Σάββατο 11 Απριλίου 2009

Ταξίδι στο τούνελ του χρόνου...


"μυρίζω τέφρα κι ανοίγω τα μάτια
μπροστά μου απλώνεται κενό
στους δρόνους της καρδιάς μου γυρίζω
μια πόλη που σβήνει για να βρω

η σκόνη πνίγει τον αέρα
νερά μολυσμένα με μεθούν
στο γκρίζο φόντο
βουλιάζει ο ήλιος
οι ώρες γλυστρούν και με προσπερνούν

σημάδια των καιρών μου είπες
κατάντια λέω εγώ
ταξίδι στο τούνελ του χρόνου
δίχως γυρισμό
στρέφεις αλλού το βλέμμα
κάνεις πως δεν ακούς
η τιμωρία την πόρτα χτυπάει
την ακούς;

προγραμματισμένο τέλος
κι εσύ χορό υπνωτικό
εφιαλτική ημέρα
σε ένα τοπίο σεληνιακό
ερείπια ψυχής βομβαρδισμένης
στο στρόβιλο παρασυρμένα
όνειρα πλαστά
στης επαρχίας το περιθώριο πεταμένα"

1 σχόλιο:

nikos είπε...

Ξύπνα μικρό μου κι άκουσε
κάποιο μινόρε της αυγής
για σένα είναι γραμμένο
από το κλάμα κάποιας ψυχής

Το παραθύρι σου άνοιξε
ρίξε μου μια γλυκιά ματιά
κι ας σβήσω πιά τότε μικρό μου,
μπροστά στο σπίτι σου σε μια γωνιά

 
back to top