Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011

Η απειλή της μεταλλείας​...

Εκείνο το μέρος που σκάβω, κάνε το γρήγορα να βλαστήσει ξανά,
Μόνο –μη μ’ αφήνεις να πληγώσω τα ζωτικά σου σημεία ή την καρδιά σου.
Atharva Veda, αρχαίο Ινδουϊστικό κείμενο.


Ένα λαμπερό μυαλό, η Δρ Vandana Shiva, μιλάει για την απειλή της μεταλλείας και για τη βιομηχανία του αλουμινίου, για τη σχέση της απληστίας με τη βία και για την ευθύνη του καθενός μας. Η διάλεξη δόθηκε το Μάιο 2011 και έχει τίτλο “Εξορύσσοντας τη Γη: πληγές που δεν θεραπεύονται”.
Δεν πρόκειται για αυτό που χρειαζόμαστε, πρόκειται για καθαρή απληστία. Είναι η απληστία των εταιρειών που θέλουν να ωθήσουν την κατανάλωση αυτών των μετάλλων, καθώς και ένα υψηλότερο επίπεδο απληστίας που είναι η “επένδυση” … Ο κόσμος της οικονομίας στρέφεται στα μέταλλα και τα ορυκτά για να επεκταθεί και αυτό δίνει ώθηση στη μεταλλεία σε μια κλίμακα που είναι πολύ πέρα από το τις ανθρώπινες ανάγκες…
Αν σκεφτούμε τον κόσμο μόνο σαν υλικό και ύλη, θα λεηλατήσουμε, θα αρπάξουμε, θα πολεμήσουμε για την ιδιοκτησία. Όμως όταν σκεφτούμε τον κόσμο και τη Γη σαν την ίδια την προϋπόθεση της ζωής μας και αν έχουμε μια δημιουργική ενότητα μαζί της, θα βρούμε χαρά στη μείωση της κατανάλωσης μας. Και αυτή είναι η πρόκληση που έχουμε για να αρχίσουμε να ενώνουμε τις κουκκίδες γύρω από το ζήτημα της μεταλλείας…
Νομίζω ότι βρισκόμαστε σε ένα κατώφλι για την ανθρωπότητα. Και αυτό το κατώφλι είναι είτε η ολική καταστροφή από τη μια και θα είμαστε συμμέτοχοι σε αυτό με το να μη γνωρίζουμε και να μην ενεργούμε… και η άλλη πλευρά, ένα τεράστιο κίνημα για την προστασία της φύσης, έρχεται από τη γνώση του τι κάνει ο καθαρός καταναλωτισμός κάνοντας μας συμμέτοχους σε μια οικονομία της απληστίας και μια οικονομία της βίας…
Πραγματικά πιστεύω ότι κάθε πολίτης που είναι συνειδητοποιημένος προσθέτει τόση περισσότερη δύναμη για την προστασία της Γης, των δικαιωμάτων της και των δικαιωμάτων όλων των ανθρώπων.

Aφορμή για τα παραπάνω ήταν το άρθρο της Vandana Shiva “Ο σοσιαλισμός της απληστίας” που δημοσίευσε η Καλύβα του Πάνου.
Πηγή: http://antigoldgreece.wordpress.com

Διαβάστε περισσότερα...

Ο κόσμος μας το 3000 μχ (Μέρος 2ο)...

ΔΕΙΤΕ: Πώς θα ζουν οι απόγονοί μας
O Jim Bentom έχει δημιουργήσει εκατοντάδες χαρακτήρες που πρωταγωνιστούν σε comics σε βιβλία, περιοδικά και τηλεόραση.
Στα 50 του χρόνια εξακολουθεί να βλέπει τα πράγματα με μια νεανική και χιουμοριστική ματιά.
Και με αυτό ακριβώς τον τρόπο οραματίστηκε την ζωή στην επόμενη χιλιετηρίδα...

Το… φαγητοζούκα θα μειώσει τον χρόνο σίτισης σε πέντε δευτερόλεπτα.Τα τηλεκατευθυνόμενα… μαλλιά θα αλλάζουν στυλ χρησιμοποιώντας ένα τηλεκοντρόλ.
Το καπέλο-ελικόπτερο θα σας πηγαίνει παντού πιο γρήγορα και πιο εύκολα απ’ ότι το ποδήλατοΗ τσιχλόφουσκα με ήλιο θα είναι η πιο δημοφιλής τσίχλα
Θα μπορείτε να βοηθάτε τους ανθρώπους στην τηλεόρασηΌταν θα πηγαίνετε ένα ταξίδι θα μπορείτε να πετάτε με το σπίτι σας!
Οι πίκλες θα βγαίνουν σε αρκετά μεγάλα βαζάκια ώστε να βάζουμε εκεί στα συναχωμένα παιδιά για να μην μας κολλήσουν.Τα πατίνια θα είναι γρηγορότερα και πολύ πιο αναπαυτικά
Η εξέλιξη στην τεχνολογία θα κάνει την παράδοση σημειωμάτων πιο αεράτη.Θα υπάρχουν τόσα πολλά κανάλια που ο καθένας θα μπορεί να έχει την δική του εκπομπή.
Τα σπίτια θα έχουν ειδικές συσκευές που θα μας βοηθάνε να βγάλουμε την κέτσαπ από το μπουκάλι.Οι επιτραπέζιες αγελάδες θα μας παρέχουν το πιο φρέσκο πρωινό.

Πηγή: http://www.inews.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 30 Αυγούστου 2011

Ο χρυσός των άλλων...

Αντιμέτωποι με τον αμείλικτο μεταλλευτικό νόμο, ο οποίος δίνει προτεραιότητα στο δικαίωμα εκμετάλλευσης των πόρων του υπεδάφους και όχι στο δικαίωμα της ιδιοκτησίας, πολλές οικογένειες και ηλικιωμένοι πρέπει να διαγράψουν την πατρογονική τους κληρονομιά και ένα μέρος του τρόπου ζωής τους για να δημιουργηθεί χώρος για το μεγαλύτερο επιφανειακό (open-pit) χρυσωρυχείο στον Καναδά. Το ντοκιμαντέρ “Ο χρυσός των άλλων” εξετάζει τις “παράπλευρες απώλειες” ενός επιφανειακού μεταλλείου σε μια αστική περιοχή και θέτει ερωτήματα για την κοινωνική αποδοχή ενός τέτοιου αμφιλεγόμενου σχεδίου εξόρυξης.

Δείτε και το trailer:

L'or des autres (The Gold of Others) Trailer from L'or des autres on Vimeo.


Πηγή: http://antigoldgreece.wordpress.com

Διαβάστε περισσότερα...

«Συγκάτοικοι» με το νέφος οι κάτοικοι του λεκανοπεδίου...

Το ρυπογόνο νέφος εγκαταστάθηκε μόνιμα το τελευταίο δεκαήμερο πάνω από το ενεργειακό λεκανοπέδιο, κάνοντας αφόρητη τη ζωή των πολιτών.
Οι δείκτες ρύπανσης κυμάνθηκαν και χτες σε απαγορευτικά επίπεδα, πολύ ψηλότερα από τα διεθνώς επιτρεπόμενα όρια, ωστόσο, δεν πρόκειται δυστυχώς για νέο περιβαλλοντικό επεισόδιο. Σύμφωνα με τους υπεύθυνους του Κέντρου Περιβάλλοντος Κοζάνης, εδώ και μια εβδομάδα με δέκα ημέρες, η κατάσταση της έντονης ρύπανσης είναι ένα μόνιμο φαινόμενο. Όπως δήλωσε στον «Π» ο διευθυντής του ΚΕΠΕ Σταμάτης Ζιώρας, «όλο αυτό το διάστημα έχουμε έξαρση από τη νύχτα μέχρι το μεσημέρι, με μια υποχώρηση του φαινομένου προς το απόγευμα, οπότε αρχίζει να φυσά». Δυστυχώς για χτες, δεν προβλεπόταν ύφεση το μεσημέρι, παρά μόνο από τη νύχτα, που αναμένονταν άνεμοι για να διώξουν το νέφος και να δώσουν μια ανάσα στους πολύπαθους κατοίκους.
Πάντως, είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι ενώ την προηγούμενη εβδομάδα που λόγω ρύπανσης σήμανε συναγερμός στην περιοχή, οπότε με εντολή του περιφερειάρχη πάρθηκαν μέτρα, παρ’ όλα αυτά, η ρύπανση εξακολουθεί να χτυπά «κόκκινο». Δυστυχώς η πραγματικότητα δείχνει ότι τα μέτρα δεν είναι επαρκή ή αίρονται γρήγορα, με αποτέλεσμα η κατάσταση να χειροτερεύει. Το βέβαιο είναι ότι χτες η κατάσταση ήταν πάλι εφιαλτική. Αρκεί να έκανε κάποιος μια βόλτα γύρω από τα ορυχεία και τους ατμοηλεκτρικούς σταθμούς για να το καταλάβει. Βεβαίως, το ένοιωσαν πολύ καλύτερα οι κάτοικοι του λεκανοπεδίου, οι οποίοι για άλλη μια φορά δεν μπορούσαν να αναπνεύσουν. Το σύννεφο σκόνης μέσα στα ορυχεία ήταν ορατό διά γυμνού οφθαλμού, ενώ η καμινάδα της 3ης μονάδας του ΑΗΣ Καρδιάς πάλι «ξερνούσε» μαύρο καπνό, επειδή προφανώς έκανε επανεκκίνηση με πετρέλαιο. Να θυμίσουμε ότι επανεκκίνηση με πετρέλαιο έκανε και την προηγούμενη εβδομάδα, που η περιβαλλοντική ρύπανση έφτασε σε πρωτοφανή επίπεδα.
Την ασυδοσία και την έλλειψη μέτρων προστασίας του περιβάλλοντος πλήρωσαν για άλλη μια φορά οι κάτοικοι των πλέον επιβαρυμένων περιοχών, οι οποίοι έχουν μόνιμο συγκάτοικο το νέφος. Έτσι και χτες στις 8 το πρωί, οι σταθμοί μέτρησης της ΔΕΗ μετρούσαν στους Ανάργυρος σωματιδιακή ρύπανση 739 μg/m3, στον Οικισμό της ΔΕΗ 322 μg/m3, στην Ακρινή 162 μg/m3, στην Ποντοκώμη 108 μg/m3 και στο Μαυροδένδρι 94 μg/m3. Οι υπεύθυνοι του ΚΕΠΕ Κοζάνης εκτιμούσαν ότι ο μέσος ημερήσιος όρος σωματιδιακής ρύπανσης θα κυμαίνονταν χτες περίπου στα 100 μg/m3, κυρίως στις τρεις πρώτες περιοχές, όταν το ανώτατο επιτρεπτό όριο είναι 50 μg/m3. Να σημειωθεί ότι δεν πρέπει να γίνεται υπέρβαση αυτού του ορίου περισσότερες από 35 φορές ετησίως. Να σημειωθεί ότι στις δύο πόλεις Κοζάνης και Πτολεμαΐδας, μετρήθηκε συγκέντρωση αιωρούμενων σωματιδίων στις 8 το πρωί 52 και 51 μg/m3 αντιστοίχως.

Πηγή: Εφημερίδα Πτολεμαίος - ΧΡΗΣΤΟΣ ΒΗΤΤΑΣ

Διαβάστε περισσότερα...

SOS εκπέμπει η Ακρινή αφού οι αποθέσεις τέφρας μετατοπίζονται συνεχώς ενώ οι κατολισθήσεις αποτελούν πλέον ένα καθημερινό φαινόμενο...

SOS εκπέμπει η Ακρινή αφού οι αποθέσεις τέφρας μετατοπίζονται συνεχώς ενώ οι κατολισθήσεις αποτελούν πλέον ένα καθημερινό φαινόμενο. Η κάμερα του FLASH βρέθηκε χθες το απόγευμα στο χωριό όπου οι πολίτες εκφράζουν την έντονη ανησυχία τους για τις ζωές τους και τις περιουσίες τους και με τις αποθέσεις να περικυκλώνουν σταύλους και επιχειρήσεις οταν πριν δυο χρόνια τα βουνά τέφρας βρίσκονταν σε πολύ μεγαλύτερη απόσταση. Την ίδια ώρα η ΔΕΗ συνεχίζει αλόγιστα τη δράση της ενώ ο Δήμος Κοζάνης και η Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας παραμένουν απλοί θεατές των γεγονότων. Δείτε το βίντεο...



Πηγή: http://kozan.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Ψάξτε να βρείτε αυτό που αγαπάτε...

