, σαν τον Ηρακλή, μπροστά σε ένα σταυροδρόμι, μη ξέροντας ποιο δρόμο να ακολουθήσουμε. Την επιλογή όμως πρέπει να την κάνει ο καθένας μόνος του! Κι εδώ μπαίνει το ερωτηματικό: Πόσες από τις επιλογές που έχουμε κάνει είναι δικές μας, ολόδικές μας; Σε πόσες από αυτές βάλαμε ως προτεραιότητα τον εαυτό μας; Αν γυρίσουμε όλοι πίσω, θα δούμε ότι ελάχιστες ήταν οι φορές που επιλέξαμε κάτι με βασικό γνώμονα τις δικές μας ανάγκες. Όχι! Δεν μιλάω για το αδηφάγο τέρας του εγωισμού που ζει μέσα σε όλους παρασιτικά. Πάντα έπρεπε και πρέπει να σκεφτούμε κάτι άλλο, κάποιους άλλους. Τις πραγματικές μας επιλογές, τα αληθινά μας θέλω τα έχουμε στοιβάξει στη μεγάλη ντουλάπα του μυαλού μας. Εκεί, στο πίσω μέρος, στη σκοτεινή μεριά του φεγγαριού και χάσαμε επίτηδες το κλειδί! Μπορεί όμως πραγματικά να κρυφτεί κάποιος από τον εαυτό του; Για τον καθένα έρχεται η στιγμή που θα ανοίξει τη παλιά ντουλάπα και θα βρεθεί αντιμέτωπος με τα στοιβαγμένα και σκονισμένα θέλω του. Ας φροντίσει τουλάχιστον οι προτεραιότητες που έχει βάλει να είναι οι σωστές! Νύν ή αεί; Αεί. Αυτόν ή άλλον; Αυτόν. Εσένα ή άλλον; Εσένα. Το άλφα ή το ωμέγα; Το άλφα. Την εκκίνηση ή την άφιξη; Την εκκίνηση. Τη χαρά ή τη λύπη; Τη χαρά. Τον άνθρωπο ή τον πόθο; Τον άνθρωπο. Τον πόλεμο ή την ειρήνη; Την ειρήνη. Να αγαπιέσαι ή να αγαπάς; Να αγαπώ! Ν. Εγγονόπουλος "Το γλωσσάριο των ανθέων" Πηγή: http://liverichlr.blogspot.com

Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 29 Απριλίου 2012

Ενημερώσου για την "Acta"...

Λίγες μέρες αφότου κόπασε ο θόρυβος από τις αντιδράσεις στα αμερικανικά νομοσχέδια SOPA και PIPA, 22 Ευρωπαϊκές χώρες, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγεται και η Ελλάδα, υπέγραψαν στο Τόκυο τη συνθήκη κατά της πειρατείας ACTA. Η ACTA (Anti-Counterfeiting Trademark Agreement) συστάθηκε και υπογράφηκε σχεδόν με μυστικότητα, χωρίς δημόσιες διαβουλεύσεις, και οι πολέμιοί της θεωρούν πως το περιεχόμενό της μπορεί να επιφέρει σοβαρότατες συνέπειες στην online ζωή μας. Πιο συγκεκριμένα, η ACTA αποτελεί μια γενικότερη συμφωνία μεταξύ εθνών που καλύπτει ένα ευρύ φάσμα αγαθών, υλικών και ψηφιακών. Σε ό,τι αφορά το διαδίκτυο, η συμφωνία θα μπορούσε να καταστήσει τους παρόχους (ISP) υπόλογους για παραβιάσεις πνευματικών δικαιωμάτων που πραγματοποιούνται στο δίκτυό τους και να τους οδηγήσει στην χρήση τεχνολογιών παρακολούθησης προκειμένου να ελέγχουν την δραστηριότητα των χρηστών τους. Επίσης, θα μπορούσε να επιβληθεί μια πολιτική τύπου «τριών χτυπημάτων» με την οποία ο ISP θα αποβάλλει από το δίκτυό του όσους διακινούν παράνομο υλικό και δεν συμμορφώνονται μετά από μια σειρά προειδοποιήσεων. Εντονότατη κριτική, πάντως, έχει ασκηθεί στην ACTA και εξαιτίας του ότι προσπαθεί να εισάγει σημαντικούς νόμους «από την πίσω πόρτα» μέσω μιας εμπορικής συμφωνίας που όταν επικυρωθεί θα αποκτήσει δεσμευτική ισχύ, αντί να αφήσει τις μεμονωμένες χώρες να θέσουν τους δικούς τους νόμους σε δημόσια συζήτηση. Μέχρι στιγμής, οι χώρες που συμφώνησαν να υιοθετήσουν την ACTA είναι οι Ελλάδα, Αυστρία, Βέλγιο, Βουλγαρία, Τσεχία, Δανία, Φινλανδία, Γαλλία, Ουγγαρία, Ιρλανδία, Ιταλία, Λετονία, Λιθουανία, Λουξεμβούργο, Μάλτα, Πολωνία, Πορτογαλία, Ρουμανία, Σλοβενία, Ισπανία και Σουηδία. Σύντομα αναμένεται να υπογράψουν και οι υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ αξίζει να σημειωθεί πως ήδη έχουν υπογράψει οι ΗΠΑ, Αυστραλία, Καναδάς, Ιαπωνία, Ν. Κορέα, Μαρόκο, Νέα Ζηλανδία και Σιγκαπούρη. Πρέπει να σημειωθεί, πάντως, πως η ACTA δεν αποτελεί τετελεσμένο γεγονός αφού πρέπει να επικυρωθεί από τις χώρες που το έχουν αποδεχτεί, κάτι που, τουλάχιστον στην Ευρώπη, αναμένεται να γίνει σε αρκετούς μήνες από τώρα. Ήδη έχει ξεκινήσει να διαμορφώνεται κίνημα διαμαρτυρίας και ειδικά στην Πολωνία χιλιάδες διαδηλωτές έχουν ήδη βγει στους δρόμους τις τελευταίες μέρες. Aν θέλετε να μάθετε περισσότερα για την ACTA διαβάστε ένα πιο αναλυτικό άρθρο, ενώ στη σελίδα stopacta.info μπορείτε να βρείτε περαιτέρω υλικό και παραπομπές. Πηγή: TheNextWeb

Διαβάστε περισσότερα...

Βιοκαύσιμο από εφημερίδες...

Ένα βακτήριο που εντοπίστηκε σε περιττώματα ζέβρας μπορεί να μετατρέψει την κυτταρίνη των παλιών κοινών παλιών εφημερίδων σε βουτανόλη. Με αυτή τη μέθοδο η βουτανόλη μπορεί να αντικαταστήσει τη βενζίνη σε αυτοκινητήρες. Μια ομάδα ερευνητών στο Πανεπιστήμιο Tulane των ΗΠΑ εκτρέφει ένα βακτήριο, το οποίο εντοπίστηκε πρόσφατα, σε παλιές, υγρές εφημερίδες που πολτοποιήθηκαν σε μίξερ. Το βακτήριο τρέφεται με τις ίνες των εφημερίδων και τις μετατρέπει σε βουτανόλη, ένα εξαιρετικό βιοκαύσιμο που χρησιμεύει στην κίνηση μηχανών εσωτερικής καύσης. Το ταξίδι της αναζήτησης αυτού του βακτηρίου ήταν πολύ απαιτητικό για τους ερευνητές. Για να εντοπίσουν το εν λόγω βακτήριο που ονομάστηκε TU-103, ήταν αναγκασμένοι να σκάψουν μέσα σ’ ένα βαγόνι με περιττώματα που προμηθεύτηκαν από τον κοντινό ζωολογικό κήπο της Νέας Ορλεάνης. «Ψάξαμε με προσοχή τα περιττώματα αρκετών χορτοφάγων ζώων, καμηλοπαρδάλεων, ελεφάντων, ζεβρών και άλλων», λέει ο μοριακός βιολόγος David Mullin του Πανεπιστημίου Tulane. Τελικά το βακτήριο εντοπίστηκε στα περιττώματα της ζέβρας. «Καταφέραμε να απομονώσουμε μια συγκέντρωση βακτηριακών στελεχών που παράγουν βουτανόλη, μεταξύ των οποίων ήταν και το TU-103 που αποφασίσαμε να μελετήσουμε πιο εμπεριστατωμένα», λέει ο Mullin. Όταν αναφέρεται κανείς στα βιοκαύσιμα, συνήθως εννοεί την αιθανόλη, αλλά η ανακάλυψη των ερευνητών του Πανεπιστημίου Tulane μπορεί να αλλάξει το τοπίο και τα δεδομένα. Κι αυτό γιατί η βουτανόλη είναι ο καταλληλότερος αντικαταστάτης της βενζίνης, η οποία παράγεται από το πετρέλαιο και εκλύει διοξείδιο του άνθρακα, ένα από τα αέρια που ευθύνονται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Η αιθανόλη, από την άλλη, μπορεί να αναμειχθεί με τη βενζίνη μέχρι μια συγκεκριμένη ποσότητα. Και αυτό γιατί έχει την τάση να προσροφά εύκολα νερό (από την υγρασία που υπάρχει στο περιβάλλον) και να βλάπτει με αυτό τον τρόπο τα τμήματα του συστήματος καύσης. Για να «ανέχονται» λοιπόν τα αυτοκίνητα πάνω από 10% αιθανόλη στη βενζίνη τους, θα πρέπει να υποστούν μετατροπή.

ΠΗΓΗ: scienceillustrated.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Δεκάλογος του καλού ψεύτη...

1. Πρόσεχε όταν λες ψέματα, υπάρχουν άνθρωποι που έχουν πιο δυνατή μνήμη από σένα.
2. Κι όταν λες αλήθεια να προσέχεις, σε βλέπουν εκείνοι που ξέρουν μόνο τα ψέματά σου.
3. Πρόσεχε τα ψέματά σου, ποτέ δεν ξέρεις τι αλήθειες ξέρουν οι άλλοι για σένα.
4. Μην λες αλήθεια ποτέ, υπάρχει κίνδυνος να σε πιστέψουν. 5. Ακόμη μεγαλύτερος κίνδυνος υπάρχει όμως αν πιστέψουν τα ψέματά σου.
6. Να αντιμετωπίζεις τους άλλους ως έξυπνους και ικανούς να σε αποκαλύψουν, έτσι μόνο θα μάθεις να κρύβεσαι.
7. Μην εφησυχάζεις όταν λες ψέματα, ποτέ δεν ξέρεις τι σκέφτονται εκείνοι τους οποίους κορόιδεψες.

8. Μην λες ψέματα στον εαυτό σου είναι ο μόνος πιστός φίλος που σου απέμεινε.
9. Μην λες ψέματα σε γυναίκες, σε εκδικούνται με αλήθεια.
10. Η μεγαλύτερη σου ξεφτίλα δεν είναι ότι αποκαλύπτονται τα ψέματά σου αλλά σε ποιους αποκαλύπτονται.

Πηγή:http://alatipsilo.blogspot.com

Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο 28 Απριλίου 2012

CATASTROIKA...


CATASTROIKA ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΥΠΟΤΙΤΛΟΙ από infowar

Διαβάστε περισσότερα...

Μη σκοπεύετε στην επιτυχία...

«Μη σκοπεύετε στην επιτυχία – όσο πιο πολύ αποβλέπετε στην επιτυχία και την κάνετε στόχο σας, τόσο πιο πιθανόν είναι να ξαστοχήσετε. Γιατί η επιτυχία, όπως και η ευτυχία, δεν µπορούν να αναζητηθούν^ πρέπει να προκύψουν, και δεν προκύπτουν παρά µονάχα ως αθέλητο επακόλουθο της αφοσίωσής σας σε ένα σκοπό μεγαλύτερο από τον εαυτό σας ή ως υποπροϊον της παράδοσής σας σε έναν άνθρωπο άλλον από τον ίδιο τον εαυτό σας. Η ευτυχία πρέπει να συµβεί, και το ίδιο ισχύει και για την επιτυχία: πρέπει να την αφήσετε να συµβεί µε το να µη νοιάζεστε γι’ αυτήν. Θέλω να ακούτε τι σας επιβάλλει η συνείδησή σας να κάνετε, και να συνεχίζετε να το κάνετε µε την καλύτερή σας γνώση. Τότε θα ζήσετε για να δείτε ότι μακροπρόθεσµα –µακροπρόθεσµα, λέω– η επιτυχία θα σας ακολουθήσει, ακριβώς γιατί είχατε πια ξεχάσει να τη σκέφτεστε»

 Βίκτορ Ε. Φρανκλ

Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 27 Απριλίου 2012

Αναβλήθηκε η εκδίκαση των αποζημιώσεων για την απαλλοτρίωση της Μαυροπηγής...

Για τις 24 Μαΐου αναβλήθηκε η εκδίκαση του καθορισμού της προσωρινής τιμής μονάδας αποζημίωσης για την απαλλοτρίωση ιδιωτικών και κοινοτικών περιουσιών της Μαυροπηγής, που ήταν προσδιορισμένη για χθες Πέμπτη στο Μονομελές Πρωτοδικείο Κοζάνης, καθώς το δικαστήριο έκανε δεκτό το αίτημα αναβολής λόγω απουσίας ενός εκ των συνηγόρων των κατοίκων. Η εκδίκαση του καθορισμού της προσωρινής τιμής μονάδας αποζημίωσης για την αναγκαστική απαλλοτρίωση του οικισμού της Μαυροπηγής αναμένεται με μεγάλη αγωνία από τους κατοίκους του υπό μετεγκατάσταση οικισμού, καθώς οι τιμές αποζημίωσης που προτείνει η ΔΕΗ χαρακτηρίζονται ιδιαίτερα χαμηλές. Σύμφωνα μάλιστα με τα λεγόμενα του προέδρου της τοπικής κοινότητας Μαυροπηγης Αναστάσιου Εμμανουήλ αλλά και του νομικού συμπαραστάτη μερίδας των κατοίκων Κύρου Σπόντη, οι τιμές που προτείνει η ΔΕΗ κυμαίνονται στα επίπεδα των τιμών αποζημίωσης για την απαλλοτρίωση του Κομάνου, που εκδικάστηκαν όμως πριν 12 χρόνια και ήταν άλλη η αξία των ακινήτων στην περιοχή. Παράλληλα, ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Ν. Κοζάνης Βασίλης Τσιώτσιας, καλεί σε εγρήγορση τους φορείς της περιοχής διότι, όπως επισημαίνει, μπορεί να αποσύρθηκε μετά από πιέσεις η δυσμενής τροπολογία από τον τελευταίο πολυνόμο 4070/12 που ψήφισε πριν το κλείσιμό της η Βουλή, καθώς διάταξη του πολυνομοσχεδίου του υπουργείου Μεταφορών προέβλεπε ότι οι αποζημιώσεις των αναγκαστικών απαλλοτριώσεων θα ορίζονται με βάση τις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων, που είναι πολύ χαμηλότερες των πραγματικών. Διότι, όπως τόνισε, κανένας δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο να επανέλθει μετά τις εκλογές κάποια αντίστοιχη διάταξη σε κάποιο άλλο νομοσχέδιο, γι’ αυτό συνιστά γενική επιφυλακή.

Πηγή: Εφημερίδα Πτολεμαίος - Ρόη ΒΑΣΒΑΤΕΚΗ

Διαβάστε περισσότερα...

Ψεύδους Εγκώμιον, Σύνδρομο του Πινόκιο, Ζωτικό Ψεύδος και Σύγχρονο Παραμύθι...

"Υπάρχουν Αλήθεια και Ψεύδος άραγε; ή υπάρχει μόνον Νέον και Παλαιόν, ― και το Ψεύδος είναι απλώς το γήρας της αληθείας;" [1]
Κωνσταντίνος Καβάφης, Σημείωμα Γ΄ (16.9.1902). Ανέκδοτα σημειώματα ποιητικής και ηθικής. Ερμής, 1983. 24. Ψεύδους Εγκώμιον.

