Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

Εκδήλωση στην Ποντοκώμη Συζήτηση με θέμα την ανάπτυξη...

Με κύριο εισηγητή τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη, πραγματοποιήθηκε εκδήλωση στην Ποντοκώμη, με θέμα την αναπτυξιακή διάσταση της αρχιτεκτονικής και του πολιτισμού.
Την εκδήλωση διοργάνωσε ο Δήμος Κοζάνης με αφορμή την μετεγκατάσταση της Ποντοκώμης, ενώ συνδιοργανωτής ήταν ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ποντοκώμης.
Ο Πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Ποντοκώμης κ. Ιωσήφ Μιχαηλίδης και ο Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου κ. Αβραάμ Μιχαηλίδης, επεσήμαναν την αναγκαιότητα της μετεγκατάστασης σε έναν οικισμό με ταυτότητα και χαρακτήρα.
Ο Δήμαρχος Κοζάνης κ. Λάζαρος Μαλούτας, στην παρέμβασή του τόνισε τον βασικό ρόλο της αρχιτεκτονικής και του πολιτιστικού αποθέματος στην ανάπτυξη και το νέο οικονομικό μοντέλο του Δήμου, ενώ δήλωσε με έμφαση ότι ο νέος οικισμός θα πρέπει να έχει αναπτυξιακή διάσταση και να αποφευχθούν τα λάθη που έγιναν σε προηγούμενες μετεγκαταστάσεις.
Ο κ. Χαραλαμπίδης στην εισήγησή του, δήλωσε γοητευμένος με την ιδέα της αξιοποίησης της πολιτιστικής κληρονομιάς στο σύνολο των πολιτισμών που συνθέτουν το νέο Δήμο Κοζάνης και τόνισε την ανάγκη μιας γενναίας πολιτικής διόρθωσης της αισθητικής της πόλης, στην οποία θα αποτυπώνεται η ιστορία της και η σύγχρονη αρχιτεκτονική.
Με την ολοκλήρωση της ομιλίας ακολούθησε δημιουργική συζήτηση και τοποθετήσεις των καλεσμένων με μια σειρά από προτάσεις που αφορούσαν το θέμα της αξιοποίησης του πολιτισμού ως μέσον ανάπτυξης.

Πηγή Εφημερίδα Πτολεμαΐος

Πατώντας στο διαβάστε περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε ένα απόσπασμα της ομιλίας του Μιχάλη Χαραλαμπίδη στην Ποντοκώμη Κοζάνης με θέμα:
Η ΑΝΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΗΜΕΡΙΑ
Η Πρόκληση του Νέου Οικισμού


Η ιδέα της δημιουργίας μιας νέας πόλης στην Θράκη με το όνομα Ρωμανία δεν ήταν μόνο μια πολεοδομική αρχιτεκτονική πρόταση. Μια απάντηση στα φαινόμενα των μεταναστεύσεων και προσφυγοποιήσεων. Μια πρόταση ανάπτυξης στην περιοχή του κόσμου με το μεγαλύτερο γεωοικονομικό ενδιαφέρον. ‘Ήταν κάτι βαθύτερο.
Ήταν η εκπαίδευση των Ελλήνων στην ομορφιά, την φιλοκαλία όταν επί δεκαετίες αντιεκπαιδεύονταν στην ασχήμια και το Κιτς.
Η εκπαίδευση, η επιμόρφωση για μια σύγχρονη παραγωγική, δημιουργική οικονομία όπου η ομορφιά του φυσικού και του αρχιτεκτονικού τοπίου θα ήταν σε διάλογο με την έρευνα, την καινοτομία, τις οικολογικές θεματικές. Την περίοδο που η πολιτική και η οικονομία ως Απάτη, τα Golden Boys της Αντιπολιτικής σας Αντιεκπαίδευαν στον τζόγο, στην οικονομία καζίνο και σας έκανα Σίσυφους.
Ήταν η εκπαίδευση στην Ελληνικότητα όταν ο εγχώριος Μισελληνισμός συκοφαντούσε και επιτίθονταν σε ένα ιστορικό πολιτισμό που εκπολίτισε και Εξανθρώπισε τον κόσμο.
Ήταν ένα μάθημα υψηλής ατομικής, συλλογικής και δημόσιας ηθικότητας.
Το πώς μια ιδέα χωρίς οικονομικά στηρίγματα, κεφάλαια εμπνεόμενη από ιδανικά αγάπης προς την Πόλη, την Πατρίδα, τον Συνάνθρωπο μπορεί να επηρεάσει και να προκαλέσει το ενδιαφέρον Ευρωπαϊκών και Αμερικανικών Αρχιτεκτονικών και Πολεοδομικών σχολών και να συγκεντρώσει την μεγαλύτερη πλειοψηφία που συγκέντρωσε ποτέ μια πρόταση νόμου στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Ήταν το πλέον υψηλό ηθικό παράδειγμα μιας εθελοντικής, μη Κυβερνητικής προσφοράς, μίας ομάδας ανθρώπων που καταγράφει η μεταπολίτευση.
Ήταν η απάντηση στις νέες Ευρωπαϊκές συνθέσεις και οσμώσεις, στην ακρωτηριασμένη, φοβική, εγωιστική Ευρώπη του Karlo Magno.
Σε μια άλλη Ευρωπαϊκή αλλά και Αμερικανική και Ασιατική χώρα η εμπειρία, η ιδέα της Ρωμανίας θα ήταν θέμα στις εισαγωγικές για το Πανεπιστήμιο Εξετάσεις.
Εδώ Τούρκο Μπαρόκ κυνικές και αμαθείς, γελοίες ομάδες προτείνουν στα νέα παιδιά θέματα με ήρωα έναν δημιουργό μιας ιδεολογίας του θανάτου τον Κεμάλ, που παράγει ακόμη θάνατο.
Την μεγάλη αυτή ιδέα που υιοθέτησε με μεγάλο ενθουσιασμό το Ελληνικό Κοινοβούλιο – Δέστε το βιβλίο μου Πόλεων και Τόπου Παιδεία – ακύρωσε ο Κυβερνητικός λεγόμενος Θίασος του εξερχόμενου εκ του παντελονιού ενός Ευρώ και της πλαστικής σακούλας προς τον Μπούς. Το Μοιραίο για το Ελληνισμό δίδυμο Σημίτης – Γ.Α.Π..
‘Έβαλαν και έναν δύο τρεις «Ποντίους» Εσατζήδες να με συκοφαντούν. Κοινοί έμμισθοι χαφιέδες χειρότεροι από αυτούς των δεκαετιών των πέτρινων χρόνων 1950 - 1970. Ταυτόχρονα τσιμεντοποίησαν το Φάληρο, την Αττική και καταχρέωσαν την Χώρα φορώντας την για λίγες Αυγουστιάτικες μέρες «τα Αρχαία της τα Λούσα» όπως λέει ο Νίκος Γκάτσος.
Με αφορμή την προγραμματισμένη χρόνια πριν μετεγκατάσταση του οικισμού Κλείτος μπήκα σε μια συνομιλία μαζί σας, με τους Τοπικούς Θεσμούς. «Δεν έγινε η Ρωμανία σκέφθηκα αλλά ίσως μπορέσουμε μέσα από το Κλείτος να δώσουμε ένα παράδειγμα πολεοδομικών και αρχιτεκτονικών συστημάτων ποιότητας» που είναι η απάντηση στις σημερινές προκλήσεις. Κλειτούπολη ονόμασα τον Νέο Οικισμό. Ο αρχικός ενθουσιασμός χάθηκε στους σκουριασμένους μηχανισμούς και διαδρόμους του ΚΚΚΑΣΟΡ. Έμαθα δημιούργησαν τελικά ένα πρότυπο ασχήμιας.
Τα μεταπολιτευτικά Κόμματα μη Κόμματα, τα Πανεπιστήμια, τα Σχολεία εμπνέονταν από μια θεμελιώδη ιδεολογία. Την ιδεολογία της ασχήμιας. Δίδασκαν επί πενήντα χρόνια την λέξη ασχήμια όχι την λέξη Φιλοκαλία και την διδάσκούν ακόμη.
Μετά από αυτήν την κακή εμπειρία σας θεωρούσα χαμένους, πεθαμένους. Η πρόταση του Δημάρχου για την σημερινή συζήτηση με θέμα την μετεγκατάσταση της Ποντοκώμης και τον νέο οικισμό με έκανε να σκεφθώ ότι είστε ζωντανοί.
Η συζήτηση για τον νέο οικισμό δεν περιορίζεται στην Ποντοκώμη. Αν μείνετε σε αυτήν την προσέγγιση θα αντιμετωπίσετε πολλούς εγκλωβισμούς κύρια από παλαιομοδίτικες και ανεπαρκείς πολεοδομικές, αρχιτεκτονικές αντιλήψεις που προκάλεσαν πολύ κακό στην χώρα και στην περιοχή σας. Προκάλεσαν επίσης πολύ ασχήμια για την Πόλη και πλούτο για ορισμένους.
Η συζήτηση για το νέο οικισμό είναι μια συζήτηση για την Κοζάνη. Για την Πολεοδομική, Χωροταξική, Αρχιτεκτονική Επαναθεμελίωση της ώστε να ξαναγίνει Κοζάνη. Εδώ και χρόνια έχει μεγάλη αλλοίωση του αρχιτεκτονικού DNA της. Είναι μια πρώην Κοζάνη. Μια μη Πόλη - Αντίπολη λέει η σύγχρονη Πολεοδομία.
Είναι μια συζήτηση για μία Πολυκεντρική Κοζάνη. Μία Πόλη Πόλεων και Χωριών. Πολλών Κέντρων. Η δημιουργία υψηλών αισθητικά νέων Κέντρων θα επιτρέψει παρεμβάσεις στο ακρωτηριασμένο από την Ασχήμια Κέντρο της πόλης της Κοζάνης.
Είναι ένας σχεδιασμός για την ανάκτηση της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς και ταυτότητας της περιοχής. Μόνον οι Τόποι, οι Πόλεις που θα ανακτήσουν την κληρονομιά και την ταυτότητα τους μπορούν να σταθούν στην Παγκοσμιοποίηση. Διαφορετικά αποτελούν φτωχές, χωματερές της Παγκοσμιοποίησης.
Παγκόσμιο παράδειγμα, πρότυπο το Κέντρο της μη Αθήνας που δημιούργησε η πλέον ανίκανη και διεφθαρμένη στον Κόσμο πολιτική τάξη, πολιτική κάστα. Όλοι αυτοί οι λεβέντες του χρεοβόρου και δανειοδοτούμενου καριερισμού.
Τι θα είναι ο νέος Οικισμός; Μια αρμονική συνύπαρξη της Κληρονομιάς, της Ταυτότητας, της Φιλοκαλίας, της Τυπικότητας, της Δημιουργικότητας, των Νέων Τεχνολογιών. Δεν θα είναι μόνο Ποντιακός θα είναι και Μακεδονικός. Μία επιστροφή της Ελληνικότητας. Ιστορικά η Ελληνικότητα είναι συνώνυμη της Οικουμενικότητας, του Εκπολιτισμού και του Εξανθρωπισμού.
Κυρίως όμως θα είναι η αρχή μίας μεγάλης ηθικής αναγέννησης ενός Τόπου, μιας Πόλης, μίας Κοινωνίας. Η δική σας.
Αποτελεί έκφραση παρακμής, δουλείας να ζείτε μέσα σε αυτήν την ασχήμια. Πώς είναι δυνατόν οι απόγονοι των Κοζανιτών, των Μακεδόνων που πρωταγωνίστησαν στην Αρχιτεκτονική αναγέννηση των Πόλεων της Κεντρικής Ευρώπης να αποδέχονται, ορισμένοι θαυμάζουν και υπερασπίζονται ακόμη και σήμερα, αυτήν την ασχήμια.
Όπως και οι Απόγονοι των Αρχιτεκτόνων – Μαστόρων Ποντίων. Τι Ντροπή!!!
Τι Ύβρης!!!
Από το νέο παράδειγμα του νέου Οικισμού, από την Κοζάνη θα πάμε στην αναγέννηση του Βοίου. Αυτή ήταν η δεύτερη σκέψη μου. Δεκαετίες πριν αγωνίσθηκα, δεν είχα όμως συνομιλητές για τα «Πολλά Πήλια της Ελλάδας». Γι’ αυτό όχι απλώς χάρηκα αλλά συγκινήθηκα όταν άκουσα ότι τα αετώματα στα σπίτια των οικισμών του Βοίου ήταν Έκφραση, Εκδήλωση ελευθερίας την βάρβαρη Οθωμανική περίοδο.
Ο νέος οικισμός αποτελεί μια μεγάλη ιστορικού τύπου πρόκληση για τον τόπο σας. Απαιτεί μια Περιφερειακή, Τοπική συνείδηση. Όχι κομματική γιατί κόμματα δεν υπάρχουν. Γιατί οι εναπομείνασες κάστες είναι υπόλογες, ένοχες, κατηγορούμενες στο εδώλιο.
Αποτελεί μια μεγάλη πρόκληση για την Δ.Ε.Η. για μια Νέα Δ.Ε.Η. όχι την «ιδιωτικοδημόσια» όπως θα την ονόμαζε ο Κωνσταντίνος Καραβίδας.
Ο δρόμος της Τοποφιλίας και της Φιλοκαλίας όπως τον ονομάζω είναι ο δρόμος του Εκπολιτισμού και της ευημερίας.
Ανακτώντας την μνήμη σας θα συνδεθείτε με δυο μεγάλα σύμβολα, δυο συναγωνιστές και φίλους της Ελληνικής Παλιγγενεσίας. Τον Πόντιο Αλέξανδρο Υψηλάντη και τον Μακεδόνα Γεώργιο Λασσάνη. Όπως και έναν μεγάλο Έλληνα Μακεδόνα και Πόντιο τον Ίωνα Δραγούμη από το Βόιο ακριβώς.
Η έξοδος από την χρεοκατάθληψη, την Δανειοαρώστεια, την κακιστοκρατία θα έρθει μέσα από αυτούς τους δρόμους, τους νέους ορίζοντες. Αν ακολουθούσαμε αυτούς τους δρόμους - όπως σας πρότεινα δεκαετίες τώρα – θα είμασταν «το Πρυτανείο της Οικουμένης». Μπορούμε όμως κατά την γνώμη μου εύκολα να γίνουμε.
Ακολουθείστε ως Κοζανίτες αυτόν τον δρόμο και η ιστορία θα σας δικαιώσει. Θα αφήσετε κάτι αξιόλογο στις Νέες Γενιές. Τώρα αφήσατε ασχήμια. Δεν θα ήθελα όμως δέκα ή είκοσι χρόνια μετά να ακούσω από εσάς τις ίδιες λέξεις που άκουσα εκ των υστέρων από τους κατοίκους του Αγιόκαμπου της Θεσσαλίας.
«Αν σας ακούγαμε και σας προσκαλούσαμε στις αρχές τις δεκαετίας του 90’ τώρα θα είχαμε μια νέα όμορφη Πόλη. Δεν το κάναμε και ζούμε μέσα στην ασχήμια και την Αναρχία». Την μη πόλη θα έλεγα. Από εσάς εξαρτάται να κάνετε την Κοζάνη όπως και την Πτολεμαίδα Πόλεις

Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011

Επαναπόδοση εδαφών...



Πηγή: http://kozani.tv/

Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 28 Ιουνίου 2011

Ξεκινά η 5η μονάδα της Πτολεμαΐδας...