Είναι μεγάλη μου τιμή να βρίσκομαι μαζί σας στην τελετή αποφοίτησής σας από ένα από τα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου. Δεν πήρα ποτέ πανεπιστημιακό πτυχίο. Για να πούμε την αλήθεια, τούτη δω η μέρα είναι ότι κοντινότερο σε αποφοίτηση έχω ζήσει. Έτσι είναι, αλλά δεν υπάρχει πρόβλημα. Θέλω να μοιραστώ μαζί σας τρεις ιστορίες.
Η πρώτη ιστορία μιλάει για διαδρομές. Εγκατέλειψα το κολέγιο του Ριντ στο πρώτο μου εξάμηνο, αλλά τριγυρνούσα στους χώρους του άλλο ενάμισι χρόνο, πριν τα παρατήσω για τα καλά. Λοιπόν, γιατί τα παράτησα; Όλα ξεκίνησαν πριν καν γεννηθώ. Η πραγματική μου μητέρα ήταν μια νεαρή, ανύπαντρη απόφοιτος κολεγίου, που αποφάσισε να με δώσει για υιοθεσία. Η μεγαλύτερη επιθυμία της ήταν να με υιοθετήσει ένα ζευγάρι πανεπιστημιακής μόρφωσης και κανόνισε τα πάντα ώστε μόλις γεννηθώ να με υιοθετήσει ένας δικηγόρος και η σύζυγός του. Το πρόβλημα ήταν πως μόλις ξεπρόβαλα, εκείνοι αποφάσισαν πως προτιμούσαν ένα κορίτσι. Έτσι οι γονείς μου, που ήταν καταγεγραμμένοι σε ένα είδος «λίστας αναμονής» δέχτηκαν ένα τηλεφώνημα μες στο βράδυ, που τους ανακοίνωσε: «ξαφνικά βρέθηκε ένα αγοράκι· το θέλετε;» «Φυσικά», απάντησαν. Αλλά η βιολογική μου μητέρα ανακάλυψε πως η θετή μου μητέρα μου δεν είχε πάει ποτέ στο κολέγιο κι ο θετός μου πατέρας μου δεν είχε καν αποφοιτήσει από το λύκειο. Κι αρνήθηκε να υπογράψει τα χαρτιά της υιοθεσίας. Υποχώρησε μόνο μετά από κάμποσους μήνες, όταν οι γονείς μου της υποσχέθηκαν πως κάποια μέρα θα πήγαινα στο κολέγιο. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, έτσι κι έγινε. Αλλά επέλεξα αφελώς ένα κολέγιο πανάκριβο, σχεδόν σαν το Στάνφορντ, πράγμα που σήμαινε πως σχεδόν όλες οι οικονομίες των σκληρά εργαζόμενων γονιών μου θα πήγαιναν στα δίδακτρα. Μέσα σε έξι μήνες δεν έβλεπα καμιά χρησιμότητα σ, αυτό. Δεν είχα ιδέα τι ήθελα να κάνω στη ζωή μου και το κολέγιο δεν μου έδινε κανένα μπούσουλα για να το βρω. Επιπλέον, ξόδευα τις οικονομίες μιας ζωής των γονιών μου. Αποφάσισα λοιπόν να τα παρατήσω, ελπίζοντας πως όλα θα πήγαιναν κατ, ευχήν. Εκείνη την εποχή ήμουν στ, αλήθεια φοβισμένος, αλλά τώρα ξέρω πως αυτή ήταν μια από τις καλύτερες αποφάσεις που πήρα ποτέ μου. Από τη στιγμή που εγκατέλειψα τις σπουδές μου έπαψα να γράφομαι σε ένα σωρό προαπαιτούμενα μαθήματα που δεν με ενδιέφεραν και παρακολουθούσα ως ελεύθερος ακροατής μόνο εκείνα που μου άρεσαν. Δεν ήταν βέβαια όλα τόσο υπέροχα: δεν δικαιούμουν δωμάτιο στην εστία κι έτσι κοιμόμουν «στρωματσάδα» σε δωμάτια φίλων μου· για να φάω μάζευα άδεια μπουκάλια κόκα κόλα για 5 σεντς το ένα και για να έχω τουλάχιστο ένα αξιοπρεπές γεύμα τη βδομάδα χρειαζόταν να περπατάω κάθε Κυριακή βράδυ 7 χιλιόμετρα, μέχρι το ναό των «χάρε κρίσνα». Αλλά περνούσα καλά. Κι ένα σωρό από όσα γνώρισα ακολουθώντας τη διαίσθησή μου και προσπαθώντας να ικανοποιήσω την περιέργειά μου, αποδείχτηκαν ανεκτίμητα στο μέλλον. Επιτρέψτε μου να σας δώσω ένα παράδειγμα: Εκείνη την εποχή το «Ριντ» είχε ίσως ένα από τα καλύτερα μαθήματα καλλιγραφίας στη χώρα. Παντού στο κάμπους έβλεπες θαυμάσια καλλίγραφα πόστερ, πινακίδες και σχέδια. Καθώς είχα εγκαταλείψει τις σπουδές μου και δεν ήμουν υποχρεωμένος να παρακολουθήσω κάποιο μάθημα, αποφάσισαν να πάω να παρακολουθήσω καλλιγραφία, για να δω πώς κατάφερναν αυτά τα θαύματα. Έμαθα έτσι για τις γραμματοσειρές «σέριφ» και «σανς σέριφ», για τις αποστάσεις μεταξύ γραμμάτων -ανάλογα με τα γράμματα- ό,τι κάνει υπέροχη την τυπογραφία. Ήταν ένα θαυμάσιο μάθημα, γεμάτο ιστορία, καλλιτεχνία και καλαισθησία, που πραγματικά με συνεπήρε. Ούτε μου περνούσε από το μυαλό πως όλα τούτα θα μου χρησίμευαν κάποια μέρα στη ζωή μου. Δέκα χρόνια αργότερα όμως, όταν σχεδιάζαμε τον πρώτο υπολογιστή «Μάκιντος» ξαναθυμήθηκα εκείνο το μάθημα. Και χρησιμοποιήσαμε στο Μακ όλα όσα είχα μάθει. Εκείνος ήταν ο πρώτος υπολογιστής που διέθετε καλλιγραφία. Αν δεν είχα παρακολουθήσει εκείνο το συγκεκριμένο μάθημα, οι Μάκιντος δεν θα είχαν ποτέ πολλές γραμματοσειρές ή μεγέθη γραμμάτων. Κι αφού το μόνο που έκαναν τα «ουίντοους» ήταν να αντιγράψουν τα Μακ, μάλλον αυτά δεν θα υπήρχαν σε κανένα υπολογιστή. Κι αν δεν τα είχα παρατήσει, δεν θα είχα παρακολουθήσει ποτέ μου εκείνο το μάθημα καλλιγραφίας κι οι υπολογιστές δεν θα πρόσφεραν τις δυνατότητες καλλιγραφίας που προσφέρουν σήμερα. Φυσικά ήταν αδύνατο να τα προβλέψω όλα αυτά όταν ήμουν στο κολέγιο. Δέκα χρόνια αργότερα όμως, ήταν όλα πολύ-πολύ ξεκάθαρα. Θέλω να πω, ποτέ δεν γίνεται να προβλέψεις την πορεία σου. Για να την εκτιμήσεις, θα πρέπει να την κοιτάξεις προς τα πίσω. Χρειάζεται λοιπόν να εμπιστευτείτε πως όλα τα βήματά σας, πως με κάποιο τρόπο σας οδηγούν στο μέλλον σας. Πρέπει να εμπιστευθείτε κάτι -ή κάποιον: το ένστικτό σας, τη μοίρα, το κάρμα, τη ζωή, δεν έχει σημασία. Αυτή η άποψη ποτέ δεν με απογοήτευσε και καθόρισε τη ζωή μου.
Η δεύτερη ιστορία μου μιλάει για αγάπη και απώλειες. Ήμουν τυχερός: βρήκα τι μου άρεσε νωρίς στη ζωή μου. Ο Ουοζ (Wozniak) κι εγώ ξεκινήσαμε την «άπλ» στο γκαράζ των γονιών μου, όταν ήμουν είκοσι χρονών. Δουλέψαμε σκληρά και δέκα χρόνια αργότερα η «απλ» δεν ήταν πια οι δυο μας κι ένα γκαράζ, αλλά μια εταιρία αξίας άνω των 2 δις δολαρίων, με πάνω από 4,000 εργαζόμενους. Ένα χρόνο νωρίτερα, με το που έκλεινα τα 30, είχαμε ρίξει στην αγορά την πιο ωραία μας δημιουργία -τον «Μάκιντος». Και μετά απολύθηκα. Πώς μπορεί κάποιος να απολυθεί από μια εταιρία που ίδρυσε;Να, καθώς μεγάλωνε η «απλ» σκέφτηκα να προσλάβω κάποιον ταλαντούχο μάνατζερ για να διοικούμε μαζί την εταιρία και πράγματι, για κανά χρόνο όλα πήγαιναν πρίμα. Μετά όμως, οι απόψεις μας για το μέλλον άρχισαν να διαφοροποιούνται και στο τέλος τσακωθήκαμε.Όταν έγινε αυτό, το διοικητικό συμβούλιο πήγε με το μέρος του. Έτσι λοιπόν, στα 30 μου, βρέθηκα έξω από την εταιρία, και μάλιστα με πολύ δημόσιο τρόπο. Ο σκοπός ολόκληρης σχεδόν της ενήλικης ζωής μου είχε πια χαθεί, κι αυτό ήταν τόσο επώδυνο. Για αρκετούς μήνες δεν είχα ιδέα τι να κάνω. Αισθανόμουν πως είχα απογοητεύσει τους συνεργάτες μου, πως η σκυτάλη μού είχε γλιστρήσει από τα χέρια, μόλις μου την παρέδωσαν. Συναντήθηκα με τον Ντέιβιντ Πάκαρντ (David Packard) και τον Μπομπ Νόις (Bob Noyce) προσπαθώντας να απολογηθώ για το πώς τα ,χα καταστρέψει όλα με τέτοιο τρόπο. Ήμουν μια πασίγνωστη αποτυχία και μου πέρασε από το μυαλό να εγκαταλείψω την κοιλάδα.Σιγά σιγά όμως, μια αίσθηση γεννήθηκε μέσα μου: εξακολουθούσα να αγαπάω τη δουλειά μου. Ότι κι αν είχε συμβεί στην «απλ», αυτό δεν είχε πειραχτεί, ούτε κατ, ελάχιστο. Με είχαν απορρίψει, ήμουν όμως ακόμα ερωτευμένος. Έτσι αποφάσισα να ξαναρχίσω από την αρχή. Τότε δεν το καταλάβαινα, αλλά η απόλυσή μου από την «απλ» ήταν ότι καλύτερο θα μπορούσε να μου είχε συμβεί. Η βαρύτητα της επιτυχίας αντικαταστάθηκε από την ελαφρότητα να είμαι ξανά αρχάριος, αβέβαιος για τα πάντα. Απελευθερώθηκα και μπήκα σε μια από τις πιο δημιουργικές περιόδους της ζωής μου. Την επόμενη πενταετία ξεκίνησα μια εταιρία που τη λέγαν «νεξτ», μια άλλη που τη λέγαν «πίξαρ» κι ερωτεύτηκα μια υπέροχη γυναίκα που έγινε σύζυγός μου. Με την «πίξαρ» -που είναι σήμερα μια από τις πιο πετυχημένες εταιρίες κινηματογραφικής παραγωγής του κόσμου- δημιουργήσαμε την πρώτη ταινία ψηφιακής κίνησης στην ιστορία του κινηματογράφου, το «τόι στόρι». Τα γεγονότα πήραν απροσδόκητη τροπή όταν η «απλ» αγόρασε την «νεξτ» και ξαναβρέθηκα στην «απλ», ενώ η τεχνολογία που είχαμε αναπτύξει στη «νεξτ» βρέθηκε στην καρδιά της σημερινής αναγέννησης της «απλ». Και με τη Λορέν (Laurene) δημιουργήσαμε μια θαυμάσια οικογένεια. Είμαι βέβαιος πως τίποτα από αυτά δεν θα είχε γίνει αν δεν είχα απολυθεί από την «απλ». Η γεύση του φάρμακου ήταν απαίσια, πιστεύω όμως πως το χρειαζόμουν. Υπάρχουν φορές που η ζωή σε χτυπάει κατακέφαλα. Μην χάνετε την πίστη σας. Είμαι πεπεισμένος πως το μόνο που μου έδωσε δύναμη να συνεχίσω ήταν πως αγαπούσα αυτό που έκανα. Πρέπει να βρεις τι και ποιος σου αρέσει. Αυτό είναι αλήθεια στη δουλειά και στον έρωτα. Ένα μεγάλο τμήμα της ζωής σας θα αφιερωθεί στην εργασία σας και ο μόνος τρόπος για να είστε ικανοποιημένοι είναι να θεωρείτε πως κάνετε υπέροχη δουλειά. Κι ο μόνος τρόπος να κάνετε υπέροχη δουλειά είναι να αγαπάτε ότι κάνετε. Αν δεν το έχετε βρει ακόμα, συνεχίστε να ψάχνετε. Μην βολεύεστε. Όπως συμβαίνει και στον αισθηματικό τομέα, όταν έρθει, θα το καταλάβετε. Κι όπως σε κάθε σπουδαία σχέση, θα γίνεται καλύτερο όσο περνάει ο χρόνος. Συνεχίστε λοιπόν να ψάχνετε, μέχρι να το βρείτε. Μην τα παρατάτε.
Η τρίτη ιστορία μου αφορά το θάνατο. Όταν ήμουν 17, διάβασα κάτι σαν «να ζεις την κάθε μέρα σου σαν να είναι η τελευταία». Αυτό μου έκανε εντύπωση κι από τότε, για 33 ολόκληρα χρόνια, κάθε πρωί κοιτάζομαι στον καθρέφτη και ρωτάω τον εαυτό μου: «αν αυτή ήταν η τελευταία ημέρα της ζωής σου, θα έκανες αυτό που ετοιμάζεσαι να κάνεις σήμερα;». Όποτε η απάντηση ήταν «όχι» για πολύ καιρό, ήξερα πως κάτι έπρεπε να αλλάξω. Το να θυμάμαι πάντα πως σύντομα θα πεθάνω, ήταν η καλύτερη βοήθεια για να παίρνω τις σωστές αποφάσεις στη ζωή μου. Όλα τα υπόλοιπα -οι εξωτερικές προσδοκίες, η υπερηφάνεια, ο φόβος της γελοιοποίησης ή της αποτυχίας- όλα εξαερώνονται μόλις βρεθούν απέναντι στο θάνατο: το μόνο που απομένει είναι το πραγματικά σημαντικό. Το να θυμάστε πως θα πεθάνετε είναι ίσως ο καλύτερος τρόπος να αποφύγετε την παγίδα να νομίζετε πως έχετε κάτι να χάσετε. Είστε ήδη γυμνοί. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην ακολουθήσετε ότι σας λέει η καρδιά σας. Εδώ κι ένα χρόνο, μου διαγνώσανε καρκίνο. Πέρασα από εξέταση στις 7:30 το πρωί κι ένας όγκος φάνηκε ξεκάθαρος στο πάγκρεας. Δεν είχα ιδέα τι είναι το πάγκρεας. Οι γιατροί με ενημέρωσαν πως ήταν μία μη ιάσιμη μορφή καρκίνου και πως δεν θα ζούσα παραπάνω από τρεις με έξι μήνες. Ο γιατρός μου με συμβούλεψε να πάω σπίτι και «να τακτοποιήσω τις εκκρεμότητές» μου, πράγμα που είναι ένας ευφημισμός των γιατρών για το προετοιμάσου να πεθάνεις. Σημαίνει: προσπάθησε να πεις σε λίγους μήνες όλα όσα ήθελες να πεις στα παιδιά σου σε δέκα χρόνια. Σημαίνει πως πρέπει να βεβαιωθείς πως όλα είναι εντάξει για να έχει η οικογένειά σου όσο το δυνατό λιγότερους μπελάδες. Σημαίνει: κάνε τους αποχαιρετισμούς σου. Έζησα με αυτή τη διάγνωση όλη τη μέρα. Αργά το απόγευμα μου έκαναν μια βιοψία, που γίνεται με ένα σωλήνα που περνάει από το λαιμό σου στο στομάχι και στα έντερα κι από εκεί μια βελόνα παίρνει λίγα κύτταρα από το πάγκρεας. Ήμουν ναρκωμένος, αλλά η γυναίκα μου, που ήταν παρούσα, μου διηγήθηκε αργότερα πως όταν οι γιατροί πήραν τα κύτταρα και τα έβαλαν στο μικροσκόπιο άρχισαν να αλαλάζουν, γιατί όπως αποδείχτηκε είχα μια πολύ σπάνια μορφή καρκίνου του παγκρέατος που ήταν ιάσιμη με εγχείρηση. Έκανα την εγχείρηση και τώρα είμαι μια χαρά. Δεν έχω ποτέ φτάσει πιο κοντά στο θάνατο, κι ελπίζω να μην φτάσω ποτέ μου κοντύτερα για μερικές δεκαετίες ακόμα. Έχοντας όμως βιώσει αυτήν την εμπειρία, μπορώ να σας πω κάτι, με λίγο περισσότερη βεβαιότητα από εκείνους για τους οποίους ο θάνατος είναι μια αφηρημένη μόνο έννοια: κανείς δεν θέλει να πεθάνει. Ακόμα κι όσοι περιμένουν να πάνε στο παράδεισο, θέλουν να φτάσουν εκεί χωρίς να πεθάνουν. Κι όμως, ο θάνατος είναι η μόνη κοινή μας μοίρα.  Κανείς δεν του ξέφυγε. Κι έτσι πρέπει να είναι· ο θάνατος είναι μάλλον η καλύτερη εφεύρεση της ζωής. Είναι ο παράγοντας που διαιωνίζει τη ζωή. Ξεκαθαρίζει το παλιό και κάνει χώρο για το καινούργιο. Το νέο τώρα είστε εσείς, αλλά κάποια μέρα, όχι πολύ μακριά από σήμερα, θα γίνετε οι γέροι που προορίζονται να φύγουν. Συγγνώμη για τον τόνο μου, αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Δεν έχετε πολύ χρόνο, μην τον σπαταλήσετε λοιπόν ζώντας τις ζωές κάποιων άλλων. Μην αιχμαλωτιστείτε από το δόγμα που λέει να ζείτε σύμφωνα με το τι νομίζουν οι άλλοι. Μην αφήνετε τη γνώμη των άλλων να πνίξει την εσωτερική σας φωνή. Και -το σημαντικότερο- να έχετε το θάρρος να ακούτε την καρδιά και τη διαίσθησή σας. Αυτά με κάποιο τρόπο ξέρουν ήδη τι θέλετε στ, αλήθεια να γίνετε. Όλα τα άλλα είναι δευτερεύοντα. Όταν ήμουν νέος, υπήρχε μια φανταστική έκδοση που λεγόταν «ο κατάλογος όλης της Γης» που υπήρξε μία από της «Βίβλους» της γενιάς μου. Την εξέδιδε και της έδωσε ζωή ένας τύπος που τον λέγαν Στιούαρτ Μπραντ (Stewart Brand) και που ζούσε όχι μακριά από εδώ, στο Μένλο Παρκ. Ήταν τα τέλη της δεκαετίας του ,60, πριν τους προσωπικούς υπολογιστές και τα επιτραπέζια εκδοτικά συστήματα, κι όλα έπρεπε να γίνουν με γραφομηχανές, ψαλίδια και μηχανές πολαρόιντ. Ήταν ένα είδος έντυπου «γκουγκλ», 35 χρόνια πριν βγει το γκουγκλ στο διαδίκτυο: ήταν ιδεαλιστικό, πλημμυρισμένο από γνώσεις και κόλπα. Ο Στιούαρτ κι οι συνεργάτες του έβγαλαν αρκετά τεύχη του «κατάλογου όλης της Γης» κι όταν φάνηκε πως ξεπερνιόταν, έβγαλαν ένα τελευταίο τεύχος. Είχαμε φτάσει στα μέσα της δεκαετίας του ,70 κι ήμουν στην ηλικία σας. Στο οπισθόφυλλο του τελευταίου τεύχους υπήρχε μια φωτογραφία ενός αγροτικού δρόμου την αυγή, του είδους που κάποτε θα βρεθείτε να κάνετε οτοστόπ, αν είστε αρκετά περιπετειώδεις. Από κάτω έγραφε: «μείνετε αχόρταγοι· μείνετε τρελαμένοι». Ήταν το αποχαιρετιστήριο μήνυμά του: μείνετε αχόρταγοι· μείνετε τρελαμένοι. Αυτό ευχόμουν πάντα για τον εαυτό μου. Αυτό εύχομαι και για σας σήμερα. Μείνετε αχόρταγοι· μείνετε τρελαμένοι. Σας ευχαριστώ πολύ.

