Είμαστε ελεύθεροι;;;

Μεσημέρι Δευτέρας, ώρα «κοινής» ησυχίας ..Σε μια πολυκατοικία του κέντρου της Αθήνας όπου η ηχομόνωση αποτελεί ουτοπικό πλεονέκτημα, η ησυχία σπάει από τις φωνές δύο νεαρών κοριτσιών που τραγουδούν ασταμάτητα, χωρίς ρυθμό και δίχως να ενδιαφέρονται για το πώς η έκφραση τους αυτή φθάνει στα αυτιά των υπολοίπων ενοίκων..Τραγουδούν με όλη τους τη δύναμη..Δεν αργεί να ακουστεί η αναμενόμενη απειλή: «Θα φωνάξω την αστυνομία,σταματήστε!». Εκείνες απαντούν : « Δεν μας νοιάζει, είμαστε ελεύθερες! Εσείς που σιωπάτε στον καταιγισμό των επιβολών στις ζωές σας, είστε;»
Η ελευθερία ως έννοια είναι για πολλούς αφηρημένη , κάπως άπιαστη. Σαν μια αγάπη που έμεινε στο βάθος της ψυχής να κοιμάται ή σαν ένα όνειρο που ευχόμαστε κάποτε να πραγματοποιηθεί. Η ελευθερία της σκέψης όμως δεν είναι παρά ένα δικαίωμα που ακόμη κι αν δεν το συνειδητοποιείς βράζει μέσα στην ψυχή σου..Ο νους δεν υπόκειται σε περιορισμούς ή δεσμεύσεις.Το να μπορείς να σκέφτεσαι ελεύθερα αποτελεί τρόπο ζωής και όχι σύστημα επιβίωσης.
Βιώνουμε το τελευταίο διάστημα ένα χείμαρρο αλλαγών και επιβλητικών γεγονότων ,μια καταιγίδα δηλώσεων και υπονομεύσεων της κρίσης μας..Αφουγκραζόμαστε την περίεργη σιωπή της γειτονιάς μας όταν ένα ακόμη ξημέρωμα βρίσκει ανθρώπους εγκλωβισμένους σε προβλήματα και αδιέξοδους δρόμους..
Μοιάζει σωτήριο το τραγούδι των κοριτσιών , μοιάζει αδήριτη ανάγκη να ελευθερώσουμε το μυαλό μας, να το αφήσουμε να ατενίσει –αν του μοιάζει μακρινή- την αλήθεια των πραγμάτων ..Να του επιτρέψουμε να αγγίξει την ομορφιά της καθαρής σκέψης.. να απομακρυνθεί από το σκοτάδι που επιθυμούν οι ψεύτικες υποσχέσεις να το βυθίσουν..
Εικάζεται σαν η μόνη λύση , η ελευθερία του σκέπτεσθαι και του πράττειν ,αποτελώντας αδιαμφισβήτητα την κυριότερη μορφή αυτοσεβασμού και αυτοκυριαρχίας .

Πηγή: http://www.protagon.gr - Της Σίσι Τριανταφύλλου