“ΓΥΡΩ ΓΥΡΩ” οι εταιρείες και στη μέση τα παιδιά!...

ΥΠΟΥΛΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ
“Πάρτο και κάντο ότι θέλεις! Εγώ δεν θέλω ούτε να το βλέπω!”.
Φανερά εξοργισμένος, ο φίλος από την Ολυμπιάδα μου έδωσε μια σακουλίτσα που είχε μέσα ένα χαρτονένιο κουτί σαν κουτί ζαχαροπλαστείου.
“Τι είναι αυτό;”.
“Το δώρο που έκανε η εταιρεία στα παιδιά του σχολείου. Ανοιξε και δες το”.
Το κουτί με το γλυκό πράσινο χρωματάκι έγραφε “Ένα επιτραπέζιο παιχνίδι εξερεύνησης του κόσμου που μας περιβάλλει”. Στο κέντρο ένα όμορφο σηματάκι σαν λουλούδι και δίπλα το σλόγκαν “ΓΥΡΩ ΓΥΡΩ ΟΛΑ”. Αμυδρά γνωστό…
“?????”
“Τον χορηγό δεν τον είδες;”
Τον είδα… “Χορηγός Ελληνικός Χρυσός. Μεταλλεία Κασσάνδρας”. Και δίπλα “Copyright S&B Βιομηχανικά Ορυκτά Α.Ε.”!
“Και δεν κάνατε τίποτα; Γιατί δεχτήκατε να τα πάρετε;”
“Δεν τα έδωσαν απευθείας στα παιδιά. Ήταν μέσα στο σάκο του Αη-Βασίλη μαζί με όλα τα υπόλοιπα δώρα. Δεν είδαμε ούτε ποιος τα έφερε. Στο σπίτι το έχω εξαφανίσει, δεν αφήνω την κόρη μου να το πάρει”.
Ο θυμωμένος πατέρας είναι ένας από τους ανθρώπους που αγωνίστηκαν χρόνια ολόκληρα για να αποτρέψει το πρόγραμμα μεταλλουργίας χρυσού της Ολυμπιάδας. Κι αυτός και όλη του η οικογένεια. Έχει ζήσει τα ΜΑΤ και τους στρατιωτικούς νόμους, έχει φάει κι αυτός όπως και πολλοί άλλοι ξύλο, δικαστήρια και φυλακές.
Μετά την απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας το 2002 που δικαίωσε τον αγώνα των κατοίκων, η κουρασμένη πια Ολυμπιάδα ηρέμησε και είπε ότι ο εφιάλτης πέρασε. ”Και τώρα έρχονται αυτοί και προσπαθούν να επηρεάσουν τα παιδιά μας. Αίσχος!!!”.