του Steve Jobs
Πριν λίγες μέρες για λόγους υγείας αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την ηγεσία της Apple. Η πορεία του Jobs ήταν συνεχής υπενθύμιση του τι μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος με όραμα και απέραντη τόλμη.
Για να δείτε το βίντεο της ομιλίας του πατήστε εδω

Πηγή: http://ppol.gr/

Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 29 Αυγούστου 2011

Φωτοβολταϊκά χωρίς ηλιακή ενέργεια ανέπτυξαν στο ΜΙΤ...

Ένα νέο φωτοβολταϊκό σύστημα που μπορεί να τροφοδοτηθεί αποκλειστικά από θερμότητα και να παράξει ηλεκτρισμό χωρίς ηλιακό φως ανέπτυξαν επιστήμονες τουMassachusetts Institute of Technology (MIT).
Το σύστημα χρησιμοποιεί μια ειδική επιφάνεια που μετατρέπει τη θερμότητα σε φωτεινά κύματα εύρους όμοιου με αυτά που απορροφούν και μετατρέπουν σε ηλεκτρισμό τα κλασσικά φωτοβολταϊκά.
Η υλοποίηση της ιδέας βασίζεται σε ένα ειδικό υλικό καλυμμένο με μικροπόρους στην επιφάνειά του. Όταν το υλικό απορροφά θερμότητα, είτε από τον ήλιο είτε από κάποιο ραδιοϊσότοπο είτε από οποιαδήποτε άλλη πηγή, η πορώδης επιφάνεια εκπέμπει ενέργεια σε επακριβώς καθορισμένα μήκη κύματος.
Με βάση αυτή την τεχνολογία, οι επιστήμονες του ΜΙΤ δημιούργησαν μια γεννήτρια μεγέθους κουμπιού που τροφοδοτείται από βουτάνιο και ισχύος μεγαλύτερης από μια μπαταρία ιόντων λιθίου του παρόμοιου βάρους.
Μια συσκευή που θα χρησιμοποιούσε ως καύσιμο κάποιο ραδιοϊσότοπο, δυνατότητας παραγωγής ηλεκτρισμού για περίοδο 30 ετών χωρίς ανάγκη επαναφόρτισης ή συντήρησης θα ήταν ιδανική για την ηλεκτροδότηση διαστημοπλοίων σε αποστολές μακρυά από τον ήλιο.
Η αρχή που διέπει την παραπάνω συσκευή είναι η απευθείας μετατροπή θερμικής ενέργειας σε ηλεκτρική δίχως ενδιάμεση μετατροπή σε κινητική και τις επακόλουθες απώλειες.
«Κλειδί» της ανάπτυξης των εν λόγω συσκευών είναι ο ειδικός σχεδιασμός νανοδομών και η εφαρμογή τους σε υλικά με νέες οπτικές ιδιότητες.

Πηγή: http://www.econews.gr/

Διαβάστε περισσότερα...

Συντομία...

«Γεννήθηκα σήμερα το ξημέρωμα έζησα την παιδική μου ηλικία το πρωί και γύρω στο μεσημέρι έμπαινα ήδη στην εφηβεία μου. Και δεν είναι ότι τρόμαξα που ο χρόνος περνάει τόσο βιαστικά. Μόνο με ανησυχεί λίγο να σκέφτομαι ότι ίσως αύριο να είμαι πολύ γέρος για να κάνω όλα όσα άφησα σε εκκρεμότητα. Δεν μπορω να καταλάβω αυτη την εμμονή με την αλλάγη του χρόνου κλπ κλπ...O μόνος Χρόνος που υπάρχει είναι το παρόν. Και Χαμογελά σ'όλους αυτούς που αντιστεκόμενοι στους μικρούς καθημερινούς θανάτους μένουν πρόσφυγες εντός,αγκαλιάζοντας τρυφερά όλες τις συνέπειες της ανυπακοής τους. Και Σέβεται όλους όσους διασχίζοντας το μαύρο δάσος της ματαιότητας,ματώνουν τη σιωπή τους ώσπου να φτάσουν στο ξέφωτο της αλήθειας τους.
Πέρα απο χώρο και χρόνο,πάντα ο Δυνατός δεν είναι αυτός που χτυπάει αλλά αυτός που δέχεται αναίτια το χτύπημα και πονάει. Αυτός ο πόνος της ψυχής είναι που δημιουργεί πρόσωπο κόντρα σε κάθε προσωπείο.»

Χόρχε Μπουκάι

Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 28 Αυγούστου 2011

Η βία και η μή βία...

Είμαστε βίαιοι. Αυτό είναι ένα γεγονός. Θυμώνουμε, οργιζόμαστε, συμμορφωνόμαστε, μιμούμαστε, ακολουθούμε, είμαστε επιθετικοί, και η επιθετικότητα παίρνει πολλές μορφές: την ευγενική πολιτισμένη επιθετικότητα, που σε πείθει με το γάντι, μέσα από τη στοργή. Αυτό είναι μια μορφή βίας. Ο εξαναγκασμός να σε κάνω να σκέφτεσαι σύμφωνα με μια ιδιαίτερη άποψη, αυτό είναι πάλι μια άλλη μορφή βίας. Βία είναι η αποδοχή του εαυτού σου σαν κάτι που δεν είσαι.
Παρακαλώ να το κατανοήσετε αυτό. Μολονότι εκπαιδευόμαστε από την παιδική μας ηλικία να μην είμαστε άπληστοι, δεν έχουμε κατανοήσει ότι το "ΜΗ" είναι μόνο το αντίθετο αυτού που είμαστε.
Έχουμε εκπαιδευτεί, διαμορφωθεί, τα βιβλία που μας έχουν δώσει λένε ότι υπάρχει δυαδικότητα, κι εμείς το έχουμε αποδεχτεί αυτό. Αυτή η διαμόρφωσή μας από την παιδική ηλικία εμποδίζει την κατανόηση αυτού του απλού γεγονότος, που είναι ότι υπάρχει μόνο "αυτό που είναι". Το καλό δεν είναι το αντίθετο του κακού. Αν το καλό γεννιέται από το κακό, τότε το καλό περιέχει το κακό. Σκεφτείτε το αυτό, δουλέψτε πάνω σε αυτό και εξασκήστε το μυαλό σας έτσι που να ζείτε πάντα με "αυτό που είναι", με αυτό που συμβαίνει πραγματικά, εξωτερικά και εσωτερικά. Όταν, λοιπόν, κατανοήσετε το βάθος της βίας χωρίς να ξεφεύγετε από αυτήν, χωρίς να τρέχετε μακριά σε κάποια βλακώδη ιδανικά μη-βίας, όταν κοιτάζετε τη βία, όταν την παρατηρείτε από πολύ κοντά -πράγμα που σημαίνει να βάλεις όλη σου την ενέργεια σ' αυτό το κοίταγμα, την ενέργεια που τώρα σπαταλάτε επιδιώκοντας το αντίθετο και προσπαθείτε να την καταπιέσετε- τότε δεν θα υπάρχει βία.
Το να κατανοήσετε τη βία δεν είναι μόνο το να δείτε ότι οργίζεστε ή κτυπιέστε μεταξύ σας. Αυτό είναι μια πολύ ρηχή μορφή βίας. Η βία είναι πολύ-πολύ περίπλοκη και για να την καταλάβεις, για να πας μέχρι το βάθος, οφείλεις να δεις το γεγονός πρώτα, και όχι μόνο να βεβαιώνεις, "πρέπει να μην είμαστε βίαιοι". Υπάρχει μόνο αυτό που είναι και αυτό είναι η βία. Η μη-βία είναι μη γεγονός, μια μη- πραγματικότητα , είναι μια προβολή της σκέψης με το σκοπό να ξεφύγει, ή να δεχτεί τη βία και να προσποιείται ότι γινόμαστε σιγά-σιγά μη-βίαιοι..... Ώστε μπορούμε να κοιτάξουμε τη βία ελεύθερα από όλα αυτά, ελεύθεροι από κάθε φυγή, ελεύθεροι από ιδανικά, από καταπίεση, και να παρατηρήσουμε πραγματικά, τι είναι η βία; Οφείλουμε, λοιπόν, να μάθουμε μαζί πώς να την παρατηρούμε. Δεν υπάρχει καμιά αυθεντία σ' αυτή την έρευνα, αλλά όταν ο νους σας έχει γίνει ανάπηρος από την αυθεντία, όπως και να είναι, είναι πολύ δύσκολο να είστε ελεύθεροι και έτσι να μπορέσετε να παρατηρήσετε τη βία. Είναι σημαντικό να κατανοήσετε πώς να παρατηρείτε, να παρατηρείτε αυτό που συμβαίνει στον κόσμο, την αθλιότητα, τη σύγχυση, την υποκρισία, την έλλειψη ακεραιότητας, τις κτηνώδεις πράξεις που συμβαίνουν, την τρομοκρατία, την απαγωγή ομήρων και τους γκουρού που έχουν τα δικά τους ιδιαίτερα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Όλα αυτά είναι βία.

Απόσπασμα ομιλίας Τζίντου Κρισναμούρτι στο Madras, Ινδία, 1981

Πηγή: http://arxos.blogspot.com

Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο 27 Αυγούστου 2011

Day & Night...


Μια όμορφη αλληγορία για τις αντιθέσεις, τις αντιθέσεις που άλλοτε αγαπάμε και άλλοτε μισούμε, τις αντιθέσεις του ίδιου μας του εαυτού που πολλές φορές μέσω των αντιφάσεων σε σκέψεις - πεποιθήσεις και απόψεις, μας οδηγούν σε αδιέξοδα και αρνητική στάση, όταν κανονικά θα έπρεπε να υιοθετούμε μία πιό διαλλακτική στάση έναντι των διαφόρων καταστάσεων!Μοναδικά χρώματα-μοναδικά παιχνιδιάρικο-η φαντασία στα καλύτερά της!!!

Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 26 Αυγούστου 2011

Καθαρή καύση λιγνίτη με τεχνολογίες αιχμής...

Η μετατροπή του άνθρακα σε αέριο για ενεργειακή χρήση, στο βάθος της γης, με ταυτόχρονη αποθήκευση του διοξειδίου του άνθρακα στις κοιλότητες που θα αφήσει ο αεριοποιημένος άνθρακας, αποτελεί την ελπίδα για την αξιοποίηση λιθάνθρακα αλλά και λιγνίτη με καθαρές τεχνολογίες και με τις μικρότερες επιπτώσεις στο περιβάλλον.
Σχετικό ερευνητικό πρόγραμμα της Ε.Ε., με τη συμμετοχή και Ελλήνων επιστημόνων, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και τα αποτελέσματά του αναμένονται στις αρχές του 2013.
Πρόκειται για μία προσπάθεια συγκερασμού των τεχνολογιών αεριοποίησης του άνθρακα και αποθήκευσης αερίων του θερμοκηπίου που παράγονται κατά την καύση ορυκτών καυσίμων. Οι τεχνολογίες αυτές είναι γνωστές και δοκιμασμένες σε μεγάλο βαθμό.
Ωστόσο, ο συγκερασμός τους θα επιτρέψει την εκμετάλλευση τεράστιων κοιτασμάτων άνθρακα, με καθαρές τεχνολογίες, και μάλιστα κοιτασμάτων που λόγω βάθους ή άλλων τεχνικών προβλημάτων δεν μπορούν σήμερα να τύχουν εκμετάλλευσης.
Επικεφαλής του ερευνητικού προγράμματος είναι η βουλγαρική εταιρία αερίου Overgas, ενώ από την Ελλάδα συμμετέχει το Ινστιτούτο Τεχνολογίας και Εφαρμογών Στερεών Καυσίµων (ΙΤΕΣΚ) με διευθυντή τον καθηγητή κ. Εμμανουήλ Κακαρά και επιστημονικό υπεύθυνο για το πρόγραμμα τον δρα Νίκο Κούκουζα.
Σύμφωνα με τον πρώτο, η πρακτική εφαρμογή των αποτελεσμάτων της έρευνας έχει ιδιαίτερη σημασία για την Ελλάδα, λόγω των τεράστιων κοιτασμάτων λιγνίτη που διαθέτει. Εφόσον δηλαδή οι τεχνολογίες που θα αναπτυχθούν από την έρευνα θα έχουν εμπορική χρήση, θα γίνει δυνατή η χρήση του ελληνικού λιγνίτη με καθαρές τεχνολογίες.
Δηλαδή, αφενός δεν θα επιβαρύνεται το περιβάλλον και η ανθρώπινη υγεία, καθώς το καύσιμο που θα χρησιμοποιείται θα είναι το αέριο και όχι το στερεό καύσιμο, ενώ ταυτοχρόνως θα αποθηκεύεται και το παραγόμενο διοξείδιο του άνθρακα στα βάθη όπου βρίσκεται ο ορυκτός άνθρακας.
Μεγάλο ενδιαφέρον για τις τεχνολογίες αυτές δείχνουν επίσης χώρες με εκτεταμένα κοιτάσματα άνθρακα, όπως η Πολωνία, καθώς στα ορυκτά καύσιμα έχουν στηρίξει τόσο την ηλεκτροπαραγωγή όσο και τη βαριά βιομηχανία τους.
Χώρες όπως η Ελλάδα, όπου το μισό της ηλεκτροπαραγωγής στηρίζεται στα ορυκτά καύσιμα, έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον να αναπτυχθούν παρόμοιες τεχνολογίες καθαρής καύσης, αφού μετά το 2013 οι ηλεκτροπαραγωγοί θα είναι υποχρεωμένοι να "αγοράζουν" όλο το διοξείδιο του άνθρακα που εκπέμπουν, αυξάνοντας έτσι το κόστος παραγωγής και καθιστώντας τον λιγνίτη λιγότερο έως και μη ανταγωνιστικό έναντι του φυσικού αέριου.
Όπως επισημαίνει στο euro2day ο κ. Κακαράς, παρά την ολοένα αυξανόμενη τάση για μετάβαση στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τα στερεά καύσιμα, και ειδικότερα ο άνθρακας, θα παραμείνουν η κύρια πηγή ενέργειας για αρκετά χρόνια ακόμα.
Ωστόσο, πολλά αποθέματα άνθρακα παγκοσμίως δεν μπορούν να αξιοποιηθούν εξαιτίας του μεγάλου βάθους στο οποίο βρίσκονται. Από την άλλη πλευρά, η χρήση των στερεών καυσίμων είναι ο κύριος λόγος για την αύξηση της συγκέντρωσης διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα και κατ’ επέκταση για την παγκόσμια κλιματική αλλαγή - ζήτημα που βρίσκεται μονίμως στην πολιτική ατζέντα.
Σύμφωνα με το προτεινόμενο πρόγραμμα, ο άνθρακας θα μετατρέπεται επί τόπου σε αέριο, για παραγωγή ενέργειας, ενώ το αέριο του θερμοκηπίου που θα προκύψει θα αποθηκευτεί στον χώρο που θα μείνει (κοιλότητες) από τον «εξαγόμενο» άνθρακα ή στα παρακείμενα πετρώματα.
Ο κ. Κακαράς επισημαίνει ότι η διαδικασία της μετατροπής του άνθρακα σε αέριο είναι γνωστή ως «υπόγεια αεριοποίηση του άνθρακα» (underground coal gasification - UCG). Για να πραγματοποιηθεί η αντίδραση, οξειδωτικοί παράγοντες (οξυγόνο ή εμπλουτισμένος αέρας με νερό) διοχετεύονται στα στρώματα άνθρακα, με αποτέλεσμα την καύση του σε υψηλές πιέσεις. Έτσι παράγεται καύσιμο αέριο (αποτελούμενο κυρίως από CO2, υδρογόνο, CO, μεθάνιο, καθώς και μικρότερες ποσότητες από άλλα αέρια), το οποίο εξάγεται μέσω γεωτρήσεων.
Το παραγόμενο αέριο, όταν πλέον έρθει στην επιφάνεια, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως καύσιμο για την παραγωγή ενέργειας ή ως πρώτη ύλη στη χημική βιομηχανία (συμπεριλαμβανομένης της παραγωγής υδρογόνου και συνθετικού φυσικού αερίου). Το διοξείδιο του άνθρακα από το παραγόμενο αέριο μπορεί εύκολα να διαχωριστεί και μετά τη συμπύκνωσή του, να εισαχθεί εκ νέου στο υπέδαφος προκειμένου να πληρωθούν οι κοιλότητες που προέκυψαν από την αεριοποίηση του στερεού άνθρακα.
Η ιδέα της υπόγειας αεριοποίησης του άνθρακα δεν είναι καινούργια. Η διαδικασία αυτή είναι ο στόχος εκτεταμένης έρευνας και ανάπτυξης τα τελευταία 90 χρόνια. Αρκετές, μεγάλης κλίμακας, μονάδες παραγωγής ενέργειας, που κάνουν χρήση της μεθόδου, κατασκευάστηκαν τη δεκαετία του ’80 στην πρώην Σοβιετική Ένωση και τουλάχιστον μία είναι ακόμα σε λειτουργία στο Angren, στο Uzbekistan.
Η μέθοδος UCG έχει δοκιμαστεί σε παραπάνω από 50 διαφορετικές δοκιμές, παγκοσμίως. Η τεχνολογία αυτή δοκιμάστηκε σε βαθιές φλέβες άνθρακα όταν η Ε.Ε. χρηματοδότησε μία έρευνα στην Ισπανία (1992 - 1999) με χρήση τεχνολογίας από τη βιομηχανία πετρελαίου και αερίου. Η εμπορική εκμετάλλευση της τεχνολογίας γίνεται ήδη στην Αυστραλία, στις ΗΠΑ και στην Κίνα, ενώ στο Ηνωμένο Βασίλειο έχουν εκδοθεί οι άδειες για την εφαρμογή της σε θαλάσσια περιοχή. Για τη διαδικασία αυτή καθεαυτήν, η επιπλέον έρευνα που απαιτείται είναι μικρή.
Η ερευνητική ομάδα του έργου θα εκτιμήσει την εφαρμοσιμότητα της μεθόδου σε στρώματα άνθρακα που βρίσκονται σε μεγάλο βάθος, στη Βουλγαρία. Για την αξιολόγηση θα χρησιμοποιηθούν δεδομένα από επιλεγμένη περιοχή και θα γίνει προσομοίωση της διαδικασίας, συμπεριλαμβανομένων της καύσης, της εξαγωγής αερίου και της αποθήκευσης του διοξειδίου του άνθρακα. Ιδιαίτερη προσοχή θα δοθεί σε πιθανούς κινδύνους για το περιβάλλον, όπως το ενδεχόμενο να υπάρξει διαρροή του αποθηκευμένου διοξειδίου του άνθρακα μέσω ρωγμών των πετρωμάτων που περιβάλλουν τον ορυκτό άνθρακα.
Εάν τα αποτελέσματα της έρευνας αποδειχτούν θετικά, προβλέπεται ανάπτυξη μελλοντικών σχεδίων για τη δημιουργία ενός πειραματικού πεδίου από τη βιομηχανία.
Ενεργή συμμετοχή στο ευρωπαϊκό αυτό πρόγραμμα έχει και το ΕΚΕΤΑ/ΙΤΕΣΚ (Εθνικό Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης - Ινστιτούτο Τεχνολογίας και Εφαρμογών Στερεών Καυσίμων), με έντονη και πετυχημένη ερευνητική δραστηριότητα στις νέες τεχνολογίες δέσμευσης και αποθήκευσης του διοξειδίου του άνθρακα (CCS Technologies). Το έργο χαρακτηρίζεται από καινοτομία για τα ελληνικά δεδομένα και η συμμετοχή σε αυτό είναι πολύ σημαντική, αφού η Ελλάδα είναι η δεύτερη χώρα στην Ευρώπη που βασίζει την ενέργειά της στην καύση του λιγνίτη.

