Το μυστικό για να πετύχεις ό,τι επιθυμείς στη ζωή...

Μια μέρα ένας νεαρός πλησίασε τον Σωκράτη και τον ρώτησε:
“Δάσκαλε, ποιός είναι ο τρόπος για να αποκτήσεις ό,τι επιθυμείς στη ζωή;”
“Συνάντησέ με αύριο στην όχθη του ποταμού” του απάντησε ο Σωκράτης.
Πραγματικά, την επόμενη μέρα το πρωί ο νεαρός περίμενε το Σωκράτη στην όχθη του ποταμού. ‘Οταν έφτασε ο Σωκράτης, του είπε να περάσουν περπατώντας το ποτάμι.
Μόλις είχαν φτάσει στο σημείο που εξείχε μόνο το κεφάλι τους έξω από το νερό, ο Σωκράτης με μια απότομη κίνηση άρπαξε το κεφάλι του νεαρού και το βύθισε μέσα στο νερό. Ο νεαρός ξαφνιάστηκε και προσπαθούσε να ελευθερωθεί από το γερό κράτημα του Σωκράτη. Πάλεψε για λίγη ώρα και κάποια στιγμή, κατάφερε να βγάλει το κεφάλι του μέσα στο νερό.
Τότε ο Σωκράτης του είπε: “Τι ήταν αυτό που επιθυμούσες περισσότερο από οτιδήποτε όση ώρα ήσουν μέσα στο νερό;”
“Αέρα!” απάντησε ο νεαρός.
“Αυτό είναι το μυστικό για να πετύχεις ό,τι επιθυμείς στη ζωή. Να το επιθυμείς με την ίδια ένταση που επιθυμούσες τον αέρα όση ώρα βρισκόσουν κάτω από το νερό!!!”
Για να πραγματοποιήσεις τα όνειρά σου, είναι τόσο απλό και για αυτό είναι τόσο δύσκολο για όλους μας να το κατανοήσουμε. Οι ρυθμοί της ζωής μας έχουν επιβάλλει έναν πολύπλοκο τρόπο σκέψης, μας έχει δημιουργηθεί η πεποίθηση πως το κάθετι αποκτιέται μόνο με πάρα πολύ κόπο. Φυσικά και χρειάζεται να εργαστούμε για να ζήσουμε, αλλά το βασικότερο είναι να αποβάλλουμε την πολυπλοκότητα από τη σκέψη μας. Να σταματήσουμε να “γράφουμε” σενάρια επιστημονικής φαντασίας για το κάθετι, να σταματήσουμε ένα λεπτό για να θαυμάσουμε το κελάηδισμα ενός πουλιού, να θαυμάσουμε τα λουλούδια που προβάλλουν δειλά μέσα από το τσιμέντο στα μπαλκόνια και σε όσο χώμα δεν έχουμε ακόμα τσιμεντοποιήσει οι άνθρωποι, να θαυμάσουμε τον γαλάζιο ουρανό, να ταξιδέψουμε ένα λεπτό με ένα σύννεφο που έχει παράξενο σχήμα, με τις φωνές των παιδιών που παίζουν. Στ’ αλήθεια, αν το καλοσκεφτούμε υπάρχουν τόσο μικρά και απλά καθημερινά πράγματα που αν δεν τα είχαμε θα είμασταν δυστυχισμένοι κι όμως εμείς, έχουμε παγιδευτεί μέσα σε αυτήν την παγίδα της υπερκατανάλωσης και των πλασματικών αναγκών που μας έχουν “πείσει” πως χρειαζόμαστε και έχουμε χάσει το νόημα της πραγματικής ζωής.
Γνωρίζω πως όλοι μας έχουμε πολλές υποχρεώσεις, αρκετά θέματα να λύσουμε σε καθημερινή βάση, αλλά αν σκεφτούμε ένα λεπτό πως ο άνθρωπος είναι το τελειότερο εργοστάσιο που υπάρχει πάνω στη γη, και νιώσουμε ευγνώμονες για το ότι υπάρχουμε και για όσα ήδη έχουμε, τότε θα αρχίσουμε σιγά σιγά να βλέπουμε τα πράγματα από άλλη σκοπιά και ίσως τότε καταφέρουμε να επιθυμήσουμε κάτι τόσο πολύ -όσο επιθύμησε τον αέρα ο νεαρός στην ιστορία μας νωρίτερα- και να το αποκτήσουμε!

Πηγή: http://mybellavista.wordpress.com