Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2011

Η ζωή ζει με τα λάθη της, ενώ τα άτομα, με τις δυνατότητές τους...

Η ζωή ζει με τα λάθη της, ενώ τα άτομα, με τις δυνατότητές τους. Μία συνέντευξη του Στέλιου Ράμφου, τον Μάρτιο του 2011 στο Κρήτη TV, με φιλοσοφικές, πολιτισμικές, και ψυχολογικές προεκτάσεις, σχετικά με τα ψυχικά ριζώματα του Νεοέλληνα στην προοπτική εντάξεώς του στην Ευρωπαϊκή πραγματικότητα.

Stelios Ramfos: Life lives with its mistakes while individuals, in their capabilities. from George Yiannis on Vimeo.

Διαβάστε περισσότερα...

ΣΣΣΣΤ...



Η απρόσωπη πολιτεία, η γραφειοκρατία, κάποιος υποβόσκων κίνδυνος και μια αδιόρατη επιβολή φόβου συνθλίβουν τον ανθρωπάκο -- ήρωα του Θόδωρου Μαραγκού που προσπαθεί να επιβιώσει.
Με καλοδουλεμένο σχέδιο, με προσωπικές μνήμες, με χρήση φωτογραφιών και με «αναρχική» διάθεση ο σκηνοθέτης μας κάνει συμμέτοχους στην καθημερινή ιστορία τρέλας του ήρωα του.

Διακρίσεις
Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1971 * Βραβείο καλύτερης ταινίας μικρού μήκους με υπόθεση * Ειδικό βραβείο ΕΚΚΑ (Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου Αθηνών) * Βραβείο «ΕΤΒΑ» (Ελληνική Τράπεζα Βιομηχανικής Αναπτύξεως)

Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2011

«Έξυπνα» συστήματα στην υπηρεσία του αγρότη και του περιβάλλοντος...

Δεν έχουν μάτια κι όμως μπορούν να εκτιμήσουν το χρώμα των φυτών για να καταλάβουν αν χρειάζονται λίπασμα. Τα λιγότερου έντονου χρώματος φυλλώματα δίνουν επείγον σήμα να ξεκινήσει η διαδικασία λίπανσης του χωραφιού. Οι νέες τεχνολογίες έχουν προχωρήσει σε τέτοιο σημείο ώστε ειδικοί αισθητήρες να είναι σε θέση να αντιλαμβάνονται αν το χωράφι χρειάζεται λιπάσματα, νερό ή ψεκασμούς για τα ζιζάνια. Οι αισθητήρες προσαρμόζονται σε γεωργικά μηχανήματα όπως τα τρακτέρ και κάνοντας μια απλή βόλτα εκτιμούν εκτός από το χρώμα των φύλλων, την υγρασία του εδάφους, προκειμένου να δώσουν εντολή για πότισμα σε συγκεκριμένα σημεία, αλλά και το χρώμα του χώματος, για να διαπιστώσουν αν υπάρχουν αγριόχορτα που πρέπει να αντιμετωπιστούν τοπικά με ζιζανιοκτόνα. Τέτοιες τεχνολογίες εφαρμόζονται ήδη στο εξωτερικό και αυτό το χρονικό διάστημα αξιολογούνται ώστε να διερευνηθεί αν μπορούν να έχουν θετικά αποτελέσματα με χαμηλό κόστος σε μια περιοχή της Ελλάδας με συγκεκριμένες ιδιαιτερότητες. Πρόκειται για την λεκάνη «Σαριγκιόλ» που βρίσκεται στο νομό Κοζάνης στη Δυτική Μακεδονία και συνδυάζει τις βιομηχανικές δραστηριότητες των ορυχείων της ΔΕΗ με τις αγροτικές καλλιέργειες. Όλα τα παραπάνω εντάσσονται στο πλαίσιο του έργου “Eu water” που συγχρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και υλοποιείται από την Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας και άλλους 11 φορείς από ευρωπαϊκές χώρες.

Πηγή: http://www.ota.gr/

Διαβάστε περισσότερα...

Ο άνθρωπος...

Ο άνθρωπος , ο κάθε άνθρωπος , δεν είναι απλά ένα κομμάτι του κόσμου, αλλά ο κόσμος ολόκληρος . Η αξία ενός ανθρώπου , είναι πολύ πιο σημαντική , από αυτές των κοινωνιών , των λαών , και όλων των σχετικών συνόλων (δηλ. κοπαδιών). Ο άνθρωπος είναι ύπαρξη , είναι ψυχή , είναι ελευθερία , είναι μία ολότητα , τα πάντα είναι στο μυαλό μας και στη ψυχή μας. Αρχηγός δεν υπάρχει στη ψύχη. Κουμάντο δεν κάνει κανείς , η ευθύνη είναι δικιά μας , οι αποφάσεις, μας τρομάζουν. Ο φόβος δε μας αφήνει να διαλέξουμε αυτό που θέλουμε πραγματικά. Κι έτσι προτιμάμε να αναθέτουμε τις τύχες μας σε άλλους ανθρώπους και θεούς , ικανότερους ; από εμάς , μπαίνουμε , η μας βάζουν και δε λέμε όχι, σε κοπάδια, σε ομάδες, έθνη, λαούς, θρησκείες, κόμματα, συλλόγους, ομάδες ποδοσφαίρου, σωματεία, οργανώσεις, νεολαίες, και ότι άλλο θες .
Δεν έχουμε το θάρρος να κανονίζουμε εμείς τη ζωή μας , και ακόμα χειρότερο είναι το ότι δεν μπορούμε να το παραδεχτούμε . Νομίζουμε ότι αποφασίζουμε και κάνουμε κουμάντο , γιατί .ψηφίζουμε .
Απλώς διαλέγουμε ποιος θα μας κάνει κουμάντο , μόνο για αυτό μας κρίνουμε ικανούς. Τόσο ταπεινοί και ανάξιοι είμαστε .
Και κουμάντο κάνουν , όχι αυτοί που έχουν περισσότερο θάρρος , αλλά αυτοί που έχουν περισσότερο θράσος και νομίζουν ότι είναι ανώτεροι και ικανότεροι από τους υπολοίπους πολλούς .Και με αυτό το θράσος εκμεταλλεύονται τους άλλους και τους χρησιμοποιούν για να κερδίζουν αυτοί από το μόχθο των άλλων. Και το κάνουν και τόσο καλά που κανένας δε λέει και τίποτα , όλοι είναι ευχαριστημένοι , θα μπορούσε λένε , να ήταν και χειρότερα
Ο άνθρωπος δεν έκανε ποτέ επανάσταση σε όλη την ιστορία. Επαναστάσεις έκαναν κάποιες ομάδες ανθρώπων , για την ακρίβεια οι αρχηγοί τους γιατί ήθελαν να πάρουν την δύναμη της εξουσίας στα χέρια τους , ο όχλος πάντα ακολουθούσε , και με το αίμα του , έκανε τους αρχηγούς του ακόμα πιο πλούσιους και δυνατούς , ενώ για τον ίδιο ίσως παλιότερα να μην ήταν χειρότερα.

Πηγή: http://homepages.pathfinder.gr/AAnet/

Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2011

Συγκλονιστικές αλήθειες από ανεξάρτητο χρηματιστή...

Με περίσσεια ειλικρίνεια, αλλά και θρασύτητα, ο ανεξάρτητος χρηματιστής Αλέσιο Ραστάνι στη διάρκεια συνέντευξής του στο BBC της Τρίτη, παραδέχθηκε ευθαρσώς ότι ο ίδιος, και ο κλάδος του, παρακαλούν να υπάρχει ύφεση στην ευρωζώνη, αλλά και αλλού, γιατί πρόκειται για μία πολύ καλή ευκαιρία να κερδίσουν χρήματα. «Τον κόσμο δεν τον κυβερνούν οι κυβερνήσεις. Τον κυβερνά η Goldman Sachs» υπογραμμίζει, προσθέτοντας ότι οι περισσότεροι χρηματιστές (traders) δεν ενδιαφέρονται καθόλου για τις διασώσεις (bailouts) των προβληματικών χωρών- όπως η Ελλάδα- ή για το αν θα διορθωθεί η κατάσταση της οικονομίας. «Ονειρεύομαι άλλη μία ύφεση σαν αυτή της δεκαετίας του ’30» λέει χαρακτηριστικά, καθώς «ένα κραχ είναι καλή ευκαιρία, για όσους έχουν προετοιμαστεί, να βγάλουν λεφτά». Προβλέπει ότι το ευρώ θα καταρρεύσει και μάλιστα η κατάρρευσή του θα είναι άσχημη, ενώ λέει ότι τα μεγάλα κεφάλαια δεν ενδιαφέρονται για το ευρώ. Ξέρουν ότι το χρηματιστήριο έχει «τελειώσει» και αναζητούν άλλους τρόπους επενδύσεων. Ο κ. Ραστάνι προειδοποιεί ότι τώρα δεν είναι η ώρα να σκεφτόμαστε ότι οι κυβερνήσεις θα διορθώσουν το πρόβλημα, αλλά να προετοιμαζόμαστε για το χειρότερο. Μάλιστα εκτιμά ότι εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο θα δουν τις καταθέσεις τους να εξαφανίζονται τους επόμενους 12 μήνες, γι’ αυτό καλεί τον κόσμο να προστατέψει την περιουσία του.

Πηγή: epikaira.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Οι άχρηστες πληροφορίες...

Κάθε μέρα διαβάζουμε ένα σωρό πληροφορίες. Γεμίζουμε το μυαλό μας με στοιχεία τα οποία δεν προσφέρουν τίποτε περισσότερο από έναν τρόπο για να περάσουμε την ώρα μας. Δεν μας χρησιμεύουν σε τίποτε, δεν μαθαίνουμε τίποτε και το κυριότερο λειτουργούν ως ένα μέσο για να κρατιόμαστε απασχολημένοι και να μην παρατηρούμε τα σημαντικά που περνάνε πονηρά και επιδέξια πίσω από τους πηχιαίους τίτλους των πρωτοσέλιδων.
Πρόσφατα έπεσα πάνω στα περίφημα τρια φίλτρα του Σωκράτη. Μία ιστορία που προσφέρει ένα καλό μάθημα για το πως πρέπει να αξιολογούμε και να εξετάζουμε τις πληροφορίες που μας βομβαρδίζουν καθημερινά.

Μια μέρα εκεί που ο Σωκράτης έκανε τη βόλτα του στην Ακρόπολη, συνάντησε κάποιον γνωστό του, ο οποίος του ανακοίνωσε ότι έχει να του πει κάτι πολύ σημαντικό που άκουσε για κάποιον από τους μαθητές του. Ο Σωκράτης του είπε ότι θα ήθελε, πριν του πει τι είχε ακούσει, να του κάνει τρεις ερωτήσεις.
* “Τρεις ερωτήσεις;” ρώτησε με απορία ο άλλος.
* Ναι, πριν μου πεις τι άκουσες για το μαθητή μου θα ήθελα να κάτσουμε για ένα λεπτό να φιλτράρουμε αυτό που θέλεις να μου πεις..
* Το πρώτο φίλτρο είναι αυτό της αλήθειας. Είσαι εντελώς σίγουρος ότι αυτό που πρόκειται να μου πεις είναι αλήθεια;
* Ε…. όχι ακριβώς, απλά άκουσα να το λένε…
* Μάλιστα άρα δεν έχεις ιδέα αν αυτό που θέλεις να μου πεις είναι αλήθεια ή ψέματα.
* Ας δοκιμάσουμε τώρα το δεύτερο φίλτρο αυτό της καλοσύνης. Αυτό που πρόκειται να μου πεις για τον μαθητή μου είναι κάτι καλό;
* Καλό; Όχι το αντίθετο μάλλον…
* Άρα, συνέχισε ο Σωκράτης θέλεις να πεις κάτι κακό για τον μαθητή μου αν και δεν είσαι καθόλου σίγουρος ότι είναι αλήθεια.
Ο άλλος έσκυψε το κεφάλι από ντροπή και αμηχανία.
* Παρόλα αυτά συνέχισε ο Σωκράτης μπορεί ακόμα να με ενδιαφέρει τι έχεις να πεις γιατί υπάρχει και το τρίτο φίλτρο.
* Το φίλτρο της χρησιμότητας. Είναι αυτό που θέλεις να μου πεις για τον μαθητή μου κάτι που μπορεί να μου φανεί χρήσιμο σε κάτι;
* Όχι δεν νομίζω…
* Άρα λοιπόν αφού αυτό που θα μου πεις δεν είναι ούτε αλήθεια, ούτε καλό ούτε χρήσιμο, γιατί θα πρέπει να το ακούσω;
Ο τύπος έφυγε ντροπιασμένος, έχοντας πάρει ένα καλό μάθημα…

Η ιστορία αυτή πρέπει να μας προβληματίσει και να μας κάνει να αναλλογιστούμε τον χρόνο που χάνουμε απορροφώντας όλη την σαβούρα που μας προσφέρεται. Η τέλεια αποβλάκωση!
Το πρόβλημα σήμερα όμως, στον παγκοσμιοποιημένο κόσμο που ζούμε, είναι ότι οι αγορές είναι έτοιμες να εκμεταλλευτούν την όποια άχρηστη πληροφορία για να κερδοσκοπήσουν. Μόλις μυριστούν αίμα μαζεύονται όπως οι καρχαρίες. Σε έναν κόσμο που δεν προχωράει, δεν αναπτύσσεται πραγματικά παρά μόνο στους αριθμούς, οι καρχαρίες των αγορών δεν πάνε σε ευθεία γραμμή. Έχουν σχηματίσει κύκλους γύρω από τα υποψήφια θηράματα και στην παραμικρή αμυχή επιτίθενται.
Μιλάμε για ανάπτυξη και άλλα γλαφυρά. Πωςμπορεί όμως να υπάρξει ανάπτυξη όταν είμαστε εγκλωβισμένοι σε αυτούς τους κύκλους; Οι καρχαρίες ξεζούμισαν τον πλανήτη και τώρα θέλουν να ξεζουμίσουν και τους λαούς προσδωκόντας σε εφήμερα κέρδη. Και λέω "εφήμερα" γιατί μακροπρόθεσμα αυτοί με τα πιο πολλά θα είναι και αυτοί που θα χάσουν και τα περισσότερα. Όταν καταρρέει ένα κτήριο, αυτοί που βρίσκονται στα πάνω πατώματα υφίστανται τις περισσότερες ζημιές. Βεβαίως όλοι οι άλλοι που είναι στα χαμηλά κινδυνεύουν να θαφτούν ζωντανοί. Και όλα αυτά γιατί στα ψηλά πατώματα θέλουν να συνεχίσουν τα ψηλώνουν τα κτίρια αφαιρώντας υλικά από τα θεμέλια.

Πηγή: http://center24.blogspot.com

Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2011

Την αύξηση του ποσοστού διαχείρισης του Τοπικού Πόρου Ανάπτυξης διεκδικούν οι Ενεργειακοί Δήμοι...

«Αιτία πολέμου» αποτελεί η διαχείριση μόνο του 35% του Τοπικού Πόρου Ανάπτυξης από τους Ενεργειακούς Δήμους όπως εκτιμά ο δήμαρχος Αμυνταίου Μάκης Ιωσηφίδης ο οποίος δηλώνει αποφασισμένος να διεκδικήσει την αύξηση του ποσοστού στο 90%. «Ζητούμε το αυτονόητο: τη δυνατότητα να θεραπεύσουμε μόνοι της τις πληγές μας. Μπορούμε και πρέπει να το κάνουμε» ανέφερε χαρακτηριστικά σε συνέντευξη τύπου ο κ.Ιωσηφίδης. Παράλληλα, ο δήμαρχος ζήτησε και την αύξηση ποσοστού του Ειδικού Τέλους Ανάπτυξης, με στόχο, όπως εξήγησε, «να δημιουργήσουμε τις υποδομές, έτσι ώστε να οδηγήσουμε την περιοχή στη μεταλιγνιτική περίοδο και να δώσουμε διέξοδο σε δημιουργικές δυνάμεις της τοπικής κοινωνίας να ανοίξουν άλλους ορίζοντες, πιο ανοιχτούς από τον πεπερασμένο της εκμετάλλευσης των λιγνιτικών μας κοιτασμάτων». Ο κ.Ιωσηφίδης υπογράμμισε ότι απαιτείται η αύξηση του ποσοστού του Τέλους Ανάπτυξης από 0,4% σε 1,2%, καθώς με την υφιστάμενη χρηματοδότηση δεν υπάρχει δυνατότητα για αποκατάσταση των βλαβών στο φυσικό περιβάλλον και υλοποίηση έργων ανάπτυξης για την προετοιμασία της μεταλιγνιτικής περιόδου από τους ενεργειακούς Δήμους. Στις διεκδικήσεις του δήμου συγκαταλέγονται η επιβολή τέλους εξόρυξης λιγνίτη (λιγνιτόσημο) ύψους 6% και στη ΔΕΗ, όπως στους ιδιώτες, η επαναπόδοση εκτάσεων παλαιών αποκαταστημένων ορυχείων στις τοπικές κοινωνίες, η δημιουργία μονάδας αποθείωσης του Α.Η.Σ. Αμυνταίου - Φιλώτα και η συνεργασία με επιχειρήσεις παραγωγής ΑΠΕ. «Συγκεκριμένα για την περιοχή της Κέλλης έχουν υποβληθεί αιτήσεις για τη δημιουργία 8 αιολικών πάρκων, που εάν υλοποιηθούν όλα θα ζώσουν το χωριό σε έναν ασφυκτικό κλοιό. Αυτό θα δημιουργήσει απαγορευτικές συνθήκες για τη δημιουργία κτηνοτροφικών πάρκων και για την κατασκευή του δρόμου σύνδεσης με το χιονοδρομικό του Καϊμακτσαλάν» διευκρίνισε.