Πηγή: http://www.euro2day.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Μάθηση...

Μάθαινε και τ’ απλούστερα! Γι’ αυτούς που ο καιρός τους ήρθε ποτέ δεν είναι πολύ αργά!
Μάθαινε το αβγ, δε σε φτάνει, μα συ να το μαθαίνεις! Μη σου κακοφανεί! Ξεκίνα! Πρέπει όλα να τα ξέρεις! Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία.
Μάθαινε, άνθρωπε στο άσυλο! Μάθαινε, άνθρωπε στη φυλακή! Μάθαινε, γυναίκα στην κουζίνα! Μάθαινε, εξηντάχρονε!
Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία.
Ψάξε για σχολείο, άστεγε! Προμηθεύσου γνώση, παγωμένε! Πεινασμένε, άρπαξε το βιβλίο: είν’ ένα όπλο.
Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία.
Μην ντρέπεσαι να ρωτήσεις, Σύντροφε! Μην αφεθείς να πείθεσαι μάθε να βλέπεις συ ο ίδιος! Ό,τι δεν ξέρεις ο ίδιος καθόλου δεν το ξέρεις. Έλεγξε το λογαριασμό εσύ θα τον πληρώσεις. Ψάξε με τα δάχτυλα κάθε σημάδι
Ρώτα: πώς βρέθηκε αυτό εδώ. Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία.

Μπρέχτ

Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 25 Αυγούστου 2011

Κοκτέιλ δηλητηριώδους νέφους στο ενεργειακό λεκανοπέδιο...

«Κόκκινο» χτύπησε για άλλη μια φορά η αέρια ρύπανση στο ενεργειακό λεκανοπέδιο Κοζάνης – Πτολεμαΐδας - Φλώρινας, καθώς σταθμοί παραγωγής και ορυχεία της ΔΕΗ, από προχτές βράδυ, ραντίζουν ανελέητα το περιβάλλον με μικροσωματίδια.
Εγκλωβισμένοι σε θάλαμο αερίων βρίσκονται κυριολεκτικά οι κάτοικοι των Αναργύρων Φλώρινας και του οικισμού της ΔΕΗ δίπλα από την Πτολεμαΐδα, όπου με βάση τον δείκτη ρύπανσης του Κέντρου Περιβάλλοντος από το 1 έως το 10, η βελόνα του σταθμού μέτρησης «κόλλησε» στο 10. Με μέση ημερήσια τιμή τα 50 μg/m3, είναι ενδεικτικό ότι στιγμιαία η συγκέντρωση αιωρούμενων σωματιδίων έφτασε στα 1.100 μg/m3(!) στους Αναργύρους και στα 276 μg/m3 στον οικισμό της ΔΕΗ. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών του Κέντρου περιβάλλοντος Κοζάνης, οι Ανάργυροι πλήττονται κυρίως από το ορυχείο Αμυνταίου, όπου οι εξορυκτικές δραστηριότητες είναι ανεξέλεγκτες. Το ίδιο ορυχείο πλήττει σε μεγάλο βαθμό και την κωμόπολη του Αμυνταίου και γειτονικούς οικισμούς. Ο οικισμός της ΔΕΗ στην Πτολεμαΐδα, πλήττεται από τον ομώνυμο ατμοηλεκτρικό σταθμό, ο οποίος είναι απαρχαιωμένος και εκπέμπει μονίμως ρύπους σε μεγάλες ποσότητες. Οι νοτιοδυτικοί άνεμοι που έπνεαν στην περιοχή ήταν οι υπαίτιοι για την εγκατάσταση του δηλητηριώδους νέφους πάνω από τον οικισμό.
Αυξημένη ήταν η ρύπανση και στην περιοχή της Ποντοκώμης και του Μαυροδενδρίου, λόγω δυσλειτουργιών του ατμοηλεκτιρκού σταθμού Καρδιάς. Χτες νωρίς το πρωί έγινε επανεκκίνηση της 3ης μονάδας με πετρέλαιο, με αποτέλεσμα η ευρύτερη περιοχή να γεμίσει με μαύρους καπνούς που «ξερνούσε» η καμινάδα. Την ίδια ώρα πολύ αυξημένες εκπομπές παρουσίαζαν η 1η και 2η μονάδα, γεγονός που αποδίδεται στην κακή ποιότητα του λιγνίτη. Η μικρή θερμογόνος δύναμη του λιγνίτη, αναγκάζει τους ιθύνοντες της ΔΕΗ να ενισχύουν το καύσιμο με μεγάλες δόσεις πετρελαίου, προκειμένου να μην σβήσει ο σταθμός, αλλά η πρόσμιξη αυτή επιτείνει περαιτέρω το πρόβλημα της ρύπανσης.
Το Κέντρο περιβάλλοντος Κοζάνης ενημέρωσε για το νέο περιβαλλοντικό επεισόδιο της διεύθυνση Περιβάλλοντος και Χωροταξικού Σχεδιασμού της Περιφερειακής Ενότητας Κοζάνης και τον ίδιο τον περιφερειάρχη Δυτικής Μακεδονίας Γιώργο Δακή. Ο περιφερειάρχης επικοινώνησε αμέσως με την διευθύντρια του Λιγνιτικού Κέντρου Δυτικής Μακεδονίας, Όλγα Κουρίδου, από την οποία ζήτησε τη λήψη όλων εκείνων των άμεσων μέτρων για την βελτίωση της κατάστασης. Συγχρόνως, η διεύθυνση Περιβάλλοντος έστειλε κλιμάκιο στους Ανάργυρους, στο ορυχείο Αμυνταίου και στον ΑΗΣ Καρδιάς, το οποίο μετά την αυτοψία, έδωσε εντολή στους αρμόδιους της ΔΕΗ για συστηματική διαβροχή και άλλες παρεμβάσεις, προκειμένου να καταλαγιάσει το φαινόμενο της αιωρούμενης σκόνης που έπνιξε την περιοχή και έκανε αφόρητη τη ζωή των κατοίκων.
Ο περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας, Γ. Δακής, δήλωσε ότι «η κατάσταση στην περιοχή από χτες βράδυ είναι εφιαλτική. Επικοινώνησα με την διευθύντρια των ΛΚΔΜ και της ζήτησα να παρέμβει με συγκεκριμένα μέτρα για να ανασάνουν οι κάτοικοι που υποφέρουν από την αυξημένη ρύπανση». Επιπροσθέτως, ο περιφερειάρχης υπογράμμισε ότι περιμένει την έκθεση του κλιμακίου των υπηρεσιών που έκανε αυτοψία, προκειμένου αν συντρέχουν λόγοι να επιβάλει τις προβλεπόμενες από το νόμο κυρώσεις.

Πηγή: Εφημερίδα Πτολεμαίος - ΧΡΗΣΤΟΣ ΒΗΤΤΑΣ

Διαβάστε περισσότερα...

Στημένη δουλειά...

Αποκαλυπτικό κινηματογραφικό μανιφέστο, το «Inside Job» επιχειρεί να εκθέσει τη σοκαριστική αλήθεια πίσω από την οικονομική κρίση που εξαπλώθηκε παγκοσμίως σαν επιδημία το 2008.
Tο οικονομικό ολοκαύτωμα με ζημιές πάνω από 20 τρισεκατομμύρια δολάρια οδήγησε εκατομμύρια ανθρώπους να χάσουν την περιουσία, τα σπίτια και τις ζωές τους. Μέσα από εκτεταμένη έρευνα και συνεντεύξεις με ισχυρά οικονομικά στελέχη, πολιτικούς και δημοσιογράφους το ντοκιμαντέρ εξιστορεί την παρακμή του καπιταλιστικού μοντέλου και την ταυτόχρονη άνθηση ενός ολόκληρου μηχανισμού εξαπάτησης και αισχροκέρδειας, αποκαλύπτοντας συγχρόνως τις διαβρωτικές σχέσεις που διέφθειραν την πολιτική εξουσία. 
Θέλετε να μάθετε ποιοι είναι οι πραγματικοί υποκινητές της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης;
Δείτε τους σε αυτό το αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ που ρίχνει φως κάτω απ' το τραπέζι, ξεμπροστιάζοντας χωρίς έλεος την απληστία της Γουόλ Στριτ και των golden boys της Goldman suchs.



Σκηνοθεσία: Charles Ferguson

Σενάριο: Chad Beck, Adam Bolt

Ηθοποιοί: Matt Damon, William Ackman, Daniel Alpert, Daniel Alpert

Χώρα παραγωγής: USA


Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 24 Αυγούστου 2011

Ο κόσμος μας το 3000 μχ (Μέρος 1ο)...

ΔΕΙΤΕ: Πώς θα ζουν οι απόγονοί μας
O Jim Bentom έχει δημιουργήσει εκατοντάδες χαρακτήρες που πρωταγωνιστούν σε comics σε βιβλία, περιοδικά και τηλεόραση.
Στα 50 του χρόνια εξακολουθεί να βλέπει τα πράγματα με μια νεανική και χιουμοριστική ματιά.
Και με αυτό ακριβώς τον τρόπο οραματίστηκε την ζωή στην επόμενη χιλιετηρίδα...

Ειδικές συσκευές θα καθαρίζουν αυτόματα την μύτη σας όταν θα είστε κρεβατομένοι με γρίπηΓια εξοικονόμηση καυσίμων οι οδηγοί σχολικών οχημάτων θα αντικατασταθούν από ακροβάτες
Οι επαγγελματίες αθλητές θα είναι τόσο πλούσιοι που θα προσλαμβάνουν άλλους για να παίζουν στην θέση τουςΘα μπορείτε να αντικαθιστάτε όποιον ηθοποιό θέλετε χωρίς να αλλάζει το τηλεοπτικό πρόγραμμα που παρακολουθείτε
Η εξέλιξη στα… υδραυλικά θα κάνει πραγματικότητα το κατ οίκον σέρφινγκ!Το παντελόνι με τα 4 πόδια θα εγγυάται ότι όπου κι αν βρίσκεστε θα έχετε κάπου να κάτσετε
Θα εξοικονομείτε χρόνο έχοντας ένα ρομπότ να σας κάνει να γυμνάζεστε ενώ εσείς θα κοιμάστεΑν θελήσετε να πάτε σε μία άλλη ήπειρο, θα μπορείτε να το κάνετε οδικώς

Πηγή: http://www.inews.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 23 Αυγούστου 2011

Να προχωρήσει άμεσα η μετεγκατάσταση της Μαυροπηγής...

Την ανάγκη να προχωρήσει με γρήγορους ρυθμούς η οργανωμένη μετεγκατάσταση του οικισμού της Μαυροπηγής, επισημαίνει με επίκαιρη ερώτηση το ΚΚΕ.
Την ερώτηση προς τον υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Γιώργο Παπακωνσταντίνου, υπογράφει ο βουλευτής του κόμματος Σπύρος Χαλβατζής, επισημαίνοντας:

Υπάρχει πολύ σοβαρό πρόβλημα με τη μετεγκατάσταση του οικισμού Μαυροπηγής στην Κοζάνη, λόγω της επέκτασης των ορυχείων της ΔΕΗ.
Όπως έχει διαπιστωθεί από μελέτες του ΑΠΘ αλλά και της ίδιας της ΔΕΗ, υπάρχει ένα πολύ μεγάλο ρήγμα και άλλα μικρότερα στο χωριό, που καθημερινά μεγαλώνουν με όλο και γρηγορότερους ρυθμούς και έχει φτάσει να διευρύνεται με 3 χιλιοστά τη μέρα το τελευταίο διάστημα από 0,85 χιλιοστά που ήταν στο τέλος Μαΐου.
Η εμπειρία μέχρι σήμερα των υπό μετεγκατάσταση οικισμών, πχ Κόμανος, αλλά και η μετεγκατάσταση της Μαυροπηγής δείχνουν ότι η τακτική της συνειδητής κωλυσιεργίας από την ΔΕΗ ΑΕ και τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, οδηγεί στην εγκατάλειψη και την ερήμωση του οικισμού. Ήδη πέντε οικογένειες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, γιατί κρίθηκαν επικίνδυνα για κατάρρευση. Δεκάδες ακόμα σπίτια έχουν υποστεί ζημιές.
Επιβάλλεται η άμεση μετεγκατάσταση γιατί, υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να έχουμε τεράστιες κατολισθήσεις με απρόβλεπτες και ολέθριες συνέπειες, τόσο για τους κατοίκους όσο και για τους εργαζόμενους στο ορυχείο. Επιβάλλονται επίσης άμεσα μέτρα, γιατί θα υπάρχει σοβαρός κίνδυνος με την επιβάρυνση που θα υποστεί το ρήγμα λόγων του επερχόμενου χειμώνα.
Εν κατακλείδι, ο βουλευτής του ΚΚΕ ερωτά τον αρμόδιο υπουργό:
1. Τι μέτρα θα παρθούν για την προστασία του οικισμού και του ορυχείου, των κατοίκων και των εργαζομένων;
2. Αν θα προχωρήσει σε σύντομο χρονοδιάγραμμα η οργανωμένη μετεγκατάσταση της Μαυροπηγής για να μην διαλυθεί στην ουσία ο οικισμός.
3. Γιατί καθυστερεί η πλήρης αποζημίωση των κατοίκων από τις ζημιές που έχουν υποστεί και αν το ύψος της αποζημίωσης καλύψει το μέγεθος της καταστροφής.

Διαβάστε περισσότερα...

Δάσκαλοι και μαθητές...