Πήρα το παρακάτω «κυνικό» γράμμα και το δημοσιεύω για μεταπασχαλινή «ξεφάντωση των φίλων». Αγαπητέ κύριε,
Δεν ξέρω αν οι συνέλληνες, παραδομένοι στη λαμπριάτικη βακχεία, πρόσεξαν μιαν «αποκάλυψη» του Βηματοδότη σας την Κυριακή του Πάσχα: Στην Ταχυδρομική Σχολή των ΕΛΤΑ, λέει, υπάρχει και μάθημα δημοσίων σχέσεων... για το μάθημα αυτό, υπάρχει εγχειρίδιο... και στο εγχειρίδιο υπάρχει ένα κεφάλαιο με τον τίτλο «Πώς να λέμε ψέματα με επιτυχία». Τόσο ο βουλευτής που το ανακάλυψε (κ. Στρατάκης) όσο και ο υφυπουργός Μεταφορών (κ. Λουκάκης) στον οποίον απευθύνθηκε, αλλά και ο Βηματοδότης, κατάπληκτοι επειδή διδάσκεται το ψέμα στους δημόσιους υπαλλήλους, εξανέστησαν και ζητούν εξηγήσεις και τιμωρία των δραστών.
Ας επιτραπεί, ωστόσο, στον άσημον εμένα να διαφωνήσω και με τους τρεις και, να πλέξω το εγκώμιο του ψεύδους. Ελπίζω να με συχωρέσουν τόσο αυτοί, όσο και οι μεγάλοι και τρανοί του παρελθόντος, που έχουν συνθέσει κάθε λογής εγκώμια για κάθε είδους έμψυχα και άψυχα, σπουδαία ή ασήμαντα - από τον Θουκυδίδη και τον Ισοκράτη που ύμνησαν την Αθήνα ως τον Λουκιανό που έγραψε εγκώμιο της μύγας και τον Πλούταρχο που εγκωμίασε τη λογική των ζώων... από τον Μιχαήλ Ψελλό που εγκωμίασε ψύλλους, ψείρες και κοριούς, ως τον Έρασμο με το περίφημό του Μωρίας εγκώμιον, τον Βολταίρο που εγκωμίασε την υποκρισία και τον Πωλ Λαφάργκ που εγκωμίασε την τεμπελιά. Γιατί όχι, λοιπόν, κι ένα μικρό εγκώμιο στο αρχαιότατο και δημοφιλέστατο ψεύδος;
Πρώτα πρώτα, η ιστορία του ανθρώπινου γένους αρχίζει μ' ένα ψέμα ή μάλλον με δύο, αφού ο Όφις «ηπάτησε» την Εύα όχι μια αλλά δυο φορές: την ξεμυάλισε να φάει το μήλο από το δέντρο της Γνώσεως και της έταξε πως αυτή και ο σύζυγός της «έσονται ως Θεοί» - πράγμα, βέβαια, που κάθε άλλο παρά έγινε. Ωστόσο, στο ψέμα αυτό χρωστάμε τη γνώση για το «καλόν και το πονηρόν» - άλλο το ζήτημα ποιο απ' τα δυο προτιμάμε κάθε φορά...
Έτσι ή αλλιώς, το ψέμα έγινε από τότε ο κυρίαρχος στη ζωή και την πορεία ανθρώπων, κοινωνιών, κρατών. «Μόλις ο άνθρωπος απόκτησε το χάρισμά του λόγου - λέει ο Ράντγιαρντ Κίπλινγκ - το μεταχειρίστηκε για να πει ένα ψέμα. Και το ψέμα τον ύψωσε αμέσως πάνω απ' όλα τ' άλλα ζώα. Ο πρώτος ψεύτης του κόσμου συνάντησε τον ψεύτη του αντίθετου φύλου, έκαναν ένα συνεταιρισμό και ίδρυσαν τη φυλή των ψευδολόγων, που ονομάζεται και ανθρωπότητα»... Οι σοφοί ορίζουν τον άνθρωπο ως «ένα ζώο που φτιάχνει εργαλεία» ή ως «ένα ζώο που γελά». Κατά την ταπεινή μου γνώμη, θα ήταν εξίσου σωστό αν λέγαμε πως είναι «ένα ζώο που ψεύδεται»...
Επόμενο ήταν, ολόκληρη η Ιστορία να μην είναι - όπως ισχυρίζονται μερικοί - παρά «ένα πακέτο ψέματα», που χαλκεύουν οι ισχυροί για να διαφεντεύουν τους ανίσχυρους.
Αλλά κι εκείνοι κι ετούτοι ζουν, αναπνέουν, συντηρούνται και συμβιώνουν με - και χάρη στο ψέμα. Φτάνει να σκεφτούμε πόσο αγριότερη θα ήταν η «ανθρώπινη ζούγκλα», αν λέγαμε απερίφραστα την αλήθεια ο ένας στον άλλον, αν του πετούσαμε καταπρόσωπο την πραγματική γνώμη μας για το μυαλό του, την εμφάνισή του, την πολιτεία του. Είμαστε που είμαστε «λύκοι» ο ένας για τον άλλον - θα γινόμαστε πιράνχας και αλλιγάτορες, και θ' αλληλοσφαζόμαστε κάθε ώρα και στιγμή... Ο πολύς Νίτσε, στη Θέληση της Δύναμης, υποστηρίζει πως «το ψέμα είναι απαραίτητο στη ζωή, κι αυτό αποτελεί μέρος του τρομερού και προβληματικού χαρακτήρα της ύπαρξης».
Κι όχι μόνο απαραίτητο αλλά και ψυχαγωγικό. «Αγαπώ την αλήθεια - έγραφε ο Ανατόλ Φρανς, στην Ανθισμένη ζωή του. Πιστεύω πως η ανθρωπότητα τη χρειάζεται. Αλλά χρειάζεται ακόμα περισσότερο το ψέμα, που την κολακεύει, την παρηγορεί, της δίνει απέραντες ελπίδες. Χωρίς το ψέμα, θα χανόταν μέσα στην απελπισία και την πλήξη».
Για τούτο, οι άνθρωποι έχουν ανάγκη από το λεγόμενο «ζωτικό ψέμα» - το ζωτικό ψέμα, που σκεπάζει τις ασκήμιες, τις ταπεινότητες, τις αθλιότητες, που εξωραΐζει και τρέφει τη ζωή, ακόμα και την πιο άχαρη, και της δίνει κάποιο νόημα και σκοπό, ενώ η αλήθεια μπορεί ν' αποβεί ολέθρια, όπως το έδειξε ο Ιψεν στην Αγριόπαπιά του. Αλλά και ο Μαξίμ Γκόρκι, που ονόμαζε το ψέμα «θρησκεία των σκλάβων και των αφεντάδων, παραδέχεται ωστόσο πως υπάρχει «ψέμα παρηγορητικό που γαληνεύει» (Στο βυθό).
Και να 'ταν μόνο οι άνθρωποι; Ακόμα και οι θεοί το ανέχονται. «Τέχνασμα απατηλό, χάρη του δίκιου, ούτε ο ίδιος ο θεός το αποδοκιμάζει» («Απάτης δικαίας ουκ αποστατεί θεός»), λέει σ' ένα απόσπασμά του ο θεοσεβέστατος Αισχύλος. Κι επαυξάνει: «Υπάρχουν περιπτώσεις όπου ακόμα κι ο θεός τιμά τα ψέματα» («Ψευδών δε καιρόν έσθ' όπου τιμά θεός»).
Είναι αυτό που ονομάζεται «dolus bonus», «αγαθός δόλος» - έστω κι αν, συχνότατα, ο «δίκαιος σκοπός» δεν είναι παρά πρόφαση για δόλους διόλου αγαθούς...
Αλλά και η επιστήμη και η φιλοσοφία, που αποστολή τους είναι η ανεύρεση της αλήθειας, έχουν αφετηρία τους το ψέμα - αν, τουλάχιστο, πιστέψουμε τον άγγλο ποιητή και πεζογράφο του περασμένου αιώνα Ουώλτερ Σάβατζ Λάντορ: «Αν δεν υπήρχε ψέμα και απάτη στον κόσμο, δεν θα υπήρχε αμφιβολία - αν δεν υπήρχε αμφιβολία, δεν θα υπήρχε έρευνα - αν δεν υπήρχε έρευνα, δεν θα υπήρχε γνώση, σοφία, ιδιοφυία. Και η ίδια η φαντασία θα 'μενε κουκουλωμένη στο μανδύα της, άπραγη, ωχρή και κορδωμένη».
Κι αφού ο λόγος για φαντασία, μήπως ολόκληρη η τέχνη δεν είναι - κατά τον Πλάτωνα - ένα ψέμα, αφού παρασταίνει ψεύτικα και φανταστικά πράγματα σαν αληθινά; Θυμηθείτε πόσο χαριτωμένα τ' ομολογεί ο Λουκιανός στην Αληθινή ιστορία του: «Γράφω για πράγματα που ούτε είδα, ούτε έκανα, ούτε μου τα 'παν άλλοι και που όχι μόνο δεν υπήρξαν ποτέ, αλλά που ούτε καν θα μπορούσαν να υπάρξουν». Προσθέτει, όμως, πως είναι πολύ πιο ειλικρινής απ' τους ομολόγους του, αφού «δηλώνω ότι η μοναδική αλήθεια που θα πω, είναι πως λέω ψέματα». Κι εδώ, διαφωνώ με το Εγχειρίδιο των ΕΛΤΑ, που κατατάζει τους καλλιτέχνες, ηθοποιούς κλπ. στους ψεύτες, πλάι στους πολιτικούς. Επειδή οι ηθοποιοί μπορεί να «ψεύδονται» έντεχνα παρασταίνοντας πρόσωπα που δεν είναι οι ίδιοι, όμως το κοινό το ξέρει και δεν ξεγελιέται αλλά ψυχαγωγείται. Ενώ οι άλλοι ψεύδονται (χωρίς εισαγωγικά) αλλά το κοινό (υποτίθεται πως) δεν ξέρει ότι ψεύδονται και ξεγελιέται συχνά - και διόλου ψυχαγωγικά...
Αλλά και οι ψευδολόγοι πολιτικοί έχουν το άλλοθί τους και μάλιστα εγκυρότατο: τον Πλάτωνα πάλι που, στην Πολιτεία του, τους δίνει μάλιστα και την αποκλειστικότητα της ψευτιάς: «Μόνο στους άρχοντες της πολιτείας ανήκει το δικαίωμα να μεταχειρίζονται το ψέμα, για να γελάσουν ή εχθρούς ή πολίτες για το καλό της πολιτείας» («Τοις άρχουσιν δη της πόλεως, είπερ και τισίν άλλοις, προσήκει ψεύδεσθαι ή πολεμίων ή πολιτικών ένεκα επ' ωφελεία της πόλεως"). Μόνο που οι «άρχοντες» συνηθέστατα ψεύδονται όχι για της πολιτείας το καλό αλλά για το δικό τους. Κι αυτό το «καλό και συμφέρον» το κήρυξαν ωμά πάμπολλοι, από τον Μακιαβέλλι και τον Μαζαρίνο ως τον Χίτλερ («Οι μεγάλες λαϊκές μάζες πέφτουν πιο εύκολα θύματα ενός μεγάλου ψέματος παρά ενός μικρού») κι ως τους αμέτρητους άλλους μιμητές τους - ψευδολόγους και ψευδουργούς, ψευδεγκέφαλους και ψευδόσοφους, ψευδοπροφήτες και ψευτοπατριώτες, ψευδαπόστολους και ψευδοσωτήρες και, τελικά, ψευδανθρώπους, που ψευτίζουν κι όλους τους άλλους.
Και δεν χρειάζεται να προσθέσω πως, στην ακραία έκφανση της πολιτικής, στον πόλεμο (τον κάθε είδους πόλεμο), το Α και το Ω είναι το ψέμα και η εξαπάτηση του αντιπάλου - από τον Δούρειο Ιππο ως την παραπληροφόρηση και τα σύγχρονα «καμουφλάζ».
Άλλωστε - τα του Καίσαρος... - πρέπει να παραδεχθούμε πως το ψέμα απαιτεί και ιδιαίτερο ταλέντο: ο πρώτος τυχών δεν γίνεται επιτυχημένος ψεύτης. «Κάθε ανόητος μπορεί να πει την αλήθεια, αλλά χρειάζεται να έχεις κάποιο μυαλό για να πεις ένα καλό ψέμα», σημείωνε ο Σάμιουελ Μπάτλερ. Και η παροιμία μας «Από μωρό κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια», δείχνει πως η κυρία αυτή είναι προνόμιο των πτωχών τω πνεύματι...
Κι όχι μόνο εξυπνάδα χρειάζεται το ψέμα, αλλά και γερή μνήμη για να μην πιάνεται ο ψεύτης στα πράσα. Το οποίον, ούτε οι ξεμωραμένοι είναι άξιοι να ψεύδονται.
Και μπορεί ο Σοφοκλής να έλεγε πως «το ψέμα δεν προφταίνει να γεράσει» («ουδέν ψεύδος έρπει εις γήρας χρόνου»), ωστόσο άλλοι, όπως ο Μαρκ Τουαίν, τον διαψεύδουν, λέγοντας πως «η διαφορά ανάμεσα στη γάτα και το ψέμα είναι πως η γάτα έχει μόνο εφτά ζωές». Και υπερθεματίζει: «Την αλήθεια εύκολα τη σκοτώνεις, το καλοστημένο ψέμα είναι αθάνατο»...
Έπειτα από όσα τόλμησα να ισχυρισθώ και να παραθέσω, νομίζω πως ο καλύτερος επίλογος είναι το τετράστιχο απ' τον Δον Ζουάν του Μπάυρον: «Στο κάτω κάτω, τι είναι δα το ψέμα; Τι άλλο παρά η αλήθεια μασκαρεμένη, και προκαλώ ιστορικούς, ήρωες, νομικούς, παπάδες να ιστορήσουν ένα γεγονός χωρίς λίγη μαγιά ψευτιάς».
Γιατί, λοιπόν, να ψέγουμε το ψέμα, που είναι νόμισμα αιώνιο, με τεράστια, διεθνή κι ακλόνητη κυκλοφορία, και να μην εγκωμιάζουμε τις περγαμηνές του, τις χάρες του και τις χαρές που μας δίνει;

Υ.Γ. Επιτρέψτε μου να προσθέσω κάτι ακόμα: υπάρχει ένα γραφικό χωριό που ονομάζεται Ψευτολίμανο, επειδή οι κάτοικοί του φημίζονται για την επίδοσή τους στο ψέμα - όπως οι αρχαίοι Κρήτες και οι σύγχρονοι Μαρσεγέζοι. Ενας παλιός δάσκαλος - ξενοχωρίτης, βέβαια - που υπηρέτησε εκεί, έλεγε πως οι Ψευτολιμανιώτες τού θυμίζουν ένα στίχο από τον Αμφιτρύωνα του Πλαύτου: «Ο,τι κι αν πεις δεν είναι αλήθεια, δεν ήταν ποτέ αλήθεια και δεν θα είναι ποτέ αλήθεια». Απ' αυτό το χωριό κατάγομαι κι εγώ. Ωστε...