Πηγή: Express.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Έκθεση- κόλαφος για την ατμοσφαιρική ρύπανση...

Πάνω από 2 εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο σε όλον τον κόσμο εξαιτίας ασθενειών που προκαλούνται από την ατμοσφαιρική ρύπανση, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε σήμερα από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Από αυτούς, το 1,3 εκατ. πεθαίνει από τη ρύπανση στις πόλεις, η οποία πλήττει τόσο τις αναπτυγμένες όσο και τις αναπτυσσόμενες χώρες. Επιπλέον, σύμφωνα με τον ΠΟΥ, 1,1 εκατομμύριο θάνατοι θα μπορούσαν να αποφευχθούν, εάν είχαν τηρηθεί οι προδιαγραφές ασφαλείας. Ο μολυσμένος αέρας μπορεί να «διεισδύσει στους πνεύμονες, να εισέλθει στην κυκλοφορία του αίματος και να προκαλέσει καρδιακές παθήσεις, καρκίνο του πνεύμονος, περιπτώσεις άσθματος και αναπνευστικών λοιμώξεων», δήλωσε ο ΠΟΥ, που έχει συγκεντρώσει στοιχεία για την ποιότητα του αέρα σε 1.100 πόλεις σε 91 χώρες. Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, 80 από τις 91 χώρες που παρείχαν πληροφορίες στον ΠΟΥ δεν πληρούν τα κριτήρια αναφοράς του διεθνούς οργανισμού, σε θέματα ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Σε πολλές πόλεις, δήλωσε σήμερα σε συνέντευξη Τύπου η Δρ. Μαρία Νέιρα, διευθύντρια του τμήματος Δημόσιας Υγείας και Περιβάλλοντος του ΠΟΥ, "η ατμοσφαιρική ρύπανση φθάνει πλέον σε επίπεδα επικίνδυνα για την υγεία." Οι πιο επικίνδυνες περιοχές βρίσκονται στις ταχέως αναπτυσσόμενες χώρες όπως η Ινδία και η Κίνα. Σε μερικές πόλεις, αναφέρει ο ΠΟΥ, ο οποίος αρνείται να εκπονήσει μια κατάταξη για τις περισσότερο πληγείσες πόλεις, η συγκέντρωση μικροσωματιδίων είναι 15 φορές μεγαλύτερη από το μέγιστο όριο που έχει καθορίσει ο ΠΟΥ. Αυτή η ρύπανση προέρχεται κυρίως από πηγές καύσης, όπως οι σταθμοί παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και τα οχήματα με κινητήρα εσωτερικής καύσης. Για την Δρ. Νέιρα, αν οι χώρες «ελέγχουν και διαχειρίζονται σωστά το περιβάλλον, μπορούμε να μειώσουμε σημαντικά τον αριθμό των ανθρώπων που υποφέρουν από αναπνευστικές και καρδιακές παθήσεις και καρκίνο του πνεύμονα». «Πολλές χώρες δεν έχουν κανονισμούς σχετικά με την ποιότητα του αέρα, και όταν υπάρχουν, οι εθνικές προδιαγραφές και η εφαρμογή τους διαφέρουν σημαντικά», πρόσθεσε. Οι κύριες αιτίες της ατμοσφαιρικής ρύπανσης είναι τα μέσα μεταφοράς, η βιομηχανία, η χρήση της βιομάζας και άνθρακα στις κουζίνες και για την θέρμανση, καθώς και οι μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας που χρησιμοποιούν ως καύσιμό άνθρακα. Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, οι πιο σοβαρές επιπτώσεις της ατμοσφαιρικής ρύπανσης εμφανίζονται σε άτομα που είναι ήδη άρρωστα, σε παιδιά και στους ηλικιωμένους. Για την καταπολέμηση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, ο ΠΟΥ συνιστά την ανάπτυξη των δημόσιων μεταφορών, την προώθηση της πεζοπορίας και της ποδηλασίας, καθώς και την κατασκευή μονάδων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας που να χρησιμοποιούν καύσιμα εκτός του άνθρακα. Τα δεδομένα που δημοσιοποίησε σήμερα ο ΠΟΥ είναι πάντως ελλιπή, σημείωσε ο διεθνής οργανισμός, καθώς λείπουν τα στοιχεία από πολλές χώρες, όπως η Ρωσία και ορισμένες χώρες της Αφρικής.

Πηγή:http://www.zougla.gr/

Διαβάστε περισσότερα...

Πατέρας και κόρη...


Μια ταινία του Ολλανδού Michael Dudok de Wit που βραβεύθηκε με το οσκαρ ταινίας μικρού μήκους κινουμένων σχεδίων...
Μια ταινία για τη λαχτάρα,το είδος της νοσταλγίας που αθόρυβα αλλά καθ'ολοκληρίαν επηρεάζει τη ζωή μας.
Ενας πατέρας αποχαιρετά την κόρη του για τελευταία φορά.!!
Στη συνέχεια μας δείχνει μέσα απο εναλλαγες τοπίων το κοριτσάκι σε διάφορες φάσεις της ζωής του... ως έφηβη, και ως γυναίκα και μητέρα μετέπειτα χωρίς ποτέ να έχει ξεχάσει τον πατέρα του...
Μέχρι την "ουράνια" αντάμωσή τους...

Πηγή: http://ektiesthisi.blogspot.com

Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2011

Το νερό είναι ο νέος «μαύρος χρυσός»; Μπρρρ…

Σύμφωνα με τον Willem Buiter, επικεφαλής οικονομολόγο της Citigroup και πρώην μέλος τα νομισματικής επιτροπής της Τράπεζας της Αγγλίας, το νερό θα γίνει το «επόμενο πετρέλαιο». Το νερό θα γίνει τα επόμενα χρόνια η σημαντικότερη χρηματιστηριακή αγορά εμπορευμάτων. Θα ξεπεράσει σε μέγεθος την αγορά του πετρελαίου, του χαλκού ή των πολύτιμων μετάλλων. "Kυνικός είναι ένας άνθρωπος που γνωρίζει την τιμή όλων των πραγμάτων και την αξία κανενός”, είχε πεί ο Oscar Wilde. Στην έκθεση Water as seen by an economist, (20-7-2011) ο κύριος Buiter μας λέει πολύ καθαρά ότι οι άνθρωποι του κόσμου πρέπει να πληρώσουν ακριβά ή να πεθάνουν από τη δίψα. Το νερό, λέει, είναι ένα ιδιωτικό αγαθό, το οποίο (πρέπει να) παρέχεται από ιδιώτες παραγωγούς με κίνητρο το κέρδος, ενώ τη διανομή και χρήση του μπορούν να ρυθμίσουν πολύ αποτελεσματικά οι “αγορές”. Το νερό δηλαδή δεν διαφέρει σε τίποτα από όλα τα άλλα χρηματιστηριακά αγαθά όπως είναι το πετρέλαιο, ο χαλκός, αλλά και ο καφές, τα σιτηρά και το ρύζι. Μέσω των χρηματιστηριακών αγορών, τα κερδοσκοπικά κεφάλαια μπορούν να “στραγγαλίζουν” την προσφορά, εκτινάσσοντας στα ύψη τις τιμές και αποκομίζοντας τεράστια κέρδη. Ο κύριος αυτός λοιπόν οραματίζεται μια “ελεύθερη αγορά” νερού με χρηματιστηριακά παράγωγα, συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης (futures), swaps, ίσως και ΕΤFs… O στόχος του Buiter και των ομοίων του είναι να βγάλει λεφτά, άσχετα αν ο κόσμος θα πεθάνει από τη δίψα. Ισως το επόμενο βήμα να είναι η μετατροπή του αέρα που αναπνέουμε σε χρηματιστηριακό αγαθό. Η Citygroup δεν είναι, βέβαια, ο πρώτος από τους μεγάλους οίκους που με αυτή την πρόβλεψη προειδοποιεί για τις τεράστιες προοπτικές μιας αγοράς, που ως τώρα είχε αγνοηθεί από τους επενδυτές. Παρότι όλοι συμφωνούν ότι οι προβλεπόμενες τάσεις στην ύψους 450 δις. Δολαρίων παγκόσμια βιομηχανία του νερού συνιστούν μεγάλη επενδυτική ευκαιρία, λίγοι είναι εκείνοι που μέχρι στιγμής επιχείρησαν να την εκμεταλλευτούν. Κάποια πολύ εξειδικευμένα funds, προσφέρουν σε όσους θέλουν να παίξουν το story του νερού επενδύσεις σε εταιρείες που δραστηριοποιούντα στην αγορά αυτή. Όμως, αυτό που τώρα προβλέπει ένας από τους πιο έγκυρους οικονομολόγους του λονδρέζικου City αποδεικνύει ότι το νερό και η αξία του έχουν υποτιμηθεί σημαντικά από τους επενδυτές. Σύμφωνα με τον Willem Buiter, επικεφαλής οικονομολόγο της Citigroup και πρώην μέλος τα νομισματικής επιτροπής της Τράπεζας της Αγγλίας, το νερό θα γίνει το «επόμενο πετρέλαιο». Η ενασχόληση του Buiter με τις επενδυτικές ευκαιρίες που παρουσιάζει η αγορά του νερού δεν μπορεί παρά να προκαλεί εντύπωση. Ο γνωστός οικονομολόγος, κατά κανόνα, χρησιμοποιεί την εμπειρία του σε μία από τις ισχυρότερες κεντρικές τράπεζες του κόσμου για να σχολιάσει τις οικονομικές εξελίξεις στις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Η έκθεση με τις τελευταίες απόψεις του, που δημοσιεύεται μια φορά τον μήνα, αποτελεί πάντα ένα πολυναμενόμενο γεγονός για τη Wall Street και το City. Γι αυτό και οι προβλέψεις του για την αγορά του νερού άνοιξαν ολόκληρη συζήτηση στο Ίντερνετ και στους επενδυτικούς κύκλους. Σύμφωνα με τον Buiter , μια ενιαία παγκόσμια αγορά νερού θα έχει δημιουργηθεί τα επόμενα 25-30 χρόνια. Μόλις οι spot αγορές του νερού ενοποιηθούν, τότε θα ακολουθήσει η δημιουργία συμβολαίων μελλοντικής εκπλήρωσης και άλλων παραγώγων πάνω σε αυτό το προϊόν, όπως τα δικαιώματα πώλησης ή αγοράς και τα swaps. Σταδιακά, το νερό θα διαπραγματεύεται τόσο στο χρηματιστήριο όσο και σε over the counter συναλλαγές. Μάλιστα, οικονομολόγος εκτιμά ότι οι επενδυτές θα έχουν να επιλέξουν ανάμεσα σε διάφορους τύπους νερού, όπως ακριβώς όσοι επενδύουν στο πετρέλαιο μπορούν να διαλέξουν, για παράδειγμα, ανάμεσα στο γλυκό αργό πετρέλαιο και στο μπρεντ της Βόρειας Θάλασσας. «Περιμένω Ότι στο κοντινό μέλλον θα δούμε τεράστια αύξηση των επενδύσεων στον κλάδο του νερού, όπως στην παραγωγή γλυκού, καθαρού νερού από άλλες πηγές (με την αφαλάτωση ή την αποστείρωση), στην αποθήκευση και στη μεταφορά του νερού στη θάλασσα ή την ξηρά», γράφει ο οικονομολόγος στη σχετική μελέτη της Citygroup. Και συνεχίζει εξηγώντας τη θεωρία του ότι η αγορά του νερού θα γίνει μεγαλύτερη και από εκείνη του πετρελαίου. « Προβλέπω ότι θα δούμε δίκτυα αγωγών που θα ξεπεράσουν την χωρητικότητα εκείνων που σήμερα έχουμε για το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο. Βλέπω στόλους από τάνκερ νερού (μονοπύθμενα!) και εγκαταστάσεις αποθήκευσης πολύ μεγαλύτερες από αυτές που σήμερα έχουμε για το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο και το υγροποιημένο φυσικό αέριο. Βλέπω νέα συστήματα καναλιών να κατασκευάζονται για τη μεταφορά του νερού, παρόμοια σε φιλοδοξία και κλίμακα με αυτά που τώρα βρίσκονται υπό κατασκευή στην Κίνα», αναφέρει ο Buiter. «Το νερό ως επενδυτική κατηγορία θα γίνει τελικά, κατά την άποψη μου, η πιο σημαντική στα εμπορεύματα, ξεπερνώντας το πετρέλαιο, τον χαλκό, τα αγροτικά commodities και τα πολύτιμα μέταλλα», καταλήγει ο οικονομολόγος. Πηγή: aegeantimes.gr Την ίδια άποψη, ότι το νερό είναι ένα ιδιωτικό αγαθό και πρέπει να μπορούν να το απολαμβάνουν μόνον αυτοί που μπορούν να το πληρώσουν εκφράζει (φυσικά) και ο εκπροσώπου της πολυεθνικής Nestle, που ανάμεσα σε άλλα είναι και από τους μεγαλύτερους “παίχτες” στην παγκόσμια αγορά εμφιαλωμένου νερού. Το βίντεο το βρήκαμε εδώ

Διαβάστε περισσότερα...

Απλές αλήθειες που μας διαφεύγουν...

Έχεις τη συνήθεια να φυλάς άχρηστα πράγματα, πιστεύοντας πως μια μέρα… (άγνωστο πότε) …θα τα χρειαστείς;
Έχεις τη συνήθεια να κρατάς χρήματα, μόνο και μόνο για να μην τα ξοδέψεις, γιατί μπορεί να σου λείψουν στο μέλλον;
Έχεις τη συνήθεια να φυλάς ρούχα, παπούτσια, έπιπλα, οικιακές συσκευές και άλλα πράγματα του νοικοκυριού που δεν χρησιμοποιείς εδώ και πολύ καιρό;

Και μέσα σου…;
Έχεις τη συνήθεια να κρατάς κακίες, στεναχώριες, φόβους και άλλα;
Αυτό να μην το κάνεις ποτέ! Είναι αντίθετο με την ευημερία σου!
Είναι σημαντικό να αφήσεις χώρο, ένα κενό, για να έρθουν καινούρια πράγματα στη ζωή σου.
Όσο εσύ γεμίζεις, υλικά ή συναισθηματικά, με παλιά και άχρηστα, δεν αφήνεις κενό για νέες ευκαιρίες. Τα αγαθά πρέπει να ανακυκλώνονται… Καθάρισε τα συρτάρια, τις ντουλάπες, την αποθήκη, το γκαράζ…

Δώρισε όλα εκείνα που πια δεν χρησιμοποιείς…
Το να φυλάς ένα σωρό από άχρηστα πράγματα το μόνο που καταφέρνεις είναι να δένεις την ίδια σου τη ζωή. Το πρόβλημα δεν είναι τα αντικείμενα που στιβάζονται στη ζωή σου…

Αλλά το νόημα του “να κρατάς”…
Όταν κρατάς, όταν φυλάς πράγματα, υπάρχει πρόβλημα έλλειψης, απουσίας…
Πιστεύεις ότι αύριο μπορεί να τα χρειαστείς, και ίσως τότε να μην υπάρχει τρόπος να καλύψεις αυτή σου την ανάγκη…
Με αυτό το σκεπτικό, το μήνυμα που στέλνεις τόσο στο μυαλό σου όσο και στη ζωή σου… είναι ότι δεν εμπιστεύεσαι το αύριο… καθώς επίσης και ότι το καινούριο και το καλύτερο ΔΕΝ είναι για σένα,
Γι’ αυτό βρίσκεις ικανοποίηση στο να φυλάς όλα αυτά τα παλιά και άχρηστα πράγματα…Ξεφορτώσου όλα αυτά που έχασαν το χρώμα και τη λάμψη τους…
Επέτρεψε να μπει το καινούριο στο σπίτι σου… Και μέσα σου…

( από τον Joseph Newton, Αμερικανό καθηγητή Πανεπιστημίου (Τέξας).
Πηγή: http://ektiesthisi.blogspot.com

Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011

Εξόρυξη χρυσού; Γιατί όχι;

Διαβάστε περισσότερα...