Σε τροχιά υλοποίησης μπαίνει η 5η μονάδα της ΔΕΗ στην Πτολεμαΐδα, ένα από τα μεγαλύτερα επενδυτικά έργα της χώρας, στην παρούσα φάση της κρίσης. Το έργο, προϋπολογισμού 1.320.000.000 ευρώ, κατασκευάζεται από τη ΔΕΗ και αναμένεται να συμβάλλει στην τόνωση της οικονομίας σε εθνικό και τοπικό επίπεδο, στην αύξηση της απασχόλησης και στην αξιοποίηση των εθνικών ενεργειακών πόρων.
Έπειτα από έξι συνεχείς αναβολές, προχθές βράδυ άνοιξαν τελικά οι προσφορές για την “Πτολεμαΐδα 5”, μεικτής ισχύος 550-660MW, με καύσιμο κονιορτοποιημένο λιγνίτη και με δυνατότητα παροχής θερμικής ισχύος 140MW για τηλεθέρμανση. Το γιγαντιαίο έργο το διεκδικούν δύο διεθνείς επιχειρηματικοί όμιλοι που συμπράττουν με ελληνικές εταιρείες, οι προσφορές των οποίων έγιναν αποδεκτές, καθώς ανταποκρίνονται στις προδιαγραφές του έργου που θέτει η ΔΕΗ. Πρόκειται για την ΤΕΡΝΑ ΑΕ, που συμπράττει με την ιαπωνική Hitachi, και για τη γαλλική Alstom, που συμπράττει με τη ΜΕΤΚΑ ΑΕ και την DAMCO Energy ΑΕ. Σύμφωνα με την ανακοίνωση της ΔΕΗ, σχετικά με το έργο “Μελέτη, προμήθεια, μεταφορά, εγκατάσταση και θέση σε λειτουργία της ατμοηλεκτρικής μονάδας Πτολεμαΐδα V” αποσφραγίστηκαν και έγιναν αποδεκτές, σε αυτή τη φάση, οι ακόλουθες δύο προσφορές:

1.Προσφορά της εταιρείας ΤΕΡΝΑ ΑΕ. Η προσφορά αφορά μεικτή ισχύ 660,0MW. Ο υποπρομηθευτής του ατμολέβητα και του συστήματος αποθείωσης καυσαερίων είναι η εταιρεία Hitachi Power Europe GmbH, ο υποπρομηθευτής του ατμοστροβίλου και της γεννήτριας είναι η εταιρεία Hitachi Ltd Ιαπωνίας και ο υποπρομηθευτής των ηλεκτροστατικών φίλτρων είναι η εταιρεία Hamon Environmental GmbH.
2.Προσφορά του ομίλου εταιρειών Alstom Power System SA, Alstom Power Systems GmbH, Alstom Hellas ΑE, METKA AE και DAMCΟ Energy ΑΕ, με επικεφαλής την Alstom Power System SA. Η προσφορά αφορά μεικτή ισχύ 598,9MW. Ο κατασκευαστής του ατμολέβητα είναι η εταιρεία Alstom Power Systems GmbH, ο υποπρομηθευτής του ατμοστροβίλου και της γεννήτριας είναι η εταιρεία Alstom Power Steam Turbines, ο υποπρομηθευτής των ηλεκτροστατικών φίλτρων είναι η εταιρεία Alstom Power India και ο υποπρομηθευτής του συστήματος αποθείωσης καυσαερίων είναι η εταιρεία Alstom Power Italia. Θα ακολουθήσει η διαδικασία αξιολόγησης των προσφορών από την αρμόδια επιτροπή αξιολόγησης της επιχείρησης.

Με ευρωπαϊκά πρότυπα
Η νέα μονάδα θα τηρεί τους πλέον αυστηρούς περιβαλλοντικούς όρους για τις εκπομπές ρύπων που προβλέπονται από την ευρωπαϊκή νομοθεσία, καθώς οι εκπομπές οξειδίων του αζώτου θα είναι μικρότερες των 200 mg/Nm3, οι εκπομπές σωματιδίων μικρότερες των 10 mg/Nm3 και οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα μικρότερες των 150 mg/Nm3. Η νέα μονάδα θα διαθέτει εξοπλισμό της πλέον σύγχρονης τεχνολογίας και θα υποκαταστήσει παλιές, ρυπογόνες και υψηλού λειτουργικού κόστους μονάδες, συμβάλλοντας σημαντικά στη βελτίωση του περιβαλλοντικού προφίλ της επιχείρησης και των περιβαλλοντικών επιδόσεων της χώρας.

Μέχρι τα τέλη του έτους οι υπογραφές
Με βάση το χρονοδιάγραμμα της ΔΕΗ, εφόσον όλα κυλήσουν ομαλά, η υπογραφή της σύμβασης και η ανάθεση του έργου μπορεί να γίνει μέχρι τα τέλη του τρέχοντος έτους, ενώ η έκδοση άδειας κατασκευής απαιτεί διάρκεια 20 μηνών. Ο χρόνος κατασκευής εκτιμάται σε πέντε χρόνια, οπότε η μονάδα θα παραδοθεί και θα “καπνίσει” το 2017. Στην κατασκευαστική περίοδο πρόκειται να εργαστούν περίπου 3.000 άτομα, γεγονός που θα δώσει μεγάλη ανάσα στους ανέργους της περιοχής, και όχι μόνον. Ήδη έχουν αρχίσει οι πρόδρομες εργασίες διαμόρφωσης του εδάφους στον χώρο ανέγερσης της μονάδας, καθώς η εργολαβία δόθηκε πριν από επτά μήνες.

Πηγή: Εφημερίδα Μακεδονία-Του Χρήστου Βήττα

Διαβάστε περισσότερα...

Η Δημιουργική πόλη...

Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 27 Ιουνίου 2011

«Αθώοι» για την ακριβότερη βενζίνη της Ε.Ε....

Την ακριβότερη βενζίνη στην Ευρώπη των 27 έχει πλέον η μοναδική χρεοκοπημένη χώρα της Ευρώπης, η Ελλάδα, αλλά η Επιτροπή Ανταγωνισμού περί άλλα τυρβάζει: Με μια απόφαση που φρόντισε να μην «διαφημίσει» (δεν εκδόθηκε καν δελτίου Τύπου για την αναγγελία της, όπως συμβαίνει κατά πάγια πρακτική της Επιτροπής!) τα δύο διυλιστήρια που ελέγχουν ασφυκτικά την αγορά «αθωώθηκαν» από βαριές κατηγορίες για καρτέλ!
Τα τελευταία στοιχεία που έδωσε την περασμένη εβδομάδα στη δημοσιότητα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δείχνουν ότι στη χρεοκοπημένη Ελλάδα, με την κατανάλωση καυσίμων να καταρρέει και τα πρατήρια, αλλά ακόμη και εταιρείες χονδρικής εμπορίας, να βάζουν «λουκέτα», πληρώνουμε την ακριβότερη αμόλυβδη βενζίνη στην Ευρώπη των 27. Τα στοιχεία (τιμές σε ευρώ/χίλια λίτρα) παρουσιάζονται στον ακόλουθο πίνακα που επεξεργάσθηκε το "Badmoney", κατατάσσοντας τις χώρες από την ακριβότερη στη φθηνότερη:

Δεν χρειάζεται να έχει κανείς διδακτορικό στην οικονομική επιστήμη, για να αντιληφθεί ότι στην πολύπαθη ελληνική αγορά καυσίμων οι τιμές δεν καθορίζονται από τις δυνάμεις της προσφοράς και ζήτησης σε περιβάλλον ελεύθερου ανταγωνισμού, αλλά από άλλες «δυνάμεις», που πιθανότατα εμπίπτουν στο πεδίο ευθύνης της «τυφλής» ελληνικής Επιτροπής Ανταγωνισμού.
Όσοι σπεύσουν να «αθωώσουν» προκαταβολικά το κύκλωμα παραγωγής και διακίνησης καυσίμων, με το έωλο επιχείρημα ότι για την άγρια κερδοσκοπία στην αμόλυβδη «φταίει» η μεγάλη αύξηση στους φόρους κατανάλωσης, καλά θα κάνουν να ρίξουν μια ματιά στο χάρτη που δημοσιεύει στην ιστοσελίδα της η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, όπου παρουσιάζεται η σχέση των συνολικών φόρων που επιβαρύνουν τη βενζίνη με τις τελικές τιμές.
Εκεί θα διαπιστώσουν με έκπληξη, ότι η φορολογική επιβάρυνση των καυσίμων στην Ελλάδα δεν είναι υψηλή, συγκριτικά με τις άλλες χώρες της Ευρώπης. Για παράδειγμα, στην Ελλάδα οι φόροι συμμετέχουν με ποσοστό 59% στην τελική τιμή, δηλαδή ακριβώς όσο και στην Γερμανία. Μόνο που, όπως φαίνεται και στον πίνακα, στην Γερμανία η τελική τιμή είναι κατά 130 ευρώ/χιλιόλιτρο φθηνότερη από την Ελλάδα, προφανώς επειδή εκεί λειτουργεί η αγορά σε πιο υγιείς συνθήκες.
Είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού ότι κάτι πάει στραβά στη λειτουργία της ελληνικής αγοράς καυσίμων, που ελέγχεται ασφυκτικά από ελάχιστους «παίκτες» (κυρίως τους καθετοποιημένους ομίλους των δύο διυλιστηρίων), με τον υγιή ανταγωνισμό να «πνίγεται» από ένα αχανές, περιοριστικό πλαίσιο, που δεν επιτρέπει καν την εισαγωγή φθηνών καυσίμων από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, ή την ανεμπόδιστη λειτουργία ανεξάρτητων εμπόρων (ακόμη και τα μεγάλα σούπερ μάρκετ ακόμη δεν έχουν καταφέρει να αναπτυχθούν στην αγορά καυσίμων της Ελλάδας!).
Τι κάνει η ανεκδιήγητη Επιτροπή Ανταγωνισμού μπροστά σε όλα αυτά τα προβλήματα της αγοράς, που καταλήγουν σε τεράστιες επιβαρύνσεις των καταναλωτών και, τελικά, της εθνικής οικονομίας, προς όφελος ελάχιστων μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων; Φροντίζει να «αθωώνει» τα διυλιστήρια, δηλαδή τους ισχυρότερους παράγοντες της αγοράς, από κατηγορίες για καταχρηστικές πρακτικές!
Τον Νοέμβριο του 2006, ο τότε πρόεδρος του ΣΥΝ, Αλέκος Αλαβάνος, είχε υποβάλει στην Επιτροπή Ανταγωνισμού μια πολύ σοβαρή καταγγελία για τα ΕΛΠΕ, που ελέγχουν τα τρία τέταρτα της αγοράς στη διύλιση, και την Motor Oil, που ελέγχει το 1/4. Μεταξύ άλλων, στην καταγγελία περιλαμβάνονταν στοιχεία που έδειχναν ότι τα δύο διυλιστήρια, από κάποια... σατανική σύμπτωση, πωλούσαν όλους τους τύπους καυσίμων, πλην της σούπερ αμόλυβδης, όπου είχαν ελάχιστη διαφορά, με την ίδια προσαύξηση επί της διεθνούς τιμής που δίνεται από το Platt's. «Το κεντρικό θέμα της καταγγελίας μας είναι ακριβώς ο προκαθορισμός των τιμών ο οποίος γίνεται με έναν σκανδαλώδη τρόπο, διότι έχουμε ταύτιση στο σύνολο σχεδόν, των τιμών των προϊόντων ανάμεσα στις δύο επιχειρήσεις, πράγμα το οποίο αντιβαίνει σε μια οικονομία που έχει ως σημαία της την έννοια του ανταγωνισμού», τόνιζε τότε ο πρόεδρος του ΣΥΝ (αναλυτικά τα στοιχεία της καταγγελίες μπορείτε να διαβάσετε εδώ: http://www.syn.gr/gr/keimeno.php?id=4229).
Με μια απόφαση που μάλλον δείχνει την αγωνία της Επιτροπής να μην... διαπιστώσει παραβάσεις δύο πανίσχυρων επιχειρηματικών ομίλων, η οποία δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα της τις ημέρες του Πάσχα, η Επιτροπή παραδίδει λευκότερους και από... περιστέρια τους δύο πανίσχυρους ομίλους των καυσίμων (όποιος αντέχει να διαβάσει ατέλειωτες σελίδες νομικών ακροβασιών χωρίς αποτέλεσμα μπορεί να ανατρέξει εδώ: http://www.epant.gr/apofasi_details.php?Lang=gr&id=312&nid=637).
Η Επιτροπή, που για την έρευνά της δεν μπήκε καν στον κόπο να χρησιμοποιήσει στοιχεία από το Platt's, αλλά χρησιμοποίησε άσχετα στοιχεία για την τιμή του μπρεντ (!), συμπεραίνει ότι υπάρχουν ορισμένες διαφορές στην τιμολόγηση μεταξύ των δύο διυλιστηρίων (ποιες, άραγε;) και πάντως η πολύ μεγάλη συσχέτιση των τιμών δεν αποδεικνύεται ότι είναι προϊόν καταχρηστικών συνεννοήσεων (καρτέλ), αλλά αποτέλεσμα «παράλληλης συμπεριφοράς» μεταξύ δύο ανταγωνιστών.
Ασφαλώς, τόσο ο κ. Ασ. Κομνηνός, που υπογράφει την απόφαση, όσο και τα λοιπά μέλη της Επιτροπής που συμμετείχαν στη διαδικασία, αλλά και η Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού, που για χρόνια ερευνούσε το θέμα, αξίζουν συγχαρητηρίων, αφού κατάφεραν να παραθέσουν ατέλειωτα νομικά επιχειρήματα, για να πείσουν ότι ο υγιής ανταγωνισμός θριαμβεύει στην αγορά καυσίμων και, ιδίως, μεταξύ των δύο εγχώριων διυλιστηρίων.
Θα είχε ενδιαφέρον ένα επόμενο «πόνημα» των άξιων υπερασπιστών του ανταγωνισμού, όπου θα μας εξηγήσουν πώς γίνεται να καταρρέει η οικονομία και η ζήτηση στην αγορά καυσίμων και να πληρώνουν οι Έλληνες ακριβότερες τιμές από τους πολύ πλουσιότερους Γερμανούς, που απολαμβάνουν μάλιστα αυτή την περίοδο ρυθμούς ανάπτυξης από τους μεγαλύτερους των τελευταίων χρόνων. Ίσως, τελικά, στην τιμή των καυσίμων στην Ελλάδα να ενσωματώνεται κάποιο κόστος επιβράβευσης των παραγόντων της αγοράς για την άψογη λειτουργία του ανταγωνισμού!

Πηγή: http://www.badmoney.gr/

Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 26 Ιουνίου 2011

«Επανάσταση» στον τομέα της ενέργειας...

«Επανάσταση» στον τομέα της ενέργειας μπορεί να φέρει μια καινοτόμος εφεύρεση. Συγκεκριμένα, μια ελληνική εταιρεία θα κατασκευάσει έναν αντιδραστήρα ψυχρής σύντηξης υδρογόνου με νικέλιο κι έτσι θα παράγεται θερμική ενέργεια.
Με αυτή τη συσκευή, που μπορεί να τοποθετηθεί σε νοικοκυριά, εργοστάσια και όχι μόνο, εξοικονομείται ενέργεια. Την εφεύρεση έκαναν δύο Ιταλοί επιστήμονες, ο Αντρέα Ρόσι και ο Σέρτζιο Φοκάρντι.
Σύμφωνα με τους κ.κ. Ρόσι και Φοκάρντι, αλλά και τον Χρήστο Στρεμμένο, καθηγητή του Πανεπιστήμιου της Μπολόνια και πρώην πρέσβη, ο οποίος συμμετέχει στην έρευνα, αυτή η ευρεσιτεχνία μπορεί να αντικαταστήσει τα ρυπογόνα καύσιμα, παράγοντας φθηνή και καθαρή ενέργεια.

Πηγή:pathfinder

Διαβάστε περισσότερα...

Γενέθλια...


3 χρόνια ύπαρξης συμπληρώνονται σήμερα για το site http://www.pontokomi.com και το blog pοntokomicom.blogspot.com. Στο διάστημα αυτό που πέρασε, προσπαθήσαμε να συμβάλουμε όσο μπορούμε στην ενημέρωση όλων σας σε θέματα περιβάλλοντος και ποιότητας ζωής, καθώς επίσης προσπαθήσαμε να αφυπνίσουμε συνειδήσεις προκειμένου να αλλάξει η υπάρχουσα κατάσταση. Τόσα χρόνια σταθήκαμε όλοι μας πολύ αφελείς ή φυγόπονοι και ανεχτήκαμε την υποβάθμιση της φύσης αλλά και διαχρονικών ανθρώπινων αξιών. Κάποτε, σημασία είχε η προσπάθεια και όχι μόνο το αποτέλεσμα. Σε μια κοινωνία όμως που διαφθείρεται όλο και περισσότερο δεν μετρά πια παρά μόνο το περίβλημα. Ανοχή. Αυτή είναι η λέξη κλειδί. Και συνήθεια. Όταν το εξωφρενικό περνάει πια απαρατήρητο και το εκκεντρικό γίνεται κανόνας, η ανοχή τα επιβραβεύει όλα και τα αναδεικνύει σε πρότυπα. Να μη σκεφτόμαστε. Αυτό είναι το ζητούμενο. Να χάσουμε την αισθητική μας και την κριτική μας ικανότητα, να χάσουμε την αξιοπρέπειά μας γιατί πρέπει να πάψουμε να είμαστε μοναδικοί, με ευαισθησίες και ιδανικά. Αυτά δεν βολεύουν κανέναν. Προσπαθήσαμε να βρεθούμε κόντρα στις "απαιτήσεις των καιρών". Αν το καταφέραμε θα το κρίνεται εσείς...
Ευχαριστούμε όλους αυτούς που μας έχουν επισκεφτεί. Κάνουμε προσπάθειες να καταφέρουμε να φανούμε άξιοι των προσδοκιών τους έτσι ώστε και να τους κρατήσουμε αλλά και να προσθέσουμε καινούριους φίλους στην διαδικτυακή παρέα μας. Κάνουμε προσπάθειες να δείξουμε τα προβλήματα της περιοχής μας προς τα έξω, να μην κλειστούμε στο καβούκι μας, στο μικρόκοσμο μας, έτσι ώστε να δημιουργήσουμε μια ευρύτερη συμμαχία προκειμένου να δώσουμε λύσεις στα προβλήματα που ταλανίζουν την περιοχή μας. Είμαστε όμως άνθρωποι και αυτό σημαίνει ότι μπορεί να κάνουμε λάθη. Αυτοί που δεν προσπαθούν δεν κάνουν λάθη.Λάθη στη συμπεριφορά, στις απαντήσεις, στην έκφραση, σε σκέψεις και όπου αλλού...Θα θέλαμε λοιπόν την βοήθεια σας σε αυτό τον τομέα, έτσι ώστε και τα λάθη να περιοριστούν αλλά και πράγματα που εμείς ίσως δεν βλέπουμε να προβληθούν. Άν όλοι μας γίνουμε ρεπόρτερ της καθημερινότητας μας και αναδείξουμε τα προβλήματα μας διεκδικώντας λύσεις, τότε τα πράγματα θα αλλάξουν προς το καλύτερο. Δώστε μας και τις δικές σας ιδέες.Οι ιδέες μοιάζουν με τα καρφιά. Όσο περισσότερο τα χτυπάς τόσο βαθύτερα μπήγονται..

Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο 25 Ιουνίου 2011

Η Ελλάδα κινδυνεύει με πρόστιμο για τα βιομηχανικά απόβλητα...

Με παραπομπή στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο και επιβολή προστίμου κινδυνεύει η Ελλάδα εξαιτίας μη συμμόρφωσης στη διαχείριση βιομηχανικών αποβλήτων.
Η χώρα μας όφειλε να είχε συμμορφωθεί με την κοινοτική οδηγία από το Δεκέμβριο του 2010.
Η Επιτροπή, με προειδοποιητική της επιστολή, ζητά επίσης από την Ελλάδα να συμμορφωθεί άμεσα με την απόφαση που εξέδωσε το 2010 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο σχετικά με τις περιβαλλοντικές άδειες τουλάχιστον 21 βιομηχανικών εγκαταστάσεων που δεν έχουν ακόμα εξετασθεί ή επικαιροποιηθεί, απειλώντας με νέα καταδίκη και επιβολή προστίμων.

Πηγή: Skai.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011

Τις εκτάσεις των ανενεργών ορυχείων διεκδικεί το Δίκτυο Ενεργειακών Δήμων...

Τις εκτάσεις των ανενεργών ορυχείων διεκδικεί το Δίκτυο Ενεργειακών Δήμων με σκοπό να αξιοποιηθούν από τις τοπικές κοινωνίες που μαστίζονται από την ανεργία. Όπως υπογραμμίστηκε στη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Δικτύου, πρόκειται για τεράστιες εκτάσεις που «αγγίζουν» τα 160.000 στρέμματα, στους νομούς Κοζάνης και Φλώρινας.
Βασικό επιχείρημα των Ενεργειακών Δήμων είναι ότι οι εκτάσεις αυτές απαλλοτριώθηκαν για την εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος ενώ μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας εκμετάλλευσης των λιγνιτικών κοιτασμάτων ο λόγος αυτός εκλείπει.
«Η άμεση επαναπόδοση των εκτάσεων στις τοπικές κοινωνίες καθίσταται επιτακτικότερη καθώς λόγω της διαφαινόμενης πώλησης πακέτου μετοχών της ΔΕΗ είναι αδιανόητο να υπάρξει ένας ιδιώτης γεωκτήμονας που θα έχει στη διάθεσή του όλες αυτές τις εκτάσεις, τη στιγμή που οι τοπικές κοινωνίες μαστίζονται από την ανεργία ενώ υπάρχουν και πολλοί ακτήμονες» αναφέρει χαρακτηριστικά ανακοίνωση του δικτύου, που έχει ζητήσει συναντήσεις με τον νέον υπουργό Περιβάλλοντος, Γιώργο Παπακωνσταντίνου, τους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων και τον πρωθυπουργό.

Πηγή: Εφημερίδα Αγγελιοφόρος

Διαβάστε περισσότερα...

Σεισμική δραστηριότητα της περιοχής...

Κοιτώντας κανείς τον χάρτη με την σεισμική δραστηριότητα των τελευταίων ημερών, διαπιστώνει πως αυτή κατοικοεδρεύει σε περιοχές στις οποίες υπάρχουν ορυχεία της ΔΕΗ Α.Ε .
Τυχαίο; Δεν νομίζουμε...Οι αρμόδιοι όμως κρατούν σιγή ιχθύος...

Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 23 Ιουνίου 2011

H φύση να μην πληρώσει την κρίση...

Με τον ανασχηματισμό να είναι ακόμη νωπός και το νέο κυβερνητικό σχήμα να αναζητά τον βηματισμό του, είναι σίγουρο πως η προστασία του φυσικού μας περιβάλλοντος δεν έχει την πολυτέλεια της αναμονής. Όποια κι αν είναι η εναλλαγή προσώπων, η 7η ετήσια έκθεση του WWF Ελλάς, «Δεσμεύσεις για εφαρμογή - Η περιβαλλοντική νομοθεσία στην Ελλάδα», αποτυπώνει με λεπτομέρεια την κατάσταση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας στη χώρα μας και αναδεικνύει τα απαραίτητα βήματα, προκειμένου να μην πληρώσει η φύση ένα μέρος της κρίσης.
Ο κίνδυνος αυτός είναι ορατός, καθώς ως πλέον ανησυχητική διαπίστωση προβάλλει η οριακής νομιμότητας και ασυντόνιστη προσπάθεια, άσχετων με το περιβάλλον υπουργείων, να υποβαθμίσουν το ισχύον καθεστώς περιβαλλοντικής προστασίας, σε μια απόπειρα να ικανοποιήσουν στόχους του Μνημονίου Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής. Πρώτη σημαντική «επίθεση» στο περιβάλλον ήταν ο νόμος «fast track» για την επιτάχυνση των επενδύσεων, ενώ πρόσφατα ψηφίστηκε και νέος νόμος που επιχειρεί περιβαλλοντικές εκπτώσεις στην αδειοδότηση επιχειρήσεων.
Μέσα στη χρονιά που πέρασε όμως, καταγράφηκαν και πολλές ιδιαίτερα θετικές νομοθετικές εξελίξεις. Σημαντικότερη όλων ήταν η ψήφιση του ν. 3937/2011 για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας, ενώ οι σχετικές συζητήσεις στη Βουλή υπήρξαν ενδεικτικές της συγκρουσιακής διάστασης που λαμβάνει πλέον η προστασία του περιβάλλοντος. Θετικές εξελίξεις σημειώθηκαν και στις πολιτικές για την εφαρμογή φωτοβολταϊκών σε κατοικίες και την ενεργειακή εξοικονόμηση. Καίριας σημασίας εξέλιξη ήταν και η δημιουργία του Πράσινου Ταμείου, το οποίο ελπίζουμε ότι θα αφήσει για πάντα στο παρελθόν τις εποχές αδιαφανούς και ανορθολογικής διαχείρισης των ελάχιστων οικονομικών πόρων που υπήρχαν για το περιβάλλον. Ταυτόχρονα, η υποχρεωτική δημοσιοποίηση όλων των διοικητικών αποφάσεων, μέσω του προγράμματος Δι@ύγεια και η δωρεάν διαδικτυακή πρόσβαση στα φύλλα εφημερίδας της Κυβέρνησης (ΦΕΚ), βελτιώνει αισθητά την εφαρμογή της νομοθεσίας για την πρόσβαση των πολιτών σε πληροφορίες για το περιβάλλον.
Μεγάλες όμως ανησυχίες γεννώνται από τη διαρκή αποδυνάμωση σημαντικών περιβαλλοντικών υπηρεσιών, κυρίως των δασικών, που καλούνται να ελέγξουν, σε τοπικό επίπεδο, το έγκλημα εις βάρος του φυσικού περιβάλλοντος.
«Πάγια θέση του WWF Ελλάς είναι πως σε αυτή την εξαιρετικά δύσκολη περίοδο οικονομικής κρίσης, η προστασία του περιβάλλοντος πρέπει να αποτελέσει βασικό πυλώνα για μία πραγματικά βιώσιμη και υγιή αναπτυξιακή πορεία της χώρας. Καλούμε την Κυβέρνηση, υπό τη νέα της σύνθεση πλέον, να προασπίσει τις θετικές για το περιβάλλον κατακτήσεις που περιγράφονται στην ετήσια έκθεση και να μην υποκύψει στις σειρήνες που καλούν σε περιβαλλοντικές εκπτώσεις με τη δικαιολογία του οποιουδήποτε εύκολου οικονομικού οφέλους. Ο χειρισμός κρίσιμων θεμάτων όπως τα αυθαίρετα άλλωστε, θα δώσει μια σαφή ένδειξη των προθέσεων», τονίζει ο Δημήτρης Καραβέλλας, διευθυντής του WWF Ελλάς.

Σημειώσεις προς συντάκτες:
-Μπορείτε να δείτε ολόκληρη την έκθεση, «Δεσμεύσεις για εφαρμογή - Η περιβαλλοντική νομοθεσία στην Ελλάδα», εδώ.
-Δείτε εδώ την επιστολή που απέστειλε το WWF Ελλάς στον νέο υπουργό ΠΕΚΑ, επ' αφορμή της 7ης ετήσιας έκθεσης περιβαλλοντικής νομοθεσίας.

Περισσότερες πληροφορίες:
Θεοδότα Νάντσου, συντονίστρια τμήματος περιβαλλοντικής πολιτικής WWF Ελλάς, τηλ: 698 247 1722, tnantsou@wwf.gr
Ιάσονας Κάντας, συνεργάτης επικοινωνίας WWF Ελλάς, τηλ: 698 247 1724, i.kantas@wwf.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Η ανάκτηση της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς προυπόθεση για την ευημερία. Η πρόκληση του νέου οικισμού Ποντοκώμης...

Ο Δήμαρχος Κοζάνης σας προσκαλεί στην ομιλία-συζήτηση με κεντρικό ομιλητή τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη και θέμα:
«Η ανάκτηση της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς προυπόθεση για την ευημερία. Η πρόκληση του νέου οικισμού Ποντοκώμης»
Tην Παρασκευή 24 Ιουνίου στις 19:00, στην αίθουσα εκδηλώσεων του Γυμνασίου Ποντοκώμης

Ο Δήμαρχος Κοζάνης
Λάζαρος Μαλούτας

Διαβάστε περισσότερα...

Η μοχθηρία της εξουσίας...

Evilness of Power (Greek Subtitles) from Jonathan Shockley on Vimeo.

Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011

Το ρήγμα είναι το μόνο που δεν ξέχασε τη Μαυροπηγή...



Πηγή: http://eordaia.org/

Διαβάστε περισσότερα...

Πόσο αξίζει η ανθρώπινη ζωή;;;

Γιατί οργιζόµαστε; ∆εν τα αξίζαµε τόσα «πλούτη». Γι’ αυτό τώρα µας τα παίρνουν πίσω. Κι ας εξοργίστηκε ακόµη και ο αρχιεπίσκοπος του Καντέρµπουρι, όταν άκουσε τον βρετανό υπουργό Εργασίας ΙανΝτάνκαν Σµιθ να λέειπως «δεν αξίζουν όλοι οι φτωχοί τα κοινωνικά επιδόµατα». Μας λένε πάντα τι δεν αξίζουµε. Πόσο αξίζουµε όµως πραγµατικά; Πόσο αξίζει η ανθρώπινη ζωή;
Πόσο αξίζει η ζωή ενός φοιτητή; Οσο και το δάνειο που έχουν πάρει οι γονείς του για να τον σπουδάσουν. Πριν από 35 χρόνια, το Πανεπιστήµιο της Καλιφόρνιας έπαιρνε 6,6% του δηµόσιου προϋπολογισµού και οι φυλακές 3%. Σήµερα, το πανεπιστήµιο παίρνει 2,2% και η βιοµηχανία των φυλακών 7,4%. Οσο λιγότεροι νέοι µπορούν να σπουδάσουν τόσο γεµίζουν οι φυλακές. Το αµερικανικό δηµόσιο αφαιρεί τα χρήµατα που προορίζονταν για τη µόρφωση των πιο ελπιδοφόρων πολιτών του και τα δίνει για να πλουτίσουν οι άνθρωποι που κερδίζουν από τη φυλάκιση των πιο φτωχών. Πόσο αξίζει η ζωή ενός άρρωστου, ενός γέρου; Στη Γουόλ Στριτ, οι τραπεζίτες αγοράζουν µισοτιµής ασφαλιστήρια συµβόλαια ζωής («οµόλογα θανάτου», όπως τα λένε) που ξεπουλάνε άρρωστοι και ηλικιωµένοι λόγω της κρίσης. Οι τραπεζίτες εξακολουθούν να καταβάλλουν το ασφάλιστρο. Και όσο νωρίτερα πεθαίνουν οι ασφαλισµένοι τόσο µεγαλύτερο είναι το κέρδος για τους τραπεζίτες. Πόσο αξίζει η ζωή ενός παιδιού; Οσο και το µερίδιο του χρέους που του πέφτει στο κεφάλι µόλις γεννηθεί. Ο Ηρώδης έσφαξε πολλά µωρά, αλλά κυνηγούσε µόνο ένα. Οµως, αν οι σύγχρονοι µισάνθρωποι επικρατήσουν, τότε µπορούµε να φανταστούµε από τώρα τον πλανήτη µας σαν ένα απέραντο κοιµητήριο µε δισεκατοµµύρια σταυρούς – έναν για κάθε παιδί που δεν µπόρεσε να γεννηθεί, επειδή οι γονείς του ήταν πάρα πολύ φτωχοί για να το αναστήσουν.
Η αµερικανική Υπηρεσία Περιβαλλοντικής Προστασίας υπολόγισε την αξία της ανθρώπινης ζωής σε 9,1 εκατ. δολάρια. Για την αµερικανική Υπηρεσία Τροφίµων και Φαρµάκων, αυτή η αξία ανέρχεται σε 7,9 εκατ. δολάρια. Και για το αµερικανικό υπουργείο Μεταφορών σε 6 εκατ. δολάρια. Σε αυτούς τους υπολογισµούς, βέβαια, όπου αυτές οι υπηρεσίες λένε «αξία», στην πραγµατικότητα εννοούν «κόστος». Κόστος για το περιβάλλον, κόστος για τα φάρµακα, κόστος για τις συγκοινωνίες. Σαν να έχει γίνει η ύπαρξη του ανθρώπου ένα αφόρητο βάρος για τις κοινωνίες. Παίρνει αξία µονάχα όταν κόβεται σε µερίδες:
η αξία ενός πνεύµονα ανέρχεται σε 100.000 δολάρια.
Αν προσθέσουµε σε αυτό µάτια, καρδιά, µυελό οστών, ήπαρ, το ποσό αυξάνεται σηµαντικά.
Για µερικά έντοµα, ένα πτώµα µοιάζει µε στρωµένο τραπέζι. Καθένα έχει την αγαπηµένη του µερίδα. Τουλάχιστον αυτά µας τρώνε µονάχα πεθαµένους. Οµως, µια άλλη έρπουσα πανίδα τρέφεται µε τις σάρκες µας από τη στιγµή που θα αντικρύσουµε το πρώτο φως της ζωής, περνώντας µας καθηµερινά από τα πριονωτά σαγόνια της. Αραγε θα την ξεφορτωθούµε ποτέ; Ισως µονάχα αν φωνάξουµε τόσο δυνατά όσο για να ακουστεί πως είµαστε ακόµη ζωντανοί.

Πηγή: pare-dose.net

Διαβάστε περισσότερα...