Με ειλικρινείς πραγματικά χαιρετισμούς Γ. ΣΕΡΕΤΗΣ Και για την αντιγραφή Μάριος Πλωρίτης
ΤΟ ΒΗΜΑ, Νέες Εποχές, Μάριος Πλωρίτης, Κυριακή 4 Μαΐου 1997

Όταν μας βομβαρδίζουν οι αλήθειες και η πραγματικότητα γίνεται στυγνή κι αμείλικτη, τότε ανατρέχουμε στο παραμύθι, που, αναλόγως της δημιουργικής μας ικανότητας και της φαντασίας που διαθέτουμε, ακόμη δε περισσότερο της δύναμης αυθυποβολής μας, μπορεί να γίνει το ζωτικό μας ψεύδος.
Υπάρχει μια λεπτή διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στα ψέματα που λέμε στον εαυτό μας και γνωρίζουμε ότι είναι ψέματα και στα ψέματα που αρχίζουμε να πιστεύουμε, μια λεπτή ακροβασία ανάμεσα στη δημιουργική ανάγκη και στη σχιζοφρένεια.
Ο Πινόκιο λέει ψέματα για να αποφύγει δύσκολες καταστάσεις κι η μύτη του μεγαλώνει, σημάδι πως ο δημιουργός του, ο Κάρλο Κολόντι καταφεύγει σ' ένα ηθικοπλαστικό τέχνασμα -υποκατάστατου συνείδησης- για να του εμφυσήσει ζωή.
Το παραμύθι στα παιδιά είναι αναγκαιότητα, γιατί μέσα απ' το μαγικό στοιχείο, το φαντασιακό και την υπερβολή υποβάλλεται έμμεσα ένα μήνυμα με τρόπο πολύ θελκτικότερο και αποτελεσματικότερο απ' ό,τι θα πετύχαιναν ώρες ατέλειωτες κηρύγματος με κώδικες δεοντολογίας. Αλλά, πέραν του όποιου διδακτικού του σκοπού είναι και αυταξία.
Ρώτησαν κάποτε τον Αϊνστάιν πώς μπορεί να αναπτυχθεί ευφυΐα στα παιδιά. -Δώστε τους να διαβάσουν παραμύθια, είπε. -Και μετά; -Δώστε τους να διαβάσουν περισσότερα παραμύθια.
Την τέχνη του παραμυθιού και την πίστη του στη φαντασία την είχε εμπεδώσει ο ίδιος καλά, αφού αφετηρία του στη θεωρία της σχετικότητας ήταν η εμμονή του στο όραμα μιας μάγισσας που πετά στον ουρανό, καβαλώντας αντί για σκούπα μια αχτίδα φωτός.
Η εποχή μας χαρακτηρίζεται από την απομυθοποίηση και την εκβαράθρωση όλων των συμβόλων, όλων αυτών των ζωτικών ψευδών που λειτουργούν εις παραμυθίαν ψυχής. Το οξύμωρο στον ορθολογισμό, ότι ειδικά σε περιόδους κρίσεων, προσωπικών ή γενικευμένων, οι χαρτορίχτρες κάνουν χρυσές δουλειές, τα έργα φαντασίας σπάνε ταμεία στους σινεμάδες, οι έφηβοι ξημεροβραδιάζονται σε video games ή παιχνίδια ρόλων μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή, και αυτή η τάση θεωρείται, δικαίως, πολύ πιο υγιής από άλλου είδους φυγές όπως το αλκοόλ ή οι ψυχοτρόπες ουσίες.
Αλλά η μεγάλη αντίφαση στην παραδοχή της ανάγκης για το παραμύθιασμα είναι όλα τα παραφερνάλια που λειτουργούν ως υποβοηθήματα της φαντασίας, γι' αυτό και τελικά η σημερινή γενιά των παιδιών διαθέτει λιγότερη φαντασία ή η φαντασία των παιδιών έχει υποστεί μια ριζική ποιοτική μεταβολή με το βομβαρδισμό των παιχνιδιών και των ποικίλων επεξηγήσεων που δίνονται στο σύγχρονο παραμύθι. Όμως οι πολλές επεξηγήσεις είναι περιττές˙ το όποιο μήνυμα δε θα επεξεργαστεί ποτέ απ' τον ίδιο τον αποδέκτη του, όταν μασιέται από τον ερμηνευτή του ή το συγγραφέα του (και τις περισσότερες φορές κατά το δοκούν του εκάστοτε ερμηνευτή – ενήλικα, αναλόγως της δικής του παιδείας και των δικών του προσλαμβανουσών). Παλιά, μια πάνινη κούκλα φτιαγμένη από τη μητέρα ή τη νονά ήταν αρκετή για το κορίτσι, μια αυτοσχέδια μπάλα από κουρέλια η ευτυχία για το αγόρι. Οι γιαγιάδες ή οι γριές της γειτονιάς μάζευαν τους πιτσιρικάδες τα βράδια και τους έλεγαν παραμύθια -ιερή τελετουργία που η μαρίδα περίμενε με ανυπομονησία-.
Το ελληνικό λαϊκό παραμύθι είχε όλα τα αναγκαία στοιχεία βίας: τον Αράπη, τη Λάμια, τους βρυκόλακες, τις νεράιδες που σου παίρνουν τη μιλιά, σκηνές άγριες ανθρωποφαγίας όπως στην ελληνική λαϊκή έκδοση της Σταχτοπούτας, όπου η μητέρα φαγώνεται από τις δυο μεγαλύτερες θυγατέρες της. Η τρίτη θα θάψει τα κόκαλα της μάνας της στην αυλή κι από την αχλαδιά που θα φυτρώσει θα έρθουν και τα φορέματα που θα βάλει στο χορό του άρχοντα.
Τα στοιχεία αυτά απορρίφθηκαν ως μη πολιτικώς ορθά. Το νέο παραμύθι έχει οικολογικά μηνύματα και τα στοιχεία βίας αποβάλλονται ως ακατάλληλα παιδαγωγικά. Την ίδια στιγμή όμως σκηνές βιαιότητας πέφτουν σα χείμαρρος από τις τηλεοράσεις και τα ΜΜΕ και το μοντέλο λειτουργεί νομοτελειακά δυϊστικά, υποθάλποντας μια μανιχαϊστική αντίληψη, που είναι βλακώδες να θεωρήσουμε ότι δε γίνεται αντιληπτή απ' το παιδί: ένας κόσμος ιδεατός απ' τη μια (αλλά σαφέστατα μη υπαρκτός) με ήρωες παραμυθιών θερμοκηπίου και ο πραγματικός απ' την άλλη με βία, έγκλημα, αδιαφάνεια, διαφθορά, εξαπάτηση.
Ακραίο παράδειγμα της ηλιθιότητας των ενηλίκων, που συνέλαβαν εγκαίρως και Ιαπωνικές εταιρίες παιχνιδιών και καρτούν, ο γνωστός ήρωας Τομ απ' τη σειρά κινουμένων σχεδίων «Τομ και Τζέρρυ»: Ο γάτος Τομ που κυνηγά το ποντίκι που τον ταλαιπωρεί εμφανίζεται χωρίς στόμα σε ένα μοντέλο κούκλας. Η ιδέα πίσω απ' αυτό; Το στόμα συμβολίζει τη βία του γάτου προς τον ποντικό, άρα κρίνεται ακατάλληλο για παιδιά, ισχυρισμός που απορρίπτει ακόμη και την τροφική αλυσίδα και βασικές αρχές γνώσης του φυσικού κόσμου.
Καμία όμως μελέτη δεν έχει αποδείξει ότι το παραμύθι των παλαιότερων γενεών προκάλεσε στη γενιά τη δική μας ψυχολογικά τραύματα, ώστε το «παραμύθι θερμοκηπίου» να κρίνεται απαραίτητο στο σημερινό παιδί για να του αναπτύξει υγιή προσωπικότητα.
Πιθανόν δομικά στοιχεία του παραμυθιού του χτες, όπως η μάγισσα, η Λάμια ή ο βρυκόλακας λίγα έχουν να πουν στη σύγχρονη γενιά των παιδιών, όταν τα ίδια τα στοιχεία (και τα στοιχειά) της φύσης είναι τόσο λίγο οικεία στις τσιμεντουπόλεις. Αυτό όμως κατ' ουδένα τρόπο δε σημαίνει ότι στοιχειά δεν υπάρχουν, είναι γελοίο για να ξορκίσουμε τους φόβους μας να προβούμε σε γενικεύσεις του τύπου «δεν υπάρχει φόβος».
Πίσω από κάθε μεγάλο θυμό ή οργή υπάρχει κι ένας αξεπέραστος φόβος και πίσω από κάθε φόβο υπάρχει ένα μεγάλο ψυχικό τραύμα.
Η γενικευμένη και εκπεφρασμένη οργή που ζήσαμε τους τελευταίους μήνες στην Ελλάδα είναι και χαρακτηριστικό παράδειγμα των φόβων και των τραυμάτων μας που αδυνατούμε να διαχειριστούμε. Προκειμένου να ερμηνεύσουμε τα ψεύδη της δημόσιας ζωής καταφύγαμε στις εύκολες ερμηνείες που βασίζονται στα δικά μας ζωτικά ψεύδη. Για να είναι όμως το ψεύδος όντως ζωτικό πρέπει και να υπάρχει αυτό το αναγκαίο «και ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα» που δίνει ακόμη και στη μαυρίλα άνοιγμα σε ορίζοντες φωτός και πίστη στη δύναμη των υπερβάσεων. Έτσι η μύτη του Πινόκιο θα μικρύνει και ο ήρωας θα μεταμορφωθεί από ξύλινη άψυχη κούκλα σε αληθινό αγόρι. Πίσω όμως απ' τη μύτη του Πινόκιο, υπήρχε η εμπιστοσύνη του στη μεταμορφωτική δύναμη της Γαλάζιας Νεράιδας.
Χωρίς μαγιά δεν υπάρχει υπέρβαση.

Διαβάστε περισσότερα...

Ανέβα...

Ανέβα…Ανέβα…Πάντα ανέβαινε.Ακόμη πιο ψηλά.Στη κορφή σε περιμένει η αγάπη μ’ ένα μπουκέτο τριαντάφυλλα. Ανέβα…‘Ολο μπρος…’Ολο ψηλά.Κι αν δε βρεις δρόμο Φτιάξε. Στην αγάπηδεν υπάρχουν δρόμοι έτοιμοι, τους φτιάχνεις εσύ. Ανέβα…‘Εστω κι αν δεις πως τα λουλούδια είναι ψεύτικα κι η αγάπη -η ολόφλογη αγάπη- ένας καπνός,εσύ ανέβα. Ανέβα…‘Εστω κι αν στην κορφή αντίς για τριαντάφυλλα σε περιμένει ένα μπουκέτο μαχαίρια, εσύ ανέβα! Ανέβα…Και πες “ευχαριστώ”. ‘Οχι στα τριαντάφυλλα, όχι στα μαχαίρια. Πες ευχαριστώ στη δύναμη, που σ’ έκανε ν’ ανέβεις… Μενέλαος Λουντέμης

Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 26 Απριλίου 2012

Η τραγωδία του Τσέρνομπιλ...

Είκοσι έξι χρόνια συμπληρώνονται από το πυρηνικό ατύχημα του Τσέρνομπιλ, το οποίο αποτέλεσε μία από τις πιο μαύρες σελίδες της ανθρωπότητας στην παγκόσμια ιστορία. Ο πύρινος όλεθρος σημειώθηκε στις 26 Απριλίου του 1986, στον αντιδραστήρα Νο. 4 του Πυρηνικού Σταθμού Παραγωγής Ενέργειας του Τσέρνομπιλ της Σοβιετικής Ένωσης, στην Ουκρανία. Το ατύχημα ήταν της τάξης του μέγιστου προβλεπόμενου ατυχήματος στην Διεθνή Κλίμακα Πυρηνικών Γεγονότων, διατάραξε σοβαρότατα τις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που επικρατούσαν στις γύρω περιοχές και είχε σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και στην υγεία. Δυο από τους εργάτες του σταθμού έχασαν επιτόπου τη ζωή τους ενώ μέσα σε τέσσερις μήνες, από τη ραδιενέργεια και από εγκαύματα λόγω της θερμότητας, πέθαναν 28 πυροσβέστες που έσπευσαν στο χώρο του ατυχήματος και διαπιστώθηκαν 19 επιπλέον θάνατοι ως το 2004.

Το χρονικό της τραγωδίας
Το ρολόι δείχνει 01:26 ώρα Μόσχας, ξημερώματα του Σαββάτου 26 Απριλίου 1986. Εκείνη την ώρα στο εργοστάσιο βρίσκονταν περίπου 200 εργαζόμενοι των οποίων οι ενασχολήσεις σχετίζονταν με την ομαλή λειτουργία των πυρηνικών αντιδραστήρων 1, 2 και 3, καθώς και με το πρόγραμμα ελέγχου που λάμβανε χώρα στον αντιδραστήρα 4 όπου και σημειώθηκε η έκρηξη. Σε απόσταση ενός χιλιομέτρου υπήρχαν άλλοι εργάτες οι οποίοι δούλευαν σε νυχτερινή βάρδια για την κατασκευή των αντιδραστήρων 5 και 6 που επρόκειτο να λειτουργήσουν το Φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς. Στο κτίριο του αντιδραστήρα Νο4 σημειώθηκαν δύο εκρήξεις, το αποτέλεσμα των οποίων ήταν η διάνοιξη μιας τρύπας στην οροφή του κτιρίου και η εκτόξευση γραφίτη, σκυροδέματος και συντριμμιών. Ως αποτέλεσμα αυτών, ο πυρήνας του αντιδραστήρα βρέθηκε σε επαφή με το εξωτερικό περιβάλλον. Ένας υπάλληλος του εργοστασίου που βρισκόταν ακριβώς πάνω από τον αντιδραστήρα της στιγμή της έκρηξης σκοτώθηκε ακαριαία και το πτώμα του δεν ήταν δυνατό να ανασυρθεί και ένας δεύτερος υπάλληλος τραυματίστηκε από συντρίμμια που έπεσαν πάνω του και εμφάνισε σοβαρά εγκαύματα. Απεγκλωβίστηκε άμεσα αλλά υπέκυψε λίγες ώρες αργότερα.

Τα αίτια του ατυχήματος
Μια σειρά γεγονότων η οποία περιλάμβανε μεταξύ άλλων μη προβλεπόμενους χειρισμούς και λάθη προκάλεσαν το τραγικό ατύχημα του Τσέρνομπιλ. Συγκεκριμένα, τα αίτια του θλιβερού γεγονότος σύμφωνα με την επανεκτίμηση του ατυχήματος από τη Διεθνή Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας που έγινε το 1992 είναι τα εξής: Κάποια βλάβη στην αντλία ή κράτηση της αντλίας που πραγματοποιούσε την κυκλοφορία του ψυκτικού μέσου. Στο εργοστάσιο του Τσερνόμπιλ το ψυκτικό μέσον ήταν ζέον ύδωρ. Ενδεχόμενη διαταραχή λειτουργίας της αντλίας ψύξης ή κένωσή της από ψυκτικό. Τα δύο παραπάνω, σε συνδυασμό με τον πολύ μεγάλο και θετικό συντελεστή κενού που χαρακτηρίζει τον αντιδραστήρα RBMK-1000, είναι δυνατόν να οδήγησαν σε απότομη αύξηση της επίδρασης του συντελεστή κενού.

Λανθασμένη διαχείριση της κρίσης
Σοβαρότατα λάθη εκτίμησης της πραγματικής κατάστασης σημειώθηκαν από το προσωπικό του εργοστασίου τα οποία οδήγησαν στην κλιμάκωση της καταστροφής Πιο αναλυτικά, τα επίπεδα ραδιενέργειας στις πλέον μολυσμένες περιοχές του εργοστασίου έχει υπολογιστεί ότι έφτασαν τα 5,6 Ρέντγκεν ανά δευτερόλεπτο (Ρ/δ), τα οποία ισοδυναμούν με 20.000 Ρέντγκεν ανά ώρα (Ρ/ω). Καθώς η θανάσιμη δόση είναι 500 Ρέντγκεν σε 5 ώρες, μη προστατευμένοι εργαζόμενοι έλαβαν μοιραίες δόσεις μέσα σε λίγα μόλις λεπτά. Ο επικεφαλής του προσωπικού του αντιδραστήρα, Αλεξάντερ Ακίμοβ, εξαιτίας των λανθασμένων μετρήσεων, υπέθεσε ότι ο αντιδραστήρας ήταν ανέπαφος. Τα κομμάτια γραφίτη και πυρηνικής καύσιμης ύλης γύρω από το κτίριο αγνοήθηκαν και οι μετρήσεις ενός νέου δοσίμετρου το οποίο έφτασε στις 4:30πμ απορρίφθηκαν με το σκεπτικό ότι και αυτό ήταν ελαττωματικό. Ο Ακίμοβ έμεινε με τους άντρες του στο κτίριο του αντιδραστήρα μέχρι το πρωί, προσπαθώντας να αντλήσει νερό στον αντιδραστήρα. Κανείς τους δεν φορούσε προστατευτικές στολές και οι περισσότεροι, ανάμεσά τους και ο Ακίμοβ, πέθαναν από έκθεση σε ακτινοβολία μέσα σε τρεις εβδομάδες.