Πώς οι πολίτες γίνονται πελάτες...

ΜΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ του «Consumed: How Markets Corrupt Children, Infantilize Adults and Swallow Citizens Whole» (Norton, 2007), ο αμερικανός πολιτικός επιστήμονας Μπέντζαμιν Μπάρμπερ ασκούσε κριτική στον υπερκαταναλωτισμό που χαρακτηρίζει τις δυτικές κοινωνίες και ταυτόχρονα προειδοποιούσε για τις δραματικές επιπτώσεις που συνεπιφέρουν ο μετασχηματισμός του πολίτη σε πελάτη/καταναλωτή, η απώλεια ελευθερίας και κυριαρχίας, η ιδιωτικοποίηση της δημόσιας σφαίρας.
Με αφορμή την ιταλική έκδοση του βιβλίου του («Consumati. Da cittadini a clienti», Einaudi, 2010), ο Μπάρμπερ παραχώρησε στην εφημερίδα «La Repubblica» τη συνέντευξη που ακολουθεί.

- Καθηγητή Μπάρμπερ, ένα από τα κεντρικά θέματα του βιβλίου σας είναι η οπισθοδρόμηση στο παιδικό στάδιο, προς το οποίο ο σύγχρονος καπιταλισμός σπρώχνει τους καταναλωτές. Εσείς ορίζετε αυτήν την οπισθοδρόμηση ως το σύνδρομο του Πίτερ Παν. Το φαινόμενο είναι παγκόσμιο, αλλά γιατί το αρχικό του επίκεντρο βρίσκεται στην Αμερική;

- Γιατί μια από τις σαγηνευτικές όψεις της Αμερικής, που είναι νεαρό έθνος, είναι ένα είδος αρχικής αθωότητας: η ιδέα ότι όλα εδώ μπορούν να ξεκινήσουν πάλι από την αρχή, ένας μύθος ιδιαίτερα σημαντικός για τους μετανάστες. Ο Νέος Κόσμος γοητευόταν πάντοτε από τη νεότητα και αυτό είναι θετικό. Η σκοτεινή πλευρά αντίθετα σχετίζεται με την εκμετάλλευση της παιδικής αφέλειας. Στην οικονομική σφαίρα παρακολουθούμε εδώ και καιρό έναν εκχυδαϊσμό, μια παιδαριώδη μορφή των καταναλώσεων, μιαν αποβλάκωση των εμπορευμάτων αλλά και των πολιτιστικών προϊόντων, προκειμένου αυτά να γίνουν επιθυμητά στους εφήβους και στα παιδιά.
- Δεν ήταν πάντοτε στη φύση του καπιταλισμού το να θέλει να δημιουργεί νέες αγορές, νέες κατηγορίες καταναλωτών;
- Από τις απαρχές του ο δυτικός καπιταλισμός είχε την ικανότητα να ικανοποιεί υπαρκτές μαζικές ανάγκες και επομένως είχε μια κοινωνική ωφελιμότητα, η οποία συμβιβαζόταν με τον ιδιωτικό πλουτισμό και με τη συσσώρευση του κεφαλαίου στα χέρια της βιομηχανικής αστικής τάξης. Εξάλλου, η προτεσταντική ηθική εγκωμίαζε την αρετή της αποταμίευσης και αυτό ευνοούσε την επένδυση. Για 400 χρόνια αυτό το σύστημα λειτούργησε τόσο καλά ώστε οδήγησε σε μια κατάσταση, μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, στην οποία μεγάλο μέρος του μεσαίου στρώματος στις αναπτυγμένες χώρες είχε ήδη ικανοποιήσει όλες του τις ανάγκες. Μπροστά στον κίνδυνο μιας κρίσης της ανάπτυξης, ο καπιταλισμός πραγματοποίησε μια μεταστροφή: άρχισε να παράγει ανάγκες πριν ακόμα αρχίσει να παράγει αγαθά. Αυτή ήταν η αρχή της εποχής της υπερκατανάλωσης, που εγκαινίασε το νέο παιδαριώδες ήθος. Ο σύγχρονος καπιταλισμός εγκωμιάζει την κατανάλωση και όχι την αποταμίευση, τη σπατάλη και όχι την επένδυση. Το ιδεώδες να υπηρετούμε την κοινωνία αντικαταστάθηκε από τον ηδονισμό, από την εξύμνηση της απόλαυσης, από την ιδέα ότι πρέπει να υπηρετούμε μόνον τον εαυτό μας. Οι έφηβοι και τα παιδιά γίνονται το αρχέτυπο, το πρότυπο του ιδεώδους καταναλωτή, επειδή είναι παρορμητικοί, δεν σκέφτονται πολύ πριν αγοράσουν.
- Άλλαξε και ο ενήλικος καταναλωτής. Εχουμε το σύνδρομο του Πίτερ Παν, του μύθου της αιώνιας νεότητας, ο οποίος ενθαρρύνεται από τη διαφήμιση και από τη βιομηχανία της ψυχαγωγίας.
- Ναι, η ευδαιμονία συνδέεται με το να παραμένουμε και στην ενήλικη ζωή μας καταναλωτές-παιδιά, δηλαδή εγωκεντρικά πλάσματα που λένε πάντα «εγώ θέλω». Είναι ένα πολιτιστικό εγχείρημα ισοπέδωσης προς τα κάτω. Ο καπιταλισμός έρχεται σε σύγκρουση με παλαιότερα συστήματα αξιών, όπως οι θρησκείες, για παράδειγμα στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει τον γονικό ρόλο. Οι θρησκείες προσπαθούσαν πάντοτε να ενισχύουν το κύρος των γονέων. Για τον σύγχρονο καπιταλισμό αντίθετα οι γονείς είναι εκείνοι που παραμερίζουν τα εμπόδια ανάμεσα στον έφηβο και την κατανάλωση. Ο σύγχρονος καπιταλισμός είναι ο συνδυασμός αυτών των δύο στοιχείων: της επινόησης των αναγκών και του παιδισμού που επιβάλλεται στην ενήλικη κοινωνία.
- Στο βιβλίο σας δεν σταματάτε εδώ. Συνεχίζετε καταγγέλλοντας τις συνέπειες που έχουν όλα αυτά για τη δημοκρατία.
- Στον σύγχρονο καπιταλισμό η πρωταρχική και κυριότερη ταυτότητά μας είναι εκείνη του καταναλωτή και όχι του πολίτη. Ο ρόλος του κράτους περιορίζεται, αποδυναμώνεται και αμφισβητείται. Η ίδια η πολιτική γίνεται μάρκετινγκ και οι υποψήφιοι προβάλλονται σαν προϊόντα μαζικής κατανάλωσης.
- Υπάρχουν και κινήματα της αριστεράς που προτείνουν να αλλάξουμε τον κόσμο επενεργώντας πάνω στις καταναλωτικές επιλογές. Εσείς ωστόσο αμφισβητείτε και αυτά.
- Γιατί και αυτό είναι ένα παραμύθι για παιδιά. Η ιδέα ότι θα αλλάξουμε τον κόσμο μέσα από την ιδιωτική κατανάλωση είναι ένα παραμύθι με ευτυχές τέλος. Η εκπαίδευση των παιδιών μας, η κλιματική ισορροπία του πλανήτη, η ενεργειακή ανεξαρτησία: σε όλες αυτές τις σφαίρες η αλλαγή δεν μπορεί να έρθει απλώς από ατομικές επιλογές δαπάνης. Αν εμείς αναδιπλωθούμε στη σφαίρα της ατομικής δράσης -έστω της «πράσινης» κατανάλωσης- και απαρνηθούμε τον ρόλο μας στην πολιτική, είναι σαν να αποδεχόμαστε την ήττα μας.
- Η συνταγή σας μοιάζει παράδοξη: να επιστρέψουμε στον αρχικό καπιταλισμό;
- Το αληθινό παράδοξο είναι το ότι ζούμε σε έναν κόσμο στον οποίο όποιος έχει το χρήμα δεν έχει πλέον πραγματικές ανάγκες, ενώ όποιος έχει ακόμα πελώριες ανικανοποίητες ανάγκες δεν διαθέτει αγοραστική δύναμη. Οφείλουμε να υποχρεώσουμε τον καπιταλισμό να ικανοποιεί τις υλικές ανάγκες εκεί όπου αυτές υπάρχουν. Εδώ υπάρχει ένα πεδίο για μια νέα ανάπτυξη, πιο υγιή και πιο δίκαιη. Δεν πρόκειται για την αυταπάτη ενός αλτρουιστικού καπιταλισμού, αλλά για την αξιοποίηση του κινήτρου του κέρδους στην υπηρεσία των πιο επειγόντων αιτημάτων της ανθρωπότητας.

Πηγή: http://arguments.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2011

Πώς ένας τοπικός ορυκτός πόρος μετατρέπεται σε παράγοντα υπανάπτυξης μιας περιοχής...

Η Δρ. Ειρήνη Κλαμπατσέα της Αρχιτεκτονικής Σχολής του ΕΜΠ μελέτησε το Μαντούδι της Εύβοιας ως μια χαρακτηριστική περίπτωση φθίνουσας βιομηχανικής περιοχής και ανέδειξε την εγγενή παθογένεια της λειτουργικής εξειδίκευσης της στον εξορυκτικό-μεταλλευτικό τομέα (7). Η ευθραυστότητα της σχεδόν αποκλειστικής εργασιακής εξειδίκευσης αναδεικνύεται ως κύριος συντελεστής της δομικής αδυναμίας τέτοιου τύπου περιοχών να ακολουθήσουν αναπτυξιακή πορεία. Είχαμε τη χαρά να ακούσουμε και να γνωρίσουμε την κα Κλαμπατσέα στην ημερίδα του ΤΕΕ “Ορυκτός Πλούτος και Τοπικές Κοινωνίες” τον Ιανουάριο 2010 -η εισήγησή της εδώ. Σύμφωνα με τη μελέτη αυτή, υπάρχει συγκεκριμένη διαδικασία σταδιακής μετατροπής ενός τοπικού φυσικού (ορυκτού) πόρου: Σε πρώτη φάση σε τοπικό συγκριτικό πλεονέκτημα και εν συνεχεία – σε συνθήκες ύφεσης και, πολύ περισσότερο, κρίσης – σε τροχοπέδη της αναπτυξιακής πορείας συγκεκριμένων περιοχών. Η εξορυκτική δραστηριότητα αναδείχθηκε σε δραστηριότητα – κλειδί για την ανάπτυξη ορισμένων μέχρι τότε αγροτικών περιοχών του ελληνικού χώρου, κατά τη διάρκεια της πρώτης μεταπολεμικής περιόδου. Σε αυτήν την πρώτη φάση, η εξορυκτική δραστηριότητα απορροφά ταχύτατα απασχολούμενους από άλλους κλάδους (αγροτικές δραστηριότητες). Ακολουθεί η εγκατάσταση στην περιοχή μετακινούμενων από την υπόλοιπη χώρα που απορροφούνται και αυτοί από την κυρίαρχη δραστηριότητα. Η εκμετάλλευση του ορυκτού πόρου εδραιώνεται στη θέση του ισχυρού συγκριτικού πλεονεκτήματος, θεμέλιου λίθου για την αναπτυξιακή πορεία της περιοχής επί αρκετές δεκαετίες, λειτουργεί όμως ως ο βασικός ανασταλτικός παράγοντας για τη δημιουργία ή ανάδειξη άλλων τοπικών συγκριτικών πλεονεκτημάτων. Πράγματι, στην περίπτωση του Μαντουδίου, τα υπόλοιπα τοπικά χαρακτηριστικά όπως η εύφορη αγροτική γη, το φυσικό περιβάλλον και τοπίο κλπ, με την επεκτατική κυριαρχία της εκμετάλλευσης λευκολίθου, ή συρρικνώθηκαν ή εξαλείφθηκαν ή αδρανοποιήθηκαν ή δεν αξιοποιήθηκαν στην κατεύθυνση μιας άλλου τύπου, βιώσιμης αναπτυξιακής προοπτικής της περιοχής. Διαμορφώνεται έτσι μια ιδιάζουσα/στάσιμη τοπική αγορά εργασίας, χωρίς δυνατότητες ευελιξίας σε επιβαλλόμενες αλλαγές, δεδομένου του χαμηλού επιπέδου εκπαίδευσης του ανθρώπινου δυναμικού (στο δείγμα της μελέτης στο Μαντούδι, 50% ήταν απόφοιτοι Δημοτικού, ενώ το 22% απόφοιτοι τεχνικής σχολής) και των μεταβολών στην εργασιακή δομή της περιοχής που σημειώθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες. Ομως, το συγκεκριμένο συγκριτικό πλεονέκτημα/ορυκτός πόρος έχει μια σειρά χαρακτηριστικών που το καθιστούν εξαιρετικά εύθραυστο και που δρουν καταλυτικά στην αναπτυξιακή εξέλιξη της περιοχής: Η δραστηριότητα είναι περιορισμένη χρονικά δεδομένου ότι πρόκειται για εκμετάλλευση ενός μη ανανεώσιμου φυσικού πόρου. Η εξορυκτική και μεταλλευτική δραστηριότητα ανήκει σε αυτές που έχουν υψηλό βαθμό εξάρτησης από εξωγενείς παράγοντες (διεθνείς συγκυρίες, τιμές των μετάλλων, παγκόσμια αγορά και ανταγωνιστικότητα, τεχνολογικές καινοτομίες, κλπ). Έτσι ακολουθεί το δεύτερο στάδιο: Υπό την καταλυτική επίδραση των εξωγενών παραγόντων, των δομικών χαρακτηριστικών της Ελληνικής βιομηχανίας ή της εξάντλησης του ορυκτού πόρου, αίρονται τα χαρακτηριστικά του τοπικού συγκριτικού πλεονεκτήματος και παύει να παρέχει εργασία. Μετατρέπεται έτσι σε παράγοντα αναπτυξιακής παθογένειας της ευρύτερης περιοχής. Η τοπική αγορά εργασίας αποδιοργανώνεται, η ανεργία εκτοξεύεται στα ύψη και δημιουργούνται προβλήματα οικονομικής επιβίωσης. Το πλεονάζον εργατικό δυναμικό είναι χαμηλής ή μηδενικής ειδίκευσης και εμφανίζει εξαιρετική δυσκολία εξεύρεσης άλλης εργασίας. Η περιοχή είναι πλέον ένας «πλεονάζων χώρος», με ελάχιστες παραγωγικές δυνατότητες, συνέπεια της πολύχρονης μονοκαλλιέργειας. Συμπερασματικά, η εξειδίκευση του ανθρώπινου δυναμικού περιοχών στην εξόρυξη ορυκτών πόρων μπορεί, σε εποχές εύρυθμης λειτουργίας, να ενίσχυσε τοπικές αγροτικές κοινωνίες, όμως σε εποχές ύφεσης και κρίσης δρα καταλυτικά στην τοπική αποδιάρθρωση – οικονομική και κοινωνική. Τα μέτρα βραχυπρόθεσμης ανακούφισης του πληθυσμού από τις επιπτώσεις της κρίσης απεδείχθησαν ανεπαρκή για την αναστροφή της περιθωριοποίησης των περιοχών αυτών, σε περιφερειακό και εθνικό επίπεδο. Σύμφωνα με τη συγγραφέα της μελέτης, ο νέος Χωροταξικός Σχεδιασμός θα μπορούσε, υιοθετώντας αρχές βιώσιμης ανάπτυξης, να συμβάλει στην ανάσχεση της συνεχιζόμενης μετατροπής των περιοχών αυτών σε πλεονάζοντες χώρους και θύλακες ανεργίας (σημ: εν έτει 2011, γνωρίζουμε πια ότι αυτό δεν έγινε…).

Πηγή: http://antigoldgreece.wordpress.com/

Eιρήνη Κλαμπατσέα, “H βιώσιμη επανένταξη περιοχών με εξειδίκευση στην εξορυκτική δραστηριότητα ως κατεύθυνση του εθνικού χωροταξικού σχεδιασμού”, εισήγηση σε ημερίδα του ΤΕΕ, 20/9/2006

Διαβάστε περισσότερα...

Φόβος και φοβίες...