Μπορούν τα φύκια να αποτελέσουν εναλλακτική πηγή ενέργειας;;;

Στην ανάπτυξη ενός νέου είδους βιολογικού καυσίμου που προέρχεται από τα φύκια, στρέφει την έρευνά του ένας υποψήφιος διδακτορικός φοιτητής στο πανεπιστήμιο του Σέρμπρουκ (Sherbrooke).
Τα μικρο-φύκια, στα οποία επικεντρώνεται η μελέτη, φυτρώνουν στις εκβολές του ποταμού του Αγίου Λαυρεντίου και όπως είπε ο φοιτητής Μάρκ Βεϊγιέτ (Marc Veillette), ο φωτοσυνθετικός τους οργανισμός έχει ειδικές ιδιότητες που θα μπορούσαν να μετατραπούν σε καλής ποιότητας βιολογικό καύσιμο. Για παράδειγμα, ανέφερε, ότι δεν κρυσταλλώνει γρήγορα υπό συνθήκες ψύχους.
«Τα μικρο-φύκια έχουν περισσότερο ενδιαφέροντα συστατικά, έτσι ώστε η σύνθεσή τους να αντέχει στο κρύο», σημείωσε ο Βεϊγιέτ, προσθέτοντας πως είναι φιλικά προς το περιβάλλον, δεδομένου ότι προκαλούν περιορισμένη έκκριση διοξειδίου του άνθρακα. Ένα άλλο πλεονέκτημα, προσέθεσε, είναι ότι τα μικρο-φύκια μεγαλώνουν μέσα στο νερό, πράγμα που σημαίνει ότι δεν καταλαμβάνουν καλλιεργήσιμες εκτάσεις από άλλα βιοκαύσιμα που παράγονται από καλαμπόκι και σόγια. Τα φύκια είναι, εξάλλου, το ταχύτερα αναπτυσσόμενο φυτό στον πλανήτη.
Καθώς οι τιμές των υγρών καυσίμων εκτινάσσονται στα ύψη, ο Βεϊγιέτ είναι αισιόδοξος πως τα φύκια θα αποτελέσουν εναλλακτική πηγή ενέργειας στο μέλλον.
Ο νεαρός φοιτητής εργάζεται πάνω στο πείραμα εδώ κι έξι μήνες και έχει δει ενθαρρυντικά αποτελέσματα. Του υπολείπονται τρία χρόνια για να ολοκληρώσει τη μελέτη του και να επιβεβαιώσει ότι το εναλλακτικό βιοκαύσιμο από τα φύκια θα πληροί τα πρότυπα που ορίζονται από τη νομοθεσία της Βόρειας Αμερικής.

Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 21 Ιουνίου 2011

Μέλισσες επιθεωρητές ρύπων...

Στην... πρόσληψη εκατοντάδων χιλιάδων μελισσών προχώρησαν οι αξιωματούχοι του αεροδρομίου στο Σένεφελντ του Βερολίνου, προκειμένου να μετρούν κάθε μήνα την ποιότητα του αέρα από τις ρυπογονές ουσίες που εκλύουν τα αεροπλάνα.
Στις κυψέλες, που θα στηθούν πολύ κοντά στον κεντρικό αεροδιάδρομο, οι εργάτριες θα δίνουν μηνιαία αναφορά για την κατάσταση που επικρατεί, έχοντας επιτελικό ρόλο στο να ελέγχουν το κατά πόσο φιλικό είναι το αεροδρόμιο προς το περιβάλλον.
Με αυτόν τον τρόπο θα δημιουργηθεί ένα ξεχωριστό σύστημα ελέγχου ποιότητας του ατμοσφαιρικού αέρα, που θα στηρίζεται στο «βιοέλεγχο».

Ελεγκτές
Οι επιστήμονες γνώριζαν ήδη από το 1964 ότι οι μέλισσες μπορούν να μεταφέρουν στη κυψέλη τους βαρέα μέταλλα και τοξικούς ρύπους. Είχε διαπιστωθεί ότι οι κύριες ουσίες που συσσωρεύονται στα μελίσσια και μπορούν να περάσουν στον άνθρωπο είναι ο μόλυβδος, ο ψευδάργυρος, το κάδμιο, το χρώμιο και ο χαλκός. Το ίδιο απέδειξε και έρευνα που πραγματοποιήθηκε στην Τουρκία το 2005.
Η ποιότητα του αέρα θα εξετάζεται από τα υποπροϊόντα της μέλισσας. Το μέλι, το κερί, ακόμα και οι κηρήθρες, αποτελούν για τους επιστήμονες δείκτες για την κατάσταση της ατμόσφαιρας.
Ολα τα προϊόντα θα αναλύονται σε εργαστήρια προκειμένου να ανιχνεύονται βαρέα μέταλλα και άλλοι επικίνδυνοι ρύποι που ενδέχεται να μεταφέρουν οι μέλισσες μέσα στις κυψέλες από το περιβάλλον.
Αλλωστε, το διεθνές αεροδρόμιο του Σένεφελντ θα αποτελέσει το βασικό αεροδρόμιο του Βερολίνου, έπειτα από το οριστικό κλείσιμο του Τέγκελ, του μεγαλύτερου αεροδρομίου της χώρας, που θα πραγματοποιηθεί το 2012. Στο πλαίσιο αυτής της επέκτασης, οι μέλισσες θα παίξουν τον δικό τους ρόλο για τις επιπτώσεις που θα έχει αυτό το έργο στο περιβάλλον.

Η δοκιμασμένη συνταγή
Παρόμοιο πρόγραμμα υπάρχει επίσης στο αεροδρόμιο του Ντίσελντορφ, ενώ το πείραμα έχει στεφθεί με επιτυχία και στο αεροδρόμιο του Αμβούργου. Από το 1999, ομάδα βιολόγων έχει στήσει εκεί έξι μελίσσια.
Υπολογίζεται ότι πάνω από 120.000 μέλισσες «εργάζονται» στον βιοέλεγχο και μέχρι στιγμής οι αναφορές που δίνουν είναι ότι η κατάσταση που επικρατεί στο αεροδρόμιο έχει βελτιωθεί αισθητά.
Οι εργάτριες μέλισσες συλλέγουν γύρη από τα φυτά γύρω από το αεροδρόμιο, με αποτέλεσμα οι τοξικοί ρύποι να εμφανίζονται στα μελίσσια τους.
Στα 11 χρόνια που λειτουργεί το σύστημα, οι μέλισσες βοήθησαν πολύ στο να ληφθούν μέτρα προκειμένου να μειωθεί η ρύπανση από τις εκατοντάδες πτήσεις που πραγματοποιούνται καθημερινά. Πλέον, το μέλι που παράγεται στα μελίσσια του αεροδρομίου δίδεται ως ενθύμιο στους επιβάτες των αεροπλάνων.

Η πρώτη έρευνα
Η πρώτη μεγάλη έρευνα που είχε χρησιμοποιήσει τις μέλισσες ως «βιοελεγκτές» της ατμοσφαιρικής ρύπανσης έγινε στην Ελβετία από το 1984 μέχρι το 2002. Οι ερευνητές μελέτησαν την επίδραση που είχαν οι εκπομπές τοξικού μολύβδου στην ατμόσφαιρα από τις εξατμίσεις των αυτοκινήτων.
Τα αποτελέσματα ήταν αποκαλυπτικά: τα επίπεδα του επικίνδυνου ρύπου που είχαν βρεθεί στο μέλι της σοδειάς του 2002 ήταν 5 φορές χαμηλότερα σε σύγκριση με αυτά του 1984. Η μείωση που παρατήρησαν οι Ελβετοί επιστήμονες αποδόθηκε στους καταλύτες των αυτοκινήτων που σταμάτησαν τις εκπομπές μολύβδου.

Κινδυνεύουν με αφανισμό!
Τον κώδωνα του κινδύνου κρούει ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών για την εξαφάνιση των μελισσών παγκοσμίως, που θα έχει ανεπανόρθωτες συνέπειες στη διατροφή του πληθυσμού της Γης.
Οι επιστήμονες του περιβαλλοντικού προγράμματος του ΟΗΕ, σε έκθεσή τους, τονίζουν ότι το φαινόμενο εντοπίζεται εκτενώς στην Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου αφανίζονται ολόκληρες αποικίες. Πλέον, διαπιστώνουν ότι η κατάσταση είναι ανεξέλεγκτη και στην Κίνα αλλά και στην Ιαπωνία, ενώ πρόσφατα διαπιστώθηκαν αφανισμοί αποικιών και στην αφρικανική ήπειρο - και συγκεκριμένα στην Αίγυπτο.
Ο επικεφαλής του περιβαλλοντικού προγράμματος του ΟΗΕ, Αχίμ Στάινερ, ανέφερε ότι από τα 100 είδη που παρέχουν το 90% των τροφίμων στο κόσμο περισσότερα από 70 επικονιάζονται από τις μέλισσες!
Σε έκθεση που σύνταξε ο οργανισμός, οι εκτιμήσεις για τους πληθυσμούς των μελισσών είναι άκρως απογοητευτικές. Οι ερευνητές αναφέρουν ότι αυτές θα συρρικνωθούν περαιτέρω σε ολόκληρο τον κόσμο.
Προκειμένου να ανακοπεί αυτή η τάση, θα πρέπει να ληφθούν δραστικά μέτρα αποκατάστασης που θα θωρακίζουν τους οικοτόπους τους. Κίνητρα θα πρέπει να δοθούν και στους μελισσοκόμους, προκειμένου να τοποθετήσουν τα κατάλληλα φυτά κοντά σε καλλιέργειες ή να μειώσουν τη χρήση εντομοκτόνων και άλλων χημικών.
Οι ερευνητές του περιβαλλοντικού προγράμματος δηλώνουν επίσης εξαιρετικά απαισιόδοξοι για την κατάσταση των άγριων πληθυσμών της μέλισσας, καθώς είναι αδύνατο να προστατευθούν

Πηγή: real.gr - Γιάννη Μύττη

Διαβάστε περισσότερα...

Από το «Αγανακτήστε!» στο «Στρατευτείτε!»...

Μετά το Αγανακτήστε! ο αουτσάιντερ 94χρονος γάλλος διπλωμάτης Στεφάν Εσέλ ξανακάνει τη διαφορά με ένα βιβλιαράκι που έχει τον τίτλο Στρατευτείτε! ( Εngagez-vous!). Διπλάσιο σε όγκο από το πρώτο του βιβλίο, καμιά εξηνταριά σελίδες, το Στρατευτείτε! μοιάζει να είναι η λογική συνέχεια του Αγανακτήστε!, μόνο που η συγγραφή του προηγείται χρονικά.
Το Στρατευτείτε! είναι ουσιαστικά μια συνέντευξη του Εσέλ προς τον 25χρονο οικολόγο Ζυλ Βάντερποτεν. Η συνέντευξη είχε προηγηθεί του Αγανακτήστε! αλλά η έκδοσή της τώρα μοιάζει να έρχεται σαν μια φυσική συνέχεια του πρώτου βιβλίου. Ο Εσέλ κάνει και πάλι αυτονόητες διαπιστώσεις που τελικά πιάνουν τόπο, γιατί, όπως σχολιάζουν πολλοί σχολιαστές στα γαλλικά μέσα, «η κρίση και η απουσία του πολιτικού λόγου μετατρέπουν το αυτονόητο, όταν αυτό ακούγεται με μαχητικότητα, σε αφυπνιστικό λόγο». Εχοντας νομιμοποιήσει τον δικό του λόγο με τη συμμετοχή του στη γαλλική αντίσταση, στο πλευρό του στρατηγού Ντε Γκωλ, έχοντας αποδράσει δύο φορές από τα ναζιστικά στρατόπεδα, έχοντας συμμετάσχει στην επιτροπή σύνταξης της Διακήρυξης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου του ΟΗΕ, που ουσιαστικά σήμανε το τέλος της αποικιοκρατίας, ο Εσέλ μπορεί στο νέο βιβλίο του να είναι ξεκάθαρα κατά της βίας.
Γράφει: «Η γενιά μου ήταν αλλεργική με την ιδέα της παγκόσμιας επανάστασης. (...) Είχα την αίσθηση, ίσως αδικαιολόγητα, ότι η ιστορία δεν μπορεί να προοδεύσει με βίαιες πράξεις. (...)
Πρέπει να μάθουμε να είμαστε λιγότερο βίαιοι για να μπορέσουμε να υπερπηδήσουμε τα εμπόδια. Τίποτε δεν αποκλείεται, είμαστε νέο είδος αλλά ικανό αύριο να σπάσει τα μούτρα του και να εξαφανιστεί.Εχουμε κάνει πολλές βλακείες και εξακολουθούμε να κάνουμε μερικές καλοτοποθετημένες βόμβες κι έρχεται το τέλος».

Ηρωας της ημέρας
Ο Εσέλ είναι ο ήρωας της ημέρας. Θεωρείται ο πνευματικός πατέρας του κινήματος ή της κίνησης των Ιndignados, των Αγανακτισμένων, στην Ισπανία. Οι «Αγανακτισμένοι» της Αθήνας θεωρείται ότι έχουν πολλά κοινά σημεία με το κίνημα της Πουέρτα ντελ Σολ και επομένως ο Στεφάν Εσέλ μπορεί να είναι και ήρωας της πλατείας Συντάγματος. Το Αγανακτήστε! έχει πουλήσει ως τώρα στη Γαλλία 2 εκατ. αντίτυπα και έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από 30 γλώσσες, ανάμεσα στις οποίες και τα ελληνικά (εκδόσεις Πατάκη). Ολοι τρέχουν πίσω από τον γηραιό διπλωμάτη και ο ίδιος δεν προλαβαίνει να δίνει συνεντεύξεις. Είναι χαρακτηριστικό, για την υποδοχή των απόψεών του, ότι όλες οι συνεντεύξεις του από τον Ιανουάριο του 2011 και μετά είναι στα νέα μέσα. Στο ΥouΤube ο Στεφάν Εσέλ είναι κιόλας ένας σταρ.
«Η αγανάκτηση ήταν η κινητήρια δύναμη της Αντίστασης» γράφει ο Στεφάν Εσέλ στο Αγανακτήστε! Η αγανάκτηση είναι η κινητήρια δύναμη και της σημερινής αντίδρασης στην κρίση, που είναι και κρίση αξιών. Αλλά δεν αρκεί η αγανάκτηση. Χρειάζεται και η στράτευση γύρω από στόχους. Ο τίτλος Στρατευτείτε! είναι πολεμικός. Ο Εσέλ τον δικαιολογεί. Δεν θα μπορούσε να ήταν αλλιώς, αφού «μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων και της νεολαίας υπάρχει ένα αμέτρητο χάσμα». «Ο αποσταθεροποιημένος κόσμος στον οποίο ζούμε είναι μισητός. Πρέπει να τον αλλάξουμε το συντομότερο δυνατόν» λέει ο Εσέλ. Στράτευση όμως σε τι; Στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου, των αστέγων, των μεταναστών. Κυρίως στράτευση για την προστασία του περιβάλλοντος και της Γης, στην οποία αφιερώνει πολλές σελίδες. Πάντως ο Εσέλ κάνει σε αυτό το βιβλιαράκι μια δραματική διαπίστωση: ότι η νέα γενιά έχει χαμηλά αντανακλαστικά αντίστασης σε σχέση με ό,τι τη σκανδαλίζει και εναντίον του οποίου θα έπρεπε να αντιδράσει. Και ποια είναι αυτά τα σκάνδαλα; Στην πρώτη γραμμή τοποθετεί τις κοινωνικές ανισότητες, «τη συνύπαρξη απόλυτου πλούτου και απόλυτης φτώχειας σε έναν πλανήτη διασυνδεμένο».
«Δεν δίνει λύσεις, ο λόγος του είναι απλοϊκός, αλλά λειτουργεί ως προσκλητήριο και ως εγερτήριο που κινητοποιεί τους νέους» λένε στη Γαλλία για τον Εσέλ. Δεν είναι τυχαίο ότι, παρ΄ όλο που έχουν εμφανιστεί πολλά αντι-Εσέλ βιβλιαράκια που καταγγέλλουν ή κοροϊδεύουν τον κοινότοπο λόγο του γηραιού διπλωμάτη, κανένα δεν έχει την επιτυχία του Αγανακτήστε! ή του Στρατευτείτε!
Η ελληνική έκδοση του Αγανακτήστε! έχει ξεπεράσει σε πωλήσεις τα 10.000 αντίτυπα. Για το Στρατευτείτε! δεν έχει εκδηλωθεί ακόμη εκδοτικό ενδιαφέρον. Το νέο βιβλιαράκι-μανιφέστο συνοδεύεται από δύο κείμενα: αυτό της Διακήρυξης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου του ΟΗΕ και το κείμενο του προγράμματος του γαλλικού Εθνικού Συμβουλίου Αντίστασης (1944). Με αυτόν τον τρόπο ο 94χρονος διπλωμάτης θέλει να μας υπενθυμίσει από πού εμπνέεται και πού στηρίζει τη νομιμοποίηση του λόγου του.

Διαβάστε επιλεγμένα αποσπάσματα από το καινούργιο βιβλίο του Στεφάν Εσέλ πατώντας στο διαβάστε περισσότερα !



