Αγωνίζομαι … πρέπει;

Ορισμένες φορές κάθομαι και σκέφτομαι αν πρέπει κανείς να αγωνίζεται;
Όταν όλα έχουν καταργηθεί . Όταν δεν υπάρχουν ηθικές αρχές και αξίες.
Όταν δεν υπάρχει αλληλεγγύη και συναδελφικότητα. Όταν ο καθένας νοιάζεται μόνο για τον εαυτό του. Γιατί υπάρχουν οι άνθρωποι που ζουν σε ένα κόσμο που ο καθένας κτίζει όπως αυτός νομίζει. Οι ατομικιστές που φτιάχνουν ένα κάστρο γύρω-γύρω από τον εαυτό τους. Οι οικογενειάρχες κτίζουν τα τείχη γύρω από την οικογένεια τους . Κάποιοι κτίζουν μεγαλύτερα κάστρα και αγκαλιάζουν οικογένεια και συγγενείς και αυτοσκοπός τους είναι η προστασία μόνο αυτών.
Με λίγα λόγια όλοι κτίζουν μικρά ή μεγάλα τείχη για την προστασία τους χωρίς όμως να μπορούν να βλέπουν τριγύρω.
Όμως τα κάστρα κάποια μέρα πέφτουν και ορισμένοι θα μείνουν γυμνοί και απροστάτευτοι, αδύναμοι να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα και τα αποτελέσματα της αδιαφορίας τους.
Αντί να κτίζουμε κάστρα λοιπόν, ας κτίσουμε κοινωνίες που να αγωνίζονται για το γενικό καλό. Να δώσουμε κληρονομιά αξίες και ηθικά διδάγματα στα παιδιά μας. Να φτιάξουμε ένα κόσμο που να βλέπει και να προχωρά δημιουργώντας και όχι στα τυφλά.
Δεν φταίνε οι άλλοι μόνο για την κατάντια μας αλλά και εμείς που δεν νοιαζόμαστε ή αδιαφορούμε. Κάποιοι φωνάζουν και εμείς κάνουμε τους κουφούς. Μας φορτώνουν ευθύνες που δεν μας αντιστοιχούν και θέλουν να τις επωμιστούμε.
Αν δεν γονατίσουμε και αντισταθούμε, δεν θα μας φορτώσουν τα προβλήματα που δεν είναι δικά μας.
Αγωνίζομαι… εγώ αγωνίζομαι για μια κοινωνία δίκαιη με αρχές. Αγωνίζομαι για το εαυτό μου, την οικογένεια μου, για τους φίλους και συναδέλφους μου. Αγωνίζομαι για ένα καλύτερο μέλλον των παιδιών του κόσμου μας.

Πηγή:http://astrofegia.blogspot.com/