Θαρρώ πως δεν έχεις ιδέα από τον κόσμο ενός ανθρώπου αν δεν επικοινωνήσεις με τους φόβους του. Και δε μιλώ γι’ αυτούς που ανακοινώνει χάριν γούστου. Δεν υπερτιμώ τη σκοτεινή πτυχή που θα σου αποκαλύψω άμα σου πω ότι φοβάμαι τα χρυσόψαρα ή και τα σαλιγκάρια. Μιλώ για τους φόβους που έχουν σημασία είτε αποφασιστική είτε αναποφάσιστη. Γιατί οι αντιδράσεις που οφείλονται σε αυτό το συναίσθημα είναι ποικίλες και ενίοτε αντιφατικές.
Ο φόβος προστατεύει. Από νωρίς σου τον καλλιεργούν ώστε να μην είσαι ένα νήπιο που βάζει τα χέρια του στις πρίζες και άλλα επικίνδυνα. Άλλωστε με την επίγνωση του κινδύνου δεν γεννιέσαι. Μετά σου ‘ρχεται και μάλιστα βγαίνει σε διάφορα μεγέθη και χρώματα.
Ο κίνδυνος λοιπόν είναι εχθρός μας και ο φόβος σύμμαχος. Πολεμοφόδια οι αρνήσεις, τα δεν και τα μην που εμποδίζουν τη δράση που θα μας έφερνε στον εφιάλτη. Επειδή όμως άνθρωποι είμαστε και ησυχία δεν έχουμε και δε μας αρκεί να ξέρουμε τι δεν πρέπει -και πάλι καλά που δε μας αρκεί- θα ψάξουμε και θα βρούμε τ’ αντίθετό του ακριβώς. Κι έτσι προβαίνουμε σε κείνες τις ενέργειες που θα μας πάνε στην άλλη πλευρά. Αυτό βέβαια δεν έχει πάντα επιτυχή έκβαση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα όταν φοβόμαστε μη γίνουμε αυτό που κοροϊδεύαμε. Κάθε οργανωμένο σχέδιο για να το αποφύγουμε σε αυτό θα μας οδηγήσει. Που κοροϊδεύαμε. Γιατί όλο και κάποιο λόγο είχαμε που το φοβόμασταν.
Είναι και κάτι φόβοι που κατασκευάζεις. Για τον εαυτό σου ή για τους άλλους. Αν επικαλείσαι υποτιθέμενους φόβους σου συνειδητά ή ασύνειδα ίσως τελικά πετύχεις επιείκεια από κάποιους ανθρώπους κι αν σου φτάνει να βαραίνει η συμπόνια έναντι της εκτίμησης τότε χαλάλι σου (μέχρι να τους κουράσεις). Αν πάλι πατάς σε φόβους που προκάλεσες σε άλλους ώστε να έχουν τη συμπεριφορά που επιθυμείς τότε ντροπή σου. Σαν εβδομαδιαία αστρολογική πρόβλεψη μου φαίνεται αλλά κοίτα να δεις που μερικές φορές βγαίνει.
Εκτός από τους φόβους τους κοινούς όμως υπάρχουν κι εκείνοι που τους λένε παράλογους, αγχώδεις, παθολογικούς και με μια λέξη παράγωγη, φοβίες. Εδώ όμως λίγο να το τραβήξουμε και μπαίνουμε σε άλλα χωράφια ιατρικά κι εγώ να σου πω την αλήθεια μου πτυχίο δεν έχω. Βέβαια μια βόλτα εδώ γύρω στο ίντερνετ να κάνεις θα βρεις αναλύσεις και συμβουλές με το τσουβάλι και σιγά μη σου αναρτήσουν σαρωμένα διπλώματα.
Αλλά η φοβία ως δεύτερο συνθετικό δεν αφορά μόνο την ψυχανάλυση. Δεν ξέρω αν η ξενοφοβία και η ομοφοβία επιδέχονται θεραπείας όπως η υψοφοβία, η μικροβιοφοβία ή και η αραχνοφοβία. Αν όμως βλέπεις άλλους ανθρώπους σαν μικρόβια και αράχνες τότε φοβάμαι εγώ εσένα.

Πηγή: http://servitoross.blogspot.com/

Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2011

Διοξείδιο του άνθρακα: 45% πάνω την τελευταία 20ετία...

Οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (CO2), που αποτελούν κύρια αιτία της υπερθέρμανσης του πλανήτη, αυξήθηκαν κατά 45% την τελευταία 20ετία, αγγίζοντας το ιστορικό υψηλό των 33 δισεκατομμυρίων τόνων παγκοσμίως το 2010. Και αυτό παρότι κατά το ίδιο διάστημα πολλά ανεπτυγμένα κράτη επέτυχαν μειώσεις των εκπομπών του – εκτιμάται μάλιστα ότι θα καταφέρουν συνολικά να πιάσουν τον στόχο που θέτει το Πρωτόκολλο του Κιότο σύμφωνα με το οποίο η εκπομπή αερίων του θερμοκηπίου πρέπει να μειωθεί κατά 5,2% ως το 2012. Τα στοιχεία αυτά προκύπτουν από μια νέα έκθεση με τίτλο «Long-term trend in global CO2 emissions» («Μακροπρόθεσμη τάση στις παγκόσμιες εκπομπές CO2») η οποία συντάχθηκε από ειδικούς του Κοινού Κέντρου Ερευνών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της αρμόδιας Υπηρεσίας Περιβάλλοντος της Ολλανδίας. Η έκθεση, η οποία βασίστηκε σε πρόσφατα στοιχεία που περιλαμβάνονταν στην παγκόσμια βάση σχετικά με τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου (EDGAR), αποτυπώνει μεγάλες διαφορές σε ό,τι αφορά τις εκπομπές CO2 μεταξύ ανεπτυγμένων κρατών. Είναι αξιοσημείωτο ότι κατά την περίοδο 1990-2010 στην ΕΕ των 27 καθώς και στη Ρωσία οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα μειώθηκαν κατά 7% και 28% αντιστοίχως ενώ στις ΗΠΑ αυξήθηκαν κατά 5% και στην Ιαπωνία παρέμειναν σε σταθερά επίπεδα. Οι βιομηχανικές χώρες που έχουν επικυρώσει το Πρωτόκολλο του Κιότο και οι ΗΠΑ το 1990 ήταν υπαίτιες για περίπου τα δύο τρίτα των παγκόσμιων εκπομπών CO2. Σήμερα το… μερίδιό τους έχει πέσει σε λιγότερο από το 50% των εκπομπών του αερίου. Την ίδια στιγμή οι αναδυόμενες οικονομίες (σε συνδυασμό όμως με τις παραδοσιακές δυνάμεις) συντελούν σημαντικά στην αύξηση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Είναι χαρακτηριστικό ότι μεταξύ του 2009 και του 2010 κατεγράφη αύξηση-ρεκόρ της τάξεως του 5,8% στην παγκόσμια εκπομπή CO2. Σύμφωνα με τα ποσοστά που σημειώνονται στην έκθεση η Κίνα εμφάνισε αύξηση των εκπομπών CO2 κατά 10% μέσα σε ένα έτος ακολουθούμενη από την Ινδία (9%), τις ΗΠΑ (4%) και την ΕΕ των 27 (3%). Πρέπει πάντως να υπογραμμιστεί ότι η οικονομική κρίση που έχει «χτυπήσει» την Ευρώπη φαίνεται να έχει έστω και μια καλή πλευρά η οποία αφορά τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα: σε απόλυτους αριθμούς οι εκπομπές του αερίου ήταν χαμηλότερες το 2010 σε σύγκριση με το 2007, προτού δηλαδή εμφανιστεί η κρίση (4 δισ. τόνοι το 2010 σε σύγκριση με 4,2 δισ. τόνους το 2007). Σήμερα οι ΗΠΑ εκπέμπουν 16,9 τόνους CO2 κατά κεφαλή – ο αριθμός αυτός είναι παραπάνω από διπλάσιος σε σχέση με τους 8,1 τόνους που αντιστοιχούν σε κάθε κάτοικο της ΕΕ. Οι κύριοι «ένοχοι» σε ό,τι αφορά τη μακροπρόθεσμη εκπομπή διοξειδίου του άνθρακα είναι η παραγωγή ενέργειας καθώς και οι οδικές μεταφορές, τόσο στις ανεπτυγμένες όσο και στις αναπτυσσόμενες χώρες. Σε παγκόσμιο επίπεδο η παραγωγή ενέργειας είναι υπαίτια για το 40% των εκπομπών CO2 και οι οδικές μεταφορές για το 15% – και οι δύο δραστηριότητες εμφανίζουν ετήσια ανάπτυξη μεταξύ του 2,5% και του 5%. Στην έκθεση υπογραμμίζεται ότι την τελευταία 20ετία πολλές χώρες έχουν κάνει προσπάθειες για να στραφούν προς πιο… οικολογικές πηγές ενέργειας. Εχουν έτσι μειώσει την εξάρτησή τους από τον άνθρακα (από 25% σε 20% της συνολικής παραγωγής ενέργειας) και από το πετρέλαιο (από 38% σε 36,5%) και έχουν στραφεί στο φυσικό αέριο (αύξηση από 23% σε 27%) και στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (αύξηση από 6,5% σε 8%). Ωστόσο, όπως προστίθεται, οι προσπάθειες αυτές δεν φαίνεται να είναι αρκετές και πρέπει να ενταθούν προκειμένου να επιτευχθεί ουσιαστική μείωση του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα του πλανήτη. Για να δείτε την έκθεση πατήστε εδώ.

Πηγή: http://www.healthyliving.gr/

Διαβάστε περισσότερα...

Κάθε δουλειά θέλει και το σωστό marketing...

Το κυριότερο στις πωλήσεις είναι να δημιουργείς την ανάγκη για το προϊόν σου ή τις υπηρεσίες στου στο κοινό...



Πηγή:http://www.fovero.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011

Διερεύνηση της διάρρηξης της Μαυροπηγής από ΔΕΗ- ΑΠΘ. - ΙΓΜΕ - ΑΝΚΟ: Αποτελέσματα και προτάσεις...

Πορίσματα για το ρήγμα Μαυροπηγής Πηγή: www.kozani.net

Διαβάστε περισσότερα...

Ποινές για την προστασία του περιβάλλοντος...

Την ενσωμάτωση της κοινοτικής νομοθεσίας για την ποινική προστασία του περιβάλλοντος ετοιμάζει το ΥΠΕΚΑ, προβλέποντας τσουχτερά πρόστιμα που μπορεί να φτάσουν μέχρι και τα 500.000 ευρώ για όποιον ρυπαίνει ή υποβαθμίζει το περιβάλλον. Το προσχέδιο νόμου για τη μεταφορά στην εθνική νομοθεσία της Οδηγίας 2008/99/ΕΚ θα βρίσκεται υπό δημόσια διαβούλευση μέχρι και τις 26 Σεπτεμβρίου 2011. Με τις ρυθμίσεις της κοινοτικής οδηγίας καθιερώνεται μια ενιαία προσέγγιση για τα κράτη μέλη που στοχεύει στην εναρμόνιση ενός καταλόγου σοβαρών περιβαλλοντικών αδικημάτων, στην εναρμόνιση του πεδίου της ευθύνης των νομικών προσώπων και στην επιβολή σε βάρος τους ποινικών κυρώσεων και στην επιβολή αποτελεσματικών και αποτρεπτικών ποινικών κυρώσεων. 

Πηγή: http://www.agronews.gr/

Διαβάστε περισσότερα...

Αυτοκινητοκένταυροι...

Ο κίνδυνος να υποταχθούμε στις μηχανές είναι εδώ. Χάσαμε την ψυχική ανθρώπινη επαφή. Δεν είμαστε, πλέον, άνθρωποι. Μοιάζουμε με τους κενταύρους που ήταν μισοί άνθρωποι μισοί άλογα. Σήμερα είμαστε μισοί άνθρωποι μισοί αυτοκίνητα. Γίναμε ένα με το αυτοκίνητο. Αυτοκινητοκένταυροι. Δεν πάμε πουθενά χωρίς το αυτοκίνητο. Εδώ στην Ελλάδα.
Σε άλλες προηγμένες χώρες κοιτάξτε τι συμβαίνει. Αντιλαμβάνομαι ότι είναι δύσκολο να το πιστέψετε, αλλά είναι αλήθεια.
Στη συνοικία Νορντμανγκάσε, λίγα χιλιόμετρα έξω από τη Βιέννη, στην Αυστρία, όσοι πολίτες επιθυμούν να αγοράσουν σπίτι, πρώτα υπογράφουν δήλωση στο δήμο πως δεν έχουν αυτοκίνητο. Επίσης ότι για τις μετακινήσεις τους θα χρησιμοποιούν μόνο λεωφορείο ή ποδήλατα. Στον οικισμό ζούνε 600 οικογένειες μακριά από το θόρυβο, το καυσαέριο και την οδική ανασφάλεια. Αυτό το οικολογικό «πείραμα» οδηγεί την αυστριακή κυβέρνηση να κατασκευάσει τη bike city όπου ήδη από τα προσχέδια έχουν κλείσει διαμερίσματα 3.500 οικογένειες.
Και το Άμστερνταμ στην Ολλανδία έχει συνοικία χωρίς αυτοκίνητα, την Terrein. Εκεί κατοικούν χίλιοι άνθρωποι οι οποίοι κυκλοφορούν μόνο με ποδήλατα και τραμ.
Στο Λονδίνο η συνοικία Bedsed αποτελεί ζώνη αποκλεισμένη για τα αυτοκίνητα. Σε αυτή την περιοχή που είναι ενεργειακά αυτόνομη κι έχει μηδενικό «αποτύπωμα» άνθρακα, οι κάτοικοι μετακινούνται μόνο με ηλεκτρικά σκούτερ.
Τον οικολογικό χάρτη των περιοχών χωρίς αυτοκίνητο, συμπληρώνουν οι πόλεις Vauban στη Γερμανία και Augustenborg στη Σουηδία όπου επτά στους δέκα κατοίκους χρησιμοποιούν ποδήλατο για να ψωνίσουν, να πάνε στην εργασία τους ή να πάνε να διασκεδάσουν
Αυτά, όμως, στην προηγμένη Ευρώπη. Εδώ, δυστυχώς, είναι Ελλάδα. Όπου κάθε σπίτι έχει δύο ή και τρία αυτοκίνητα. Το μετρό δεν καλύπτει ούτε στοιχειωδώς το λεκανοπέδιο Αττικής, ενώ στη Θεσσαλονίκη θυμίζει το γιοφύρι της ΄Αρτας. Τα μέσα δημόσιας συγκοινωνίας -όποτε λειτουργούν- έχουν, πλέον, απαγορευτικό εισιτήριο για τον χαμηλόμισθο και το συνταξιούχο. Και η οδήγηση με ποδήλατο ή και μοτοσικλέτα ισοδυναμεί με αυτοκτονία…

Πηγή: http://www.aixmi.gr - Αργύρης Κωστάκης

Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2011

Κτήρια Μαυροπηγής που χαρακτηρίστηκαν μή κατοικήσιμα...

20110919 ΔΕΗ

Διαβάστε περισσότερα...

Ηλεκτρισμός από «αλμυρά» μικρόβια...