Εκκένωση του Πριπυάτ
Με επικεφαλής τον Βαλέρι Λεγκασόβ, η κυβερνητική επιτροπή που ερευνούσε το ατύχημα, έφτασε στο Τσέρνομπιλ το απόγευμα της 26ης Απριλίου. Μέχρι τότε δύο άνθρωποι είχαν χάσει τη ζωή τους και 52 βρίσκονταν στο νοσοκομείο. Τη νύχτα από 26 προς 27 Απριλίου, περισσότερες από 24 ώρες μετά την έκρηξη, η επιτροπή, αντιμέτωπη με πλήθος αποδείξεων για ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα ραδιενέργειας και αριθμό περιπτώσεων έκθεσης σε ακτινοβολία, αναγκάστηκε να παραδεχτεί την καταστροφή του αντιδραστήρα και να δώσει την εντολή για εκκένωση της κοντινής πόλης του Πριπυάτ. Ανυπολόγιστες επιπτώσεις Τοπικές επιπτώσεις Σημαντικές επιπτώσεις στην τότε Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Ουκρανίας και στην ευρύτερη περιοχή της ΕΣΣΔ είχε το πυρηνικό ατύχημα στο Τσέρνομπιλ. Συγκεκριμένα, Σοβιετικοί και άλλοι επιστήμονες κατέγραφαν τα δεδομένα για τη μόλυνση του αέρα, των καλλιεργήσιμων εκτάσεων, των προϊόντων της καλλιέργειας, των τροφίμων και των κατοικημένων περιοχών της ΣΣΔΟ, της Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Λευκορωσίας (ΣΣΔΛ) και της Ρωσικής Σοβιετικής Ομοσπονδιακής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας. Ο συστηματικός έλεγχος για τη μόλυνση από ραδιενέργεια συνεχίστηκε και μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης και συνεχίζεται και σήμερα. Τα αποτελέσματα συγκεντρώνει και δημοσιοποιεί μεταξύ άλλων και η Διεθνής Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας, ανά πέντε ή δέκα έτη. Η χλωρίδα και η πανίδα στην περιοχή επηρεάστηκαν σημαντικά μετά το ατύχημα. Πευκοδάση στην περιοχή καταστράφηκαν από τη ραδιενέργεια, ενώ υπήρξαν αναφορές και για μεταλλάξεις σε ζώα, με μόνη επιστημονική καταγραφή τον μερικό αλμπινισμό στα χελιδόνια. Τα τελευταία χρόνια υπάρχουν αναφορές ότι η άγρια ζωή στην περιοχή γνωρίζει ιδιαίτερη ανάπτυξη λόγω της έλλειψης του ανθρώπινου παράγοντα. Εντούτοις επιστημονικές έρευνες αντικρούουν αυτές τις αναφορές, ισχυριζόμενες ότι τα επίπεδα ραδιενέργειας έχουν σημαντική επίπτωση σε άγρια ζώα και φυτά. Η περιοχή είναι επίσης γεμάτη με νεκροταφεία οχημάτων γεμάτα από μολυσμένα στρατιωτικά οχήματα και ελικόπτερα. Δεκάδες ποταμόπλοια και φορτηγίδες σκουριάζουν σε εγκαταλελειμμένα λιμάνια.

Επιπτώσεις στην υπόλοιπη Ευρώπη
Το ατύχημα στο Τσέρνομπιλ είχε επιπτώσεις στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης, με τη δυτική, ανατολική και βόρεια Ευρώπη να δέχεται το μεγαλύτερο ποσοστό ραδιενεργών ισοτόπων. Πρώην Γιουγκοσλαβία, Φινλανδία, Σουηδία, Γερμανία, Βουλγαρία, Νορβηγία, Ρουμανία, Αυστρία και Πολωνία δέχθηκαν η κάθε μια περισσότερα από ένα πεταμπεκερέλ (1015 Bq) καισίου 137. Ακόμα και σήμερα υπάρχουν περιορισμοί στη διακίνηση τροφίμων σε χώρες της Ευρώπης:ΣτοΗνωμένο Βασίλειο υπάρχουν περιορισμοί σε 374 φάρμες με 200.000 πρόβατα. Σε Σουηδία και Νορβηγία υπάρχουν περιορισμοί για ζώα που βρίσκονται σε ελεύθερο περιβάλλον (ανάμεσά τους και οι τάρανδοι). Στη Γερμανία αλλά και σε άλλες βορειοευρωπαϊκές χώρες ανιχνεύονται υψηλά ποσοστά καισίου 137 σε άγρια ζώα, όπως αγριόχοιρους (μέσα επίπεδα 6.800 Bq/kg, δέκα φορές υψηλότερα από το όριο ασφαλείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα 600 Bq/kg). Το ραδιενεργό ιώδιο προκαλεί αύξηση των περιπτώσεων καρκίνου του θυρεοειδούς και σύμφωνα με εκτιμήσεις, παρουσιάστηκε αύξηση αυτής της μορφής καρκίνου σε Ηνωμένο Βασίλειο και Τσεχία, χρειάζονται όμως περισσότερες έρευνες για να υπάρξει συνολική εικόνα για την Ευρώπη. Κάποιες άλλες μελέτες αναφέρουν επίσης αύξηση της παιδικής λευχαιμίας σε Δυτική Γερμανία, Ελλάδα και Λευκορωσία. 

Επιπτώσεις στην Ελλάδα
Δυστυχώς, μέρος του ραδιενεργού νέφους από το Τσέρνομπιλ έφτασε και στη χώρα μας μετά από μερικές μέρες. Συγκεκριμένα σχετικά με την ασφάλεια των τροφίμων προκλήθηκε πανικός στον ελληνικό πληθυσμό,με τον κρατικό μηχανισμό να κάνει συστάσεις για αποφυγή του φρέσκου γάλακτος και το καλό πλύσιμο φρούτων και λαχανικών από τις 5 Μαΐου και μετά. Το ραδιενεργό νέφος επηρέασε κυρίως την Βόρεια Ελλάδα και τη Θεσσαλία, όπου χρόνια αργότερα ανιχνεύονταν ποσά ραδιενέργειας υψηλότερα του κανονικού. Μετρήσεις που έγιναν το 1996 έδειξαν εκπομπές καισίου στα 65 κιλομπεκερέλ ανά τετραγωνικό μέτρο με το όριο επικινδυνότητας να βρίσκεται στα 5 κιλομπεκερέλ. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία δεν παρατηρήθηκε αύξηση στη συχνότητα της λευχαιμίας, εκτός από τη σπάνια βρεφική λευχαιμία, αλλά ούτε και στον καρκίνο του θυρεοειδούς. Επιπλέον, υπολογίζεται από έρευνα της Ελληνικής Ψυχιατρικής Εταιρείας ότι έγιναν περίπου 2.500 τεχνητές εκτρώσεις το 1986 από γονείς οι οποίοι φοβήθηκαν τις πιθανές επιπτώσεις της ραδιενέργειας στο έμβρυο. Επίσης ιατρικοί κύκλοι αποδίδουν 1500 περιπτώσεις καρκίνου (τη δεκαετία 1986-1996) που δεν δικαιολογούνταν από το ιστορικό του ασθενούς, σε πιθανές επιπτώσεις του Τσέρνομπιλ.

Το Τσέρνομπιλ σήμερα
Η Ουκρανία, τον Σεπτέμβριο του 2007, ενέκρινε την κατασκευή ενός ατσάλινου κελύφους πάνω από τον αντιδραστήρα, σε αντικατάσταση της υπάρχουσας σαρκοφάγου, η οποία κινδυνεύει από κατάρρευση. Το κέλυφος το οποίο θα κατασκευαστεί από τον όμιλο γαλλικών εταιρειών Novarka, θα κοστίσει 432 εκ. ευρώ με το κόστος να καλύπτεται από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανοικοδόμησης και Ανάπτυξης και διεθνείς χορηγούς. Η τοξωτή κατασκευή θα έχει πλάτος 257 μέτρων, ύψος 105 μέτρων και μήκος 150 μέτρων και θα χρειαστούν 58 μήνες για την ολοκλήρωσή της. Η νέα σαρκοφάγος θα κατασκευαστεί σε σχετική απόσταση από τον αντιδραστήρα και μόλις ολοκληρωθεί θα μετακινηθεί πάνω σε ράγες προς την τελική της θέση, πάνω από την προϋπάρχουσα σαρκοφάγο. Μετά το πέρας της κατασκευής θα ξεκινήσει η αποδόμηση του πυρήνα 4.

Πηγή: newsbomb.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Εκδικάζονται σήμερα οι αποζημιώσεις για την απαλλοτρίωση της Μαυροπηγής...

Ξεκινά σήμερα Πέμπτη στο Μονομελές Πρωτοδικείο Κοζάνης η εκδίκαση του καθορισμού της προσωρινής τιμής μονάδας αποζημίωσης για την αναγκαστική απαλλοτρίωση του οικισμού της Μαυροπηγής από τη ΔΕΗ, και ειδικότερα οι αποζημιώσεις για τις ιδιωτικές περιουσίες (κατοικίες, λοιπά οικήματα, οικόπεδα και αγροκτήματα, καθώς και των κοινοτικών εκτάσεων) που βρίσκονται εντός της ζώνης του οικισμού. Η έναρξη της εκδίκασης της υπόθεσης ωστόσο δεν εφησυχάζει την αγωνία των κατοίκων της Μαυροπηγής, καθώς μέρα με τη μέρα μεγαλώνει το ρήγμα που προξένησε η δραστηριότητα της ΔΕΗ στην αγροτική περιοχή της Μαυροπηγής και απειλεί με κατάρρευση το ομώνυμο ορυχείο αλλά και την ασφάλεια του οικισμού, ενώ στον αέρα βρίσκεται ακόμη το θέμα της μετεγκατάστασης του πληττόμενου από τη δραστηριότητα της ΔΕΗ οικισμού. Καθώς ενώ έχει χωροθετηθεί μεν από το δημοτικό συμβούλιο Εορδαίας στην περιοχή «Κουρί» δίπλα στον υπό μετεγκατάσταση οικισμό του Κομάνου, η υποδεικνυόμενη έκταση δεν επαρκεί για τη δημιουργία ενός ενιαίου οικισμού, αφού παρεμβάλλεται ο οικισμός του Κομάνου. Παράλληλα, μέρος των κατοίκων εγείρει ακόμη αξιώσεις να οριστεί ως χώρος υποδοχής της νέας Μαυροπηγής η περιοχή του στρατοπέδου, αξίωση όμως που προσκρούει όχι μόνο σε αντίστοιχο πρόβλημα επάρκειας χώρου για τη δημιουργία του οικισμού, αλλά και στο γεγονός ότι η έκταση αυτή έχει παραχωρηθεί προς χρήση και όχι κατά κυριότητα στο δήμο Εορδαίας. Μόνη θετική εξέλιξη πάντως, εκτός από το γεγονός ότι ξεκινά επιτέλους η εκδίκαση των αποζημιώσεων από την απαλλοτρίωση του οικισμού, είναι το γεγονός ότι χάρη στην εγρήγορση του Δικηγορικού Συλλόγου περιφερειακής ενότητας Κοζάνης, των φορέων και των βουλευτών της περιοχής αποφεύχθηκε την τελευταία στιγμή μια δυσμενής εξέλιξη για το ύψος των αποζημιώσεων της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης του οικισμού. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου Βασίλη Τσιώτσια, μετά από επαφές με τον αρμόδιο υπουργό Μεταφορών Μάκη Βορίδη, αλλά και την παρέμβαση των βουλευτών του νομού, των ενδιαφερομένων δήμων και της τοπικής κοινότητας Μαυροπηγής, αποσύρθηκε τελικά μια δυσμενής τροπολογία από τον τελευταίο πολυνόμο 4070/12 που ψήφισε η ελληνική Βουλή. Καθώς, «στο άρθρο 130, παράγραφο 6 του πολυνομοσχεδίου προβλέπονταν ότι οι αποζημιώσεις των αναγκαστικών απαλλοτριώσεων θα ορίζονται με βάση τις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων, μέτρο το οποίο θα ήταν πολύ αρνητικό για τους κατοίκους, αφού οι αντικειμενικές αξίες είναι πολύ χαμηλότερες των πραγματικών», όπως είπε ο κ. Τσιώτσιας, επισημαίνοντας μάλιστα ότι «μετά και τις σθεναρές παρεμβάσεις των βουλευτών και ειδικά του Μιχάλη Παπαδόπουλου που ήταν και εισηγητής στο πολυνομοσχέδιο απεσύρθη η δυσμενής αυτή διάταξη που αφορά στις απαλλοτριώσεις» και όλοι πλέον περιμένουν να κριθεί από το δικαστήριο το ύψος των αποζημιώσεων.

Πηγή: Εφημερίδα Πτολεμαίος - Ρόη ΒΑΣΒΑΤΕΚΗ

Διαβάστε περισσότερα...

Βλέπουμε Catastroika...