Ο νεαρός φοιτητής ήταν στο τέλος της εκπαίδευσής του, και σύντομα θα πήγαινε να γίνει καθηγής Όπως γίνεται με όλους τους καλους μαθητές, χρειάστηκε να αμφισβητήσει τον δάσκαλό του και να αναπτύξει το δικό του τρόπο σκέψης. Έπιασε ένα πουλί, το τοποθέτησε στο ένα χέρι και πήγαν να δουν τον δάσκαλό του.
Τον ρώτησε:
"Δάσκαλε, αυτό το πουλί είναι ζωντανό ή νεκρό;"
Το σχέδιό του ήταν το εξής: αν ο δάσκαλός του έλεγε είναι «νεκρό», θα άνοιγε το χέρι του και το πουλί θα πετούσε μακριά. Αν η απάντηση ήταν είναι "ζωντανό", θα συνέτριβε το πουλί ανάμεσα στα δάχτυλά του... Έτσι ο δάσκαλος θα ήταν λάθοςσε όποια απάντηση που θα έδινε ...
«Δάσκαλε, είναι το πουλί ζωντανό ή νεκρό;" ξαναρώτησε.
«Αγαπητέ μου μαθητή, αυτό εξαρτάται από σένα», ήταν η απάντηση του δασκάλου...

Πηγή: http://ektiesthisi.blogspot.com

Διαβάστε περισσότερα...

Ηλεκτρικά αυτοκίνητα made in Greece...

Στην Ελλάδα του ΔΝΤ και της ψυχολογικής κατήφειας αναφάνηκε μια αχτίδα ελπίδας, μια νότα αισιοδοξίας, κυρίως στον χώρο του αυτοκινήτου. Και αυτό βέβαια δεν έχει να κάνει με τις πωλήσεις που συνεχίζουν την κατηφορική πορεία, αλλά με την προσπάθεια της «Βιοτεχνικό Πάρκο Πτολεμαΐδας Α.Ε.», μιας εταιρείας που ανήκει στον Δήμο Πτολεμαΐδας. Μάλιστα το Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων του ΤΕΙ Λάρισας πραγματοποίησε έρευνα που έδειξε πως παρά την οικονομική κρίση η ελληνική αγορά μπορεί να δεχτεί ένα οικονομικό, μικρό, ηλεκτρικό αυτοκίνητο.
Σκοπός του εγχειρήματος είναι να κατασκευαστεί ένα αυτοκίνητο που δεν θα ξεπερνάει τα 6.000 ευρώ. Δεν θα έχει πολυτέλειες (δερμάτινα καθίσματα κ.λπ.), ενώ τα μηχανικά μέρη θα κατασκευαστούν από ελληνικές εταιρείες που θα θελήσουν να συμμετάσχουν σε αυτό το μοναδικό εγχείρημα. Μάλιστα ο διευθυντής του Πάρκου κ. Κωνσταντίνος Νίκου φέρνει ως παράδειγμα μία ελληνική εταιρεία στη Φλώρινα που κατασκευάζει και εξάγει ανθρακόνημα.
Αυτή η εταιρεία λοιπόν είναι έτοιμη να κατασκευάσει το πλαίσιο του αυτοκινήτου. Βέβαια οι μπαταρίες του ηλεκτρικού αυτοκινήτου δε θα είναι ελληνικές, αφού δεν υπάρχει ανάλογη εταιρεία που παράγει αυτό το προϊόν.
Βέβαια, το να ονειρεύεσαι αλλά και να σχεδιάζεις είναι κάτι θεμιτό, ωστόσο απέχει πολύ από την υλοποίηση. Κι όμως, ο κ. Νίκου έχει έτοιμο το σχέδιο δράσης για την κατασκευή και την παράγωγη. Συγκεκριμένα στο Βιοτεχνικό Πάρκο Πτολεμαΐδας θα στεγαστούν οι επιτηρήσεις από τις οποίες η καθεμία θα αναλάβει την ανάπτυξη και την παραγωγή συγκεκριμένου μέρους του αυτοκινήτου. Σκοπός του είναι μέσα στο 2011 να κατασκευαστεί τα δύο πρώτα ελληνικά ηλεκτροκίνητα αυτοκίνητα, τα οποία και θα μπουν στη διαδικασία δοκιμών. Μάλιστα όταν πάρουν τις εγκρίσεις Τύπου, θα παρουσιαστούν στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ώστε να αρχίσουν οι παραγγελίες.
Tο ερώτημα βέβαια είναι πώς θα στηριχτεί οικονομικά μια τέτοια προσπάθεια. Τα πρώτα χρήματα (περίπου 500.000 ευρώ) θα τα βάλει ο Δήμος Πτολεμαΐδας, στον οποίο ανήκει το 95% του Βιοτεχνικού Πάρκου. Τα χρήματα αυτά θα προέλθουν κυρίως από το ανταποδοτικό τέλος της ΔΕΗ και τον τοπικό πόρο ανάπτυξης. Από εκεί και πέρα, η όλη προσπάθεια αναμένει και την οικονομική συμμετοχή ιδιωτικών πόρων, ώστε το αυτοκίνητο να μπει σε γραμμή παραγωγής.
Μακάρι η πρωτοβουλία να έχει συνέχεια και να μην πνιγεί και αυτή η προσπάθεια στη δίνη των μικροσυμφερόντων. Μακάρι σε αυτή την προσπάθεια να επικρατήσει η ελληνική δημιουργία και όχι η γνώριμη την τελευταία 20ετία ελληνάρικη νοοτροπία…

Πηγή: http://www.protothema.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Το μπαούλο...


Όσα χάσαμε είναι φυλαγμένα σε ένα μεγάλο μπαούλο κάτω από το ξύλινο πάτωμα της πατρίδας. Μέσα στην υγρασία, τη μούχλα και κάτω από τα ποδοβολητά των καταπατητών. Είναι μέσα σε εφημερίδες τυλιγμένα και λαδωμένα σαν όπλα που περιμένουν τα ανάλογα χέρια να κρατηθούν. Είναι μέσα στην πρώτη μας νεανική νίκη και σε μια κανάτα της κυράς που μας έβαζε να πιούμε τον καθάριο ουρανό όταν διψούσαμε από τις πορείες για τις κορυφές που θέλαμε να κατακτήσουμε . Τακτοποιημένα με σειρά όσα χάσαμε και ακουμπισμένα ελαφριά πάνω στο πανί που είναι κεντημένο από χέρι ιερό ο όρκος ότι δεν θα αλλάξουμε ακόμα κι αν αλλάξει χέρια τούτη η γη. Γραμμένα σε ένα τετραδιάκι με φθαρμένο εξώφυλλο οι ερωτήσεις που σαν παιδιά κάναμε όταν ζοριζόταν η επιβίωση μας από το αδίστακτο δίκαιο. "Γιατί;" Και η απάντηση στην επόμενη γραμμή: "Για αυτή την χούφτα χώμα. Για ένα λουλούδι που επιμένει να ζει εδώ και όχι δίπλα. Για σένα, για μένα, για αυτούς".
Όλα σε ένα μπαούλο φυλαγμένα και θαμμένα σαν τους τάφους που κάναμε στα παιχνίδια μας όταν έπρεπε να τα αποχωριστούμε και ξέραμε ότι σε άλλα χέρια δεν θα αντέχαμε να βρεθούν. Σε μπουκάλια με ξεκολλημένες ετικέτες φυλαγμένα τα δάκρυά μας από τις ήττες μας και από τις χαρές μας. Τρεις κασέτες με τα τραγούδια που μιλούσαν όταν η σιωπή ήταν μεγαλύτερη από το σκοτάδι και μία ρίζα ελάτου που αρνήθηκε να γίνει δέντρο σε ξεπουλημένη γη. Στο πακέτο από τα τσιγάρα του πατέρα η αίσθηση της ζεστής παλάμης που σου έσφιγγε τον ώμο όταν κατέβαζες το κεφάλι και σε ένα βάζο η σφιγμένη πλάτη της μάνας όταν έβαζε την ζάχαρη περίσσια μετρώντας στον κάθε κόκκο και μία πίκρα που δεν δήλωσε ποτέ. Σε φυλαχτό ραμμένα μάτια δακρυσμένα όταν το «εις το επανιδείν» δεν ξεστομίστηκε αλλά το άκουσαν μέχρι και τα αστέρια.
Χάσαμε, μα στο μπαούλο, που είναι από ξύλα νοτισμένο από χιλιάδες σταγόνες δουλεμένου ιδρώτα και τα καρφιά του φτιαγμένα από το ίδιο υλικό που ξύνει αυτές τις μέρες την ψυχή μας, είναι όλα ασφαλή. Όσα κυβικά μπετόν να ρίξουν οι επιφανειούχοι, όσους τόνους λάσπης και να στρώσουν πάνω του οι εισβολείς, αυτό το ένα τετραγωνικό που πιάνει η ηθική μας έχει τις διαστάσεις του σύμπαντος. Αυτός ο τάφος, που με τα χέρια μας ανοίξαμε για να μείνουν αθάνατα αυτά που ξεχώρισε η καρδιά μας, που δεν χώρεσαν ποτέ σε μια φωτογραφία να τα κουβαλάμε, που ανασαίνουν με την ίδια ορμή ακόμα και σε μπαούλο κλεισμένα, είναι η απόδειξη ότι σε αυτόν τον πόλεμο χάσαμε χωρίς να χάσουμε τίποτε.

Πηγή: http://simplemangreek.blogspot.com/

Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 22 Αυγούστου 2011

Η πράσινη τεχνολογία φέρνει αύξηση της κατανάλωσης...

Το «φαινόμενο της αναπήδησης» απειλή για το περιβάλλον Στις αρχές Ιουνίου, το αμερικανικό Συμβούλιο για την Ενεργειακή Καινοτομία -μια «δεξαμενή σκέψης» που ιδρύθηκε από τον Μπιλ Γκέιτς και τον Τζεφ Ιμελτ, το αφεντικό της General Electric- ζήτησε από τον πρόεδρο Ομπάμα να τριπλασιάσει τον προϋπολογισμό της έρευνας πάνω στις καθαρές τεχνολογίες. Κυρίως, για να μην περάσει στην Κίνα το σκήπτρο της πρωτοπορίας. Ομως οι «πράσινες» τεχνολογίες δεν έχουν πάντα τις αναμενόμενες θετικές συνέπειες στο περιβάλλον... Οπως συμβαίνει ήδη σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, η εταιρεία ύδρευσης σας προτείνει να υιοθετήσετε μια οικολογική συμπεριφορά, περνώντας στο ηλεκτρονικό σύστημα χρέωσης. Ισχυρίζεται ότι με αυτόν τον τρόπο θα υπάρξει εξοικονόμηση χαρτιού. Και, δεδομένου ότι με αυτόν τον τρόπο η εταιρεία θα μειώσει τα έξοδά της, θα σας προσφέρει νέα, πιο ελκυστικά τιμολόγια. Ετσι, η οικολογία συνδυάζεται με την οικονομία κι όλοι βγαίνουν κερδισμένοι! Ομως στην πραγματικότητα... μήπως αυτές οι χαμηλότερες τιμές του νερού σας παρακινήσουν να ποτίζετε συχνότερα το γρασίδι στον κήπο σάς ή να κάνετε περισσότερα μπάνια; Κι αυτή η στάση θα θεωρείται τότε οικολογική; Αυτό το παράδοξο οι οικονομολόγοι το αποκαλούν «φαινόμενο της αναπήδησης», καθώς η ζήτηση, έπειτα από μια μείωση, κάνει ένα άλμα, μια αναπήδηση. Και, φυσικά, είναι προφανές ότι καθιστά λιγότερο ελπιδοφόρες τις προοπτικές της «πράσινης» οικονομίας. Στη Γαλλία, 35 εκατομμύρια παλαιοί μετρητές της επιχείρησης ηλεκτρισμού θα αντικατασταθούν πολύ σύντομα από «έξυπνους» μετρητές. Στη Λιόν, μία από τις πιλοτικές ζώνες όπου θα εφαρμοστεί αυτό το μέτρο, οι πάροχοι ηλεκτρικής ενέργειας θα εγκαταστήσουν στον χώρο των πελατών τους (με την άδειά τους) ειδικούς ηλεκτρικούς πίνακες που θα τους επιτρέπουν να ελέγχουν από απόσταση την κατανάλωση ρεύματος ανά πάσα στιγμή, ελπίζοντας ότι αυτή η επιτήρηση θα οδηγήσει σε μείωση του ποσού που χρεώνεται στον λογαριασμό του καταναλωτή (1). Επιπλέον, η εξοικονόμηση χρημάτων που θα προκύψει για την επιχείρηση -η οποία δεν θα είναι αναγκασμένη στο εξής να απασχολεί καταμετρητές- αναμένεται ότι θα οδηγήσει και σε μείωση της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος. Τέρμα οι καβγάδες γύρω από τα σώματα του καλοριφέρ επειδή οι κρυουλιάρηδες του σπιτιού ανέβασαν κρυφά τον θερμοστάτη του σαλονιού! (2). Πού, όμως, θα χρησιμοποιηθεί το ποσό που θα εξοικονομηθεί; Ορισμένες -αδημοσίευτες- μελέτες που πραγματοποίησε η ερευνητική υπηρεσία της Γαλλικής Εταιρείας Ηλεκτρισμού (EDF) αποδεικνύουν ότι, όταν μειώνεται το τιμολόγιο, τα φτωχότερα νοικοκυριά έχουν την τάση να αυξάνουν τη θερμοκρασία στην κατοικία τους. Ομως και τα πιο ευκατάστατα νοικοκυριά δεν υστερούν στην κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος, καθώς ανανεώνουν με φρενήρη ρυθμό τον ηλεκτρονικό εξοπλισμό τους, επιλέγοντας την τελευταία λέξη της τεχνολογίας. Οταν μια υπηρεσία ή ένα αγαθό φτηναίνει, ο κόσμος έχει την τάση να καταναλώνει μεγαλύτερες ποσότητες, χωρίς κανέναν προβληματισμό.