Το “εκπαιδευτικό” αυτό παιχνίδι, εμπνεύσεως της S&B, δεν κρύβει το στόχο του: “Υποστηρίζει την καμπάνια του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων ΓΥΡΩ ΓΥΡΩ ΟΛΑ”, είναι δηλαδή μέρος της διαφημιστικής εκστρατείας που ξεκίνησε ο Σύνδεσμος για να “βελτιώσει” την εικόνα των μεταλλευτικών επιχειρήσεων στα μάτια του κόσμου. Ο Σύνδεσμος αντιμετωπίζει πια πολλά προβλήματα με την επαναλαμβανόμενη άρνηση του κόσμου να δεχτεί τις μεταλλευτικές εκμεταλλεύσεις, γιατί ο κόσμος μάτια έχει και βλέπει…
Το παιχνίδι απευθύνεται σε παιδιά από 5 ετών και άνω. Δηλαδή στις πιο τρυφερές ηλικίες όπου τα παιδιά ρουφάνε σα σφουγγάρια κάθε πληροφορία, χωρίς δυνατότητα να κάνουν διάκριση μεταξύ του “αληθινού” και του “ψεύτικου”. Πόσο μάλλον να σκεφτούν ότι αυτά που τους λένε μπορεί να είναι αληθινά, όμως από πίσω τους κρύβονται ένα σωρό άλλα πράγματα που ΔΕΝ τους τα λένε. Γι’αυτό και η προπαγάνδα που στοχεύει σε αυτές τις ηλικίες είναι η πιο ύπουλη, αλλά και η πιο αποτελεσματική.
Και είναι τόσα πολλά αυτά που δεν τους λένε… Ναι, είναι αλήθεια ότι τα μέταλλα και τα ορυκτά βρίσκονται παντού γύρω μας. Όμως γιατί αφήνουν τα παιδάκια να πιστεύουν ότι τα μέταλλα βγαίνουν από τα έγκατα της γης και φτιάχνουν μπαταρίες και κουτάκια αναψυκτικών με κάποιο τρόπο ανεξήγητο και μαγικό; Τι γίνεται, διακτινίζονται τα μέταλλα; Γιατί δεν μιλάνε για την τεράστια καταστροφή που προκαλείται για να έχουμε εμείς κουτάκια coca-cola, μπαταρίες και τηλεοράσεις; Γιατί δεν τους λένε ότι πρέπει να λιώσουμε βουνά για να πάρουμε χρυσό και νικέλιο;
Ένα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ πρόγραμμα/παιχνίδι, ειδικά όταν απευθύνεται σε αυτές τις ηλικίες, θα ξεκινούσε από το περιβάλλον, τα δάση και τα νερά και την ανάγκη προστασίας τους.
Ένα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ πρόγραμμα θα αντιμετώπιζε την εξόρυξη ορυκτών πόρων σαν αυτό που είναι: ένα ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΚΑΚΟ, ΑΛΛΑ ΠΑΝΤΩΣ ΚΑΚΟ. Μια δραστηριότητα η οποία προκαλεί μεγάλες περιβαλλοντικές καταστροφές, συχνά μη αναστρέψιμες, ανοίγει τεράστιες τρύπες στη γη, ρημάζει δάση, στερεί το πολύτιμο νερό από τους ανθρώπους και τη φύση.
Ένα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ πρόγραμμα θα εστίαζε στην ανάγκη ανακύκλωσης και μείωσης της κατανάλωσης των μη ανανεώσιμων πόρων όπως είναι τα ορυκτά και τα μέταλλα.
Ένα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ πρόγραμμα πρέπει να έχει στόχο να κάνει τα παιδάκια να ΠΟΝΑΝΕ για τη σπατάλη των υλικών, να πονάνε για την καταστροφή της φύσης, να βλέπουν κουτάκι πορτοκαλάδας και να σκέφτονται το ΔΑΣΟΣ που χάθηκε. Μόνο έτσι έχουμε ελπίδα να πάμε κάποια στιγμή σε μια πιο υπεύθυνη πολιτική ορυκτών πόρων και σε μια πιο υπεύθυνη κοινωνία.
Αλλά βέβαια ένα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ πρόγραμμα δεν είναι δυνατόν να γίνει από αυτούς που έχουν οικονομικά συμφέροντα από την εξόρυξη και στην περίπτωση αυτή τα συμφέροντα είναι τόσο προφανή που βγάζουν μάτι…
Η “χορηγός” ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ καίγεται να προχωρήσει το σχέδιο της για την “ανάπτυξη” των μεταλλείων της Χαλκιδικής, έργο κολοσσιαίο με αντίστοιχες περιβαλλοντικές επιπτώσεις και σθεναρή αντίσταση από τους κατοίκους.
Όσο για την έχουσα το “copyright” S&B, είναι η εταιρεία που έχει κάνει τη Γκιώνα αγνώριστη από τις επιφανειακές εξορύξεις και ετοιμάζεται να ξεκινήσει κι άλλες. Οι μεταλλευτικές εταιρείες έχουν πλέον σοβαρά προβλήματα με τον κόσμο που έχει στραφεί εναντίον τους και χρειάζονται ένα ρετουσάρισμα στην εικόνα τους. Επειγόντως.
Έτσι λοιπόν η καταστροφή του περιβάλλοντος αποσιωπάται τελείως, η εξόρυξη και η μεταλλουργία ντύνονται με “οικολογικά” χρωματάκια, μπαίνουν σε συσκευασία δώρου και προσφέρονται στο παιδάκι του Δημοτικού που είναι πολύ αθώο για να αντιληφθεί τι παίζεται πίσω από την πλάτη του. Με τρόπο ύπουλο και ανήθικο επιχειρείται να καμφθούν οι αντιστάσεις και να διαμορφωθούν οι μελλοντικοί πολίτες σε πειθήνια και άβουλα όντα που θα δέχονται αδιαμαρτύρητα την κυριαρχία της κάθε “Εταιρείας”.
Είναι ανεπίτρεπτο να αφήνονται τα επιχειρηματικά συμφέροντα να μπαίνουν δολίως στα σχολεία μας και να προσπαθούν να επηρεάσουν τα παιδιά. Ο Σύνδεσμος Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων θα κάνει καλά να αποσύρει αυτό το απαράδεκτο ”παιχνίδι” που μόνο εκπαιδευτικό δεν είναι. Οι κάτοικοι των μεταλλευτικών περιοχών έχουν μακριά και ”πλούσια” εμπειρία από εταιρείες σαν την ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ, την S&B, τη ΛΑΡΚΟ. Θα μπορούσαν να φτιάξουν το δικό τους κουτί με εκπαιδευτικό υλικό που θα ήταν πολύ διαφορετικό από αυτό του Συνδέσμου…

Πηγή:http://antigoldgreece.wordpress.com-ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