Μετά από πολύμηνη δουλειά, παρουσιάζεται δημόσια σήμερα στις 8 μμ το ντοκιμαντέρ Catastroika των Άρη Χατζηστεφάνου και Κατερίνας Κιτίδη που ως θέμα έχει τις ιδιωτικοποιήσεις. Συνδικαλιστές και επιστήμονες από την Ελλάδα και το εξωτερικό δείχνουν με παραδείγματα τον ζόφο που θα ακολουθήσει το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Έτοιμο είναι το δεύτερο ντοκιμαντέρ της ομάδας που πέρυσι τέτοια εποχή παρουσίασε το Debtocracy το οποίο είδαν σχεδόν δύο εκατ. άνθρωποι και πρόβαλλαν δεκάδες τηλεοράσεις σε όλο τον κόσμο από την Ιαπωνία μέχρι τον Ισημερινό. Το ντοκιμαντέρ, με τίτλο Catastroika, θα ανέβει στην ιστοσελίδα www.catastroika.com, απ’ όπου θα μπορούν να το παρακολουθήσουν όλοι όσοι ενδιαφέρονται. Και είναι πάρα πολλοί αν κρίνουμε από το ενδιαφέρον που σημειώθηκε στη χρηματοδότηση του φιλμ, όλους τους προηγούμενους μήνες. Οι δημιουργοί του, Κατερίνα Κιτίδη και Άρης Χατζηστεφάνου, και όλη η ομάδα που συνέβαλε στη δημιουργία του, επέλεξαν και γι’ αυτό το ντοκιμαντέρ να ακολουθήσουν το μοντέλο χρηματοδότησης που είχε ακολουθηθεί και πέρυσι με απροσδόκητη επιτυχία: Ενισχύσεις αποκλειστικά και μόνο από τον κόσμο και από συλλογικούς φορείς, όπως εργατικά σωματεία, φοιτητικά σχήματα και συλλόγους, δημοτικές κινήσεις, πτέρυγες του κινήματος, κ.ά. Το μοντέλο πέτυχε, αν κρίνουμε από τις συνεισφορές, παρά την εμφανή και έντονη οικονομική δυσπραγία που πλήττει κατά κύριο λόγο όσους αντιπαλεύουν τις ιδιωτικοποιήσεις και υπεραμύνονται τη δημόσια περιουσία. Ένα επιπλέον δείγμα της επιτυχίας του νέου ντοκιμαντέρ είναι και ο καταιγισμός προσκλήσεων που έχει ήδη σημειωθεί τόσο από δεκάδες πόλεις της Ελλάδας όσο κι από το εξωτερικό (Αγγλία, Βέλγιο, Γαλλία, Κροατία, Ολλανδία, Ιταλία, κ.ά.) για δημόσια προβολή του φιλμ και συζήτηση σε ό,τι αφορά το θέμα των ιδιωτικοποιήσεων. Αυτός ακριβώς ήταν κι ο στόχος των δημιουργών του ντοκιμαντέρ: Να ανοίξει η συζήτηση για τις συνέπειες που θα έχει στην καθημερινή μας ζωή η υλοποίηση του προγράμματος των ιδιωτικοποιήσεων στην Ελλάδα, από το οποίο η κυβέρνηση σκοπεύει να εισπράξει 50 δισ. ευρώ μέχρι το 2022. Ποσό που θα δοθεί αποκλειστικά για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους. Η Ελλάδα δηλαδή θα στερηθεί δημόσιες επιχειρήσεις, οργανισμούς και πολύτιμη ακίνητη περιουσία για να ωφεληθούν οι πιστωτές. Μια πραγματικότητα την οποία κρύβουν επιμελώς οι υπεύθυνοι του ξεπουλήματος της ελληνικής δημόσιας περιουσίας. Επιδιώκουν αντίθετα συστηματικά να εμφανίσουν τις ιδιωτικοποιήσεις ως «αξιοποίηση» της δημόσιας περιουσίας, όπως το έκαναν την εβδομάδα που πέρασε με αφορμή δημοσκόπηση που διενήργησαν. Προσέξτε πολιτική απάτη: Ρώτησαν τον κόσμο αν θέλει να αξιοποιηθεί η δημόσια περιουσία! Κι όσοι συμμετείχαν, τι πιο φυσιολογικό από το να απαντήσουν, σε ποσοστό 76% μάλιστα, ότι ναι, το επιθυμούν! Τι απέκρυψε το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου που πλήρωσε γι’ αυτή την έρευνα και ήδη, πριν καν αρχίσει να ξεπουλάει τη δημόσια περιουσία, έχει συνδεθεί με αδιαφανείς διαδικασίες και κατηγορίες για ευνοιοκρατία; (Εύκολα μπορούμε να φανταστούμε τι θα γίνει και στη συνέχεια…). Έκρυψε όχι μόνο ότι η «αξιοποίηση» ισοδυναμεί με ξεπούλημα για χάρη των πιστωτών, αλλά και τις δραματικές συνέπειες που θα έχει η ιδιωτικοποίησή τους στη ζωή των ανθρώπων. Ο Άρης Χατζηστεφάνου και η Κατερίνα Κιτίδη για να δείξουν αυτή την πλευρά ταξίδεψαν από το φθινόπωρο του 2011 στη Ρωσία, τις ΗΠΑ, την Αγγλία, την Γαλλία, την Γερμανία κ.α. Η συσσωρευμένη εμπειρία απ’ αυτές τις χώρες υπογραμμίζει ότι ιδιωτικοποιήσεις συνεπάγονται πριν απ’ όλα διαφθορά. Το μεγαλύτερο όργιο κατασπατάλησης δημόσιου χρήματος και μίζας έγινε στο πλαίσιο των ιδιωτικοποιήσεων και προς δόξα του ελεύθερου ανταγωνισμού και της ιδιωτικής οικονομίας. Στη συνέχεια αμφισβήτηση της δημοκρατίας και της ελευθερίας. Κάθε πρόγραμμα ξεπουλήματος δημόσιας περιουσίας συνοδεύτηκε από μια πρωτοφανή υπονόμευση των πολιτικών δικαιωμάτων και την επιβολή ενός αυταρχικού καθεστώτος. Τέλος, μεταξύ άλλων, οι ιδιωτικοποιήσεις συνοδεύτηκαν από πανάκριβα τιμολόγια και τον αποκλεισμό μεγάλου τμήματος της κοινωνίας από την πρόσβαση στις υπηρεσίες των ιδιωτικοποιημένων επιχειρήσεων. Όλα τα παραπάνω επιβεβαιώνονται από πολλούς επιστήμονες που δέχθηκαν να μιλήσουν στην Catastroika: Νάομι Κλάιν, Σλαβόι Ζίζεκ, Άλεξ Καλίνικος, Κώστας Δουζίνας, Ντιν Μπέικερ, Γκρεγκ Πάλαστ, Ντάνι Ρόντρικ, Μπεν Φάιν, ο σκηνοθέτης Κεν Λόουτς, ο λογοτέχνης Λουίς Σεπούλβεδα κ.ά. Ειδικότερα για την Ελλάδα, στο Catastroika αναδεικνύεται το παράδειγμα της ΔΕΗ, του ΟΣΕ και της ΕΥΑΘ, μεταξύ άλλων, για να φανεί ότι το πέρασμά τους σε ιδιώτες θα επιδεινώσει το επίπεδο των παρεχόμενων υπηρεσιών, μετατρέποντάς τις σε είδος πολυτελείας. Στο φιλμ, πέρα από συνδικαλιστές (Στ. Πράσσος, Φλ. Παπαδέδε, Κ. Μαριόγλου, Θ. Λεβέντης) εμφανίζονται και επιστήμονες όπως ο συνταγματολόγος Γ. Κατρούγκαλος, που τεκμηριώνει τη δυνατότητα επανεθνικοποίησης των ιδιωτικοποιημένων επιχειρήσεων και ο ιστορικός Σπ. Μαρκέτος που δείχνει την ομοιότητα της σημερινής εποχής με αυτή την του μεσοπολέμου. Στους υπόλοιπους συντελεστές του ντοκιμαντέρ συμπεριλάμβάνεται ο Λεωνίδας Βατικιώτης, που είχε την επιστημονική επιμέλεια, ο Θάνος Τσάντας που είχε την ευθύνη της παραγωγής κι επίσης οι Active Member και ο Ερμής Γεωργιάδης που είχαν την μουσική επιμέλεια. Η παραγωγή ολοκληρώθηκε από την εταιρεία Infowar Productions.

Διαβάστε περισσότερα...

Δέκα Υγιείς Στάσεις Ζωής...