Λεφτά για... πέταμα
Κι όταν επιτυγχάνεται, πλέον, μια ικανοποιητική θερμοκρασία στο εσωτερικό του σπιτιού, το ποσό που θα περισσέψει από την εξοικονόμηση χρημάτων που προσφέρει η μείωση της τιμής, θα αφιερωθεί για την απόκτηση άλλων καταναλωτικών αγαθών (για παράδειγμα, οθόνης πλάσμα, αεροπορικού ταξιδιού, «έξυπνου» κινητού τηλεφώνου κ.λπ.), των οποίων ο «απολογισμός άνθρακα»(3) ενδέχεται να είναι δυσμενέστερος για το περιβάλλον. Τελικά, εξαιτίας της αλλαγής των ατομικών συμπεριφορών, το περιβαλλοντικό όφελος που εξασφαλίζει η τεχνολογία συρρικνώνεται εντυπωσιακά και, σε μερικές περιπτώσεις, μάλιστα, εξανεμίζεται, καθώς το ισοζύγιο γίνεται πλέον αρνητικό. Ωστόσο, αυτές οι ατομικές συμπεριφορές αποτελούν τον κύριο στόχο των επίσημων εκστρατειών επικοινωνίας για την προώθηση της «αειφόρου ανάπτυξης», οι οποίες προβάλλουν το μοντέλο του «υπεύθυνου καταναλωτή». Σε αυτές τις δύσκολες αρχές του 21ου αιώνα, οι βιομήχανοι και οι κυβερνήσεις αντιλαμβάνονται την τεχνολογία ως τον θαυματουργό καταλύτη, ο οποίος έχει τη δυνατότητα να πυροδοτήσει έναν νέο κύκλο οικονομικής μεγέθυνσης, να μειώσει τις ανισότητες και, φυσικά, να αποκαταστήσει την ισορροπία των οικοσυστημάτων. Οποιες κι αν είναι οι στρατηγικές που εξετάζονται για την αποσύνδεση της βελτίωσης της ποιότητας ζωής από την εκμετάλλευση των «υπηρεσιών της φύσης» [ενέργεια, πρώτες ύλες, απορρόφηση αποβλήτων...(4)], οι νέες τεχνολογίες διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο. Η πληροφορική, ιδιαίτερα, υποτίθεται ότι θα μπορούσε να προσφέρει ένα εργαλείο θεμελιώδους σημασίας για να «ανταποκριθούμε στην πρόκληση της κλιματικής αλλαγής», καθώς, όπως ισχυρίζονται οι ειδικοί, εξασφαλίζει τη μείωση της κατανάλωσης ενέργειας(5). Χάρη στις οικοτεχνολογίες της πληροφορικής και της επικοινωνίας (TIC στη γαλλική, green ΙΤ στην αγγλική), καθώς επίσης και στη διαρκή μείωση του κόστους των ηλεκτρονικών προϊόντων, οι «υπεύθυνοι παραγωγοί» διοχετεύουν στην αγορά «πράσινους» υπολογιστές και «πράσινα» τηλέφωνα που περιέχουν ανακυκλωμένο πλαστικό, μπαμπού κ.λπ. Ορισμένοι, μάλιστα, φτάνουν στο σημείο να χρηματοδοτήσουν εργαστήρια ανακύκλωσης ηλεκτρονικών αποβλήτων με ευρωπαϊκές προδιαγραφές στις χώρες που εισάγουν -με λιγότερο ή περισσότερο παράνομο τρόπο- αυτά τα απόβλητα (6). Από την πλευρά τους, οι μεγάλες επιχειρήσεις του λιανικού εμπορίου, για να τονώσουν τις πωλήσεις νέων μοντέλων, συνηθίζουν να οργανώνουν την απόσυρση παλαιών συσκευών οι οποίες οδηγούνται στην ανακύκλωση. Ετσι, ο καθένας μας μπορεί να έχει ένα κινητό τηλέφωνο σε καθεμιά από τις τσέπες του, έναν φορητό υπολογιστή σε κάθε γόνατο ή «μουσική σε κάθε όροφο» («Le Monde Magazine», 30 Απριλίου 2010). Ομως, το άκρον άωτον του σικ είναι η εικονική κηδεία, την οποία τόσο πολύ υμνεί ο τύπος, καθώς είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι «επιτρέπει να αποφευχθεί η κατασπατάληση φυσικών πόρων» («Le Monde», 17 Απριλίου 2010): μάλιστα, σε αυτήν την περίπτωση δεν κάνει καθόλου την εμφάνισή του το «φαινόμενο της αναπήδησης». Στις υπόλοιπες περιπτώσεις, εάν λάβουμε υπόψη αυτό το φαινόμενο, είναι πιθανόν ότι τα θαύματα που μας υπόσχονται όλες αυτές οι «πράσινες τεχνολογίες» θα αποδειχθούν χίμαιρες. Οι οικονομολόγοι διακρίνουν τρεις τύπους «φαινομένου της αναπήδησης». Ο πρώτος, ο οποίος αποκαλείται «άμεσος», είναι εκείνος τον οποίο μπορούμε να αντιληφθούμε ευκολότερα: όταν μειώνεται η ποσότητα της ενέργειας που απαιτείται για την παροχή μιας υπηρεσίας, η τιμή της πέφτει. Συνεπώς, η εξοικονόμηση χρημάτων που επιτυγχάνεται, μας επιτρέπει περισσότερη κατανάλωση αυτής της υπηρεσίας. Το πλέον κλασικό παράδειγμα μας το προσφέρει το αυτοκίνητο: ο ιδιοκτήτης ενός επιβατικού αυτοκινήτου που αντικαθιστά το παλαιό όχημά του με ένα νέο, το οποίο έχει μικρότερη κατανάλωση καυσίμου, αφιερώνει τα χρήματα που εξοικονομεί για να οδηγεί συχνότερα ή για να κάνει μεγαλύτερες αποστάσεις(7). Επίσης, η θέρμανση μας δίνει άλλο ένα τυπικό παράδειγμα.

«Καίει» η θέρμανση
Στη Γαλλία, ο τομέας της κατοικίας και ο τριτογενής τομέας βρίσκονται στην κορυφή της κατανάλωσης ενέργειας (43% του συνόλου, πολύ μπροστά από τις μεταφορές και τη βιομηχανία): τα δύο τρίτα της κατανάλωσης διατίθενται για τη θέρμανση. Και προκύπτει το εξής παράδοξο: από τη μία, χάρη στις εργασίες που πραγματοποιούνται στα παλαιότερα κτίρια για την εξοικονόμηση ενέργειας και χάρη στους κανονισμούς που επιβάλλουν προδιαγραφές θερμομόνωσης για τα νεόδμητα, η μέση κατανάλωση ενέργειας που απαιτείται για τη θέρμανση ενός τετραγωνικού μέτρου πέρασε από τις 365 kWh (κιλοβατώρες) το 1973, στις 215 kWh το 2005. Εξάλλου, η κατανάλωση ενέργειας που διατίθεται για τη θέρμανση έχει αυξηθεί κατά 20% από το 1970. Μήπως μέρος από τα κέρδη της εξοικονόμησης ενέργειας απορροφήθηκε από το «φαινόμενο της αναπήδησης»; Ολες οι υπάρχουσες ενδείξεις μάς οδηγούν σε αυτό το συμπέρασμα. Μεταξύ 1986 και 2003, στη Γαλλία, παρ' όλες τις πολιτικές για την εξοικονόμηση ενέργειας, η μέση θερμοκρασία στις κατοικίες αυξήθηκε από 19°C σε 21°C (όπου κάθε επιπλέον βαθμός αυξάνει την κατανάλωση ενέργειας κατά 10%). Για πολύ κόσμο, η βελτίωση των ανέσεων που οφείλει να προσφέρει μια κατοικία ταυτίζεται με την υψηλή θερμοκρασία στο εσωτερικό της και την υπερκατανάλωση ενέργειας· πολύ συχνά, το ίδιο συμβαίνει και στην περίπτωση των επαγγελματιών διαχειριστών ακινήτων, οι οποίοι έχουν βαρύ χέρι όταν ρυθμίζουν τον θερμοστάτη της κεντρικής θέρμανσης(8). Σύμφωνα δε, με την Υπηρεσία για το Περιβάλλον και την Εξοικονόμηση Ενέργειας (Ademe), η μέση θερμοκρασία σε ένα διαμέρισμα δεν πρέπει να υπερβαίνει τους 19°C. Εάν ξεπεραστεί αυτό το όριο, ενδέχεται να υπάρξουν αρνητικές συνέπειες για την υγεία (αυξημένη εφίδρωση, ερεθισμοί του δέρματος, υπεραερισμός). Το ίδιο σενάριο παρατηρείται και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση για το 2010 της Αμερικανικής Υπηρεσίας Ενέργειας, η κατανάλωση ενέργειας και οι εκπομπές CO2 ανά δολάριο του παραγόμενου Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος μειώθηκε περισσότερο από 80% από το 1980. Αυτό, όμως, δεν εμπόδισε να αυξηθούν, την ίδια περίοδο, η συνολική κατανάλωση ενέργειας και οι εκπομπές CO2 κατά 25% και 165% αντίστοιχα(9). Συνεπώς, με αυτόν τον τρόπο εξουδετερώνονται τα οφέλη των δημόσιων εκστρατειών ευαισθητοποίησης για την ενεργειακή λιτότητα. Μάλιστα, ορισμένες πολιτικές κατηγορούνται ότι συμβάλλουν άμεσα στο «φαινόμενο της αναπήδησης»: για παράδειγμα, οι ενεργειακές προδιαγραφές, οι οποίες ευνοούν την ανάδυση των τεχνολογικών καινοτομιών(10). Πράγματι, στις πλέον νεόδμητες κατοικίες παρατηρείται η τάση υψηλότερων θερμοκρασιών σε σχέση με τα παλαιότερα κτίρια. Χάρη στις βελτιωμένες τεχνικές μόνωσης και εξαερισμού, η διατήρηση υψηλών θερμοκρασιών στα δωμάτια μιας κατοικίας δεν αποτελεί πλέον πρόβλημα. Ετσι, μια πολιτική που αποσκοπούσε στον περιορισμό της κατανάλωσης ενέργειας, προκάλεσε το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα. Χρησιμοποιήθηκαν πολλά μέσα για τη μέτρηση του «φαινομένου της αναπήδησης». Για παράδειγμα, η σχέση ελαστικότητας - τιμής: εάν η κατανάλωση σε kWh αυξηθεί κατά 2% ύστερα από μείωση των τιμολογίων της ηλεκτρικής ενέργειας κατά 10%, το «φαινόμενο αναπήδησης» ισούται με 20%(11). Στον τομέα των μεταφορών, μετριέται η αύξηση της κατανάλωσης καυσίμου που προκαλείται από τις τεχνολογικές καινοτομίες χάρη στις οποίες ένα όχημα καταναλώνει μικρότερη ποσότητα καυσίμου ανά χιλιόμετρο: καθώς αυξάνονται οι συνολικές αποστάσεις που διανύονται, τελικά, αυξάνεται η συνολική κατανάλωση καυσίμου. Σύμφωνα δε, με μια εκτίμηση, στις Ηνωμένες Πολιτείες, η αύξηση της κατανάλωσης που οφείλεται στο «φαινόμενο της αναπήδησης» αντιστοιχεί στο 20-30%. Στη Βρετανία, σύμφωνα με μελέτη, το «φαινόμενο της αναπήδησης» που πυροδότησαν οι πολιτικές για την εξοικονόμηση ενέργειας την περίοδο 2000-2010 αγγίζει το 30%(12). Συνεπώς, αυτές οι πολιτικές μπορούν να θεωρηθούν ότι πέτυχαν τον στόχο τους μονάχα εάν επιτύχουν εξοικονόμηση ενέργειας μεγαλύτερη του 30%. Ο δεύτερος τύπος του «φαινομένου της αναπήδησης» είναι έμμεσος. Αντίθετα από την προηγούμενη περίπτωση, ο καταναλωτής θεωρεί ότι έχει επιτύχει ικανοποιητικό επίπεδο κατανάλωσης της υπηρεσίας της οποίας η τιμή μειώθηκε. Ομως θα χρησιμοποιήσει με διαφορετικό τρόπο τα χρήματα που εξοικονόμησε με τη μείωση της τιμής, με αποτέλεσμα να αυξάνεται η εισροή υλικών πόρων μέσα στην κοινωνία. Για παράδειγμα, μια οικογένεια θα μπορούσε να αποφασίσει να διαθέσει τα χρήματα που εξοικονόμησε χάρη στην εγκατάσταση νέων μονωτικών κουφωμάτων και τζαμιών, για την αγορά μιας νέας τηλεόρασης ή μιας κονσόλας ηλεκτρονικών παιχνιδιών. Μήπως, τελικά, βρισκόμαστε μπροστά σε ένα εντυπωσιακό παράδοξο, δεδομένου ότι οφείλουμε να συμμορφωθούμε ταυτόχρονα με δύο εντελώς αντίθετες επιταγές; Γιατί, από τη μια πλευρά καλούμαστε να φερόμαστε με «οικολογικά υπεύθυνο τρόπο», ενώ από την άλλη οφείλουμε να αγοράζουμε το τελευταίο γκάτζετ που είναι της μόδας. Πράγματι, στην ίδια επιστολή που συνιστά στον πελάτη να υιοθετήσει για λόγους προστασίας του περιβάλλοντος την ηλεκτρονική έκδοση του λογαριασμού του, του υπενθυμίζεται ο αριθμός των «πόντων» που διαθέτει για να «αναβαθμίσει δωρεάν» τη συσκευή του κινητού του τηλεφώνου!

Ενεργοβόρες συσκευές
Στο εξής, η άνεση γίνεται συνώνυμο του υπερβολικού εξοπλισμού με ενεργοβόρες ηλεκτρικές συσκευές οι οποίες ρυπαίνουν. Στις ηλεκτρικές συσκευές -χωρίς να συνυπολογίζονται εκείνες που χρησιμοποιούνται για τη θέρμανση- αντιστοιχεί το 20% της κατανάλωσης ενέργειας. Μέσω του έμμεσου «φαινομένου της αναπήδησης», η εξοικονόμηση ενέργειας που επιτεύχθηκε στον τομέα της θέρμανσης διατίθεται στην κατανάλωση «μαύρων» ηλεκτρικών συσκευών (τηλεόραση, εξοπλισμός hi-fi... -οι «λευκές» συσκευές είναι τα ψυγεία, οι κουζίνες, τα πλυντήρια)· πράγματι, η κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας των «μαύρων» συσκευών πέρασε από τις 18 kWh ανά νοικοκυριό το 1973, στις 321 kWh είκοσι πέντε χρόνια αργότερα(13). Η διάδοση των ηλεκτρονικών εξοπλισμών οδηγεί σε έναν τρίτο τύπο «φαινομένου της αναπήδησης», ο οποίος ενδέχεται ακόμα και να τροποποιήσει την ίδια τη φύση των ανθρώπινων κοινωνιών. Οταν αυξάνεται η αποτελεσματικότητα με την οποία εκμεταλλευόμαστε έναν φυσικό πόρο, το κόστος αυτού του φυσικού πόρου μειώνεται, με αποτέλεσμα να ευνοούνται οι κοινωνικοοικονομικές δραστηριότητες που κάνουν εντατική χρήση αυτού του πόρου. Τότε, αυτές οι δραστηριότητες προσελκύουν κεφάλαια και την αφρόκρεμα των εργαζομένων, ενισχύοντας, με αυτόν τον τρόπο, τη θέση τους μέχρι το σημείο να εξουδετερώσουν κάθε ανταγωνισμό. Συνεπώς, ολόκληρη η οικονομία στρέφεται προς αυτόν τον πόρο ο οποίος έχει γίνει φτηνός. Το πετρέλαιο αποτελεί το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αυτής της διαδικασίας, εάν εξετάσουμε τις επιπτώσεις της εκμετάλλευσής του και της παραγωγής του στις εκμηχανισμένες, βιομηχανικές, αστικές και μηχανοκίνητες κοινωνίες. Κατά τον ίδιο τρόπο, η γεωμετρική αύξηση της ικανότητάς μας να μεταφέρουμε και να αποθηκεύουμε ένα gigabyte πληροφορίας επιφέρει, αυτή τη στιγμή, βαθύτατες αλλαγές στην κοινωνία μας. Οπως συνέβη και στην περίπτωση του αυτοκινήτου (βλέπε το ένθετο), μπορεί να αποδειχθεί δύσκολο για τα άτομα να απεγκλωβιστούν από την «κοινωνία των υδρογονανθράκων», μέσα στην οποία είμαστε βουτηγμένοι ώς τον λαιμό, όπως εξάλλου και στις πετρελαιοκηλίδες της. Αν και δεν πρόκειται για σημερινά φαινόμενα, εξακολουθούμε να δυσκολευόμαστε να τα αντιληφθούμε, καθώς μας υποχρεώνουν να συνειδητοποιήσουμε, για κάθε τεχνική που χρησιμοποιούμε, το σύνολο των δομικών επιπτώσεων που μπορεί να προκαλέσει η μαζική χρήση της. Το 1865, ο άγγλος οικονομολόγος Ουίλιαμ Στάνλεϊ Τζέβονς, στο έργο του «Για το ζήτημα του άνθρακα», εξέφραζε τους φόβους του για την πιθανότητα εξάντλησης αυτού του τόσο ζωτικού για τη χώρα του φυσικού πόρου, γύρω στα τέλη του 20ού αιώνα. Βέβαια, ο άνθρακας θα εξαφανιστεί πολύ αργότερα από όσο είχε προβλέψει, ωστόσο, το θεωρητικό του επιχείρημα που έμεινε γνωστό ως το «παράδοξο του Τζέβονς», εξακολουθεί να διατηρεί την αξία του: όσο αυξάνεται η αποτελεσματικότητα του τρόπου με τον οποίο χρησιμοποιούμε τον άνθρακα, τόσο μεγαλύτερες ποσότητες άνθρακα καταναλώνουμε. Πράγματι, εάν χρειαζόμαστε μικρότερες ποσότητες άνθρακα για να παράγουμε έναν τόνο χυτοσίδηρου, τα κέρδη της σιδηρουργίας θα αυξηθούν. Αυτό το γεγονός θα παρακινήσει τους βιομήχανους να αυξήσουν τον όγκο της παραγωγής τους και να μειώσουν το κόστος παραγωγής του προϊόντος τους· έτσι, θα αυξηθεί η κατανάλωση άνθρακα, αλλά και τα κέρδη που αποκομίζουν. Συνεπώς, θα αυξηθούν τα μερίσματα που διανέμονται στους μετόχους και -θεωρητικά τουλάχιστον- και οι μισθοί των εργαζομένων, με αποτέλεσμα να αυξηθεί η κατανάλωση των μετόχων και των εργαζόμενων. Επομένως, κάθε μείωση του κόστους της ενέργειας τροφοδοτεί τη «δεξαμενή της μη ικανοποιηθείσας ζήτησης». Επιπλέον, με την αύξηση του χρόνου εργασίας και τη συνακόλουθη μείωση του ελεύθερου χρόνου επιτυγχάνεται η αύξηση του διαθέσιμου προϋπολογισμού που απαιτείται για την ικανοποίηση όλης αυτής της ζήτησης(14). Η κατανάλωση του πόρου που χρησιμοποιείται με πιο αποτελεσματικό τρόπο μειώνεται... για να πραγματοποιήσει, στη συνέχεια, ένα μεγάλο άλμα, μια αναπήδηση.