Ενα ποτήρι νερό, μερικά βακτήρια, λίγο αλάτι και… μπορείτε να έχετε ηλεκτρικό ρεύμα για να κινήσετε το αυτοκίνητό σας ως την άκρη της Γης και όχι μόνο. Αμερικανοί ερευνητές ανακάλυψαν μια μέθοδο που μετατρέπει τα βακτήρια που βρίσκονται στο γλυκό και στο θαλασσινό νερό σε πανίσχυρες και αυτοανατροφοδοτούμενες γεννήτριες παραγωγής υδρογόνου. Υποστηρίζουν ότι η λύση του ενεργειακού προβλήματος ίσως βρίσκεται στις «μικροβιακές ηλεκτρολυτικές κυψέλες» τους. «Το σύστημα αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί οπουδήποτε υπάρχουν λύματα και θαλασσινό νερό και δεν απαιτεί ηλεκτρικό ρεύμα» δήλωσε ο Μπρους Λόγκαν του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια, επικεφαλής της σχετικής έρευνας. «Πρόκειται για μια ανεξάντλητη πηγή ενέργειας». Προς το παρόν βέβαια το κόστος της συγκεκριμένης τεχνολογίας είναι απαγορευτικό για την ευρεία χρήση της, οι επιστήμονες όμως αισιοδοξούν ότι στο μέλλον θα ξεπεράσουν αυτόν τον σκόπελο. Ρεύμα από τα μικρόβια Οι μικροβιακές κυψέλες καυσίμων (MFC) δεν είναι καινούργια ιδέα. «Στο περιβάλλον υπάρχουν βακτήρια τα οποία μπορούν να απελευθερώνουν ηλεκτρόνια παράγοντας στην ουσία ηλεκτρισμό καθώς διασπούν οργανικά υλικά» εξήγησε ο κ. Λόγκαν παρουσιάζοντας τα αποτελέσματα της μελέτης η οποία δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Proceedings of the National Academy of Sciences» Ο ηλεκτρισμός που παράγουν αυτά τα βακτήρια μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να προκαλέσει ηλεκτρόλυση του νερού ώστε να παραγάγει υδρογόνο _ δηλαδή ενέργεια προς πάσα «ανθρώπινη» χρήση _ δεν είναι όμως αρκετός. Ως τώρα έχει «δοκιμαστεί» σε κυψέλες οι οποίες χρειάζονται μια μικρή «ενίσχυση» με συμβατικό ηλεκτρικό ρεύμα για να έχουν μια σχετικά μικρή παραγωγή _ γι’ αυτό και δεν είναι ιδιαίτερα λειτουργικές. Απεριόριστη ενέργεια στο αλμυρό νερό «Το επίτευγμα εδώ είναι ότι πλέον δεν χρειάζεται να χρησιμοποιήσουμε μια εξωτερική ηλεκτρική πηγή για να προσφέρουμε την έξτρα ενέργεια στο σύστημα» τόνισε ο κ. Λόγκαν. «Το μόνο που χρειάζεται είναι να προσθέσουμε λίγο γλυκό νερό, λίγο αλμυρό νερό και μερικές μεμβράνες και έχουμε το απαραίτητο ηλεκτρικό δυναμικό». Ο κ. Λόγκαν και οι συνεργάτες του εκμεταλλεύθηκαν τη «γειτνίαση» του γλυκού και του αλμυρού νερού για να προκαλέσουν «αντίστροφη ηλεκτροδιάλυση» (Reverse Electrodialysis – RED) _ άντλησαν δηλαδή ενέργεια από τις ιοντικές διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στο γλυκό και το αλμυρό νερό. Η τεχνολογία RED βασίζεται στη χρήση μεμβρανών ανταλλαγής ιόντων _ ως τώρα όμως οι μεμβράνες που απαιτούνταν για να λειτουργήσει ήταν απαγορευτικά πολλές. «Και άλλοι έχουν προτείνει την παραγωγή ηλεκτρισμού με RED» τόνισε ο κ. Λόγκαν «χρειάζονταν όμως πάρα πολλά ζεύγη μεμβρανών ενώ παράλληλα οι συνθήκες για την πρόκληση της επιθυμητής αντίδρασης δεν ήταν καθόλου ευνοϊκές». Η χρήση του αλμυρού-γλυκού νερού έλυσε όλα αυτά τα προβλήματα. Οι «βακτηριακές μπαταρίες» του κ. Λόγκαν λειτουργούν με μόλις πέντε ζεύγη μεμβρανών. Στα αρχικά πειράματά τους οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τον λευκόχρυσο ως καταλύτη, τώρα όμως δοκιμάζουν άλλα, φθηνότερα υλικά με αρκετή επιτυχία. Οι ερευνητές αναγνωρίζουν ότι η τεχνολογία των μικροβιακών κυψελών καυσίμων βρίσκεται ακόμη στα σπάργανα, αισιοδοξούν όμως για ακόμη μεγαλύτερες προόδους στο μέλλον. Πηγή: Εφημερίδα Το Βήμα

Διαβάστε περισσότερα...

Η Ανθρώπινη Σκλαβιά...

Οι άνθρωποι ζουν μέσα στη σκλαβιά, αλλά για να καταλάβουμε την αιτία αυτής της σκλαβιάς, αρκεί να δούμε πώς ζουν οι άνθρωποι, τι αποτελεί το σκοπό της ύπαρξής τους, ποιο είναι το αντικείμενο των επιθυμιών τους, των παθών και των φιλοδοξιών τους, τι σκέφτονται, για ποια πράγματα μιλάνε, τι υπηρετούν και τι λατρεύουν.
Σκεφτείτε πού ξοδεύονται τα λεφτά της πολιτισμένης ανθρωπότητας στην εποχή μας - ακόμη κι αν αφήσουμε κατά μέρος τον πόλεμο, που απαιτεί το υψηλότερο τίμημα και όπου συμμετέχουν ολόκληρα πλήθη. Αν σκεφτούμε για λίγο αυτά τα ζητήματα, γίνεται φανερό ότι η ανθρωπότητα, έτσι όπως είναι τώρα, με τα σημερινά της ενδιαφέροντα, δεν μπορεί να περιμένει τίποτε το διαφορετικό από αυτό που έχει.
Η ανθρωπότητα είναι η εικόνα του ανθρώπου. Μπορούμε να πούμε ότι παρατηρούμε στη ζωή μια υπεροχή των πιο υγιών στοιχείων; Αν συγκρίνουμε την ανθρωπότητα με έναν άνθρωπο βλέπουμε πολύ καθαρά την ανάπτυξη του ψεύτικου, του δήθεν, σε βάρος του φυσικού, του πραγματικού.
Ο σημερινός πολιτισμός έχει ανάγκη από αυτόματα. Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι άνθρωποι χάνουν τις επίκτητες ιδιότητες της ανεξαρτησίας τους και μετατρέπονται σε αυτόματα, σε μηχανές.
Είναι αδύνατον να πει κανείς πού βρίσκεται το τέλος σε όλα αυτά και πού η διέξοδος - ή αν υπάρχει τέλος και διέξοδος. Ένα μόνο είναι βέβαιο, ότι η σκλαβιά του ανθρώπου αυξάνει όλο και πιο πολύ. Ο άνθρωπος γίνεται ένας πρόθυμος σκλάβος. Δεν χρειάζεται πια αλυσίδες. Αρχίζει να αγαπάει τη σκλαβιά του, να είναι περήφανος γι' αυτήν. Κι αυτό είναι το πιο τρομερό πράγμα που μπορεί να συμβεί σε έναν άνθρωπο.

Γ. Ι. Γκουρτζίεφ

Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2011

Ψαρεύοντας την απληστία...

Hooked from DreamVision Animation on Vimeo.


Δεν ξέρω αν τα ψάρια είναι έξυπνα ή χαζά, αλλά οι άνθρωποι είναι σίγουρα άπληστοι. Το βίντεο με τίτλο Hooked (αγκιστρωμένο) της DreamVision Animation τα λέει όλα.

Πηγή:http://www.goldenmag.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2011

Δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ η απαλλοτρίωση της Μαυροπηγής...


Σε καλό δρόμο βρίσκεται η μετεγκατάσταση της Μαυροπηγής, καθώς δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ, η σχετική απόφαση του υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, για την απαλλοτρίωση της έκτασης που απαιτείται για την διάνοιξη του ορυχείου. Κατ’ αρχήν οι κάτοικοι εκφράζουν την ικανοποίησή τους, καθώς΄όπως λένε «έγινε ένα σημαντικό βήμα», αλλά τονίζουν ότι «η προσπάθεια θα πρέπει να έχει συνέχεια, ώστε να μη μείνει στη μέση η μεγάλη υπόθεση της μετεγκατάστασης, η οποία είναι επιτακτική». Η απόφαση που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ με ημερομηνία 14 Σεπτεμβρίου 2011, αναφέρει: «Κηρύσσουμε αναγκαστική απαλλοτρίωση υπέρ του δημοσίου και με δαπάνες της ΔΕΗ Α.Ε., προς τη μετεγκατάσταση οικισμού Μαυροπηγής του Δήμου Εορδαίας Περιφερειακής Ενότητας Κοζάνης (ΟΔΠ4), έκτασης εμβαδού 415.000 τ.μ., για τις ανάγκες εκμετάλλευσης του υποκείμενου λιγνιτικού κοιτάσματος του Ορυχείου Μαυροπηγής του Λιγνιτικού Κέντρου Δυτικής Μακεδονίας της ΔΕΗ Α.Ε.». Ο πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Μαυροπηγής Τάσος Εμμανουήλ, με δηλώσεις του στον «Π» τόνισε ότι «ένα πρώτο σημαντικό βήμα έγινε με την κήρυξη της απαλλοτρίωσης της έκτασης των 415 στρεμμάτων, ωστόσο πρέπει να ακολουθήσουν συγκεκριμένα βήματα, για να ολοκληρωθεί η διαδικασία και να υλοποιηθεί επιτέλους η μετεγκατάσταση του οικισμού. Εμείς ως τοπική αρχή μαζί με όλους τους κατοίκους θα είμαστε σε ετοιμότητα, προκειμένου να μην υπάρξουν πισωγυρίσματα». Ειδικότερα είπε ότι απαιτείται ο ορισμός της προσωρινής τιμής μονάδας από το δικαστήριο. Στη συνέχεια, η ΔΕΗ θα πρέπει να προχωρήσει στην κατάθεση του τιμήματος που θα ορίσει το δικαστήριο, ενώ παράλληλα πρέπει να δημοσιευτεί στο ΦΕΚ η παρακατάθεση των χρημάτων, διαφορετικά, είπε ότι «η απαλλοτρίωση ακυρώνεται». Μάλιστα, ο Τ. Εμμανουήλ, χαρακτηρίζει «πολύ κρίσιμη» αυτή τη διαδικασία, υπενθυμίζοντας την υπόθεση με το κτήμα συγχωριανού του, για το οποίο είχε οριστεί τιμή μονάδας, αλλά η όλη διαδικασία τελικώς ακυρώθηκε επειδή δεν είχαν κατατεθεί τα χρήματα εντός της προθεσμίας των δεκαοκτώ μηνών. Πάντως, οι κάτοικοι της Μαυροπηγής θεωρούν ότι η μετεγκατάσταση του οικισμού αποτελεί επιτακτική ανάγκη και πρέπει να γίνει το συντομότερο δυνατό, αφού το χωριό είναι κυριολεκτικά μετέωρο. Είναι ενδεικτικό ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες τοποθέτησαν πινακίδες σε έξι σπίτια, οι οποίες «απαγορεύουν την είσοδο λόγω επικινδυνότητας». Άλλα 62 σπίτια κρίθηκαν ακατάλληλα, όπως επίσης το σχολείο και η εκκλησία. Για τα πρώτα έξι σπίτια η ΔΕΗ κατέβαλε το 50% της αποζημίωσης και ήδη οι οικογένειες νοίκιασαν στην Πτολεμαΐδα. Πρόσφατα ο πρόεδρος της επιχείρησης πρότεινε στους κατοίκους – και πάρθηκε σχετική απόφαση στο δ.σ. της ΔΕΗ – να καταβληθούν προκαταβολές έναντι του τιμήματος των 62 σπιτιών ίσες με το 50%, προκειμένου να διευκολυνθούν για τη μετεγκατάστασή τους οι κάτοικοι με τα επικίνδυνα σπίτια ή να νοικιάσουν στην Πτολεμαΐδα. Οι κάτοικοι του χωριού εξέτασαν την πρόταση της επιχείρησης, αλλά την απέρριψαν, καθώς θεωρούν ότι «ο οικισμός θα διαλυθεί άναρχα και δεν θα πάει συγκροτημένα στη διαδικασία μετεγκατάστασης». Πηγή: Εφημερίδα Πτολεμαίος-ΧΡΗΣΤΟΣ ΒΗΤΤΑΣ

Διαβάστε περισσότερα...

ΦΕΚ Μετεγκατάστασης της Μαυροπηγής...

ΦΕΚ Μετεγκατάστασης της Μαυροπηγής

Διαβάστε περισσότερα...

Μεγάλωσα. Δε δικαιούμαι πλέον να εκπλήσσομαι...


Μεγάλωσα. Δε δικαιούμαι πλέον να εκπλήσσομαι.
Να εκπλήσσομαι δυσάρεστα από το πόσο φτηνά εξαγοράζονται οι άνθρωποι μαζί με την πίστη και τα ιδανικά τους.
Να κολακεύονται από την εξουσία.
Να προσκυνούν την πλάνη.
Να διαφεντεύονται από το χορό των επτά πέπλων της έπαρσης κι ύστερα να της προσφέρουν την κεφαλή του συνανθρώπου τους. Του χθεσινού συντρόφου.
Η γραμμή παραγωγής φροντίζει να επουλώνει τις μικρές ρωγμές της συνείδησης με πρόσκαιρες ηδονές.
Το σύστημα εργάζεται νυχθημερόν για να παράγει σπέρμα αυτοϊκανοποίησης των αρχόντων.
Τα κυκλώματα κυκλώνουν και περικυκλώνουν τους εχθρούς της σιωπής και τους εραστές της αταξίας.
Ναρκοθέτησαν το κάθε μας βήμα. Να μείνουμε ακίνητοι! Να αναπνέουμε ήσυχα! Αυτό θέλουν.
Για να μας χαρίσουν με δόσεις τη ζωή. Που μας έκλεψαν ολόκληρη.
Το μέλλον χάνεται στα σκοτάδια. Μπορεί και να έφυγε δίχως εμάς. Να λείπει πια.
Μπορεί και να το έκοψαν. Σε μέρες. Για να μπορούν να μας πουλάνε την κάθε μέρα χωριστά.
Μεγαλύτερο το κέρδος τους.
Καρτερικά υπομένουμε και περιμένουμε. Άραγε, τι;

Πηγή: http://kartesios.com

Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2011

Ερχόμαστε για τον χρυσό...

Διαβάστε περισσότερα...

Η εξέλιξη του ανθρώπινου είδους...

Πέρασαν πάνω από διακόσια χρόνια αγαπητέ αναγνώστη από τότε που ο Δαρβίνος διατύπωσε την θεωρία της εξέλιξης. Μια θεωρία που μιλούσε για εξέλιξη των ειδών φυσιολογική και βασίστηκε σε ματιές του δημιουργού της σε πολύ μεγάλο βάθος χρόνου. Επέλεξα σήμερα να προσπαθήσω να διατυπώσω κάποιες σκέψεις πάνω στην εξέλιξη του ανθρώπινου είδους.
Λόγω διατροφής ο άνθρωπος ψηλώνει συνεχώς. Επίσης γίνεται και πιο μυώδης. Ο λόγος που γίνεται αυτό είναι οι υψηλής διατροφικής αξίας πρωτεΐνες του κρέατος (χωρίς να ξεχνάμε και τις αυξητικές ορμόνες που χρησιμοποιούνται για καλύτερη απόδοση στην παραγωγή) που τα τελευταία χρόνια έγινε βασικό και αναπόσπαστο στοιχείο της διατροφής μας. Χαρακτηριστικό ότι ακόμα και τα δόντια του ανθρώπου μεγαλώνουν γιατί αυτό βοηθά στην μάσηση του κρέατος. Σε αυτό συνηγορεί η σύγκριση των πληθυσμών που η βάση της διατροφής τους είναι το κρέας με τους πληθυσμούς που η βάση της διατροφής τους είναι τα λαχανικά. Είναι η συνήθειες που αποκτάμε που αλλάζουν τα φυσιολογικά χαρακτηριστικά μας. Η συνήθεια λέμε πολύ σωστά ότι γίνεται δεύτερη φύση μας. Σύμφωνα με αυτό δεν είναι παράλογο ή αστείο το γεγονός ότι σιγά σιγά αρχίζουμε να καμπουριάζουμε λόγω της καινούργιας συνήθειας μας να καθόμαστε μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή…
Συνεχίζοντας με την ψυχολογική εξέλιξη του ανθρώπου, δεν μπορώ παρά να γίνω κυνικός: ο σύγχρονος άνθρωπος είναι το ίδιο φοβισμένος απέναντι στον συνάνθρωπο του όσο ήταν και ο άνθρωπος των σπηλαίων. Ζηλεύει το ίδιο. (Δείτε αυτό εδώ το ποίημα του Μπουκόφσκι) Γεγονότα που πάντα εμπόδιζαν τον άνθρωπο να αγαπήσει αφού τον ωθούν στο μίσος. Η μόνη εξέλιξη που μπορώ να εντοπίσω – και οφείλω να παραδεχτώ ότι είναι εντυπωσιακή – είναι στους τρόπους που βρήκαμε για να σκοτώνουμε τον πλησίον μας…

Τεχνολογικά λοιπόν έχουμε εξελιχθεί εντυπωσιακά. Τεχνο-λογικά όμως; Είναι ηλίου φαεινότερον ότι δεν έχουμε μάθει να χρησιμοποιούμε την τεχνολογία προς όφελος μας. Ή μάλλον ο καθένας την χρησιμοποιεί κατά το δοκούν προς όφελος του· όχι προς όφελος μας… Πράγμα που μας δείχνει ότι η σκέψη του ανθρώπου δεν εξελίχθηκε παρά τα όσα υποστηρίζουν ορισμένοι, στηριζόμενοι στην εξέλιξη της φιλοσοφικής σκέψης.