Το παν στη ζωή πέρα από το να επιβιώνεις είναι να μπορείς να και να εξελίσσεσαι, να ανθείς. Η στάση που κρατάμε για τον εαυτό μας, για τους άλλους ανθρώπους, και τον κόσμο, επηρεάσει σημαντικά την ικανότητά μας να ανταποκριθούμε με επιτυχία σε αρνητικά γεγονότα της ζωής. Ακόμη και αν δεν συντρέχουν ασυνήθιστες ή αντίξοες συνθήκες, κάποιες βασικές φιλοσοφικές στάσεις επηρεάζουν τη συνολική εμπειρία της ζωής. Οι άνθρωποι που κατέχουν τέτοιες ορθολογικές φιλοσοφίες είναι γενικά λιγότερο επιρρεπείς σε συναισθηματικές διαταραχές, όπως άγχος και κατάθλιψη και είναι σε πιο πλεονεκτική θέση να λύσουν προβλήματα που τους προκύπτουν. Οι παρακάτω 10 ορθολογικές θέσεις έχει αποδειχθεί ότι προωθούν την ψυχική υγεία. Διαβάστε τες, ξαναδιαβάστε τες, συλλογιστείτε το νόημα τους και δοκιμάστε να δράσετε με βάση αυτές ώστε να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα.
Αναλαμβάνοντας Συναισθηματική Ευθύνη: Αισθάνεσαι όπως σκέφτεσαι. Δυσάρεστα πράγματα, όπως ένας χωρισμός, μία απόλυση, ένα ατύχημα, μία απώλεια συμβαίνουν στον καθένα μας και οι αρνητικές αντιδράσεις απέναντι σε τέτοια γεγονότα είναι επόμενες και απόλυτα φυσιολογικές. Η απόλυτη λύπη και ενόχληση απέναντι στην κακοτυχία είναι απόλυτα κατανοητές. Ορισμένες φορές δεν φταίμε καθόλου για το τι μας συμβαίνει, άλλες πάλι έχουμε παίξει έναν ρόλο με κάποια ευθύνη. Δεν προτείνουμε εδώ να κατηγορήσουμε τους εαυτούς μας για το καθετί κακό που μας συμβαίνει, αλλά να μπορούμε να προσεγγίζουμε την κάθε περίπτωση και να εξετάζουμε την υπαρκτή ευθύνη για το πως θα το αφήσουμε να εξελιχθεί στις ζωές μας αλλά και τις λύσεις που θα επιδιώξουμε. Ενώ μπορεί να μην είμαστε προσωπικά υπεύθυνοι για ένα αρνητικό γεγονός, μπορούμε να αναλάβουμε την ευθύνη για τις συναισθηματικές και συμπεριφοριστικές αντιδράσεις μας σε αυτό το γεγονός. Εκείνοι που δεν αναγνωρίζουν το ρόλο που παίζουν στη δημιουργία των συναισθηματικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν απέναντι σε δυσάρεστα γεγονότα, εξίσου δεν κατανοούν πως οι σκέψεις και οι πράξεις τους μπορούν να κάνουν τα πράγματα χειρότερα. Συνήθως παραχωρούν την προσωπική τους δύναμη να αλλάξουν τα πράγματα και περιμένουν παθητικά από κάποιον να σπεύσει στη σωτηρία τους. Αναλαμβάνοντας προσωπική ευθύνη για συναισθήματα και πράξεις, αποκτάς τη δυνατότητα εξεύρεσης δημιουργικών λύσεων και έτσι η πεποίθηση ότι μπορείς να αντιμετωπίσεις κάθε αντιξοότητα αυξάνεται. Δηλαδή η ενδυνάμωση του εαυτού να συγκεντρωθεί στην δυνατότητα επιρροής του επάνω στο πως αισθάνεται ευνοεί την κατάσταση ακόμα και αν δεν μπορεί να ελέγξει τη ροή των γεγονότων. Από την άλλη πλευρά του νομίσματος, όταν καλά πράγματα μας συμβαίνουν, φροντίζουμε και πάλι να ζυγίζουμε το πόσο αυτά είναι αποτελέσματα δικών μας πράξεων και έτσι να επαινούμε τους εαυτούς μας όπου αυτό χρειάζεται. Έτσι μπορούμε και εκτιμάμε και τα καλά που μας συμβαίνουν δίχως να σαμποτάρουμε τα θετικά μας συναισθήματα με ανησυχίες τύπου ότι εξαντλούμε την τύχη μας.
Εξασκώντας Ευέλικτη Σκέψη Απαιτώντας και διατάσσοντας, δηλαδή σκεπτόμενοι πάντα σε συνάρτηση με τα «πρέπει» γύρω από τους εαυτούς μας, τον κόσμο και τους γύρω μας, εμπεριέχει ένα βασικό πρόβλημα: Μας κάνει δυσκίνητους στο να προσαρμοζόμαστε στην πραγματικότητα. Η δυνατότητα του ανθρώπου να προσαρμόζεται δημιουργικά στο τι του συμβαίνει είναι το δυνατό του σημείο. Παρ’ όλα αυτά, οι άνθρωποι δεν είναι αλάθητοι και ο κόσμος γύρω μας εξακολουθεί να είναι γεμάτος ατέλειες. Επιμένοντας στο ότι «δεν θα έπρεπε να είναι έτσι» τα πράγματα, μπορεί να σε αφήσει θυμωμένο, καταθλιμμένο ή αγχώδη και λιγότερο ικανό να εστιάσεις στο πως μπορείς να αντεπεξέλθεις και να προσαρμοστείς στην πραγματικότητα. Παρότι οι περιστάσεις θα μπορούσαν να είναι πιο επιθυμητές ή προτιμότερες, δε σημαίνει ότι θα «έπρεπε» να ήταν έτσι. Αποδεχόμενοι την πραγματικότητα και επιδιώκοντας την βελτίωση της μπορούμε να ελιχθούμε προς δημιουργικές σκέψεις και πράξεις.
Εκτιμώντας την Ατομικότητα / Αποδεχόμενοι τον εαυτό μας Εκφράζουμε την ατομικότητα μας με πολλούς τρόπους. Με τον τρόπο που ντυνόμαστε, τη μουσική που ακούμε, τις πολιτικές μας πεποιθήσεις ή την επιλογή καριέρας. Παράλληλα όμως είμαστε διστακτικοί να εκφράζουμε ποιότητες της ιδιοσυγκρασίας μας ανοικτά από φόβο των αντιδράσεων και της κριτικής των άλλων. Εκείνοι που καλλιεργούν την δυνατότητα έκφρασης της ιδιοσυγκρασίας τους, μέσα βεβαίως στα πλαίσια του αλληλοσεβασμού τείνουν να είναι πιο ευπροσάρμοστοι και ικανοποιημένοι από τις ζωές τους. Αποδεχόμενοι πως είστε ανθρώπινα όντα που έχουν δικαίωμα να ζουν τη ζωή τους όπως την επιλέγουν, μαζί με όλους τους υπόλοιπους, συνιστά μία από τις καλύτερες συνταγές για ευτυχία. Από τη φύση τους οι άνθρωποι επιζητούν να αισθάνονται μέρος ενός συνόλου, μιας κοινωνικής δομής και ευτυχούν στη αλληλεπίδραση με άλλα μέλη αυτών των συνόλων. Παρ’ όλα αυτά, η δυνατότητα αντιπαράθεσης στη νοοτροπία του γκρουπ, όταν αυτή αντιτίθεται των ατομικών αξιών ή πεποιθήσεων, απαιτεί μεγάλη επιδεξιότητα. Κάποιος μπορεί να είναι εξίσου κοινωνικά ενσωματωμένος και πιστός στις αξίες του ως άτομο με το να είναι ένας ‘επιλεκτικός αντικομφορμιστής’.
Αποδεχόμενοι ότι η ζωή μπορεί να είναι άδικη Καμιά φορά, ίσως και πολύ περισσότερες, η ζωή είναι απροκάλυπτα άδικη. Μπορεί οι γύρω σου να σου συμπεριφέρονται άδικα και δεν γίνεται τίποτα για να ανατρέψει αυτή την ισορροπία. Δυσάρεστα πράγματα συμβαίνουν στους καλύτερους ανθρώπους, ενώ άλλοι που δεν αξίζουν δεκάρα τυχαίνει και κερδίζουν το λότο. Δεν φτάνει που είναι άδικη η ζωή, είναι και απρόβλεπτη και αβέβαιη στο μεγαλύτερο μέρος της. C’est la vie, και σε όποιον αρέσει. Κι αν δε σ’αρέσει τι κάνεις; Μπορείς να κλαίγεσαι και να παραπονιέσαι μέσα στη μιζέρια του πως δείχνει να είναι ο κόσμος. Διαφορετικά, μπορείς να αποδεχτείς τα πράγματα ως έχουν και να συνεχίσεις ακάθεκτη με τη ενασχόληση του να ζεις. Όσο και να επιμένεις πως ο κόσμος όφειλε να είναι δίκαιος ή να χαρακτηριζόταν από μεγαλύτερη σιγουριά των μελλούμενων, δεν πρόκειται να γίνει το δικό σου. Η ζωή είναι άδικη για τον καθένα μας από καιρό σε καιρό, οπότε αν το καλοσκεφτείς δεν είναι και τόσο απόλυτα άδικη όσο υπέθετες. Όταν αποδεχθείς τη ψυχρή πραγματικότητα της αδικίας και αβεβαιότητας, τότε είσαι μακράν πιο εξοπλισμένος να επανέλθεις ακόμα και μετά από απανωτά χαστούκια της ζωής. Επίσης βιώνεις λιγότερο άγχος όταν παίρνεις αποφάσεις και ρίσκα. Όταν δεν κάμπτεις την δική σου συμπεριφορά με ζαβολιές και αδικίες στο «παιχνίδι της ζωής» και όταν αποδέχεσαι την ύπαρξη της αδικίας τότε είσαι λιγότερο έξαλλη και τρομοκρατημένη στις περιπτώσεις που η δικαιοσύνη γύρω σου δεν επικρατεί.
Κατανόηση ότι η αποδοχή από τους άλλους δεν είναι απαραίτητη Σίγουρα είναι ευχάριστο να σε δέχονται οι γύρω σου. Η επιβράβευση από το αφεντικό ή έναν φίλο ή γνωστό μας κάνουν να νιώθουμε καλά. Αν όμως πιστέψουμε πως η αποδοχή από τους σημαντικούς ανθρώπους γύρω μας, ή ακόμα και όποιους συναντάμε είναι απαραίτητη τότε μάλλον περνάς πολύ χρόνο δυστυχισμένη και με αμφιβολία για τον εαυτό σου. Πολλοί είναι εκείνοι που οδηγούνται στην κατάθλιψη γιατί πιστεύουν πως είναι μονάχα όσο καλοί όσοι η γνώμη που έχουν οι άλλοι για αυτούς. Αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν να αισθανθούν καλά παρά μόνο όταν δεχθούν θετικά σχόλια και διαβεβαίωση από τους γύρω τους. Αποδέξου τον εαυτό σου ανεξάρτητα από την έκδηλη επιβεβαίωση των ανθρώπων στη ζωή σου. Έχοντας μια φυσιολογική προτίμηση να είσαι αρεστός, να νιώθεις πως σε εκτιμούν και αποδέχονται οι γύρω σου, αλλά κατανοώντας πως αυτά δεν σου είναι απολύτως απαραίτητα, τότε η αυτοεκτίμηση σου είναι σταθερή και αντιστέκεται την κριτική και απόρριψη. Μπορεί να συνεχίσεις να επιζητείς την αποδοχή αλλά θα μπορείς να αντιμετωπίσεις τον εαυτό σου δίχως τον φόβο της μη αποδοχής. Τα «μπράβο και εύγε» σίγουρα αποτελούν μπόνους, όχι όμως κάτι επάνω στο οποίο βασίζεις όλη σου την αξία και προσπάθεια. Δεν μπορούμε να τους ικανοποιούμε όλους και πάντα. Και όποιος προσπαθεί να το κάνει αυτό, τότε σίγουρα θα ζει μια ζωή τουλάχιστον παθητική. Η απόρριψη δεν είναι το τέλος του κόσμου και σίγουρα καθόλου ενδεικτική της αξίας ενός ανθρώπου. Άλλωστε, είναι γνωστό πως οι μεγαλύτερες προσωπικότητες αναδείχθηκαν μέσα από την απόρριψη. Απόλαυσε την επιβεβαίωση όταν την έχεις και αποδέξου τον εαυτό σου όταν δεν την έχεις.
Επιτυγχάνοντας στην αγάπη είναι επιθυμητό, όχι όμως και απαραίτητο Κάποιοι θα προτιμούσαν να είναι σε μια σχέση και ας τους έκανε κακό, παρά να βρίσκονται χωρίς σχέση. Αυτό προκύπτει από την πεποίθηση ότι δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την ζωή χωρίς να βρίσκονται σε σχέση, είτε με το να αισθάνονται μοναξιά. Οι ρομαντικές σχέσεις μπορούν να αυξήσουν την ευχαρίστηση της ζωής, αλλά δεν είναι απαραίτητες στο να ευχαριστιέται κάποιος την ζωή και να ζει ολοκληρωμένα. Αυτή η διαπίστωση μας βοηθά να αισθανόμαστε καλά όταν δεν είμαστε με κάποιον, όπως ακόμα μας βοηθά να κάνουμε τις σωστές επιλογές συντρόφου στο μέλλον αντί να μας σπρώχνει δίπλα σε κάποιον απλά για να αποφύγουμε το να είμαστε μόνοι. Η εμμονή στην ιδέα πως πρέπει οπωσδήποτε να είμαστε με κάποιον συνήθως συνοδεύεται και από την ανάγκη να τον διατηρήσουμε πάση θυσία δίπλα μας. Πράγμα που οδηγεί συχνά στην ζήλια. Αν πιστεύουμε πως μπορούμε να αντέξουμε έναν χωρισμό, τότε η ρομαντική ζήλια είναι λίγη. Στην περίπτωση όμως που ένας εστιάζει όλη του την ενέργεια στην διατήρηση μιας σχέσης, βιώνει υπερβολική ζήλια και αντί να απολαμβάνει την σχέση αναλώνεται σε πιθανές ενδείξεις έλλειψης ενδιαφέροντος ή απιστίας. Κάποιος που ζηλεύει υπερβολικά καταλήγει να αποξενώνει τον σύντροφο του επιδιώκοντας την απόλυτη επιβεβαίωση μέσα από στενό έλεγχο. Με αυτό τον τρόπο, σταδιακά η εμπιστοσύνη χάνεται και η σχέση οξύνεται. Προτιμώντας αντί του απαιτώντας να έχεις σχέση, βοηθά στο να διατηρείς την ανεξαρτησία και ατομικότητα σου. Όταν τότε βρεθείς μέσα σε σχέση, δεν πέφτεις στην παγίδα να προσπαθείς να είσαι ο τέλειος σύντροφος, συνεχίζεις να ασχολείσαι με τα δικά σου ενδιαφέροντα, ενώ συμπληρώνεσαι από τον σύντροφο σου μέσω συνειδητών και αμοιβαίων διαπραγματεύσεων και συμβιβασμών.
Υπομένοντας λίγη πρόσκαιρη ταλαιπωρία Ολοκληρωμένοι, υγιείς και επιτυχημένοι άνθρωποι συμβαίνει να μπορούν συχνά να υπομένουν προσωρινές ταλαιπωρίας κατά τη διάρκεια επιδίωξης απώτερων στόχων. Συχνά εξασκούνται στην αυταπάρνηση και την άμεση ικανοποίηση των επιθυμιών τους. Είναι αυτά τα άτομα που συνήθως ζούνε υγιεινά, εξασκούνται συχνά, αποταμιεύουν χρήματα, μορφώνονται αποδοτικά κτλ.. Μπορείς να απολαύσεις στο παρόν και στο μέλλον έντονες απολαύσεις, αλλά συνήθως λίγος πόνος και λίγο ξεβόλεμα σήμερα είναι απαραίτητα για ακόμα μεγαλύτερες απολαύσεις αύριο. Αυτό είναι γνωστό σε όσους έχουν πετύχει κάτι μέχρι σήμερα. Υπομένοντας προσωρινά λίγη δυσχέρεια και ταλαιπωρία είναι εξίσου σημαντικό στο να μειώσει κάποιος συναισθήματα άγχους και κατάθλιψης.
Δρώντας με γνώμονα το φωτισμένο αυτο-ενδιαφέρον Βάζοντας γνώμονα στη ζωή μας ένα είδος ανεπτυγμένου ενδιαφέροντος για τους εαυτούς μας και τους γύρω μας βοηθά στο να βιώνουμε τη ζωή μας πιο ολοκληρωμένη. Είναι ο τρόπος με τον οποίο θέτουμε προτεραιότητες στη ζωή μας βάζοντας πρώτους από όλους τους εαυτούς μας και δεύτερους μόνο τους μετρημένους λίγους, εκείνους που πραγματικά είναι σημαντικοί στην ζωή μας. Βέβαια πάντα διατηρώντας μια ευαισθησία για τις ανάγκες των γύρω μας αλλά και όλων των ανθρώπων αυτού του κόσμου. Αλλά γιατί πάντα πρώτα τον εαυτό μας;; Σε μια ηλικία, πρέπει να φροντίζουμε πρώτοι εμείς τον εαυτό μας γιατί κανείς άλλος δεν πρόκειται να το κάνει για μας. Άλλωστε με το να διατηρούμε τον εαυτό μας υγιή, ικανό και ικανοποιημένο τότε μπορούμε να αφιερώσουμε χρόνο για την φροντίδα και των γύρω μας. Συχνά κάνουν πολλοί το λάθος να καταπιέζουν τις δικές τους ανάγκες, με αποτέλεσμα στο τέλος να αισθάνονται κουρασμένοι, δυστυχισμένοι ακόμα και άρρωστοι. Βάζοντας πάντα πρώτες τις ανάγκες των άλλων, ουσιαστικά στερούμε από τους εαυτούς μας να δώσουμε στους άλλους περισσότερα. Σίγουρα, είναι περιπτώσεις, όπως όταν είναι κάποιος γονιός, που η επιλογή του να βάζεις τις ανάγκες των άλλων πριν τις δικές σου είναι η σωστή. Εκεί προκύπτει και η αξία των προσωπικών θυσιών. Ακόμα και τότε όμως, είναι σημαντικό να διατηρούμε κατά καιρούς την προτεραιότητα των δικών μας αναγκών ώστε να μπορούμε να ανατροφοδοτούμε αυτή μας την αυταπάρνηση όπου αυτή απαιτείται. Αν σας απασχολεί και θεωρείτε ότι αυτό το αυτο-ενδιαφέρον μεταφράζεται ώς εγωκεντρισμός, σταματήστε! Αυτό-ενδιαφέρον σημαίνει εκτίμηση του εαυτού μέσα σε ένα σύνολο που συμπεριλαμβάνει και όλους τους άλλους. Όταν ενδιαφερόμαστε για τον εαυτό μας, τον φροντίζουμε και τον επιβραβεύουμε εκεί που το αξίζει, τότε μπορούμε να έρθουμε πρακτικά και ουσιαστικά στο να καταλάβουμε και να εξυπηρετήσουμε τις ανάγκες του άλλου. Τότε είναι που ειλικρινά και με σιγουριά μπορούμε να βάλουμε τις ανάγκες μας δεύτερες χάριν των αναγκών κάποιου άλλου. Και εκεί συνίσταται ο χαρακτηρισμός του ‘φωτισμένου΄. Το αυτο-ενδιαφέρον λοιπόν ΔΕΝ είναι Εγωισμός. Οι εγωιστές βάζουν τους εαυτούς τους πρώτους αγνοώντας τους γύρω τους. Οι εγωιστές δεν αναλαμβάνουν την ευθύνη του να προσέχουν τους εαυτούς τους, αλλά απαιτούν την ικανοποίηση των αναγκών τους και ας καίγεται ο υπόλοιπος κόσμος. Το φωτισμένο αυτό-ενδιαφέρον είναι ακριβώς το αντίθετο.
Επιδιώκοντας προσωπικά ενδιαφέροντα και δρώντας πάντα βάσει προσωπικών αξιών Πολλά στοιχεία υποδεικνύουν ότι οι άνθρωποι είναι πιο ευτυχισμένοι και υγιείς όταν ασχολούνται με χόμπι και προσωπικά ενδιαφέροντα. Αν αφήσουμε την ζωή να κυριευτεί από σοβαρές ασχολίες εντός και εκτός σπιτιού με μόνη χαλάρωση τον χρόνο που σπαταλάμε το βράδυ μπροστά σε μια τηλεόραση, τότε έχουμε πρόβλημα. Αντί αυτού μπορούμε να δώσουμε πνοή στη ζωή μας επιδιώκοντας οτιδήποτε δημιουργικό μας εκφράζει. Είτε αυτό έχει να κάνει με την επέκταση της μόρφωσης μας, η συμμετοχή σε κάποιο άθλημα ή απλά την εκγύμναση, την ανάπτυξη μιας δεξιότητας, η τη βελτίωση των σχέσεων με τους άλλους. Γενικά, όποια ασχολία μας κάνει να δραστηριοποιούμαστε εποικοδομητικά για να συνεισφέρουμε στον κόσμο μέσα στον οποίο θέλουμε να ζούμε. Συνάμα, επιδιώκουμε να ασχολούμαστε πάντα με πράγματα που εκφράζουν τους χαρακτήρες μας χωρίς να βρίσκονται σε ρήξη με τις αξίες μας. Ένα επάγγελμα που μπορεί να μας αποφέρει κερδοφορία ενώ αντιτίθεται στις αξίες μας, σε βάθος χρόνου ενδέχεται να έχει τις αντίστροφες επιπτώσεις στη ζωή μας. Στην τελική, η ζωή δεν είναι πρόβα. Λέτε να υπάρχει περίπτωση να μετανιώσετε που δεν μείνατε να δείτε εκείνο το πρόγραμμα στην τηλεόραση, ενώ αντί αυτού πειστήκατε και βγήκατε για μια βόλτα με φίλους ή μόνοι, για λίγη γυμναστική ή κάποιο χόμπι ή για να βοηθήσετε κάποιον που σας το είχε ζητήσει;
Υπομένοντας την αβεβαιότητα Οι υγιείς και παραγωγικοί άνθρωποι είναι πάντα έτοιμοι να αντιμετωπίσουν έναν βαθμό ρίσκου και αβεβαιότητας στις ζωές τους. Απαιτώντας βεβαιότητα και εγγυήσεις μέσα σε έναν αβέβαιο κόσμο είναι συνταγή για καταστροφή ή απλά αδράνεια. Η σιγουριά συνήθως έρχεται με κόστος, λιγότερες απολαβές, λιγότερο ενθουσιασμό και λιγότερες νέες εμπειρίες. Το γεγονός ότι δεν γνωρίζουμε το μέλλον, μας δίνει την ευκαιρία για ρίσκα και πειράματα όχι αποφυγή, αναζήτηση διαβεβαιώσεων και υπερβολικά μέτρα προστασίας. Μπορούμε να παίρνουμε ενημερωμένες αποφάσεις και υπολογισμένα ρίσκα, αλλά μόνο όταν αποφασίσουμε ότι η 100% βεβαιότητα είναι ιδιαίτερα σπάνια, τότε αμέσως μειώνουμε μέσα μας τις επιπτώσεις του άγχους και της συνεχούς ανησυχίας. Πηγή: http://lifology.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 25 Απριλίου 2012

Διεθνής Ημέρα κατά του Θορύβου...

Η τελευταία Τετάρτη του Απριλίου έχει κηρυχθεί από το 1992 ως Διεθνής Ημέρα Ευαισθητοποίησης για το Θόρυβο, από την Ευρωπαϊκή Ένωση Ακουστικής. Ο θόρυβος μπορεί να στοιχίσει πολλά περισσότερα από την ακοή μας, μπορεί να είναι αιτία πρόκλησης ατυχημάτων και σε συνδυασμό με άλλους κινδύνους στους χώρους εργασίας, μπορεί να προκαλέσει πρόβλημα υγείας. Όλα τα κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης οφείλουν να θέσουν σε εφαρμογή την οδηγία του 2003, η οποία επιβάλλει νέες απαιτήσεις υγείας και ασφαλείας όσον αφορά το θόρυβο στους χώρους εργασίας.

Διαβάστε περισσότερα...

Εγχειρίδιο βλακείας...

Διονύσης Χαριτόπουλος - Εγχειρίδιο βλακείας

Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 24 Απριλίου 2012

Μαυροπηγή: Απόπειρα μείωσης της τιμής αποζημίωσης των κατοίκων την ώρα που το ρήγμα γίνεται κατολίσθηση...

Πηγή: ptolemaida.tv

Διαβάστε περισσότερα...

«Χρυσάφι» η διαχείριση σκουπιδιών...

Η Κομισιόν σε πρόσφατη έκθεσή της βλέπει τα σκουπίδια ως "χρυσάφι". Αυτό αποδεικνύουν με την υποδειγματική διαχείριση των αποβλήτων τους έξι κράτη-μέλη. Ωστόσο, υπάρχει και ένας ισχυρός αντίλογος. Η Κομισιόν φαίνεται να ρίχνει βάρος τελευταία στην αποτελεσματική διαχείριση των αστικών αποβλήτων, επαινώντας σε μια πρόσφατη έκθεση έξι κράτη-μέλη για τα μέτρα που έχουν λάβει ως τώρα. Οι χώρες αυτές είναι το Βέλγιο, η Δανία, η Γερμανία, η Αυστρία, η Σουηδία και οι Κάτω Χώρες. Σύμφωνα με τον αρμόδιο επίτροπο για το Περιβάλλον, Γιάνεζ Ποτόκνικ, τα έξι αυτά κράτη έχουν ελαχιστοποιήσει την ταφή των αποβλήτων τους ενώ παράλληλα έχουν αυξήσει τα ποσοστά ανακύκλωσης, δημιουργώντας στο πλαίσιο αυτό επικερδείς βιομηχανίες και θέσεις εργασίας.

Xάσμα μεταξύ των κρατών-μελών
Σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας (Eurostaat) η Γερμανία είναι πρωτοπόρος στην ανακύκλωση σκουπιδιών, με παραπάνω από το μισό του συνόλου των δημοτικών απορριμμάτων να είχε ανακυκλωθεί το 2010. Ο ευρωπαϊκός μέσος όρος ανέρχεται στο 25%. Επίσης, σύμφωνα με την ίδια έρευνα, ο μέσος όρος σκουπιδιών που αντιστοιχούν ανά άτομο στα ευρωπαϊκά κράτη μέλη είναι 583 κιλά. Η Γερμανία βρίσκεται κάτω από τον μέσο όρο με 502 κιλά ενώ η Κύπρος σημειώνει ρεκόρ παραγωγής σκουπιδιών με 760 κιλά ανά άτομο. Στη Γερμανία η διαχείριση των αποβλήτων εναπόκειται αποκλειστικά στις δημοτικές αρχές. Το 45% των σκουπιδιών ανακυκλώνονται, το 17% καταλήγει στην κομποστοποίηση και το 37% αποτεφρώνονται. Από την άλλη πλευρά, στη Βουλγαρία το 100% των αστικών αποβλήτων καταλήγει σε υγειονομική ταφή.