Απαξίωση αγαθών
Οπως συμβαίνει και στην περίπτωση των καυσίμων, οι τεχνολογίες της πληροφορίας είναι σήμερα αναγκαίες σε όλους τους τομείς της οικονομίας. Οπως και το αυτοκίνητο, μεταμορφώνουν τις κοινωνίες μας, ευνοώντας τις πιο γρήγορες καινοτομίες και αυξάνοντας τις οικονομίες κλίμακας(15). Χάρη σε αυτές, ένας μεγαλύτερος αριθμός παραγωγών είναι σε θέση να καινοτομήσει, με αποτέλεσμα να επιταχύνεται η απαξίωση των προγενέστερων αγαθών και υπηρεσιών. Αντί να αυξάνεται η διάρκεια ζωής των συσκευών και η δυνατότητα επισκευής τους, ο κύκλος ζωής αυτών των προϊόντων μικραίνει, προκαλώντας την αύξηση της ζήτησης πρώτων υλών για την κατασκευή τους. Υπάρχουν κι άλλα αίτια του «φαινομένου της αναπήδησης»: καταναλώνουμε ένα αγαθό ή μια υπηρεσία γιατί μας εξασφαλίζει ένα υψηλότερο επίπεδο ανέσεων ή επιδόσεων, αλλά επίσης και γιατί με αυτόν τον τρόπο κερδίζουμε χρόνο(16)· κι αυτή η συμπεριφορά μπορεί να έχει σημαντικές επιπτώσεις, εάν διαδοθεί μαζικά μέσα στην κοινωνία. Για παράδειγμα, θα ευνοηθούν τα γρήγορα, όπως και τα ατομικά μέσα μεταφοράς εις βάρος των μέσων μαζικής μεταφοράς: όμως, με αυτόν τον τρόπο θα αυξηθούν και οι ουρές στα αεροδρόμια ή τα μποτιλιαρίσματα στους δρόμους... Και οι χρήστες του Ιντερνετ γίνονται θύματα ενός παρόμοιου φαινομένου. Η εξαιρετικά γρήγορη πρόσβαση σε ντοκουμέντα τα οποία παλαιότερα έπρεπε να παραγγείλουν με το ταχυδρομείο ή να συμβουλευθούν σε μια βιβλιοθήκη, προκαλεί αφθονία και συσσώρευση πληροφοριών, με αποτέλεσμα να καταλήγει κανείς να αφιερώνει περισσότερο χρόνο για να διαβάσει όλη αυτήν την τεκμηρίωση στην οθόνη του. Κι όπως μας λέει ο Χάρτμουτ Ρόζα(17), τα πάντα συμβαίνουν σάμπως η επιτάχυνση να απαιτούσε... περισσότερο χρόνο.
(1) Σχετικά με την ευρωπαϊκή εμπειρία, βλέπε Mari Martiskainen και Josie Ellis, «The role of smart meters in encouraging behavioral change - Prospects for the UK», Sussex Energy Group, 2009.
(2) (ΣτΜ) Στην Ευρώπη, η θέρμανση των κατοικιών δεν γίνεται πάντα με πετρέλαιο: σημαντικό μερίδιο έχει και η ηλεκτρική ενέργεια.
(3) (ΣτΜ) Ο «απολογισμός άνθρακα» (bilan carbone) είναι ο υπολογισμός της ποσότητας αερίων που συμβάλλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου, τα οποία εκλύθηκαν για την παραγωγή και τη μεταφορά ενός αγαθού (ή και υπηρεσίας). Στην Ευρώπη, και ιδίως στη Γαλλία, έχουν αναπτυχθεί ιδιαίτερα προηγμένα υπολογιστικά μοντέλα, τα οποία μάλιστα μπορούν να υπολογίσουν ακόμα και τον συνολικό ετήσιο «απολογισμό άνθρακα» ενός ατόμου, μιας οικογένειας, μιας επιχείρησης ή και ενός οργανισμού.
(4) «Croissance verte», (Patricia Grifo, αναφορά στο Οικονομικό Συμβούλιο για την Αειφόρο Ανάπτυξη, Παρίσι 2009). «Capitalisme immateriel» (Maurice Levy και Jean-Pierre Jouyet). «L'Economie de l'immateriel. La croissance de demain», La documentation francaise, Παρίσι, 2006. «Decouplage absolu» (Tim Jackson). «Prosperite sans croissance. La transition vers une economie durable», De Boeck, Βρυξέλλες, 2010.
(5) Σχετικά με τις εφαρμογές των τεχνολογιών της επικοινωνίας στην αειφόρο ανάπτυξη, βλέπε Gilles Berhault, «Developpement durable 2.0», Editions de l'Aube, Λα Τουρ ντ' Εγκ, 2010.
(6) Για να παρακαμφθούν οι νομικοί περιορισμοί στη διεθνή μεταφορά επικίνδυνων αποβλήτων (Σύμβαση της Βασιλείας), τα ηλεκτρονικά απόβλητα εξάγονται σε ορισμένες περιπτώσεις δηλωμένα ως μεταχειρισμένος ηλεκτρονικός εξοπλισμός. Βλέπε, «De l'exportation des maux ecologiques a l'ere du numerique», Mouvements, n°60, Παρίσι, Οκτώβριος-Δεκέμβριος 2009.
(7) Steve Sorell, «Jevons' Paradox revisited», Energy Policy, τ. 37, n°4, Απρίλιος 2009.
(8) (ΣτΜ) Στη Γαλλία, οι επαγγελματίες του είδους ασκούν τη διαχείριση στην πλειονότητα των πολυκατοικιών.
(9) US Energy Information Administration (ΕΙΑ), «Annual energy outlook 2010». US ΕΙΑ, «Carbon dioxide (CO2) emissions», http://www.eia.doe.gov/
(10) Credoc, Consommation et modes de vie, n°227, Μάρτιος 2010.
(11) Βλέπε, Fabrice Flipo και Cedric Gossart, «Infrastructure numerique et environnement. L'impossible domestication de l'effet rebond», Terminal, n° 103-104, Παρίσι, 2009.
(12) Terry Barker, Paul Ekins και Tim Foxon, «The macro-economic rebound effect and the UK economy», Energy Policy, τ. 35, n° 10, Οκτώβριος 2007.
(13) Λευκή Βίβλος για τις ενέργειες, 7 Νοεμβρίου 2003. Βλέπε επίσης Insee Premiere, n° 1121, Παρίσι, Ιανουάριος 2007.
(14) Blake Alcott, «Jevons'Paradox», Ecological Economics, τ. 54, n°1, Ιούλιος 2005.
(15) Michel Gensolen, «Α quoi ressemblera le monde numerique en 2030?», Annales des Mines - Realites industrielles, Παρίσι, Μάιος 2009.
(16) Horace Herring και Robin Roy, «Technological innovation, energy efficient design and the rebound effect», Technovation, τ. 27, n°4, Απρίλιος 2007.
(17) Hartmut Rosa, «Acceleration, Une critique sociale du temps», La Decouverte, Παρίσι, 2010.

Του CEDRIC GOSSART
Πανεπιστημιακός, διδάσκει στη Σχολή Διοίκησης Τηλεπικοινωνιών (Telecom Ecole de management) του Evry.

Καθαρά ίσως, πιο πολλά σίγουρα τα Ι.Χ.
Μεταξύ 1975 και 2008, στη Γαλλία, η μέση κατανάλωση ενός αυτοκινήτου ανά 100 χιλιόμετρα πέρασε από τα 8,6 λίτρα στα 5,4 λίτρα: είχαμε, δηλαδή, μείωση κατά 37%. Ορισμένες καινοτομίες (για παράδειγμα, ο ηλεκτρονικός ψεκασμός), οι οποίες ενσωματώνουν ολοένα περισσότερα στοιχεία τεχνολογίας, επέτρεψαν στους κινητήρες να εκμεταλλεύονται το πετρέλαιο με πιο αποτελεσματικό και οικονομικό τρόπο. Ομως, εάν εξετάσουμε την κατάσταση από τη σκοπιά των συνολικών περιβαλλοντικών επιπτώσεων και όχι πλέον από αυτήν των επιδόσεων ανά μεμονωμένο μηχανοκίνητο όχημα, τότε αυτός ο απολογισμός, από πράσινος, γίνεται μαύρος. Με τη βελτίωση της άνεσης και της ασφάλειας των οχημάτων, τα γαλλικά νοικοκυριά ξοδεύουν περισσότερα χρήματα για το αυτοκίνητό τους (ή για τα αυτοκίνητά τους). Από το 1970, το μερίδιο του αυτοκινήτου στον προϋπολογισμό τους έχει σχεδόν διπλασιαστεί, τόσο σε αξία όσο και σε όγκο, και είναι πλέον ίσο με το μερίδιο της διατροφής (14% των δαπανών των νοικοκυριών το 2001). Εστω κι αν χρειάζεται πολύ λιγότερη βενζίνη για την κίνηση ενός αυτοκινήτου, ο στόλος των αυτοκινήτων έχει διπλασιαστεί, ξεπερνώντας σήμερα τα 28 εκατομμύρια οχήματα. Σε τελική ανάλυση, η αύξηση του αριθμού των οχημάτων, η οποία οφείλεται κατά κύριο λόγο στις τεχνολογικές βελτιώσεις που τα καθιστούν ελκυστικά, αυξάνει τον αριθμό των χιλιομέτρων που διανύονται (+23,6% μεταξύ 1990 και 2006), την κατανάλωση καυσίμου που συνεπάγεται αυτή η αύξηση (+2,5%), καθώς και τις εκπομπές αερίων που συμβάλλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου (+10%)(1). Ετσι, παρά το γεγονός ότι οι κινητήρες των οχημάτων μας είναι πιο οικονομικοί, στη Γαλλία καταναλώνουμε κάθε χρόνο 270.000 περισσότερα λίτρα καυσίμου. Χάρη στις διάφορες τεχνολογίες, ο καταναλωτής ελπίζει ότι θα χρησιμοποιήσει λιγότερο καύσιμο, πόσω μάλλον που βρίσκεται σε μια συγκυρία ανόδου των τιμών. Ομως, η εξοικονόμηση που πραγματοποιείται χάρη στους «καθαρότερους» κινητήρες απορροφάται από την αύξηση των οχημάτων στους δρόμους. Ο πολιτισμός του αυτοκινήτου μεταμορφώνει τις πόλεις μας και ευνοεί την επέκταση των αστικών κέντρων, καθώς επίσης και την εμφάνιση των μεγάλων εμπορικών κέντρων τύπου mall. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, πρόκειται για επιπτώσεις που αφορούν την ίδια τη δομή των κοινωνιών μας: το αυτοκίνητο μεταμορφώνει τις κοινωνίες μας και η διάδοσή του συνοδεύεται από την εξάπλωση των ατομικιστικών συμπεριφορών και του καταναλωτισμού. Τα δίκτυα της πληροφορίας, τα οποία έχουν ως αποστολή να διευκολύνουν τη ροή της κυκλοφορίας, αποτελούν άλλη μία -ψεύτικη- ελπίδα. Οταν ο αριθμός των κυκλοφορούντων οχημάτων είναι σταθερός, ο περιορισμός των μποτιλιαρισμάτων συνεπάγεται τη μείωση της σπατάλης χρόνου και καυσίμων. Ομως, η βελτίωση των υποδομών προσελκύει περισσότερα οχήματα στους δρόμους, αυξάνοντας τη συνολική κατανάλωση βενζίνης και... δημιουργώντας νέα μποτιλιαρίσματα. Ετσι, το αυτοκίνητο αποτελεί έναν από τους ελάχιστους τομείς, του οποίου οι εκπομπές CO2 δεν έχουν ουσιαστικά μειωθεί από τα μέσα του 20ού αιώνα. CEDRIC GOSSART (1) «La consommation d'energie et les emissions polluantes liees aux deplacements», ιστοσελίδα του υπουργείου Οικολογίας, Ενέργειας, Αειφόρου Ανάπτυξης και Θάλασσας-Παρατήρηση και στατιστικές του περιβάλλοντος.

Διαβάστε περισσότερα...

Εναλλακτικές ομάδες αγροτών και καταναλωτών...

Τον Οκτώβριο του 2010 στο Κάσελ δημιουργήθηκε για πρώτη φορά στη Γερμανία το «Δίκτυο αλληλέγγυας αγροτικής οικονομίας» από οικολόγους-φάρμερ και καταναλωτές στα πρότυπα του αμερικανικού κινήματος Community Supported Agriculture.
Συγκεκριμένα πρόκειται για ‘σύμβαση αλληλεγγύης παραγωγών και καταναλωτών’: μία αγροτική μονάδα οικολογικής παραγωγής εγγυάται την αποκλειστική προμήθεια των προϊόντων της σε τουλάχιστον 50 νοικοκυριά. Το κάθε νοικοκυριό πληρώνει προκαταβολικά από 120 μέχρι 150 ευρώ μηνιαία τον αγρότη για την κάλυψη των εξόδων παραγωγής, επεξεργασίας και διάθεσης των προϊόντων.
Δύο είναι οι βασικές προϋποθέσεις: το αγρόκτημα πρέπει να είναι οικολογική μονάδα κοντά στους καταναλωτές (όχι πάνω από 200χλμ.)
Δεύτερον, ο καταναλωτής (νοικοκυριό) παραλαμβάνει μία φορά την εβδομάδα τα αγροτικά ή και επεξεργασμένα προϊόντα π.χ. λαχανικά, αυγά, κρέας, γιαούρτι, ψωμί είτε στο σπίτι του, είτε σε μια κοινή διεύθυνση για όλους τους καταναλωτές της περιοχής που συνδέονται με ‘σύμβαση αλληλεγγύης’.
Το «Δίκτυο αλληλέγγυας αγροτικής οικονομίας» διαθέτει μέχρι στιγμής 21 μεγάλα αγροκτήματα σε ολόκληρη τη Γερμανία.
Με το δίκτυο αυτό οι καταναλωτές προμηθεύονται φρέσκα, υγιεινά, αγροτικά προϊόντα και τρόφιμα από την περιοχή.
Επίσης ξέρουν πώς καλλιεργούνται ή πώς παρασκευάζονται καθώς μπορούν κάθε στιγμή να επισκεφθούν το αγρόκτημα. Ενισχύουν τις παραδοσιακές και τοπικές ποικιλίες σε φρούτα, λαχανικά και κρέας.
Και το σημαντικότερο συνδέονται προσωπικά με τον παραγωγό και το προϊόν που απολαμβάνουν.
Μαθαίνουν να σέβονται τη γη, το περιβάλλον και εξασφαλίζουν καλύτερες και ηθικότερες συνθήκες εκτροφής για τα ζώα.
Από την άλλη οι αγρότες ή οι φάρμερ έχουν λιγότερο άγχος, διότι δεν εξαρτώνται τα προϊόντα τους από τις τιμές της αγοράς, δεν ενδιαφέρονται για επιδοτήσεις και ότι συνεπάγεται με αυτές, ξέρουν για ποιούς παράγουν και έχουν διασφαλισμένη την αγορά των προϊόντων τους.
Δίκτυα αλληλέγγυας αγροτικής οικονομίας υπάρχουν επίσης στη Γαλλία, την Αυστρία και την Ιαπωνία. Μήπως είναι καιρός να έρθουν και στην Ελλάδα;

Πηγή: Deutsche Welle

Διαβάστε περισσότερα...

Χτίσε τα πιστεύω σου...

Οι πεποιθήσεις αποτελούν τον βασικό κορμό της φιλοσοφίας μας και προσδιορίζουν τον τρόπο που βλέπουμε τον εαυτό μας και το περιβάλλον μας. Χωρίς να το συνειδητοποιούμε, αποτελούν τη δική μας ατομική πραγματικότητα. Μια πληθώρα καλών και κακών πεποιθήσεων ασκούν την επιρροή τους κάθε μέρα στη ζωή μας. Μην αφήνεις λοιπόν την ύπαρξή σου να πορεύεται σε δρόμους κακοτράχαλους και δυσάρεστους εξαιτίας ακατάλληλων πιστεύω. Φέρε τα στην επιφάνεια, ξεσκόνισέ τα και χτίσε τα προσεκτικά από την αρχή, αν χρειαστεί. Όπως ακριβώς θα ανανέωνες ένα παλιό σπίτι: κάποια δωμάτια ίσως χρειαστεί να γκρεμιστούν για να χτιστούν άλλα στη θέση τους. Τι καλύτερο λοιπόν από το να υπενθυμίζεις στον εαυτό σου κάθε ημέρα ότι:

• Κάθε εμπόδιο στη ζωή σου μπαίνει για να σε προστατέψει από κάτι κακό.
• Υπάρχει πάντα μια λύση για όλα.
• Κανείς δεν είναι φτιαγμένος να πνίγεται σε μια κουταλιά νερό.
• Η πίστη κινεί βουνά.
• Το υποσυνείδητό σου θα απελευθερώσει τις ικανότητές σου την κατάλληλη χρονική στιγμή.
• Είσαι ο καλύτερος φίλος του εαυτού σου, άρα ξέρεις καλύτερα από τον καθένα πώς να σε υποστηρίξεις.
• Ο φόβος είναι η φυσική μας προστασία από τον κίνδυνο και τίποτε άλλο.
• Αύριο ξημερώνει μια διαφορετική ημέρα.
• Το γέλιο προσθέτει χρόνια στη ζωή.