Τι; η φιλοσοφική σκέψη δεν εξελίχθηκε; Τόσοι φιλόσοφοι, τόσα συγγράμματα και εσύ μας λες ότι δεν εξελίχθηκε; Ναι, και θα δικαιολογήσω την άποψη μου ως εξής: Η φιλοσοφία ετυμολογικά σημαίνει τον φίλο της σοφίας. Όχι τον φίλο της σκέψης. Ο φίλος της σκέψης μπορεί να εξελίξει την σκέψη του, ο φίλος της σοφίας θα εξελίξει τον τρόπο της ζωής του. Ήδη από την αρχαία Ελλάδα η φιλοσοφία πήρε λάθος στροφή και έγινε η αγάπη για τη σκέψη ούτως ώστε να φτάνουμε σε ασφαλή συμπεράσματα και κρίσεις. Δεν είναι βέβαια κάτι τέτοιο μη επιθυμητό. Τουναντίον. Αλλά αυτό πρέπει να γίνεται σε μεταγενέστερο στάδιο. Απαιτούνται άλλοι τομείς πάνω στους οποίους πρέπει κάποιος να ασκηθεί προτού φτάσει να ασχοληθεί με αυτό που επιθυμούν σχεδόν όλοι οι φιλόσοφοι και ακριβώς λόγω αυτής της μεγάλης επιθυμίας τους παραβλέπουν ή θεωρούν μη σημαντικούς τους άλλους τομείς. Χρειάζεται πρώτα απ’ όλα κάποιος να γνωρίσει τι πρέπει να επιθυμεί και τι πρέπει να αποστρέφεται. Γνωρίζοντας τι πρέπει να επιθυμεί θα ξέρει σε τι θα πρέπει να αποβλέπει, ενώ γνωρίζοντας τι θα πρέπει να αποστρέφεται θα αποφεύγει ότι δεν θα του κάνει καλό. Μετά θα πρέπει να γνωρίσει τα καθήκοντα του. Σαν άνθρωπος, σαν γονιός, σαν φίλος, σαν πολίτης. Και αφού φτάσει σε σημείο να κατέχει αυτά τα δύο καλά, τότε μπορεί να προχωρήσει παραπέρα, δηλ. στους συλλογισμούς.

Είναι αυτή η αγάπη για την σκέψη μας, μια αγάπη τόσο μικρή που δεν μπορεί να χωρέσει άλλους ανθρώπους, που μας οδήγησε στην δημιουργία ενός τέρατος με πολλά κεφάλια από το οποίο καλούμαστε να δραπετεύσουμε γιατί είναι αυτό που δεν μας αφήνει να εξελιχθούμε. Στην πραγματικότητα πιστεύω ότι μας οπισθοδρομεί. Αυτό το τέρας που δημιούργησε η σκέψη μας, έφτιαξε θεσμούς όπως ο στρατός, τα σχολεία, την πολιτική κ.α. οι οποίοι το συντηρούν και το θεριεύουν μέσω μιας γραφειοκρατικής λογικής… του παραλόγου. Είναι μια κατάσταση από την οποία δεν μπορεί να ξεφύγεις, μια κατάσταση την οποία δεν μπορείς να νικήσεις. Υπάρχει η έκφραση catch 22 στα αγγλικά (δες και την πολύ καλή ταινία του 1970 εδώ) για να αποδώσει αυτό το λογικό παράδοξο που προκύπτει από μια κατάσταση στην οποία ένα άτομο χρειάζεται κάτι το οποίο μπορεί να αποκτήσει μόνο αν δεν βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση. Η έκφραση χρησιμοποιείται κυρίως για κανόνες, κανονισμούς, διαδικασίες στις οποίες κάποιος έχει γνώση ότι είναι ή ότι γίνεται θύμα αλλά δεν έχει τη δύναμη να τις αποτρέψει (σας θυμίζει τίποτα;). Εγκυκλοπεδικά η έκφραση πρωτοδημιουργήθηκε από τον Joseph Heller στο ομώνυμο μυθιστόρημα του (1961). Περισσότερες πληροφορίες εδώ και εδώ.

Το τέρας δεν είναι ανίκητο αλλά μας έχει κάνει να πιστέψουμε ότι μόνο αν βρεθούν πολλοί μαζί θα καταφέρουν να το νικήσουν. Το τέρας μας έκανε να επιζητούμε την εξαφάνιση της ατομικότητας μας (κατηγορώντας την με γελοία επιχειρήματα ως εγωισμό, ελιτισμό κοκ) εξαγοράζοντας την συνείδηση μας με ευτελείς ανταμοιβές. Μας έκανε να πιστεύουμε ότι η λύση θα δοθεί έξω από εμάς· από κάποιον άλλο ή από κανόνες. Μας έκανε να μην πιστεύουμε στον εαυτό μας και τις δυνατότητες μας και αυτό είναι που καθυστερεί ή καλύτερα οπισθοδρομεί την εξέλιξη μας. Μας έκανε να μην πιστεύουμε στα ίδια μας τα μάτια αφού είναι ολοφάνερο ότι οποιαδήποτε εξέλιξη έγινε, έγινε από ανθρώπους και όχι από ομάδες. Όπως λέει και ο G. Orwell (για τα ολοκληρωτικά καθεστώτα) μας έκαναν να βάλουμε το “μη” μπροστά σε κάθε στίχο από τον “αφυπνιστικό” ύμνο που ακολουθεί:
Τόλμησε να γίνεις Δανιήλ, Τόλμησε να σταθείς μόνος σου·
Τόλμησε να έχεις σταθερή πρόθεση,Τόλμησε να την κάνεις γνωστή.
(του Philip P. Bliss, 1873)

Πηγή: http://thenetwar.com

Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2011

Στα ύψη η ρύπανση...

Σοβαρό περιβαλλοντικό επεισόδιο βρίσκεται σε εξέλιξη από την αρχή της εβδομάδας στο ενεργειακό λεκανοπέδιο Κοζάνης- Πτολεμαΐδας- Φλώρινας, καθώς στο κόκκινο βρίσκονται τα επίπεδα της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, ενώ επιδείνωση του φαινομένου σημειώθηκε χθες Παρασκευή σε Ποντοκώμη, Οικισμό ΔΕΗ και Αγίους Αναργύρους Φλώρινας. Συγκεκριμένα, πνιγμένοι στην τέφρα και τη σκόνη από τα ορυχεία και τους λιγνιτικούς σταθμούς της ΔΕΗ στην περιοχή είναι αρκετοί οικισμοί του λεκανοπεδίου από τη Δευτέρα, καθώς ο ζεστός καιρός και οι χαμηλοί άνεμοι συνέβαλλαν στον εγκλωβισμό της αέριας ρύπανσης. Στο κόκκινο ήταν χθες, ολόκληρη σχεδόν τη μέρα, οι σταθμοί μέτρησης της αέριας ρύπανσης στον Οικισμό της ΔΕΗ (Πτολεμαΐδα), την Ποντοκώμη και τους Αγίους Αναργύρους Φλώρινας, καθώς στο χάρτη με τους δείκτες της αέριας ρύπανσης του Κέντρου Περιβάλλοντος της περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας οι σταθμοί μέτρησης στους προαναφερόμενους οικισμούς είχαν καθηλωθεί στα ανώτατα όρια, αφού έδειχναν 10/10, σε μια κλίμακα μέτρησης της ρύπανσης από το 1 έως το 10 και είχαν βαθύ κόκκινο χρώμα, ένδειξη που καταδεικνύει ότι χειροτερεύουν οι επιπτώσεις σε ευαίσθητες ομάδες του πληθυσμού. Την ίδια ώρα στο κόκκινο ήταν ο σταθμός της Μαυροπηγής ο οποίος έδειχνε 8/10, ενώ στο πορτοκαλί, σημείο δηλαδή συναγερμού, βρισκόταν οι σταθμοί μέτρησης της ρύπανσης στο Μαυροδένδρι και την πόλη της Πτολεμαΐδας, καθώς έδειχναν 4/10. Σύμφωνα με όσα ανέφερε στον «Π» ο υπεύθυνος για την αέρια ρύπανση του ΚΕΠΕ, Βασίλης Ευαγγελόπουλος, το φαινόμενο απλά επιδεινώθηκε χθες Παρασκευή καθώς η αυξημένη αέρια ρύπανση επικρατεί από την αρχή της εβδομάδας και με βάση τις μετεωρολογικές προβλέψεις αναμένεται να διαρκέσει ολόκληρο το Σαββατοκύριακο. Με βάση μάλιστα με τα στοιχεία που μας έδωσε, την Τετάρτη σημειώθηκε μεγάλη υπέρβαση ρύπων στον Οικισμό της ΔΕΗ, καθώς η εκπομπή ρύπων ανήλθε σε 228 μg/m3 ανά κυβικό και 194 μg/m3 την Πέμπτη, με μέση επιτρεπόμενη τιμή τα 50 μg/m3 ανά κυβικό, ενώ την Πέμπτη στους Αναργύρους οι τιμές ρύπων κατέγραφαν ρεκόρ, αφού ήταν πενταπλάσιες από τις επιτρεπόμενες τιμές καθώς έφθασαν τα 263 μg/m3! Ο κ. Ευαγγελόπουλος ανέφερε ότι η έξαρση του φαινομένου οφείλεται σε ένα συνδυασμό δραστηριότητας της ΔΕΗ, των καιρικών συνθηκών και της επανεκκίνησης λιγνιτικών μονάδων που σημειώθηκε τις μέρες αυτές στους ΑΗΣ Καρδιάς, Πτολεμαΐδας και Αμυνταίου- Φιλώτα, καθώς, όπως σημείωσε, η δραστηριότητα των ορυχείων φαίνεται να κυμάνθηκε σε σταθερά επίπεδα. Δήλωσε ότι το ΚΕΠΕ ενημέρωσε, για την αυξημένη αέρια ρύπανση τη διεύθυνση περιβαλλοντικών υπηρεσιών της περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας και τον περιφερειάρχη Γιώργο Δακή, ο οποίος επικοινώνησε με τη διεύθυνση του Λιγνιτικού Κέντρου Δυτικής Μακεδονίας και ζήτησε να μειωθεί η δραστηριότητα της ΔΕΗ.

Πηγή: Εφημερίδα Πτολεμαίος - Ρόη ΒΑΣΒΑΤΕΚΗ

Διαβάστε περισσότερα...

Σοφία, Πίστη, Αγάπη, Ελπίδα...


Με τις γιορτές δεν τα πάω καλά. Δεν θυμάμαι. Δεν δίνω ιδιαίτερη σημασία εκτός κι αν γιορτάζει κάποιος από την οικογένεια. Στη σημερινή γιορτή όμως στεκόμουν πάντα. Εκτός από τη γιορτή της μητέρας μου - Σοφία -
Χρόνια πολλά Ηρωα του σπιτιού!!
Είναι εκείνος ο συνδυασμός 4 λέξεων που δεν μπορώ παρά να υποκλιθώ μπροστά τους. Σόφια, Πίστη, Αγάπη, Ελπίδα. Σε μια εποχή Ανοησίας, Απιστίας, Μίσους και Απελπισίας φαντάζουν λέξεις ξεχασμένες σαν να είναι μέρος μιας αρχαίας γλώσσας που λίγοι μιλούν πια.
Ομως υπάρχουν γύρω μας άνθρωποι που σκέφτονται, που πιστεύουν, που αγαπούν, που ελπίζουν. Ομως δεν τους προωθούν τα κανάλια. Δεν γίνονται πρωτοσέλιδο. Δεν εϊναι πρώτυπα. Λειτουργούν αθόρυβα παλεύοντας ανάμεσα στα θηρία της ισοπέδωσης. Στη βιομηχανία του εκφοβισμού, της υποταγής, της απόγνωσης κάθε εικόνα, κάθε είδηση είναι καλά μελετημένη να αφήνει έξω αυτές τις τέσσερις λέξεις.
Πόσες εκπομπές είδατε αφιερωμένες σε γεγονότα που θα έδιναν ελπίδα. Σε εικόνες που θα έδειχναν ανθρώπους να κάνουν κάτι όμορφο. Τίποτα.
Κι εμείς που προσπαθούμε να πολεμήσουμε με το λόγο μας, με τα γραπτά μας, με τις πράξεις μας αυτή τη σαπίλα, κι εμείς ακόμα κατευθυνόμαστε αναγκαστικά να απαντάμε σ΄αυτά που μας προωθούν. Λίγες γραμμές ίσως και καμμία αφιερωμένες στους αθόρυβους φύλακες των πολύτιμων λέξεων.
Η μητέρα μου και χιλιάδες άλλες μάνες θα ήταν ιδανικά ντοκυμαντέρ για μια άλλη όψη του κόσμου. Ανθρωποι που αφιερώνουν τη ζωή τους να βοηθούν τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη που στέκονται κοντά σε όλους εκείνους που οι άλλοι ξέχασαν, αφιλοκερδώς θυσιάζοντας τις μέρες τους θα έπρεπε να είναι πρωτοσέλιδα. Απλοί καθημερινοί άνθρωποι με καθαρό βλέμμα και μεγάλη ψυχή θα έπρεπε να είναι μοντέλα μίμησης. Ομως όλοι αυτοί πρέπει να μην φαίνονται. Είναι σκεπασμένοι από φανταχτερές ηλίθιες εικόνες και παχιά κούφια λόγια.

ΣΟΦΙΑ, ΑΓΑΠΗ, ΠΙΣΤΗ, ΕΛΠΙΔΑ.

Οσο υπάρχουν ακόμα ανθρώποι που νοιώθουν αυτές τις λέξεις, όσο υπάρχουν άνθρωποι που αγωνίζονται να τις κάνουν συμμέτοχες στη ζωή τους.
Θα υπάρχουν περιθώρια.
Ισως να μην γίνουν κόμμα, μπορεί να μην ηγηθούν μιας επανάστασης, μπορεί να μοιάζουν ουτοπίες μέσα στις αγριεμένες μάζες, αλλά θα υπάρχουν για όσους από εμάς τις έχουμε ανάγκη για να προχωράμε στην επόμενη μέρα με σκοπό. Με νόημα. Θα υπάρχουν για εμάς και θα μας βοηθάνε να γεννιόμαστε, να μεγαλώνουμε, να συναντιόμαστε και να σφίγγουμε τα χέρια μας...

Πηγή: http://vasiliskos2.blogspot.com/

Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2011

Διεθνής Ημέρα για τη Διατήρηση του Στρώματος του Όζοντος...

Κάθε χρόνο στις 16 Σεπτεμβρίου γιορτάζεται η Διεθνής Ημέρα για τη Διατήρηση του Στρώματος του Οζοντος, σε ανάμνηση της 16ης Σεπτεμβρίου του 1987, όταν αντιπρόσωποι από 24 χώρες υπέγραφαν το Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ, δεσμευόμενοι να περιορίσουν εκείνες τις χημικές ουσίες που καταστρέφουν το ζωτικό για τον άνθρωπο στρώμα του όζοντος..Σήμερα, οι χώρες που έχουν υπογράψει τη συνθήκη ανέρχονται σε 198. Το στρώμα του όζοντος ενεργεί σαν μια γιγαντιαία ομπρέλα πάνω από τη Γη και προστατεύει τον άνθρωπο από τις βλαβερές συνέπειες της υπεριώδους ακτινοβολίας του ήλιου, που προκαλεί εγκαύματα, καρκίνο του δέρματος και καταράκτη. Όταν το στρώμα του όζοντος αδυνατίζει, όπως η λεγόμενη «Τρύπα του όζοντος» πάνω από την Ανταρκτική, οι υπεριώδεις ακτίνες φθάνουν στην επιφάνεια της Γης, απειλώντας τον άνθρωπο και το περιβάλλον - τα ζώα και τα φυτά. Μείωση κατά 1% της στοιβάδας του όζοντος οδηγεί σε αύξηση κατά 2% των καρκίνων του δέρματος και του καταρράκτη. Η αρμόδια υπηρεσία του ΟΗΕ επισημαίνει τις προόδους που έχει επιτελέσει η διεθνής κοινότητα στον περιορισμό των χημικών ουσιών που καταστρέφουν το στρώμα του όζοντος, κυρίως των χλωροφθοροανθράκων, οι οποίοι από το 1950 κατέκτησαν την αγορά ως προωθητικά αέρια, διογκωτικά, για διάφορα πλαστικά, σε συστήματα ψύξης και κλιματισμού (Freon) και ως διαλύτες. Τα τελευταία 20 χρόνια έχουν διατεθεί, μέσω των προγραμμάτων του ΟΗΕ, κοντά στα 2 δισεκατομμύρια δολάρια σε 130 αναπτυσσόμενες χώρες για να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους που απορρέουν από το Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ. Το αποτέλεσμα είναι ότι η μείωση των επιβλαβών χλωροφθοροανθράκων ξεπερνά τα 2 εκατομμύρια τόνους όλα αυτά τα χρόνια.

Πηγή: http://www.zougla.gr/
Επιμέλεια: Μίτση Σκέντζου

Διαβάστε περισσότερα...

Επεισόδια ρύπανσης...

Διαβάστε περισσότερα...

Ο πιο τραγικός φύλακας...