Η ΚΡΙΣΗ
Η θεσμική μεταρρύθμιση που προτείνω είναι η δημιουργία ενός Συμβουλίου Οικονομικής και Κοινωνικής Ασφάλειας, που θα συγκέντρωνε στους κόλπους του, με εκλογές, 20 ως 30 κράτη, τα πιο υπεύθυνα- διαφορετικά ως προς το πολιτιστικό τους υπόβαθρο, ικανά να δράσουν με το κύρος τους-, για την εγκαθίδρυση μιας παγκόσμιας στρατηγικής που θα αντιμετώπιζε τις μεγάλες προκλήσεις και θα ασκούσε έλεγχο στις διάφορες αρχές, τις χρηματοπιστωτικές, τις εμπορικές, της εργασίας, της υγείας. Ετσι το σύστημα των Ηνωμένων Εθνών θα αποκτούσε μια κεφαλή. Αυτό θα έμοιαζε με μια παγκόσμια διακυβέρνηση- όχι παγκόσμια κυβέρνηση, για την οποία δεν είμαστε έτοιμοι. Με αυτόν τον τρόπο θα άλλαζε οριστικά η λειτουργία των χρηματοπιστωτικών θεσμών που εδώ και πενήντα χρόνια ελέγχεται από τα πιο πλούσια κράτη.

Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
Πρέπει να δημιουργούμε, γιατί το να αντιστεκόμαστε δεν είναι αρκετό.
Κάθε υπεραπλούστευση είναι πάντα επικίνδυνη. Πρέπει να συνηθίσουμε να σκεφτόμαστε με σύνεση- και αυτό δεν συνδέεται ούτε με την εξυπνάδα ούτε με τη δημιουργικότητα, αλλά με την αίσθηση της ισορροπίας. Δεν μπορούμε να είμαστε μόνο γιν ή μόνο γιανγκ, χρειάζεται ισορροπία.

Η ΒΙΑ
Η γενιά μου ήταν αλλεργική με την ιδέα της παγκόσμιας επανάστασης. (...) Είχα την αίσθηση, ίσως αδικαιολόγητα, ότι η Ιστορία δεν μπορεί να προοδεύσει με βίαιες πράξεις. (...) Πρέπει να μάθουμε να είμαστε λιγότερο βίαιοι, για να μπορέσουμε να υπερπηδήσουμε τα εμπόδια.Τίποτε δεν αποκλείεται, είμαστε νέο είδος αλλά ικανό αύριο να σπάσει τα μούτρα του και να εξαφανιστεί. Εχουμε κάνει πολλές βλακείες και εξακολουθούμε να κάνουμε- μερικές καλοτοποθετημένες βόμβες κι έρχεται το τέλος.

Η ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ
Πιστεύω ότι η στράτευση για την οικολογία είναι το ίδιο δυνατή όπως ήταν για εμάς η στράτευση στην Αντίσταση.Το ενδιαφέρον της λέξης «οικολογία» είναι ότι συνδέεται με προβλήματα πολύ συγκεκριμένα, γεγονός που κάνει τη στράτευση ευκολότερη απ΄ ό,τι, για παράδειγμα, τη στράτευση στον αγώνα ενάντια στην αδικία. Η στράτευση της νέας γενιάς για τον περιορισμό της καταχρηστικής κατανάλωσης ενέργειας και πόρων είναι προνομιακός χώρος όπου ο καθένας μπορεί να δράσει μόνος του αλλά και μαζί με τις οργανώσεις που αντιστέκονται στις υπερβολές των πυρηνικών, της αυτοκινητοβιομηχανίας κτλ. Ο καθένας μπορεί να στρατευθεί ατομικά ή συλλογικά, δίνοντας πολύ συγκεκριμένη έννοια σε αυτό εναντίον του οποίου αγωνίζεται. (...)
Η έννοια της βιώσιμης ανάπτυξης είναι πιο εύγλωττη- γιατί τι πάει να πει «διαρκής» και τι είναι η διάρκεια; Η ανάπτυξη στηρίζεται σε φυσικούς πόρους. Αν η Γη εκφυλίζεται, κινδυνεύει να μην είναι ικανή να προσφέρει τους αναγκαίους πόρους για την ανάπτυξη.
Η βιώσιμη ανάπτυξη σημαίνει ότι δεν πρέπει να εκμεταλλευόμαστε τους πόρους με άγριο τρόπο και για βραχύχρονα οφέλη. Αντίθετα, πρέπει να τους χειριζόμαστε όπως κάνει ένας καλός κηπουρός, που φυτεύει τα φυτά του και αναπτύσσει τεχνικές σε συνθήκες που θα επιτρέψουν σε αυτά να αναπτύσσονται και να ανανεώνονται. Η ενέργεια και οι πόροι πρέπει να είναι ανανεώσιμοι. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να παράγουμε λιγότερο.
Σημαίνει ότι πρέπει να παράγουμε διαφορετικά: δηλαδή να μειώσουμε αυτά που θέτουν σε κίνδυνο τον πλανήτη και να αυξήσουμε ό,τι ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες των λαών. (...)
Ο στόχος να περιορίσουμε ως το 2015 στο ήμισυ τον αριθμό των φτωχών, των ανθρώπων που υποσιτίζονται, είναι δύσκολο να επιτευχθεί. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι εξακολουθούν να πεθαίνουν από την πείνα, παρά τις διαδοχικές πράσινες επαναστάσεις.
Αυτές οι επαναστάσεις έκαναν περισσότερο κακό από καλό και σήμερα είναι προφανές ότι έχουμε ανάγκη από άλλους τρόπους γεωργίας. Η οικολογική γεωργία είναι μία από τις λύσεις, γιατί είναι ευαίσθητη ταυτόχρονα για το περιβάλλον και για την τροφή. (...) Η οικολογική γεωργία είναι δυνατή, γιατί υπάρχει και πρέπει να γενικευθεί.

Η ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ
Διαθέτουμε ακόμη σημαντικούς πόρους.Το μυαλό μας σίγουρα δεν έχει κατακτήσει όλα όσα μπορεί να κάνει. Ισως έχουμε κατακτήσει, όπως νομίζουν ορισμένοι δημογράφοι, το σημείο σταθερότητας του αριθμού των ανθρώπινων όντων επί του πλανήτη- 10 δισεκατομμύρια. Οταν σταθεροποιηθούμε, θα μπορέσουμε να χρησιμοποιήσουμε τη δύναμη του πνεύματος, της παρατήρησης, της επινοητικότητας αυτών των 10 δισεκατομμυρίων ανθρώπινων εγκεφάλων, και έτσι θα μπορέσουμε να κάνουμε πράγματα που ως τώρα δεν τα έχουμε διανοηθεί. (...)
Ο παράγων τύχη μπορεί πάντοτε να παρέμβει... Αυτό που χαρακτηρίζει τη ζωή μου είναι η τύχη. Είχα τεράστια τύχη. Πέρασα μέσα από δύσκολες καταστάσεις αλλά κατόρθωσα να ξεφύγω. Ετσι, μπορώ να προβάλω αυτή την τύχη στην ιστορία. Η ιστορία μπορεί να παράγει τύχη, ευκαιρίες: είναι αυτό που μπορούμε να ονομάσουμε αισιοδοξία. Υπό την προϋπόθεση ότι αναγνωρίζουμε πως κάτι τέτοιο μπορεί να μη συμβεί. (...)

Η ΔΙΑΔΟΧΗ
Εχουμε συνειδητοποιήσει ότι αυτό που κάνουμε μπορεί να είναι επιζήμιο για τα παιδιά μας και τα εγγόνια μαςέχω πέντε. Ολοι μας, σ΄ ένα χρονικό διάστημα της ζωής μας, έχουμε υπεύθυνες θέσεις και είναι ωραίο να μπορείς να πεις: «Ζούμε τώρα καλά τη στιγμή, θα δούμε τι θα γίνει αύριο». Αλλά εδώ παρεμβαίνει ο όρος «ηθική συνείδηση» που μας κάνει να καταλάβουμε πως ό,τι κάνουμε σήμερα θα έχει επιπτώσεις σε αυτούς που έρχονται μετά από εμάς. Είναι αναγκαίο να στοχαστούμε και να κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν ώστε οι επόμενες γενιές να μπορέσουν να συνεχίσουν ευτυχισμένα την ύπαρξή τους.

Οι τίτλοι είναι της σύνταξης του «Βήματος».

Τόπο στους γέροντες
Μοιάζει με μια αρχέγονη λειτουργία. Σε περιόδους κρίσης οι κοινωνίες κατέφευγαν στους σοφούς ηλικιωμένους, με εμπειρίες γνώσης και ζωής. Μετά την επιτυχία των δύο φυλλαδίων του Στεφάν Εσέλ αναγγέλλεται για τον Σεπτέμβριο μια σύμπραξη ίδιας μορφής και χαρακτήρα. Ο 94χρονος Στεφάν Εσέλ συνεργάζεται με τον 90χρονο κοινωνιολόγο Εντγκάρ Μορέν για ένα βιβλιαράκι, όχι μεγαλύτερο από 100 σελίδες, που θα έχει ως στόχο να υπενθυμίσει- και αυτό- την ανάγκη της στράτευσης και την ενεργοποίηση της (εφησυχασμένης) ιδιότητας του πολίτη. Τίτλος του βιβλίου Ο δρόμος της ελπίδας,δράση πολίτες ( Le chemin de l΄ esperance, aux actes citoyens! ). Η κυκλοφορία του βιβλίου προβλέπεται για τις 14 Σεπτεμβρίου και η διαφήμιση του εκδοτικού οίκου (Fayard) έχει ήδη αρχίσει. Κυρίαρχη φράση: «Ο Εσέλ πάτησε το κουμπί,ο Μορέν δείχνει τον δρόμο».

Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 20 Ιουνίου 2011

Ο μορφωμένος άνθρωπος...

Όταν ρώτησαν το Σωκράτη να τους δώσει τον ορισμό του μορφωμένου ανθρώπου, δεν ανέφερε τίποτε για τη συσσώρευση γνώσεων. "Η μόρφωση", είπε, "είναι θέμα συμπεριφοράς.
Ποιους ανθρώπους λοιπόν θεωρούσε μορφωμένους;
-πρώτα απ'όλους αυτούς που ελέγχουν δυσάρεστες καταστάσεις , αντί να ελέγχονται από αυτές,
-αυτούς που αντιμετωπίζουν όλα τα γεγονότα με γενναιότητα και λογική,
-αυτούς που είναι έντιμοι σε όλες τους τις συνδιαλλαγές,
-αυτούς που αντιμετωπίζουν γεγονότα δυσάρεστα και ανθρώπους αντιπαθείς καλοπροαίρετα,
-αυτούς που ελέγχουν τις απολαύσεις τους,
-αυτούς που δεν νικήθηκαν από τις ατυχίες και τις αποτυχίες τους και
τελικά αυτούς που δεν έχουν φθαρεί από τις επιτυχίες και την δόξα τους».

Πηγή: http://anthropinessxeseis.blogspot.com/

Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 19 Ιουνίου 2011

Αν δεν είσαι προετοιμασμένος να κάνεις λάθος,δεν θα σκεφθείς ποτέ κάτι πρωτότυπο...

Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο 18 Ιουνίου 2011

Η διαμαρτυρία της νεραίδας των ορυχείων της ΔΕΗ...

Άλλο ένα βραβείο, και μάλιστα το Β’ παγκόσμιο, απέσπασε η Παρθένα Τσοκτουρίδου, λογοτέχνης από τα Κομνηνά Εορδαίας, με τη συμμετοχή της στον 11ο λογοτεχνικό διαγωνισμό της εταιρείας τεχνών και επιστήμης Κερατσινίου «καταγγέλλοντας» μέσα από ένα δοκίμιο την περιβαλλοντική καταστροφή που προκάλεσε η ΔΕΗ στο λεκανοπέδιο της Εορδαίας.
Η πρωταγωνίστρια είναι μία νεράιδα – αμφικτυόνισσα στα ορυχεία της ΔΕΗ, που πριν από την παρέμβαση του ανθρώπου στο χώρο, ζούσε στο παρθένο δάσος μέσα στον ιερό Ναό της Αρτέμιδας, διαμαρτυρόμενη για το σημερινό σεληνιακό τοπίο και το γκρίζο του περιβάλλοντος που χαρακτηρίζει την περιοχή. Επί της ουσίας πρόκειται για ένα νοσταλγικό φλάς – μπάκ στο παρελθόν τότε που τα πυκνά δάση έζωναν τα ορυχεία, έρρεαν κρυστάλλινα και διαυγή ύδατα, και ο αέρας ήταν καθαρός δίχως ίχνος ρύπανσης στέλνοντας η κ. Τσοκτουρίδου το μήνυμα της ανάγκης για οικολογική ευαισθησία απέναντι στο περιβάλλον και στην ζωής μας. Αξίζει να αναφερθεί ότι με το ίδιο δοκίμιο η διακεκριμένη λογοτέχνης – ποιήτρια βραβεύτηκε από τη λογοτεχνική διασπορική στοά που εδρεύει στη Μελβούρνη της Αυστραλίας ενώ τιμήθηκε με το παγκόσμιο ειδικό βραβείο «Αμφικτύονος Πινδάρου» που προωθεί τις Αμφικτυονίες και την Ολυμπιακή ιδέα. Την ποιητική – συγγραφική της δραστηριότητα εκτίμησε και η Ένωση Μικρασιατών Βόρειας Ελλάδας απονέμοντας το μεγάλο βραβείο της Νανάς Κοντού καθώς και άλλες πολλές λογοτεχνικές ενώσεις και φορείς.
Η πένα της Παρθένας Τσοκτουρίδου αποκτά ειδικό βάρος όταν καταγράφει την ιστορία αλλά και τις περιπέτειες του Ποντιακού Ελληνισμού με έμφαση στην διεθνοποίηση της γενοκτονίας των Ποντίων, στους εξισλαμισμένους Έλληνες του Πόντου, και στους διανοούμενους που η ζωή τους απειλείται καθημερινά. Η παρουσία της σε εκδηλώσεις μνήμης του Ποντιακού ελληνισμού εκλαμβάνεται ως ηθικό χρέος απέναντι στους προγόνους της ενώ επιμένει στην προσφυγική της ραψωδία που παρουσιάζει στην Θεσσαλονίκη και στην Κοζάνη κάθε χρόνο όπως έπραξε και φέτος με την λογοτέχνιδα Ευαγγελία – Αγγελική Πεχλιβανίδου στο Μητροπολιτικό Ναό της Καλαμαριάς με μεγάλη επιτυχία «Είναι όνειρο ζωής αυτό. Η πορεία μου . Πιστεύω πως όσο ζω δεν θα σταματήσω ποτέ. Η προσφορά μου αναγνωρίζεται καθημερινά». Εξαιρετική σημασία αποδίδει η Παρθένα Τσοκτουρίδου στο μείζον ζήτημα της διατήρησης του ποντιακού ιδιώματος με την συγγραφή θεατρικών έργων και άλλων πονημάτων που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα της ενώ και σε ότι αφορά τους «Γκοτσαμάνους» προέβη σε ιστορική έρευνα που παρουσίασε τόσο στην Κοζάνη όσο και στα Κομνηνά, δηλώνοντας ανοιχτή σε κάθε συνεργασία. Τα μελλοντικά της σχέδια περιλαμβάνουν ποιητικά και θεατρικά έργα αλλά και μυθιστορήματα για παιδιά που θα «γεννηθούν» σταδιακά ενώ θα πρέπει να αξιοποιηθούν και τα γραπτά που βρίσκονται στα συρτάρια. Εν καιρώ …

Πηγή: Εφημερίδα Πρωινός Λόγος - Μαίρη Κεσκιλίδου

Διαβάστε περισσότερα...

Ο λιγνίτης το 2010...