Πηγή: http://www.goldenmag.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 21 Αυγούστου 2011

Όσο είχα χρόνο...


Τον γοήτευε το μυστήριο του Χρόνου.. Ένα φυσικό μέγεθος (αλήθεια έτσι είναι;), μια παράμετρος, της τετραδιάστατης αντίληψής, από τα περισσότερο μελετημένα, μα και από τα λιγότερα κατανοητά..
Τον χώρο μάθαμε να τον ορίζουμε, να τον οριοθετούμε, να κινούμαστε μέσα στις τρεις διαστάσεις του..Μα το Χρόνο..
Μονοσήμαντη φαίνεται να είναι η διαδρομή μας μέσα σ’ εκείνον.. Μέσα του βρισκόμαστε, σαν σε ένα ποτάμι, και μόνο προς τα μπρος μας πάει.. Δε μπορούμε να βγούμε, δεν μπορούμε να πάμε πιο αργά, ούτε πιο γρήγορα. Ούτε πιο πίσω, ούτε να κάμουμε άλμα προς τα μπρος.. Μια και αυτό θα προϋπέθετε ότι θα βγούμε από το χρόνο, που είναι κάτι αδύνατο.. Στην παρούσα τουλάχιστον χρονική στιγμή, στην εποχή που ζούμε..
Κι ο Χρόνος.. Είναι ένα από εκείνα τα μεγέθη, όπου μετριούνται συνέχεια στις «αναπτυγμένες» κοινωνίες.. Ρολόγια παντού, ραντεβού, έτη, μήνες, χρόνος για δουλειές, για διακοπές, για γιορτές, για πορείες, για δελτία ειδήσεων, για διαλέξεις, για ηρεμία, για διασκέδαση, για υποχρεώσεις, για απομόνωση, για κοινωνικές συναναστροφές, για ύπνο, για ξύπνιο, για θρησκευτικά, οικογενειακά, πολιτικά, πολιτιστικά και άλλα καθήκοντα, για μας, για άλλους, για Πρέπει και για θέλω μας ίσως, για διάβασμα, για σκότωμα, και τελικά όλα με τη μέτρηση εκείνου καθορίζονται..
Στιγμές είναι όσα έχουμε.. Στιγμές που δεν ξέρουμε πόσες είναι..Μα ξέρουμε πως είναι συγκεκριμένες σ’ αυτή τη διάσταση..
Όπως είχε πει κάποιος φίλος.. «Αλήθεια, μήπως ξέρουμε πόσα καλά καλοκαίρια μας μένουν ακόμα..;». Και τελικά είναι κάτι που σπαταλάμε, και σκοτώνουμε..
Χωρίς να σκεφτούμε..Πως όσα λεφτά και να βγάλει κανείς, όσο και να δουλέψει, έστω κι ένα εκατομμύριο ευρά να 'χει το μήνα, τη βδομάδα..
Μπορεί να αγοράσει έστω μια μέρα..; Μια ώρα έστω, απ’ όσες πέρασε ευρά για ν’ αποκτήσει..; Μπορεί να αγοράσει έστω και μια στιγμή από το χρόνο που άφησε πίσω..; Όχι..; Τότε γιατί..; Γιατί ν’ ανταλλάσει με 600 ευρά, ένα μήνα.. Εκείνο το μήνα που φέρνει το τέλος πιο κοντά..;
Ένα τέλος που δεν ξέρει πότε θα έρθει τον καθέναν για να βρει..;
Γιατί έτσι μας ‘μάθαν..; Γιατί έτσι «Πρέπει»..; Για να μπορέσει να φάει για να ζήσει..; Ναι… Αλλά Ζει..; Η απλά επιβιώνει, για να σκοτώσει ένα απόγευμα ακόμα μπρος στο χαζοκούτι της τηλε-βλάκωσης..; Αυτό θέλουμε..; Αν είναι επιλογή μας ας το κάνουμε..
Μα καλό είναι να Θυμόμαστε τα λόγια του πιο γνωστού ήρωα της αρχαιότητας, του Αχιλλέα, όταν τον βρήκε ο Οδυσσέας στον Άδη..
"Μη μου μιλάς καταπραϋντικά για τον θάνατο, ένδοξε Οδυσσέα. Θα προτιμούσα να υπηρετώ ως μισθοφόρος κάποιου άλλου, παρά να είμαι ο αφέντης των νεκρών που χάθηκαν."
Γιατί αν και ήταν ο μεγαλύτερος, ο πιο δοξασμένος ήρωας του κόσμου του, λαχταρούσε αυτό που δεν μπορούσε να ξαναποκτήσει..
Μια μέρα, μια ώρα, που Σπατάλησε, για να τη Ζήσει..
Εμείς πού τις έχουμε, τι τις κάνουμε..; Μήπως αφήνουμε να μας πάρουν την Ουσία..; Στο όνομα δουλειών, ΔΝΤιών, επιβιώσεων, υποχρεώσεων, "πρέπει" και αγκυλώσεων..; Εύχομαι απλά, σαν θα τελειώσει ο χρόνος μας και πάμε στο αλλού, όποιο και να ‘ναι, να μπορούμε να πούμε..
«Ναι ίσως μου λείπει το εκεί, Μα το Έζησα...Όσο είχα Χρόνο..»

Πηγή: http://kdialogoi.blogspot.com/

Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο 20 Αυγούστου 2011

Η ΔΕΗ «ξεριζώνει» την Ποντοκώμη...


Μέσα στους επόμενους μήνες θα κηρυχτεί η αναγκαστική απαλλοτρίωση της Ποντοκώμης, του δήμου Κοζάνης. Το χωριό θα μετεγκατασταθεί λόγω της ύπαρξης πλούσιου κοιτάσματος λιγνίτη στο υπέδαφος, το οποίο προτίθεται να εκμεταλλευτεί η ΔΕΗ για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών της χώρας.
Ο δήμαρχος της περιοχής, Λάζαρος Μαλούτας, ο εντεταλμένος δημοτικός σύμβουλος για θέματα μετεγκαταστάσεων, Δημήτρης Μαυροματίδης και η νομική σύμβουλος, Πολυτίμη Φαρμάκη, ως συνεργάτης της ΑΝΚΟ ενημέρωσαν τους κατοίκους του χωριού αναφορικά με τη μετεγκατάσταση και τη διαδικασία ανάρτησης των κτηματολογικών πινάκων από την Επιθεώρηση Μεταλλείων Βορείου Ελλάδας.
Στο μεταξύ, η ΔΕΗ δεσμεύτηκε να στηρίξει τους κατοίκους της Μαυροπηγής Κοζάνης, των οποίων τα κτίσματα κρίθηκαν ακατάλληλα για χρήση, εξαιτίας του ρήγματος, καταβάλλοντας -μεταξύ άλλων- ενοίκιο για να κατοικήσουν σε άλλη περιοχή. Σημειώνεται πως 62 κτίσματα του οικισμού, από τα συνολικά 265, κρίθηκαν ακατάλληλα.

Πηγή: Εφημερίδα Ελευθεροτυπία

Διαβάστε περισσότερα...

Τι θα έλεγε για όσα συμβαίνουν στην περιοχή μας αν ζούσε η Σαπφώ Νοταρά...

Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 19 Αυγούστου 2011

Σκοτείνιασε ακόμη και η πανσέληνος του Αυγούστου από τη σκόνη τέφρας και κάρβουνου...


Ο Διευθυντής κύριος Αποστολίδης συνεχίζει το βρώμικο «έργο» του σκορπίζοντας σκόνη από τέφρα και κάρβουνο σε όλη την περιοχή και σκοτεινιάζοντας ακόμα και την πανσέληνο του Αυγούστου!
Ο κύριος Αποστολίδης αποδεικνύει με κάθε τρόπο πως η καριέρα του είναι πιο σημαντική και πιο πάνω από την υγεία, τους κατοίκους, τις ζωές των μικρών παιδιών και το περιβάλλον !!!
Για πιο λόγο να μην λειτουργούν οι ταινιόδρομοι σε φυσιολογικούς ρυθμούς όλες της ώρες της ημέρας και της νύχτας και κάθε φορά, ειδικότερα στα κρυφά και τις νυχτερινές ώρες να ξεφεύγουν από τα όρια καλύπτοντας με σκόνη την περιοχή !!!
Ο κύριος Δήμαρχος Κοζάνης μήπως θα πρέπει να αφήσει προς το παρόν και για λίγοτις προκλήσεις του στόχου «20 – 20 – 20» και τις μελλοντικές στρατηγικές επενδύσεις στις Α.Π.Ε. και να ενδιαφερθεί και ευαισθητοποιηθεί για τα σοβαρά και άμεσα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι όλο τον χρόνο από την μη σωστή και προβλεπόμενη λειτουργία του ΑΗΣ Αγίου Δημητρίου και όχι μόνο!
Ο κύριος Περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας μήπως θα πρέπει να σταματήσει να ρίχνει ταπρόστιμα – σούπα και να περάσει σε πιο δραστικά μέτρα, όπως την απαίτηση για σεβασμό από τον Διευθυντή Αποστολίδηπρος την υγεία των κατοίκων και το περιβάλλον ή και στην απαίτηση ακόμα για αντικατάσταση του Διευθυντή και των συνεργατών του από την Επιχείρηση με ανθρώπους που θα σέβονται πραγματικά τα αυτονόητα ανθρώπινα δικαιώματα και το Περιβάλλον!
Αλλιώς θα πρέπει να περάσουμε σε μελλοντική αυτονόητη αντικατάσταση ανθρώπων σε όλους τους βαθμούς Αυτοδιοίκησης.

Υ.Γ. Και που να δείτε τι συμβαίνει με την τέφρα στον ΑΗΣ Αγίου Δημητρίου, ιδίως της νυχτερινές ώρες !!!

ΤΟΠΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΝΕΩΝ ΕΛΛΗΣΠΟΝΤΟΥ ΚΟΖΑΝΗΣ
ΤΟΜΕΑΣ ΥΓΕΙΑΣ – ΤΟΜΕΑΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ : ΠΕΜΠΤΗ 18 – 08 – 2011

web site: neoiellispontou.blogspot.com
Facebook: Neoi ellispontou
Facebook: Νέοι εν δράση
e-mail: neoiellispontou1@yahoo.gr
Fax: 2461094516

Διαβάστε περισσότερα...

Ακατάλληλα τα 62 από τα 265 κτίσματα της Μαυροπηγής...

Τις σοβαρές ζημίες (ρωγμώσεις) που έχουν υποστεί τα κτίσματα της Μαυροπηγής, τοπική κοινότητα του δήμου Εορδαίας, από τη δραστηριότητα του ομώνυμου ορυχείου της ΔΕΗ, έρχεται να επιβεβαιώσει η ολοκλήρωση του ελέγχου των κτισμάτων της Μαυροπηγής από συνεργεία μηχανικών της περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας και του Τομέα Αποκατάστασης Σεισμοπλήκτων (ΤΑΣ), που με εντολή της περιφέρειας πραγματοποίησαν νέα αυτοψία στα κτίσματα του οικισμού.
Ο απολογισμός των ελέγχων αναφέρει ότι ως μη κατοικήσιμο χαρακτηρίζεται το 23,4% των κτισμάτων του οικισμού, καθώς σε 62 ανέρχονται τα κτίσματα που κρίνονται ακατάλληλα προς κατοίκηση από το σύνολο των 265 κτισμάτων του οικισμού της Μαυροπηγής, όπως ανέφερε στον «Π» ο αντιπεριφερειάρχης της περιφερειακής ενότητας Κοζάνης Γιάννης Σόκουτης.
Ερωτηθείς σχετικά ο κ. Σόκουτης ανέφερε ότι εκτός από το σεβαστό αριθμό κτισμάτων της Μαυροπηγής που κρίνονται «ακατάλληλα για χρήση», ακατάλληλο κρίνεται επίσης το κτίριο στο οποίο στεγάζεται το Δημοτικό Σχολείο Μαυροπηγής, γι’ αυτό και απέστειλε σχετική επιστολή προς τον Οργανισμό Σχολικών Κτιρίων (ΟΣΚ) και στο δήμο Εορδαίας, με την οποία ενημερώνει για την ανάγκη λήψης μέτρων για την μεταστέγαση του σχολείου από τη νέα σχολική χρονιά, για λόγους ασφάλειας των μαθητών. Σοβαρές ζημίες όμως διαπιστώνονται και στο ναό του οικισμού, οπότε ο αντιπεριφερειάρχης αποστέλλει εντός των ημερών αντίστοιχη επιστολή και προς τη μητρόπολη Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας για να ενημερώσει για τις σοβαρές ζημίες που έχει υποστεί η εκκλησία του οικισμού και απειλούν την ασφάλεια των πιστών.
Ο αντιπεριφερειάρχης ανέφερε ακόμη ότι σε νέα σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε την προηγούμενη εβδομάδα στο γραφείο του, παρουσία του γενικού διευθυντή Ορυχείων της ΔΕΗ Παναγιώτη Νικολακάκου, της διευθύντριας του Λιγνιτικού Κέντρου Δυτικής Μακεδονίας Όλγας Κουρίδου και της δημάρχου Εορδαίας Παρασκευής Βρυζίδου, ενημέρωσε για τα παραπάνω αποτελέσματα των ελέγχων στο σύνολο των κτισμάτων του οικισμού. Ταυτόχρονα ενημέρωσε και επίσημα- εγγράφως, τη διοίκηση της ΔΕΗ γα τα αποτελέσματα των ελέγχων, με την οποία ζήτησε να ενημερωθεί για τις ενέργειες στις οποίες πρόκειται να προβεί η ΔΕΗ για την ασφάλεια των κατοίκων των κτισμάτων που έχουν χαρακτηριστεί ακατάλληλα προς κατοίκηση.
Ο κ. Σόκουτης σημείωσε ότι η ΔΕΗ απάντησε ήδη ότι ισχύουν όσα έχουν συμφωνηθεί, ότι δηλαδή η επιχείρηση θα καταβάλλει στους ιδιοκτήτες των κτισμάτων που έχουν κριθεί ακατάλληλα το 50% της εκτιμώμενης αξίας τους και το υπόλοιπο θα καταβληθεί με την ολοκλήρωση της απαλλοτρίωσης του οικισμού της Μαυροπηγής. Μάλιστα η συμφωνία αυτή θα επιβεβαιώνεται και με ιδιωτικό προσύμφωνο, ενώ σε περίπτωση που καθυστερήσει η καταβολή του 50% της αξίας των κτισμάτων θα καταβάλλει το κόστος του ενοικίου σε όσους εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Σημείωσε δε ότι η ΔΕΗ διαμηνύει ότι αντίστοιχη διαδικασία θα τηρηθεί και για όσα κτίσματα χαρακτηριστούν ακατάλληλα στο αμέσως προσεχές διάστημα, αφού πρόκειται για δυναμικό φαινόμενο (σε εξέλιξη), με βάση τα λεγόμενα των επιστημονικών φορέων που παρακολουθούν τα ρήγματα που εντοπίζονται πλησίον του ορυχείου και ευθύνονται για τις ρωγμώσεις των κτισμάτων του οικισμού.
Συγκεκριμένη απόφαση ωστόσο πρόκειται να ληφθεί στη συνεδρίαση που θα πραγματοποιήσει το διοικητικό συμβούλιο της ΔΕΗ στην περιοχή μας στις 8 Σεπτεμβρίου.
Υπενθυμίζεται ότι στις 8 Αυγούστου τα κτίσματα της Μαυροπηγής που είχαν κριθεί μη κατοικήσιμα ανέρχονταν σε 44 ωστόσο τότε είχαν ελεγχθεί 218 από το σύνολο των 265 κτισμάτων του οικισμού.

Πηγή: Εφημερίδα Πτολεμαίος - Ρόη ΒΑΣΒΑΤΕΚΗ

Διαβάστε περισσότερα...
 
back to top