Η εικόνα του σπηλαίου του Πλάτωνα είναι τραγική. Να προσπαθείς να πεις στους άλλους τι βρήκες «εκεί έξω» όταν κατάφερες να βγεις, και εκείνοι να θέλουν να σε χτυπήσουν και να σε σκοτώσουν αντί να θέλουν να σε ακούσουν. Αλλά στην εποχή μας υπάρχει και μεγαλύτερη τραγικότητα: Είναι η τραγικότητα εκείνων που νομίζουν ότι κατάφεραν να ελευθερωθούν, ενώ εξακολουθούν και είναι δεμένοι στα δεσμά τους. Εκείνων που ένιωσαν μια αμφίβολη λάμψη να ξεγλιστράει κάπου παραπέρα, μια λάμψη που δεν κατάφεραν να τη δούνε καθαρά, ούτε κατάλαβαν καλά καλά τι είδαν…. Εκείνων που κάποιος τους είπε ψέματα ότι εκείνη η σκιά ήταν «ο Θεός» ή «η Αλήθεια» και εκείνοι πίστεψαν, και έγιναν μάλιστα φανατικοί του ψέματος… Πλέον κανείς δεν τολμάει να τους μιλήσει, να τους πει για το πραγματικό φως, ή για τις περιπέτειες εκείνων που πραγματικά είδαν τι υπάρχει εκεί έξω. Θα πολεμήσουν, θα απειλήσουν, εκείνον που θα τους μιλήσει για το φως, γιατί αυτοί μιλούν για σκιές, και οι σκιές διαλύονται σε κάθε υποψία φωτός. Δεν θέλουν να διαλυθούν οι σκιές τους. Για αυτό και προτιμούν να κάνουν εκείνον που μιλάει για το φως, να σιωπήσει… Αυτή είναι η πιο άσχημη πραγματικότητα. Να νομίζεις ότι είσαι φυγάς, ενώ είσαι στην ουσία ο πιο τραγικός φύλακας…”

Πηγή: http://www.antidogma.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2011

Δε θα χρειαστεί η διαδικασία «Στρατηγικής Περιβαλλοντικής Εκτίμησης» για τη μετεγκατάσταση της Ποντοκώμης στη ΖΕΠ...

H έννοια της στρατηγικής περιβαλλοντικής εκτίμησης, δηλ. της εκτίμησης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων και προγραμμάτων, εισήχθη με την κοινοτική οδηγία 2001/42/ΕΚ. Με την οδηγία αυτή καθιερώθηκε η υποχρέωση των κρατών μελών να εκτιμούν τις επιπτώσεις στο περιβάλλον από σχέδια και προγράμματα που αποτελούν το «πλαίσιο» πραγματοποίησης επιμέρους έργων και δραστηριοτήτων. Η προτεινόµενη έκταση µετεγκατάστασης του οικισµού Ποντοκώµης είναι κατά το µεγαλύτερο ποσοστό, περίπου το 97%, δηµόσια έκταση των αγροκτηµάτων Αργίλου και Λευκόβρυσης και φερόµενος ιδιοκτήτης είναι το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίµων. Το υπόλοιπο ποσοστό κατά το 2% ανήκει σε ιδιώτες και το 1% στον Οργανισµό Σιδηροδρόµων Ελλάδας (ΟΣΕ). Λόγω του χαρακτήρα της περιοχής και του είδους του έργου, εκτιµάται ότι η προς περιβαλλοντική αδειοδότηση δραστηριότητα του θέµατος δεν θα έχει σηµαντικές και µη αντιστρέψιµες επιπτώσεις στο βιοτικό και αβιοτικό περιβάλλον της ευρύτερης περιοχής όπου προτείνεται να µετεγκατασταθεί ο οικισµός της Ποντοκώµης. Επίσης δεν προκύπτει σηµαντική πιθανότητα ρύπανσης και οχλήσεων καθώς και κίνδυνος ατυχηµάτων µε επίπτωση στο περιβάλλον και δε θα δηµιουργηθούν προβλήµατα στη χρήση των φυσικών πόρων και στη φυσιογνωµία της περιοχής. Έτσι η Αποκεντρωμένη Περιφέρεια Δ. Μακεδονίας αποφάσισε τη μη τήρηση διαδικασίας «Στρατηγικής Περιβαλλοντικής Εκτίμησης» για την µετεγκατάσταση του οικισµού της Ποντοκώµης στη θέση ΖΕΠ, θέτοντας όμως μια σειρά από προϋποθέσεις. Αναφέρουμε τρεις από αυτές ενδεικτικά: 1) Να γίνει τροποποίηση του Γενικού Πολεοδοµικού Σχεδίου του ∆ήµου Κοζάνης ώστε να συµπεριληφθούν οι νέες χρήσεις που προκύπτουν από τη µετεγκατάσταση του οικισµού. 2) Να µετακινηθούν τα τµήµατα δικτύου Γ.Μ. 400 KV τα οποία διέρχονται εντός της προτεινόµενης προς µετεγκατάσταση περιοχής, όπως αυτό προτείνεται και απεικονίζεται στα σχέδια που συνοδεύουν την παρούσα έγκριση. Πριν πραγµατοποιηθεί η µετακίνηση των γραµµών υψηλής τάσης της ∆.Ε.Η. να ληφθούν όλες οι απαραίτητες εγκρίσεις. 3) Να υπάρξει σύµφωνη γνώµη του Ο.Σ.Ε. Α.Ε. για την µετεγκατάσταση του οικισµού Ποντοκώµης στην προτεινόµενη έκταση, δεδοµένου ότι στο χώρο του νέου οικισµού περιλαµβάνονται εκτάσεις που είχαν απαλλοτριωθεί στο παρελθόν για την κατασκευή γραµµής Καλαµπάκας – Κοζάνης. Πηγή: http://kozan.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Συνεργατική κατανάλωση...

Αγαθά. Τα συσσωρεύουμε ασταμάτητα είτε τα έχουμε πραγματικά ανάγκη είτε όχι. Αναπτύσσουμε συναισθηματικούς δεσμούς με αυτά, ακολουθούμε τη λογική που χαρακτηρίζει το αγοραστικό μάρκετιγκ του 20ού αιώνα και εκφράζεται παντού. Τώρα όμως που η οικονομική κρίση έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας, τα ερωτήματά γύρω από τις αγοραστικές μας συνήθειες πιέζουν εκ νέου. Παράλληλα, η ανάπτυξη των κοινωνικών δικτύων όπου άγνωστοι μεταξύ τους άνθρωποι συγκεντρώνονται γύρω από ένα κοινό θέμα ενδιαφέροντος, έχει δώσει νέα διάσταση στον τρόπο που μπορούμε να καταναλώσουμε. Μπορεί πολλές σελίδες να προτείνουν σύγκριση τιμών ή δυνατότητα αξιολόγησης προϊόντων από τους χρήστες της ενώ άλλες παρέχουν εκπτωτικά κουπόνια στα μέλη της, υπάρχει όμως και κάτι ακόμα που είναι πρωτοποριακό: μπορούμε να έχουμε όσα θέλουμε χωρίς να μας ανήκουν πραγματικά. Μιλάμε για τη συνεργατική κατανάλωση, που δεν είναι μια βραχυπρόθεσμη τάση, αλλά μια ισχυρή πολιτιστική και οικονομική δύναμη, και παροτρύνει να ανακαλύψουμε εκ νέου, όχι μόνο τι καταναλώνουμε, αλλά και το πώς καταναλώνουμε. Η Αυστραλέζα Ρέιτσελ Μπότσμαν (Rachel Botsman) μελέτησε εκτενώς το θέμα, υπολόγισε τις επιπτώσεις του στην οικονομία, στο περιβάλλον ακόμα και στη νοοτροπία και το 2010 έγραψε μαζί με τον Ρου Ρότζερς ένα σχετικό βιβλίο με τίτλο What’s Mine is Yours : The Rise of Collaborative Consumption (Ό,τι είναι δικό μου είναι δικό σου : η άνοδος της συνεργατικής κατανάλωσης). Θα μπορούσε να συνοψισθεί στην πρόταση “Η ισχύς εν τη ενώσει: η πρόσβαση είναι καλύτερη από την ιδιοκτησία”.
Όπως εξηγεί η οικονομική κρίση δεν μας ωθεί μόνο να πληρώσουμε λιγότερο για το ίδιο αντικείμενο, μας ωθεί να προσπαθήσουμε να μην έχουμε κάν ανάγκη το αντικείμενο αυτό, αλλά να διαχωρίζουμε τη χρήση του από την κατοχή του. Δεν χρειάζομαι τόσο ένα τρυπάνι, που θα χρησιμοποιήσω το πολύ για 12 με 13′ σε όλη τη ζωή μου, αλλά χρειάζομαι απλά να κάνω μερικές τρύπες στον τοίχο μου. Γιατί να μη μπορώ να το δανειστώ ή να το νοικιάσω; Η ίδια λογική ισχύει για ένα βιβλίο, για ένα αυτοκίνητο, μια ακριβή τσάντα κτλ.
Έτσι, στην περίπτωση της αυτοκίνησης εταιρείες κοινής χρήσης ιδιωτικών αυτοκινήτων όπως είναι το Streetcar ή το Zipcar, έχουν συναντήσει μεγάλη αποδοχή στις Η.Π.Α. και στην Ευρώπη. Πληρώνεις μια μηνιαία χρέωση για ενοικίαση αυτοκινήτων με την ώρα, πράγμα σαφώς οικονομικότερο από το να συντηρείς ένα δικό σου όχημα και επί πλέον σε πολλές πόλεις του κόσμου σου προσφέρονται «εξπρές» λωρίδες κυκλοφορίας ή εκπτώσεις στα διόδια. Η συνεργατική κατανάλωση εφαρμόζεται επίσης με επιτυχία στην ανταλλαγή ρούχων, μεταξύ χρηστών του Facebook, αλλά και στην ανταλλαγή κάθε είδους προϊόντος ή υπηρεσίας μέσω κάποιας ειδικευμένης κοινωνικής πλατφόρμας δανεισμού. Η πλατφόρμα χρηματικού δανεισμού Zopa, παρακάμπτει τις τράπεζες και κάθε μεσάζοντα, και καλεί οποιονδήποτε να γίνει δανειστής βρίσκοντάς του έναν δανειζόμενο οπουδήποτε στον κόσμο. Αγορά αναδιανομής, που μεγαλώνει τον κύκλο ζωής ενός προϊόντος και κατά συνέπεια μειώνει τα απορρίμματα, είναι η πλατφόρμα ανταλλαγής Swaptree. Καταναλώνοντας λιγότερα νέα προϊόντα, μειώνεις τον αντίκτυπό σου σε διοξείδιο του άνθρακα, ελαφρύνεις τις οικονομικές σου επιβαρύνσεις και ανακαλύπτεις τη χαρά και τη δύναμη του να μοιράζεσαι.
Οι κοινωνίες μας φαίνονται έτσι λιγότερο εγωιστικές, με πολίτες όχι τόσο ατομιστές, καχύποπτους, μπλοκαρισμένους σ’ έναν τρόπο αντίληψης αφού η συνεργατική κατανάλωση έχει έναν κοινό παρονομαστή: την εμπιστοσύνη. Από μια κοινότητα αναγκών δημιουργείται μια κοινότητα δεσμών, όπου οι παλιοί παθητικοί καταναλωτές εξελίσσονται σε ενεργούς πολίτες, φτιάχνουν μια ομάδα ομότιμων συνεργατών, χωρίς πλέον την ανάγκη μεσάζοντα. Μια κίνηση μοιράσματος, υπαρκτή, που επιταχύνεται απίστευτα χάρη στο διαδίκτυο.
"Τώρα, ως τελευταία σκέψη, πιστεύω ότι είμαστε πραγματικά σε μια περίοδο όπου ξυπνάμε από αυτό το τεράστιο μεθύσι της κενότητας και της σπατάλης, και κάνουμε ένα άλμα για να δημιουργήσουμε ένα πιο βιώσιμο σύστημα κατασκευασμένο για να εξυπηρετήσει την έμφυτη ανάγκη μας για κοινωνική και ατομική ταυτότητα. Πιστεύω ότι θα πρέπει να αναφέρεται ως μια επανάσταση, να το πω έτσι – όταν η κοινωνία, αντιμέτωπη με μεγάλες προκλήσεις, έκανε μια ριζοσπαστική αλλαγή, από τη μεμονωμένη απόκτηση και δαπάνη προς μια εκ νέου ανακάλυψη του συλλογικού συμφέροντος. Και εμένα η αποστολή μου είναι να κάνω την κοινή χρήση «κουλ». Να την κάνω δημοφιλή. Γιατί πιστεύω πραγματικά ότι μπορεί να διαταράξει τα παρωχημένα επιχειρηματικά μέσα, να μας βοηθήσει να υπερπηδήσουμε τις σπάταλες μορφές της υπερ-κατανάλωσης και να μας διδάξει πότε το «αρκετό» είναι πραγματικά αρκετό."

Πηγή: http://peopleandideas.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2011

Περιβάλλον: 25η στους 27 η Ελλάδα διότ δεν συνεμορφώθην...

Την τρίτη χειρότερη θέση (την 25η δηλαδή) μεταξύ των 27 κρατών-μελών κατέχει η Ελλάδα όσον αφορά τις επιδόσεις σε θέματα περιβάλλοντος. Κατατάσσεται τόσο χαμηλά έχοντας 26 ανοιχτές υποθέσεις για παραβίαση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας. Σε επτά από αυτές οι αποφάσεις του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ) ήταν καταδικαστικές αλλά εκκρεμεί η συμμόρφωση της χώρας μας. Πρόκειται για υποθέσεις που αφορούν:
- εγκατάσταση αποχετευτικού δικτύου - συστήματος επεξεργασίας αστικών λυμάτων στο Θριάσιο Πεδίο
- παράνομες χωματερές
- καθορισμό Ζωνών Ειδικής Προστασίας για τη διατήρηση των άγριων πτηνών
- εφαρμογή της Οδηγίας 91/271/ΕΟΚ για οικισμούς που δεν διέθεταν δίκτυα αποχέτευσης και βιολογικούς καθαρισμούς για τα λύματά τους
- ανεπαρκή προστασία των Ζωνών Ειδικής Προστασίας
- απουσία κατάλληλου σχεδιασμού διαχείρισης επικίνδυνων αποβλήτων και λειτουργία ανεξέλεγκτων χώρων διάθεσής τους
- εφαρμογή της Οδηγίας 2008/1, IPPC για την πρόληψη και τον έλεγχο της ρύπανσης στις βιομηχανίες.

Όσο η Ελλάδα δεν συμμορφώνεται με τις πρωτόδικες καταδικαστικές αποφάσεις υπάρχει ο κίνδυνος δεύτερης καταδίκης με τσουχτερά δυσβάσταχτα πρόστιμα. Αρκεί να θυμίσουμε ότι για τη χωματερή του Κουρουπητού η χώρα μας είχε καταβάλει συνολικά περί τα 5.800.000 ευρώ. Αυτή τη στιγμή ενώπιον του ΔΕΚ βρίσκονται τέσσερις υποθέσεις για την κατάρτιση και αποστολή σχεδίων διαχείρισης εθνικών και διεθνών λεκανών απορροής ποταμών, για τον αυτοκινητόδρομο Πύργου - Τσακώνας, την ελλιπή προστασία της λίμνης Κορώνειας καθώς και για τις απαιτήσεις εφαρμογής των οδηγιών που αφορούν την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα. Προειδοποιητικές επιστολές έχει λάβει η χώρα μας για οκτώ υποθέσεις (χωροθέτηση αιολικών πάρκων σε περιοχή Νatura στη Λακωνία, λειτουργία ΧΥΤΑ στο Καλαμάκι Ζακύνθου κ.ά.) και επιστολές όχλησης για την εκτροπή του Αχελώου, τη λειτουργία ΧΥΤΑ Κιάτου Κατερίνης, την προστασία ειδών προτεραιότητας και της θαλάσσιας χελώνας καρέτα-καρέτα και την υποβάθμιση του υγροτόπου Σχινιά στην Αττική. Χειρότερες περιβαλλοντικές επιδόσεις από την Ελλάδα έχουν η Ιταλία με 44 υποθέσεις και η Ισπανία με 28, ενώ την καλύτερη εικόνα παρουσιάζουν η Μάλτα με έξι υποθέσεις, η Εσθονία με τρεις και η Ολλανδία με μόλις δύο υποθέσεις.

Πηγή: Εφημερίδα Το Βήμα

Διαβάστε περισσότερα...

Δεν θέλεις να μάθεις γι' αυτό...

Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2011

Ακτινοβολία: διχάζουν οι επιπτώσεις στην υγεία...