Η βιομηχανία επεξεργασίας απορριμμάτων
Η βιομηχανία επεξεργασίας αστικών αποβλήτων μέσω ανακύκλωσης ή αποτέφρωσης στις χώρες της ΕΕ φαίνεται να αποφέρει μεγάλες προσόδους ενώ απασχολεί σημαντικό αριθμό εργαζομένων. Σύμφωνα με τη Eurostat, ο τομέας της επεξεργασίας απασχολεί περίπου δύο εκατομμύρια εργαζομένους ενώ το 2008 απέφερε κέρδη ύψους 145 δις €. Αν θεωρήσουμε πως οι κοινοτικές οδηγίες εφαρμόζονται κατά γράμμα, τότε υπολογίζεται πως στον τομέα αυτό θα μπορούσαν να προστεθούν άλλες 400.000 θέσεις εργασίας μαζί με μια άνοδο των κερδών κατά 42 δις €. 

Αντιδράσεις και επικρίσεις
Η Κλαούντια Μπάιτινγκερ από τη γερμανική Ομοσπονδιακή Υπηρεσία για την Προστασία του Περιβάλλοντος και της Φύσης (BUND) αντιμετωπίζει τα ευρωπαϊκά στοιχεία με σκεπτικισμό. Το γεγονός ότι στη Γερμανία ένα μεγάλο κομμάτι των δημοτικών σκουπιδιών αποτεφρώνεται δε συνεπάγεται αυτόματα πως και η παραγόμενη από την καύση θερμική ενέργεια αξιοποιείται εποικοδομητικά. Σύμφωνα με την Μπάιτινγκερ, η σπατάλη ενέργειας είναι μεγάλη αφού από τους δύο τόνους σκουπιδιών οι οποίοι θα μπορούσαν να αποδώσουν θερμική ενέργεια από την καύση τους, τελικά καταλήγει να χρησιμοποιείται προς το σκοπό αυτό μόνο ο ένας. Τέλος, και οι έπαινοι εκ Βρυξελλών θεωρούνται αμφιλεγόμενοι, αφού τα κριτήρια ελέγχου και κατάταξης των χωρών δεν είναι ομοιόμορφα λόγω των διαφορετικών διαθέσιμων κονδυλίων για επενδύσεις στην επεξεργασία των αστικών αποβλήτων από χώρα σε χώρα.

Πηγή: http://www.skai.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Ενεργειακός Χάρτης για το 2050: οι θέσεις της Δυτικής Μακεδονίας...

Οι συνεχώς αυξανόμενες τιμές του αργού πετρελαίου και οι ατέρμονες γεωπολιτικές συγκρούσεις συμφερόντων που σχετίζονται με την κατασκευή των διεθνών δικτύων μεταφοράς φυσικού αερίου, οδηγούν το σύνολο των Κρατών-Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην επεξεργασία και ανάληψη μέτρων, πολιτικών και στρατηγικών στην κατεύθυνση της βέλτιστης και αποτελεσματικής αξιοποίησης των κατά περίπτωση εγχώριων ενεργειακών πηγών τους. Οι λιγνίτες αποτελέσαν και αποτελούν την κυρίαρχη εγχώρια πρωτογενή ενεργειακή πηγή η οποία συνοδεύεται από προβλέψιμο κόστος διάθεσης, ισχυρούς πολλαπλασιαστικούς δείκτες απασχόλησης και οικονομικής μεγέθυνσης και βεβαίως, από σημαντικές περιβαλλοντικές πιέσεις και προβλήματα. Παράλληλα, η συσσωρευμένη τεχνογνωσία αξιοποίησής τους, το μέγεθος των αποθεμάτων και η υψηλή συγκέντρωση εγκατεστημένης ισχύος αναδεικνύουν του εγχώριους λιγνίτες σε καθοριστικό παράγοντα σχεδιασμού και άσκησης εθνικής ενεργειακής πολιτικής. Στο υπό διαβούλευση κείμενο του ΥΠΕΚΑ και ιδιαίτερα στα σημεία όπου παρουσιάζεται η αναγκαιότητα αξιοποίησης των εγχώριων ενεργειακών πόρων, δυστυχώς, όχι μόνον απουσιάζει ένα μεσοπρόθεσμο εθνικό σχέδιο αξιοποίησης των ελληνικών λιγνιτών αλλά, δεν υπάρχει η παραμικρή λεκτική αναφορά ή έστω ο χαρακτηρισμός τους ως «εγχώριοι ενεργειακοί πόροι». Λαμβάνοντας υπόψη την τραγική οικονομική κατάσταση της Χώρας, τους εφιαλτικούς δείκτες ανεργίας και τη γενικότερη αναπτυξιακή υστέρηση, το υπό διαβούλευση κείμενο χαρακτηρίζεται στο σύνολό του από μια υπερβολική και ασύμμετρη προσπάθεια ανάδειξης του παγκόσμιου προβλήματος της κλιματικής αλλαγής σε κυρίαρχη εθνική υπόθεση. Ειδικά για τους λιγνίτες, αποτυπώνεται μια έντονη διάθεση απαξίωσής τους, η οποία δεν αντανακλά και δεν λαμβάνει υπόψη στοιχειώδεις κανόνες εθνικής περιφερειακής συνοχής. Υποστηρίζει το ΥΠΕΚΑ ότι ο προτεινόμενος Εθνικός Ενεργειακός Σχεδιασμός ευθυγραμμίζεται με αυτόν της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Δυστυχώς, αυτό δεν είναι απόλυτα ακριβές. Στο σχετικό κείμενο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (COM/2011/885/2), αναγνωρίζεται τόσο ο σημαντικός ρόλος των στερεών καυσίμων αναφορικά με την ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού όσο και η δυνατότητά τους να συνεισφέρουν στο μελλοντικό ευρωπαϊκό ενεργειακό χαρτοφυλάκιο. Επιπλέον, στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών Στρατηγικών Ενεργειακών Τεχνολογιών, οι καθαρές τεχνολογίες αξιοποίησης των στερεών ορυκτών καυσίμων χρηματοδοτούνται τόσο σε ερευνητικό όσο και σε επιδεικτικό επίπεδο, υποστηρίζονται πολιτικά ως τεχνολογικές επιλογές άμεσης προτεραιότητας, αναγνωρίζονται στρατηγικά ως σημαντικός ανταγωνιστικός τομέας της ευρωπαϊκής βιομηχανίας. (European Commission, SETIS-Advanced Fossil Fuel Power Generation, 2009). Επί του πρακτέου, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν απαξιώνει τα στερεά ορυκτά καύσιμα. Αντίθετα, υποστηρίζει και προωθεί σύγχρονες, αποδοτικές και περιβαλλοντικά αποδεκτές τεχνολογίες αξιοποίησής τους. Η Ελλάδα, η χώρα με τη σημαντικότερη παραγωγή λιγνίτη μετά τη Γερμανία, στρέφεται όλο και περισσότερο σε εισαγόμενα ανταγωνιστικά καύσιμα, επεξεργάζεται φαραωνικού μεγέθους εγχειρήματα με βάση τα φωτοβολταϊκά συστήματα και προγραμματίζει την απόσυρση μεγάλου μέρους των λιγνιτικών μονάδων. Αν τελικά οδηγηθούμε σε μια βίαια κλιμακούμενη απόσυρση των λιγνιτικών σταθμών με αποτέλεσμα μετά το 2028 να λειτουργούν στη Δυτική Μακεδονία μερικές εκατοντάδες μόνο λιγνιτικά MWs, ενδεχομένως να έχουμε πετύχει τους εθνικούς στόχους μείωσης των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, τους οποίους το ΥΠΕΚΑ έχει αναδείξει σε υπέρτατη εθνική πρόκληση. Τα ερωτήματα όμως προκύπτουν αμείλικτα: Υπάρχουν μελέτες και η σχετική τεκμηρίωση ότι η επιλογή της απόσυρσης λιγνιτικών μονάδων δεν θα οδηγήσει τον οικονομικό και κοινωνικό ιστό της Δυτικής Μακεδονίας σε καθεστώς έντονης αποσταθεροποίησης; Έχει υπολογίσει η κεντρική Κυβέρνηση το δημοσιονομικό κόστος απαξίωσης μιας περιφερειακής δραστηριότητας η οποία απασχολεί άμεσα ή έμμεσα 9000 εργαζόμενους και συνεισφέρει περισσότερο από το 25% στο περιφερειακό ΑΕΠ της Δυτικής Μακεδονίας; Έχει συνεκτιμήσει η κεντρική Κυβέρνηση το περιβαλλοντικό και ενεργειακό έγκλημα που θα συντελεστεί αν απομείνουν εκτεθειμένοι και ανεκμετάλλευτοι εκατομμύρια τόνοι λιγνίτη λόγω απόσυρσης των λιγνιτικών μονάδων; Έχουν εκτιμηθεί από την πλευρά του ΥΠΕΚΑ τα επαγωγικά αποτελέσματα που θα πυροδοτήσει η αποσάθρωση μιας εδραιωμένης περιφερειακής παραγωγικής μόνο-ειδίκευσης, η απώλεια συσσωρευμένης τεχνογνωσίας και η απαξίωση επενδύσεων δισεκατομμυρίων ευρώ ; Υπάρχουν επεξεργασμένα σενάρια και προοπτικές ισοδύναμων μέτρων τα οποία θα καλύψουν σε ικανοποιητικό ποσοστό τις απώλειες θέσεων εργασίας, τους πολλαπλασιαστικούς δείκτες οικονομικής ανάπτυξης και την αναχαίτιση της εσωτερικής ή εξωτερικής μετανάστευσης λόγω κατάρρευσης της κυρίαρχης δραστηριότητας ; Με ποιόν τρόπο θα αξιοποιηθούν στο μέλλον οι υφιστάμενες ενεργειακές υποδομές της Δυτικής Μακεδονίας ; Ουδεμία αναφορά γίνεται στο μείζον θέμα της αποκατάστασης και επαναπόδοσης στην τοπική κοινωνία των εδαφών των εξοφλημένων ορυχείων. Πέραν αυτών, οι πολίτες της Δυτικής Μακεδονίας αντιμετωπίζουν ήδη σοβαρό πρόβλημα κάλυψης των αναγκών θέρμανσης λόγω της μακράς και έντονης χειμερινής περιόδου. Το κόστος θέρμανσης δεσμεύει σημαντικό ποσοστό του δραματικά συρρικνωμένου οικογενειακού προϋπολογισμού. Ο λιγνίτης, μπορεί να δώσει απάντηση στο πρόβλημα θέρμανσης για το σύνολο σχεδόν των αστικών και ημιαστικών κέντρων της Περιφέρειας. Οι τεχνολογίες είναι περισσότερο από ώριμες, το οικονομικό και ενεργειακό περιβάλλον είναι περισσότερο από ιδανικό. Παράλληλα, οι λιγνίτες μπορούν να αξιοποιηθούν ως πρώτη ύλη για την παραγωγή ενεργειακών προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας και κυρίως, να μετατραπούν σε εναλλακτικά καύσιμα κίνησης. Η απεξάρτηση των μεταφορών από το πετρέλαιο μπορεί να στηριχτεί και στους εγχώριους λιγνίτες. Οι τεχνολογίες είναι ήδη γνωστές από την δεκαετία του 1940, μπήκανε στην «κατάψυξη» λόγω των χαμηλών τιμών του πετρελαίου και αναδύονται πλέον με υψηλή δυναμική σε όλες τις χώρες που παράγουν στερεά ορυκτά καύσιμα. Ο λιγνίτης μπορεί να υποκαταστήσει το πετρέλαιο θέρμανσης, να μετατραπεί σε φυσικό αέριο, να δώσει καύσιμα κίνησης, να αποτελέσει ρεαλιστική τεχνολογική πλατφόρμα για μια νέα ενεργειακή εποχή. Όλα αυτά όμως απαιτούν την ύπαρξη ενός εθνικού και συνεκτικού σχεδιασμού αξιοποίησης των ελληνικών λιγνιτών. Απαιτούν διεθνείς συνεργασίες, δράσεις έρευνας και ανάπτυξης, προσέλκυση επενδυτών, ανάδειξη περιφερειακών προοπτικών σε επίπεδο νοτιοδυτικών Βαλκανίων, διπλωματικές συμμαχίες, σοβαρή αντιμετώπιση των προκλήσεων από την πλευρά της κεντρικής εξουσίας. Δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν όταν το αρμόδιο Υπουργείο απαξιώνει τους λιγνίτες και τους αποκλείει από δυνητικές επενδυτικές προοπτικές. Η Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας αναγνωρίζει τη σπουδαιότητα των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, υποστηρίζει και προωθεί θεσμικά τη βέλτιστη διείσδυσή τους στο εγχώριο εθνικό χαρτοφυλάκιο. Αναγνωρίζει το παγκόσμιο πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής και την επιτακτική ανάγκη μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Ταυτόχρονα όμως, έχει υποχρέωση να αναδεικνύει τις ανάγκες των τοπικών κοινωνιών και να υπερασπίζεται τα ανταγωνιστικά τους πλεονεκτήματα, πρωτίστως όταν αυτά δεν έρχονται σε σύγκρουση, δεν αποδυναμώνουν τις ανάγκες εθνικών αλλά και ευρωπαϊκών περιφερειών, δεν υπονομεύουν την εθνική προοπτική που σχετίζεται με τη βέλτιστη αξιοποίηση των ενεργειακών πόρων.

Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας

Διαβάστε περισσότερα...

Συνέντευξη για πρόσληψη...

Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 23 Απριλίου 2012

Ο μολυσμένος αέρας παράγοντας παιδικής παχυσαρκίας...

Οι έγκυες γυναίκες που εκτίθενται στη μολυσμένη ατμόσφαιρα στο κέντρο μιας πόλης, έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να γεννήσουν παιδί με τάση για παχυσαρκία, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα. Η νέα μελέτη για πρώτη φορά συνδέει άμεσα την ατμοσφαιρική ρύπανση με την παιδική παχυσαρκία. Οι ερευνητές της Σχολής Δημόσιας Υγείας του πανεπιστημίου Κολούμπια, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό περιοδικό επιδημιολογίας "American Journal of Epidemiology", σύμφωνα με τη βρετανική "Daily Mail", έκαναν τη μελέτη τους στην πόλη της Νέας Υόρκης, παίρνοντας αφορμή από τις στατιστικές που δείχνουν ότι το ποσοστό των παχύσαρκων παιδιών είναι μεγαλύτερο στις φτωχές γειτονιές των μεγάλων πόλεων (25% έναντι 17% του εθνικού μέσου όρου στις ΗΠΑ). Η κακή διατροφή και η έλλειψη σωματικής άσκησης θεωρούνται βασικοί παράγοντες για την παχυσαρκία, η οποία αποτελεί μία πολυπαραγοντική διαταραχή. Όμως, η νέα μελέτη αναδεικνύει ένα ακόμα παραμελημένο παράγοντα, τη ρύπανση της ατμόσφαιρας από χημικές ουσίες, όπως οι πολυκυκλικοί αρωματικοί υδρογονάνθρακες, οι οποίοι εκλύονται στην ατμόσφαιρα από την καύση του άνθρακα, του πετρελαίου και της βενζίνης, αλλά ακόμα και από τον καπνό των τσιγάρων, σύμφωνα με το ΑΠΕ. Οι ερευνητές μελέτησαν εκατοντάδες εγκύους γυναίκες, ηλικίας 18 έως 35 ετών, και διαπίστωσαν ότι όσες έμεναν σε φτωχικές γειτονιές του κέντρου της πόλης (όπως το Βόρειο Μανχάταν και το Νότιο Μπρονξ) και άρα ήσαν περισσότερο εκτεθειμένες στη μόλυνση του αέρα, είχαν σχεδόν διπλάσια πιθανότητα (1,79 φορές) να έχουν παχύσαρκο παιδί έως την ηλικία των πέντε ετών και υπερδιπλάσια πιθανότητα (2,26 φορές) να έχουν παχύσαρκο παιδί έως την ηλικία των επτά ετών. Όπως είπε ο επικεφαλής της έρευνας, «για πολλούς ανθρώπους που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν υγιεινά φαγητά, ούτε έχουν τον χρόνο να ασκηθούν, η προγεννητική έκθεση (της μητέρας και του εμβρύου) στην μόλυνση του αέρα μπορεί να αποτελέσει τον παράγοντα που θα γείρει τη ζυγαριά και θα κάνει το παιδί πιο ευάλωτο στην παχυσαρκία». Μία προηγούμενη έρευνα από ερευνητές του πανεπιστημίου Κολούμπια είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η έκθεση των εγκύων σε αέρα μολυσμένο με πολυκυκλικούς αρωματικούς υδρογονάνθρακες μπορεί να επηρεάσει αρνητικά το δείκτη νοημοσύνης (IQ) του παιδιού και, ακόμα, αυξάνει τον κίνδυνο για εκδήλωση άγχους, κατάθλιψης και ελλειμματικής προσοχής στα μικρά παιδιά. Επίσης, οι ίδιες ρυπογόνες χημικές ουσίες διαταράσσουν το ενδοκρινικό σύστημα και μπορεί να προκαλέσουν καρκίνο. Γι' αυτό τον λόγο, όπως τόνισαν οι ερευνητές, είναι σημαντικό να ληφθούν μέτρα, ώστε στο κέντρο των πόλεων να κυκλοφορούν οχήματα που ρυπαίνουν όσο το δυνατό λιγότερο.

