Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2011

Μεγάλωσα. Δε δικαιούμαι πλέον να εκπλήσσομαι...


Μεγάλωσα. Δε δικαιούμαι πλέον να εκπλήσσομαι.
Να εκπλήσσομαι δυσάρεστα από το πόσο φτηνά εξαγοράζονται οι άνθρωποι μαζί με την πίστη και τα ιδανικά τους.
Να κολακεύονται από την εξουσία.
Να προσκυνούν την πλάνη.
Να διαφεντεύονται από το χορό των επτά πέπλων της έπαρσης κι ύστερα να της προσφέρουν την κεφαλή του συνανθρώπου τους. Του χθεσινού συντρόφου.
Η γραμμή παραγωγής φροντίζει να επουλώνει τις μικρές ρωγμές της συνείδησης με πρόσκαιρες ηδονές.
Το σύστημα εργάζεται νυχθημερόν για να παράγει σπέρμα αυτοϊκανοποίησης των αρχόντων.
Τα κυκλώματα κυκλώνουν και περικυκλώνουν τους εχθρούς της σιωπής και τους εραστές της αταξίας.
Ναρκοθέτησαν το κάθε μας βήμα. Να μείνουμε ακίνητοι! Να αναπνέουμε ήσυχα! Αυτό θέλουν.
Για να μας χαρίσουν με δόσεις τη ζωή. Που μας έκλεψαν ολόκληρη.
Το μέλλον χάνεται στα σκοτάδια. Μπορεί και να έφυγε δίχως εμάς. Να λείπει πια.
Μπορεί και να το έκοψαν. Σε μέρες. Για να μπορούν να μας πουλάνε την κάθε μέρα χωριστά.
Μεγαλύτερο το κέρδος τους.
Καρτερικά υπομένουμε και περιμένουμε. Άραγε, τι;

Πηγή: http://kartesios.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

 
back to top