«Η ζωή παίρνει αξία όταν είναι μια ορειβασία. Και έχει χάρη όταν σαν σύνθημα της έχει το:”Πάντα ψηλότερα να ανεβαίνουμε, πάντα μακρύτερα να κοιτάζουμε”. »
Δυστυχώς όμως στην περιοχή δεν κοιτάζουμε ποτέ το "ψηλότερα", λόγω της μιζέριας που μας διακρίνει και δεν μπορούμε να δούμε ούτε πίσω από το...δάχτυλο μας. Νομίζουμε πως ο λιγνίτης θα επαρκεί και θα "κατευθύνει" το μέλλον μας. Λέτε να φταίει η τσιμεντοποίηση του εγκεφάλου μας από τις μεγάλες ποσότητες τέφρας ή το πολύ νέφος που δημιουργήται όταν ο καιρός είναι καλός;
Ένα άσμα για την περιπτώση :
Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2007
Η ορειβασία της ζωής...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
.gif)
1 σχόλιο:
Λοιπόν , όπως είπε κι ο Άινσταιν : "Δύο πράγματα είναι άπειρα: το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία. Και για το πρώτο δεν είμαι σίγουρος!" Αλλά εγώ είμαι από τη φύση μου αισιόδοξος άνθρωπος και πιστεύω πως δεν πρέπει να χάσουμε το κουράγιο μας αλλά να προσπαθούμε κάθε μέρα να ξυπνήσουμε τους άλλους που κοιμούνται γύρω μας. Γιατί αν έστω κι ένας έχει ξυπνήσει και φωνάζει, υπάρχει ελπίδα κάποιος να τον ακούσει, αλλά αν κοιμηθεί κι αυτός.... Την κάτσαμε!
Δημοσίευση σχολίου