Σε ό,τι αφορά τη Γενική Διεύθυνση Ορυχείων της ΔΕΗ Α.Ε., η οποία μετέχει στο ΣΜΕ, η παραγωγή λιγνίτη το 2010 ήταν μειωμένη σε σχέση με την αντίστοιχη του 2009 κατά περίπου 13%. Συγκεκριμένα, στο Λιγνιτικό Κέντρο Δυτικής Μακεδονίας, στο οποίο ανήκουν τα Ορυχεία Μαυροπηγής (Κύριο Πεδίο), Νοτίου Πεδίου, Νοτιοδυτικού Πεδίου - Υψηλάντη (Πεδίο Καρδιάς) και Αμυνταίου (Πεδίο Αμυνταίου) παράχθηκαν 43,2 εκ. τόνοι λιγνίτη έναντι των 50,3 εκ. τόνων του 2009, ενώ στο Λιγνιτικό Κέντρο Μεγαλόπολης, στο οποίο ανήκει το συγκρότημα Ορυχείων Μεγαλόπολης παράχθηκαν 10,4 εκ. τόνοι λιγνίτη έναντι των 11,5 εκ. τόνων του 2009.
Παρά τη μείωση στην παραγωγή, η ΔΕΗ Α.Ε. συνεχίζει να διατηρεί τις υψηλές θέσεις, που κατέχει, τα τελευταία χρόνια, μεταξύ των λιγνιτοπαραγωγών χωρών (2η θέση στην Ε.Ε. και 6η παγκόσμια).
Το 2010, η συμμετοχή του λιγνίτη στο ενεργειακό μίγμα καυσίμου για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στο διασυνδεδεμένο σύστημα της χώρας, μετά την αύξηση στο 63% περίπου, που σημείωσε για το 2009, επανήλθε στο 58,8%, δηλαδή στα επίπεδα του 2008.
Μέσα στο 2010 ξεκίνησε η σταδιακή μετάβαση του ορυχείου του Νοτίου Πεδίου, που αποτελεί το μεγαλύτερο ορυχείο της ΔΕΗ, στη λειτουργία του με το νέο κόμβο ταινιοδρόμων. Η πλήρης μετάβαση του ορυχείου στο νέο κόμβο ταινίοδρόμων εκτιμάται ότι θα έχει ολοκληρωθεί μέσα στο 2017.
Μέσα στο 2010 ξεκίνησαν τα χωματουργικά έργα για τη διαμόρφωση του οικοπέδου για την κατασκευή της νέας μονάδας Πτολεμαΐδα V, για την οποία έχει δημοσιευτεί σχετική διακήρυξη.

Πηγή: Εφημερίδα Καθημερινή

Διαβάστε περισσότερα...

Η τελεία...

Λέξεις ανάμεσα σε κόμματα. Έτσι στέκουν οι μονάδες επιμένοντας στο λάθος που τους έφερε να ζουν ανάμεσα σε παρενθέσεις και εισαγωγικά. Δεκαετίες ολόκληρες να ορίζεις την ζωή σου και το μέλλον σου σύμφωνα με το που θα μπει το κόμμα επιμένοντας ασυνείδητα ότι αυτό μπορεί κάποια στιγμή να σε κάνει λέξη γραμμένη με Κεφαλαία γράμματα. Όμως καμία λέξη δεν γράφεται με Κεφαλαία μετά από ένα κόμμα παρά μόνο το ίδιο το κόμμα. Εσύ είσαι ένα γράμμα, που αν είσαι καλό με το σύστημα πολιτικής γραφής γίνεσαι μία λέξη, αλλά ποτέ μια ολοκληρωμένη πρόταση.
Το χαρτί που πάνω του έχουν γραφτεί θεωρίες και μικροπολιτικές έχει αλλοιωθεί τόσο που δεν ξεχωρίζεις ούτε νοήματα, ούτε πνεύματα, ούτε καν μουτζούρες. Τα κόμματα την δουλειά τους την έκαναν. Μπήκαν εκεί που οι λέξεις-άνθρωποι ήταν έτοιμες να ολοκληρώσουν τον επίλογο και να αλλάξουν σελίδα. Αλλά δεν υπάρχει μεγαλύτερο εμπόδιο στην πορεία της ιστορίας από αυτό το μικρό μα όχι τυχαίο κόμμα. Σαν μικρή λακκούβα, που νομίζεις ότι θα την υπερπηδήσεις και θα πας παρακάτω, στέκει ανάμεσα από σένα και το όνειρο και ξαφνικά σού μπλέκει το πόδι άτιμα πριν κάνεις την τελειωτική κίνηση. Σε ρίχνει κάτω και από πάνω σου περνάνε όλα τα ορισμένα γράμματα. Έτσι ζουν και δρουν ήσυχα οι συγγραφείς των βιβλίων της μοίρας μας. Σε έχουν ορίσει και εσύ επιμένεις ότι ακολουθώντας τους κανόνες του ανήθικου συντακτικού τους ίσως να πας παρακάτω και να δώσεις ένα ευτυχισμένο τέλος στην νουβέλα της ζωής. Αγνοείς όμως ότι το τέλος έχει οριστεί και εσύ απλά μπαίνεις στην γραμμή για να φτιάξεις ένα κείμενο του οποίου ο τίτλος δεν θα έχει τίποτε από τον κόπο σου και ο συγγραφέας θα σε εξαφανίσει με τα χρυσά ανάγλυφα γράμματα του ονόματός του. Δεν θα μπεις ούτε στις παραπομπές, ούτε στις υποσημειώσεις. Θα είσαι ένα σχήμα πριν και μετά από ένα κόμμα. Τόσο κοινό, τόσο μικρό, τόσο ακίνδυνο.
Στο σύγγραμα αυτό που πήραν μέρος οι πρόγονοί σου, εσύ και όπως θα πάρουν μέρος και τα παιδιά σου υπάρχει όμως κάτι που ποτέ δεν υπολογίζει ο αλαζόνας συγγραφέας . Μία τελεία η οποία είναι κάπου κρυμμένη μέσα στα δισεκατομμύρια γραμμάτων και σημείων στίξης. Είναι αυτή που μπορεί να δώσει τέλος στα κόμματα. Να γίνει η μαύρη τρύπα που θα ρουφήξει ό,τι έχει γραφτεί δίνοντας στους επόμενους ένα καινούργιο λευκό χαρτί να γράψουν την ιστορία χωρίς υπαγορεύσεις. Τότε που το κάθε γράμμα θα γίνει Κεφαλαίο και η κάθε πρόταση κύρια και όχι υποθετική. Τότε που η τελεία θα φύγει από εκεί που είναι καταλάθος βαλμένη και θα γίνει σιδερένια παύλα που θα καρφωθεί ανάμεσα στα δόντια των καλολαδωμένων γραναζιών του συστήματος των κομμάτων τινάζοντας το στον αέρα. Αυτή η τελεία θα καπελώσει το κόμμα και θα το κάνει ερωτηματικό για να ξέρουν οι επόμενοι ότι όλα αμφισβητούνται όταν το κόμμα κρύβεται πίσω από σένα ή πίσω από την επόμενη λέξη που συνορεύει μαζί σου. Μία τελεία που τόσο τέλεια θα ορίσει την Αρχή. -

Πηγή: http://simplemangreek.blogspot.com/

Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

Κινητοποιήσεις προγραμματίζουν οι κάτοικοι της Μαυροπηγής...

Το επόμενο χρονικό διάστημα οι κάτοικοι της Μαυροπηγής προγραμματίζουν κινητοποιήσεις, διαμαρτυρόμενοι για τις καθυστερήσεις στις διαδικασίες μετεγκατάστασης του οικισμού τους που πλήττεται από τις δραστηριότητες της ΔΕΗ.
Ο πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου, Τάσος Εμμανουήλ, σε δηλώσεις που έκανε, επισήμανε ότι η απόφαση που ελήφθη στην τελευταία λαϊκή συνέλευση των κατοίκων προέβλεπε κινητοποιήσεις, σε περίπτωση που μέχρι σήμερα δεν δημοσιεύονταν η υπουργική απόφαση για το θέμα.
Ακόμη, διευκρίνισε ότι μετά την επίσκεψη κλιμακίου της Επιθεώρησης Μεταλλείων, που εξέτασε τις ενστάσεις των κατοίκων επί των κτηματολογικών πινάκων με τις ιδιοκτησίες τους και λόγω της περιρρέουσας κατάστασης με την οικονομική κρίση, δεν θα ήταν η παρούσα στιγμή η καταλληλότερη για να γίνουν ευρύτερα γνωστά τα αιτήματα των κατοίκων της Μαυροπηγής.
«Μέχρι την ερχόμενη εβδομάδα θα έχουμε οριστικοποιήσει τις ημερομηνίες των κινητοποιήσεών μας που θα έχουν τη μορφή τρίωρων καθιστικών διαμαρτυριών με πανό, ψηφίσματα και φέιγ βολάν έξω από τα γραφεία των εμπλεκόμενων φορέων, δηλαδή της Επιθεώρησης Μεταλλείων Βορείου Ελλάδος, της ΔΕΗ και του ΥΠΕΚΑ», τόνισε ο ίδιος.

Πηγή: Ota.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Ο εφιάλτης της ξηρασίας...











Η ανομβρία και η ξηρασία είναι μια απειλή για τις χώρες της Μεσογείου. Πολλές φορές η κακή διαχείριση των υδατικών πόρων επιτείνει το πρόβλημα. Σε παγκόσμιο επίπεδο η κλιματική αλλαγή σε συνδυασμό με το εκρηκτικό δημογραφικό πρόβλημα και την εντατική καλλιέργεια και κτηνοτροφία επιταχύνουν την υποβάθμιση του εδάφους με αποτέλεσμα την ερημοποίηση πολλών περιοχών. Στο πρόγραμμα αναλύονται αυτά τα φαινόμενα με πλούσια εικονογράφηση και απόψεις ειδικών επιστημόνων.

Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 16 Ιουνίου 2011

Λιγότερο όζον, μικρότερη θερμοκρασία...

Η συγκράτηση της ανόδου της θερμοκρασίας του πλανήτη κάτω από τους 2 βαθμούς Κελσίου, περνά από τη μείωση της εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα αλλά και από τη γενίκευση των μέτρων για την αντιμετώπιση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης (όζον και αιθάλη), σύμφωνα με διεθνή έρευνα.
Η "γρήγορη" λήψη μέτρων για τους ατμοσφαιρικούς ρύπους, εκτός από τις θετικές επιπτώσεις στην υγεία, θα συνέβαλε "να περιοριστεί βραχυπρόθεσμα η άνοδος της θερμοκρασίας", υπογραμμίζεται στην παρουσίαση της έρευνας, που έκαναν το Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Μετεωρολογίας.
Τα σωματίδια που περιέχονται στην αιθάλη και εκπέμπονται από τα αυτοκίνητα, τις δασικές πυρκαγιές και ορισμένες βιομηχανίες, αλλά και το όζον της τροπόσφαιρας, συμβάλλουν στην άνοδο της θερμοκρασίας. Τα σωματίδια του άνθρακα παρεμποδίζουν και απορροφούν το φως του ήλιου και σκοτεινιάζουν το χιόνι και τους παγετώνες όταν εναποτίθενται. Το όζον είναι το τρίτο σημαντικότερο αέριο που συμβάλλει στο φαινόμενο του θερμοκηπίου, μετά το διοξείδιο του άνθρακα και το μεθάνιο.
Οι περίπου πενήντα επιστήμονες που συμμετείχαν στην έρευνα "δείχνουν πώς λίγα μέτρα για τον περιορισμό της εκπομπής (καυσαερίων) προσφέρουν σημαντικά οφέλη για τη δημόσια υγεία, την οικονομία και το περιβάλλον", σημειώνει σε ανακοίνωσή του ο Ακίμ Στάινερ, ο εκτελεστικός διευθυντής του Προγράμματος του ΟΗΕ για το Περιβάλλον.
"Θέτοντας σε εφαρμογή 16 μέτρα θα μειώσουμε τη θερμοκρασία κατά μισό βαθμό το 2050 και θα αυξήσουμε τις πιθανότητες να μην ξεπεράσουμε το στόχο των 2 βαθμών Κελσίου", σχολίασε ο Γιόχαν Κουιλενστιέρνα, του Ινστιτούτου της Στοκχόλμης για το περιβάλλον, κατά την παρουσίαση της έκθεσης στη Βόνη της Γερμανίας όπου διεξάγεται μέχρι την Παρασκευή η προπαρασκευαστική συνάντηση του ΟΗΕ που θα προετοιμάσει τη σύνοδο για το κλίμα, η οποία έχει προγραμματιστεί για τα τέλη του χρόνου στο Ντέρμπαν της Νότιας Αφρικής.

Πηγή: Εφημερίδα Realnews

Διαβάστε περισσότερα...

Το νόημα της ζωής σε πέντε φράσεις...

Φιλόσοφος της ζωής , μια ξεχωριστή γυναίκα που έχει γυρίσει όλο τον κόσμο η Bronnie Ware. Μέσα από τις συζητήσεις της με ηλικιωμένους σε οίκους ευγηρίας μας λέει για ποια πράγματα κυρίως μετάνιωσαν αυτοί οι άνθρωποι ένα βήμα πριν το θάνατο
H Bronnie Ware είχε μια δίψα για τη ζωή από τη στιγμή που γεννήθηκε. Σαν παιδί, ήταν το μαύρο πρόβατο της οικογένειας καθώς είχε αποκτήσει μια διαφορετική αντίληψη για τη ζωή.
Η επαγγελματική της ζωή ανάστατη, νομαδική, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Από καλλιεργητής λαχανικών στη Μέση Ανατολή, μπαργούμαν σε τροπικά νησιά…διευθύντρια τράπεζας.
Η Bronnie δεν φοβήθηκε ποτέ τις αλλαγές, βρήκε το δρόμο της αυτόν της φιλοσοφίας όπου κάθε άνθρωπος εάν κάνει ευχάριστα πράγματα τότε βρίσκει την πραγματική γαλήνη μέσα του, όπως λέει η ίδια.
Παραμένει ευγενής χωρίς να χάνει την πίστη της προς τον συνάνθρωπο μοιράζοντας τις εμπειρίες της μαζί μας.
Για αρκετά χρόνια εργάστηκε σε οίκους ευγηρίας. Ήταν ο τελευταίος σταθμός των ανθρώπων λίγο πριν το θάνατο. Όπως λέει μοιραζόταν πολλά μαζί τους τις τελευταίες εβδομάδες της ζωής τους.
Η Bronnie θεωρεί ότι οι άνθρωποι ωριμάζουν όταν έρχονται αντιμέτωποι με το θάνατο. Αρνητικά συναισθήματα κυριεύουν το περισσότερο κόσμο φόβος, θυμός, τύψεις ωστόσο κάθε άνθρωπος προσπαθεί να βρει τη γαλήνη λίγο πριν φύγει από τη ζωή.
Συνομιλώντας μαζί τους πέντε είναι τα κύρια πράγματα για τα οποία λυπόντουσαν και μας τα παρουσιάζει.

1. Μακάρι να είχα το θάρρος να ζήσω τη ζωή μου όπως ήθελα και όχι όπως μου επέβαλαν

Αυτό το λένε οι περισσότεροι άνθρωποι όταν συνειδητοποιούν ότι η ζωή τους έχει σχεδόν τελειώσει και κοιτούν στο παρελθόν είναι εύκολο να δουν πόσα όνειρα έμειναν ανεκπλήρωτα Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν εκπλήρωσαν ούτε τα μισά από όσο είχαν ονειρευτεί.
Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν να προσπαθήσετε να εκπληρώσετε μερικά από τα όνειρά σας στην πορεία. Από τη στιγμή που αρρωστήσεις είναι πολύ αργά. Η υγεία φέρνει μια ελευθερία που πολύ λίγοι συνειδητοποιούν, έως ότου έρθει ο καιρός και δεν την χάνουν.

2. Μακάρι να μην εργαζόμουν τόσο σκληρά

Αυτό το λένε κυρίως άνδρες ασθενείς. Είναι όλοι αυτοί που δεν πρόλαβαν να χαρούν τα παιδιά τους, δεν κατάφεραν να τα πάρουν μια αγκαλιά, να τα μεγαλώσουν, να χαρούν την εφηβεία τους. Είναι όλοι αυτοί που δεν έψαξαν αγάπη από το σύντροφό τους.
Η Bronnie από την πλευρά της μας συμβουλεύει να απλοποιήσουμε τον τρόπο ζωής μας κάνοντας συνειδητές επιλογές στην πορεία. Δημιουργώντας περισσότερο χώρο στη ζωή σας, γίνεστε πιο ευτυχισμένοι και πιο ανοικτοί σε νέες ευκαιρίες.

3. Μακάρι να είχα το θάρρος να εκφράσω τα συναισθήματά μου

Πολλοί άνθρωποι δεν εκφράζουν τα συναισθήματά τους, προκειμένου να διατηρήσουν ισορροπίες με τους άλλους. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να είμαστε μέτριοι ως οντότητες. Υπάρχουν πολλές ασθένειες που σχετίζονται με την πικρία και τη δυσαρέσκεια.
Δεν μπορούμε να ελέγξουμε τις αντιδράσεις των άλλων. Ωστόσο όταν αλλάζετε τον τρόπο επικοινωνίας μιλώντας ειλικρινά, θα θέσετε τις σχέσεις σε ένα εντελώς νέο και υγιές επίπεδο.

4. Μακάρι να είχα διατηρήσει επαφή με τους φίλους μου

Συχνά δεν συνειδητοποιούμε τα πραγματικά οφέλη της φιλίας. Ο πολυάσχολος τρόπος ζωής φθείρει τη φιλία. Αυτό όμως που μένει στο τέλος είναι αυτό γι’ αυτό διαφυλάξετε την ως κόρη οφθαλμού.