Ο κίνδυνος από τα αερομεταφερόμενα σωματίδια
Εξάλλου, μια νέα έρευνα από επιστήμονες της Σχολής Δημόσιας Υγείας του πανεπιστημίου Χάρβαρντ, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "PLoS ONE", διαπίστωσε ότι η μακρόχρονη έκθεση σε μολυσμένο αέρα αυξάνει τον κίνδυνο για εισαγωγή των ενηλίκων στο νοσοκομείο λόγω πνευμονικών και καρδιολογικών προβλημάτων, εγκεφαλικού ή διαβήτη. Τα προβλήματα υγείας προκαλούνται από τη χρόνια απορρόφηση των ρυπογόνων σωματιδίων του αέρα, τα οποία είναι μικρότερα σε πλάτος από μία ανθρώπινη τρίχα. Τέτοια σωματίδια εκλύονται στην ατμόσφαιρα, ιδίως των μεγάλων πόλεων, από τις εξατμίσεις των αυτοκινήτων, τα εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος, τις ξυλόσομπες και γενικά την καύση ξύλων, καθώς και από ορισμένες βιομηχανίες. Τα σωματίδια εισχωρούν στους πνεύμονες προκαλώντας φλεγμονή εκεί, αλλά και σε άλλα σημεία του σώματος. Σ' αυτήν τη δεύτερη έρευνα συμμετείχε και ο ελληνικής καταγωγής καθηγητής περιβαλλοντικών επιστημών του πανεπιστημίου Χάρβαρντ Πέτρος Κουτράκης, ο οποίος αποφοίτησε το 1980 από το πανεπιστήμιο Πατρών, πήρε το διδακτορικό του από το πανεπιστήμιο του Παρισιού και σήμερα θεωρείται από τους σημαντικότερους επιστήμονες στις ΗΠΑ για θέματα ατμοσφαιρικής ρύπανσης.

Πηγή: http://www.real.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Οι νέοι δεν καταθέτουν ποτέ τα όπλα...

Ο Ευάγγελος Π. Παπανούτσος γράφει απαντώντας σ’ έναν νέο: "Θα ήμουν απελπισμένος αν έβλεπα στο γράμμα σου ότι είσαι ευχαριστημένος με τις συνθήκες της ζωής σου. Η στέρηση, η θλίψη, η οργή είναι ανέκαθεν οι κινητήριες δυνάμεις στη σκέψη, στα αισθήματα, στη βούληση των ανθρώπων. Ο υποχωρητικός και ικανοποιημένος, ο διαλλακτικός και ευκολοσυμβίβαστος, αυτός που τα βρίσκει όλα γύρω του «καλά λίαν» ή σκύβει το κεφάλι και συνθηκολογεί με τη μοίρα του, δεν έχει φτερά στο πνεύμα ούτε φλόγα στην καρδιά - έχει γεράσει. Ο νέος δεν καταθέτει ποτέ την εντολή που του έχει δοθεί, να ανανεώσει τις μορφές της ζωής, να επιχειρήσει εκείνα που οι προκάτοχοί του δεν καταπιάστηκαν ή τα άφησαν ατελείωτα. Αν παραιτηθεί και αποσυρθεί, ο κόσμος θα γίνει φτωχότερος• από το βιβλίο του μέλλοντος θα λείψει μια σελίδα, και ποιος ξέρει; μπορεί να ήταν η καλύτερη. Εμείς που βρισκόμαστε κοντά στην έξοδο, ξοφλήσαμε - άλλος πιο λίγο άλλος πιο πολύ - το χρέος που μας έλαχε με τον κλήρο που τραβήξαμε. Η σειρά σας τώρα. Ευχή μας είναι ν’ αξιωθείτε να σας εκτιμήσουν οι νεώτεροί σας για τις αστοχίες και τις παραλείψεις σας, όπως κάνετε σεις σήμερα σε μας, γιατί αυτή η επίθεση δίνει την ελπίδα ότι η ζωή δεν θα μείνει εκεί που έφτασε, αλλά θα προχωρήσει."

 (απόσπασμα από κείμενο του Ε.Π. Παπανούτσου)

Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 22 Απριλίου 2012

Πλούσιες Χώρες - Φτωχοί Λαοί (με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της "Μητέρας Γης" 22/4)

Ενώ ο δυτικός κόσμος συνεχίζει να προοδεύει, ο τρίτος κόσμος αντιμετωπίζει φτώχεια, επιδημίες, πολέμους, μόλυνση του περιβάλλοντος, παιδική θνησιμότητα. Πόσο φτωχές είναι όμως στην πραγματικότητα οι χώρες του τρίτου κόσμου και πόσο πλούσιες οι "ανεπτυγμένες"; Το βίντεο προβλήθηκε στην ΚΡΗΤΗ ΤΒ, στο πλαίσιο της εκπομπής "Δεύτερη Ματιά". Πηγή: http://naturefriends-gr.blogspot.com

Διαβάστε περισσότερα...

Υπάρχει μόνο μια επανάσταση: η εσωτερική...

Τρόποι σκέψης που ισχυρίζονται ότι δίνουν το προβάδισμα στον κόσμο μας στο όνομα της επανάστασης έχουν γίνει, στην πραγματικότητα, ιδεολογίες συμμόρφωσης και όχι εξέγερσης. Μου πήρε πολύ καιρό αγαπητέ αναγνώστη να κατανοήσω το σαράκι της επανάστασης. Ό,τι επαναστατικό έχω διαβάσει (αναρχικοί, μαρξιστές) το βρίσκω ολόσωστο. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν απόλυτο δίκαιο. Το βλέπουμε γύρω μας σε όλες τις εκφάνσεις του βίου μας οι οποίες μοιάζουν να βρίσκονται στο χειρότερο σημείο αποσύνθεσης. Ειδικά τώρα που έφτασε και στην δικιά μας πόρτα, όποιος δεν το βλέπει θα πρέπει να είναι ή τυφλός και κουφός ή να πάσχει από άνοια ή φυσικά να επωφελείται της κατάστασης. Ο τρόπος όμως που το επιδιώκουν (επανάσταση) μου φαίνεται λάθος. Ας δούμε κάποιους λόγους. Καταρχήν η επανάσταση είναι ένας πόλεμος. Και ως πόλεμος δημιουργεί δύο στρατόπεδα. Επομένως δεν σου αφήνει επιλογές: Ή είσαι με εμάς ή είσαι εναντίον μας. Στην ουσία είναι ένας αγώνας για δύναμη (όλη η ιστορία της ανθρωπότητας), ο οποίος το μόνο που θα καταφέρει είναι να μεταβιβάσει την εξουσία από μια μερίδα σε μία άλλη. Και αυτό γιατί η δύναμη δεν είναι μέσο είναι σκοπός. - Revolution, n. In politics, an abrupt change in the form of misgoverment. -Επανάσταση, ουσ. Στην πολιτική, μια απότομη αλλαγή στην μορφή της κακής διακυβέρνησης. – Ambrose Bierce (The Devil’s Dictionary) Είναι πάρα πολλά τα παραδείγματα στην ιστορία όπου αυτή η μεταβίβαση έδειξε ότι η επανάσταση προκαλείται από μια αγανάκτηση απέναντι στην τυραννία ενός συστήματος και όμως ταυτόχρονα η ίδια, κυοφορεί την τυραννία. Με τα λόγια ενός κατεξοχήν επαναστάτη (F. Castro): “Η επανάσταση είναι μια δικτατορία των καταπιεσμένων ενάντια στους καταπιεστές“. Επίσης ως πόλεμος επικεντρώνεται στην καταπολέμηση των αρνητικών: φτώχεια, αδικία, δουλεία, άγνοια. Ποτέ δεν ασχολείται με την ενίσχυση των θετικών. Δεν διδάσκει, δεν προωθεί δικαιοσύνη, αγάπη, φιλία. Επιπλέον η επανάσταση είναι πάντα μια προβολή στο μέλλον. Μας ωθεί να κάνουμε πράγματα αποβλέποντας σε μια μελλοντική κατάσταση και δεν μας επιτρέπει να ζούμε στο παρόν. Το παρόν δεν μπορεί ποτέ να είναι όμορφο στα μάτια της επανάστασης. Στο μέλλον βρίσκεται η ελπίδα της. Η ελπίδα για το αλλαγμένο προς το καλύτερο μέλλον, ή ο φόβος για το μέλλον που έρχεται είναι η τροφή της επανάστασης αλλά και η τροφή του Κυρίου. Γιατί ποιος είναι ο Κύριος μας; Αυτός που έχει εξουσία πάνω στα πράγματα που επιθυμούμε να έχουμε ή σε αυτά που επιθυμούμε να αποφύγουμε. Η επανάσταση είναι στο μυαλό των ανθρώπων, και αυτή πραγματοποιείται …προτού χυθεί μια σταγόνα αίμα. - James Adams Το μυαλό μας είναι ένα μέρος της κοινωνίας. Είναι η κοινωνία. Ο τρόπος που σκεφτόμαστε, αυτά που σκεφτόμαστε ή αυτά που δεν σκεφτόμαστε, οι αντιδράσεις μας, οι συνήθειες μας είναι αυτά που φτιάχνουν την κοινωνία. Όλα αυτά όμως όταν το μυαλό μας είναι ακόμα νεανικό και εύπλαστο διαμορφώνονται από την κοινωνία. Έτσι ακόμα και όταν επαναστατούμε το κάνουμε μέσα στο μοντέλο σκέψης που μας έχει δοθεί από την ίδια την κοινωνία. Το παράδειγμα του Κρισναμούρτι είναι διαφωτιστικότατο: “Είμαστε σαν φυλακισμένοι που εξεγείρονται για να διεκδικήσουν καλύτερο φαγητό, καλύτερες συνθήκες κράτησης. Πάντα όμως μέσα στη φυλακή…“. Αυτό δεν είναι επανάσταση, είναι απλά αυξημένη δραστηριότητα, μια γενναία μάχη καταδικασμένη σε αποτυχία μέσα στο μοντέλο. Η αληθινή όμως επανάσταση και δια βίου μάθηση είναι να σπάσεις τους τοίχους της παράδοσης και της εξουσίας, να ξεφορτωθείς την “εκπαίδευση του Παβλόφ” που σε κάνει να αντιδράς πάντα με ένα συγκεκριμένο τρόπο, ο οποίος κρατάει δέσμιο το πνεύμα σου. Πρέπει να επαναστατήσουμε και όχι να συμμορφωθούμε σε σχέση με τον κόσμο· εσωτερικά, βαθιά και ψυχολογικά να είμαστε σε συνεχή εξέγερση. Συνεχής εξέγερση σημαίνει συνεχής έρευνα, συνεχής παρατήρηση, συνεχής μάθηση. Μόνο έτσι μπορούμε να ανακαλύψουμε τι είναι αληθινό. Με συνέπεια να γίνουμε επικίνδυνοι σε ό,τι είναι ψεύτικο χάνοντας την ασφάλεια μας. Αλλά ζώντας στην ασφάλεια σημαίνει ότι ζούμε με την μίμηση, ζούμε με φόβο. Μόνο αυτού του είδους η εκπαίδευση μπορεί να εξαφανίσει το φόβο της ανασφάλειας που καταστρέφει την ανθρώπινη σκέψη, τις ανθρώπινες σχέσεις και την αγάπη. Ή με τα λόγια του Λ. Τολστόι: “Υπάρχει μόνο μια επανάσταση: η εσωτερική.“

Πηγή: http://sobaresapopseis.blogspot.com/

Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο 21 Απριλίου 2012

Δικαιώματα...

Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 20 Απριλίου 2012

Πέντε δισεκατομμύρια ευρώ από το ποδήλατο...

Το EuroVelo είναι ένα πρόγραµµα της Ευρωπαϊκής Οµοσπονδίας Ποδηλατών (ECF) για την ανάπτυξη ενός δικτύου υψηλής ποιότητας ποδηλατικών διαδροµών που να συνδέει όλη την Ευρώπη. Οι διαδροµές µπορούν να χρησιµοποιηθούν από τουρίστες καθώς και από τον τοπικό πληθυσµό που κάνει τις καθηµερινές µετακινήσεις του µε ποδήλατο. Το EuroVelo αποτελείται σήµερα από 14 δροµολόγια και προβλέπεται ότι το δίκτυο θα έχει ουσιαστικά ολοκληρωθεί µέχρι το 2020. Το EuroVelo µπορεί να προσφέρει, σύµφωνα µε τις εκτιµήσεις, 5 δισ. ευρώ κάθε χρόνο στην οικονοµία της Ευρωπαϊκής Ένωσης παρέχοντας ένα ποιοτικό και βιώσιµο τουριστικό προϊόν. Ήδη ψηφίστηκε από την ολοµέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις 15 ∆εκεµβρίου ότι το EuroVelo θα πρέπει να περιλαµβάνεται στο ∆ιευρωπαϊκό ∆ίκτυο Μεταφορών ∆Ε∆-Μ (ΤΕΝ-Τ) απαντώντας στην Ευρωπαϊκή Λευκή Βίβλο της Επιτροπής για τις µεταφορές. Με αυτό τον τρόπο, η ολοµέλεια επιβεβαίωσε τη θετική ψήφο της Επιτροπής Μεταφορών και Τουρισµού. Στην Ελλάδα τη λειτουργία του Εθνικού Συντονιστικού Κέντρου για το EuroVelo ανέλαβε η Οικολογική Κίνηση Θεσσαλονίκης, που προετοιµάζει µαζί µε τον δήµο τη διοργάνωση πανελλήνιας ποδηλατικής συνάντησης και συνεδρίου την άνοιξη του 2012 στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Πρωτεύουσας Νεολαίας.

Νέα Υόρκη
Το «Μεγάλο Μήλο» αντεπιτίθεται για να πλασαριστεί στις πρώτες θέσεις των πιο φιλικών πόλεων για το ποδήλατο, υιοθετώντας ένα µεγάλο πρόγραµµα ενοικίασης κοινόχρηστων ποδηλάτων που θα τεθεί σε λειτουργία το καλοκαίρι. Σύµφωνα µε τον σχεδιασµό που έχει γίνει, θα διατεθούν 10.000 ποδήλατα και θα δηµιουργηθούν 600 σταθµοί γύρω από το Μανχάταν και το Μπρούκλιν. Για την επιλογή των σηµείων που θα δηµιουργηθούν ο Οργανισµός Μεταφορών της Νέας Υόρκης ζήτησε τη βοήθεια των πολιτών και θα αποφασίσει αφού πρώτα εξετάσει τις προτάσεις τους. Η ετήσια εγγραφή στο σύστηµα κοινόχρηστων ποδηλάτων θα κοστίζει κάτι λιγότερο από 104 δολάρια που έχει η µηνιαία κάρτα του µετρό, ενώ οι συνδροµητές του συστήµατος θα µπορούν να χρησιµοποιούν τα ποδήλατα για 45 λεπτά την ηµέρα.

Πηγή: Εφημερίδα Το Ποντίκι

Διαβάστε περισσότερα...
 
back to top