Ζούμε σ' ένα ηλεκτρομαγνητικό περιβάλλον και οι καθημερινές εφαρμογές που χρησιμοποιούν ασύρματη τεχνολογία διαρκώς πληθαίνουν, με συνέπεια να προκαλούν ηλεκτρομαγνητική μόλυνση (esmog). Συστήματα ασφαλείας, δίκτυα υπολογιστών, αυτοκινητοβιομηχανία, ψηφιακή ραδιοφωνία-τηλεόραση, ραδιοσυχνοτική ταυτοποίηση, ασύρματη φόρτιση προκαλούν μη-ιοντίζουσα ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία που καταλαμβάνει το μεγαλύτερο τμήμα στο ηλεκτρομαγνητικό φάσμα, αλλά δεν έχουν καμία σχέση με την ιοντίζουσα ακτινοβολία των ακτίνων Χ και της ραδιενέργειας. Παρά το γεγονός ότι δεν έχει βρεθεί βιοφυσικός μηχανισμός που να μπορεί να προβλέψει διάρρηξη του DNA από τη μη-ιοντίζουσα ακτινοβολία, οι ανθρωπογενείς πηγές ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας αποτελούν έναν παράγοντα έκθεσης που απασχολεί την επιστήμη. Σύμφωνα με στοιχεία του Εργαστηρίου Ραδιοεπικοινωνιών του τμήματος Φυσικής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης: Οι συνδρομητές της κινητής τηλεφωνίας παγκοσμίως αγγίζουν τα 5 δισ., ενώ ο ένας στους δύο κατοίκους της χώρας μας κατέχει δύο κινητά τηλέφωνα (διείσδυση 156% το 2010). Οι μισοί Ελληνες (53%) ανησυχούν ότι το κινητό τηλέφωνο επηρεάζει την υγεία τους. Το 2006 οι δαπάνες για την αγορά κινητού τηλεφώνου άγγιζαν το 3,4% του ΑΕΠ (Γερμανία 2,9%). Κάθε χρόνο πραγματοποιούνται 15 εκατομμύρια κλήσεις έκτακτης ανάγκης για οδική βοήθεια, συνδρομή ΕΚΑΒ, αστυνομίας κ.λπ. Στις υπηρεσίες κινητής τηλεφωνίας απασχολούνται περίπου 35.000 εργαζόμενοι. Εκπέμπουν λιγότερο Οι σύγχρονες συσκευές εκπέμπουν λιγότερο από τις παλαιότερες και η ισχύς λειτουργίας του κινητού τηλεφώνου παραμένει μικρή όταν υπάρχει καλό σήμα και κατά συνέπεια η πύκνωση του δικτύου κεραιών κινητής τηλεφωνίας μπορεί να οδηγήσει σε μείωση της έκθεσης τόσο των χρηστών κινητών τηλεφώνων όσο και του υπόλοιπου πληθυσμού. Δεν έχει αποδειχθεί ότι η χρήση κινητού τηλεφώνου επάγει καρκίνο στον εγκέφαλο αλλά η μακροχρόνια και συχνή χρήση χρήζει περαιτέρω διερεύνησης. Υπάρχουν ενδείξεις ότι η ακτινοβολία της κινητής τηλεφωνίας επηρεάζει την αρχιτεκτονική του ύπνου και την ηλεκτρική δραστηριότητα του εγκεφάλου, όμως με τρόπο που δεν είναι γνωστό αν μπορεί να οδηγήσει σε επιβλαβείς επιπτώσεις για την υγεία. «Υπάρχουν φαινόμενα βιολογικά που δεν έχουν αναχθεί σε επιπτώσεις στην υγεία. Αλλο το βιολογικό φαινόμενο και άλλο η επίπτωση στην υγεία. Υπάρχουν βιολογικά φαινόμενα για τα οποία υπάρχει αντιδικία μεταξύ των επιστημόνων. Π.χ. μια ολόκληρη ομάδα-σχολή από τη Σουηδία λέει ότι υπάρχει πρόβλημα, ότι ανοίγει ο αιματοεγκεφαλικός φραγμός και υπάρχουν άλλες τόσες εργασίες απ' την άλλη πλευρά, απ' τη Γερμανία, που δείχνει ότι δεν υπάρχει τέτοιο πρόβλημα. Η ΠΟΥ και η Ε.Ε. Πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη μας προς τα πού γέρνουν τα δεδομένα, να τα πάρουμε αριθμητικά και να δούμε προς τα πού βαραίνουν οι αποδείξεις. Αυτή τη στιγμή δεν βαραίνουν προς την ασθένεια και την παθολογία. Αυτό το λέει, όχι μόνο ο ΠΟΥ, αλλά και η ειδική επιτροπή της Ε.Ε. που αποτελείται από γιατρούς επιδημιολόγους και αφορά όλες τις καινούργιες τεχνολογίες και τους κινδύνους που μπορούν να εμφανιστούν απ' αυτές και αυτοί συμφωνούν ότι δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα αποδεδειγμένο γενικότερα για την ακτινοβολία», αναφέρει ο επίκουρος καθηγητής του ΑΠΘ, ακτινοφυσικός Θόδωρος Σαμαράς. «Ο ΠΟΥ έχει πει στην τελευταία ατζέντα για την έρευνα ότι πρέπει να στραφούμε και στις κεραίες κινητής τηλεφωνίας και να μελετήσουμε ακόμη και τις ψυχολογικές επιδράσεις των πληθυσμών. Η υγεία για τον ΠΟΥ είναι η πλήρης κοινωνική, σωματική και ψυχολογική ακεραιότητα του ανθρώπου και η δυνατότητά του να λειτουργήσει μέσα στο περιβάλλον του». Β.ΠΑΠ.

Διαβάστε περισσότερα...

Αμφιβολία: Αυτό που μας κάνει Ανθρώπους...

Όλα ξεκινούν από την Αμφιβολία. Από αυτήν ξεκινούν η Αναζήτηση και η Δημιουργία.
Η Αμφιβολία είναι αυτή που σε κάνει να μη δέχεσαι τα δεδομένα.
Αυτή είναι που σε βάζει να φαντάζεσαι εναλλακτικές διαδρομές.
Αυτή σε κάνει να επαναστατείς απέναντι στη «καθεστηκυία» τάξη. Αν δεν αμφιβάλλεις, απλά δέχεσαι, γίνεσαι στην καλύτερη περίπτωση ένας αγαθός και χαρούμενος Βούδας (στη χειρότερη δεν θα αναφερθώ) αλλά σε καμιά περίπτωση δημιουργικός άνθρωπος.
Ο δημιουργός αμφιβάλλει για τη Φύση, αμφιβάλλει για αυτό που βλέπει, αμφιβάλλει για τον ίδιο του τον εαυτό, και έτσι γίνεται κάτι «παραπάνω».
«Σκέφτομαι άρα υπάρχω» έλεγε ο Καρτέσιος, επειδή ήταν όμως πιστός Χριστιανός και φοβόταν να θέσει θέμα πίστης. Και τα κομπιούτερ σκέφτονται, αλλά δεν υπάρχουν ως όντα. Άρα, ο Καρτέσιος κάνει λάθος!
Το σωστό είναι «Αμφιβάλλω άρα υπάρχω». Τα κομπιούτερ δεν αμφιβάλλουν, για αυτό παραμένουν μηχανές και άψυχα. Τα ζώα δεν αμφιβάλλουν, για αυτό παραμένουν ζώα.
Ο Άνθρωπος, αυτό το σπάνιο ζώο, ήταν το μοναδικό που σήκωσε κεφάλι και είπε «Για δες! Αυτό μπορεί να φαίνεται έτσι, αλλά μάλλον δεν είναι έτσι…» και έτσι άρχισε να γίνεται κάτι πέρα από μηχανή…
Όταν ο άνθρωπος δεν αμφιβάλλει, γίνεται ξανά «ρες», πράγμα, μια απλή, πειθήνια, προβλέψιμη μηχανή. Και μάλλον όχι μόνο μηχανή, αλλά και όπλο, που στρέφεται πολλές φορές ενάντια στους πραγματικούς Ανθρώπους, εκείνους που τολμούν να αμφιβάλλουν…

Πηγή: http://www.antidogma.gr/

Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2011

Δυστυχία και προσδοκίες...


Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας πρίγκηπας που ζούσε σ΄ένα παλάτι και είχε ό,τι μπορούσε να επιθυμήσει, σαν κάθε πρίγκηπας του παραμυθιού. Το πρωί της ιστορίας μας, βλέπει να περνάει ένας ζητιάνος μ’ ένα πιατάκι και να ζητάει ελεημοσύνη. Ο πρίγκηπας στέλνει να τον φωνάξουν και είναι έτοιμος να πετάξει μερικά νομίσματα στο παράξενο κιτρινωπό πιατάκι του.
Ο ζητιάνος, όμως, τον σταματάει και του λέει: “Με συγχωρείς, άρχοντά μου, είσαι ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο. Αν θέλεις πραγματικά να μου δώσεις ελεημοσύνη – και ομολογώ πως δεν είσαι υποχρεωμένος – δώσε μου αρκετά για να γεμίσει το πιάτο μου. Μη μου δώσεις χρήματα, αν δεν θέλεις, δώσε μου φαγητό ή ό,τι έχεις για πέταμα, δώσε μου, όμως, τόσα ώστε να γεμίσει μέχρι πάνω η γαβάθα μου. Αν δεν θέλεις άρχοντά μου, ή δεν μπορείς να το κάνεις αυτό, θα προτιμούσα να περιμένεις τον επόμενο ζητιάνο για να ικανοποιήσεις την ανάγκη σου να δώσεις ελεημοσύνη”.
Μένει κατάπληκτος ο πρίγκηπας, του ‘ρχεται να τον πετάξει έξω με τις κλωτσιές, σκέφτεται όμως ότι μπορεί ο ζητιάνος να έχει κάποιο δίκιο. Αν δεν μπορεί ο πρίγκηπας να ικανοποιήσει έναν ζητιάνο, ποιος θα μπορούσε να το κάνει….
Ο πρίγκηπας χτυπάει τα χέρια κι εμφανίζονται δύο υπηρέτες μ΄ένα δίσκο ξέχειλο από δερμάτινα πουγκιά γεμάτα νομίσματα. Χωρίς να πει λέξη, αρχίζει ο πρίγκηπας ν΄αδειάζει τα νομίσματα στο πιάτο, και με έκπληξη τα βλέπει να εξαφανίζονται αμέσως στον πάτο της γαβάθας. Δεν μπορεί να πιστέψει αυτό που συμβαίνει, όμως, αφού έχει ρίξει και τα τελευταία νομίσματα, το πιάτο είναι τόσο άδειο όσο κι όταν ήρθε ο ζητιάνος στο παλάτι.
Ο άρχοντας καλεί τον σύμβουλό του, και σε λίγο φέρνουν ένα σεντούκι γεμάτο πολύτιμα κοσμήματα απ΄ όλα τα μέρη του κόσμου. Στην αρχή με τις χούφτες, και μετά με τη βοήθεια των υπηρετών, όλοι ρίχνουν πετράδια στο πιάτο του ζητιάνου για να καταφέρουν να το γεμίσουν, έστω και για μια στιγμή…Αλλά δεν υπάρχει περίπτωση! ο κιτρινωπός πάτος της γαβάθας μοιάζει να καταπίνει αυτοστιγμή ό,τι πέφτει μέσα.
Θυμώνει ο πρίγκηπας και διατάζει να φέρουν δίσκους γεμάτους φαγητά, και γίνεται ξανά το ίδιο: το πιάτο παραμένει άδειο όπως και πριν. Ηττημένος, ο άρχοντας σταματάει τους δέκα υπηρέτες του που ακόμα ρίχνουν όλοι μαζί, ανεπιτυχώς, ψωμιά και φρούτα στο πιατάκι του ζητιάνου.
“Με νίκησες” λέει ο πρίγκηπας. “Εγώ, ο πιο ισχυρός άνθρωπος στον κόσμο, δεν μπορώ να γεμίσω το πιάτο ενός ζητιάνου. Πήρα ένα μάθημα ταπεινοφροσύνης…Σε παρακαλώ, μείνε να φας μαζί μου και πες μου που βρήκες αυτή τη μαγική γαβάθα που δεν γεμίζει ποτέ.”
“Πριν μερικούς μήνες”, του απαντάει ο ζητιάνος, “έσπασε η παλιά μου ξύλινη γαβάθα. Ψάχνοντας να βρω έναν πεσμένο κορμό δέντρου για να σκαλίσω μια καινούργια, ένα βράδυ βλέπω μπροστά μου ένα πτώμα πεταμένο στην άκρη του δρόμου. Τα ζώα είχαν καταβροχθίσει τις σάρκες του άτυχου άντρα κι απόμεινε γυμνός ο σκελετός του. Σίγουρος ότι δεν έκανα κανένα κακό, κατάφερα να δανειστώ ένα πριόνι από κάποιους κτηνοτρόφους κι έκοψα το πάνω μέρος του κρανίου του. Το έπλυνα, κι από τότε το χρησιμοποιώ σαν πιατάκι. Αυτό που είδες, άρχοντά μου, δεν είναι κάτι μαγικό. Απλώς, αυτό το κρανίο διατηρεί ακόμα κάποιες από τις ιδιότητες που είχε όταν αποτελούσε μέρος του κεφαλιού εκείνου του ανθρώπου. Και το κεφάλι, υψηλότατε, είναι πάντα αχόρταγο!!!!”

*************************************************************************************
Κατά τους μελετητές της παιδικής συμπεριφοράς, οι πρώτες λέξεις που μάθαμε όταν ήμαστε μικροί, ήταν λίγο -πολύ οι ίδιες για όλους:
πρώτα μάθαμε να λέμε μαμά,στη συνέχεια προφέραμε τη λέξη μπαμπάς και η τρίτη λέξη ήταν σχεδόν πάντα κι άλλο.
Σ’ εκείνες τις τρεις πρώτες λέξεις καθρεπτίζονται οι πιο βαθιές και πραγματικές μας επιθυμίες: πρώτα η αγάπη, μετά η ασφάλεια και μετά το “ακόμα περισσότερο” απ’ αυτά τα δύο προηγούμενα. Έτσι καθορίζεται ότι εκεί βρίσκονται ριζωμένες οι πιο πρωτόγονες ανάγκες μας, οι βασικές μας απαιτήσεις στο δρόμο μας προς την ευτυχία…
Αυτός ο αδιόρθωτος όμως συσχετισμός της ευτυχίας με την ιδιοκτησία, μας συνδέει με μια κατάσταση από την οποία είναι δύσκολο να βγει κανείς. Αν, όπως υπαινίσσεται το παραμύθι, η ανθρώπινη φύση είναι αχόρταγη, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι το μεγαλύτερο εμπόδιο στην κατάκτηση της ευτυχίας έχει να κάνει με την ίδια μας τη φύση.
Με δεδομένο ότι δεν είναι ποτέ δυνατόν να ικανοποιήσουμε όλες μας τις επιθυμίες – είτε είναι επιθυμία γι΄αγάπη, για σεξ, για χρήματα, για προσοχή, για ασφάλεια, για ευχαρίστηση ή για τροφή – μπορούμε να πούμε πως η ευτυχία που επιχειρούμε να ορίσουμε είναι κάτι εξ ορισμού αδύνατον.
Τα υλικά αγαθά όμως, δεν μπορούν να προσδιορίζουν την ευτυχία μας, γιατί είναι εξ ορισμού, ανεπαρκή και ανίκανα να μας προσφέρουν ικανοποίηση. Η ποσότητα της δυστυχίας ισούται με τις επιθυμίες μείον την πραγματικότητα. Όποια λοιπόν κι αν είναι η κλίμακα της δυστυχίας, εμείς ξεκινάμε αμέσως την προσπάθεια ν΄αλλάξουμε την πραγματικότητα. Είναι μια ιδέα λογική, αποτελεσματική, καταπληκτική, η οποία μας προτρέπει να δράσουμε.
Ο μόνος τρόπος για να λύσουμε αυτήν την εξίσωση ώστε να πάψει να βγάζει ένα αποτέλεσμα δυστυχίας, είναι να δουλέψουμε πάνω στην επιθυμία κι όχι μόνο πάνω στην πραγματικότητα. Γιατί, αν βελτιώσω την πραγματικότητα, αλλά μαζί μ΄αυτήν αυξηθούν αναλόγως και οι προσδοκίες μου, η δυστυχία θα παραμείνει στη θέση της.
Κάθε φορά που νοιώθουμε δυστυχισμένοι, πασχίζουμε ν΄αλλάξουμε την πραγματικότητα, να την κάνουμε να μοιάζει περισσότερο μ΄αυτό που περιμέναμε απ΄αυτήν, να πιέσουμε τα πράγματα προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση – χωρίς να σκεφτόμαστε ότι, αν αυτό που θέλουμε πραγματικά είναι να είμαστε ευτυχισμένοι, η προσπάθειά μας θα μπορούσε να είναι μάλλον εσωτερική και όχι εξωτερική, να έχει να κάνει περισσότερο με τις προσδοκίες μας παρά με την πραγματικότητα, περισσότερο μ’ αυτό που προσπαθούμε να πετύχουμε παρά μ΄αυτό που αντιμετωπίζουμε στην πραγματικότητα

Απόσπασμα από το βιβλίο του Χόρχε Μπουκάϊ Ο Δρόμος της Ευτυχίας, Φύλλα Πορείας ΙV

Πηγή: http://mybellavista.wordpress.com

Διαβάστε περισσότερα...
 
back to top