5. Μακάρι να είχα αφήσει τον εαυτό μου να είναι πιο ευτυχισμένος

Πολλοί δεν είχαν αντιληφθεί μέχρι το τέλος της ζωής τους ότι η ευτυχία είναι μια επιλογή. Είχαν μείνει κολλημένοι σε παλιά πρότυπα και συνήθειες. Ο φόβος της αλλαγής τους έκανε να προσποιούνται ακόμα και στον ίδιο τους το εαυτό.

Πηγή: http://thenetwar.com

Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 15 Ιουνίου 2011

Παγκόσμια Ημέρα Ανέμου...

Κάθε χρόνο στις 15 Ιουνίου γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Ανέμου για την ευαισθητοποίηση του παγκόσμιου κοινού σχετικά με τις ωφέλειες που προκύπτουν για το περιβάλλον από τη χρήση της Αιολικής ενέργειας.
Η πρωτοβουλία ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση Αιολικής Ενέργειας (EWEA) και το Παγκόσμιο Συμβούλιο Αιολικής Ενεργείας (GWEC).
H χώρα μας, πλούσια σε ανέμους, βρίσκεται ακόμη πολύ πίσω στη χρήση της αιολικής ενέργειας, καθώς η παραγόμενη ενέργεια μόλις που φθάνει τα 1000 μεγαβάτ.

Διαβάστε περισσότερα...

Η Χώρα του Κάποτε...

Όχι, δε θα σας πω ποια χώρα είναι αυτή. Το μόνο σίγουρο είναι ότι συνορεύει με τη Χώρα του Ποτέ, όπου το πραγματικό συγχέεται με το φανταστικό με έναν πανέμορφο τρόπο.
Η Χώρα του Ποτέ σε ταξιδεύει σε λίμνες, λαγκάδια, δάση, με περίεργους ιπτάμενους ήρωες ντυμένους στα πράσινα, άγριους πειρατές και πεινασμένους κροκόδειλους.
Η Χώρα του Κάποτε είναι ακριβώς το ίδιο, πανέμορφη και κάποτε τρανή, μόνο που ένα θεριό πλανάται τώρα πάνω από κάθε σύννεφο, κρύβεται κάτω από κάθε σπίτι, κατοικεί στα κότσια κάθε ανθρώπου και επισκιάζει με πέπλα ειλικρίνειας και πραγματικότητας αυτό το κατά τα άλλα θαυμαστό παραμύθι.
Ιπτάμενοι ήρωες υπάρχουν, αλλά πληρώνονται αδρά, οι άγριοι πειρατές φοράνε γραβάτες και κουστούμια, σε μια ύστατη προσπάθεια να πείσουν τον κοσμάκη ότι αν κάνουν υπομονή, σύντομα οι πεινασμένοι κροκόδειλοι θα χορτάσουν και θα μας αφήσουν ήσυχους.
Η Χώρα του Κάποτε είναι μια χώρα που πνίγηκε μέσα στην υπερηφάνεια της, κατακρημνίστηκε από το γκρεμό της ίδιας της μεγαλόπνοης Ιστορίας της και τώρα φωνάζει λαβωμένη για βοήθεια, όπως ένας γέρος φωνάζει τα εγγόνια του να τον βοηθήσουν να σηκωθεί γιατί πάλι έπεσε από την καρέκλα.
Τα εγγονάκια αγαπούν τον παππού τους, ξέρουν ότι στον πόλεμο έκανε πολλά, πήγε εξορία, έζησε τα μύρια δεινά και ήταν κάποτε τρανός και δυνατός. Από την άλλη, ξέρουν και κάτι που ο ίδιος δεν παραδέχεται.
Ξέρουν ότι ο παππούς πλέον δεν είναι για πολλά-πολλά, είναι περισσότερο βάρος παρά χρήσιμος, ξέρουν ότι ο ρόλος του κάπου εδώ, σε λίγο, ή σε λίγο περισσότερο, τελειώνει. Τον βοηθάνε με μισή καρδιά, λίγο από λύπηση, λίγο από θύμηση ότι αυτός τα μεγάλωσε. Και, όπως όλα τα παιδάκια, από τη στιγμή που θα πατήσουν γερά στα πόδια τους, αρχίζουν άθελά τους να ξεχνάνε ποιος τους βοήθησε, όσο κι αν αυτός φωνάζει, αρχίζουν να σκέφτονται πιο σοβαρά το «ναι μεν, αλλά…»· κι εκεί τελειώνει η σεμνή τελετή.
Η Χώρα του Κάποτε είναι ένας παππούλης, που όλοι λένε ότι θα τον βοηθήσουν για αυτό που ήταν.
Πόσο όμως να βοηθήσεις κάποιον που ξέρεις ότι είναι, ουσιαστικά, χαμένος χρόνος; Πόσο να βοηθήσεις κάποιον που το μέλλον του τελειώνει στην επόμενη γωνία;
΄
Πηγή: http://tispandoras.blogspot.com

Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 14 Ιουνίου 2011

Διάσωση του Περιβάλλοντος: Πόσο Επιτυχείς Είναι οι Προσπάθειές Μας...

ΤΣΕΡΝΟΜΠΙΛ, Μποπάλ, Βαλντέζ, Θρι Μάιλ Άιλαντ. Αυτά τα ονόματα πιθανότατα φέρνουν στο μυαλό εικόνες περιβαλλοντικών καταστροφών που έχουν συμβεί σε διάφορα μέρη του κόσμου. Καθεμιά από αυτές τις καταστροφές μάς υπενθύμισε ότι το περιβάλλον της γης δέχεται επίθεση.
Πολλοί φορείς καθώς και άτομα έχουν δώσει προειδοποιήσεις. Μερικοί έχουν αναλάβει δράση δημοσίως για να κάνουν γνωστή τη θέση τους. Μια Αγγλίδα βιβλιοθηκάριος αλυσοδέθηκε σε μπουλντόζα θέλοντας να διαμαρτυρηθεί για την κατασκευή ενός δρόμου που θα περνούσε από μια οικολογικά ευάλωτη περιοχή. Δύο Αβοριγινές στην Αυστραλία ηγήθηκαν μιας εκστρατείας κατά της εξόρυξης ουρανίου σε κάποιο εθνικό πάρκο. Οι εργασίες διακόπηκαν. Αν και καλοπροαίρετες, αυτές οι προσπάθειες δεν βρίσκουν πάντοτε καλή ανταπόκριση. Για παράδειγμα, ένας πλοίαρχος υπό το σοβιετικό καθεστώς ανησυχούσε για τις διαρροές ακτινοβολίας από τους αντιδραστήρες των βυθισμένων πυρηνικών υποβρυχίων. Όταν έδωσε στη δημοσιότητα τις τοποθεσίες αυτών των ναυαγίων, συνελήφθη.
Διάφορες οργανώσεις κρούουν επίσης τον κώδωνα του κινδύνου σχετικά με τις απειλές για το περιβάλλον. Σε αυτές περιλαμβάνονται η Εκπαιδευτική, Επιστημονική και Πολιτιστική Οργάνωση των Ηνωμένων Εθνών (UNESCO), το Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών και η Γκρίνπις. Μερικοί απλώς αναφέρονται στα περιβαλλοντικά προβλήματα όταν αυτά σχετίζονται με την εργασία τους. Άλλοι έχουν κάνει σκοπό της ζωής τους το να διατηρούν πάντα στην επικαιρότητα τα περιβαλλοντικά ζητήματα. Είναι γνωστό ότι η Γκρίνπις στέλνει ακτιβιστές σε καίρια για το περιβάλλον σημεία και προσελκύει το ενδιαφέρον του κοινού σε ζητήματα όπως η παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας, τα είδη υπό εξαφάνιση και οι κίνδυνοι από τα γενετικά τροποποιημένα ζώα και φυτά.
Μερικοί ακτιβιστές λένε ότι χρησιμοποιούν «δημιουργική αντιπαράθεση για να εκθέτουν τα παγκόσμια περιβαλλοντικά προβλήματα». Έτσι λοιπόν, χρησιμοποιούν μεθόδους όπως το να αλυσοδένονται στις πύλες ενός πριονιστηρίου διαμαρτυρόμενοι για την καταστροφή των αρχέγονων δασών. Μια άλλη ομάδα ακτιβιστών διαμαρτυρήθηκαν για το ότι κάποια χώρα παρέβηκε την απαγόρευση της φαλαινοθηρίας με το να εμφανιστούν στις πρεσβείες της φορώντας τεράστιους βολβούς ματιών για να δείξουν ότι οι δραστηριότητες της χώρας παρακολουθούνταν.

Τα επίμαχα ζητήματα είναι άφθονα. Λόγου χάρη, τόσο άτομα όσο και οργανισμοί έχουν προειδοποιήσει επανειλημμένα για τους κινδύνους της μόλυνσης του νερού. Ωστόσο, φαίνεται πως η κατάσταση είναι πολύ ζοφερή. Ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό, πόσιμο νερό. Σύμφωνα με το περιοδικό Τάιμ (Time), «3,4 εκατομμύρια άτομα πεθαίνουν κάθε χρόνο από ασθένειες που σχετίζονται με το νερό». Η μόλυνση του αέρα αποτελεί παρόμοιο πρόβλημα. Η Κατάσταση του Παγκόσμιου Πληθυσμού—2001 (The State of World Population 2001) αναφέρει ότι «υπολογίζεται πως η μόλυνση του αέρα σκοτώνει 2,7 με 3 εκατομμύρια ανθρώπους κάθε χρόνο» και προσθέτει ότι «η μόλυνση του αέρα του εξωτερικού περιβάλλοντος βλάπτει περισσότερους από 1,1 δισεκατομμύρια ανθρώπους». Χαρακτηριστικά, αναφέρει ότι «η μόλυνση από μικροσκοπικά σωματίδια είναι υπεύθυνη μέχρι και για το 10 τοις εκατό των παιδικών αναπνευστικών λοιμώξεων στην Ευρώπη». Ναι, παρά τις προειδοποιήσεις και τις μέχρι τώρα ενέργειες, τα προβλήματα που σχετίζονται με αυτά τα βασικότατα στοιχεία τα οποία είναι απαραίτητα για τη ζωή έχουν απλώς χειροτερέψει.

Πολλοί θεωρούν αυτή την κατάσταση παράδοξη. Υπάρχουν περισσότερες πληροφορίες από ποτέ γύρω από περιβαλλοντικά θέματα. Περισσότερα άτομα και οργανισμοί από ποτέ ενδιαφέρονται να δουν το περιβάλλον να καθαρίζεται. Οι κυβερνήσεις έχουν ιδρύσει υπουργεία προκειμένου να βοηθήσουν στην επίλυση των προβλημάτων. Διαθέτουμε τεχνολογικά μέσα περισσότερα από ποτέ τα οποία μπορούν να μας βοηθήσουν να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα. Εντούτοις, φαίνεται ότι τα πράγματα δεν βελτιώνονται. Γιατί;

Ένα Βήμα Μπροστά, Δύο Βήματα Πίσω

Η βιομηχανική πρόοδος αποσκοπούσε στο να κάνει πιο εύκολη τη ζωή μας. Σε κάποιους τομείς το έχει καταφέρει. Ωστόσο, αυτή η ίδια «πρόοδος» είναι που επιδεινώνει τα περιβαλλοντικά προβλήματα της γης. Εκτιμούμε τις εφευρέσεις και τα επιτεύγματα που μας έχει προσφέρει η βιομηχανία αλλά η υλοποίησή τους και η χρήση τους έχουν συχνά ως αποτέλεσμα την καταστροφή τμημάτων του κόσμου μας.

Αντιπροσωπευτικό παράδειγμα αποτελούν τα αυτοκίνητα. Χάρη σε αυτά, τα ταξίδια γίνονται γρηγορότερα και ευκολότερα. Πολύ λίγοι είναι εκείνοι που θα ήθελαν να επιστρέψουμε στην εποχή του αλόγου και του κάρου. Ωστόσο, οι σύγχρονες μεταφορές έχουν συντελέσει σε αμέτρητα προβλήματα. Ένα από αυτά είναι η παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας. Ο άνθρωπος έχει αλλάξει τη χημική σύσταση της ατμόσφαιρας χρησιμοποιώντας εφευρέσεις οι οποίες εκπέμπουν εκατομμύρια τόνους αερίων. Λέγεται ότι αυτά τα αέρια προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, όπως αποκαλείται, με αποτέλεσμα την άνοδο της θερμοκρασίας της ατμόσφαιρας. Οι θερμοκρασίες αυξήθηκαν τον περασμένο αιώνα. Η Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος των ΗΠΑ αναφέρει ότι «οι 10 θερμότερες χρονιές του 20ού αιώνα παρατηρήθηκαν όλες μέσα στα τελευταία 15 χρόνια του». Μερικοί επιστήμονες πιστεύουν ότι τον 21ο αιώνα η μέση παγκόσμια θερμοκρασία θα μπορούσε να ανέβει 1,4 έως 5,8 βαθμούς Κελσίου.

Οι αυξημένες θερμοκρασίες αναμένεται να προκαλέσουν άλλα προβλήματα. Το στρώμα χιονιού στο Βόρειο Ημισφαίριο μειώνεται. Μια τράπεζα πάγου έκτασης 3.250 τετραγωνικών χιλιομέτρων στην Ανταρκτική κατέρρευσε στις αρχές του 2002. Η στάθμη της θάλασσας μπορεί να ανέβει σημαντικά αυτόν τον αιώνα. Εφόσον το ένα τρίτο του παγκόσμιου πληθυσμού ζει κοντά στη θάλασσα, αυτό μπορεί να καταλήξει σε απώλειες σπιτιών και καλλιεργήσιμων εκτάσεων. Μπορεί επίσης να προκαλέσει μεγάλα προβλήματα στις παράκτιες πόλεις.

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι οι υψηλότερες θερμοκρασίες θα φέρουν περισσότερες βροχοπτώσεις και θα αυξήσουν τα ακραία καιρικά φαινόμενα. Μερικοί θεωρούν ότι σφοδρές καταιγίδες όπως αυτή που αφαίρεσε 90 ζωές και κατέστρεψε 270 εκατομμύρια δέντρα στη Γαλλία το 1999 είναι απλώς προάγγελοι εκείνων που μέλλουν να έρθουν. Άλλοι ερευνητές πιστεύουν ότι οι κλιματικές αλλαγές θα προκαλέσουν εξάπλωση ασθενειών όπως η ελονοσία, ο δάγγειος πυρετός και η χολέρα.

Το παράδειγμα του αυτοκινήτου δείχνει πόσο περίπλοκα είναι τα αποτελέσματα της τεχνολογίας—εφευρέσεις που είναι χρήσιμες για την ανθρωπότητα γενικά πιθανώς προξενούν πληθώρα συναφών προβλημάτων τα οποία επηρεάζουν διάφορους τομείς της ζωής. Η δήλωση της Έκθεσης για την Ανθρώπινη Ανάπτυξη—2001 (Human Development Report 2001) είναι αληθινή: «Κάθε τεχνολογική πρόοδος συνοδεύεται από πιθανά οφέλη και κινδύνους, μερικά από τα οποία δεν είναι εύκολο να τα προβλέψει κανείς».

Συχνά οι άνθρωποι στρέφονται στην ίδια την τεχνολογία προκειμένου να βρουν λύσεις για τα περιβαλλοντικά προβλήματα. Παραδείγματος χάρη, οι περιβαλλοντολόγοι εδώ και καιρό αντιτάσσονται στη χρήση παρασιτοκτόνων. Όταν παράχθηκαν τα γενετικά τροποποιημένα φυτά τα οποία θα μείωναν ή θα εξάλειφαν την ανάγκη για παρασιτοκτόνα, φαινόταν ότι η τεχνολογία είχε προμηθεύσει μια καλή λύση. Ωστόσο, στην περίπτωση του καλαμποκιού Bt, το οποίο σχεδιάστηκε για να αναχαιτίσει τα έντομα Chilo suppressalis χωρίς παρασιτοκτόνα, οι δοκιμές έδειξαν ότι μπορεί επίσης να σκοτώσει και τις πεταλούδες μονάρχης. Επομένως, οι «λύσεις» μερικές φορές έχουν αρνητικά αποτελέσματα και μπορούν να προκαλέσουν επιπρόσθετα προβλήματα.

Μπορούν να Βοηθήσουν οι Κυβερνήσεις;

Εφόσον η καταστροφή του περιβάλλοντος αποτελεί τόσο τεράστιο πρόβλημα, η επιτυχημένη λύση θα απαιτούσε τη συνεργασία των κυβερνήσεων του κόσμου. Σε μερικές περιπτώσεις εκπρόσωποι των κυβερνήσεων, προς έπαινό τους, έχουν δείξει την απαραίτητη αποφασιστικότητα ώστε να προτείνουν θετικές αλλαγές οι οποίες θα μπορούσαν να βοηθήσουν το περιβάλλον. Ωστόσο, οι αληθινές νίκες υπήρξαν ελάχιστες.

Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι η διεθνής σύνοδος που έλαβε χώρα στην Ιαπωνία το 1997. Τα έθνη έκαναν σκληρές διαπραγματεύσεις γύρω από τους όρους μιας συνθήκης για τη μείωση των εκπομπών ρύπων οι οποίοι λέγεται ότι προκαλούν την παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας. Τελικά, προς έκπληξη πολλών, επιτεύχθηκε μια συμφωνία. Αυτή η συμφωνία ονομάστηκε το Πρωτόκολλο του Κιότο. Αναπτυγμένες περιοχές, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ιαπωνία και οι Ηνωμένες Πολιτείες, θα μείωναν τις εκπομπές ρύπων κατά ένα μέσο ποσοστό 5,2 τοις εκατό μέχρι το 2012. Η ιδέα φαινόταν καλή. Αλλά στις αρχές του 2001, η κυβέρνηση των ΗΠΑ ανακοίνωσε ότι δεν θα επικύρωνε το Πρωτόκολλο του Κιότο. Αυτό προκάλεσε μεγάλη έκπληξη, εφόσον οι Ηνωμένες Πολιτείες, με λιγότερο από το 5 τοις εκατό του παγκόσμιου πληθυσμού, εκπέμπουν περίπου το ένα τέταρτο των ρύπων. Επιπλέον, και άλλες κυβερνήσεις καθυστερούν να επικυρώσουν τη συνθήκη.

Το παραπάνω παράδειγμα δείχνει πόσο δύσκολο είναι για τις κυβερνήσεις να βρουν ουσιαστικές λύσεις. Είναι δύσκολο να συγκεντρωθούν διάφορες κυβερνήσεις και να συμφωνήσουν σχετικά με το πώς θα αντιμετωπίσουν τα περιβαλλοντικά ζητήματα. Ακόμη και όταν υπογράφονται συμφωνίες, μερικές πλευρές ανακαλούν αργότερα τις δεσμεύσεις τους. Άλλες κυβερνήσεις δυσκολεύονται να θέσουν σε εφαρμογή τις συμφωνίες. Σε άλλες περιπτώσεις κυβερνήσεις ή εταιρίες κρίνουν ότι δεν μπορούν να ανταποκριθούν στη δαπάνη που περιλαμβάνεται για τον καθαρισμό του περιβάλλοντος. Σε μερικά μέρη το πρόβλημα ανάγεται απλώς στην απληστία, καθώς πανίσχυροι εμπορικοί γίγαντες ασκούν ισχυρή επιρροή στις κυβερνήσεις προκειμένου να μην εφαρμόσουν μέτρα τα οποία θα μειώσουν τα κέρδη τους. Οι επιχειρήσεις και οι εταιρίες είναι γνωστό ότι θέλουν να εκμεταλλευτούν στο μέγιστο βαθμό τη γη χωρίς να ενδιαφέρονται για τις μελλοντικές συνέπειες.

Κάτι που περιπλέκει περισσότερο τα ζητήματα είναι ότι δεν συμφωνούν όλοι οι επιστήμονες όσον αφορά το πόσο δραστικές θα είναι οι συνέπειες της μόλυνσης της γης. Έτσι λοιπόν, ίσως υπάρχει αβεβαιότητα μεταξύ των υπευθύνων του κυβερνητικού σχεδιασμού ως προς το βαθμό στον οποίο πρέπει να περιορίσουν την οικονομική ανάπτυξη προκειμένου να θέσουν υπό έλεγχο ένα πρόβλημα το οποίο μπορεί να είναι ή και να μην είναι τόσο μεγάλο όσο νομίζουν μερικοί.

Η ανθρωπότητα βρίσκεται σε πραγματικό τέλμα. Όλοι γνωρίζουν ότι υπάρχει πρόβλημα και ότι πρέπει να γίνει κάτι για αυτό. Μερικές χώρες καταβάλλουν ευσυνείδητη προσπάθεια αλλά τα περισσότερα περιβαλλοντικά προβλήματα χειροτερεύουν. Είναι άραγε προδιαγεγραμμένο ότι η γη θα γίνει ακατάλληλη για να κατοικείται από ανθρώπους; Στη συνέχεια θα εξετάσουμε αυτή την ερώτηση.

ΗΧΟΡΥΠΑΝΣΗ

Ένα είδος ρύπανσης δεν φαίνεται αλλά ακούγεται—είναι η ηχορύπανση. Οι ειδικοί λένε ότι αποτελεί αιτία ανησυχίας επειδή μπορεί να προκαλέσει απώλεια ακοής, άγχος, υπέρταση, απώλεια ύπνου και παραγωγικότητας. Τα παιδιά που πηγαίνουν σχολείο σε θορυβώδες περιβάλλον μπορεί να παρουσιάσουν προβλήματα στην ανάγνωση.

Η ΑΠΟΔΑΣΩΣΗ ΦΕΡΝΕΙ ΕΠΙΔΡΟΜΕΣ ΑΡΟΥΡΑΙΩΝ

Όταν 15 πόλεις στο νησί Σάμαρ, στις Φιλιππίνες, πλήγηκαν από μαζική επιδρομή αρουραίων, κάποια κυβερνητική πηγή ανέφερε ότι για αυτό ευθυνόταν η αποδάσωση στην περιοχή. Η απώλεια των δασών είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση των ζώων που τρώνε τους αρουραίους καθώς και των πηγών τροφής των αρουραίων. Τα τρωκτικά μετακινήθηκαν σε πιο κατοικημένες περιοχές αναζητώντας τροφή.

ΘΥΜΑΤΑ ΤΟΞΙΚΩΝ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ;

Σε ηλικία τρεισήμισι μηνών, διαπιστώθηκε ότι ο Μίχαελ έπασχε από νευροβλάστωμα, μια μορφή καρκίνου. Αν επρόκειτο για μεμονωμένο περιστατικό, αυτό δεν θα ήταν και τόσο ασυνήθιστο. Αλλά αργότερα διαπιστώθηκε ότι περίπου άλλα 100 παιδιά από την ίδια μικρή περιοχή είχαν επίσης καρκίνο. Αυτό θορύβησε πολλούς γονείς. Μερικοί σκέφτηκαν ότι ο δυσανάλογος αριθμός περιστατικών καρκίνου σχετιζόταν ίσως με τις εταιρίες χημικών προϊόντων της περιοχής. Μια έρευνα αποκάλυψε ότι, στο παρελθόν, ένας ανεξάρτητος εργολάβος διαχείρισης αποβλήτων είχε πάρει βαρέλια με τοξικό υγρό από μια τέτοια εταιρία και τα είχε αποθέσει σε ένα πρώην ορνιθοτροφείο, μερικές φορές χύνοντας το περιεχόμενο. Ερευνητές ανακάλυψαν ίχνη ρύπων στις τοπικές πηγές νερού. Οι γονείς δεν μπορούν παρά να αναρωτιούνται αν αυτό μπορεί να συνέβαλε στο να πάθουν καρκίνο τα παιδιά τους.

ΤΟΞΙΚΕΣ ΧΗΜΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ

Μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, 120.000 τόνοι τοξικών υλικών, κυρίως φωσγένιο και υπερίτης, σφραγίστηκαν σε πλοία τα οποία βυθίστηκαν στη θάλασσα, μερικά στα βορειοδυτικά της Βόρειας Ιρλανδίας. Ρώσοι επιστήμονες έχουν προειδοποιήσει ότι τώρα υπάρχει κίνδυνος διαρροής αυτών των υλικών.

Η ΜΟΛΥΝΣΗ ΤΟΥ ΑΕΡΑ ΣΚΟΤΩΝΕΙ

Η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας λέει ότι το 5 με 6 τοις εκατό των θανάτων που σημειώνονται παγκοσμίως κάθε χρόνο είναι αποτέλεσμα της μόλυνσης του αέρα. Στο Οντάριο του Καναδά και μόνο, αναφέρεται ότι οι πολίτες δαπανούν περισσότερα από 645,7 εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο για έξοδα ιατρικής περίθαλψης και απουσίες ως αποτέλεσμα του μολυσμένου αέρα.

ΚΟΡΑΛΛΙΟΓΕΝΕΙΣ ΥΦΑΛΟΙ ΠΟΥ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ

Μερικοί ψαράδες στη Νοτιοανατολική Ασία χρησιμοποιούν διάλυμα κυανιδίου για να αναισθητοποιούν τα ψάρια και να τα πιάνουν εύκολα. Το δηλητήριο αποβάλλεται από τον οργανισμό του ψαριού και έτσι αυτό είναι βρώσιμο. Αλλά η τοξίνη παραμένει στο νερό, καταστρέφοντας τους κοραλλιογενείς υφάλους.

ΝΑ ΦΟΡΑΜΕ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΜΑΣΚΑ;

Το περιοδικό Έζιαγουίκ (Asiaweek) αναφέρει ότι μεγάλη ποσότητα μολυσμένου αέρα στις πόλεις της Ασίας προέρχεται από τις εξατμίσεις των οχημάτων. Τα πετρελαιοκίνητα οχήματα και οι μοτοσικλέτες προκαλούν συνήθως την περισσότερη μόλυνση, παράγοντας πάρα πολλά μικροσκοπικά αιωρούμενα σωματίδια. Αυτά προκαλούν πλήθος προβλημάτων υγείας. Το ίδιο περιοδικό αναφέρει: «Ο ειδικός σχετικά με τις συνέπειες της μόλυνσης Δρ Τσαν Τσανγκ-τσουάν, από την Ταϊβάν, λέει ότι τα καυσαέρια του πετρελαίου αποτελούν αιτία καρκίνου». Μερικοί κάτοικοι ασιατικών πόλεων φορούν χειρουργικές μάσκες προσπαθώντας να προστατευτούν. Βοηθούν αυτές οι μάσκες; Ο Δρ Τσαν λέει: «Αυτές οι μάσκες δεν είναι αποτελεσματικές. Μεγάλο μέρος της μόλυνσης σε μορφή αερίων και σωματιδίων έχει τόσο αραιή σύνθεση ώστε μια απλή μάσκα δεν μπορεί να τη φιλτράρει. Επίσης, . . . οι μάσκες δεν είναι αεροστεγείς. Συνεπώς δίνουν μια ψευδαίσθηση ασφάλειας».

Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 13 Ιουνίου 2011

Τα χωριά άδειασαν, οι μνήμες παραμένουν...

Η μετεγκατάσταση, λόγω λιγνίτη, σήμαινε είτε καλύτερη τύχη είτε ξεριζωμό
Mπορείς να κλέψεις τις εικόνες; Αυτές τις κιτρινισμένες φωτογραφίες του μυαλού «για το σπίτι, όπου εγκαταστάθηκαν οι παππούδες από τον Πόντο και τη Μικρά Ασία...». Εκεί, στη μέση της Σαριγκιόλ, της Κίτρινης Λίμνης, που την αποξήραναν πριν από τον Πόλεμο για να στηθούν στην κοιλάδα της Κοζάνης τα χωριά των προσφύγων και αργότερα, όταν ανακαλύφθηκε ο πολύτιμος λιγνίτης, τα εργοστάσια της ΔΕΗ. Τις εικόνες για τα σπίτια της Χαραυγής, του Κλείτους, της Εξοχής, του Κόμανου, της Καρδίας, των χωριών που «σήκωσε» ο λιγνίτης και ξανάστησε η ΔΕΗ, λίγο μακρύτερα, έξω από την Κοζάνη, τις πήραν μαζί τους αυτοί που έφυγαν.
Αυτό δεν το ήξερε ο άνδρας που έσκαβε με μανία σε έναν εγκαταλελειμμένο κήπο του έρημου Κλείτους για να πάρει μια τριανταφυλλιά. «Καλησπέρα σας, ζούσατε εδώ παλιά;» τον ρώτησε ο φωτογράφος της «Κ». «Οχι, είμαι από την Πτολεμαΐδα», απάντησε. «Και γιατί ξεριζώνετε την τριανταφυλλιά;» «Θα την πάρω σπίτι μου. Δουλεύω πολλά χρόνια εδώ στη ΔΕΗ...», είπε και έκλεισε με νόημα το μάτι.
Οπως συμβαίνει με την τριανταφυλλιά και τον άντρα, έτσι ακριβώς συμβαίνει με τη ΔΕΗ και τα χωριά του λεκανοπεδίου, από τη δεκαετία του '70 και εντεύθεν. Εκεί που τα χωριά των προσφύγων είχαν ριζώσει, όπως η τριανταφυλλιά στον κήπο της του Κλείτους, ήρθε το γιγαντιαίο πρόγραμμα της (αναγκαστικής) μετεγκατάστασης οικισμών και όλα σχεδόν τα χωριά που βρέθηκαν πάνω από τα πλούσια κοιτάσματα άλλαξαν τόπο στον χάρτη της Κοζάνης. Για πολλούς από τους κατοίκους οι απαλλοτριώσεις και οι αναγκαστικές μετακινήσεις ήταν μια καλύτερη τύχη. Απέκτησαν καινούργια σπίτια, τα χωριά ρυμοτομία, σύγχρονα δίκτυα υποδομών. Για άλλους ήταν ένας νέος ξεριζωμός. Γι' αυτόν τον λόγο, ορισμένοι επιμένουν σήμερα να επιστρέφουν ανάμεσα στις χορταριασμένες αυλές και στα χαλάσματα των έρημων πια χωριών τους, όσων δεν κατάπιαν ακόμη οι μεγάλοι εκσκαφείς της ΔΕΗ και δεν σκεπάστηκαν από τους ταινιόδρομους και την τέφρα.
Ο κυρ Γιάννης ήταν από τους τελευταίους που έφυγαν το 1990 - 91 για να εγκατασταθούν στη Νέα Χαραυγή. Το σπίτι του ακόμα είναι όρθιο και επιστρέφει για να φροντίσει καθημερινά 30 πρόβατα, τέσσερα σκυλιά κι ένα μικρό κοτέτσι. Εχει γυναίκα, τρία παιδιά και όταν δεν δουλεύει ως φύλακας, περνάει όλη τη μέρα του στο παλιό χωριό επισκευάζοντας... αναμνήσεις μιας άλλης καθημερινότητας.
Στο Κλείτος τα γιγαντιαία μηχανήματα της ΔΕΗ μπήκαν πέρυσι. Γκρέμισαν τα πάντα και άφησαν σαν νησίδες σε θάλασσα την εκκλησία, ένα βουλκανιζατερ κι ένα - δυο σπίτια. Ο κυρ Κωστας και η οικογένειά του, αν και απέκτησαν καινούργιο σπίτι στο Νέο Κλείτος, δεν φεύγουν γιατί φροντίζουν την κτηνοτροφική μονάδα. «Εγινε η μετεγκατάσταση, αλλά δεν σκέφτηκαν να βρουν χώρους για τους κτηνοτρόφους». Ο διπλανός Κόμανος είναι πια στο κέντρο της εξόρυξης. Εκεί που ήταν το χωριό είναι πλέον μια «τρύπα» εκατό μέτρων. Μόνο η εκκλησία και το νεκροταφείο απέμειναν όρθια.
Αλλά δυο χωριά, η Ποντοκώμη και η Μαυροπηγή, θα μετεγκατασταθούν τα επόμενα πέντε χρόνια, ενώ στις αρχές του χρόνου το ΥΠΕΚΑ ανακοίνωσε τη μετεγκατάσταση των οικισμών Ακρινής Κοζάνης και Αγίων Αναργύρων Φλώρινας όχι για τον λιγνίτη τους, αλλά λόγω της μεγάλης ρύπανσης που καθιστά απαγορευτική την παραμονή τους και «βαφτίζει» τους 1.500 κατοίκους ως τους πρώτους περιβαλλοντικούς πρόσφυγες της χώρας. Ο πρόεδρος του Συλλόγου Περιβάλλοντος Ακρινής κ. Κ. Πουτακίδης και εκπρόσωποι φορέων της περιοχής εκφράζουν αμφιβολίες για την εφαρμογή του προγράμματος μετεγκαταστάσεων, λόγω της οικονομικής κρίσης και των σχεδίων περί ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ.

Πηγή: Εφημερίδα Καθημερινή-Των Θαναση Τσιγγανα - Γιωργου Μουταφη

Διαβάστε περισσότερα...
 
back to top